IIAIIDEfl - niEÜWS
latlmes (en heren)
slanken collectief
mderden kilo's af
Te hooi en te gras
Winter niet gevoelig
voor zeer droge
of natte herfsten
m
m
ciriese
Vrijdag 7 november 1Ö75
No. 4437
i( Slimming International
ook succesvol op Flakkee
BOEKBESPREKING
Van de bekende natuvu'schilder Rien Poortvliet
is verschenen
Prijs 49,50
Het ligt voor u ter inzage bij
WEERPRAATJE
C. KIEVIT ZN.
Centrale Verwarming
SOAIMELSDIJK
Telefoon (01870) 26 09
Dia-avond
voor de zending
lil:
j
wat dikke dames lachen maar
jrolijk als het over de pondjes
naar 't zit de meesten niet écht
j, integendeel! Drie dames die dat
en lijve ondervonden hebben de-
liar van de week een vertrouwe-
Mje over open. De één huilde bij-
|ze een keurig jurkje moest laten
1 en met een „zak" van een jurk
-uis moest en de ander ging hartje
Paan de snoep om het eenmaal
iBadigd met de vingers in de keel
ajwijt te willen. Groot getob en
Jgroter frustraties totdat ze zich-
leel wijs, een halt toeriepen. Nu
I ze trots een fotootje uit hun
Iperiode bij zich, niet begrijpend
|ooit zover kon komen, maar ge-
ïdat ze zijn
Ikzij de Stichting Slimming In-
lonalzeggen de dames,
IKastelein uit Middelhamis, mevr.
uit Sommelsdijk en mevr.
uit Ooltgensplaat, de drie flak-
ileidsters van genoemde Stichting,
ferigens bijna wereldwijd opereert.
Igen een training, slankten af en
in staat tobbende d-ikkerds met
1 daad zodanig bij te staan dat de
Èlige pondjes er af vliegen
Ilub van mevr. Snaauw raakte
Jseptember) collectief al 203 kilo's
|de (kleinere) club van mevr.
130 kg. en mevrouw Kastelein
haar clubleden 300 kilo's af te
„die dragen wij als leidsters
|in ons koffertje mee naar huis!"
tevreden over die prestatie die
en goed deel op rekening van de
kers zelf komt wantdie moe-
^1 wat zelfdiscipline opbrengen,
ncipe mogen ze van alles mee-
ok met de gewone gezinspot om
apart koken toch niets terecht
Imaar ze moeten zich wel matigen
1 hoeveelheden. De deelneemsters
filnemers krijgen een puntenlijst
aar huis aan de hand waarvan ze
i zien hoever ze dagelijks kunnen
lOp de wekelijkse clubavond ver-
|de weegschaal in hoeverre men
de puntenlijst gehouden heeft.
|lsters hebben prima resultaten in
ubs en de complimenten gaan dan
|er en weer want ook de leidsters
fillen nooit meer dik of mollig
en dat kost hen ook de nodige
fcht. „Geen moeite", vinden de da-
l,Want op de duur heb je totaal
Dehoefte meer aan die dingen
Ije zo dik van wordt!"
|hts zij die minstens 5 kilo's wen-
te vallen worden als clublid ge
beerd. Het inschrijfgeld is 10,
clubavond wordt 5,betaald.
weken zijn de meesten op hun
|gewicht en kunnen ze afscheid
maar ook daarna blijft het con-
estaan en heeft men maandelijks
jegenheid z'n gewicht gratis te la-
fntroleren. „Eenmaal op het juiste
lit wordt je niet zomaar weer het
|gestuurd waarna de ponden weer
zouden krijgen", verzekert
[Kastelein. Het gewicht blijft der-
[steeds onder controle, eenmaal
voortaan slank!
Stichting Slimming International
|9 jaar geleden in Engeland ge-
i door een mevrouw die zó met
flikte kampte en het met zichzelf
kwaad kreeg dat zelfs haar huwe-
Zó zag mevr. Kastelein er nog niet
zo lang geleden uit
lijk op de klippen liep. Mevr. Snaauw
uit Ooltgensplaat kan zich al die moei
lijkheden best voorstellen al is dat laat
ste op haar gelukkig niet van toepas
sing, maar wel zegt ze: „je sluit jezelf
op de duur gewoon op, je wilt niet meer
uit en je geneert je hopeloos". Mevr.
Borrias daarop: „dan zie je in een zaak
een mooi jurkje hangen maar dan blijft
het hangen omdat het je niet past. En
die verkoopsters dan nog gniffelen,
want dat zijn meestal van die slanke
dennenHoop dus voor de dikkerds
die zo menen de dames niet echt
gelukkig zijn, meer kwaaltjes hebben
dan slankere soortgenoten en hun hart,
bloedvaten, spieren, rug en gewrichten
teveel geweld aandoen. Mevr. Snaauw
kreeg, al een groot compliment van de
rheuma-specialist omdat, nu ze al 22
kilo is afgeslankt, haar gewrichten het
heel wat gemakkelijker hebben gekre
gen.
Het systeem van Slimming Interna
tional is medisch helemaal verant
woord. Wanneer de deelneemster toch
klachten krijgt, wat slechts zeer spora-
risch gebeurt, dan wordt even de, dok
ter geraadpleegd. Artsen zijn overigens
grote voorstanders van het afslank-sy-
steem omdat het de goede gezondheid
bevordert.
Het bevordert ook het goede humeur
van de dames en heren want de club
avonden typeren zich door een ont
spannen sfeertje omdat het met ieder
de goede kant opgaat. Ze zijn niet lan
ger bang van de weegschaal en ze doen
graag mee aan het isometrisch gym.
opdat de spieren niet zullen verslappen.
Elke kilo minder wordt met een lintje
gehonoreerd!
Zij die meer informatie wensen wor
den door de leidsters graag te woord
gestaan. Hun adressen: Mevr. N. Kas
telein, Voorstraat 45, Middelhamis, tel.
29 22; mevr. A. Borrias, Enkele Ring 1,
Sommelsdijk, tel. 37 89; mevr. H. G.
Snaauw, Berkenlaan 24 te Ooltgensplaat
tel. 821.
-O-
drie leidsters waarvan de rechtse, mevr. Snaauw nog 14 kilo "af wil vallen.
Midden mevr. Kastelein, lüiks mevr. Borrias.
Ook Flakkeese
gezichten in
,te iiooi en te gras'
Nooit hadden we het genoegen
Rien Poortvliet in levenden lijve te ont
moeten, maar je leert hem toch wel
kennen uit z'n boeken, ook weer uit z'n
nieuwste „Te hooi en te gras". Heel
vriendelijk komt hij daarin over en we
geloven stellig dat hij 't wel pikken zal
als we wat familiair doen en hem met
een schouderklopje zeggen: „Kien, ke
rel, wat heb je dat gróóts gedaan!" Daar
moet het dan wel bij blijven, „want",
zou hij zeggen, „'t is niet mijn verdien
ste dat het heerlijke platteland zoveel
charmes heeft dat er een zeer fraai
platenboek mee te vullen is". Rién
Poortvliet heeft dat laatste gedaan, met
de hand des meesters, dat zij daar voor
onze rekening aan toegevoegd. Zó tref
fend tekende hij zijn impressies en zó
smeuïg zijn z'n onderschriften en de be
geleidende tekst dat het een schoonheid
van een boek is geworden dat alléén
gemaakt kan zijn door iemand die het
boerenland voor vol aan ziet, sterker
nog, die er smoorverliefd op is
Dat klopt wat dhr. Poortvliet betreft,
want al als kleine jongen was geen
plekje hem dierbaarder dan de boerderij
van ome Dirk Poortvliet in Dirksland.
Vermakelijk, de karikatuur die hij over
z'n oom neerschrijft: „een roje rakker,
niet eens zo'n serieuze boer maar veel
meer een soort flierefluiter". „Rientje"
mocht naar hartelust genieten van al
les wat de boerderij te bieden had, „en"
schrijft hij, „het was een heerlijke tijd
waarin ik het boerenleven van harte
liefkreeg". Hij werd „stikverliefd" op
d'n Griezen, de zware Bels, groot, sterk
en met lieve, wijze, dulderige ogen.
Zo leidt „Rien" z'n schitterende boek
in en bijna ruik je met hem de geur van
gebakken spekkies en de lucht van ge
droogde appeltjes op de zolder waarvan
hij als jongen van zo'n jaar of elf zo
intens genoot. Nu (heel) wat jaartjes
later ^heeft hij, begaafd als hij is, die
herinneringen verbeeld in z'n jongste
boek „Te hooi en te gras", waarvan hij
zegt dat het een boek is over boeren,
vee en boerderijen en zo meer. Op de
kaft al een voorproefje van wat er bin
nen komen gaat, o.a. een tekening van
de Ouddorpse Kees Sandifort (Kees van
de Ridderstee). Het wordt uitgegeven
door uitgeverij van Holkema en Wa-
rendorf te Bussem en kost 49,50, maar
wacht U even als u wilt gaan zeggen
dat dat duur zou zijn
't Is zeker niet duur want 't boek is
niet alleen vreselijk mooi en volledig,
het is ook een soort agrarisch museum
in boekvorm. Het is n.l. de zorg van dhr.
Poortvliet dat onze jeugd niet meer kan
ervaren wat hij beleeft heeft. Hij be
leefde „glorieuze" momenten, gezeten
op de brede rug van d'n griezen. Nu
zijn de paarden op Flakkee op beide
handen te tellen. Mede daarom stelde
hij het boek sanaen om daarin dat te
vervatten wat straks helaas tot het ver
leden zal behoren en da's veel, helaas,
maar niemand zal dat hartgrondiger na
kunnen zeggen dan juist Rien Poort
vliet.
Wat er allemaal in te vinden is, zult u
zich afvragen? Welnu bijna alles wat
zich in uw plattelands-omgevinkje af
speelt en datgene waaraan u inmiddels
zulke beste herinneringen hebt. Een
greep uit de rijke inhoud is bij voor
baat onvolledig, maar iets gaan we er
toch uit tevoorschijn roepen. Poortvliet
reisde kennelijk het hele land door
want uit elke windstreek heeft hij de
meest karakteristieke boerderijen en
gebruiken weergegeven, dat alles zeer
knap getekend en getint.
Een onderdeeltje als „de plee buiten"
heeft hij niet vergeten en we zien een
bejaard boertje de gang naar het be
sneeuwde „huüsje" maken, er volgen
prachtige landschappen en dan die
paarden. Het is duidelijk Kees van de
Ridderstee die de knol inspant en bij
elke tekening schrijft de auteur welke
handeling er gepleegd wordt. Koppen
komen er in voor, je raakt er niet op
uitgekeken, ruwe verweerde koppen,
glunderende koppen en berekende kop
pen maar ook koppen waaruit twee
ogen loeren naar de struise boerenmeid.
Hij heeft getekend hoe de boer zich 's
winters de handen warm slaat, hoe hij
buiten z'n neus snuit en hoe hij binnen,
in de kerk, langzaam maar zeker weg-
dommelt. Hij laat zien hoe een zuinige
vrouw haar zondagse jas netjes houdt,
welke bezigheden de boerenvrouw aan
't werk houden, waarmee de mannen
bezig zijn op het land (met de gereed
schappen stuk voor stuk gedetailleerd
getekend) en in tal van andere beroe
pen. Prachtige koppen en tafereeltjes
van de veemarkt en de snufjes die er
zijn om het vee er wat welvarender uit
te laten zien. De geboorte van biggetjes
en kalveren en de keizersnede die daar
soms bij nodig is. Prachtig getekende
hennen en hanen, torenvalken die de
muizen verorberen, molens, bidkapelle-
tjes uit het Brabantse land, de stallen,
de fruitteelt, de boer die achter de kip
pen aan zit en het praatje op straat.
Geweldig mooie exterieurs en interieurs
van boerderijen en de lezer wordt inge
wijd in het slapen gaan en opstaan van
de boer. Wat pikante tekeningetjes van
romances die op de boerderij begonnen,
scharrelende kippen, ijverig werkende
veeartsen, kortom, we zeiden het al,
alles wat op, rond en in de boerderij te
vinden is. Fijn dat Goeree-Overflakkee
mede in de belangstelling stond.
Zelfs het slot van het boek is amusant
waar dhr. Poortvliet nog eens terug
ziet op zijn belevenissen. Op die venij
nige hond waar hij langs moest en die
geit die stiekum een hele dag werk op
vrat. Op die talloze bakjes koffie met
vellen als onderbroeken en op het feit
dat hij aan zijn tocht een echt oud
boerenpak overhield waaraan de mot
ten weliswaar hebben geknaagd maar
dat hij toch als een dierbaar bezit
koestert. Eigenlijk zou hij best een beter
pak willen, maat 52/54, zo'n mooie jas
met klepbroek en een fluwelen kraag.
Een compliment Rien, een zeer groot
compliment van Flakkeese zijde
-O-
ooehen, hantooiinnchting-
westdqk 55 - postbua 75 - middelharnis
tel. (01870) 25 51, woonhuis (01877) 19 54
De samensteller
van het boek
nog
als „Rientje"
terwijl
in Dirksland
d'n griezen
beslagen wordt.
(van onze weerkundige medewerker)
Gaven wij vorige maand een over
zicht welk type winter er gemiddeld
volgt op een zeer warme zomer, dit
bleek vaker normaal te zacht dan koud
te zijn, nu een overzicht van winters
die volgden op de tien droogste en de
tien natste herfsten over de laatste 125
jaar.
Een droge herfst wil dus zeggen: een
sterk overheersen van hogedruksitua-
ties, een natte herfst betekent dat de
pressies doorlopend het beleid hebben
bepaald. Na een droge herfst zou je
kunnen stellen, dat die trend van hoge-
druk blijft, evengoed kun je stellen, dat
daarop weer een periode van depres
sies volgt. In QO'/o van alle gevallen dat
het landgemiddelde van de regenval in
ons land opvallend laag bleef, n.l. bene
den 120 mm in drie maanden tegen nor
maal 217 mm volgden normale tot zach
te winters. Slechts éénmaal, na de dro
ge herfst van 1953, alleen een koude
januari 1954.
Éénmaal streng.
Voor de tien natste herfsten krijgen
wij die met een landgemiddelde boven
290 mm neerslag, waarvan die van ver
leden jaar met 364 mm een record boek
te. Ook op zeer natte herfsten is er geen
regel van koude winters. In ruim 80°/o
volgde er na een zeer natte herfst een
iets te koude winter, slechts éénmaal
volgde er een strenge winter, n.l. die na
de droge herfst van 1939.
In 1852 volgde na veel herfstregens
alleen een koude februari, en na de
zeer natte herfst van 1944 alleen een
koude januari. (Laatste oorlogswinter!)
Voorspelling onmogelyk.
Hieruit mag geconcludeerd worden,
dat bijzonder natte of zij zonder droge
sprongen van de herfst geen luchtdruk
ontwikkeling met zich mee brengen die
enig houvast geeft ten aanzien van de
daarop volgende winter. Daaruit blijkt
nog weer eens, dat het niet mogelijk is
in de herfst ook maar enige betrouw
bare prognoses te doen van het karak
ter van de winter.
Tot heden (begin november) is deze
herfst nog opvallend droog, november
zal beslissen of dat zo blijft.
Wel een groot verschil met de ex
treem natte herfst van verleden jaar.
Toen stonden, wat oktober betreft.
Wassenaar met 240 en Vlissingen met
231 mm boven aan de lijst; plaatsen
waar nu niet meer dan tussen de 12 en
18 mm regen is gevallen.
De vroegste koudegolven in novem
ber waren die van 1908, 1919 en 1941. In
het laatst genoemde jaar (oorlogsjaar)
stonden wij zelf op 16 november op het
ijs van de sloten, hetgeen in 1908 al
rond 21 oktober mogelijk was! De eerste
herfstkou met vorst en sneeuw wordt
meestal voorafgegaan door een uitstro
ming van pooUucht achter enkele over
Scandinavië wegtrekkende depressies.
Het begin van november stond juist in
het teken van een zachte luchtstroom
na een warm afscheid (20 graden in
Limburg) van oktober.
(Nadruk verboden)
MELISSANT
Dinsdag 11 november hoopt de Zen
dingskommissie der Ger. Gemeente een
dia-avond te houden in de hal van de
Chr. School aan de Beatrixlaan.
De heer D. P. Polder, die dit jaar een
reis naar het zendingsterrein in Nigeria
heeft gemaakt, hoopt van deze reis dia's
te laten zien.
Deze avond, waar ieder hartelijk v/el-
kom is, begint om half acht.
■.'M^'i'ii
I
