Jan Visseren Jan Troost Bart Wesdijk
Industrieterrein in best. pian
Oostplaat kost f 40,-- per m
„Onder de
Oranjevlag"
PPI1 hf flflll IQ leerzame bezigheid. Zit je ene maat met lange tanden en slikt de ander zi|n brood
door zonder kauwen? Vast, dat dat geen brood is van 'n Echte Bakker. Zit u beter met kos-
9^611 DiOUU telijk Echte Bakkersbrood, maatgevend voor elke tafel, schaftlokaal en directiekeet!
RAAD iVIIDDELHARNIS:
Zoeken naar
verdronken duikers
DE VISSTERFTE OP
DE GREVELINGEN
De theorie van de heer H. Schot
voorzitter van de vereniging van
aalvissers op de Grevelingen, dat
de dode platvis, die hij in zijn fui
ken aantrof, slachtoffer waren van
het zuurstofgebrek, veroorzaakt
door het spuien van zout water op
het Grevelingenmeer is nu ook
door Rijkswaterstaat overgeno
men.
Morgen^ woensdag de laatste Holle Bolle Dag in Sommelsdijk
Deel raad IVliddelharnis gereserveerd tegen
over Ambtenaar bijzondere controle
Anfercoliecte 1979
EEN 8NSEKTEN-
VANGER
madi. 8
^ILANDSN-NIÉUWer
Dinsdag 10 juli 1979.
^BiH ^^k ^ft Hi^k ^ft^k Btf tf^k i4& All "t' 'if i'i'-^a^^^^^^ifiitiitnl^S
In zijn vergadering van donderdag
avond heeft de gemeenteraad van Mid-
deliiarnis de kostprijs van industrie-
grond in het bestemmingsplan op 40,
per m2 vastgesteld. Desgevraagd kon de
raadsvoorzitter burg. Joh. van Es mee
delen dat er 5 gegadigden voor de aan
koop van grond zijn. Momenteel is
geen bouwrijpe grond beschikbaar maar
er is al wel een groot gedeelte in ge-
meentelijkbezit. Bovendien werden weer
twee percelen aan dat bezit toegevoegd
door aankoop van de Hoogwelgeboren
Vrouwe A. E. Willson Pepper-Jonk
vrouw van Tets.
De grond is gelegen aan de Dwars-
weg en zal vooralsnog niet tot industrie-
grond worden bestemd. De aankoopprijs
bedraagt 3,50 per m2. Desgevraagd
liet weth. Kievit weten dat de pachters
niet het „eerstgeboorte-recht" hebben
omdat de grond in een goedgekeurd
bestemm.ingsplan ligt. Deheer Joppe had
n.l. gevraagd of de pachters niet het
eerst voor aankoop in aanmerking ko
men. Dat bleek ten dezen niet het ge
val.
Vergroting van de aula
De aula op de begraafplaats te Mid-
delharnis zal worden uitgebreid. De raad
stelde daartoe een crediet van 74000,
beschikbaar. Er zal meer ruimte komen
voor het opstellen van de baar en er
komt een aparte ruimte voor de identi
ficatie en de verzorging van drenkelin
gen en verkeersslachtoffers en het evt.
verrichten van sectie bij twijfelachtige
doodsoorzaak.
Het was dhr. v. d. Ketterij die wees
op de wenselijkheid t.z.t. meer stoelen
te plaatsen en dat was bij dhr. P. Tig-
gelman wat tegen het zere been: „voor
Middelhamis wordt zelfs naar meer
stoelen gevraagd maar in Stad hebben
we niet eens een dak boven ons hoofd",
zo stipte hij aan. Het was de mede
Stadtenaar T. Arensman die reageerde:
„...als we er voldoende middelen voor
hadden dan zou ik in Stad ook een aula
wensen die klinkt als een klok". Echter
vroeg dhr. Arensman zich de wenselijk
heid van een aula af omdat het Herv.
Verenigingsgebouw, waarvan ieder ge
bruik mag maken, slechts op een steen
worp afstand van het kerkhof staat.
„Meer dan mee te willen lopen moeten
we letten op de noodzakelijkheid van
een voorziening", vond dhr. Arensman.
„Er zijn er die vanuit het huis begra
ven en die op het kerkhof nog willen
spreken; die mensen ontbreekt het aan
elke accomodatie", stelde dhr. Tiggel-
man vast. Nadrukkelijk ontkende hij
te pleiten voor een groep die geen ker
kelijke bindingen heeft en die misschien
niet het gebruik van een kerkelijk ver-
eningingsgebouw zou wensen.
„Als er in Stad aan 't Haringvliet wer
kelijk behoefte aan een aula is dan
heeft dat zeker onze steun", bood dhr.
v. d. Ketterij aan. Stadtenaar Arensman
ontkende vooralsnog die behoefte: „het
zou mij tenminste erg verbazen als dat
inderdaad uit een onderzoek naar voren
zou komen".
Subsidieaanvragen afgewezen
Twee subsidieaanvragen werden door
de raad afgewezen. De Nieuwe Tongse
voetbalver. NTW verwacht voor het
lopende jaar een niet weg te cijferen
tekort waarom een subsidie van 3000,
werd gevraagd. De Commissie die een
en ander tevoren beoordeelde meent
echter dat afwijzend moet worden be
schikt omdat de buitensport al voldoen
de wordt gesubsidieerd in de vorm van
gemeentelijke investeringen in de vorm
van velden en gebouwen. De raad wees
het verzoek dan ook af.
Ook afgewezen werd de aanvrage van
de wijkgroep Middelhamis Zuid. Die
had een eenmalige subsidie van
2500,gevraagd voor de aanschaf van
buiten-spel materiaal bij de peuter
speelzaal aan de Meidoomstraat. De
Commissie die het verzoek beoordeelde
vond de aanvrage echter te weinig toe
gelicht. Ook attendeerde de Commissie
erop dat de gemeente voor dit jaar al
een bedrag heeft geraamd van
17.500,reden waarom de Commissie
meende dat het verzoek niet kan wor
den gehonoreerd. De raad was het daar
geheel mee eens.
Wel werd een subsidieaanvrage van
„De Brugh" gehonoreerd met de toe
kenning van een eenmalige bijdrage
van 7500,Dhr. de Vries trachtte er
10.000,van te maken maar de raad
bleek daar niet voor te voelen. „De
Brugh" houdt zich bezig met de recre
atie van de geestelijk gehandicapte pu
pillen van Hernesseroord. De Flakkeese
gemeentebesturen hebben 0,50 et. per
hoofd beschikbaar gesteld welk bedrag
t.b.v. de bouw van een eigen vakantie-
veblijf zal worden aangewend.
Aanschaf reinigingsauto
Voor de aanschaf van een nieuwe
vuilniswagen werd een crediet van
177.000,beschikbaar gesteld. Het was
voor een enkeling uit de raad nog eens
aanleiding het te hebben over het nu
nög gevolgde systeem - afvoer naar
Bavel - en de mogelijkheid gebruik te
maken van de diensten van de Verbran-
dingscentrale Rijnmond- Dat laatste
wordt geprefereerd door het College,
met grote instemming van dhr. P. Tig-
gelman die krachtig waarschuwde te
gen de mogelijke gevolgen van de vuil-
stort. Hij vond het niet eerlijk tegeno
ver de nakomende generaties omdat die
wellicht nog eens geconfronteerd zullen
worden met de kwalijke gevolgen er
van.
Duikers van de Marine uit Den Hel
der hebben in de nabijheid van Scha-
rendijke, op het Grevelingenmeer ge
zocht naar de lichamen van twee ver
dronken duikers, de Gebroeders Storm,
waarvan de eerste, Corstiaan afkom
stig uit Monster en de tweede Pieter
uit Roosendaal, op 19 september 1976
verdronken, toen zij na een duik om
de plantengroei op de bodem van de
Grevelingen te bezichtigen, niet meer
boven water kwamen.
Hun stoffelijke resten werden nooit
gevonden.
Twee andere duikers, die op Pinkster
maandag ongeveer op dezelfde plaats
doken beweren nu, dat zij twee licha
men in het water hadden gezien. Zij
waren daarover zo ontdaan, dat zij hun
hobby verder op die dag in de steek
lieten en naar huis gingen zonder di
rect melding te doen, van wat zij had
den gezien.
Eerst later hebben zij aan vrienden
het een en ander verteld en zo kwam
het verhaal in Scharendijke terecht,
waar men zich herinnerde, dat nog
altijd de duikers van september 1976
(de gebroeders Storm) niet waren ge
vonden, ofschoon men er toen wel vier
dagen naar had gezocht, zelfs met pro
fessionele duikers van het Engelse le
ger uit Rijnland.
Ook dit keer werd niets gevonden en
Maar aan het verzoek om dat spuien
te staken zoals door de aalvissers is ge
vraagd, wordt niet voldaan.
Dr. P. H. Nienhuis, hoofd van de
Grevelingenwerkgroep van het Delta
Instituut voor hydrobiologisch onder
zoek vindt dat het met de sterfte mo
menteel nogal mee valt, hij vindt dat er
niet dramatisch over moet worden ge
daan.
Het zuurstofgebrek schijnt zich alleen
te kunnen voor doen op plaatsen in het
Grevelingenmeer die meer dan 8 meter
diep zijn, dat is slecht een kleine opper
vlakte, vergeleken bij het geheel en dan
alleen nog omdat er in de Noordzee
sprake was van een wisselend zoutge
halte. Een vis, die zuurstof gebrek krijgt
zal altijd naar andere betere plaatsen
uitwijken, dat uitwijken is alleen on
mogelijk voor vissen die in een fuik te
recht komen, alleen die vissen zullen
dus dood worden aangetroffen is de me
ning van ir. A. P. Vos, hoofd van de af
deling waterhuishouding van Rijkswa
terstaat Zeeland.
Het was op zichzelf toch al een niet
ingeschat gegeven, dat zes jaar na de
afsluiting, het Grevelingenmeer nog zo
zout was, dat veel zoutwaterfauna in
leven bleef. In 1978 was echter sprake
van een laag zoutgehalte dat men door
spuien weer op peil heeft gebracht.
Men wil dat peil handhaven, net zo
lang tot beslist wordt, dat de Grevelin
gen zout blijft of zoet wordt.
Men geeft er dus de voorkeur aan, de
Brouwerssluis open te houden om het
water in beweging te houden.
Op die plaatsen, waar door verschil in
gelaagdheid van het water, de zuurstof-
toevoer is afgesloten, zal die afsluiting
worden doorbroken, bij een flinke wind
eventueel in samenwerking met lagere
temperaturen.
In een klein gedeelte van het Greve
lingenmeer kan het zuurstofgebrek, dus
nog wel tot september of oktober voort
duren, mits er vroeger een zomerstorm
opsteekt. Ook hier geldt, al doende
leert men, de ondervinding die men op
deze manier opdoet kan leiden tot het
al of niet nemen van maatregelen in de
toekomst.
THOLEN
Fysiotherapeut. Ad van den Berge
slaagde te Vlissingen aan de Acade
mie voor Fysiotherapie voor het examen
fysiotherapeut.
Waterbouwkunde. Aan de H.T.S. te
Dordrecht behaalde Rien van Zetten het
einddiploma Weg- en Waterbouwkunde.
Bouwkunde. W. van Eelsacker en B.
Geuze behaalden aan de R.K.-M.T.S. te
Bergen op Zoom het diploma voor
Bouwkunde. W. Aamoudse behaalde het
diploma Werktuigkunde.
Bisamratten. Op het eiland Tholen
en St. Philipsland zijn er in de maand
juni 26 bisamratten gevangen. Op Tho
len 22 en op St. Philipsland 4.
Geslaagd. Aan de Pedagogische Aca
demie De Vossenberg te Oudenbosch
slaagde Elisabeth Goorden.
men is nu begonnen na te gaan, wie het
verhaal heeft verteld c.q. welke perso
nen op Pinksteren lichamen in het wa
ter zouden hebben gezien.
De operatie gebeurde van het vaar
tuig van de Rijkspolitie uit Willemstad,
de R.P. 9.
Morgen, woensdag, zal in Sommels
dijk al weer de laatste Holle Bolle Dag
van het seizoen worden gehouden. De
Middenstandsver. „Sommelsdijk" lijkt
heel tevreden te kunnen zijn over het
verloop van de dagen die veel publiek
naar het Sommelsdijkse hebben getrok
ken. Stuk voor stuk hebben de deelne
mers zich ingespannen om. met wat
origineels tevoorschijn te komen en
meerderen zijn daar goed in geslaagd.
De sfeer was prima en de politie die
we kiekten had dan ook geen andere
taak dan de gezellig rondkijkende men
sen vriendelijk terug te groeten en bij
de slager een- aangeboden balletje te
nuttigen.
Een deel van de raad van Middelhar-
nis, met name de PvdA-fractie en dhr.
de Vries hebben in de j.l. donderdag
avond gehouden raadsvergadering hun
reserves kenbaar gemaakt tegen de voor
gestelde aanstelling van een ambtenaar
bijzondere controle. Deze zal zich - zo
werd in de toelichting gemeld - bezig
gaan houden me de sociale recherche
teneinde het misbruik van sociale voor
zieningen op te sporen. De betreffende
ambtenaar is reeds in dienst van de
gemeente Goedereede; voor een bedrag
van 9165,zou ook Middelhamis van
de diensten van deze ter zake gespecia
liseerde ambtenaar gebruik kunnen ma
ken.
Het begrip „recherche" stond deze en
gene wat tegen, met name ook dhr.
Hoogzand, al stelde hij tegelijkertijd vast
dat de sociale wetgeving niet zonder
controle kan, omdat er helaas mensen
zijn die er misbruik van maken. Dhr.
Hoogzand schertste over de PvdA en
FNV veronderstelling dat het met bet
misbruik wel mee zou vallen: „niet de
VVD is het grootste gevaar voor de so
ciale wetgeving, maar het vervloekte
misbruik!" stelde dhr. Hoogzand vast.
Dhr. de Vries schuwde ook enige
controle niet maar het guig hem te ver
die in handen van een rechercheur te
leggen. Hij meende dat de eigen ambte
naren het best die taak kon worden
toevertrouwd en van hem dan ook geen
instemming met het voorstel. Als enige
verklaarde dhr. de Vries zich tegen.
Het „tegen" leek ook dhr. P. Tiggel-
man (PvdA) voor in de mond te liggen,
maar hij slikte het toch maar in. Het
was hem genoeg tot grote voorzichtig
heid bij de uitvoering van de controle
te manen omdat het juist de groep aan
de laagste kant van het leven is die op
de sociale voorzieningen is aangew^ezen.
„Meestal zijn ze onvrijwillig buiten het
arbeidsproces geraakt", bezag dhr. Tig-
gelman, daarmee duidelijk makend dat
het hem moeilijk viel zo'n ambtenaar
te accepteren. Dhr. Tiggelman zag dan
ook meer heil in het opsporen van be
lastingfraudes die z.i. op veel groter
schaal plaats vinden: „Minister Altaeda
moest het uitgebrachte rapport maar
eens openbaar maken", vond dhr. Tig
gelman. „Beter van niet", vond daarop
dhr. Kersbergen, „het rapport zou een
leerboek zijn hoe de belastingen te ont
duiken!"
Primair helpen
Weth. P. Krijgsman die de vragen
beantwoordde maakte duidelijk dat de
sociale wetgeving er primair is om de
mensen die dat nodig hebben de helpen
de hand te bieden en het deed dhr.
Krijgsman genoegen te kunnen wijzen
MIDDELHARNIS:
De opbrengst bedraagt:
Middelhamis 2.145,25
Sommelsdijk 1.455,52
Nieuwe Tonge 1.006,35
Stad aan 't Haringvliet 542,50
Totaal
5.149,62
25»/o van dit mooie bedrag wordt ver
deeld aan de verenigingen in de ge
meente, welke aktief aan de collecte
hebben deelgenomen.
75''/o komt ten goede aan het Anjer
fonds, dat financiële steun verleent
aan de verenigingen, stichtingen en an
dere organisaties ter bevordering van
de aktiviteiten op het gebied van we
tenschap, kunst en cultuur.
Ook in deze gemeente zijn voor dat
werk door het Anjerfonds bijdragen
verleend.
op de goede gang van zaken op de afd.
Sociale Zaken. Dhr. Krijgsman kon de
bezwaarden uit de raad de verzekering
geven dat de aan te stellen ambtenaar
uit hoofde van zijn vroegere politie
ambt bijzonder tactisch te werk gaat en
niet eerder dan na verkregen opdracht
in actie komt. "Er zijn voldoende vei-
ligheden ingebouwd", verzekerde dhr.
Krijgsman; „...iemand die eerlijk is
heeft niets te vrezen maar wanneer er
uitwassen zijn zullen we in kunnen
grijpen". De raad ging accoord, minus
dhr. de Vries die de controle bij de
eigen ambtenaren wilde laten.
Als ze van de winter niet allemaal
doodgevroren zijn, en waarschijnlijk is
dat niet het geval, komen binnenkort
weer zwermen zoemende insekten ons
het leven zuur maken in slaap- en
woonkamer. Maar er is goede hoop,
ook voor hen die geen chemische ver-
delgingsmiddelen in hun slaapkamer
tolereren, om deze lastpakken komende
zomer het hoofd te bieden: de Insect-
trap. Deze bestaat uit een lichtbron om
de insekten aan te trekken en een elec-
trische bron om ze uit te schakelen.
Het apparaat is samengesteld uit een
TL-buis die een diffuus zacht licht uit
straalt, omgeven door een rooster onder
stroom. Zwakstroom wel te verstaan,
maar voor de arme insekten toch nog te
sterk (minder dan 2 milli-ampère). Zo
dra ze er op gaan zitten, krijgen ze zo'n
oplawaai dat ze meteen verkoold naar
beneden vallen. In een bakje dat daar
speciaal voor bestemd is.
De insect-trap kan zowel binnen als
buiten worden gebruikt, als u er ten
minste geen ander licht bij aansteekt.
Hij is verkrijgbaar in drie maten, naar
gelang de grootte van het vertrek waar
voor u hem wilt gebruiken.
TERVOLiGVERHAAL
door L. Penning
Uitgeverij W. M. den Hertog
21
De ogen van de spion gingen speurend
door de ruimte. Toen ontdekten ze in
de hoek der kamer het zwarte laken.
En in de mening, dat de luitenant al
licht onder dat laken verborgen was,
nam hij de luchter in de hand, en rukte
het laken weg.
Daar lag de dode, met gesloten ogen,
de handen op de borst gevouwen, de
stille majesteit des doods op het gelaat.
De kolonel bukte zich.
„De man is dood!" zei hij op langza
me toon.
„Ik heb het immers gezegd, dat hij
buiten uw bereik is!" hernam de schout,
„hij is gevallen voor vrijheid en recht!"
Het was een ogenblik stil in het ver
trek, doch daar buiten klonk het gejoel
der soldaten. Huisdeuren, die niet spoe
dig werden geopend, werden ingetrapt;
men hoorde het gerinkel van brekende
ruiten, het geschreeuw van kinderen,
het woeste geblaf van honden, het angst-
gehuil van verschrikte vrouwen, en door
die chaos heen de rustige ratelslag van
de nachtwacht.
Toen zei de kolonel: „We missen de
regimentsvlag van de Friese muske
tiers ik wil u vragen, mijnheer, waar
die vlag is?"
„Ik hoop, dat ze u nooit in handen
valt!" klonk het antwoord.
De kolonel richtte zich in zijn volle
lengte op.
„Ik verkies een onderdaniger toon."
„Ik ben uw onderdaan niet."
„Stop hem in 't torengat!" zei Pieter-
sen, „dan zal de vent wel bescheidener
worden!"
„Op mijn woord van eer!" bulderde
de kolonel: „ik zal het doen, als ge niet
direct zegt, waar de vlag is!"
Toen zei de schout: „Ik weet ze niet!"
„En als gij ze wist?"
„Dan zou ik een even grote spitsboef
zijn als die verrader, die u als uw scha
duw volgt, indien ik het geheim ver
ried."
„Heb ik 't niet gezegd?" stoof Pieter-
sen op. ,,0, ik ken dat ras! 't is een Geu-
zenzoon; dat volk moet gebroken wor
den, want buigen wil het niet!"
Geen vijf minuten later doorschreed
de schout te midden van een gewapen
de patrouille, de handen geboeid, de
dorpsstraat.
Teunis zag het, 't Was voor hem een
onverdragelijk gezicht, en zonder zich
om de gevolgen te bekreunen, sprong
hij tussen de soldaten in, om zijn ge
liefde meester te bevrijden, totdat de
harde stomp van een geweerkolf tegen
zijn borst hem achterover deed tuimelen.
De schout was niet eens de tijd ge
gund, zijn zuster vaarwel te zeggen.Zij
was hem nagesneld, toen het rumoer in
de gang haar aandacht had getrokken,
maar een ruiter had haar met de punt
van de sabel teruggehouden, en be
schonken als hij was, zou de woesteling
haar doorstoken hebben, indien zij niet
terug was getreden.
De meeste soldaten waren half of heel
beschonken. Zij hadden in de „Vergul
de Arend" enige fusten sterke drank
gevonden; zij vulden er hun storm-
hoeden mee, en dronken de jenever
als water.
De kolonel liet dat alles begaan; de
soldaat moest tóch ook wat hebben
voor zijn moeite. Het werd een woest
lawaai in de huizen en op straat, en de
dorpers vluchtten weg: het veld in, ach
ter heggen en struiken, in de greppels
der korenvelden, naar het bos, om aan
de Franse furie te ontsnappen.
Doch de oude nachtwacht kon het
verschrikkelijke toneel niet uit het even
wicht stoten. Hij had de ronde te doen,
en deed ze, onbekommerd om hetgeen
er voorviel.
Zijn ratel sloeg; zijn trillende stem
klonk uit boven het geloei, en hij riep
door de nacht:
„Een heeft de klok.
De klok heeft één!
Die God bewaart,
Is wel bewaard!"
„Zul je met dat geleuter eens ophou
den?" schreeuwde een dronken sol
daat, die uit Gascogne afkomstig was.
Jilles verstond hem niet; hij kende
geen Frans, en nauwelijks had de Gas-
conger hem losgelaten, of de ratel sloeg
opnieuw één, twee keren toen de
soldaat hem naholde, en achterna
schreeuwde: „Houd je mond ellendeling,
of ik rijg je aan 't staal!"
Maar de nachtwacht verstond de man
niet, en voor de derde keer riep hij
„Een heeft de klok.
De klok heeft één!"
toen hem het zwaard met kracht in de
rug werd gestoten, en de vlijmscherpe
punt de long doorboorde.
Jilles stortte voorover met het gelaat
in het zand van de dorpsstraat, terwijl
een stroom bloed uit zijn mond golfde.
Doch dat onschuldige bloed zou ge
wroken worden. De Gascogner voelde
een forse greep om zijn arm, en de
schoutenknecht riep tussen de tanden
door: „Sta!"
De Fransman zag het blanke lemmet
van een groot mes flikkeren in het
maanlicht; met een harde ruk trachtte
hij aan de greep te ontkomen, maar de
hand van de schoutenknecht lag als een
stalen schroef om zijn arm.
Hij. haalde uit tot de dodelijke stoot,
terwijl een grimmig welbehagen op dat
verweerde gelaat zichtbaar werd. En
als door het onweer getroffen, stortte de
Gascogner neer, zonder een zucht te
'slaken.
Vijf kameraden van de gedode gre
pen de schoutenknecht.
„'t Is goed," zei deze: „boeit mij maar!"
en geboeid werd hij voor dekolonel ge
bracht.
Niemand zag naar de stervende
nachtwacht om, maar e enbleke jongen,
die met voorzichtige tred langs de hui
zen voortsloop, ontdekte Jilles en nu
alle voorzichtigheid op zij zettend, kniel
de hij bij de eerbiedwaardige grijsaard
neer.
Hij beurde het hoofd van de nacht
wacht op en zei: „Jilles, kent ge me
nog? Ik ben Andries Andries Dirk-
sen!"
„Ach zijt gij het, mijn jongen!" ant
woordde de nachtwacht; „'t is gedaan
Andrieske ik ben aan 't einde!"
Toen weende Andries, en zijn handen
streelden dat sneeuwwitte haar, dat met
zijn bloedplekken in het zachte maan
licht een ontroerende indruk maakte.
„Is het vrede, Jilles?" vroeg de jon
gen, en de oude nachtwacht antwoord
de: „'t Is vrede, mijn jongen; ik ga naar
mijn Heiland; dat is vast en zeker waar
och Andrieske, zeg mij dat psalm-
vers nog eens op, waarin dat voorkomt
van bittere smare en bange nood, en
dat de Heere mijn eeuwig goed is?"
De jongen begreep, wat de grijsaard
bedoelde. Het was het dertiende vers
van de drie en zeventigste psalm, dat
zoveel duizenden stervenden als een
engel der vertroosting heeft vergezeld
in het dal der schaduwen des doods, en
in de toekomst nog zoveel duizenden
stervenden zal verkwikken op de zwa
re gang. En hij zei het psalmvers op
„Wien heb ik nevens U omhoog?
Wat zou mijn hart, wat zou mijn oog
Op aarde nevens U toch lusten?
Niets is er, daar ik in kan rusten.
Bezwijkt dan ooit in bitt're smart
Of bange nood mijn vlees en hart,
Zo zult Gij zijn voor mijn gemoed
Mijn rots, mijn deel, mijn eeuwig
goed!"
„Het is volbracht!" fluisterde Jilles.
Hij dacht aan deze woorden des Hei-
lands, en strekte zich in het volle ver
trouwen, dat ook voor hem alles vol
bracht was, uit. Zijn ogen waren vast
naar boven gericht, naar de eeuwige
sterren, die de diamanten vormen op de
koningsmantel van de Allerhoogste. En
zacht ging het leven van de oude Jilles
heen: als een zucht, die zich in het mos
verliest, tegen de avond, als de stormen
gevloden zijn.
(Wordt vervolgd)
