niEuws
Geef me liever de doodstraf
dan een boete
van vijfenveertig gulden
mie perspectief voor
Samaritaan" orgtlfestival
De bouwmeester
en zijn bruid
2e blad
Dimsdag 14 november 1978
No. 4742
Verbolgen verd. voor kantongerecht
Sommelsdijk:
ff
ir „Oeen voorrang aan ,,rechtSyy''
toch vrijspraak
Een torenhoge Bruinissenaar was
vrijdagmorgen ten kantongerechte
dermate verbolgen over een hem
opgelegde boete van vijfenzeven
tig gulden dat hij op verlenging
van zijn aardse bestaan geen en
kele prijs meer stelde. Hij verzocht
de heren achter de tafel, Off. van
Justitie mr. Scheffers en kanton
rechter mr. Schravendijk hem niet
minder dan de doodstraf toe te
kennen, maar die had de verdachte
zich nou ook weer niet waardig
gemaakt. Hij had alleen maar gere
den zonder geldig deel Hl achter
zijn voorruit. De Bruënaar wenste
daar overigens geen verantwoor-
deUjkheid voor te dragen, „want",
zei hij
Bewuste botsing
Opzet?
Tennisclub
Niet naar Jeruzalem
Zomerhuis bewoond
Goeie wil
Televisie-opnamen
witlofrooier te
Oosterland
ORGELCONCERT
TE DIRKSLAND
EERSTE AVOND GESLAAGD:
uit de kerken
„In Veendam (waar de kentekenregi
stratie zetelt, red.) weten ze dat jk die
auto heb, laat ze dan met hun papieren
op tijd zijn. Ik heb die wet niet inge
diend, dat hebben jullie gedaan!!' foe
terde hij. De verdachte vergeleek dat
zijn telefoonrekening en de krantennota
wel op tijd zijn en dat verwachtte hij
ook zonder falen van „Veendam".
Hij voelde zich dan ook allerminst schul
dig aan het gebeurde en voelde zich
door de geldboete van 75,dermate
onrechtvaardig bejegend dat hij liever
de doodstraf verkoos»
Een streekgenoot van bovenbedoelde
verdachte, de Zierikzeeënaar A. D. P.
was het ook allerminst eens met da in
Sommelsdijk gepleegde rechtsgang.
Toen hij schuldig bevonden werd aan
het rijden door het rode verkeerslicht
in Oude Tonge vond hij nauwelijks
woorden om zijn verbazing daarover
kenbaar te maken. „En op het psychi
sche mom,ent stond het op groen!!"
stelde verd. met de meeste nadruk vast;
„ik kon redelijkerwijs niet meer tot
stilstand komen zonder gevaar te lo
pen dat de wagen die achter me kwam
op me zou rijden", verduidelijkte hij,
maar noch de Off. noch de kantonrech
ter wilden de verdachte helemaal ge
loven.
„De verbalisant zal toch niet kleuren
blind geweest zijn?" veronderstelde de
officier, best bereid om de verbalisant
in de volgende zitting op te laten dra
ven.
Verd. stelde daar nauwelijks prijs op
want hij voorzag al wat er dan gebeu
ren ging: „ik zeg dan groen en hij zegt
niet anders dan rood", voorspelde de
verdachte. Nee, aan zo'n getuige had'ie
niks en die behoefde voor hem dan ook
niet te komen. Maar wachtver
dachte ging nog een andere troef uit
spelen. De straatnaam! was niet helemaal
correct geschreven.
„Het schrijven is toch bij u terecht
gekomen?" constateerde de Off. en daar
kon verd. weinig tegenin brengen, ja
wel, hij had het schrijven ontvangen,
maar vraag niet hoe.
Dat -deed de Off. dan ook maar niet
en hij eiste 100,boete. De kanton
rechter vonniste conform.
Dhr. L. van N. 'uit Sommelsdijk vorm
de een grote uitzondering temidden
van alle verdachten. Hij werd door mr.
Schravendijk gezuiverd van alle schuld
en dientengevolge ontslagen van rechts
vervolging. Aan het gezicht van verd.
en zijn beide getuigen was de voldoe
ning te lezen dat eindelijk gerechtig
heid was geschied. Sinds november vo
rig jaar had het gebeurde dn Nieuwe
Tonge de heren niet lekker gezeten.
„We kwamen met een heel kalm gan
getje van de Zuiddijk in Nieuwe Tonge
richting Molendijk gereden", zo ver
klaarden ze alle drie op him beurt. Van
N. bestuurde de auto waarachter een
karretje met zaad, reden waarom niet
snel werd gereden. Er was dan ook alle
tijd geweest te zien of er van rechts
(vanuit de Kerkring) verkeer kwam en
gedrieën verklaarden de heren dat dat
geenszins het geval was geweest. Ter
wijl ze de kruising al vrijwel voorbij
waren was er schuin-achter toch die
botsing gevolgd en verd. van N. zo
wel als zijn mede getuigen (mede in
zittenden van toen) konden zich niet aan
de indruk onttrekken dat de ander, J.
N., bewust op de botsing had aange
stuurd. Het was een al oudere wagen
en de bestuurder is volgens getuige
nis van de verdachten niet de kalm
ste rijder. Hij had naar de zin van de
heren na het gebeurde ook wat te tri
omfantelijk gekeken toen hij „Huib",
zijn zwager en verzekeraar erbij haalde.
Van N. had de volgende morgen da re
kening al in de bus
De Off. meende toch dat van N. in
straferchtelijke zin de doorgang voor
het verkeer van rechts niet heeft vrij
gehouden, hoe gek de ander ook gere
den heeft. Hij eiste een geldboete van
75,— 2 dgn.
Mr. J. M. den Hollander meende het
daar evenwel niet bij te mogen laten. Hij
benadrukte andermaal dat het door een
combinatie van factoren erg waarschijn
lijk is dat het allemaal opzet is ge
weest. „De ander reed met volle kracht
door, remde niet al verklaarde hij
dat wel te hebben gedaan en ramde
er zomaar bovenop", stelde mr. den
Hollander vast, helemaal begrijpend dat
verd. van N. zich door M'n weggebrui
ker gepakt voelt. Hij vroeg voor zijn
cliënt dan ook ontslag van rechtsver
volging.
De kantonrechter meende daar inder
daad alle aanleiding toe aanwezig, bij
afwezigheid van alle schtüd ontsloeg hij
de verd. van rechtsvervolging.
Verd. P. C. N. uit Achthuizen had het
kantongerecht nooit eerder aan de bin
nenkant gezien, maar nu moest hij zich
als voorzitter van de tennisclub „Het
Westrak" te Oude Tonge verantwoor
den voor het feit dat de nieuwe kantine
had gedraaid en „geschonken" zonder
dat daarvoor vergimning aanwezig was.
Verd. maakte duidelijk dat al vanaf de
eerste dag was geprobeerd die vergun
ning te verkrijgen maar steeds als men
met een potentiële beheerder in zee
ging liet die het afweten, door verhui
zing of door andere motieven.
„Het is wel sneu voor de leden
maar u had het in die tijd toch bij kof
fie en thee moeten laten", stelde de
Off. vast. Mr. Scheffers wilde wel van
het schikkingsbedrag van 250,af
stappen en de Ver. met 100,beboeten
Verd. vond dat trouwens nog hoog en
hij mijmerde dat dat toch zonde van de
centen is, terwijl de Veren, er alles aan
doet haar kosten en daarmee de con
tributie voor de leden zo laag mogelijk
te houden. Wetend dat de caféhouders
voor de vervolging hebben gezorgd stel
de verd. vast dat die eigenlijk helemaal
geen recht van klagen hebben omdat
de leden van de Veren,, niet in het café
maar thuis hun borrelt je drinken.
Het werd tenslotte 80,en daar leek
verd. niet helemaal ontevreden over.
De Jongeman W. N. v. d. uit Dirks-
land was tenlaste gelegd dat een in zijn
bezit zijnde auto in slechte staat was,
zelfs was de carosserie door roestin-
werking verteerd. Het spvl was door
de politie aangehouden maar het was
niet verd. die achter het stuur werd aan
getroffen.
„Anderen hebben er zonder mijn toe
stemming in gereden" verklaarde verd.
Hij was overigens niet ingegaan op de
suggestie van de pohtie dan maar aan
gifte van joy riding te doen. Het wagen
tje was trouwens voor de sloop gekocht
waarom het verd. helemaal niet zo ver
baasde dat de kwaliteit niet best was:
„met een wagentje van vijf tientjes rij
je niet meer naar Jeruzalem", stelde
hij vast. De sleutels hadden er welis
waar opgezeten maar dat was geweest
zo vertelde verd. om het karretje
een eindje te verrijden als het in de weg
zou staan. De Off. eiste twee geldboe
tes van 75,en onttrekking aan het
verkeer van het inbeslag genomen ve
hikel.
„Die ligt toch al ergens' in de pers",
raadde verd.: „ik snap trouwens niet
dat ik ervoor moet boeten als de een of
andere imbeciel met zo'n kar gaat rij
den".
Verd. mevr. A. v. d. W. te Rockanje
moest zich verantwoorden voor het feit
dat ze haar zomerwoning in „Onder de
molen" te Stellendam vorig jaar okto-
ber-nov. verhuurd had voor permanen
te bewoning, terwijl dat ingevolge de
gemeentelijke verordening in die perio
de verboden is.
Verd. verklaarde het allemaal niet te
hebben geweten. Wanneer ze wel was
ingelicht zou ze zelfs niet aan verhuur
hebben gedacht, verklaarde ze met gro
te stelligheid. Haar komst en haar on-
schuld-betuigingen hadden in elk geval
tot resultaat dat de Off. van het aan
vankelijke schikkingsbedrag van 500,-
afstapte en 250,eiste, door de kan
tonrechter tenslotte tot 200,vermin
derd.
Voor het overige waren het nog wat
parkeer- en snelheidesovertredingen
die werden behandeld. AUeen verd. P.
V. E. uit Hellevoetsluis verhief daarbij
zijn stemgeluid. Off. en kantonrechter
gaven hem n.l. gelijk dat de bekeuring
voor het geparkeerd staan op een voet
pad ten onrechte was geweest omdat hij
nog ruim vóór het bord had gestaan.
De vrijspraak vond verd. vanzelfspre
kend. „Betaalt u nou de kosten cJie ik
heb moeten maken?" vroeg hij de Off.
Mr. Scheffers zag dat in 't geheel niet
zitten: „Ik heb u hier namens de Staat
gevraagd" maakte hij verd. duidelijk,
hem adviserend te proberen zijn kosten
op dat adres vergoed te krijgen.
Een matige geldboete hadden Off. en
kantonrechter in pettO' voor transpor
teur van R. uit Stad aan 't Haringvliet,
vertegenwoordigd door gem. deurwaar
der van K. Aan de verd. werd tenlaste
gelegd dat de chaiiffeur van D. een
viertal keren het rijtijdenbesluit had
overtreden waardoor hij te weinig rust
had gehad.
Gem^. gaf dat wel toe maar hij zwakte
de tenlastelegging toch wat af met zijn
constatering dat weliswaar de wagen
(te oordelen aan de tacho-schijf) maar
niet de chauffeur te lang had gereden.
Althans niet zo extreem langdurig als
de tacho-schuif wilde doen geloven. In
de drukte van de oogstwerkzaamheden
was de wagen door de baas zelf overge
nomen en die had er geen nieuwe schijf
in gedaan.
De Off. wilde wel geloven dat de verd.
van R. er niet omheen heeft gekletst en
er alles aan doet om de zaak zo correct
mogelijk te laten verlopen. Het werden
tenslotte vier geldboetes van 25,
OOSTERLAND Maandagmiddag
30 oktober j.l. vonden op het landbouw
bedrijf van de familie Schoof aan de
Zeedijk alhier enige filmopnamen
plaats voor een programma, onderdeel
van het Internationaal agrarisch nieuws
betreffende de witlofteelt in Nederland
Gefilmd werd de werking van een
nieuwe rooier, die pas is aangekocht
op voornoemd bedrijf. Deze rooier is
vervaardigd door de fa. J. de Jonge van
het werk AMAC. Het is een zelfrijden-
de machine, die zowel vlakveld (vier
rijen) als „ruggen" (twee rijen), kan
rooien. Voorop is een hakselaar aange
bracht die de wortel eerst op de juiste
lengte ontdoet van het blad, terwijl de
rooier extra zeefbanden heeft die spe
ciaal gefabriceerd zijn om ook onder
natte omstandigheden een schoon pro-
dukt te kunnen leveren, vrij van te veel
grond. De machine is verder uitgerust
met een 100 pk. SAME-motor, en vol
ledig hydraulisch bedienbaar met een
hydrostatische aandrijving.
Zaterdag 18 november a.s. zal er weer
een een orgelconcert gegeven worden
in de Ned. Herv. Kerk te Dirksland. De
organiste is dan MARIAN LEIJNSE uit
Middelburg. Zij heeft voor dit concert
een-prachtig programma samengesteld,
wat zeer goed tot zijn recht komt op
het historische Dirkslandse orgel. Zij
begint met een koraalfantasie van de
Noord-Duitse componist Franz Tunder.
Uit de 5e triosonate van J. S. Bach
speelt zij vervolgens het largo. Daarna
uit 1' Organiste van Franck en een Cho-
ralvorspiel van Johannes Brahms. Als
vijfde programmaplint staat venneld
Vier Psalmen van Arie J. Keijzer te
weten psalm 1, 2, 3 en 5. Dit zijn psalm
bewerkingen waar de tekstuitbeelding
een grote rol speelt. De organiste besluit
dit concert met een werk van de Spaan
se componist Juan Cabanilles.
Marian Leijnse werd geboren in 1953.
Zij studeert orgel aan het Rotterdarris
Conservatorium bij Arie J. Keijzer,
waar zijaan het eind van dit seizoen
haar einddiploma hoopt te behalen. Ver
der studeert zij nog voor het praktijk
diploma Protestantse Kerkmuziek bij
Barend Schuurman. Marian Leijnse is
organiste van de Grote- of St. Jacobs-
kerk in Vlissingen en is tevens verbon
den als lerares orgel aan de Zeeuwse
Muziekschool.
Het concert begint om 20.00 uur. De
entree inclusief programma bedraagt
4,(scholieren 2,
Het volgende orgelconcert in Dirks
land is op 10 februari 1979.
De organist is dan Rinus Verhage uit
Middelharnis.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Giessendam E. Vergunst
te Middelharnis. Onstwedde en Dirks
land J. V. d. Velden te Reeuwijk. Den
Bommel kand. D. Heuvelman te Oude-
water. Genemuiden, Bleskensgraaf, Nij-
kerkerveen en 's Greveldmn-Capelle J.
V. d. Ketterij te Zetten. Oudshoorn C.
Trouwborst te Benschop. IJsselmuiden
C. Vos te Amsterdam.
Bedankt voor Uddel J. Vroegindeweij
te Katwijk aan Zee.
Ouddorp: Het ligt in het voornemen,
dat ds. W. J. op 't Hof op Nieuwjaars
dag 1979 intrede doet te Ouddorp, na
bevestiging door zijn zwager ds. G. S. A.
de Knegt van Barneveld.
Emeritaat: Wegens gezondheidsrede
nen is na 36-jarige diensttijd em.eritaat
verleend aan ds, A. den Hartogh te
Woudenberg. Hij dienden de gem^eenten
van Langerak, Harderwijk, Scherpen-
zeel, Amersfoort, Bodegraven en sinds
1972, die van Woudenberg.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Velp M. Los te St.-Pan-
cra.s Oostzaan G. Postma-Gosker te
Heerhugowaard.
Aangenomen naar Monster P. Wil
schut te Westerhaar. Hilversimi G. van
Rijkeren te Meliskerke. Appelscha H.
Krug kand. te Kampen.
Bedankt voor Veenendaal G. v. Pijke-
ren te Meliskerke. Purmerend G. Ha-
nemaayer te Sliedrecht.
GEREF. KERKEN VRIJGEMAAKT
Beroepen te Assen P. Schelling te
Middelburg. Schildwolde T. Wendt te
Gees. Assen P. v. d. Kamp te Veenen
daal. Dalfsen M. Brandes te Ermelo.
Aangenomen naar Heerde kand. M. de
Boer te Marknesse. Alkmaar J. Luiten
te Houwerzijl.
Bedankt voor Zaandam J. Luiten te
Houwerzijl. Broek op Langedijk, Twij-
zel, Sneek en Waardhuizen, kand. M. de
Boer te Marknesse. Kampen (b.v.) W.
V. d. Linde te Heerenveen.
Overleden: Op 73-jarige leeftijd over
leed ds. K. Drost em. pred. te Maam.
Hij werd in 1946 op grond van art. 8
D.K.O. (singuliere gaven) predikant te
Loppersum. Daarna diende hij dè ker
ken van Veendam, Gouda, Hilligersberg
en Rotterdam-N. Hij is nog enige tijd
voorzitter geweest van het G.P.V.
Spakenburg: Na bevestiging door ds.
D. Zandbergen, miss. pred. deed kand.
P. Baas uit Heemse, intrede met Ro-m.
10 17.
CHR. GEREF. KERKEINT
Beroepen te Naarden P. Beekhuis te
Noordeloos.
Bedankt voor Maassluis B. Bijleveld
te Bussum. Utrecht-N. P. Roos te Har
derwijk.
Emeritaat: Ds. I. de Bruyne te Apel-
doorn-Z. is met emeritaat gegaan. Hij
werd in 1912 geboren en is dus 66 jaar.
In 1936 werd hij predikant te Sassen-
heim, waar hij de eerste predikant
werd, die deze kerk diende. In 1940
Onder auspiciën van de „Commissie
Welzijnszorg" der Stichting H.D.G. te
Sommelsdijk, werd j.l. vrijdag onder
overweldigende belangstelling, in de
recreatiezaal van het verpleeghuis „de
Samaritaan", voor het eerst een orgel
festival gehouden.
22 deelnemers hadden zich in de af
gelopen tijd opgegeven om het podium
te kunnen soleren.
Er was ijverig gestudeerd. Het bleek
al gauw dat de deelnemers, variërend in
leeftijd van 11-60 jaar, zich goed had
den geprepareerd, om muziek in een
grote verscheidenheid ten gehore te
brengen.
De deskundige jury, bestaande uit de
heren G. Zoon, A. Gravendeel en P.
Westhoeve, had dan ook aan het eind
van de avond de m,oeilijke taak de win
naar aan te wijzen, die in het bezit zou
komen van de „Samaritaan-wisseltrofee"
bestaande uit het door de bekende
Haagse beeldhouwer Frank Letterie,
vervaardigde replika van het prachtige
beeld, dat in de hall van het verpleeg
huis „de Samaritaan" staat opgesteld.
De 14-jarige Paul Kievit die met
glans de eerste prijs won.
Deze prijs werd toegekend aan de 14-
jarige Paul Kievit te Sommelsdijk, die
werken speelde van Joh. Seb. Bach en
Vivaldi Bach. Deze jeugdige organist
boeide pubUek en jury door zijn verras
send muzikale en virtuoze spel. Tevens
werkte het publiek in de zaal als z.g.
„publiek-jury" mee. Het had de op
dracht om op een formulier haar keu
ze bekend te maken van drie prijswin
naars.
Bij het tellen van de stemmen bleek
ook hier Paul Kievit als no. 1 uit de bus
te komen. De tweede en derde prijs gin
gen resp. naar Bas Holleman te Den
Bommel en Anita v. d. Berg te Mid
delharnis.
De succesvolle avond stond onder lei
ding van de heer J. v. Eyle, die voor
een voortreffelijke conference zorgde.
Het is de bedoeling dat dit orgelspel
een jaarlijks terugkerend evenement zal
zijn.
vertrok hij naar Deventer; in 1946 naar
Hilversum. Van 1955-1971 diende hij
de kerk van Rotterdam-C. en sindsdien
die van Apeldoorn-Z.
Tijdens zijn ambtelijke loopbaan be
kleedde hij vele functies w.o. twee maal
het scribaat, twee maal het asessor-
schap der synode, waarvan hij ook drie
maal praeses was.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Oosterland E. Venema te
Drachten.
Aangenomen naar Nunspeet L. Blok
te Capelle a.d. IJssel.
Bedankt voor Hoogeveen J. Verwey
te H. I. Ambacht. Haarlem. G. Zijder-
veld te Middelburg. Oosterland E. Ve
nema te Drachten.
OUD GEREF. GEMEENTEN
Tweetal te Stavenisse W. Kamp te
Grafhorst en J. Schinkelshoek te Kam
pen.
Bedankt voor Elspeet F. Mallan te
Rhenen.
BERGEN OP ZOOM
W.C. V.B. 50 jaar. In zaal Bolwerk van
de Geref. Kerk wordt woensdag 15
november het 50-jarig bestaan gevierd
van de afdeling Bergen op Zoom van
de Ned. Chr. Vrouwenbond.
OUD VOSSEMEER
Teueel alcohol. Voor het rijden met
een alcohol promilage van 1,59 in zijn
bloed werd A. de R. uit Oud Vossemeer
donderdag door de politierechter te Mid
delburg veroordeeld tot 1500,boete
en voorwaardelijk 5 maanden niet rij
den met een proeftijd van 2 jaar.
THOLEN
Verhoging geschot Waterschap. Het
Waterschap Tholen ziet zich genood
zaakt volgende jaar het geschot te ver
hogen. Voorgesteld wordt het geschot
van 105,met 3,te verhogen tot
108,een verhoging van ongeveer 3
procent.
De zuiveringsheffing gaat met 1,
per zuiveringseenheid (inw. equiva
lent) omhoog tot 40,De begroting
1979 komt aan de orde in de algeme
ne vergadering van 16 november in het
dorpshuis De Wimpel te St. Philipsland.
SCHERPENISSE
Teveel alcohol. De politierechter te
Middelburg veroordeelde donderdag C.
P. uit Scherpenisse tot 750,boete en
een voorwaardelijke rijontzegging van
3 maanden. Bij zijn aanhouding bedroeg
het bloedalcohol promilage 1,15 en dat
is teveel.
VERVOLGVERHAAL
P. de Zeeuw J.Gzn.
Historisch verhaal uit de Middeleeuwen
Uitgeverg „De Banier"
12
„Ah zo, daar hebben we Maarten de
monnik, zie ik, en nog wel met een lief
je aan de arm. Hm hm, voornaam gezel
schap voor een arme heks als ik ben",
zei ze.
„Houd je praatjes maar voor je, San
ne! zei Maarten driftig wij zijn
hier gekomen om zaken te doen".
„Wel zo jongen, dat doet me veel ple
zier, ga zitten".
Ze wees op een plank, die met beide
uiteinden op een stapel stenen rustte.
„Gab ij de tafel zitten".
De tafel was een grote, oude boom-
stobbe.
De beide jongelui bedankten echter
voor de eer. Zij bleven liever maar
staan.
De lucht in het hol was zo vuns en de
omgeving, waarin zij zich thans bevon
den, was zo griezelig, dat zij liefst zo
kort mogelijk bij Sanne op bezoek ble
ven. Daarom bleven ze maar liever staan
en Maarten vertelde aan Sanne met zo
weinig mogelijk woorden, in welke on
zekerheid hij verkeerde.
Hij wilde graag twee dingen van haar
weten. Vooreerst of hij de bouwmeester
zou worden van de Domtoren te Utrecht
en verder of Maria van Ath zijn bruid
zou worden.
De gewichtige vragen waren gesteld
en vol belangstelling en nieuwsgierig
heid wachtten de jonge mensen nu het
antwoord van de heks af.
Als zij hadden gemeend, dat die vra
gen direkt met ja of nee zouden worden
beantwoord, hadden zij het mis.
Zwijgend had de heks naar Maarten-
geluisterd.
Toen hij zijn vragen gesteld had, ging
zij voor hen staan.
Daarop nam zij haar toverstaf en te
kende daarmee een grote cirkel op de
grond. En terwijl zij daarmee doende
was, prevelde zij allerlei onsamenhan
gende woorderu
Toen zij de cirkel getekend had, pak
te zij de kat, die op haar schouder rus
tig zat te spinnen bij de achterpoten en
slingerde het dier met de rechterhand
aanhoudend rond, terwijl zij zelf als een
waanzinnige langs de clrkelomtrek
draafde.
Met schrik keken Maria en Maarten
naar dit vreemde gedoe. Heimelijk had
het meisje er spijt van, dat zij deze to-
verkol ooit had opgezocht, maar zij was
er nu eenmaal en nu moest zij er wel
blijven.
Eigenlijk was het een idee van Maar
ten geweest. Zij had er van meetaf niet
veel voor gevoeld om de oude heks te
gaan raadplegen, maar ja. Maarten
drong er zo op aan. Hij wilde zo graag
zekerheid hebben over de vraag of hij
de bouwmeester van de Domtoren zou
worden of niet. Daarom had hij voorge
steld om een bezoek aan Sanne te bren
gen.
Nadat het gedraaf langs de cirkel was
afgelopen, nam Sanne een tobbe, die met
een vloeistof was gevuld.
Welke vloeistof dat was kon Maarten
niet ontdekken, maar zo op het eerste
gezicht zou men gezegd hebben', dat het
rioolwater was. Het had er tenminste
de kleur van en de reuk kwam er ook
mee overeen. Met een stok stond zij in
dit vieze vocht te roeren. Ze strooide er
enige korrels van een onbekende stof in
en maakte ondertussen allerlei vreemde
gebaren.
En nu moesten de jongelui, die dit
gedoe bevende stonden aan te zien nog
eens vertellen, wat zij eigenlijk verlang
den.
Maarten vertelde nog eens eerlijk en
oprecht hun heden en verleden, hun
wensen en begeren en eindigde met te
zeggen, dat hij graag zou willen weten
of het bouwplan, dat hij wilde insturen.
aanvaard zou worden en of zij hopen
mochten dat hun trouwplannen zouden
kunnen doorgaan.
Zie zo, Maarten had zijn verhaal ge
daan en nu was het wachten op het
antwoord van de heks.
Maar dat antwoord kwam nog niet
één, twee, drie.
Geruime tijd bewaarde zij het stil
zwijgen en ondertussen roerde zij met
haar stok in de tobbe en daarbij keek zij
opmerkzaam naar de vieze brij.
Vol ingeduld wachtte Maarten op het
antwoord, dat de heks zou geven en Ma
ria's hart klopte onrustig.
Met gespannen blikken staarden zij
naar Sanne.
Doch deze bewaarde nog steeds het
stilzwijgen.
Eindelijk opende zij haar tandeloze
mond en toen zij begon te spreken, was
het net of er een kraai begon te krassen.
Toen klonk het door het hol: „Ja, jij
kunt de bouwmeester worden van de
Domtoren te Utrecht!"
Zie zo, het hoge woord was er einde
lijk uit en Maarten en Maria 'slaakten
een zucht van verlichting. Met een stra
lend gezicht keken dié twee elkander
aan..
Een gevoel van grote blijdschap en
trots doorstroomde de borst van Maar
ten Gevaerts.
Dus toch de bouwmeester!
Zijn schoonste idealen zouden werke
lijkheid worden. Hij, Maarten Gevaerts,
zou de bouwmeester worden van de
Domtoren te Utrecht. Hij zag zichzelf al
met roem en eer overdekt.
En in die eer zou Maria delen.
Want dit hing er zijns inziens onmid
dellijk mee samen: nu zou Maria zijn
bruid worden.
ïlij wilde echter toch zekerheid heb
ben.
Daarom vroeg hij aan Sanne: „Is het
heus waar? Zal ik de bouwmeester wor
den van de Domtoren te Utrecht en zal
Maria dan mijn bruid worden?"
De heks zweeg een poosje.
Toen zei ze met haar grafstem: „Ja, jij
kunt trouwen met Maria van Ath, maar
ging zij na enige aarzeling verder
maar de bouwmeester van de
Utrechtse Domtoren zal niet de man
worden van de knappe smidsdochter!"
Een ogenblik stond Maarten als ver
pletterd.
Wat zou dat mens daarmee nu toch
bedoelen?
En toen kon hij zijn drift niet meer
bedwingen en terwijl het scheen alsof
hij alle bezinning had verloren, barstte
hij opeens uit: „Wat zeg je daar? Wat
hoor Ik je daar duidelijk zeggen?
Zal Maria van Ath mijn bruid niet
worden?"
„Wie zegt jou dat?" vroeg Sanne.
„Jij en wie anders, leUjke heks. Ik
hoor je daar met mijn eigen oren zeggen,
dat de bouwmeester van de Domtoren
van Utrecht niet de man zal worden
van de knappe smidsdochter Maria van
Ath. Heb jij dat gezegd of niet soms?"
„Maar driftige jongeman zo begon
Sanne zich te verdedigen jij hebt niet
goed geluisterd. Dat heb ik jou niet ge
zegd. Jij bent veel te dolzinnig om de
woorden van een oude vrouw te kunnen
begrijpen. Ik heb volstrekt niet gezegd,
dat Maria jouw bruid niet zal worden".
„Dat heb je wel gezegd ouwe heks",
schold Maarten.
„Luister goed begon Sanne met haar
krakende stem dan zal ik je nog eens
precies vertellen, wat ik gezegd heb. Ik
zei, dat de bouwmeester van de Utrecht
se Domtoren niet de man van Maria van
Ath kan worden".
„Maarwilde Maarten weer be
ginnen, doch Sanne belette hem het
spreken.
Ze hier haar magere arm op en zei op
gebiedende toon: „Geen woord meer!"
Dit had ze feitelijk niet meer behoe
ven te zeggen, want Maarten had zijn
aandacht plotseling ergens anders.
Maria, door al de emoties van deze
avond te veel overspannen, was bewus
teloos in elkaar gezakt.
„Da's jouw schuld, naar mens!" beet
Maarten de oude vrouw nijdig toe. Op
deze uitval gaf Sanne geen antwoord.
Ze nam een doek, die ze vochtig maak
te met een vloeistof uit een oude kruik
en bestreek daarmee het voorhoofd van
het bewusteloze meisje.
(Wordt vervolgd)
