Raad Oostflakkee
in meerderheid voor
toevoeging aan Zeeland
Geen vergunning voor
showroom op ile Voorstraat
Dankbaarheid en blijdschap U
opening van nieuwe bijzonderi
icieuterschooi Sommeisdijk
ARBEID ADELT
Geml
Voof
ir P.v.cl.A/er Troosty,IVIohammeclaneii
richten zich naar het Oosten, wij
naar het Noorden V'
OOLTGENSPLAAT
Huiir voiicstuintjes 50 hoger
ir Openingshan
deling niet van
een leien dakje
Mevr.
JOI
Veil
'Irma
wiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiniil
Gem
Voo
vniiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiil
Bladz. 2
JEILANDEN-NIEUWS'
Dinsdag 18 novembe,»^^^ 18 noven
De raadsleden van Oostflakkee heb
ben elkaar In de donderdagavond ge
houden raadsvergadering naar de kroon
gestoken waar het ging in het aandra
gen van argumenten die moesten plei
ten vóór of tegen indeling van Goeree-
Overflakkee hy Rijnmond of by Zee
land. Uit de spitsvondigheden zou een
rijke bloemlezing weer te geven zyn
maar we sluiten ons maar liever aan bij
de mening dat het allemaal weinig hout
sneed. De raad sprak zich tenslotte in
meerderheid voor aansluiting bij Zee
land uit, de 5 P.v.d.A. vertegenwoordi
gers verkozen aansluiting bij Rynmond.
Ieder had zo z'n argumenten die het
standpunt moesten staven. Het college
van B. en W. had overigens geen eens
luidende mening omdat de minderheid,
in casu dhr. Kroon (P.v.d.A.) Rijnmond
prefereerde, terwijl burg. v. d. Harst en
weth. de Wit meer heil zagen in aan
sluiting bij Zeeland, niet het minst om
dat de bestuurlijke inbreng van Goeree-
Overflakkee daar aanzienlijk groter zal
zijn dan in Rijnmond. De meerderheid
vond ook dat Goeree-Overflakkee met
Zeeland een aantal gemeenschappelijke
Deltabelangen heeft die het best in één
provinciaal bestuur behandeld zouden
kunnen worden.
Voor dhr. Kroon evenwel waren de
economische bindingen met Rijnmond
van doorslaggevende aard, terwijl hij
ook een opsomming gaf van de diensten
die in het Rijnmondgebied zijn gesitu
eerd en ook Goeree-Overflakkee bestrij
ken. Aansluiting bij Zeeland zag dhr.
Kroon niet zitten omdat Zeeland „een
economisch zeer moeilijk gebied is dat
de arbeidende bevolking maar weinig
perspectief kan bieden". Maar dhr.
Kroon ging in het verloop van de dis
cussie nog wat verder: „bij Rijnmond
en dan van Goeree-Overflakkee ook nog
één gemeente maken!" suggereerde hij
als z.i. meest gewenste oplossing.
In de vorige vergadering had de raad
zich al over de door de Minister voorge
stane Reorganisatie uitgesproken, maar
dhr. J. van Dam die toen niet aanwezig
was haalde nu nog even z'n gram: „een
massa negatieve punten in dat ont
werp!" constateerde hij. Ook de finan
ciële consequenties waren vooralsnog
voor dhr. van Dam onaanvaardbaar.
„Ik heb de indruk zei hij dat
deze reorganisatie er tijdens de huidige
zittingsperiode van het kabinet er door
moet worden gejaagd. Dhr. van Dam,
zich uitsprekend over de keus Rijnmond
of Zeeland bepaalde die op Zeeland om
dat er bij de rechtse fracties grote be
zorgdheid heerst over een mogelijke in
deling bij Rijnmond: „daar heeft men
maar één doel, zo spoedig mogelijk een
program-college te vormen waardoor
rechts er niet meer aan te pas komt!"
Ook geloofde dhr. van Dam dat van
Rijnmond niet verwacht kan worden dat
ze agrarische belangen gaat behartigen
en dhr. van Dam voelde zich ook aan
zijn beginsel verplicht voor Zeeland te
kiezen.
Poppentheater.
„Het is al een marionettentheater
waarin de poppen de namen van ge
meenten dragen!" vergeleek dhr. C.
Quist. Die poppen worden verondersteld
te reageren op het trekken aan de
touwtjes door de Minister zodanig dat
ze aan de touwtjes bungelen en geen
grond meer onder de voeten hebben.
Dhr. Quist Uet zich voorts kennen als
een voorstander van toevoeging aan
Zeeland, de argumenten van de Rijn
mond-voorstanders categorisch weer
leggend.
Dat deed ook dhr. Moerenhout (KVP)
uit een reeks van voor- en tegenargu
menten tenslotte toch voor Zeeland
kiezend omdat vanuit Ijet Zeeuwse pro
vinciale bestuur de problematiek van
het platteland het best behartigd lijkt
te kunnen worden.
„Zeeland!" vond ook dhr. P. Noorder
meer (V.V.D.) al achtte hij Rijnmond
ook geen onoverkomenlijke zaak.
„Gauw zien dat we bij Zeeland ko
men!" was de mening van dhr. P. Groe
nendijk (SGP). N
„Alsof dat de uitkomst zou zijn
schamperde dhr. Poortvliet (P.v.d.A.).
Voor hem zijn het de economische bin
dingen die er zijn die hem voor Rijn
mond deden kiezen. Na de tegenstanders
van Rijnmond te hebben verweten niet
te durven bekennen dat hun keuze een
politieke keuze is omdat men de CDA-
politiek in Rijnmond te links gericht
vindt, bekende hij dat zijn fractie er wél
een politieke keuze van heeft gemaakt
en daar best voor uit 'wilkomen. Hij
complimenteerde weth. Kroon dat hij
zich niet door hersenschimmen heeft
laten verleiden.
Ook P.v.d.A.'er Troost liet zijn keuze
duidelijk op Rijnmond vallen: „het
brood van de meeste Flakkeeërs ligt in
Rijnmond en als we de lusten willen
hebben moeten we ook iets van de las
ten willen dragen", was zijn filosofie.
„Zoals het gezicht van een Mohamme
daan tijdens zijn gebed naar het oosten
is gericht, zo moet Flaltkee zich naar het
noorden richten", vond hij.
Dhr. de Jonge oogstte succes met zijn
vraag of het praten geen vergeefse
moeite is omdat het in Den Haag toch
wel zal worden beslist.
Zoals gezegd, de 5 P.v.d.A.-leden
stemden voor Rijnmond, de 8 overigen
voor Zeeland.
OUDDORP
Verkoping. De verkoping van de
Zendingskrans „Dorcas" t.b.v. de Mbu-
ma-zending heeft het mooie bedrag van
4.257,50 opgebracht.
SINT MAARTENSDIJK
WINKELAKTIE Van 24 novem
ber tot 3 december houdt de Midden
standsvereniging Smalstad een winkel-
aktie waarvan het batig saldo bestemd
is voor de voetbalvereniging Smerdiek
en voltooiing van de verlichting op het
sportveld Haestinge.
De gemeenteraad heeft donderdag
avond afwijzend beschikt op het beroep
schrift dat dhr. P. Kamp had ingediend
tegen de weigering door B. en W. hem
vergunning te verlenen voor de ver
bouw van de woning Voorstraat 39 tot
showroom. In het rechtsgeldige bestem
mingsplan is het pand als woning aan
gewezen en dat is een onwrikbare richt
lijn, hield burg. v. d. Harst de raad voor.
De raad moest node toegeven dat er
geen ontheffingsmogelijkheid is. „Dat
laat overigens uw en onze welwillend
heid to.v. de verlangens van de man
onverlet!" benadrukte dhr. v. d. Harst
daarbij. Van die welwillendheid gaf de
raad zeer duidelijk bUjk en de heren
Noorder meer, Troost en van Dam zoch
ten naar een modus om de heer Kamp
toch terwille te kunnen zijn. „Het pand
zou er goed van opknappen", bezag dhr.
Troost en dhr. van Dam voegde daaraan
toe dat ook etalages een aantrekkelijk-
heidsfactor hebben en ook dhr. Noor
dermeer wilde de betrokkene graag de
helpende hand toesteken.
„Mag een winkeltje in dropveters
welprobeerde dhr. C. Quist maar
ook hij kreeg geen voet aan de grond.
Zo'n winkeltje mag best mits de gevel
maar niet ingrijpend wordt veranderd...
Dhr. Poortvliet liep er aan vast:
„wanneer dhr. Kamp geen vergunning
krijgt wordt het pandje een bouwval en
dat kan toch niet de bedoeling van het
bestemmingsplan zijn...?" vroeg hij de
voorzitter.
„Als dhr. Kamp maar binnen de
voorschriften blijft dan krijgt hij een
vergunning, maar dat betekent géén in
grijpende veranderingen aan de gevel",
besliste de voorzitter.
Verdere besluiten.
Een krediet van 3.000,werd be
schikbaar gesteld voor de taxatie van
een terrein waarop het nieuwe woon
wagenkamp te Den Bommel zal worden
gesitueerd. Het bedrag zal geheel door
het Rqk worden vergoed.
Met de stemmen van de P.v.d.A. ver
tegenwoordigers Both, Troost en Poort
vliet tegen werd besloten de huur van
volkstuintjes te verhogen van 0,10 naar
0,15 et. per m^.
„Wij gaan niet accoord met deze ver
hoging van 50%gaf dhr. A. Both te
kennen. Hij zag het tuinen als een vorm
van recreatie waarom hij de volkstui-
ners niet extra wilde belasten, temeer
omdat de gem. veeleer de recreatiebe-
oefening subsidieert! „Zo worden ook de
huren van particuliere tuinen opgedre
ven", zag dhr. Both als nevenaspect.
Burg. V. d. Harst verdedigde het voor
stel met de verklaring dat slechts een
inflatiecorrectie was aangebracht, maar
de P.v.d.A. vertegenwoordigers lieten
zich niet aanpraten dat het geld in 3
jaar tijds met 50"/o gedevalueerd zou
zijn. Bovendien wees dhr. Poortvliet er
op dat in Middelharnis de huur slechts
7 et. en voor enkele stukjes 10 et. be
draagt.
Een bedrag van 2.000,werd be
schikbaar gesteld voor de aanschaf van
een bandrecorder die gebruikt zal wor
den om het gesprokene op de raadsver
gaderingen op te nemen om aan de hand
daarvan de notulen samen te stellen.
De mogelijkheid om ook de publieke
tribune het gesprokene beter te kun
nen laten horen zoals gevraagd door
dhr. Troost zal worden bezien.
Ontsluiting.
De Lindelaan krijgt een rechtstreekse
aansluiting op de Langeweg. De raad
stelde daar een krediet voor beschik
baar. Door dhr. Troost werd geatten
deerd op de wenselijkheid dat de Linde
laan een parkeerverbod krijgt wanneer
de ontsluiting is gerealiseerd. Nu al is
het moeilijk passeren wanneer vracht
wagens met landbouwproducten langs
de weg worden verladen en dat zal
zo vreest dhr. Troost zeker het geval
zijn wanneer er doorgaand verkeer
langs gaat komen.
De voorz. zei toe dat het t.z.t. zal wor
den bezien.
Nieuwe O.L. school Oude-Tonge.
Geen moeite had de raad met de be
schikbaarstelling van een krediet van
1.374.600,voor de bouw van een
nieuwe geïntegreerde openbare kleuter
en basisschool in het plan Capelleweg té
Oude Tonge.
De bijz. school krijgt dan de beschik
king over de bestaande school die nu
nog door openbaar en bijzonder onder
wijs wordt gedeeld.
Garantie ziekenhuis.
De modernisering van het ziekenhuis
te Dirksland (om de goede voortgang
van de gezondheidszorg te bevorderen)
zal een investering vragen van 3,9 mil
joen gulden. Daarvoor zullen twee geld
leningen nodig zijn van elk 2 miljoen.
De gemeente Dirksland heeft zich be
reid verklaard de haar gevraagde ga
rantie te verstrekken, maar wel wordt
het wenselijk geacht dat de overige ge
meenten als achterborg fungeren. De
billijkheid daarvan wordt aangevoerd
op grond van het feit dat het zieken
huis een streekverzorgende functie
heeft.
Op de vraag van dhr. Both of het zie
kenhuis nog toekomst heeft verklaarde
de voorzitter dat het Dirkslandse zie
kenhuis blijvend in een behoefte zal
voorzien, ook al zou er ergens in de re
gio een nieuw ziekenhuis worden ge
sticht.
„Het is er van de zomer hypermodem
geworden!" kon dhr. S. L. de Jonge
verklaren, dat had hij overigens uit
eigen waarneming: „want", zei hij „ik
heb er toen ingelegen
Ze zyn nogal eens 't zwaarst
de laatste loodjes en ook in Sommeis
dijk was dat vrijdagmiddag het geval!
Daar werd de nieuwe chr. kleuterschool
(de eerste in Sommelsdijks' historie) ge
opend, maar dat ging niet geheel van 't
spreekwoordelijke leien dakje. Inspec
teur C. Kohlenberg kwam door de dich
te mist een styf kwartier te laat; ver
volgens bleek zijn mankracht onvol
doende om de naam van de school te
onthullen en tenslotte tuimelde een
hulpvaardig bestuurslid door een ruit,
waarna het tenslotte allemaal toch nog
lukte
„Eindelijkverzuchtte bestuurs
voorzitter dhr. G. C. Joppe toen hij even
later met de genodigden op de wording
en de opening van de school terugzag.
De wording van de school zo ver
klaarde dhr. Joppe was mede gesti
muleerd door steeds meer ouders die er
onvrede meer hadden dat hun kind de
neutrale kleuterschool moest bezoeken,
de enig aanwezige in het dorp. De plan
nen dateren uit begin 1972 en nu de
school „eindelijk" gerealiseerd was
bracht dhr. Joppe namens het Bestuur
van de Chr. Nationale School te Som
meisdijk hartelijk dank aan de velen die
daarbij betrokken waren geweest. Daar
in betrok hij zowel het college van B.
en W.-als de moeders die de feestelijk
heden hadden voorbereid. In het nieuwe
gebouw, temidden van de nieuwbouw in
„Sommelsdijk-Zuid I" is ook een klas
van de basisschool gehuisvest en dhr.
Joppe liet weten dat het de bedoeling is
t.z.t. de hele school naar hier te brengen
opdat de integratie zoals die wordt voor
gestaan ten volle gerealiseerd zal kun
nen worden.
„De regenboog".
«I
Vervolgens stond dhr. Joppe stil bij de
betekenis van de naam die de school
gegeyen was, „de Regenboog". Hij wees
erop dat het het zichtbare teken van het
Verbond is, maar dat dat teken slechts
zichtbaar is als de zon schijnt; „ook dat
is een teken van Gods trouw met de
mens!" benadrukte dhr. Joppe. Erop
wijzend dat de kinderen al bij hun doop
zijn opgenomen in het Genadeverbond
besloot hij met de wens dat later van de
nieuwe school getuigd mag worden dat
het een lichtend licht en een zoutend
zout in de Sommelsdijkse samenleving
is geweest, tot uitbreiding van Zijn Ko
ninkrijk en heil van onsterfelijke zielen.
School en inhoud.
Inspecteur Kohlenberg van het Kleu
teronderwijs hield daarop een leerzaam
betoog waarin hij de school als gebouw
en als instituut bezag. „Een goed ge
bouw is belangrijk om te komen tot
goed onderwijs maar belangrijker is
nog welke vorm en inhoud men aan het
onderwijs geeft", benadrukte dhr. Koh
lenberg. Daarom riep hij bestuur, ouders
•WiWy/yK^jyyi.fy/.-Af^^'y/^^liiat
en onderwijzend personeel op zich op
nieuw te bezinnen op de identiteit van
hun bijzondere school. Ook bezag hij
m.b.t. de voorgenomen integratie kleu
ter- en basisonderwijs dat niet „het"
kind bestaat, maar dat elk kind uniek
is, met z'n eigen mogelijkheden en on-
mogeUjkheden en ook met de identiteit
van elk kind zal rekening moeten wor
den gehouden. „Geen geringe taak", be
greep dhr. Kohlenberg, „maar bezin
ning moet U op de juiste weg brengen
opdat het kind alle kansen krijgt. Maak
er samen, onder Gods zegen, een goede
school van", zo besloot hij.
Energie!
„In tegenstelling tot vele ruim zestig
jarigen die wat afstand gaan nemen
van hun werkzama status heeft de ruim
zestig jarige schoolvereniging zich daar
entegen verjongd en bruist ze van
energie!" zo complimenteerde weth.
Koppelaar de bestuurderen. Spr. verge
leek de totstandkoming van de school
met het smeulend vuur dat ca. 9 jaar
geleden al werd ontstoken maar dat
wat schuchter bleef smeulen totdat er
een vlammenzee aan ontsproten is die
niet meer te stuiten bleek. Daarmee
verbeeldde dhr. Koppelaar de aktie die
sinds voorjaar 1972 was ontketend zo-
Op het sein van de hoofdleidster Mevr. E. A. S. Gaiser-v. d. Pluijm giiigeji de
balonnen de lucht in.
L D.v. 20 no^^
tpa en oma dd
teleden zijn g^
j}i^ hopen datl
In voor ons wi
I Nieuwe Tong
I Eenrum (Gronl
Nieuwe Tong
Wel
slieuwe Tong^
Kerkstraat
Bestuurslid Kooyman is juist door de ruit gegaan. Inspecteur Köhlbergcnl
wacht het nog maar even af.
wel van de zijde van het schooM
als van het gemeentebestuur. OokJ
dhr. Koppelaar erop dat vuur loute
warmte en licht verspreidt. „Alsl
gebaseerd op Gods Woord als gronl
van de Vereniging, op deze schoiil
vonden wordt en wordt uitgedrajl
dan zal het onderwijs tot wezerJil
welzijn van onze burgerlijke
zijn", vatte spr. samen.
SchUder van Dongen sprak dai|
mede namens de overige ambachtsi
^en en leveranciers een gelukweiu|
hij vergezeld deed gaan van de
ding van een klok. Uit Sommelsij
Middelharnis werkten de Fa. v. c
Kievit warmte. Fa. van Zielst, sclil
van Dongen en de Fa. Huibrechtsei]
de bouw en inrichting van de
mee.
De Heere dei
Ds. Th. van Stuijvenberg bepaaljJ
zijn gelukwens de aanwezigen erbijI
de Heere de weg naar de nieuwe stif
heeft gebaand, waarom ds. naast d
geven naam ook de naam „EbenE
zer" op de school toepaste. Over d
dhr. Koppelaar gewezen vlam ii\\
„Als de Heere Zelf geen olie gcg
had zou die vlam zijn uitgegaan",
hoopte dat die wetenschap bij
stuur mag leven en dat er dankbaaitj
zal zijn dat Gods Woord bewaard bl
„Blijf daar dicht bij en leef daaruili
dat onze kinderen straks ook lichti
gers mogen zijn, temidden van ba
een krom en verdraaid geslacht", sij
ds. die zowel persoonlijk als nameiül
Convent van kerken had gesprokeil
Van die dankbaarheid gaf dhr ItJ
in zijn slotwoord blijk. „Dank aanl
Die het bestuur en hèt onderwijze
personeel tot hiertoe geleid heeft, u
Hij Zijn zegen aan de nieuwe s4j
verbinden", zo hoopte dhr. Joppe, f
genodigden kregen daarna de
held de nieuwe semi-permanente scti
te bekijken. Er zijn twee lokalen en j
speellokaal voor de kleuterschool f
twee lokalen voor de basisschool.
De kleuters werden deze midda{i|
vergeten. Ze lieten balonnen op, I
schikbaar gesteld door de Rabo-Ba«l|
met hun naam en adres. Annie vil
Nimwegen en Wim Hoek van de bif
school kregen elk een prys omdat al
naam voor de school hadden bedafi
Voorts kreeg de jeugd lekkers ent!
kleinsten hadden leuke spulletjes J
maakt waardoor de klassen extra 8
lig waren. Geen wonder dat ieder
dit resultaat erg gelukkig was
Jet plotseling
riendin
leeft ons diep
(Tij bewaren
Èommelsdijk,
Jeden behaag
ha een kortslj
liniek, zachl|
flemen, onze
grootmoeder,
schoonzuster
echtgen
pp de leef tij dl
3e Heere steJ
ptellendam, il
Deltastraat f
3e teraardebl
|ag 19 noveif
nene begraaa
Vertre
Jeden overle
JOHi
echtgei|
bp de leef tij c
SteUendam,
i/^OOR DOE-I
voor
als niel
voor s]
GREUl
VERVOLGVERHAAL
door M. DE KRTJIS.
22
Ze gaan een beetje zwarthandelen,
dat staat vast. Maar als Vader durft,
durft hij ook. De roeiboot in en vijf mi
nuten later gaat het voor stroom en op
de riemen naar boven. Het wordt een
tocht van een paar uur.
Zwijgend zitten vader en zoon naast
elkaar op de doft en trekken aan de
riemen. Te zeilen valt er niet, want het
is doodstil.
Ze varen onder de wal en zien de
donkere oever en het hoge riet.
Uit dat riet komt het geluid van de
vogels, die daarin huizen. Soms vliegt
er een op en dat kun je horen aan de
suizende woekslag. Een enkele keer
valt er een stuk losgespoelde oever-
grond in het water.
Verder is er alleen het stoten van de
riemen in de dollen het gelijk-opgaande
geplas van het water als ze in en uit de
stroom komen.
Ze drijven voorbij het licht van Jan
Sluimer en koersen nu op het haven
hoofd van Zwartewaal aan.
Spookachtig rijzen de meerpalen van
het Hoofd uit het duister op, wanneer
ze er dichtbij zijn.
„En nou de Botlek op", zegt Steven
„en late we oppasse, dat we niet d'n
Hartel in varen".
Hij kijkt om met de bedoeling de dam,
die Botlek en Hartel scheidt, in de gaten
tekrijgen. Dat lukt. Als Steven een
harde trek aan zijn riem doet, liggen ze
in de goede koers.
Nog een kwartier.
„As we nou straks vastgemaakt hebbe
an dat ouwe Hoofd van de Weiplaat, ga
ik an de wal en jij ken uitruste", zegt
Steven.
Nou, dat is wel nodig, want zo'n paar
uur roeien gaat je niet in je kouwe kle
ren zitten.
Ze maken vast. Steven klimt als een
kat het Hoofd op. Rinus is aUeen. Gek
hè, elk klein geluid hoor je. Nu is 't de
schreeuw van een vogel, dan een boven
water springende vis. Als er soms
iemand voorbij komt, kunnen ze hem
in de duistere hoek tussen de wal en
het Hoofd niet zien.
„Ben ik nou bang? vraagt Rinus zich
af.
Nee, dat niet, maar het zal toch wel
fijn zijn, als vader terugkomt.
Eindelijk.
Daar komt in het duister iemand aan.
Vader natuurlijk.
Een gehijg, in de stilte duidelijk hoor
baar, zegt hem, dat vader een zware
vracht torst.
Eindelijk een ploemp en een stem uit
het donker: „Help 's effe".
Samen worstelen ze een zak tarwe in
de boot.
„Nou mot ik nog effe terug voor 'n
zak erten en dan is 't gebeurd".
Die zak erwten komt er ook en dan
gaat de terugweg beginnen.
Om goed zes uur ^n de morgen zijn
vader en zoon teinig.
„1\ blijf hier en jij naar bed".
Met die korte mededeling kan Rinus
naar huis.
De „vangst" van die nacht is 's avonds
binnen.
Voortaan iedere avond tarwe malen in
de koffiemolen.
Resultaat: voorlopig meer brood voor
allen en: erwtensoep is lekker, ook al
zit er niet zo veel spek in.
De hongertocht is geslaagd.
En op ongeveer-dezelfde manier wor
stelen de vissersgezinnen van „Arbeid
adelt" de jaren van de eerste wereld
oorlog door.
Met de visserij is het, zakeUjk ge
sproken, in de eerste wereldoorlog ta
melijk goed gegaan.
Van tobberij met materialen is weinig
sprake en zo is men dan een oorlog en
een vijfjarige mobilisatie met alle el
lende daaraan verbonden, doorgewor
steld.
De herrie in de wereld bUjft.
Revolutie in Rusland, dito in Duits
land. In ons land bijna revolutie, partij-
remise, zoals Jef Last het karakteri
seerde.
Maar de visser viste door.
En toch
Steven heeft het idee, dat er iets is
veranderd en dat betreft niet alleen het
feit, dat het met de vangst maar niet
wil. Er is ook wat anders.
De mentaliteit van de mensen met
wie je werkt, is kennelijk veranderd.
Bij het minste of geringste heb je
herrie: een opdracht, die hun niet zint,
bij een uur vroeger of een uur later.
Steven ploft soms uit elkaar van erger
nis. De vreugde van en om het werk
verdwijnt zienderogen.
Het werken lijkt wel een vloek te
worden.
„Overal gane ze korter werke en wij
motte van zes tot zes en in de zomer
nog langer werke". De roojen mosten
overal de baas zijn, dan zou het wel
beter worre", veronderstelt de een.
„Die uitzuigers van ons moste zelf
maar 's voor zo'n beetje motte werke.
Dan zouwe ze wel anders piepe"? meent
de ander.
En op een dag, als hij opdraagt met
hem te gaan lichten, dan zegt nummer
drie: „En ik doe het niet, dat wordt acht
uur eer ik thuis ben. Neem voor mijn
maar 'n ander".
Die bedankt dus zichzelf.
En er gaan er meer.
Noodwendig gevolg van al die narig
heden is, dat het werk niet vlot en dat
Steven zijn buien thuis lucht tot ver
driet van Greta en van de jongens, die
vaak getuigen zijn van de ontladingen
boven het hoofd van hun moeder.
En wat kan die er nu aan doen?
„Ik wou, dat je maar knecht was ge
bleven", verzucht Greta op een keer,
„toen was er met je te leven. Nou ben
je een verdriet voor mij en de jongens.
En onthou nou maar goed, dat ik het
niet langer neem. Loos je buien op Vel-
tenaar, maar niet op ons".
Ze smijt de deur achter zich dicht en
gaat de kippen voeren.
Dat klinkt nou misschien gek, maar
die beesten geven haar afleiding en wat
misschien nog vreemder is, die plek
daar achter in de tuin is voor haar vaak
„de binnenkamer", waar ze niet haar
boze buien loost, maar wel haar moeiten
en bezwaren neerlegt. Die wijsheid
geeft.
Dit sluit niet uit, dat ze het Steven
uitnemend kan zeggen.
Dan schitteren haar donkere ogen en
is er van het vriendelijke gezicht niet
veel meer over. En geen zinnig mens
geeft haar ongelijk.
Steven mag hard werken, zij doet het
ook.
Zij weet de eindjes aan elkaar te kno
pen en dat is nodig in een tijd, dat het
loon omgekeerd evenredig was i
werk, dat er voor gedaan moest woi*
Nee, Greta is geen „rooie", niaïj
is er niettemin van overtuigd, dal
vrouwen het door hun daC'-UJ'^*
even moeiUjk hebben als de ma""'!
En daarom neemt ze de buien van
man niet. 1
„Jij bent van „Arbeid adelt", he*|
eens gezegd, „maar 'het was beter *l
van ora et labora was. Ik ben
bang, dat je alleen maar van «fl
weet, maar dat bidden je vreemd i^J
Greta kan de dingen op een «f
dus indringende, manier zeggen.
Steven heeft niet veel terug 's'
gen, als zijj> vrouw zo praat. Hij
allemaal niet volgen, maar het '3
naamste blijft wel hangen. Kijk^^j
gaat het om. Onopzettelijk werkt z^^
zijn opvoeding en eveneens zo'' jj
zet zit hij in een leerschool, *^^^j
ongeweten veel leert. Arbeid adelt
is zo maar een gezegde, zorls vee'^
die gezegden, met meer leugen
waarheid, maar Greta's arbeid aan
man adelt haar en hem.
Dat is ze zich niet bewust, maa']
is de waarheid.
(Worflt vtfiw
De burgemd
poening aaJ
pet op de 1
feemeenteral
|3 novembel
^or het geff
Itraat, zoa J
|luit behorJ
Tordt voorö
