Herinneringen van een
ina tachtig 1 arise
I* ^'-:
ia rig bestaasi
SoBHienburgh""
lip
Uw hols verkopen?
TAMBOER
Schaakveretilging
„De Zwarte Pion''
Bladz. S
JEILANDEN-NIEUWS"
Vrijdag 8 juni 1979
Bosseschool te Middelharnis
gaat het eeuwfeest vieren
Wanneer op zaterdag 16 juni in de
Gereformeerde Kerk te Middelharnis
het honderdjarige bestaan van de Bos
seschool zal worden herdacht, dan zal
daar door mevr. Hannie van Leeuwen
(oud-Kamerlid voor het CDA) onge
twijfeld worden teruggekeken op het
ontstaan van de Middelharnisse School
en vele andere „byzondere" scholen in
den lande. Dat zal ook worden gedaan,
toegespitst op de Middelharnisse situ
atie van honderd jaar geleden, in het
herinneringsboek dat dan zal verschij
nen. Het initiatief tot die uitgave is van
de oud-secretaris dhr. B. van Zijll die
het schoolarchief zodanig heeft geor
dend dat daar een vrijwel complete ge
schiedschrijving uit kon worden sa
mengesteld. We nemen er onderstaand
graag een en ander uit over.
M.b.t. het ontstaan van vele bijzon
dere scholen wordt in het boeii terug
gegrepen op de onderwijswet van 1857,
waarin werd bepaald dat de onderwij
zer (op de Openbare school) zich ont
houden zal van iets te leeren, te doen
of toe te laten wat strijdig is met den
eerbied, verschuldigd aan de godsdien
stige begrippen van andersdenkenden.
De samenstellers van het gedenkboek
je concluderen dat deze bepaling er toe
moest leiden dat elke verwijzing naar
christelijke geloofsopvattingen achter
wege gelaten moest worden en in een
aantal streken verdwenen dan ook de
schoolgebeden van de openbare scholen
en werden leesboeken waarin godsdien
stige begrippen gehanteerd werden op
de duur uitgebannen. Groen van Prins-
teren en zijn medestanders gingen zich
toeleggen op de stichting van bijzondere
scholen van de eigen godsdienstige
kleur.
Een kijk op het Middelharnis en Som-
melsdijk van medio vorige eeuw doet
de samenstellers zich afvragen hoe groot
de vraag naar bijzonder onderwijs toen
geweest is. „Niet groot", veronderstel
len ze en dat om meerderlei redenen.
Op het platteland was het onderwijs op
de openlDare scholen nog veelal van dien
aard dat de meeste protestanten er wel
vrede mee hadden en bovendien was de
massa, die het al zo druk had met de
zorg voor de dagelijkse boterham, maar
weinig geïnteresseerd. Waarom Middel
harnis desondanks in 1879 een bijzon
dere protestantse school kreeg wordt als
volgt verklaard:
Dirk Bos
Dirk Bos (er is een straat naar hem ver
noemd) was een zoon van welgestelde
Sommelsdijkse ouders. Hij behoorde tot
de Afgescheidenen en toen omstreeks
1840 de Afscheiding (van 1834) ook tot
op Goeree Overflakkee doorwerkte hielp
hij de afgescheidenen aan een kerkge
bouw. Op de plaats waar nu het nieu
we postkantoor staat liet hij een gebouw
encomplex bouwen waarvan hij het mid
delste deel als kerk bestemde. Waar
schijnlijk werd ook kerk gehouden in
een inmiddels afgebroken woning aan
de Nieuwstraat. In 1863 werd de eerste
steen gelegd voor een nieuwe kerk aan
het Kerkepad. In 1869 ging de afgeschei
den Kruisgemeente over naar de Gere
formeerde Kerk.
...de afgescheidenen kregen het ove
rigens niet gemakkelijk, getuige een
krantenartikel dat verhaalt van een he
vige vijandschap jegens hen. In Middel
harnis ging het er minder fel toe maar
de tegenzetten weren er wel degelijk.
Toen Dirk Bos zijn gebouwencomplex
liet zetten werd er pal tegenover,, door
de Sommelsdijkse Hervormde dominee
Luther een gebouw gezet waarin het
Weeshuis werd gevestigd. Momenteel
is het de Drukkerij Gebr. de Waal, maar
in de beginperiode heette het „het Font
van Luther"
Toen Hendrik Bos op 5 sept. 1876 over
leed liet hij zijn gebouwen na waarvan
hij -bij testament- had bepaald dat het
een weeshuis zou worden voor de Gere
formeerde Kerken in Zuid Holland. Op
25 juni 1879 had daarvan de officiële o-
pening plaats.
Nog in hetzelfde jaar werd aan dit Ge
reformeerde Weeshuis (bewoond door
26 kinderen) een school verbonden en
ziedaar het begin van de Bosseschool,
ook toegankelijk voor de jeugd van Mid-
delharnis-Sommelsdijk. Het was de eer
ste christelijke school op Goeree Over-
I flakkee. In totaal waren er in het begin
8 leerlingen uit het Weeshuis en 1 uit de
gemeente. Het eerste hoofd was dhr.
H. H. Kruyer.
I Dirk Bos had een vorstelijk legaat na-
I gelaten maar ook voor de Gereformeer
de school kwamen de financiële zorgen.
De aanpassing van de onderwij swetge-
ving bracht daarin enige verlichting. In
1920 volgde de volledige gelijkstelling
I van het openbaar en bijzonder onderwijs.
I Met het leerhngenaantal was het
steeds excelsior gegaan. Een jaar na de
oprichting waren er al 30 leerlingen, in
1885 al 80 en in 1891 werd gemeld dat de
I school meer dan vol was. In 1911 liep
het aantal leerlingen sterk terug door de
oprichting van een school me de Bijbel
te Sommelsdijk, gevolgd door eennieu
we aderlating in het begin van de der
tiger jaren i.v.m. de stichting van de
Groen van Prinstererschool te Middel
harnis.
I Vernedering.
I Bijzonder interessant is het te lezen
het er in de twintiger jaren in Midelhar-
nis is toegegaan. In de Herv. Kerk vond
een ommezwaai plaats waardoor steeds
meer Hervormden er -bezwaren tegen
kregen dat hun kindereen een Gerefor
meerde school moesten bezoeken. Naar
Sommelsdijks voorbeeld werd door hen
tegen de twintiger jaren de „Christelijk
Nationale Schoolvereeniging" opgericht
met ds. Alers als voorzitter. De Gerefor
meerden trokken ook aan het werk en
op initiatief van hun ds. van Velzen
werd door hen de „Vereeniging tot
stichting en instandhouding van een
School met de Bijbel op Gereformeerde
Grondslag te Middelharnis" opgericht.
In het toen nog kleüie Middelharnis wa
ren er derhalve twee protestantse school
verenigingen en het lag wel voor de
hand dat al kort na de oprichting po
gingen werden ondernomen die twee
onder één noemer te brengen.
De Hervormden - althans zo wordt in
het boek voorzichtig geïnslnueerd - wa
ren in een opvallende hoeveelheid aan
wezig toen er over de bestuurssamen
stelling van de ene te vormen Vereni
ging gestemd moest worden. De Gere
formeerden kwamen minder aan bod
dan ze gewild hadden en zo kon het ge
beuren dat de Gereformeerde scribent
van die avond neerschreef:
„...zeer beleedigd keerden we huis
waarts en aller mond was vol over zoo'n
vernedering". Ondanks een nog herhaal
de pogen bleek van samengaan niets te
kunnen komen. De beide Verenigingen
gingen hun eigen weg. De Gereformeer
de Ver. werd in 1932 opgeheven en ver
vangen door de „Vereniging voor Gere-
form eerd Lager Onderwijs". Op school
waren nog slechts 50 leerlingen en dat
zouden er nog minder worden...
In het boek worden voorts goede en
kwade herinneringen opgehaald. Goede
aan de schoolhoofden als de heren v.d.
Waal en dhr. P.J.G. van Leeuwen, van
wie wordt gezegd dat hij „met ijzeren
plichtsbetrachting en in een sterk ont
wikkeld zelfrespect, maar meer nog in
een diepgeworteld geloof" met zijn klei
ne schooltje optomde tegen de zich
sterk makende Groen van Prinstere-
school. Dhr. van Leeuwen, gekomen in
1932 bleef tot zijn pensionering in 1957.
Minder goede herinneringen zijn er aan
de oorlogsjaren, in welke periode het
„gebod na gebod en regel op regel" was,
maar na de bevrijding lokte een nieu
we toekomst.
„De school gaat met zijn tijd mee", zo
wordt in het boek verhaald. In 1959
wordt voor het eerst gesproken over het
doen afkeuren van de school. „Er was
nog maar één toilet en één urinoir en in
die hoognodige attributen tierde de
zwam welig" zo wordt in het boek te
ruggezien, maar het zou tot 1962 duren
vooraleer de nieuwbouw door kon gaan
en kon worden aanbesteed voor de prijs
van 133.275,—. Op 19 sept. 1962 werd
de eerste steen gelegd door het oud -
hoofd dhr. van Leeuwen. Op 2 sept. 1963
werd de school officieel in gebruik ge
nomen. Op 3 december 1964 worden de
school als Instituut (door het Weeshuis)
en het gebouw (door de gemeente) bij
notariële akte aan de Schoolvereniging
overgedragen.
De Bosseschool.
De in 1963 in gebniik genomen school
draagt opnieuw de naam „de Bosse
school", ■want - ZO' werd geredeneerd:
„laat de naam van de man wie God in
het hart gaf een daad te stellen die de
aanzet van de school werd, gerust op
deze wijze voortleven in de geschiede
nis".
De school werd - na dhr. van Leeu
wen - gediend door de hoofden dhr.
Passchier die op 7 juli 1967 afscheid
nam, geliefd bij velen. Voorts door de
heren de Vries, van Dijk, van Zijll en
momenteel door de heer Hutink. Er zijn
thans 98 leerlingen. Temidden van al
le moderniseringen is de school een po
sitief christelijke school gebleven waar
in - zo zegt het boek - de onderwijs
krachten meer trachten te zijn dan
„stoffeerders van bovenkamers".
„Zoals ons voorgeslacht heeft moeten
vechten voor het verkrijgen van volle
dige vrijheid van onderwijs, zo zullen
wij steeds moeten blijven strijden voor
het behoud ervan", zo wordt het gedenk
boek besloten.
Jf
Zoals uit bijgaand artikel blijkt
werd het Prov. Geref. Weeshuis
in Middelharnis in 1879 gesticht.
In de dertiger jaren (1938) werd
het in Middelharnis opgeheven en
verplaatst naar Wassenaar. De ge-
isoleerde ligging van Flakkee had
aan die beslissing bijgedragen.
Het Wassenaarse Weeshuis is
inmiddels tot kinderhuis gewor
den. Dat gebeurde in de vijftiger
jaren. Dit kinderhuis „de Sonnen-
burgh" viert ook haar honderd
jarig bestaan.
Ter gelegenheid van dit eeuw
feest hebben bestuur en directie
terwlUe van het voortbestaan van
het kinderbeschermingswerk een
beroep gedaan inzonderheid
op de Gereformeerde kerken
een bijdrage te verlenen om sa
men een ton bij elkaar te brengen.
Op 22 juni zal bij wijze van
posthuum eerbetoon een krans
worden gelegd op het graf van
Dirk Bos op de begraafplaats te
Stellendam.
I U Uf ■f'^|:%# lil 'ii#'
\.ï,:- -^
Herinnering aan het 25-jarig jubileum van vader v. d. Wiel en moeder v. d.
Wiel - Radstake.
Geachte redakteur.
Aan uw verzoek om enkele her
inneringen bij het 100-jarig bestaan der
Gereformeerde School, hierbij enige din
gen die wij toen uit onze schooljaren
nog weten. Het is nu na ruim 70 jaar
niet zo gemakkelijk alles weer in de
gedachten terug te roepen. Ais men bij
na 80 jaar is, wordt men vergeetachtig
en toch de tijd onzer jeugd, komt nog
wel eens helder in de geest terug.
Het was in 1905 op 1 mei dat ik voor
het eerste schooljaar intree deed met
een bevend hart in de eerste klas der
grote school onder aan het Zandpad,
voorzien van de spullen die toen nodig
waren, zoals een lei met griffels, een
sponsendoos enz. Het was een hele over
gang van de polkaschool, toen zo ge
noemd, nu is het kleuteronderwijs ge
worden met gediplomeerde krachten.
Dat was toentertijd onbekend; er was
een hoofdjuffrouw, juffr. Zonneveld,
twee onderwijzeressen, juffr Kooy en
juffr. Vermeer; het schoolgeld was 10
cent per week, 's maandags te betalen.
De bezigheden waren matjes vlechten,
versjes zingen en vertellingen door de
leerkrachten, alles eenvoudig maar toch
wel gezellig.
Werd men 5 jaar, dan begon het lager
onderwijs, en ging men naar dat de ou
ders verkozen naar de openbare school
dat toen nog in die tijd de volksschool
was met zgn. neutraal onderwijs, of naar
de Geref. school. Daar onze ouders ge
reformeerd waren, werden wij vanzelf
leerling op de school, die toen nog niet
zo lang bestond en een onderdeel was
van het Bosse weeshuis, zo genoemd
naar de schenker van dit weeshuis de
„Bosseschool". Het weeshuis is reeds e-
nige jaren opgeheven en ook de school
is niet meer in wezen, maar nu als
nieuwe gereformeerde school gebouwd
op de plaats waar nu het lOO-Jarig be
staan D.V. zal worden herdacht.
Dus dit was dan de school, waar wij
met meer andere kinderen onze leer
jaren begonnen zijn.
Er waren toen in 1905 drie leerkrach
ten, mijnheer Van der Waal, het hoofd,
meester Van Berkel en meester Van Ei
ken.
Ef waren ook 2 handwerkonderwijze-
ressen, Juffr. Van der Sluijs en Juffr.
Deijs, die de meisjes leerden naaien,
breien enz.
Het onderwijs was heus niet minder
dan op de openbare s'chool. Er werd wel
eens door sommigen smalend gezegd:
Jullie leren daar christelijk schrijven en
lezen. Er was toen nogal eens een ietwat
laag neerzien en spreken over het chris
telijk onderwijs, hoewel er onder ons
als leerlingen nooit ruzie was met de
leerlingen van de openbare school. We
speelden met elkander, er was ook v/el
eens een vechtpartijtje, maar alles ge
moedelijk. Wij wisten toen nog niet van
al die kerkelijke verschillen, van mo
dem of ethisch.'s Zondags ging ik naar
de gereformeerde kerk, waar toen ds
Steketee predikant was, een eenvoudig
man, vriendelijk en meelevend. Hij was
veel op weg om zijn schapen te bezoe
ken. Kwamen wij hem tegen op straat,
dan riep hij ons en kregen dan een stuk-
Je zoet hout uit het vestzakje. Zulke
kleine dingen blijven altijd in het ge
heugen hangen.
In de Hervormde Kerk stond toen ds
Bruining. Ik zie hem nog voor me met
wandelstok en zwart krulhaar; niet zo
zwaar in de leer, volgens velen, maar
vriendelijk in de omgang en een woord
voor iedereen.
Nu verder nog iets over de schoolja
ren. Er waren zes klassen in drie loka
len. Meester Van der Waal had de 5e
en 6e klas, meester Van Berkel de 3e
en de 4e en meester Van Eiken de eerste
en de tweede klas.
De lessen werden begoimen met een
eenvoudig gebed, een korte vertelling uit
de Bijbel volgens een vast rooster, daar
na de lessen in lezen, taal, geschiedenis,
enz., ook volgens een vast schema. De
school begon 's morgens om 9 uur tot
12 uur en 's middags om 2 uur tot 4 uur,
's woensdagsmiddags was er geen school
en ook 's zaterdags was er een vrije
middag. Wat kunnen we nog met wee
moed denken aan de gezellige uren die
wij toen meemaakten. Meester Van der
Waal was een strenge meester, maar
toch bij ons geliefd en ook de andere
meesters leven nog in de gedachten met
eerbied en dankbare herinneringen.
Ze deden hun werk met liefde en uit
roeping. Het was heus geen weelde om
toen christelijk onderwijzer te zijn. De
ouders moesten zelf de school groten
deels financieel in stand houden. Er was
nog geen gelijkstelling zoals nu, en al
leen omdat de school een onderdeel was
van het weeshuis, was het in stand hou
den mogelijk.
Ik weet nog goed, dat het schoolgeld
ik meen 30 cent per week bedroeg, dat
iedere maandag afgedragen werd en
moeder wel eens hoofdbrekens kostte
om dat bij elkander te zoeken. We gin
gen meestal met zowat 2 of 3 kinderen
naar school en dit bedrag was toen een
hele opgave, want thuis was het ook
geen weelde. Het openbaar onderwijs
was gratis en meer populair, dus was
het wel een opoffering.
Welk salaris de onderwijzers ontvin
gen weet ik niet meer, maar wel dat
meester Van der Waal het niet zo breed
had. We mochten wel eens een avondje
poters komen eten, omdat we vriend
waren met een van zijn zoons, Cor van
der Waal. Hij is jong gestorven, zover ik
nog weet was hij nog geen veertig jaar.
Zo zijn er zo velen van onze vroegere
schoolmakkers niet meer in leven. Ook
van de Jongens uit het weeshuis hebben
we er velen gekend. Ze kwamen veel bij
onze ouders over de vloer; misschien
leven er nog van. Ze zijn' de wereld in
gegaan en uit het oog verloren. Als ze
misschien dit stukje lezen, denken ze
daar nog aan terug. Het was een aan
gename tijd; ondanks de armoede was
er meer tevredenheid, dan nu in de
I welvaart, waar we allen in delen.Ja al
les verleden tijd, maar niet vergeten.
Er komen zoveel dingen in de gedach
ten uit onze schooljaren. Wat zaten we
te luisteren als een van de meesters ver
telde uit de Vaderlandse geschiedenis.
Dan was het muisstil in de klas en we
leefden mee in onze gedachten met de
in onze ogen helden, zoals Michiel de
Ruyter. Tromp, Willem van Oranje, al
die figuren uit onze rijke geschiedenis.
De Watergeuzen, ze waren voor ons al
lemaal zonder vlek of rimpel; later be-
schou'wden we al die dingen wel iets an
ders, maar toen was alles werkelijkheid
Boeken waren er toen niet zo veel en
hadden veel leeshonger. Het eerste boek
dat ik las was, dat weet ik nog goed,
van Van der Hulst, Willem Wijchert,
een dappere Alkmaarder Jongen. Wat
hadden we een hekel aan schele Ebbe,
en de Spanjaarden; eenvoudige lectuur
maar voor ons vol spanning. En dan Jaap
Holm en z'n vrinden. De armoede van
het gezin Jaap en zijn belevenissen, de
liefde van zijn moeder; baas Brom; zijn
vriend Kees van de dokter, alles op te
noemen kan niet, maar ik vond dit het
mooiste boek van Van der Hulst. Nu
wordt de Jeugd overstroomd met strip
verhalen enz. zonder enige opvoedkun
dige waarde, allemaal onzinnige fanta
sie. De televisie is gekomen als een af
god in de huiskamers, dikwijls zielsver-
woestend voor vele jonge levens. Alles
kan er mee door en de goden van de tijd
nemen alle rust weg, zonder dat het
meer gezien wordt.
Wij waren niet verwend. Wat was
het een hoogtepunt in ons Jonge leven,
als we één keer per Jaar, toen we in de
hoogste klassen gekomen waren, een
De man die de stichting van de school en het
weeshuis mogelijk maakte, Dirk Bos
reisje mochten maken met de onderwij
zer naar de dierentuin in Rotterdam.
Drie centen per week gespaard, op
school bewaard en dan die grote dag
met verlangen tegemoet gezien, 's Mor
gens met de Middelharnisse boot vanaf
het Vingerling, via Vlaardingen naar
Rotterdam, lopende naar de dierentuin,
waar alles werd bezichtigd en 's middags
om 3 uur de reis weer terug, blij en te
vreden en nog dagen daarna vol van
alles wat we gezien hadden.
Daarna de vakantie, een paar weken
vrij van school, nee niet om uit te gaan,
maar we moesten dan tarwe lezen om
wat eten te bekomen voor ons gezin. In
het najaar aardappelen lezen met een
grote schrepel de grond vfaar de aard
appels gerooid waren omhakken om
hier en daar een aardappel te vinden.
j Het was vermoeiend werk, maar we
I waren blij als we met een klusje aard
appels naar huis gingen. En zo moesten
we helpen om de lasten van het gezin te
I verlichten.
I Dit zijn nu zomaar losse herinnerin
gen die opkomen, maar er zijn er zo
veel dat we alles niet kunnen opschrij
ven; daar is wel een boek mee te vullen.
En zouden we vergeten de zondags
school, die ook in de school gehouden
werd. Elke week een psalmvers leren
met een kaartje als beloning. Voor idem
zoveel kaartjes een mooie tekst om Op te
hangen, groot formaat met vergulde
rand. Met Kerstfeest een boekje met een
kerstverhaal, een dun of een dikker
naar prestatie van het leren. Een kom
metje meebrengen voor chocolademelk
dat geschonken werd door de juffrouw,
hoogdagen in ons leven, om nooit te
vergeten. En dan de leider toen ter tijd,
Arend Krijgsman, allang dood, wat kon
hij vertellen uit de bijbelse geschiede
nis, de Kerstgeschiedenis; boeiend en
toch kinderlijk. Hij was een man met
gaven en liefde voor de jeugd. De kin
deren van hem leven nog en mogen met
dankbaarheid aan hem gedenken.
En wat zullen we nog meer schrijven,
daar is nog zoveel, maar dan v/ordt het
stukje te lang.
Zes jaar met genoegen de school be
zocht en toen het leven in om mee te
helpen om de kost te helpen verdienen.
Dat afscheid viel niet mee. We werden
door meester Van der Waal ernstig en
waarschuwend toegesproken, wat in
druk maakte op ons gemoed. We kregen
een bijbeltje als geschenk. Dat vooral
werd ons meegegeven, waaruit ons in
die zes jaren onderwezen was in alle
eenvoudigheid, naar Gods Woord. Er is
een grondslag gelegd in onze kinderziel
die vrucht heeft nagelaten. Er was toen
nog geen strijd over dogma's en lerin
gen. We wisten toen nog niet van de
leer van Kuitert en Wiersinga, maar er
werd geleerd wat nodig was. Wat is uw
enige troost in leven en sterven, met
het antwoord. Maar ook langs welke
weg we daar deel aan konden krijgen.
Neen, niet met zware termen, maar
eenvoudig volgens Gods Woord. We ge
denken al onze leermeesters met liefde
en eerbied en de vruchten ook van hun
arbeid zal de eeuwigheid openbaren.
Verder nog iets over de avondschool
die een tijd lang door meester Van der
Waal werd gehouden. Als oud-leerling
heb ik deze avondschool enkele Jaren
bezocht. Er werd dan zover ik nog weet
les gegeven in natuurkunde, onderling
gesproken over verschillende onder
werpen.
Ook is er toentertijd opgericht door
de heer T. Wielhouwer een vereniging
voor geheelonthouding. De gevaren van
alcohol werden dan besproken en er
werd gewezen op de gevolgen van drank
misbruik. Of het nog resultaat heeft af
geworpen weet ik niet, maar ziende op
deze tijd geloof ik niet, dat het veel
heeft geholpen. Maar de bedoeling was
goed en we hebben daar goede dingen
gehoord. Het heeft niet lang stand ge
houden en is tenslotte opgeheven; ik
meen dat de oorzaak was, dat de kachel
niet wilde branden en gebrek aan be
langstelling.
Nu, geachte redacteur, eindig ik met
de wens, dat de gereformeerde school
nog jaren stand zal houden in haar nu
moderne gebouw. Dat de leer die wij
mochten leren, ook daar mag geleerd
worden naar Gods Woord en de mening
Van Gods Geest, tot heil en zegen der
leerlingen en tot eer van Gods Naam,
tot uitbreiding van Gods Koninkrijk,
naar 1 Petrus 1: Maar het Woord des
Heeren blijft ui der eeuv\?igheid; en dit
is het woord dat onder u geleerd is.
Hopende dat deze eenvoudige terug
blik op onze Jeugdjaren niet tot erger
nis mogen zijn, maar tot liefde met el
kander. Met dank voor de plaatsing in
uw blad
K. Groen Azn.
Hoflaan 35
Middelharnis
MIDDELHARNIS
Het seizoen 1978-'79 zit er weer op.
Dit Jaar werd de interne competitie
volgens het zogenaamde Keizer-systeem
gespeeld.
Hoewel het er tot de laatste speel
avond naar heeft uitgezien dat dhr. J.
Boeter bovenaan zou eindigen, is toch
weer dhr. M. Verolme mt Sommelsdijk,
wisktmde-leraar aan de Rijksscholen-
gemeenschap te Middelharnis clubkam
pioen geworden. Voor de vijfde achter
eenvolgende keer!
De eindstand:
1.
M. Verolme
1002 punten
2.
G. de Jager
990
3.
J. Boeter
961
4.
J. G. Doedens
756
5.
A. Stolk
716
6.
C. J. Smit
680
V.
W. I. Peeman
671
8.
M. L. V. d. Waal
627
9.
J. J. de Jager
614
10.
W. Markwat
577
11.
W. Sparreboom
559
12.
E. Verbeek
525
13.
J. W. F. Smallegange 522
14.
A. V. Maurik
520
15.
C. Bakelaar
515
16.
A. T. Robijn
485
17.
A. de Vos
484
18.
A. Visser
452
19.
J. Minnaar
423
20.
P. Lesuis
421
21.
Chr. Littel
401
22.
drs. H. K. Smit
382
23.
A. Roon
378
24.
W. Tieleman
366
25.
J. Kruik
365
26.
C. Groenendijk
351
27.
N. V. Bracht
328
28.
W. de Neef
323
29.
J. Noordijk
299
30.
J. Albrechts
283
31.
C. V. d. Groef
250
32.
W. Schreuder
232
33.
J. Non
223
34.
D. Spahr v. d. Hoek
214
35.
C. Vis
177
36.
A. Grootenboer
163
37.
J. Troost
140
38.
K. Grootenboer
134
39.
E. Eggermont
131
THOLEN
Oud-burg. Geuze overleden
In de leeftijd van 83 jaar is donderdag
in het Bejaardentehuis Ten Anker te
Tholen overleden dhr. Jacob Geuze,
oud-burgemeester van Aagtekerke.
Geslaagd. Aan de rijksscholenger
meenschap te Zierikzee slaagde Inge
Baerends voor het examen Atheneum en
Stef Baerends voor Havo.
Burg. Boerends hoofdingeland
Tot hoofdingeland van het Waterschap
Tholen is benoemd dhr. E. Baerends,
burgemeester van Tholen, als opvolger
van oud-burgemeester van Boeijen.
Geslaagd: Aan de Bestuursschool te
Goes slaagden voor het examen Be-
stuurs-ambtenaar o.m. B. J. van Olffen
uit Tholen en H. J. Walpot uit St. Plii-
lipsland.
