Weer ging een jaar....
Prachtige Kerstavonil op
De Vliedberg
gemeente middelharnis
beke;ndmaking
ff"
jaargang
Dinsdag 30 december 1975
No. 4451
CHR. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag' en vrijdagavond
IET TERRORISME
«f
LOTEN.
Hartelijk dank
voor uw vertrouwen.
Onze beste wensen
voor 1976.
Sommelsdijk
GEMEENTE DIRKSLAND
NIEUWJAARSRECEPTIE
Het gemeentebestuur van Dirksland geeft gelegenheid tot het
■wisselen van nieuwjaarswensen op
vrijdag 2 januari 1976 van 20.00 tot 21.30 uur
in het verenigingsgebouw „De Schakel" te Dirksland.
Deze nieuwjaarsreceptie heeft een algemeen karakter.
GEMEENTE GOEDEREEDE
NIEUWJAARSRECEPTIE
Burgemeester en wethouders van Goedereede maken bekend,
dat op zaterdag, 3 januari 1976 tussen 15.30 en 17.00 uur in
heit raadhuis te Goedereede een nieuwjaarsreceptie zal wor
den gehouden.
Een ieder is van harte welkom.
Burgemeester en wethouders van Middelhamis maken aan de
inwoners dier gemeente bekend, dat zij ten gemeentehuize een
Nieuwjaarsreceptie zullen houden op maandag, 5 januari a.s.,
van 19.00—21.00 uur.
.ff
POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Êedactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijk
(01870) 26 29 Na 5.30 uur (01870) 33 92 Giro 167930
ABONNEMENTSPRIJS 7,50 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 25 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
•t wachtwoord van de Christen
lisman Groen van Prinsterer was:
^n de Revolutie het Evangelie.
Dit gevleugeld woord moet in onze
ad klinken in Nederland en in de ge-
rie wereld. De geest van de Russische
evolutie gaat als een vloedgolf over de
arde. Het internationaal Communisme
j duiVelsvergif dat alle volken bedreigt
iet verwoesting en slavernij.
Hoe is de toestand in de wereld? De
aie is vervuld met wrevel. De godde-
josheid en de zedeloosheid van de
lensiieid roepen om wraak naar de
smel en zullen door God gestraft wor-
'en met vreselijke oordelen.
De Kerk des Heeren heeft een heilige
jeping- Wat is het wapen dat de Chris-
>ijke Kerk moet gebruiken om de
iten uit de afgrond te bestrijden?
het wapen van het terrorisme maar
zwaard des Geestes dat is Gods
'oord. Wij moeten niet strijden met
lelijke wapenen maar ons kleden in
;ehele wapenrusting Gods.
'at zijn de wapenen die de commu-
Sen gebruiken tegen de Kerk des
leeren. De leugencampagnes en dan
Is de klap op de vuurpijl het terroris-
De duivel is de leermeester van het
[iTorisme. Satan stookt de leiders van
e volken op mensen te doden en er
I en verderf te verspreiden zodat on-
chuldige mensen vermoord worden.
Inder de schone leuze van vrijheids-
irijders worden volksmoordenaars door
ailjoenen mensen bewonderd.
Het is een historisch feit dat zelfs een
fiToristenleider een ovatie krijgt in de
fêrgadering van de V.N.
Dit is een goedkeuring van het bruut
en een verheerlijking van het
morisme. Is dit een daad van wijsheid
i{ gekroonde dwaasheid? De massa van
ie mensen schijnt verblind te zijn en
T ATWY 'uisteren naar het woord van
l.<UlJix>,^g volksdemagogen en terroristen.
het niet vreselijk dat Christelijke
Ken geld verzamelen om het terro-
!Sne te steunen?
De Wereldraad der kerken die een
lorbeeld moest beven van Ohriste-
ke liefde, verdraagzaamheid en
armhartigheid predikt geweld en ver
meit geld dat gebruikt wordt om
lensen te vermoorden. Deze zonde van
i leiders van de Wereldraad der ker
en is een gruwel in Gods ogen en staat
plijk met de moordlust van de Romein-
e keizer Nero die de Christenen voor
Vieleeuwen liet werpen.
Het is een indroevig feit dat zelfs Ne-
I lerlandse kerken geld geven aan het
atismefonds dat gebruikt wordt om
iussische wapenen te kopen waarmee
aioristen in Zuidelijk Afrika blank en
wart vermoorden.
Wanneer zullen de leiders van de Ne-
erlandse kerken die geld verzamelen
oor het racismefonds zien dat ze steun
even aan moordenaars en alzo zich
chuldig maken aan het zesde gebod
1 de wet des Heeren.
^et terrorisme is duivelswe'rk. De
zegt tot ons allen: „Gij zaïlt niet
en." Wie zijn de experts in het ter-
-me?
Russen.
raël bestrijdt met alle middelen
terrorisme. Overal waar het moge-
is strijden ze tegen de terroristen
als ze buiten bun grenzen zich
schuilen in bossen en bergen.
e Russen hebben jaren lamg terro-
«n opgeleid om overal in de wereld
olutie te verweikken en met de wa-
"n dood en' verderf te verspreiden,
ordt het ,geen tijd dat de opleidlngs-
len voor terrorisme in Rusland met
grond gelijk gemaakt worden opdat
öe wereld geen Armageddon zal wor-
panje is een land met een fascisti-
I regeringsvorm dat evenals de com-
listisohe landen de diktatuur ver
en boven de vrijheid. Terroristen
enige tijd geleden in Spanje we-
moord op de politie door een vuur-
eton ter dood gebracht.
at was de reactie over de terecht-
ling van deze terroristen' in Neder-
Dat duizenden Nederlanders on-
de leiding van regeringspersonen
'g hebben geprotesteerd tegen de-
daad in onze stad Utredht.
'e weten dat de rechten van de
in Rusland met voeten worden
den, zodat er daar duizenden
htoffers van het communisme lang-
rnaar zeker in de conoentratie-
pen sterven.
anneer zal er in Nederland eens een
te volksdemonstratie worden gehou-
onder leiding van de ministers van
regering tegen de gruwelen van het
ssisch Communisme?
lotseling wordt ons volk geteisterd
r terrorisme. Het is geen vliegtuig-
ing maar een trein met vreedzame
gers wordt het voorwerp van ter-
isme. Is het een wonder dat de Zuid
lukkers grijpen naar het wapen van
terrorisme als de Palestijnse ter-
'tenleider een ovatie krijgt in de
.'gadering van de V.N. Is het wonder
deze mensen uit ihet verre Oosten
roristen worden als leidende figuren
regering de tereahtstelling van
-anse terroristen met woord en daad
-Wren. Dit is een' vanzelfsheid en een
wn gevolg van de protestvergade-
g in Utrecht. Men heeft wind ge-
d en nu oogst men storm,
et Russisdh Communisime is geboren
_net terrorisme. Het is voor ieder land
'ensgövaarlijk om het terrorisme te
^n voortwoekeren. Wanneer een re-
""-g het terrorisime niet 'bestrijdt valt
1 land vroeg of laat ten prooi aaa» het
■"nunisme.
'eral waar het terrorisme komt is
rand er dadelijk bij om de gele
genheid te gebruiken een land In haar
maohtsfeer te krijgen. En wanneerde
Russische beer een volk eenmaal in
zijn vangarmen gegrepen heeft, is het
met de vrijheid en de reohten van de
mens gedaan. Dan is het volk rechte
loos en de kerk macihteloos.
Wa/t wordt er als hoogste wijsheid
aan ons volk verkondigd. Wij moeten de
mening van andere gedogen. Wij moe
ten gedogen in Kerk en Staat overal.
Mocht ons volk ook het terrorisme ge
dogen? Absoluut niet. Wanneer wij het
terrorisme gedogen zullen we spoedig
adhter (het ijzeren gordijn zitten.
Het middel om van het terrorisme
verlost te worden is bekering tot God.
Ons volk (heeft de Heere en Zijn Woord
verlaten dat is de oorzaak -van onze
tegenwoordige ellende. Tot de Wet en
tot de getuigenis en zo wij niet wande
len naar het Woord wij zullen als Kerk
en Staat geen dageraad hebben.
Middelburg.
Zijderveld.
ON1N GIN RIHTi^y
OOSTDIJK 53 - 61
Zeeuwse journalisten met
kater terug van Fiakkee
We hebben ons kortgeleden ingespan
nen U te laten weten hoe de Flakkeese
raadsleden over toevoeging van Fiak
kee by Zeeland of Rijnmond denken.
Drie van de vier gemeentebesturen
spraken zich vóór Zeeland uit (Middel-
harnis koos Rgnmond) en voor enkele
journalisten van de Prov. Zeeuwse
Courant, van Dam en Bareman was dat
aanleiding tot een bezoekje aan ons
eiland. Leest U maar eens hun bevin
dingen onder het door hen zelf geschre
ven motto, „wat heugt, wat heugt, geen
ene Zeeuw die deugt'.
Een vluchtige verkenning leert het al:
de huizen zyn niet anders, de wegen
zijn even gevaarlek, water alom en de
mensen staan net als wfl iedere ochtend
op en gaan ook iedere avond weer naar
bed. 'Wat dat betreft Iflkt er geen enkel
bezwaar te kleven aan de toevoeging
van het voormalige - eiland - Goeree-
Overilakkee aan Zeeland.
Na de brug bij Bruinisse worden we
al wat zenuwachtiger. Zongen we, toen
we even tevoren over Schouwen-Dui-
veland reden, nog verschillende ver
jaarde top-hits („Wij staan op wacht"
van Joop de Knegt), nu wordt het stü.
Het bordje „Zeeland" ligt achter ons,
het onbekende land glijdt onder de
autobandjes weg.
Koud is het, trouwens met onze hete
adem maken we een klein kijkgaatje in
het dunne ijslaagje dat de raampjes be
dekt. „Zie jij verschil", vraagt een van
ons nog wat aarzelend. „Nee", is het
antwoord. Opgelucht, tevreden fluitend
zakken we terug in de autostoelen. Tijd
voor een kopje koffie en een appelcarré.
Middelhamis en Sommelsdijk leunen
tegen elkaar aan. Op een hoge dijk een
soort winkelcentrum. En een haventje
met wat toegedekte jachten en motor
boten. De Sommelsdijkenaren lijken
allemaal met het verkeerde been uit
bed gestapt. Op deze vroege maandag
ochtend, de eerste winterse, kan er
nauwelijks een lachje af. Wat verloren
slenteren we langs het water, de auto
angstvallig in het oog houdend om ons
bij welke onverwachte gebeurtenis dan
ook direct in veiligheid te kunnen stel
len, de autodeuren veilig op slot.
We vermannen ons en stappen met
een nonchalante houding het eerste het
beste café binnen. Café „De Kok" is het.
Mevrouw staat in een pan erwtensoep
te roeren; dhr. De Kok zelf (Piet) con
stateert dat de Caballero op is en ver
dwijnt. We schieten zijn vrouw aan en
vragen snel of zij voorstander is van de
aansluiting van Goeree-Overflakkee bij
Zeeland.
Haar „nooit" treft ons als een kogel.
Eén zo'n klein vraagje, wat brengt dat
niet teweeg. Een uur lang moeten we
getuige zijn van één lange, onafgebro
ken klaagzang over Zeeuwen en hun
onhebbelijke gewoonten. „Merakels gie
rig", zijn ze. „Een rondje koffie voor de
hele zaak", proberen we nog, maar het
mag niet baten.
Mevrouw De Kok zet zich op de kruk
achter de bar: „Wij kennen Zeeuwen al
leen als gierig en inhalig. Ik ga nooit
naar Zeeland, wat moet ik daar zoeken.
Er zijn wel mensen, die eens naar Zie-
rikzee gaan hoor, dat wel.
Maar voor mij hoeft het niet, ik ga
m'n boodschappen gewoon hier in het
winkelcentrum halen".
RODE OREN
Piet de Kok is weer binnengekomen.
Er heeft zich een groepje belangstellen
den om ons heen geschaard. De zon valt
door een van de ramen het café binnen.
De zonnestralen doorboren de fikse oren
van een oudere man. Ze kleuren ze
doorschijnend rood.
Kees heet de man en zijn achternaam
krijgen we niet. Verderop, verscholen
achter de kassa, houdt L. Schol zich
wat op de achtergrond.
De Kok is even resoluut als zijn
vrouw, wanneer hij een oordeel over de
mogelijke aansluiting bij Zeeland geeft.
„Wij zijn al jaren helemaal op Rotter
dam georiënteerd. Wat dacht je, dat we
zo gek zouden zijn op Schouwen-Duive-
land? De wegen zijn, er allemaal twee-
baans. Kijk maar naar die dodenweg
naar Zierikzee. Verder maakt het me
niks uit. Ik oriënteer me als ik uitga,
of met mijn zaak, op Rotterdam". Als
hij onze teleurgestelde gezichten ziet,
voegt hij er vaderlijk aan toe: „Och, je
hebt in Zeeland veel rotlui, maar die
zul je hier ook wel hebben. Trouwens,
vlak de mentaliteit op ons eiland ook
niet uit hoor. Waarom zou de recreatie
hier ver achterblijven bij die op Schou-
wen-Duiveland bijvoorbeeld?
WAT HEUGT
De reden is duidelijk. Ik hoef je al
leen maar te vertellen dat ze op Oud-
dorp die kwestie met die reddingboot
hadden. Daar wUlen ze 's-zondags geen
mensen uit het water halen. Die moeten
dan zeker maar gelijk doorzwemmen
naar Engeland
De heer Schol mengt zich in het ge
sprek. „Wat heugt, wat heugt, geen ene
Zeeuw die deugt", roept hij uit.
De aanwezigen vallen hem bij. Ver
baasd nodigen we dhr. Schol uit die op
merking eens langzaam te herhalen:
„Wat heugt, wat heugt, geen ene Zeeuw
die deugt", klinkt het weer. Iemand
begint te applaudiseren. Schol; „Ik heb
een geweldige antipathie tegen Zeeu
wen. Stug en gierig zijn ze". Hij is lid
van het plaatselijke koor „Ons Koor"
(de heer Schol is tweede tenor).
„Zitten er Zeeuwen in", willen we
weten. Zijn antwoord: „Natuurlijk niet,
want we verdienen er niks mee en Zeeu
wen zingen niet voor niks". Er blijft
werkelijk niets over van Zeeland en zijn
bewoners. Tóch proberen we het weer.
„Maar heren, zó erg kan hef nu toch ook
weer niet zijn. Hoe komt dat toch, die
haat? Wat blijft er dan over van ge
zegden als „Goed Zeeuws, goed rond"
en „Zeeuwse mossels, o zo fijn" en voor
al „Ik worstel en kom boven", zeggen
we, al wat zachter.
De oude Kees mengt zich in het ge
sprek: „Wat he'k d'r an. Laat het maar
zo. Jaren terug kwamen hier Zeeuwen
en die mensen hebben zich nooit met
ons bemoeid. Ze waren altijd op zich
zelf, een kleine groep". De heer Schol:
„De gemeenteraad had eens een opinie
onderzoek moeten doeri, dan hadden ze
een veel beter standpunt ingenomen.
Nu hebben ze wel gekozen voor aan
sluiting bij de Rijnmondprovincie, maar
wat weten ze nou precies van de gevoe
lens bij de bevolking". Piet de Kok; „Ik
verwacht er allemaal niks van. Ze heb
ben wel eens verteld dat we een spoor
lijn zouden krijgen die via de eUanden
uiteindelijk naar Engeland zou gaan.
Ze maken ons blij met een dood bigge".
Hij wordt overstemd door Kees, die nu
al minutenlang onafgebroken op Zee
land staat af te geven. „Ja, ja Zeeland.
We hebben het gezien met het water.
Ons water komt nu uit Zeeland en we
moeten gelijk tien procent meer gaan
betalen. Mooie jongens...".
STAREN
We sloffen het café uit, vriendelijk
nagezwaaid door de aanwezigen. In de
auto staren we minutenlang stil voor
ons uit. Hoe anders hadden we het ons
voorgesteld. We hoorden het de Flak-
keeënaars al roepen: „Ha, Zeeuwen,
vertel eens bij wat voor provincie ko
men we straks. En hoe zijn de vrouw
tjes...". Niks van dat alles. Tijd om el
kaar moed in te praten.
Hebben we in Zeeland niet tal van
zaken om trots op te zijn? Een honderd
jarige Schelde, de Spanjaardstraat in
Middelburg, het stadhuis van Temeu-
zen en de kegelbaan in Sas van Gent...
Het zal wel aan de Sommelsdijkenaars
liggen. Maar eens in Ooltgensplaat pro
beren dan, kilometers verderop. Dood-
stü is het er. Alleen, in de Voorstraat,
wat werklui. Binnen een half uur ko
men we drie maimen in overall tegen,
ieder achter een kruiwagen.
Het stadhuis, dat uitziet op alweer
een haventje, ligt er zeer verlaten bij.
De vlag hangt uit. Niet voor ons, al is
het oordeel van de weinige mensen die
we tegenkomen wel wat milder.
„Och, daar in Middelhamis en Som
melsdijk zijn ze natuurlijk bang dat ze
hun functie als centrumgemeente zullen
verliezen", zegt Frans Poll van hotel
„Hobbel" tegenover het stadhuis. „Voor
mij maakt het niks uit. Je merkt er
toch niks van, of je nou bij Zeeland of
bij Rijnmond hoort. Hoewel, ik me kan
voorstellen dat wij met ons geringe
aantal inwoners in zo'n Rijnmondpro
vincie niet zullen meetellen. Bij Zeeland
wel natuurlijk.
Bestuurlijk zal het wel beter zijn,
maar verder geloof ik dat het aan ons
voorbijgaat". Dat zegt ook controleur
A. Janse van de Energie Maatschappij
Goeree-Overflakkee; „Het maakt niet
uit of je door de hond of de kat gebeten
wordt Het maakt me niks, Zeeland of
Rijnmond". Over Goeree-Overflakkee
zegt Janse;
„Toen ik hier 26 jaar geleden kwam,
dacht ik, ik hou het hier geen week uit.
Het is toch nog meegevallen".
Zeeuwen gierig? Janse: „Misschien,
maar hier zijn ze ook danig op de pen
ning".
Gelukkig. Wat opgelucht rijden we
terug naar Zeeland, het valt allemaal
toch wel mee. „Goeree is toch wel hup-
sakee", zeggen we tegen elkaar.
Weer is een jaar vergleden en geschiedenis geworden. In een wat wee-
imoediigc stemming hunnen we daar mooie volzinnen over neerschrijven
maiar we neanen liever afscheid van het oude en' we begroeten liever
het nieu-we jaar zoals raadslid C Quist dat deed in de laatst gehouden
raadsvergadering van Oostflakkee. Wat ihij voordroeg vond hij in het
laatste verschenen deel over Ons Koninkrijk in de 2e Wereldoorlog, van
dr. L. de Joraig:
„Bioog en heilig God, Vader van onze Heere Jezus Christus. Wij bidden
U, of Gij ons wilt bewaren. Beweeig ons door Uw Heilige Geest zó, dat
wij vóór alles en in alles -klaigen over onze zonden.
Het zijn onze zonden, die van ons land en volk, onze ikerk en gemeente,
onze gezinnen en personen, die Uwe oordelen naar recht av&c ons
heibben gebracht.
Wij hebben! daarbij vergeten en vertreden het reoht dat Gij op ons hebt
en dat onze naasten in Uw naam op ons kunnen doen gelden.
Leer ons aanvaarden en idragen wat Gij ons opleigt."
Op 23 december j.l. vierden de bewo
ners van de woongemeenschap voor
ouderen „De Vliedberg" te Ouddorp hun
jaarlijkse kerstfeest.
Dat het kerstfeest één van de hoog
tepunten voor de bewoners van „De
Vliedberg" was, werd al direkt duidelijk
door het programma dat werd geboden
en de wijze waarop de grote recreatie
zaal door een aantal bewoners was in
gericht. Deze inrichting was sober, doch
zeer sm,aakvol. Voor het podium was een
haag gemaakt van witte en rosse cycla
men en op de tafels, tussen de stoelen,
stonden kerststukjes. De zaal bood daar
door een prachtige en sfeervolle in
druk.
Aan het prograimima werkten mee, de
heer Paul Hofstede, een bekend bari
ton, die meerdere malen voor radio en
televisie heeft opgetreden'. Tevens
werkten deze avond mee het eigen be
jaardenkoor van „'De Vliedberg", „De
Roepstean", het koortje van de Chr.
Bond van Plattelandsvrouwen o.l.v. me
vrouw C. van Koppen-Vermey met so
lo-zang (sopraan) door mevr. P. van
Huizen-van Dam. Het orgel werd be
speeld tijdens de samenzang door mej.
EUy Keizer uit Stellendam.
Als tweede gast van deze avond was
uitgenodigd mevr. Huibertha Kievit-
Blokland uit Middelhamis als alt, met
orgelbegeleidinig van Johan Beijer.
Reeds om. 19.00 uur was de zaal ge
heel gevuld, zodat ongeveer een 170
personen blijk gaven van him. belang
stelling. Onder de genoidigde gasten wa
ren enkele bestuiirsleden, iburgemeester
Toch zwaaien we wat al te fanatiek
naar het bordje „Zeeland".
In Bruinisse kopen we een doosje
echte ZEEUWSE boterbabbelaars. De
tolgaarder van de Zeelandbrug geven
we er ook een. Wij zijn niet gierig.
(TEKST; Willem J. van Dam
en Wout Bareman)
van Velzen en echtgenote, een deputa
tie van het bestuur van de Ned. Bond
van Plattelands^vrou'wen' afd. Goeree,
de presidenten van de Cihr. Bond van
Plattelandsvrouwen en personeel van
„Ite Vliedberg".
De heer Bout, direkteur van „De
Vliedberg", opende deze avond met ge
bed en heette de aanweizigen hartelijk
welkom. De Sdhriftlezing gesdiiedde
door een aantal bewoners van „De
Vliedberg", terwijl de declamatie werd
verzorgd door het personeel en de be
woners.
De foarriton bracht enkele liederen
ten igehore, waaruit duidelijk bleek dat
'deze een zanger van professie is.
De liederen die door «mevr. Kievit-
Blokland werden gezongen, zijn door de
aanwezigen zeer gewaardeerd. Deee alt-
zangeres heeft een warme en goede
stem, wat vooral tot uitdrukking kwam
in het lied „Wiegelied der Herders". Het
franse lied „Cantique de Noël" werd
door haar -goed gebracht. Jammer dat de
zaal wat te laag was, waardoor het voor
baar erg moeilijk was om de liederen'
op de juiste wijze te presenteren. Toch
is zij daar goed in geslaagd en we zijn
er dan ook trots op 'dat deze zangeres
van Goeree-Overilakkee komt. In de
toekomst zal zij zeiker kunnen konkur-
reren, en met sukses, met haar overige
beroeps collega's.
De meditatie van deze avond werd
verzorgd door de heer Bout. Het thema
'hiervan was „Liever 'de duisternis dan
het licht". De heer^ Bout wees er op
dat wij leven in een snel veranderende
wereld, in een wereld waar onrecht
en terreur schijnt te zegevieren. Ech
ter staat 'daartegenover het Licht van
Bethlehem. Het 'kerstfeest is geen feest
van sfeer en romantiek. Kerstfeest is re
aliteit. Als het kerstfeest voor ons sfeer
en romantiek blijft, dan gaat de wezen
lijke inhoud aan ons voorbij. Het „'vrede
op aarde", is geen massale maatschap
pelijke vrede.
(Vervolg pag. 2 Ie kolom)
