Herdenking van de
watersnoodramp
1 februari 1953
„Wij bemiddelen beter"
I
I
I
I
I
I
J
Wilt U Uw pand
verkopen?
Drimmo
Groep
BOe jaargauf
Vrijdag 27 januari 1978
¥o- 4661
CHR. STREEKBLAD OP GEREÏFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUm-HOULANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
DE REGERINGS
VERKLARING
Uw huis verkopen?
TAMBOER
Archief v.m. ge
meente Goedereede
geïnventariseerd
BEZOEKT ONZE Automobieien-verkoophal X
OOK OP VKIJDAGAVOND t
GARAGE KNöPS - MIDDELHARNIS i
LANGEWEG 113 TELEFOON 01870 - 2043 J
Leenwenstraat 18
Botterdam-C
Telefoon: 010-330288.
FLAKKEE: 01875-513.
ZEELAND: 01102 - 2610 b.g.g.
01192 -1624/1954.
Overvaiier
postkantoor Stad
voor de rechter
Interkerkelijke
herdenkingsdienst
Watersnoodramp 1953
in Middelhamis
I Verspuy en Zonen
Oudste inwoonster
overleden
ARIE IS
WEER JARIG...!
VOOR MOOIERE
bloemstukjes
Fa. KORTEWEG
Zandpad Middelhamis
POSTBOX 8 M MIDDELHAKNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijk
Tel, (01870) 26 29 Na 5 uur (01870) 33 92 Giro 167930
Baiik: Ralbo Mlddelihamis no. 3420,01.108
ABONNEMENTSPRIJS 8,00 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 27 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
Zo is het eerste treffen tussen de re
gering en oppositie achter de rug. Het
debat over de regeringsverklaring waar
toch wel met enige spanning naar werd
uitgezien bleef zonder hoogtepunten. Zo
wel regering als oppositie sparen hun
krachten.
Dat is wel duidelijk geworden.
Dat kan ook niet anders. Want ook
den Uyl c.s. weten zeer goed, dat een
hernieuwde kabinetscrisis hun door de
kiezer niet in dank zal worden afge
nomen. Integendeel, we hebben er
eigenlijk genoeg van. Of zoals een dezer
dagen een taxichaujffeur tegen mij zei,
waarom zal nu de andere kant eens
niet de kans krijgen. Laat die nu maar
eens laten zien wat ze kunnen. Wat den
Uyl kan, dat weten wij nu zo langza
merhand wel. Met al dat gezeur over
ongelijkheid en dergelijke is nog geen
spat nieuw werk losgekomen. Dat zul
len we toch met onze eigen handen
moeten klaarmaken.
Daarmee sloeg hij precies de spijker
op de kop, want al is het dat de invloed
van de staat vandaag nog veel verder
strekt, dan wij ons kunnen indenken,
desondanks blijft het nog steeds de ge
wone boer, de doorsneeburger waar het
op aan komt, heeft die geen werk, geen
brood, hoe zal de staat dan over de mid
delen beschikken om hem dat te ver
schaffen?
Het nieuwe kabinet is er op uit, dat
is wel gebleken, om aan die verantwoor
delijkheid van de gewone man meer
aandacht te schenken. Het is er dui
delijk op uit minder te bevoogden dan
zijn voorgangers dat deden.
Nu moeten en kimnen wij niet ver
wachten, dat het daarin ogenblikkelijk
zal slagen. 2k>als het bevoogdingsproces
zo geliefd door sociaUsten, de tijd no
dig had om tot ontwikkeling te komen,
zo zal ook dit streven van het nieuwe
kabinet de tijd daarvoor nodig hebben.
Van belang is daarbij of het er in zal
kimnen slagen tot een werkelijke m.en-
taliteitsombuiging onder het volk te
komen. Want zonder die werkelijke om
buiging zal het haar streven niet kun
nen verwezenlijken. Dan is haar rege
ren slechts een kort oponthoud op de
reis van ons volk naar een socialisti
sche eenheidsstaat. Het cda heeft dat
wel begrepen, niet voor niets appelleer
de van Agt tijdens de verkiezingen aan
het door hem nodig geachte etische
reveil. Wij, protestanten, spitsten bij die
oproep de oren. Immers de klank „re-
veü" klinkt ons niet onbekend. Wie
hoopt niet op een reveil onder ons volk?
Ook onder vele niet kerkelijken heeft
die oproep weerklank gevonden. Ve
len die de kerk slechts van de buiten
kant kennen, zijn ook verontrust ge
raakt, door de ontsporingen, die wij
overal om ons heen kunnen waarne
men. Bijna intuïtief voelen zij aan, dat
het eigenlijk zo niet langer kan.
Of het echter in die mentaliteitsombui
ging zal slagen, daarover zijn we som
ber, daarvoor is meer nodig, dan het
inspelen op de verontrusting over de
toekomst. Daarvoor is meer nodig, dan
het wat meer benadrukken van onze
eigen verantwoordelijkheid dan tot dus
ver.
Het cda ging de verkiezingen in met
de zinsnede: „niet bij brood alleen
waarmede het wilde aanduiden, dat er
meer is, dan het horizontale, dan het
puur materialisme. Zij verzweeg daar
bij gemakshalve maar hetgeen op deze
woorden volgt. Daarbij Uet ze de deur
open voor anderen, die nog wel wil
len erkennen, dat er meer is, dan alleen
dat horizontale, maar niet zover vsrillen
komen om de verticale lijn in ons le
ven te aanvaarden: dat wij slechts leven
kimnen bij alle woord dat uit de mond
Gods mtgaat.
glechts die erkenning brengt de nood
zakelijke mentaliteits ombuiging te
weeg.
Do inventarisering van het archief
van de v.m. gemeente Goedereede is
kortgeleden gereed gekomen. Door de
Prov. inspectie der archieven in onze
provincie wordt thans nog gewerkt aan
de inventarisering van de archieven
van Ouddorp en SteUendam.
Voor intern gebruik, maar ook voor
de leek die graag in de oude archieven
grasdtdnt is de inventaris een bijzon
der gemakkelijk hulpmiddel. In de in
dex staat de inhoud alfabetisch gerang
schikt, met daarachter het nummer van
het daarop betrekking hebbende ar
chiefstuk. In die index bladerend gaat
het b.v. over de aanplakker, advocaten,
accijns, armen-goederen, Bataafse troe
pen, beddegoed, bedelaars enz. enz. tot
en met de letter Z waaronder we o.m.
treffen een stuk over zeerovers, zede
lijkheid tot en met zwanen in de ha
ven. Het archief begint in de 14e eeuw
en eindigt met de samenvoeging in 1966.
De inventaris geeft ook een stuk ge
schiedenis van het stadje.
T.z.t. zal er aan het gereedkomen van
de hele inventarisering wat officiële
aandacht worden besteed.
Woensdag 1 februari a.s. zal het 25
jaar geleden zijn, dat Zuid-West Neder
land door een katastrofale ramp werd
getroffen. Sinds mensenheugenis was
zulk een ramp als op 1 februari 1953 niet
voorgekomen, of men zou terug moeten
denken aan de St. Elizabeth's vloed uit
de 15e of de St. Felixvloed uit de 16e
eeuw, ten eveneens grote delen van ons
land door water werden overspoeld. Er
hebben na die tijd wel eens calamiteite
overstromingen plaats gehad, waarbij
gaten in de dijken werden geslagen en
polders vol liepen, maar zó erg als in de
nacht van 31 januari op 1 februari 1953,
waarbij zoveel slachtoffers te betreuren
waren, hebben de bewoners van onze
lage landen nooit meegemaakt.
In ronde cijfers uitgedrukt kwamen
in die rampnacht 1850 mensen om het
leven; 3600 koeien, paarden en ander
vee verdronken; 200.000 ha. kostbaar
bouwland kwam onder het zoute water
te staan; ca. 45"/o van onze zeew^ering,
tot een lengte van 500 km. werd geheel
of gedeeltelijk vernield; 47.000 wonin
gen, scholen en kerken werden verwoest
of zeer zwaar beschadigd en 100.000
mensen moesten naar elders worden
geëvacueerd. De materiële en economi
sche schade bedroeg meer dan een mil
jard guldens, omgerekend naar onze tijd
zou dat op 10 miljard guldens komen te
staan.
Diepe rouw werd uitgestort over de
Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden,
Goeree-Overflakkee, Schouwen Duive-
land, Tholen, St. Philipsland, gedeelten
van Zuid-Beveland en meer andere stre
ken van ons land. Het is goed dat vwj
daarop nog eens terug zien, want wij,
mensen, vergeten zo gauw. Al zal het
bij hen, die de ramp bewust hebben
meegemaakt, die doodsangsten hebben
uitgestaan en ternauwernood konden
worden gered, nooit uit hun geheugen
worden weggewist. En zeker bij hen niet
die bij deze ramp dierbare panden
moesten missen, families, waarin zulke
diepe wonden zijn geslagen, die hun le
ven lang zullen bhjven naschrijnen.
Er is toen een sprake van uitgegaan
door geheel Nederland, want er werd bij
het bekend worden direkt al van een
nationale ramp gesproken. Op die
stormachtige zaterdagavond was nie
mand op iets schrikbarends voorbereid;
het laatste weerbericht van de K.N.M.I.
was ook niet onheilspellend. Het sprak
van guur weer, nu en dan hagel- of
sneeuwbuien en een krachtige, storm
achtige wind uit het westen en noord
westen. Een deel van de bewoners voel
de zich veilig achter de dijken en ging
rustig naar bed.
Ook op Goeree-Overflakkee, het
rayon waar ons blad verschijnt. Van
nature zijn wij geruste mensen, wij stel
len de dag des doods verre, terwijl wij
ieder ogenblik in gevaar zijn. De Heere
kwam zoals dat in Zijn Woord met
vele voorbeelden wordt aangehaald
als een dief in de nacht. Velen werden
door het water in hun slaap verrast.
Er waren maar heel weinig mensen
die dachten, dat er een calamiteit zou
ktmnen ontstaan. Of het moeten de
mensen geweest zijn, die door hun werk
met het water te maken hadden. Water
staatsmensen, die bij hoog tij vloedplan
ken moesten zetten en vooral de vissers,
die het ongewoon vonden dat bij laag tij
het water even hoog was als bij een ge
wone vloed. Maar ook dit kwam wel
meer voor, het was springtij (de 2 keer
per maand door samenspel van zon,
maan optredende extra hoge vloed) en
er is een oude schippersterm: „niet eb
ben, niet vloeien". Het tegendeel werd
waar, de aanhoudende zeer harde storm
stuwde met geweld het water vanuit de
Noordzee de zee-armen binnen, waar
door het in snel tempo onrustbarend
steeg. Het bleek hard nodig te zijn de
autoriteiten te waarschuwen op het
dreigende gevaar. De torenklokken wer
den geluid, de brandweerauto's trokken
er met loeiende sirenes op uit om de be
volking te waarschuwen.
Sommigen gingen zeUs met him auto's
de polders in om de boeren te waar
schuwen, toen het water al over de weg
stroomde. De dijken waren al doorge
brokenop bijna aUe plaatsen van
Goeree-Overflakkee moesten de bewo
ners door het snelstijgende water toe
vlucht zoeken op de zolders en in de
laag gelegen polders in dekens gewik
keld, vluchten op de daken.
De situatie was op de verschillende
dorpen zeer verschillend; Dirksland en
Melissant bleef met grote inspanning
droog, te Middelhamis en Sommelsdijk
kwam het water eerst 's zondagsavonds,
hoewel toen de Westplaat en de Van
Pallandtpolder door dijkbreuk reeds
was volgelopen, waar door het aanstor
mende water direkt al 17 mensen ver
dronken. In het .eerst werden nog wel
onsamenhangende berichten uit andere
dorpen ontvangen, zoals uit SteUendam
en Nieuwe Tonge, maar er was weinig
inzicht over de hacheUjke positie van de
rest van het eiland, omdat de electrici-
teit uitviel en de telefoonverbindingen
waren verbroken. Ieder dorp was
eigenlijk geïsoleerd en er moest plaat
selijk worden opgetreden. AUes en
iedereen richtte zich op redding, hoe
wel daarvoor de meest adequate mid
delen zoals boten en dergehjke, ontbra
ken. Wel werden in allerijl houten vlot
ten getimmerd, waarmee echter, door
de harde wind en drijvend wrakhout
bijna niet te werken viel. Toch hebben
velen zich met mannenmoed en eigen
levensgevaar ingezet om anderen te
redden. Het valt moeilijk te omschrijven
welk een onpeilbaar leed er die nacht is
geleden en welke angsten er zijn uitge
staan, vooral in de laag gelegen polders,
waar men geheel afhankelijk was van
hulp van buiten. Voor sommigen zelfs
een dagenlange marteling, eer die kwam
opdagen.
Zondagsmorgens vroeg kwamen op
het vaste land de eerste berichten bin
nen over dijkbreuken en overstromin
gen en al was de omvang van de ramp
aanvankelijk nog niet goed bekend, de
radio gaf onheilspellende berichten
door. Militaire vliegtuigen maakten ver
kenningstochten over het rampgebied;
het reddings- en hulpverleningswerk
werd op maandag 2 en dinsdag 3 febru
ari op grote schaal aangepakt. Neder
landse en buitenlandse legereenheden
zetten zich in met veel materiaal van
boten etc; vliegtuigen dropten levens
middelen, zandzakken, laarzen en rub-
oc
In dit nummer treft U een terugblik op de ramp van 1953. Hierboven de
gedenkpenning die daarna geslagen werd bij de N.V. Koninklijke Begeer
te Voorschoten, Het ontwerp was van prof. L. O. Werikenbach.
berboten; er kwamen helicopters, am
fibische en andere voertuigen en er
werden veldkeukens, mobilofoons en al
lerlei gereedschappen aangevoerd. Er
verschenen Belgische, Franse, Ameri
kaanse en Britse eenheden en duizen
den vrijwilligers begaven zich naar de
rampgebieden om hulp te verlenen. Het
werk dat het eerst ter hand werd geno
men was het redden van geïsoleerde
slachtoffers en men begon ook direkt
om de gaten in de slaperdijken te dich
ten en noodwegen aan te leggen over de
dijken. De plaatseUjke Rode Knaisafde-
lingen richtten noodhospitalen in; can-
tines werden gereed gemaakt om de be
volking en de vele vluchtelingen van
een warme maaltijd te voorzien.
De evacuatie moest ook op gang ko
men; met speciale boten, sommige ver
warmd voor de zieken, werden de mees
ten naar Rotterdam en vandaar naar
andere plaatsen van het eiland afge
voerd. De oostehjke bewoners van ons
eiland evacueerden voor het merendeel
via Sluishaven naar Brabant.
Vermeldenswaard is zeker dat H.M.
Koningin JuUana reeds 's Maandags te
Middelhamis arriveerde. Onze Lands-
vrouwe nam oprecht deel aan het ont
zettende gebeuren en sprak de getroffe
nen woorden van troost en bemoediging
toe. Prins Bemhard, die in het buiten
land vertoefde, keerde na het vernemen
van de ramp onmiddelijk naar Neder
land terug en landde een paar dagen
later met een helicopter op de Oude-
landsedijk te Sommelsdijk. Hij was oog
getuige van de redding van de slacht
offers uit Nieuwe Tonge en andere
plaatsen, die per heUcopter op het droge
werden gezet en Uet zich nauwkeurig
inUchten over de maatregelen die wer
den genomen, om verdere onheUen te
voorkomen.
HET HERSTEL.
Het dichten van de stroomgaten en
het herstel van de dijken werd door de
Waterstaat met kracht ter hand geno
men. Het grote stroomgat te Den Bom
mel werd het eerst gedicht en aan de
zuidkant van het eUand werd met groot
materiaal een geheel nieuwe dijk ge
legd. De geëvacueerden konden al vrij
spoedig naar hun haardsteden terugke
ren en binnen enkele maanden lag het
eiland weer rondom tussen de verhoog
de dijken. Ook aan de ontzilting van de
landbouwgronden is met kracht ge-
De man die enige tijd geleden het
postkantoor van Stad overviel en er
met ruim 5000,vandoor ging heeft
zich dinsdag voor de rechtbank moe
ten verantwoorden. Op 7 februari hoort
hij waartoe hij gevonnist wordt.
De man, de 21-jarige uit Suriname
afkomstige B. O. wonend te Sommels
dijk had geld nodig om aan heroïne te
komen. Na de overval in Stad was hij
dan ook spoorslags naar Rotterdam ge
reden om er hasj te kopen. Hij gebruikte
toen al voor meer dan honderd gulden
per dag heroïne.
De verdachte bleek overigens heel wat
meer delicten op zijn kerfstok te heb
ben. Hij drong ettelijke woonhuizen in
Middelhamis binnen waar hij geld en
sieraden wegnam. Ook brak hij in in
café de Kok te Sommelsdijk waar hij
rookwaren en geluidsapparatuur weg
nam ter waarde van ca. 11000,„Piet,
je bent een ideale schiu-k" had de da
der op een achter gelaten briefje ge
schreven, omdat hij meende d^ hij
door Piet werd beetgenomen.
De verd. tegen wie een gevangenis
straf van 18 maanden werd geëist meen
de zich te kunnen verontschuldigen om
dat hij in ons land geen goede start
heeft kunnen maken. Hij zou zonder
uitkering rond hebben moeten komen.
werkt, zodat boven verwachting al heel
vlug een veelvoudige vrucht kon wor
den geoogst. Deze ramp werd het mid
del dat de Deltawerken in snel tempo
werden uitgevoerd, zeegaten werden af
gesloten, om meer veüigheid aan de be
woners te brengen. De maatregelen die
ter beveiliging zijn getroffen, zijn on
getwijfeld van het grootste belang.
Zijn we nu veilig? Zijn we nu weer in
dezelfde gerustheid verzonken als voor
heen, afdoende beschut achter deimnien
en dijken? De techniek van de weten
schapsmensen gaat ver, maar laien we
er niet enkel op vertrouwen. Men heeft
wel beweerd, dat een dergelijke hoge
waterstand als in 1953, maar eens in de
zoveel honderd jaar voorkomt. Dit werd
al gauw gelogenstraft, want kort na de
ramp stond het water weer tot aan de
kruin van de dijken, al was er toen niet
zo'n zware storm bij. En om nog recen
ter te zijn, in november 1977 waren de
dijkwachten overal in de weer en was
het water buitendijks maar 30 cm, lager
dan in 1953.
Ons vertrouwen moet van een andere
kant komen. Vijf en twintig jaar gele
den sprak de Heere tot ons in deze
stormramp, die zoveel mensenlevens
eiste. En Hij komt nog dageUjks tot ons
met toeroeping: „indien gij u niet be
keert, zo zult gij allen desgeUjks ver
gaan". Daarom is het zo nodig om schui
ling te zoeken in nood en dood, bij Hem,
waar het alleen te vinden is. Om het
door genade de dichter van Ps. 143 te
kunnen nazeggen: „Bij U schuil ik". In
Hem ligt alleen het ware betrouwen. De
herinnering aan de ramp die een kwart
eeuw geleden op ons eiland plaats had
moge daartoe opwekken, omdat alleen
bij Hem veiligheid in nood en dood te
vinden is.
D.V. woensdagavond 1 februari a.s.
zal in het kerkgebouw van de Ned.
Hervormde Gemeente aan de Ring te
Middelhamis om 7.30 uur in een geza
menlijke kerkdienst, herdenking plaats
vinden van de overstromingsramp van
1953.
Voorganger in deze dienst zal zijn ds.
E. F. Vergunst, plaatselijk hervormd
predikant.
Het initiatief tot deze wijze van her
denken is uitgegaan van het plaatselijk
Convent van Kerken in Middelhamis
en Sommelsdijk.
Wanneer wij in de herinnering te
ruggaan naar die bange dagen is het
bijna niet te geloven dat na die ver
schrikkelijke 1 februari-ramp, 25 jaar
zijn voorbijgegaan. Met ongekende
kracht drong het water via dijkbreuken
door tot in onze huizen.
Ook op Goeree-Overflakkee waren
veel slachtoffers te betreuren. Lege
plaatsen in huis en hart herinneren nog
elke dag aan geliefden, die de dood
vonden in de golven.
De bedoeling van bovengenoemde her
denking is beslist niet om die geslagen
wonden nog eens extra te laten schrij
nen. Integendeel het is onze hartelijke
bede dat de bediening van Gods Woord
als balsem mag zijn voor de pijnlijke
wonden.
Inmiddels is er echter een nieuwe,
jongere generatie opgegroeid in ons
midden. Deze jongeren weten van deze
vreselijke ramp alleen datgene wat hen
is doorverteld.
De Heere heeft in de februariedagen
van 1953 op een indringende wijze tot
ons volk willen spreken.
Hoewel vele honderden het leven ver
loren, werden vele duizenden door Gods
bewarende hand gespaard. Laat ook
daarvan de herinnering levend moge
I ORGELS - PIANO'S
I GITAREN en
1 MUZIEKINSTRUMENTEN
1 BLADMUZIEK
S (zie advertentie derde blad)
MELISSANT
In de ouderdom van 98 jaar en 7
maanden overleed in het verpleeghuis
„De Samaritaan" te Sommelsdijk, de
oudste inwoonster van het dorp Melis
sant, mevr. G. M. v. d. Broek-Meijer.
De begrafenis zal a.s. zaterdagmiddag
plaats vinden te SteUendam.
Thans is de oudste inwoonster mevr.
B. Goedebuur-v. d. VUet, welke op 22
april a.s. 93 jaar hoopt te worden. Mevr.
Goedegebuur geniet een liefdevolle ver
zorging bij haar dochter en schoonzoon,
fam,. P. A. Leydens aan de Molendijk.
DIRKSLAND
STUDIEVERENIGING
De studievereniging van de S.G.P. hoopt
a.s. maandagavond weer te vergaderen
in het verg. gebouw van de Ger. Ge
meente. Inleider is dhr. M. C. v. d.
Sluys over het onderwerp „Is Christe
lijke cultuur een opdracht?".
Aanvang 7.30 uur. Belangstellenden
zijn hartelijk welkom.
Bij de meesten van onze lezers
zal er een Uchtje opgaan als we
hen eraan herinneren dat Arie
Leijdens uit Ooltgensplaat op 2
febr. 72 jaar wordt.
Arie woont alleen in zijn huisje
aan de Margrietstraat 3 en hij is
daar bar eenzaam. Enkele jaren
geleden vroeg hij aan de burge
meester of die er niet voor kon
zorgen dat hij op zijn verjaardag
eens wat post zou krijgen en ja
wel...! Burg. V. d. Harst gaf het
ons door en Arie was op zijn ver
jaardag kinderlijk gelukkig met
de kaarten en de brieven die hij
kreeg. Daar kijkt hij zó verlan
gend naar uit dat hy ons alweer
drie brieven geschreven heeft met
de vraag of we zijn verjaardag
toch niet vergeten. Hij schrijft er
ook bij hoe hard hij gewerkt heeft
toen hij in „Vrederust" was opge
nomen en een foto op zijn kast
laat zien dat hij daar een grote
heg eigenhandig heeft opgeruimd.
Het zit hem nog steeds hoog dat
de heren van „Vrederust" hem
daar geen groter pluimpje voor
gegeven hebben. Wie Arie wat
wil opbeuren in zijn eenzaamheid
en hem een kaart, een opwekkend
briefje of een eenvoudig leesboek
wil sturen mag op zijn grote
dankbaarheid rekenen. „Wat gij
aan de minste Mijner broederen
hebt gedaan, dat hebt ge Mij ge
daan".
worden gehouden. Nodig is het daarom
in ootmoed te gedenken wie de Heere
voor ons was in die verdrietige dagen.
Ja, het Woord des Heeren was er bij
in nood en dood. Daar zijn er geweest,
die daardoor gesterkt en vertroost, zijn
heengegaan.
Dat Woord is geweest een lamp voor de
voet en een licht op het pad, voor na
bestaanden toen door rouw en verdriet
overstelpt, gedacht werd dat er geen
weg meer was, om verder te gaan. Dat
Woord bewaarde voor moedeloosheid en
wanhoop, wilde knopen ontbinden en
gaf het leven weer richting.
Daarom hopen wij dat volgende week
woensdagavond velen zich gedrongen
zullen gevoelen, om in een ure van ge
denken samen te komen, rondom dat
eeuwig blijvend Woord des Heeren. Bo
venal dat het een rijk gezegende dienst
mag worden waarin gezien worde de
trouw van God over de geslachten.
Deze dienst zal via alle kerktelefoons
te beluisteren zijn.
Tijdens de dienst zal er een koUekte
worden gehouden voor de Stichting
„Woord en Daad" t.b.v. de overlevenden
van de watersnoodramp in India. Vorig
jaar overspoelde een vloedgolf enkele
tientallen dorpen aan de kust. Het aan
tal slachtoffers liep in de tienduizenden.
Hartelijk aanbevolen.
Het Convent van Kerken
Middelhamis - Sommelsdijk