EIIAtlDEII lilEUWS
Ds. Qargon en de
Walcherse Arcadia
DenieinroPengeotSOS.
Jehoortlnb^iiiaL
Bnnqitstad bx
nodigt u nit voor een proefrit
Zeeuwse wandelingen
iNiindeflieijcleA
„Herr Kantor"
15% icorting
nUMPTSTAB
2e blad
Vrijdjag 5 mei 1978
No. 4688
Uw huis verkopen?
TAIVIBOER
GERO
altijd voor iedereen
X op alle komplete cassettes
X A. Vroegindeweij
Westdijk 46 - Middelharnis
uit de leer leen
Piaatselijlc nieuws
WASAUTOMAAT
DE3FXCT?
voor snelle reparatie
I 01877-1236 I
Oude Stad IA Stad oen 't Haringvliet Tel. 01871-12 02
Vert. N. de Jong Na 17.00 uur: 01871-14 91
VERVOLGVERHAAU
Op 14 april was het 250 jaar geleden
(1728), dat ds. Mattheus Gargon over
leed. Hij werd in 1661 te Haarlem ge
boren en vier dagen later in de Fran
se (Waalse) kerk gedoopt. Geen oor
spronkelijke Nederlander, dat blijkt wel
uit de namen van zijn vader Pierre
Gargon en zijn moeder Jeanne Lubbé.
De familie was afkomstig uit Doornik
en in de tijd van geloofsvervolgingen
naar het noorden uitgeweken.
De jonge Mattheus had een goed ver
stand en kon uitstekend studeren. Aan
de universiteit van Leiden had hij the
ologie gestudeerd. Op 19-jarige leef
tijd was hij in 1680 hiermee klaar en kon
beroepen worden. Hij kon zowel in het
Nederlands als in het Frans preken en
koos de Franse kerk. Gedurende 6 jaar
was hij hulpprediker te Leeuwarden,
tegelijk wachtend op een beroep als
zelfstandig predikant, dat echter niet
kwam. Toen ging hij over naar de Her
vormde (Gereformeerde) kerk en werd
beroepen te Geffen en Nuland, een on
betekenend plaatsje in de Meierij van
Dien Bosch. Hier trouwde hij in 1690 met
Geertruida van Velsen.
In dit kleine plaatsje heeft de onge
twijfeld geleerde predikant 14 jaar lang
gestaan zonder een beroep te ontvan
gen. Had hij missichen geen grote preek-
gaven en redenaarstalenten?
Naar Zeeland
Toevallig werd ds. Gargon hier ge
hoord door Herman van de Putte, bur
gemeester van Middelburg. Deze was
met zijn vrouw naar 's Hertogenbosch
gekomen om voor haar ziekte een be
roemd geneesheer te raadplegen. Hij
kon het niet begrijpen dat een zo be
gaafd man zijn leven versleet in dit
vergeten dorpje. Door zijn toedoen
werd ds. Gargon in 1702 beroepen te Se-
rooskerke.
Burgemeester Van de Putte was na
melijk rentmeester van de 5 ambachten
van Walcheren, waartoe ook Seroosker-
ke behoorde. In die kwaliteit kon hij
wel enige invloed uitoefenen. De intree-
tekst was Psalm 116 6 „De Heere be
waart de eenvoudigen, ik was uitgeteerd
doch Hij heeft mij verlost". Deze tekst
keuze bewijst wel hoe blij hij was met
dit beroep, dat hem uit zijn jarenlange
vergetelheid verloste.
In 1707 werd hij predikant te Vlis-
singen, het volgend jaar werd hij tevens
benoemd tot rector van de Latijnse
school aldaar. Hij is hier gebleven tot
zijn dood in 1728, een beroep naar Alk
maar heeft hij afgeslagen.
Uit zijn huwelijk zijn 3 zoons en 2
dochters geboren. Zijn zoons zijn alle
drie predikant in Zeeland geworden.
De oudste Nicolaas was eerst dokter,
maar ds. G. Vrolikhert schrijft in zijn
boek Vlissingse kerkhemed „zich niet
hardvochtig genoeg tot dat werk bevin
dende" werd hij later predikant in Sas
van Gent. De tweede zoon Petrus Mat
theus stond in Gaplnge, Hulst en Vlis-
singen. De jongste zoon Franciscus Hen-
ricus is predikant te Zuidzande en Kats
geweest.
Een van de dochters is jong gestor
ven. De andere Agneta was zeer be
gaafd en schreef gedichten voor de boe
ken van haar vader. Ze trouwde met
luitenant Muratel, een van hun kinde
ren werd predikant in Burgh. Tijdens
zijn verblijf in Vlissingen stierf de
vrouw van ds. Gargon. Hij hertrouwde
miet Catharina Maria de Visser, uit
welk huwelijk geen kinderen zijn ge
boren. Ze overleefde hem.
Walcherse Arcadia
Ds. Gargon heeft veel geschreven. Hij
heeft de Psalmen berijmd evenals het
Hooglied, een verklaring van de Hei-
delbergse Catechismus gegeven en ook
enkele theologische werken vertaald.
Maar het meest is hij bekend gewor
den door de Walcherse Arcadia, dat door
oudere mensen misschien nog wel gele
zen wordt.
Arcadia is een landschap in Grieken
land, waar herders en herderinnen zich
niet alleen bezig houden met de zorg
voor het vee, maar ook met zang en
liefde.
In zijn voorbericht zegt hij, dat hij
zijn boek uit tijdverblijf heeft geschre
ven met de bedoeling zijn lezers „op
vermakelijke wijze" bezig te houden.
Een gezelschap van 6 personen maakt
met de speelwagen een tocht door Wal
cheren. De gastheer is Heerman, die zijn
vriend Ewoud uit 's Hertogenbosch op
bezoek heeft en hem op deze manier de
schoonheid van Walcheren wil laten
zien. Beiden zijn oudheidminnaars. Geen
wonder dus dat het grootste deel van
het boek wordt ingenomen door oud
heidkundige beschrijvingen en verkla
ringen van alles wat ze onderweg ont
moeten: kerken, buitenplaatsen, ruïnes,
vluchtbergen, Nehalenniastenen, enz.
Verder zitten op de wagen Floris en
IzabeUa, een verliefd stel. Floris heeft
het tenminste aardig te pakken, Iza
beUa wil eerst niet veel van zijn lie-
verigheden weten, ze doet tenminste
alsof. Als ze bij het kasteel Popkens-
burg (Sint Laudens) uitstappen en
door de lanen wandelen, leest hij haar
een gedicht voor, maar het laat haar
schijnbaar koud.
Op het strand van Domburg wil hij
met haar wandelen, maar ze voelt er
weinig voor. Als ze over een heul rij
den, springt Floris olp en roept: „Heu
len!" Naar oud gebruik vliegt hij haar
om de hals om haar te kussen, maar
IzabeUa begrijpt niets van deze onbe
suisdheid en is zelfs verontwaardigd
over zoveel vrijpostigheid.
In de speelwagen treffen we nog twee
jongelui aan: Adolf en Hillegonde.
Het eerste deel van de Walcherse
Arcadia verscheen in 1715. Het be
schrijft de tocht in de speelwagen langs
de Noordweg naar Domburg, daarna
over Westkap.eUe en langs de Seisweg
terug. Het eindpunt 's avonds is de bui
tenplaats „De Griffioen" aan de Seis-
singel (bestaat nog). Hier woont de gast
heer Heerman. Nu blijkt dus dat dit
dezelfde persoon is als burgemeester
Herman van de Putte, die hier woont,
de vriend van ds. Gargon.
Wanneer ze door de tuinen van de
buitenplaats wandelen vóór ze aan ta
fel gaan, treffen we Floris en Izabel-
la in een prieeltje aan. Blijkbaar is
haar koelheid maar schijn geweest,
want ze heeft Floris haar jawoord ge
geven, mits ze toestemming krijgt van
haar voogden.
Reeds in 1717 verscheen er een twee
de druk van het reisverhaal. Dat moe
digde de schrijver aan om er een ver
volg op te geven. In hetzelfde jaar ver
scheen het tweede deel, dat een toch
met dezelfde personen beschrijft. Nu
gaat de tocht óver Souburg, Vlissingen,
Amemuiden, Veere en Vrouwenpolder.
Het is weer één brok geschiedenis en
oudheidkunde, afgewisseld met vrolij
ke gesprekken, scherts en gelach van
de zes reisgenoten. Nu Floris het ja
woord van IzabeUa heeft gekregen, doet
hij dapper mee en heeft het beter naar
zijn zin dan op de eerste tocht, toen hij
haar nog veroveren moest.
Ds. Gargon was niet origineel in zijn
manier van schrijven. Keeds driekwart
eeuw tevoren (1637) had Johan van
Heemskerk zijn „Batavische Arcadia"
geschreven in dezelfde geest. Hierop
zijn nog andere herdersromannetjes ge
schreven, zoals de Zaanlandse en Dord-
rechtes Arcadia.
Middelburg.
L. van Wallenburg.
THOLEN
Aardappelen telen. Het telen van
aardappelplanten op een perceel waar
op in 1975 ook aardappelen waren ge
teeld kwam de 69 jarige C. J. van der
S. te staan op een geldboete van 75,-
zo was de uitspraak van de economische
politierechter te Middelburg.
Wielertourclub De Fuik. Op 9, 10, 11
en 12 mei houdt de wielertourclub De
Fuik een rijwielavonddriedaagse. De
deelnemers kunnen alle vier de avon
den meerijden maar ook een avond naar
keuze laten vervallen. De afstanden zijn
25 en 40 km.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Goedereede kand. J. Nap
te Ede. Nijkerkerveen A. v. d. Vlist te
Genemuiden. Ede J. Vroegindeweij te
Emmeloord. Monster J. v. Wier te Kam
pen. Zegveld Th. v. d. Heyden te Zalk.
Aangenomen de benoeming tot zen
dingspredikant J. Kommers te Neer
langbroek. Sprang W. v. Rennes te Onst-
wedde.
Bedankt voor Werkendam C. den Boer
te Wageningen. Nieuwerkerk a.d. IJssel
D. V. d. Berg te Ede. Oude Tonge en
IJsselmuiden L. Schaap te Eemnes.
Wierden: In een dienst, waarbij
voorging ds. J. de Lange, voorzitter der
G.Z.B., werd ds. B. v. Donkersgoed uit
gezonden naar Peru.
Randwijk: Ds. G. Veldjesgraaf, geko
men van Harskamp, deed intrede alhier
met een prediking over Lukas 24 47.
Ds. B. Meyndert te Voorthuizen, die
onlangs in het ziekenhuis moest worden
opgenomen, wegens een maagbloeding,
is in zoverre hersteld, dat hij weer
eenmaal per zondag mag voorgaan. Het
nadere werk kan echter nog niet hervat
worden.
Ds. J. V. Amstel, em. pred. te Huizen
mag herdenken, dat hij 55 jaar in het
ambt staat. Hij werd in 1885 geboren en
in 1923 predikant te Oosterwolde. Ver
volgens diende hij de gemeenten van
Putten; Groot Ammers; Voorthuizen;
Lage Vuurse; Linschoten; Hierden; Hoe
velaken en Eemnes, waar hem in 1951
emeritaat werd verleend.
Ds. H. Witvliet, afkomstig uit Her-
kingen, wordt 65 jaar en gaat met eme
ritaat. Hij werd in 1938 predikant te
Ommelanderwijk en diende vervolgens
de gemeenten van Groningen; Uithui
zen en Amsterdam, in welke laatste
plaats hij verbonden was aan het zie-
kenhuiswerk.
Ds. W. Glashouwer, de bekende voor
zitter de Evangelische Omroep, wordt
65 jaar. Wegens een ooggebrek werd
hem reeds enkele jaren geleden, emeri
taat verleend. Hij is predikant geweest
in Muiderberg; Nijverdal; Vlaardingen;
Amsterdam en Driebergen.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Hardenberg A. Rienstra
te Anjum. Veldhoven J. SpUnter te
Overveen. Mechelen E. Rooze te 's Gra-
venmoer. Grijpskerk C. Zeeman te
Birdaard. Ferwerd P. Schravendeel te
Middelharnis. Amsterdam F. Fokkema
te Laren. Leusden J. Ridderbos te Goes.
St. Jacobaparochie A. Medema te
Nijensleek.
Aangenomen naar: Utrecht C. Kampe-
naar te Drachten. Hoofddorp T. de Boer
te Winschoten. Woerden H. Bijleveld te
IJlst. Zevenhuizen A. Medema te
Nijensleek. Amsterdam B. Rootmensen
te Valkenswaard. Borger D. de Lange
te Hardinxveld.
Bedankt voor: Honselaarsdijk H. Bij
leveld te IJlst. Waarder en St. Jacoba
parochie A. Medema te Nijensleek.
Middelburg; Deventer en Zuidlaren T.
de Boer te Winschoten. Hilversum C.
Kempenaar te Drachten.
Overleden: Op 82-jarige leeftijd over
leed ds. K. V. d. Meulen, em. pred. te
Ede. Hij werd in 1924 predikant te Kom
merzijl en diende tot 1959 verder de
kerk van Landsmeer.
Op 76-jarige leeftijd overleed ds. J.
V. d. Sijs, em. pred. te Doorn. Hij dien
de van 1927-1957 de kerken van Kol-
lummerpomp. Steenwijk; Amsterdam
en Bredevoort.
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Beroepen te Hoogezand H. Begemann
te Assen.
Bedankt voor Apeldoorn S. Cnossen te
Hoogkerk. Haulerwijk J. Lutten te Hou
werzijl.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Rotterdam-Z. H. v. d.
Schaaf te Dordrecht. Drogeham P. den
Hertog te Veenendaal.
Aangenomen naar Hilversum-O. A.
Hilbers te Hoogeveen. Rotterdam-Z. J-
Compagner te Biezelinge.
Bedankt voor Leiden G. Bijkerk te
Enschede. Rotterdam-W. A. Baars te
Urk.
Ds. P. Seggelink, em. pred. te Mij
drecht, hoopt dezer dagen de leeftijd
van 80 jaar te bereiken. Hij werd in
1938 predikant van de Vrije Geref. Ge
meente te Rotterdam en sloot zich in
1945 aan bij de Chr. Geref. Kerken.
Daarna diende hij nog de kerken van
Zaandam; Maarssen en Woerden, waar
hem in 1969 emeritaat werd verleend.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Melissant A. Hofman te
Scheveningen. Nieuwerkerk (Z.) B.
Reinders te Hardinxveld. Terwolde P.
Honkoop te Kampen. Groningen M. van
Gelder te Gouda. Sunnyside J, v. Haa
ren te Amersfoort. Leerdam J. Mijn-
ders te Ridderkerk. Tricht C. v. d. Poel
te Yerseke.
Bedankt voor Amsterdam E. Venema
te Drachten. Borssele en Kalamazoo D.
Hakkenberg te Lisse. Union Ville M. v.
Gelder te Gouda. Veenendaal A. Moer
kerken te Nieuw Beijerland.
Gift: Ds. J. V. Ravenzwaay te Ter-
neuzen ^ntving dezer dagen een gift van
33000,—. Hiervan was 20000,— be
stemd voor de Zending 5000,voor
de Theol. School, 5000,voor de Ref.
School te Drachten en 3000,voor
de arbeid in Nieuw Zeeland.
OUD VOSSEMEER
Kerknieuws. De kerkeraad der Ned.
Herv. Gemeente heeft een beroep uit
gebracht op ds. T. W. H. v. d. Heijden
uit Zalk bij Zwolle.
STAVENISSE
Diamanten bruiloft. Het echtpaar W.
C. Quaak-J. A. v. Vossen waren 2 mei
60 jaar getrouwd.
MIDDELHARNIS - SOMMELSDIJK
Uitslag P.V. de Reisduif. Wedvlucht
van Strombeek d.d. 29-4-'78. In concoiirs
325 duiven, gelost om 10.15 uur. Eer
ste duif 11.25.23 uur met een snelheid
van 1362.03 mtrs per minuut. Afstand
95 km.
B. v. d. Doel 1, 9, 38. H. de Vos 2, 5,
14, 21, 22, 26, 28, 31, 32, 34, 37, 34, 41, 4S,
53, 55, 58. W. de Vos 3, 15, 17, 42, 43, 47,
61, 63, 71. L. Wielaard 4, 40, 54, 66. Comb
Polder 6, 7, 13, 16, 24, 25, 68, 72. J.
Groenendijk 8, 12, 49, 69. A. de Gans
10, 18, 19, 35, 36, 50, 52, 73, 78, 80. K.
Kieviet 11, 20, 23, 30, 51, 56, 57, 65, 74.
C. Looij 27, 48. P. W. Kievit 29. J.
Springvloet D.Jr. 33, 77. R. v. Nimwe
gen 44. J. Jongejan 46, 62. J. Spring
vloed D.Sr. 59, 81, 82. C. Vroeguideweij
60, 70, 75. B. Schellevis 64. C. D. Hu-
man 67. Gebr. Groenendijk 74, 76.
Zomer inlevering vakantiebonnen.
Het inleveren van de zegelboekjes voor
bouwvakkers is op dinsdag en woens
dag 9 en 10 mei, 's avonds na 6.30 uur
bij dhr. G. Overweel, Pr. Marijkestraat
11, Middelharnis, tel. 3215.
Bouwvakkers: Het vakantiebonboek
je met de daarin geplakte zegels kunt
u inleveren dinsdag 9 mei en woensdag
THOLEN
Opbrengst collecte. De te Tholen ge
houden collecte voor Simavi heeft
2328,88 opgebracht.
Gouden jubilea. De echtparen C.
Quist-N. J. V. d. Velde en L. P. Deur-
loo-T. Duine waren woensdag 3 mei 55
jaar getrouwd. De familie Quist hield
receptie in de zaal van rusthuis Ten
Anker en de familie Deurloo in Herv.
Verenigingsgebouw De Wingerd.
10 mei 's avonds van 6.30 tot 9 uur bij
M. Driesse 3252, Prinsesselaan 5, Som-
melsdijk, tel. 01870-3065.
MELISSANT
Laatste inlevering van vakantiebon
nen Bouw en Schilders '78 op 8 en 9
mei a.s. vanaf 6 uur nam. bij L. Ouden
aren, Binnenweg 52, MeUssant.
OUDDORP
Bouwvakkers: Zomerinwisseling. U
kunt uw boekje met bonnen inleveren
vanaf zaterdag 6 mei van 2 t.m. 6 uur
en maandag, dinsdag en woensdag van
6 t.m. 9 uur bij uw P.V. Joh. Hameete-
man, Hoge Pad 41, Ouddorp (Z.H.).
NIEUWE TONGE
Zomerinwisseling vakantiezegels
voor de bouwvakken op 8 en 9 mei a.s.
van 6 tot 9 uur nam. bij de P.V. A. K.
V. d. Doel, Westdijk 15a, tel. 01875-
679.
DEN BOMMEL
Imvisselien vakantiebonnen. Het in
wisselen van bouw-vakantiebonnen kan
plaats vinden op vrijdag 12 mei van 7
tot 7.30 uur nam. bij Joh. van Dam,
Prinsessestraat 35 te Den Bommel.
udev$.
Zonderveel
drnlste.
door Barend de Graaff
Uitgeverq B.V. „De Banier" - Utrecht
11
Dat was dat! Heus geen pretje voor
Rudolf. Vooral omdat hij heteigenlijk
helemaal met zijn vader eens was. Meer
dan een maand had het geduurd voor
hij weer viool kon spelen en de verlo
ren gulden had hij ook niet gevonden.
Vechten was geen goed bedrijf. Vooral
ook niet omdat het geheel en al buiten
de sfeer van hun leven viel.
Zij dienden God. O, dat deden meer
mensen. De roomse kerk was ter gele
genheid van de mis ook vol met hen,
die door meneer pastoor „geliefde ge
lovigen" werden genoemd. En de kleine,
witte Lutherse kerk, nabij de water
molen van oom Günther, de vader van
Otto, werd ook trouw bezocht. Zo uiter
lijk dienden veel mensen in het dorp de
Heere. Maar onder leiding van vader
werd het dienen van God in het schoen
makersgezin op een bijzondere manier
in praktijk gebracht.
„Alles wat we doen en laten, moet er
van getuigen, dat wij van Hem zijn en
in Zijn wegen trachten te wandelen".
Vaders vinger kwam dan eerbiedig
omhoog.
Een keer preekte de dominee over
wereldgelijkvorming. „Dat is maar net
goed zei moeder Schneider. Zoals
de mensen ook van onze kerk ge
kleed gaan! Vooral de meisjes en vrou
wen. Zag je Klara wel, van de burge
meester?"
Of Rudolf die gezien had. Bijna heel
de kerktijd had hij juist naar haar zit
ten kijken. Wat was dat toch een mooi
en lief meisje! En zo'n prachtige wijn-
rode mantel en een kwiek mutsje op de
blonde lokken! En
„Toen het wat warm werd in de kerk
onderbrak moeder zijn gedachten
sloeg ze haar mantel naar achter en
heel haar schouders waren bloot.
Schande!"
Ze zaten, na kerktijd gezellig koffie te
drinken. Vader rookte zijn zondagse si
gaar. Vaders gezicht stond een beetje
guitig. Zijn ogen tintelden dan zo en
om zijn mond was een glimlach. Je
voelde het aankomen, dat hij wat zou
gaan zeggen. En dat gebeurde prompt.
„Ja, ja, moedertje, je hebt wel gelijk".
Ze keek een beetje onthutst op, want
ineens begreep ze, dat vader wel kon
zeggen: maar we gaan toch niet naar de
kerk om andere mensen te bekijken.
Vader zei heel iets anders. „De do
minee had een mooie preek. Maar één
ding had ik er nog graag bij gehad.
Misschien zegt hij dat een volgende
keer. Zo'n man kan ook alles niet in
één preek naar voren brengen".
„Wat dan?" vroeg moeder, die blij
was dat ze er zo goed af kwam.
„Nou vader nam een flinke trek
aan zijn sigaar ik geloof dat gelijk
zijn aan de wereld niet in een paar kou
sen of in de kleur van de mantel zit,
maar vooral in je binnenste. Hoe sta je
tegenover hetgeen in je leven gebeurt,
tegenover het geluk en tegenover de
smart, tegenover voorspoed en tegen
spoed. Aanvaard je dat alles uit de hand
des Heeren, kun je berusten in Zijn
weg, die Hij met je gaat? De wereldling
moppert bij tegenspoed en geeft daar
vaak een ander de schuld van. Hij kent
niet de echte dankbaarheid in voor
spoed, maar vindt dat hij zo'n knappe
zakenman is, of zo'n groot musicus, of
wat dan ook. WereldgeUjkvorming zit
in je hart. Het is heel gemakkelijk een
grijze mantel aan te trekken of een paar
zwarte kousen. Maar dan kun je toch
nog volkomen wereldgelijkvormig zijn,
als het er op aankoiht niet te roddelen,
niet te liegen, niet te vechten, niet
kleine of grote gemene dingen doen. Wij
mensen zien aan wat voor ogen is, maar
Hij ziet het hart aan. Kom. Laten we de
snaren maar eens stemmen, Rudolf, en
zoeken jullie vrouwen je gezangboek
maar op".
Ze deden dat maar wat graag, want
het zondags muziekuurtje zouden ze
niet graag missen, evenmin als de bu
ren, die zeiden: „Nou stil zijn, ze gaan
bij de schoenmaker zingen!"
Ja, die Klara Böhm! Dat was wat voor
Rudolf. Hij begreep zelf niet, wat er al
lemaal in hem omging als hij zijn buur
meisje zag. Buren waren ze. Eigenlijk
was er maar een smalle straat tussen
hun huizen, maar in werkelijkheid was
er een verschil van dag en nacht tussen
het schoenmakersgezin en de familie
Böhm. Burgemeester Böhm was een
groot en rijk man, vader Schneider
maar een mager kereltje, al was hij nu
niet bepaald klein.
Het burgemeestershuis was hoog en
wit. Er hoorde een hotel bij, dat tot in
verre landen bekend was en waar in de
zomer wel veertien bedienden werkten
om het de buitenlandse gasten naar de
zin te maken. Ook hoorde er het café
bij, waar de dorpelingen hun geld kwa
men verteren. Men zei, dat burgemees
ter Böhm de rijkste man uit de omge
ving was. En schoenmaker Schneider
moest iedere cent verdienen met zijn
els, zijn pekdraad, zijn leest en zijn
schoenmakershamer. Dat was nogal een
verschil. En toch was dat niet het groot
ste. Want dat was de totaal andere sfeer
in de beide gezinnen. Ja, de burge
meester was ook Luthers. Maar in de
kerk kwam hij zelden. Daar had hij
geen tijd voor. Zeker niet in de zomer.
Wel gaf hij met gulle hand zijn kerke
lijke bijdragen, want van huis uit kwam
hij uit een goed Lutherse kring. Zijn
vader was zelfs dominee geweest. Dat
wisten de oudere mensen uit het dorp
nog heel goed. Schneider wist het ook.
Hij had zelfs bij de oude dominee
Böhm op de katechisatie gegaan en
deed als jongen van een jaar of zeven
tien nog bij hem belijdenis. Gelijk met
de burgemeester, want ze waren even
oud. Hij noemde de burgemeester toen
Heinrich. Het domineeszoontje wilde
niet studeren. Dat had zijn vader graag
gewild. Maar Heinrich zwierf de bergen
en de bossen in. Eigenlijk op dezelfde
manier als zijn zoon Filip het nu deed.
Op een keer was Heinrich verdwenen.
Niemand wist waar hij uithing. Het gro
te huis, waarin hij nu woont, was toen
een klein hotelletje waar alleen rijke fa
milies uit het buitenland de zomer
maanden doorbrachten. Dat werd be
stuurd door de oude mevrouw Richers,
die een lieve dochter had, Trudel. En
die Trudel is nu mevrouw Böhm, de
moeder van Filip en Klara. Want toen
de oude dominee Böhm al gestorven
was en het hele gezin, op Heinrich na,
die wie weet waar op de wereld rond
zwierf, naar de stad was verhuisd,
kwam Heinrich terug. Hij had vanuit
Hamburg, de grote Duitse havenstad,
heel de wereld rondgezworven. Niet als
gewoon matroos, maar als kok op de
passagierschepen, die naar Amerika en
Afrika voeren. Het bericht van de dood
van zijn vader ontving hij in New York.
Dat greep hem wel heel erg aan en mis
schien heeft het hem wel erg doen ver
langen naar het dorpje in de bergen,
naar zijn moeder, zijn broers en zusters.
In ieder geval besloot hij om, toen zijn
kontrakt metd e Hamburg-Amerika
Lijn beëindigd kon worden, naar zijn
geboortestreek terug te keren. Hij werd
toen kok in het hotel van de oude me
vrouw Richers en hij is nooit meer naar
zee terug gegaan, want hij vond Trudel
zo'n aardig meisje, dat hij haar ten hu
welijk vroeg. Trudel vond het uitste
kend om met de knappe zeeman te trou
wen. „Maar zei ze je moet me be
loven nooit meer te gaan varen. Je moet
me helpen om ons hotel te besturen".
Nu, dat heeft hij gedaan. En goed ook.
Alle gerechten, tot de fijnste toe, kon hij
zijn gasten voorzetten. Dat had hij heus
wel geleerd op de schepen. Ook kon hij
de vreemde talen spreken en ook was
hij een goed zakenman. Van het kleine
hotelletje is niet veel meer over. Hij is
nu een gezeten man, machtig en rijk.
Toen hij tot burgemeester benoemd
werd, stak het dorp de vlag uit. Ze wil
den hem wel als hoogste gezagdrager
erkennen en sommige oude mensen, die
de dominee nog hadden gekend, herin
nerden zich, dat de Heere beloofd had
de nakomelingen van Zijn kinderen te
zegenen. En de oude dominee Böhm
was toch wel een kind van God ge
weest.
(Wordt vervolgd)
