EIIAIIDEtf - niEUWS
Overdenking
Nieuwe aula op begraafplaats te Goedereeile
HET MEISIE MET
DE SCHELDNOIHM
uit de
Heilige Schrift
20% korting
t X
tuinaanleg
alles voor de tuin
thee mastenbroek
tuincentrum
Prijzen verioting
i Puilie oiieboiien!
ae blad
Vripag 20 januari 1978
No. 4659
KVENSTER
HET
-A-
GERO
altijd voor iedereen
X op alle komplete cassettes
X A. Vroegindeweij
Westdijk 46 - Middelharnis
Dienstencentrum
IViidcleiliarnis
Ledenvergadering
AR/CH Middeliiarnis
C.PJ. Toogdag
morgen in
Aiblasserdam
„Ut Praetiiuus"
SCHAKEN
„DE ZWARTE PION''
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
I AUTOWASSEN
I EEN PROBLEEIVI?
I auto-wasserette
I JAC. DE GAST
Uw iiuis vericopen?
TAIVIBOER
--^
blik op kerk
en samenleving
Geen preek, wel een kerstkransje
Lachen of huilen?
Ik had het al gelezen in TROUW en
ik wist niet of ik erom lachen of huilen
moest. Maar daarna kreeg ik weer zo
veel andere lektuur onder ogen dat ik
het, eerlijk gezegd, alweer vergeten was.
Maar in het Hervormd Weekblad van
donderdag 12 januari haalde Ds. C. Jon
geheer uit Elburg het hele geval nog-
eens op, en nu wü ik het toch graag aan
u doorgeven.
Het betreft een stukje van A. J. Klei,
die in TROUW een verslag gaf van een
dienst die hij had bijgewoond in de
(Gereformeerde) Keizersgrachtkerk te
Amsterdam. Ik laat hemzelf maar ver
tellen:
„We hadden een gezellige kerstdienst
Er werd niet gepreekt, hetgeen op
zichzelf al een gezeUigheidsverho-
gende factor is, maar we kregen wel
allemaal een kerstkransje. Ik zal niet
beweren dat deze versnapering het
gemis aan Woordbediening volledig
vergoedde, maar ik zeg maar zo: be
ter wat dan niks. Op het punt aange
land, waarop hij anders achter de
katheder gaat staan, zette wijkdomi-
nee E. Pijlman zich neer in een stoel
vooraan in de kerk. Hij vroeg de kin
deren, die gewoonlijk de kindeme-
vendienst bezoeken, bij hem te ko
men. Het zaad des verbonds draafde
N naar voren en hurkte om de pastor
heen, hetgeen hem de pose verleende
van een Sinterklaas, die verzuimd
had aan 't begin van de maand terug
te keren naar Spanje. Ds. Pijlman gaf
te kennen dat hij geen preek ver
vaardigd had en daarom met de kin
deren wat wUde praten over het
kerstfeest.
Het merendeel van het jonge volkje
droeg nogal alternatieve kleertjes en
ik dacht: die zullen wel maatschap
pij-kritische ouders hebben. Trou
wens, ik vertrouw onze dominee op
dit punt ook niet ten volle, 't Is een
aardige kerel, daar niet van, maar-
reEn jawel, hoor, daar had je 't
al. Zijn er tegenwoordig ook nog
tirannen? vroeg hij.
Kijk, dat in zo'n praatje met kinde
ren de heren Augustus en Herodes
als tirannen bestempeld worden, daar
zul je mij niet over horen, maar
waarom moest nu de blik weer ter
stond van Bethlehem naar Zuid-
Afrika gericht worden? Ik was er
namelijk steUig van overtuigd dat
uit de mond van deze links-uitziende
kindertjes als antwoord zou klinken:
Vorster! Want ze hebben in deze kerk
ook veel geld opgehaald voor Be
taald Antwoord, dat kun je nagaan.
Het bleef echter stil en de dominee
vroeg nogeens: wie van jullie weet
iemand die nu tiran is? En toen riep
éen kind: Den Uyl! Als-je-blieft! Dat
hoor je toch maar in de binnenstad
van het Rode Amsterdam
Ik schreef aan het begin van dit stukje
dat ik, toen ik het verhaal in TROUW
gelezenhad, niét wist of ik lachen of
huilen moest. Dat zult u nu inmiddels
wel begrepen hebben. Want het is be
lachelijk, maar het is ook om te huilen.
Een dominee die te beroerd geweest is
om een preek te maken. En die dan zijn
armoede en leegheid compenseert door
alle .kerkgangers een kerstkransje te la
ten aanbieden. En kinderen die naar
voren geroepen worden om hun zegje te
doen, met alle ordeverstorende gevolgen
natuurlijk. En dat vind ik nog het
ergste een kerkeraad die stilzwijgt en
toeziet, die dat bUjkbaar nog goedkeurt
en mooi vindt ook.
Klei heeft het verhaal smeuïg verpakt.
Hem een beetje kennende geloof ik dat
Ds. Jongeboer geUjk heeft: hij was op de
ironische toer en steekt alleen maar gru
welijk de draak met die alternatieve
kerkdienst op 1ste Kerstdag. Nu kan ik
best een stukje humior waarderen, maar
hier is toch eigenlijk alleen maar een
vlammend protest op zijn plaats.
Ds. Jongeboer schrijft: Kunnen we
ons nu voorstellen dat de mensen ver
langen naar zgn. „ouderwetse kerk
diensten"?
En dan citeert hij tenslotte zondag 38
van de Heid. Gat. „Dat de kerkdienst en
het predikambt en de scholen onder
houden worden en dat ik, inzonderheid
op de rustdag tot de gemeente Gods
naarstig kom om Gods Woord te horen,
enz.
Als u mij vraagt zegt Ds. J. of
dat dan door een preek m^oet, dan zeg
ik: Hoe anders?
WAARNEMER.
Vrijdag 20 januari a.s. organiseert het
Dienstencentrum een avond met mu
ziek en zang waaraan vooral de oude
ren veel plezier zullen beleven.
Het wordt een 2 x 45 minuten durend
programma getiteld: „WEET JE NOG".
De sopraan RIKA BROERE zal, bege
leid door de pianist PETER ROEDOE,
liedjes zingen uit de periode 1930 - 1950.
Ze zal o.a, oude schoolliedjes, operet
temelodieën en het bekende DROOM
LAND ten gehore brengen.
Het belooft een gezelüge avond te
worden. U bent allen van harte welkom.
Heeft u vervoer nodig bel dan 3366.
Aanvang 20.00 uur.
Wist gy niet dat Ik moet zyn in
de dingen M^jns Vaders?
Luk. 2 49b.
Een gehoorzaam Kind,
i Het is Pascha te Jeruzalem. Ziet daar
gaan de stammen op, naar Sions God
gewijde top. Sommigen uit gewoonte of
bijgelovigheid.
Dat was toen ook al zo. Het is niet al
les Israël, geliefde lezer, wat Israël ge
noemd wordt. Maar ook zijn er daar die
van harte gaan. Met een brandend hart.
Met brandende genegenheden om 's
Heeren voorhof in te treden. Om daar
in het voorhof van de Tempel te geden
ken hoe de Heere Zijn gunstvolk Israël
heeft verlost uit het slavenhuis van
Egypte. Dat was immers het Paasfeest.
Om te gedenken hoe dat Christus-af
beeldende bloed hen eenmaal redde van
een gewisse dood en ondergang.
Jezus gaat ook mee om het feest van
het geslachte lam te vieren. Hij gaat van
harte. Hij is immers gekomen om aUe
gerechtigheid te verviülen. Om te zijn
in de dingen Zijns Vaders. Hij gaat naar
Gods huis. Om God groot te maken, te
loven en te prijzen. Dat behoort ook tot
dat vervullen van aUe gerechtigheid.
Och, lezer, de allerheiligste onder ons
heeft nog maar een klein beginsel van
die nieuwe gehoorzaamheid. Onze kerk-
SOMMELSDIJK TEL 01870-3100
De AR/CH kiesver. Middeüiamis zal
maandagavond a.s. een openbare leden
vergadering houden, om 8.00 uur in „de
Jeugdhaven" aan het Kerkepad. O.m..
zal de gemeentebegroting 1978 van Mid
delharnis besproken worden en zal er
gepraat worden over het tot nu toe ge
voerde en in het voorliggen jaar te
voeren beleid. RaadsUd P. Krijgsman
hoopt een inleiding te houden waarna
er gelegenheid zal ajn tot het steUen
van vragen tot beantwoording waarvan
ook de raadsleden Arensman en Joppe
aanwezig zullen zijn.
Morgen, zaterdag 21 januari zal in
Aiblasserdam in het cultureel centrum
„de Wipmolen" de jaarlijkse Toogdag
worden gehouden.
Tijdens het middagprogramma het
begint om halE drie zullen de beide
werkgroepen binnen de CPJ informatie
geven over Recht, Rijkdom en Ruimte.
Nadien wordt er een levend ganze-
bordspel gespeeld en volgt er een op
treden van het koor „Jeugd voor Jezus"
's Avonds om 7.45 uur zal er een bUj-
spel worden opgevoerd.
gang, ons loven en prijzen van Gods
heerlijke naam, is met duizend zonden
bevlekt en bedekt. Ook na ontvangen
genade. Maar dit Kind heeft geen klein
beginsel van de nieuwe gehoorzaamheid.
Hij verwerft hier een volkomen bedek
kende gehoorzaamheid voor Zijn Kerk
en kinderen. In Zijn gehoorzame toewij
ding van de dienst van God.
Hij moet zijn in de dingen Zijns Va
ders. Dat is het moeten van Gods sou-
verein welbehagen om zondaren te ver
lossen van het grootste kwaad en te
brengen tot hoogste goed. Want God de
Vader heeft op de aarde nedergezien om
te zien of er iemand verstandig ware, of
er iemand was die God zocht. Maar he
laas, daar was er geen! Maar toen heeft
daar die gezegende Middelaar van dat
Nieuwe Verbond, brandend van liefde
voor de verlossing van Zijn volk, het
uitgeroepen in de stüte van de nooit be
gonnen eeuwigheid: Ik kom o God om
uw wil te doen.
En dat zien we nu hier in Luk. 2 ge
beuren, lezer. Lukas tekent ons hier
Christus als een die de leraars van het
vrome Jeruzalem verre overtreft: „En
allen die Hem hoorden ontzetten zich
over Zijn verstand en antwoorden".
Lukas wil ons deze jonge Heere Jezus
Christus laten zien als een Die reeds als
Kind bewust is van Zijn hemelse roe
ping. Hij is de tweede Adam. Die, ge
komen in het vlees, volkomen gehoor
zaamheid bewijst aan Zijn Vader. Die
Zijn Hemelse Vader meer gehoorzaam
is dan zijn vader en moeder naar het
vlees. Die niet de geborgenheid en de
bescherming zoekt van het moederhart.
Maar die geheel en al leeft uit het Va-
derhart van God, Die Hem naar de aar
de zond met een opdracht, se. om alle
gerechtigheid te vervullen.
Zijn leven begint met het Woord. Hij
zoekt het Woord dat door de geleerde
rabbijnen wordt gelezen in de tempel
synagoge te Jeruzalem. Waar het Woord
Gods is, daar is Hij in Zijn element.
Daar is Hij „in de dingen Zijns Vaders".
Is dat bij u ook zo?.
De Schriften gaan hier heerUjk in
vervulling. Hier is die volmaakt ge
hoorzame Jongeling, die Zijn pad zui
ver houdt. (Ps. 119). Omdat Hij het houdt
naar Gods Woord. Volmaakt zuiver.
Anders was het voor aUe kerkgangers
een verloren zaak. Opdat Hij aUe God
zoekers en Godloveprs in Hém heilig voor
God de Vader zou stellen, zonder vlek
en zonder rimpel. Hij houdt Zijn pad
naar Gods Woord. In Gods Woord. „Wist
gij niet dat Ik moet zijn in de dingen
Mijns Vaders?". Maria en Jozef waren
boos en verontwaardigd omdat Hij
achtergebleven was, in Jeruzalem.
Hadden zij zich niet veelmeer moeten
verblijden? „En het geschiedde na die
dagen dat zij Hem vonden in de Tem
pel. Zittende in het midden der leraren
hen horende en hen ondervragende". Ja
ze hadden zich zéker moeten verblijden.
Jozef en Maria. Zie, daar is het Kind dat
zo geheel en al opgaat in de dingen
Zijns Vaders. In het Woord. Wat doet u,
ouders? Bent u verheugd als u dat bij
uw kinderen mag opmerken? Spoort u
ze nog aan om naar de catechesatie te
gaan? Naar de kerk en de vereniging?
Wat is het een groot voorrecht als we
bij onze kinderen de vreze des Heeren
mogen gewaar worden. En wie nu kin
deren opvoedt tot Gods eer die krijgt
een erfdeel van de Heer.
Ziet hier toch eens op die gezegende
Heere Jezus! Hoe Hij Zich vermaakt In
het Woord. Hoe Hij Zich hier aan een
verdorven mensengeslacht openbaart
als een geheel gehoorzaam en recht
vaardig Kind. Gehoorzaam niet alleen
voor Zichzelf, maar juist ook voor Zijn
Vader en Zijn Kerk. Om een kerk los te
kopen die van nature geen enkele lust
heeft om de Heer' te vrezen, het Aller
hoogst en eeuwig goed. Ziet eens op
deze Jezus, die al zo jong gehéél ge
hoorzaam was aan het Woord.
Hij begon Zijn leven in gehoorzaam
heid. Hij eindigde óók in gehoorzaam
heid. Ziet H^m daar maar eens op Gol
gotha. Daar hangt die Man, in de bran
dende Oosterzon, stervend onder het
vreselijke recht Gods.
Uitgeteerd en uitgedroogd. Hoort wat
hij roept: „Mij dorst". Maar daar aan
het einde van Zijn pasbegonnen leven
gaan opnieuw de Schriften in vervul
ling: Ik ben geworden als een lederen
zak in de rook, maar Uw inzetting heb
Ik niet vergeten. Daar klinkt het over
de heuvels van Jeruzalem: „Het is vol
bracht". Alle door God ge-eiste gehoor
zaamheid en gerechtigheid volbracht.
Door een volmaakt gehoorzaam Mens.
Tot verzoening van onze ongehoorzaam
heid. „Waarlijk deze Mens was recht
vaardig". De Romeinse hoofdman had
geUjk. Gehoorzaam gebleven tot in de
dood des kruises en dat voor af wij kers
als u en ik. Gehoorzaam en trouw tot in
de dood. Om het Wóórd te vervullen.
Opdat Zijn volk zich weer in God ver
blijden zou, nadat Gods goedheid hen
bevrijden zou. (Ps. 85 2 ber.).
Middelharnis
Ds. L. W. V. d. Melj
SOMMELSDIJK:
Dinsdag 24 januari 's middags om
halC twee komt dhr. W. Joosse, maat
schappelijk werker van de vereniging
Pro Juventute, een en ander over zijn
werk vertellen in de Doelen, St. Joris-
doelstraat 32.
Dp vereniging Pro Juventute is een
voogdijvereniging.
Het woord zegt het al, het gaat over
het toezicht op en de begeleiding bij de
opvoeding van het kind.
Dit kan soms gaan om zeer moeUijk
opvoedbare kinderen, als ook om hulp
bij de opvoeding.
Wanneer bijvoorbeeld de ouders ge
scheiden zijn of een vader of moeder er
alleen voor staat.
De dorpsgroep Sommelsdijk heeft dhr.
Joosse uitgenodigd temeer omdat hij
kan bogen op een jarenlange ervaring
en dat zijn werkgebied Goeree-Over-
flakkee is.
Daarom wordt iedereen uitgenodigd
om deze middag te komen.
U hoeft zelf geen problemen te heb
ben met de opvoeding of voogdij.
Het kan wel nuttig zijn voor anderen.
16 januari 1978
Ie afdeling:
1. C. Littel M. Verolme 0—1
2. C. J. Smit J. Boeter 1—0
3. A. Stolk W. Markwat 1-0
4. M. V. d. Waal G. dö Jager 1—0
2e afdeling:
1. J. Non C. Bakelaar 0—1
2. J. Albrechts P. J. Lesuis V2—Va
3. A. Roon A. V. Maurik O1
4. A. Visser C. Groenendijk V2V2
5. J. Smallegange W. Tieleman O1
3e afdeling:
D. A. Spahr v. d. Hoek
H. R. Smit 0—1
H. Visser N. van Bracht 1O
J. Noordijk A. Grootenboer afgebr.
Ladder: J. Kruik C. Vis 1—0
g Hoeft helemaal niet!
g Wy hebben nu een
g Automobielbedrqf
s Korteweegje 41 - 43
I DIRKSLAND
iliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Ook de begraafplaats van het stadje
Goedereede is in navolging van SteUen-
dam en Ouddorp thans voorzien van een
aula. Geen groot imposant bouwsel'maar
toch een ruimte waarin zeker honderd
mensen bijeen kunnen zijn. Er zijn 45
stoelen in aangebracht waarnaast nog
een grote sta-ruimte beschikbaar is.
De aula zal bij de eerstkomende be
grafenis in gebruik kunnen worden ge
nomen. Er zal nog verwarming in wor
den aangebracht maar voor het overige
is de bouw en inrichting voltooid. Het
ontwerp is van de dienst Gemeentewer
ken, de bouw werd uitgevoerd door de
Fa. V. d. Veer uit Herkingen. De aula
wordt gemakkelijk toegankelijk met de
rijdende baar tot de aankoop waarvan
het gemeentebestuur heeft besloten.
Aan de voorzijde is een glas-wand waar
door het Hcht toe kan treden. Door de
glazen deur kan de baar naar bulten
worden gereden; wanneer er een groot
gezelschap is kan de deur open worden
gehouden om ook hen die buiten staan
het gesprokene te laten horen. De elec-
trlsche verlichting is bijzonder sfeervol
en dat mag ook van de overige inrich
ting worden gezegd.
GOLTGENSPLAAT
Na afloop van de E.H.B.O.-wedstrijd
werd zaterdagmiddag door burgemees
ter W. M. V. d. Harst de prijzen van de
verloting getrokken.
Ie prijs no. 543 fiets voor A. Freriks te
Oosterland; 2e pr. no. 804 klokradio v.
Jac. Stuik; 3e pr. no. 891 mand met
boodschappen voor mevr. L. Vermaat-
Tiggelman; 4e pr. no. 1066 stoomstrijk
ijzer voor J. van Veen, Stoofstr. 1; 5e
pr. no. 386 verbandkussen (blauw) voor
C. V. Dam, Weespad 25; 6e pr. no. 275
verbandkussen voor mevr. Roos, Ber
kenlaan 20; 7e pr. no. 1621 E.H.B.O.-tas
(rood) voor M. Hotting, Prunuslaan 41;
8e pr. no. 1469 idem tas voor K. Birk-
hoff; 9e pr. no. 563 idem tas (wit) voor
C. Bogerman, Prunusl.10de pr. no. 1234
idem tas (wit) J. C. Landhuis, Utrecht;
11de pr. no. 1140 figuurzaagset voor
Henk de Vos; 12de pr. no. 1579 pruUe-
mand L. Arensman, Oude Tonge; 13de
pr. no. 465 hamer, enz. C. Kreeft; 14de
pr. no. 1574 koffie en theeset voor P. H.
Hokke, Berkenl. 34; 15de pr. no. 885 de-
jeuné voor B. Tiggelman, Emmastr. 12;
16de pr. no. 1192 taartstolp voor C. Goe-
degebuur, Oude Tonge en 17de pr. no.
569 kop en schotel voor G. de Bakker,
Boomgaardpad 34. Waar geen plaats
naam bij vermeld, allen Ooltgensplaat.
De prijzen 11 t.m. 17 zijn geschonken
door Fa. L. C. Dorsman, waar men in de
winkel Stoofstraat 14 ook de prijzen af
kan halen.
Met het bepalen van de plaats van de
aula werd al vooruit gezien op de uit
breiding van de begraafplaats. Dan zal
ook een nieuwe toegang worden ge
maakt die dan ook met een begrafenis
auto bereden kan worden. Tot dusver is
dat niet het geval omdat de toegangs
poort daarvoor te smal is. Zaterdagmid
dag werd de raad toen toch in Goe
dereede aanwezig genodigd om te kij
ken hoe het geworden was.
I INGEZONDEN:
Het oliebollenrecept van de
H Oostflakkeese oud-bakker, gepu-
s bliceerd in het laatste nummer
van vorig jaar, heeft vele huis-
g vrouwen met succes aan het bak-
s ken gezet. Er kwam al een vrien-
delijk bedankje uit Delft, nu is
3 het een abonnee uit Utrecht
s (Mevr. J. Nieuwenhuizen-Nelis,
s van goed flakkeese kom-af) die
de bakker graag wil bedanken.
3 Ook zij heeft het recept uitgeknipt
s in de hoop er nog vele jaren ge-
W bruik van te maken. De oliebollen
werden overigens niet ter gele-
genheid van Oud en Nieuw ge-
1 bakken, maar dienden vorige
week als verjaardags-tractatie!
1 Redactie.
VEBVOIiOVERSAAL
door T. Mateboei
N.V. Vitgevery ,Jle Banier" - Utrecht
34
Op de mat en in het halletje liggen
tientallen kranten, brieven en druk
werkjes verspreid. De post moet er een
sleep aan gehad hebben.
„Afblijven, Roda, we zullen eerst de
kachel aanmaken, want mijn voeten
zijn als ijs.
Het wordt een heel experiment. De
kachel wU haast niet branden. De
schoorsteen moet door en door koud
zijn. Dan gaat ze eerst maar eens koffie
zetten. De kachel zal wel zoetjesaan be^
ginnen. AUe goede dingen komen im
mers langzaam. Ze voelt zich al weer
helemaal thuis. Toch wel heerlijk zo'n
eigen haven te hebben, niet dadeUjk
door nieuwsgierige kostjiiffrouwen on
dervraagd te worden. Ze hoeft nu aan
niemand verslag uit te brengen over
thuis en de voorbije feestdagen.
Ook de hond, die nu al weer een stuk
groter is geworden, beseft, weer in het
oude home terug te zijn. Hij is de ka
mer doorgesnuffeld, de keuken en de
bijkeuken; hij is de trap opgeroffeld en
beeft op de slaapkamers rondgeneusd
en nu heeft hij zich behaaglijk voor de
kachel neergevlijd, die al begint te
snorren. Ziezo, de koffie is klaar. Nu
zal Jannetje haar post eens doornemen.
Er komt een hele stapel op tafel te lig
gen. Ze sorteert ze: kranten bij kranten,
brieven bij brieven en dan de nieuw
jaarskaarten en de kleine drukwerkjes.
Eerst neemt ze de brieven. Het zijn er
niet zoveel. Een schrijven van een
vriendin, een berichtje van 't gemeen
tehuis dat ze haar hond voor de belas
ting moet aangeven, een rekening van
de kolenboer, een nota van 't licht
Toe maar, het nieuwe jaar begint al
goed.
En daareen enveloppe zonder af
zender, 't Is een gedicht, ondertekend
door Lubbert Agterop en zijn ridders.
Lieve juf,
't Is een gewoonte in 't Nieuwe Jaar
Dat men gelukwenst elkaar
En soms ook een presentje stuurt
Aan vrienden en vriendinnen
in de buurt.
Aangezien u ook tot de onzen
behoort.
Al gun je ons ook geen enkel woord,
Al loop je met het hoofd in de nek,
En verklaren de meesten jou
voor gek,
Toch willen we van de gewoonte
niet afwijken gaan.
En we bieden je dus ons
cadeautje aan:
't Is een dier van sneeuw,
Oud een kwart eeuw.
Het staat hier voor 't raam
En is heel erg voornaam.
Het heeft vier mooie poten
En woont achter een deur
met drie sloten.
Behalve een hart als kei
Heeft het een muU als een blikslagerij
Het beest rent wel eens in de
bossen rond.
Maar dat is voor 't dier niet
erg gezond.
Daarom bieden de ridders
van Agterop
Jou dit beest aan. Heit heet b...k...p.
Jannetje heeft een glimlach om de
lippen. Die jongelui zijn toch origineel.
Zij kan dit wel waarderen. Ongezouten
wordt je verteld hoe ze over je denken.
Ze mag dit wel. Liever dan het gekon
kel achter je rug.
Ze zal dit epistel bewaren. Ze heeft
ook al een aardige verzameling van
briefjes van ouders. Echte volkslitera-
tuiir. Dit gedicht is een mooie aanwinst.
Maar nu moet ze verder. Er ligt nog
een hele stapel. Van aUe meisjes uit de
vereniging is er een kaart met een
nieuwjaarsprentje: kerkje in de sneeuw,
herten in een besneeuwd bos
Ze vindt het echt aardig van de meis
jes. Dan zijn er een serie nieuwjaars
kaarten van schoolkinderen, en kaarten
met humoristische prentjes van onbe
kende aanbidders. Ten slotte een aan
tal naamkaartjes in envelopjes van be
stuursleden en kennissen.
Als de stapel doorgenomen is, blijft ze
met het hoofd in de handen voor zich
uit staren. Wat ze eigenlijk verwacht
had, of beter waar ze op gehoopt had,
dat heeft ze niet ontvangen. Ze wü het
zich zelf niet bekennen, maar heimelijk
had ze haar hoop gesteld op een be
richtje van Enting. Niets bijzonders,
maar alleen een uitnodgüig om nog eens
aan te komen. Of tenminste een nieuw
jaarskaartje of visitekaartje zoals er zo
veel ontvangen heeft.
Vele heeft ze er gekregen, van bekende
en onbekende vrienden, en juist van
hem niet. Toen ze die berg achter de
deur zag, meende ze stellig dat er ook
een levensteken van hem bij zou zijn.
Maar ze heeft zich deerUjk vergist. Nou
ja, zij heeft hem ook geen nieuwjaars
groet gezonden, maar dat lag voor de
hand. Stel je voor, dat zij een kaartje
stuurde naar een man, die ze slechts
eenmaal had gesproken, en dan nog wel
een weduwnaar, en niet eens de vader
van een kind uit de klas. Wat zou die
daar wel van moeten denken? Zij kon
natuurlijk naar hem toegaan en hem
een gelukkig nieuwjaar wensen, maar
dat kon hij van zijn kant ook doen.
Maar hij deed het niet.
Nu moet ze toch ophouden met die
dwaze gedachten.
Laat ze maar eens aan het werk gaan.
Eerst het bed opmaken.
Als ze boven komt, valt haar oog on
middellijk op het portret van Jan West
huis. Ze neemt de kaart in haar hand.
Wat heeft ze hem toch slecht gekend.
Eigenlijk alleen maar een paar keer ge
zien. Een intiem gesprek .heeft ze nooit
met hem gevnerd. Ze moest dit portret
nu maar wegleggen. Wat had ze er
eigenlijk ook aan! Besluiteloos blijft ze
met de foto in de handen staan.
Ze voelt het als een soort gebrek aan
piëteit, wanneer ze het portret nu in een
laatje stopt.
Dan schrikt ze op. Haar benen trillen.
Ze voelt zich betrapt, want keihard
gaat de bel. Wie mag daar nu zijn? Ze
ker weer die kwajongens, want de hond
beneden gaat hevig tekeer. Ze blijft met
de kaart nog in de handen angstig staan
en luistert scherp.
Voor de tweede keer snerpt het geluid
door het stille huis.
Dan daalt ze onhoorbaar de trap af.
Ze legt de hond het zwijgen op en loert
door het kleine raampje in de deur.
Er staat een man op de stoep. Wie mag
dat nu zijn? Ze knipt het licht aan en
opent het raampje.
„Wie is daar?"
„Ik, dokter De Haas".
Ze beeft, als ze de deur opent. Wat
moet die dokter nu bij haar?
Is er thuis w^at gebeurd?
„Komt u binnen, dokter".
„Wees maar gerust, hoor. Er is niets
aan de hand". De dokter heeft blijkbaar
gezien hoe ze in de war is.
„Er zijn veel zieken in Wielerbrug. Ik
heb het dus erg druk.
Nee, ik kom niet verder binnen. Hier
in de gang kan ik het wel even afmaken.
De kwestie is dat de kleine Luusje En
ting ernstig ziek is. Of ernstig, 't is een
griepje. Maar ook griep kan gevaarlijk
zijn. Het kind is momenteel erg onrustig.
Al een paar dagen trouwens. De vader
waakt bij het bedje en is eveneens over
zijn toeren heen. U weet waarschijnlijk
dat hij een paar jaar geleden zijn vrouw
verloren heeft? Hij heeft wel een huis
houdster, maar daar is niets aan. Nu
doet het kind maar niets als jammeren
over „juffou" en „hondje". Naar ik van
de vader vernomen heb, moet u dat zijn,
die juffrouw dan natuurlijk. Ik zou het
nu zeer op prijs stellen en ik ben ervan
overtuigd dat het een zekere genezing
zou zijn voor het kind, wanneer u er met
uw hond eens naar toe ging. Als het
kind rustig werd en in slaap viel, zou
dat een hele stap in de goede richting
zijn".
Jannetje kijkt de dokter met grote
ogen aan.
(Wordt vervolgd)
