EIIAI1DEI1 - ItlEUWS
„B. en W. gaan niet
met mensen door de
gemeente kegelen!"
f 2574,56 voor Kinderboerderij
„Hernesseroord"
h
SUIKER UNIE m
vcindcfheijcIcA
ENIGE
MEDEWERKERS
„Herr Kantor"
2e blad
Dinsdag 18 jxili 1978
No. 4708
Burg. V. d. Harst verzekert de raad:
B. en W. van Oostflakkee zul
len noch met mensen, noch met hun
belangen door de gemeente gaan
kegelen. Dat dat wd zou gebeuren
zal nauwelijks door iemand ge
vreesd zijn maar burg. v. d. Harst
benadrukte dat zekerheidshalve in
de donderdagavond gehouden
raadsvergadering toen sommigen
uit de raad met wat achterdocht
aankeken tegen het voorstel het
PTT kantoor en de daarbij beho
rende woning in Oude Tonge aan
de PTT te verkopen.
Veldje voor vermakeüjkheden
Brandweergemeenschap
Parkeerhavens
Verkoop perceeltjes
TV DEFECT?
Toor snelle reparatie
I 01877 -1236 I
Zwembad ,,De Gooye''
Dirksland
Geslaagde zangavond
O.I.V. dhr. Wessels
Pr. Mauritsschool Dirksland hield rommelmarkt:
Herhalingsinjectie
tegen polio
bediening van en kontrole op inpak-
machlnes.
bediening van opzak-installaties.
werkzaamheden van algemene aard.
De PTT heeft er best belangstelling
voor, de gemeente eigenlijk niet meer
nu blijkt dat er aanzienlijke verbete
ringen aan de woning nodig zouden
zijn. De nieuwe kantoorhouder heeft
tenminste de woning nog niet willen
betrekken maar zal dat wel doen nu hij
toestemming gekregen heeft de keu
ken op eigen kosten weliswaar
op te knappen.
Niets leek het voorstel in de weg te
staan ware het niet dat dhr. A. Both
(PvdA) wat kanttekeningen maakte. Hij
filosofeerde erover dat de PTT de wo
ning weer zou kunnen doorverkopen,
maar voor die bezorgdheid is volgens
de raadsvoorz. allerminst aanleiding.
„Wanneer de PTT tot aankoop overgaat
is er nog alle gelegenheid op de belan
gen van de gemeentenaren te wijzen",
stelde de voorz. vast Voor een wijzi
ging van de bestemming zou de PTT
een gemeentelijke instemming moeten
hebben en die zou geweigerd worden
wanneer dat enig belang schaadt: „We
gaan noch met mensen noch met hun
belangen door de gemeente kegelen
maar integendeel de belangen
met hart en ziel verdedigen".
Den Bommel bleek nog niet te heb
ben wat andere dorpen wel bezitten,
n.l. een veldje waarop „vermakelijkhe
den" kunnen worden gehouden. Bij het
zoeken daarnaar hadden B. en W. eerst
het oog geslagen op het Willem Alexan-
derplein maar dat bleek achteraf toch
te dicht bij de begraafplaats te liggen.
De keus was nu gevallen op een per
ceeltje dat t.z.ti bestemd is voor wjoi
ningbouw maar waarop nu nog graan
wordt verbouwd.
De SGP fractie, in casu de heren J.
van Dam en P. Groenendijk wilden
niets van zo'n vermakelijkheden
veldje weten; „bestem onze dure en
schaarse grond maar liever voor wo
ningbouw" was het advies van dhr. v.
Dam. Dat zal t.z.t. gebeuren wanneer
de lange voorbereidende procedure ten
einde is.
De raad bevestigde het eerder inge
nomen principe standpunt tot aanslui
ting bij de gemeenschappelijke regeling
Brandweergemeenschap Lek en Mer-
wede. Overigens geeft dat nog lang
geen gerust gevoel, zo bleek, omdat bij
deze en gene de vrees leeft („ik heb
het langs m'n oren horen waaien", zei
dhr. van Dam) dat GS de gemeente
toch naar de regio Rotterdam zullen
verwijzen. Ook vroeg dhr. van Dam
aandacht voor verbetering van het alar
meringssysteem waaraan momenteel
alles mankeert. Die aandacht werd door
de voorzitter graag toegezegd. Helemaal
nieuw was het voor de voorz. dat GS
aansluiting bij de regio Rotterdam zou
den prefereren. Daar lijkt ook geen en
kele aanleiding toe te bestaan.
De gemeente besloot ook toe te treden
tot de „Hulpverlenrngsovereenkomst
Schelde-Rijnverbinding". Het is zo
legde de voorz. uit een papieren
overeenkomst tussen de deelnemende
gemeenten en de regionale diensten om
ingeval van nood met de ten dienste
staande middelen onderlinge hulp te
verlenen.
In de Emmastraat en de Oranjestraat
te Den Bommel zullen parkeerhavens
worden aangelegd waarvoor een crediet
van ruim 13000,beschikbaar werd
gesteld. Wel worden de automobilisten
nu al aangeraden ook gebruik van die
parkeermogelijkheden te maken omdat
de gemeente anders tot een algeheel
parkeerprobleem voor het overige deel
van de straat zal overgaan, daartoe
vriendelijk verzocht door dhr. Troost,
die in Ooltgensplaat andere ervarin
gen heeft.
Een zevental bewoners van de Prins
Hendrikstraat hebben zich accoord ver
klaard met de aankoop van perceeltjes
grond achter hun woningen. De grond
prijs bedraagt 10.per m2 maar
desondanks heeft niet ieder m.et de
aankoop ingestemd. Hen zal nóg één
kans worden geboden, zo zei de raads
voorzitter. Wanneer ze dan niet instem
men dan zal het gemeentebestuur daar
vrede mee moeten hebben maar het zal
wel betekenen dat alles wat over de
grenslijn is gebouwd afgebroken zal
moeten worden.
Het tientje per m2 voor de bovenbe
doelde grond stond in een groot con
trast met de 74,die dhr. J. C. de
Munck werd verondersteld te betalen
voor een stukje grond naast zijn woning
in de Bastingstraat. De heren van Dam,
Quist en Groenendijk verbaasden zich
hogelijk over die forse prijs en mis
schien hebben ze een geduchte verla
ging bewerkstelligd. Burg. v. d. Harst
vond bij nader inzien de prijs ook wel
wat fors als tenminste de grond tot
tuingrond is bestemd. Anders wordt het
als er sprake is van bouwgrond waar
voor een prijs van 74,zieker niet on
redelijk is.
De vrijzwemtij den tijdens de zomerva
kantie (17 juli - 25 aug.) zijn:
Maandag:
10.00 - 16.00; 18.00 - 20.00; 21.00 - 22.00
Dinsdag:
07.00 - 09.00; 10.00 - 16.00; 19.00 - 20.00
Woensdag:
10.00 - 16.00; 18.00 - 20.00; 21.00 - 22.00
Donderdag:
07.000 - 09.00; 18.30 - 20.00
Vrydag:
10.00 - 16.00; 18.00 - 20.00; 21.00 - 22.00
Zaterdag: 10.00 - 13.00 uur.
De zwemlessen (behalve de kleuter-
zwemleSsen) gaan gewoon door.
In tegenstelling tot andere berichten
veranderen de trainingstijden van
zwemclub „de Gooye" niet.
ST. MAARTENSDIJK
Boete voor aanrijding. De 63-jarige
J. N. reed haU decernber vorig jaar met
zijn tractor een hulpkantonnier aan. De
kantonnier liep een gebroken sleutel
been op en een gescheurde enkelband.
Conform de eis werd hij donderdag
door de politierechter veroordeeld tot
400,boete.
MIDDELHARNIS:
Zaterdagavond 1 juli j.I. werd er in de
Chr. Geref. Kerk te Middelhamls een
zangavond gehouden waaraan verschil
lende koren medewerkten, evenals een
fluftgroepje. Alles stond onder leiding
van dirigent P. HL Wessels te Middel
hamls.
Medewerkenden waren o.a. het al eni
ge jaren bestaande kinderkoor „Zingt
den Heer", en het daaruit gevormde
jeugdkoor te MiddeUiamis, en het koor
„Een Naam is onze Hope" uit Nieuwer-
kerk (Zld.).
Uit de bewoners van de gezinsvervan
gende tehuizen „Sjaloom" en „Kefu-
qium" te Middelhamls werd geruime
tijd geleden ook door dhr. Wessels een
koor gevormd, terwijl ook deze mensen
het beoefenen van verschillende slag
instrumenten wordt geleerd. Het vraagt
tact en een enorm geduld als dirigent
samen met deze mensen regelmatig te
zingen en te spelen. De manier waarop
dit alles tot een goed resultaat wordt
gebracht dwingt bewondering af. De
spontane wijze van zingen en de vertol
king van verschillende liederen uit „Al
les wordt Nieuw" en daarnaast de lie
deren met ritmische begeleiding en or
gels heeft ons getroffen.
Gebleken is dat met de bewoners van
genoemde tehuizen gemusiceerd kan
worden, en gezien de glunderende ge
zichten van deze mensen, twijfelen wij
er niet aan dat ook de mensenvreugde
bij hen aanwezig is.
In de beoefening van de muziek- en
zangkunst kan een koor gemakshalve
ook de toevlucht nemen tot wat eenvou
dige vaak „slappe" liederen van de be
kende liederentafel. De schoonheid van
de zangkunst en de rijkdom van het
koorrepertoire uit de loop der eeuwen
wordt daardoor jammer genoeg niet be
oefend nog minder ontdekt. Dirigent
Wessels laat zijn jeugd- en kinderkoor
veel van die schoonheid en rijkdom
proeven, getuige de gezongen mukiek
tijdens genoemde zangavond. Tevens
heeft dit tot gevolg dat de techniek van
het zingen, alsmede ritme en maatgevoel
goed worden beoefend.
De canon, een mooie, maar niet altijd
gemakkelijke vorm wordt na regelma
tige oefening vlot gezongen. Dit beluis
terden wij in de prachtige bewerkingen
van Psalm 80 en 101 van Willem Vogel,
evenals in de canons „'t Is stille", „Can
tate Domino" en niet te vergeten in „Ich
wiU den Herm loben allzeit" van Tele-
mann. Samen met de Schrtftliederen
„De Bruiloft te Kana", en „Bartimeus"
uit „Alles wordt nieuw", in vlotte he
dendaagse ritme gezet zorgde dit pro
gramma voor rijke afwisseling. Daar
naast vertolkte het Jeugdkoor muziek
van hoog gehalte. Hoogtepunten waren
de beide Cantates „Erstanden ist der
Heilig Christ" en „Nichts soil uns schei
den", van Dietrich Buxtehude, met mu
zikale begeleiding op een spinet, dat
door Paul Kieviet Jr. op voortreffelijke
wijze werd verzorgd, evenals de andere
begeleidingen op orgel. Ook niet on
vermeld mogen blijven de vertolkingen
van verschillende motetten, w^aarvan
ons de evangelie motetten van Willem
Vogel het meest hebben getroffen, van
wege de harmonische schoonheden die
daarin door de componist zijn gelegd.
Ook Psalm 21 van Jan Pieter Sweelinck
gaf het jeugdkoor geen problemen.
Het koor uit Nieuwerkerk zong ver
schillende liederen in fraaie harmoni
saties, als afsluiting zong genoemd koor
met het jeugdkoor samen als dubbel
koor een bewerking over de prachtige
melodie van „Wat zijn de goede vruch
ten" in een zetting van Willem Vogel
uit het „Liedboek" en het „Gloria Pa-
tré" eveneens van genoemde componist.
Koren en dirigent kunnen o.i. op een
geslaagde avond terugzien.
Bijzonder jammer is het dat het
jeugdkoor een onderbezetting heeft aan
jongensstemmen. Zijn er nog jongens die
de gelederen van het jeugdkoor willen
verstevigen, dan zijn deze hartelijk
welkom. Na de vakantie vangen de re
petities weer aan. Deze ■worden elke
zaterdagmorgen gehouden van 10.30 -
12.00 uur in de zaal van het verenigings
gebouw achter de Chr. Geref. Kerk aan
de Hoflaan te Middelhamls.
BERGEN OP ZOOM
Onderwijs inspecteur overleden. De
rijksinspecteur van het voortgezet on
derwijs in Zuidwest Nederland, de heer
C. H. J. Rijk te Bergen op Zoom, is
donderdag onverwacht op 56-jarige
leeftijd overleden. Onder zijn beheer
vielen het havo-, mavo- en vw-onder-
wijs.
Bij de invoering van d© Mammoet
wet in 1968 werd de heer Rijk benoemd
tot rijksinspecteur, voordien was hij
leraar Frans te Tilburg.
De acht leden van de Prins Maurits
school te Dirksland trokken glunderen
de snuitjes toen ze donderdagmiddag op
„Hernesseroord" door burg. Joh. v. Es
van MiddeUiamis werden ontvangen.
Geen wonder ook want de Dirkslan-
dertjes kwamen twee forse enveloppes
met geld brengen, de baten van de ge
houden rommelmarkt waarop ook zelf
gemaakte handwerkspulletjes werden
verkocht. Ook hadden ze voor deze en
gene karweitjes uitgevoerd waar dan
weer een geldelijke vergoeding tegen
over stond, alles ten bate van de kin
derboerderij van „Hernesseroord". Burg.
van Es die de enveloppes als voor-
GOEDEREEDE:
Personen die op vrijdag 23 juni j.I. de
eerste polio-inenting hebben ontvangen
worden hierbij opgeroepen voor de
tweede inenting.
GOEDEREEDE: vrijdag 21 juU 1978
tussen 19.00 en 20.00 uur in het Groe
ne Kruis Gebouw, Charbonstraat 11;
STELLENDAM: vrijdag 21 juU 1978 om
17.30 uur, Mr. Iman Caustraat 1.
(praktijk R. P. van Rijswijk, arts).
OOSTFLAKKEE
Kollekte Anjerfonds belangrijk hoger
De koUekte voor het Ned. Anjerfonds
heeft dit jaar belangrijk meer opge
bracht dan in 1977. Het bedrag te Oost
flakkee was totaal 567,56 hoger.
Hieronder volgt de specificatie per
dorp: 1978 1977
Ooltgensplaat 665,58 507,—
Oude Tonge 748,14 405,73
Den Bommel 479,07 412,50
Totaal 1892,79 1325,23
Aan de inzameling hebben de muziek
korpsen en de Drumbands met vele vrij
willigers hun medewerking verleend.
Zij allen en de gever worden namens
het comité hartelijk dankgezegd.
OOLTGENSPLAAT
Kand. J. H. Becker tot'
ouderling benoejnd
De in de Geref. Kerk gekozen ouder
lingen, de heren D. den Braber en J. J.
van der Gaag zullen D.V. op zondag 30
juli des voorm. in hun ambt worden be
vestigd.
Tevens benoemde de Kerkeraad tot
ouderling, dhr. J. H. Becker J.H.zn., die
zich als kandidaat aan de gemeente ver
bonden heeft tot het verrichten van
hulpdiensten, totdat hij in 1979 als pre
dikant kan worden beroepen.
Kand. Becker, thans woonachtig te
Amstelveen zal op zondag 6 augustus
a.s. door zijn vader, ds. J. H. Becker,
em. pred. te 's-Gravenhage als ouder
ling worden bevestigd.
Met het treintje naar de
kinderboerdery.
zitter van de Stichting Kinderboerderij
in ontvangst nam kon tot 2574,56
tellen; een pracht bedrag waarvoor weer
nuttige dingen kvmnen worden gekocht.
De leerlingen droegen elk een opstel
voor waarin ze verhaalden hoe zij aan
him. aandeel waren gekomen.
Dat was trouwens niet altijd even ge
makkelijk geweest, getuige de verzuch
ting van een van de knaapjes; „haast
iedereen had niks"
Een ander had weer bij oma centjes
verdiend, een had de tuin gespit om het
na die mededeling hartgrondig met
burg. van Es eens te zijn dat dat een
heel karwei is.
„Sommige mensen hebben geen klus
jes" was de constatering van een meisje,
maar samen waren ze dan toch maar
aan het grote bedrag gekomen dat door
de Stichting kinderboerderij graag werd
aanvaard. „De pupillen van „Hernesser
oord" zijn jullie nog méér dankbaar!"
verzekerde dhr. van Es en toen was het
van de Dirkslandse gezichtjes zonne
klaar te lezen; „graag gedaan!"
Suiker Unie is in Nederland de grootste produ
cent van suiker, zowel voor huishoudelijk als voor
industrieel gebruik. Belangrijke nevenprodukten
zijn: pulp (veevoeder), melasse (grondstof voor
alkohol) en schuimaarde (kalkmeststof). Het per
soneelsbestand bedraagt ca. 2000 personen, in de
campagne aangevuld tot 3000.
Voor de vestiging Puttershoek vragen wij voor
spoedige indiensttreding:
in vast en tijdelijk dienstverband voor de afdeling
specialiteiten.
Het tijdelijk dienstverband zal lopen tot eind
december 1978.
De werkzaamheden omvatten o.m.:
Het werk geschiedt in 2-ploegendienst. De werk
tijden zijn van maandag t.m. vrijdag.
morgendienst van 06.00 uur tot 14.15 uur.
middagdienst van 14.15 uur tot 22.30 uur.
De ploegen wisselen wekehjks van dienst.
De minimum leeftijd is 18 jaar.
Het salaris is afhankelijk van de leeftijd en wordt
betaald volgens de Collectieve Arbeidsovereen
komst voor de Suikerindustrie.
Belangstellenden worden verzocht hun schrifte
lijke sollicitatie te zenden aan de afdeling Perso
neelszaken van genoemde vestiging. Postbus 5601
te Puttershoek. Voor telefonische inlichtingen
01856 - 1241, toestel 151.
Coöperatieve Vereniging Suiker Unie U.A., Post
bus 3411, Breda. Fabrieken te Dinteloord, Gronin-
nen, Puttershoek, Roosendaal, Sas van Gent,
Zevenbergen.
VERVOIiGVEBHAAIi
door Barend de Graaft
Uitgeverö B.V. ,4)es Banier*' - Utrecht
31
Ook uit de stad kreeg hij veel bezoek.
Koster Rodenstein met zijn lieve vrouw
tje bezochten hem soms wel tweemaal
per week.
Herr Förster, de preciese voorzitter
van het koor, vergat hem. ook niet. Een
maal is zelfs Herr Kantor Kuhlenkampf
op bezoek geweest. Dat was wat voor de
schoenmaker! Wat een eer! Zo'n Herr
Kantor stond in hoog aanzien in de stad.
Wilhelm Schneider was geen verlegen
mannetje. Maar toch bibberden even
zijn kaken, toen hij de grote man aan
zijn ziekbed ontving. „Wat ben ik daar
blij om, Herr Kantor! Wat een eer!"
„Kom, kom, Herr Schneider! Ik heb
van je ongeluk gehoord en ik dacht:
naar die zanger ga ik eens kijken.
J^nge, jonge, wat heb je toch een stem.
Een stem als een bazuin. Als ik mijn
ogen sluit, dan zie ik je daar bij de bas
sen staan en dan hoor ik je zingen. Ik
hoop je spoedig weer in het koor terug
te zien".
Schneider glimlachte wat en zei: „Het
is een gave, Herr Kantor".
Hij bedoelde zijn stem.
Klara kwam iedere maandagavond.
Dat lieve kind, dacht Herr Schneider.
Ze bracht altijd iets van haar moeder
mee: vruchten of chocolade. Gelukkig
wist de schoenmaker niet, wat er aan
dat bezoek van Klara voorafgegaan
was. Vrouw burgemeester Böhm zei:
„Fiüp, je moet een pakje van mij bij
onze buurman brengen. De arme man".
Maar Filip wilde niet. Minachtend
trok hij zijn neus op.
„Waarom? vroeg hij. We gaan
toch hier ook niet met „dat volk" om".
Zijn moeder keek hem ernstig aan.
„Je bent toch niet te trots, Filip?"
„Nee, te trots niet. Maar ik ga niet
met zo'n kind als Lotte wandelen, zoals
Klara, die door de bossen zwerft met
dat schoenmakersjoch".
Klara's ogen schoten vuur. Wat een
gemene streek van FUip. Het was niet
waar ook. Waarom loog FUip? Ze wilde
wat zeggen, maar moeder wenkte, dat
ze haar mond moest houden. Vriende
lijk, alsof ze niet inging op het geschimp
van Filip, zei ze: „Dan doe jij het wel,
Klara?"
Vandaar dat Klara iedere maandag
avond even aan het bed van schoenma
ker Schneider zat. Ze wist maar niet
wat vreemds ze aan hem zag. Hij was
zo heel anders dan thuis. Soms dacht ze:
net ol hij schoner gewassen is. Zijn han
den zijn zo blank en zijn gezicht is zo
wit, zijn dichte haarbos is zo netjes ge
kamd. Hij was een heel ander mens dan
het hard werkende schoenmakertje in
Gnadendorf.
„Ons dorp heeft een mooie naam", zei
hij eens tegen haar, toen ze wegging en
hij haar hand lang vasthield. Met na
druk op het eerste deel noemde hij de
naam van him dorp met eerbied. „Zon
der genade kunnen wij niet, Klara! Ik
denk, dat onze verre voorouders, die
hun dorpje een naam moesten geven,
dat nog beter begrepen dan wij.
Dag Klara!"
„Dag Onkel WUhelm! Ze glimlach
te en vroeg: Ik mag u toch wel zo
noemen?"
Dat mocht natuurlijk.
Het deed de schoenmaker goed.
16 Toch wel erg.
Het was toch ver in het voorjaar toen
'schoenmaker Schneider genezen uit het
ziekenhuis ontslagen werd.
Burgemeester Böhm stuurde Peter-
chen met de koets om hem te halen. Al
leen Rudolf reed met Peterchen mee.
Moeder en Lotte bleven thuis. Ze had
den een plan.
De koets reed vanuit de stad over de
hoofdweg flink in draf. Twee paarden!
Flinke paarden, die er wat van konden.
Rudolf en zijn vader zaten heerlijk in
de kussens op de achterbank. Ze spra
ken niet. Er was iets plechtigs in deze
thuisrit.
De lente had het merglandschap 'scho
ne kleuren en een menigte van bloemen
gegeven. De lucht was blauw. De zon
scheen. Vader keek door het portier-
raam naar de schoonheid, waardoor
heen ze naar huis reden. Hij was stil van
dankbaarheid. Vlak voor de bocht in de
weg bij het huis van houthakker Ziegler
waar ze de voet van de Sonnenkoppe af
zouden dalen, zag hij het dorpje liggen
in het dal. Al de huizen, groot en klein.
De hoge Eugeniuskirche. De Silberquel-
le met naar glinsterende golfjes. Ginds
het witte kerkje van dominee Blass.
Welk een weerzien. Het had zo anders
kunnen zijn. Peterchen moest de paar
den intomen.
De heUing was nogal 'steil.
Rudolf keek telkens naar vader op.
Hij zag, dat vader diep bewogen was.
Toen ze voor hun huisje stil stonden
in de schaduw van het grote burge-
meestershuis, kwamen moeder en Lotte
naar buiten. Ze hadden hun zondagse
kleren aan. Moeder opende het portier.
Peterchen bleef plechtig op de bok, hij
hield de zweep recht omhoog.
Vader stapte aan moeders hand uit de
koets. Ze keken elkaar aan en er kwa
men tranen in hun ogen, voor ze elkaar
een kus gaven. Lotte omhelsde haar
vader en met moeder leidde ze hem het
huia binnen.
„Maar Martha toch!" Vader keek
beurtelings zijn -vrouw en zijn dochter
aan. De gang was versierd met bloemen.
De kamer ook. Vaders stoel stond in de
hoek bij het raam. Aan weerszijden de
beide driebenen uit de werkplaats, keu
rig schoon gepoetst, met een kleedje er
overheen en daarop een schaal met cro-
cussen. Het rook verrukkelijk naar vers
gezette koffie en op de tafel wachtte het
gebak. Als grote traktatie was er ook een
kistje sigaren. Zo feestelijk werd vader
ontvangen!
„Mens, mens", zei hij en keek daarbij
moeder zo liefdevol aan, dat die maar
gauw een andere kant uitkeek.
Het halve dorp kwam de schoenma
ker verwelkomen. Trouwens, voor de
versiering van het huis hadden de bu
ren hun bloementuintjes geplunderd en
het kistje sigaren een luxe, die zich
in die dagen maar weinig mensen kon
den permitteren was een geschenk
van de burgemeester.
Allen, die gauw even de hand kwamen
geven en er hun vreugde over uitspra
ken, dat Herr Schneider weer gezond
en wel in het dorp terug was, dachten
hetzelfde wat Klara in het ziekenhuis
was opgevallen. Ze zeiden: wat ziet hij
er anders uit! Hij is gewoonweg een
deftig meneertje geworden.
's Avonds zongen en speelden ze in
het schoenmakershuis weer. Natuurlijk
ook het danklied dat in zoveel landen
bekend is: Nun danket alle Gott!
Vader voelde zich bijna volmaakt ge
lukkig. Telkens zei hij: wie had dat
kimnen denken? Maar één ding was
toch wel erg: hij zou nooit meer donder-
dagsavonds naar de stad kunnen gaan
om te zingen. Zijn ene been was stijf ge
bleven. Daarmee kon hij geen tochten
door de bergen maken. Ja, dat was toch
wel erg, al -wilde hij er volstrekt niet
over klagen.
De volgende morgen begon hij zijn
werk weer en zaten Rudolf en zijn vader
op hun oude plaatsen tegenover elkaar
aan de werktafel en kon Rudolf weer
vragen: hoe moet dit ook weer, vader,
of: wat zou ik met deze schoen doen?
RudoM ondervond in de blijde dagen,
na vaders terugkeer iets onplezierigs.
De eerste zondag, toen ze weer alle vier
naar de kerk konden en dominee Blass
in zijn gebed de Heere dankte voor de
terugkeer in hun midden van broeder
Wilhelm Schneider, aarzelde hij, toen
de dienst was afgelopen, bij het hek van
de kerk. Hij liet zijn ouders en Lotte
maar vast doorlopen.
„Ik kom wel", zei hij. Zoals iedere
zondag wachtte hij op Klara om met
haar naar huis te gaan. Maar ditmaal
kwam Klara geUjk met haar moeder de
kerk uit en bleef bij haar lopen. Ze
haalden hem in en de deftige burge
meesters-vrouw zei: „Klara heeft je wat
te zeggen, Rudolf".
