iind
VliJ
iekl
EUF #E MEEUWEN
^CHBEEUWEN
GELUK! GELUK!
Bijzondere
zangavond
te Ooitgenspiaat
BOEKBESPREKING
2e Antiek kopen
Omnibus
Nieuws uit Zeeland
=111!
let volL
ps lesj
25
pLAAl^B jgyjjgi bevinden zich 270 Kibboet
p) 435 ^E met een totale bevolking van
000 bewoners. De kibboets he-
feuws woord voor groep is een
fck maatschappelijk verschijnsel in
lël. Het is een specifieke vorm van
Ibouwnederzettingen, die bestuurd
Jen door de algemene vergadering
{haar leden. Al het bezit is collectief
net werk wordt op een gemeenschap-
gke basis verdeeld.
leden krijgen geen loon soms
zakgeld. Als tegenprestatie voor
werk ontvangen ze huisvesting,
ling, voeding, medische verzorging,
erwijs voor hun kinderen en andere
ale verzorgingen. Het kan zover zijn
bgevoerd, dat privaat bezit zo goed
bestaat. Hoewel overwegend
brisch, hebben sommige kibboets
endien de een of andere branche er
toegevoegd. Er zijn enkele visserij-
boetsiem aan de Middelandse Zee,
aan het Meer van Tiberias (Ein
f) en aan de Golf van Akaba. An-
kibboetsiem doen aan karperteelt,
mveeteelt, triplexfabrikage, brom-
feenassemblage of hebben een con-
irenindustrie. Bananen en citrusplan-
ps behoren er ook toe.
zijn ook andere vormen zoals de
lav ovdiem, de moshav en de mos-
shitufi. De eerstgenoemde vorm is
kleine coöperatie van klein-bedrij-
gebaseerd op het principe van we-
zijdse hulp en gelijke mogeUjkheden.
en verkoop van materialen en
ducten e.d. geschiedt op coöperatieve
De moshav lijkt op de moshav
liem, maar met een minder starre
blogie. De moshav shitufi is geba-
fd op een collectieve bedrijfshuis-
ig en bezit, net als de kibboets,
br waar ieder gezin zijn eigen huis
ttt en zelf zorgt voor zijn eten, was
"de vervorging van zijn kinderen.
;Veel van Israël's nederzettingen heb
een eigen „Guest-house" of gas-
i-verblijf waar toeristen kunnen
lachten en waar in een eetzaal ge-
fenschappelijk kan worden gegeten.
Ie gasten-verblijven zijn aangesloten
]de Israëlische hotelorganisatie, zijn
Éerworpen aan dezelfde veeleisende
eria als andere Israëlische hotels en
3en volledige privacy en uitstekend
dsel. De leden van de kibboets zor-
zelf voor bediening, maar hun
m II ongelegenheden liggen volkomen af
gezonderd van het gasten-verblijf en
EeES ^m de eetzaal.
Een bekend verblijf is o.a. Shefayim
ten noorden van Tel Aviv.
Overigens bevinden deze verblijven
zich in verschillende delen van het land:
West- en Noord-Galilea, het binnen
land, de heuvels van Judea en het noor
den van de Negev-woestijn. Als bezoe
ker is men in de gelegenheid het bedrijf
van de nederzetting te bezoeken.
In 1960 besloten christenen uit ver
schillende kerken in Nederland, Zwit
serland, de Verenigde Staten en West-
Duitsland om een positieve bijdrage te
leveren in de geschonden verhouding
tussen Joden en Christenen door het
oprichten van een nederzetting en van
ondernemingen zonder particulier
winstdoel. In de jaren 1961 en 1962 werd
de organisatie van Nes Ammim opgezet,
door de oprichting van de Nes Ammim-
verenigingen o.a. ook in Nederland.
Voor de verbinding met de kerken fun
geert de zogenoemde „Kerkelijk Con
tact Commissie Nes Ammim". Daarin
zijn in Nederland de Hervormde, de
Gereformeerde en de Christelijk Gere
formeerde kerken vertegenwoordigd.
De naam Nes Ammim betekent won
der of banier der der volken en wordt
genoemd in Jesaja 11 10 en Jesaja
62 10.
In de zomer van 1962 werd een op
pervlakte van 114 ha niet ontgonnen
land aangekocht van een Droezensjeik,
gelegen 10 km van Acco en dicht bij
Nahariyya in West-Galilea.
Nadat een aantal moeilijkheden wa
ren overwonnen werd in 1964 de beno
digde toestemming van de Israëlische
Regering gekregen. Gekozen was voor
een nederzetting van het Moshav-type.
De gemeenschap wordt geleid door een
secretariaat van vijf personen. In de
gemeenschap werken ook Ds. S. Schoon
en zijn vrouw. Naast de pastorale zorg
No. 4358 punt is voor het maken van dagtochten
zoals Acco, Halfa, Nazareth, Megiddo,
aesarae, Safed, het Taborgebergte en
omgeving van het Meer van Tiberias.
ovendien zal Nes Ammim hierdoor een
veel grotere bekendheid krijgen. Het
dorp telt thans ongeveer 100 inwoners,
voornamelijk Nederlanders.
Van veel belang is het rozenbedrijf
„Floriculture" in de daarvoor gebouwde
rozenkassen. De rozen die geëxporteerd
worden, gaan naar Aalsmeer en worden
vandaaruit verkocht over heel Europa.
Het vervoer gaat als volgt: De rozen
worden dagelijks ineen koelwagen naar
een pakcentrum gebracht, gaan in kar
tonnen dozen met plastic zakjes met ijs
naar het vliegveld Ben Gurion bij Lod
en worden 's nachts per vliegtuig ver
voerd naar Schiphol. Tijdens de zomer
periode worden de rozen in Israël ver
kocht, voornamelijk in Haifa. In de
laatste oorlog is Nes Ammim begonnen
bloemen te brengen in Beit Kay, een
revalidatiecentrum voor militairen die
tijdens de oorlog gewond zijn geraakt
en hier weer op krachten moeten komen
veelal na een operatie. Een stukje
werk, dat Nes Ammim wil blijven doen
omdat dit tevens de verstandhouding
tussen Joden en Christenen kan verbe
teren.
Nes Ammim is een erkend ontwikke
lingsproject sinds de gezamenlijke fi
nanciële hulp van de Nederlandse en
Israëlische regering met betrekking tot
het rozenproject. Dit houdt in, dat een
dienstplichtige niet in militaire dienst
hoeft indien hij er 27 maanden gaat
werken. Het kweken van rozen voor
export was een suggestie van het Israë
lische Ministerie van Landbouw. In
1965 werden de eerste rozenkassen ge
bouwd door een team van Nederlandse
kassenbouwers. Het Nes Amnaim-team
bouwde verder nog kassen buiten het
dorp in verschillende delen van Israël.
Nes Ammim was de eerste nederzetting
in West-Galilea die rozen kweekte. Een
groot aantal nederzettingen in de streek
van Nes Ammim kweken nu ook rozen
in kassen.
Nes Ammim heeft ook een Avocado-
project, een boomgaard met een opper
vlakte van 10 ha. De eerste aanplant
had plaats in 1969. De bomen geven de
eerste oogst 5 jaar na het planten. Be
halve als delikatesse worden deze
vruchten ook gebruikt voor de kosme-
tika.
Israël krijgt door de export van rozen
en avokado's waardevolle deviezen.
Toen we er in- oktober j.1. waren was
er onrust in dit gebied, omdat zich daar
drie terroristen ophielden. Ook de ne
derzetting had een gewapende bewaking
En het was niet de eerste keer. Jaren
lang was het er vrij rustig geweest. Dat
is veranderd. Ook hier dreigt nu het ge
vaar, waardoor het nodig was het dorp
te beveiligen met een soliède afschei
ding waarvan de kosten 80.000,be
droegen.
Wanneer u geregeld op de hoogte wilt
van Ds. Schoon en de diensten heeft hij worden gehouden van de ontwikkelin-
tot taak kontacten te leggen met men- gen van Nes Ammim kunt U jaarlijks
sen buiten Nes Ammim. Ook zijn vrouw 10,of meer storten op het gironum-
zal hem hierbij behulpzaam zijn en mer 55.55.6 van de Stichting Nes Am-
voorts als gastvrouw optreden. De be- mim welke gevestigd is. Van Lijnden
woners komen er op vrijwillige basis. van Sandenburglaan 43, Utrecht, Tel.
In Israël hebben zij de status van tou- (030) 716 773. Ook extra giften voor de
rist. De inwoners krijgen een zakgeld afscheiding en voor de bouw van het
van 2,per dag. Alles bij elkaar kan gasten-verblijf zullen er zeer welkom
men niettemin tot een redelijk inkomen zijn.
c.q. gezinsinkomen geraken. Als rustdag Op het dorpsplein staat een eenvoudig
wordt de sabbath gehouden. herdenkingsteken voor Dr. K. H. E. Gra-
Er zijn hier ook plannen voor de vemeyer. Deze kerkverzetsman keerde
bouw van een gasten-verblijf. In dit ge- zich in het bijzonder tegen de jodenver-
deelte van Israël is een zeer aangenaam volging, en was een der oprichters van
lïlimaat terwijl het een goed uitgangs- Nes Ammim. H. Meindert, Gouda.
ei«
^EKVOLGVERHAAl,
„Hij was een half uurtje geleden nog
op het strand, bij het Schuitegat", ant-
WOor.:iden de jongens. „Hij zou naar
"Ws gaan. Maar ginds komt hij al aan".
Evert, pet achterover op het blonde
naar; een geblokte sjaal, een chasinez
met een platte knoop om z'n nek
vastgebonden, slenterde langzaam na
derbij.
j.JiJ gaat direct naar het kantoor van
oe reder, Evert", zei z'n moeder beslist.
»"aar ga jij vragen of ze al iets van de
.vVerwachting" gehoord hebben".
JP. jongen ging al. Zijn klompen
•ipegen een roffel op de klinkers van
39 straat. Hij verdween ras om de hoek.
w de toren van de Oude Kerk galm-
1 vijf slagen, ze rolden over de daken
1 de dwerghuisjes in de droogrekken-
urt,
Vijf uur al!" schrok moeder Tina.
het eten moet nog op!"
Ze repte zich naar het achterhuis,
waste vliegensvlug de aardappels af,
zette de pan met andijvie op het petro-
leumstelletje en ging alvast de tafel be
redderen.
„Berg gauw je speelgoed op, meisje",
zei ze tegen Nelly. „We gaan zó eten".
Ze ruimde het theeblad weg, 't was
van steen, met een metalen rand er om
heen, de handgrepen waren niet erg se
cuur eraan bevestigd; ze plaatste de
borden op het naakte tafelzeiltje, en de
onderzetters voor de pannen.
Hoe komt het toch dat ik zo laat ben?
vroeg ze zich af. Maar ze wist meteen
het antwoord wel. Och, 't was het werk
van iedere dag, en dan die grote was
nog daarbijEen vissersvrouw staat
overal alleen voor, haar man kan haar
nergens mee helpen, want die zwerft op
zee.
Nou was haar man bepaald geen keu
kenpiet; van koken had hij geen ver
stand, hij deed er ook geen moeite voor
het te leren. Ze spotte wel eens dat hij
het water in de ketel liet aanbranden!
Op het gebied van huishoudelijk werk
beschikte Leen van Klaartje uitsluitend
over twee linkerhanden. Nou ja, hij
hoefde niet, maar hij kon toch wel iets
presteren... Al haalde hij de krant maar
uit het gangetje. Jonge Leen was han
diger, doch ook die was op het zoute
water. Ze had evenmin iets aan haar
grote dochters, die waren de ganse dag
in hun werkhuizen; en de twee oudsten,
Ko en Jans, waren verloofd, dus die
gingen 's avonds de hort op. De zeven
tienjarige Gré gluurde ook al naar de
jongens in de Keizerstraat; volgens Jans
krioelden ze om haar heen, gelijk vlie
gen om de strooppot. En Evert is zo
druk, en Nelly is nog zo'n handen bind-
stertje
Nee, veel hulp kreeg moeder Tina niet.
Haar twee oudste dochters kwamen
bijna gelijktijdig thuis, spoedig gevolgd
door Evert. 't Was een leven als een
oordeel toen hij als een wildeman door
de poort kloste.
„Hij is op weg naar huis, moe, en kan
vannacht binnenlopen", riep hij, nog eer
hij de deur opendeed.
„Wie is „hij", Teun of vader?" vroeg
Jans.
„Onze Leen. De baas zei dat ze de
laatste dagen veel gevangen hadden. De
kuitziekers waren gearriveerd, zei hij".
„Heb je niet eens naar de „Noorder
licht" gevraagd, mispunt?" snauwde
Jans, vinniger nu. „Jij denkt daar nooit
eens aan".
„Ik ben geen mispunt", kaatste Evert
terug. „Maar ik ken wél zó iemand, en
haar verloofde vaart op de „Noorder
licht". Ik zal hem eens waarschuwen
voor jou".
„Jongens, alsjeblieft geen ruzie", sus
te moeder. „Maar waar blijft onze Gré
toch?"
„Laten wij maar alvast gaan eten",
stelde Evert voor. „Onze Gré komt voor-
Aan de in Europa steeds toenemende
vraag naar een automobiel, die zuinig
is en toch het volledige genot van het
autorijden verschaft wat comfort, spe
cificatie en prestatievermogen betreft,
wordt voldaan door de nieuwe Ford Es
cort, die van 12 februari af in Neder
land op de markt komt. Het splinter
nieuwe ontwerp, de grote mate van luxe
en de verfijnde kenmerkende eigen
schappen demonstreren de zich wijzi
gende smaak in de kleine wagenklasse.
De heer J. Heijboer, bedrijfsvoorlich-
ter voor Oost-Flakkee zal wegens ziek
te zijn werkzaamheden gedurende eni
ge tijd niet kunnen verrichten.
Voor zijn herstel is rust noodzakelijk.
Zijn collega, de heer P. Lesms te Mid-
delharnis (Tel. 01870 - 2607), zal voorlo
pig ook de voorlichting voor Oost-Flak
kee verzorgen.
Verzocht wordt tot nader bericht met
het bevenstaande rekening te houden
en ook geen telefonische inlichtingen
aan de heer Heijboer te vragen.
Ieder wordt hartelijk uitgenodigd om
samen met vele plaatsgenoten de bij
zondere zanagavond bij te wonen, die
in samenwerking met de Bijbel Kiosk
Vereniging gehouden wordt op:
dinsdag 11 februari a.s: om. 20.00
uur in de Ned. Herv. Kerk te
Ooitgenspiaat.
De toegang is vrij, de bijdrage in de
kosten viade collecte en in het werk
van de BKV door opgave als lid, is vrij
blijvend.
De BKV is een dien'stverleningsorgaan
voor de kerken, dat met mensen en
materiaal, met lektuur en grammo
foonplaten helpen wil het Evangelie te
presenteren. Daarnaast bemiddelt of
adviseert de BKV graag b.v. met het
opzetten van lektuurstands, bij evan-
gelisatie-aktiviteiten, bij zangavonden
en het verzorgen' van folders voor uw
kerkelijk werk. Om dit alles blijvend
mogelijk te maken probeert de vereni
ging zijn leden- en contribuantenaan-
tal uit te breiden.
De bekende zanger Kees Deenik zingt
op deze avond enkele oude en nieuwe
liederen.
Bovendien leidt hij de samenzang op
enthousiaste wijze.
Medewerking verlenen verder:
Dameskoor „Ars Musica" Numans-
dorp o.l.v. Hanny Schipper
Gem. Zangver. „Advendo" en het
lopig tóch niet. Jan is vanmorgen bin
nengekomen, die is haar natuurlijk gaan
halen uit haar betrekking".
„Onze Gré is een jongensgek", ver
kondigde Nelly parmantig.
Moeder Tina schrok. „Hoe komt ze
daarbij?" vroeg ze streng. „Dat heeft ze
nooit van zichzelf. Dat heeft iemand
haar voorgezegd".
„Toch is het waar. Nelly heeft gelijk",
zei Evert.
„Daar zullen we het straks wel over
hebben. We gaan eerst eten".
De maaltijd smaakte moeder Tina
niet best. Er was wat, ze gevoelde het
goed. Moederogen bedriegen zelden, ze
zat soms erg over Gré in. Dat deerntje
was zo zelfstandig, ze is een eigenwijs
nest, vond Ko maar tevens gesloten.
Tenminste, voor wie zij haar mond op
slot houden wou. Ze wist dat Gré temid
den van haar vele vriendinnen altijd
vrolijk en levenslustig was. In de Kei
zerstraat was ze getapt als geen ander,
omdat ze een pront meisje was, jolig,
goedlachs en slagvaardig. Maar thuis
was ze bij tijden ongenaakbaar, vooral
de laatste weken. Het kind heeft twee
naturen, peinsde moeder Tina, wilde zij
maar wat meer met mij praten. Doch
elke poging om tot een meer persoon
lijk, gesprek te komen, stuitte bij voor-
Na het eten moest Nelly naar bed;
Evert mocht nog een uurtje naar buiten;
Moeder en Jans wasten de vaat in het
achterhuis.
De nieuwe Escort zal zeker een „trek
ker" op de RAI zijn.
De taak om een opvolger te creëren
van Ford's meest populaire model viel
toe aan hetzelfde team van ingenieurs,
dat verantwoordelijk was voor de Gra
nada serie, die een belangrijk deel heeft
veroverd van de top van de automobiel-
markt. Als resultaat is de nieuwe Escort
naar voren gekomen als een grote wa
gen in de gedaante van een kleine auto
mobiel.
Het ziekenhuis had hem, na de on
dergane operatie, genezen maar nog wat
slapjes naar huis gestuurd. Thuis zou
hij alleen geweest zijn en de uitnodi
ging van een liefdevolle schoondochter
bij haar wat op verhaal te komen' werd
graag aanvaard. „Nu wil ik haar wat
van die antieke tinnen kannen cadeau
doen," zei de ex-patiënt (everi bij ons
op bezoek) en hij wilde graag wat
adressen en prijzen. De man trof het
omdat we juist van uitgeverij Helmond
de „2e Antiek kopen Omnibus" van An
ton van Oirschot ter recensie hadden
ontvangen, waarin we de gangbare ad
viesprijzen na. konden slaan. Een' serie
Nederlandse maten blijkt per 6
stuks! ca. 7500,te kosten en dat
betekende voor de goede man een schok.
„Dat wordt dan geen cadeau van een
paar tientjes", begreep hij wat teleur
gesteld. De Omnibus kost 17,90 en de
betreffende schoondochter, die zoveel
van tin houdt, zal daar best ook geluk
kig mee zijn. De Omnibus is 256 blad
zijden dik en staat boordevol informa
tie, met afbeeldingen' over tin, beelden,
koper en brons, ijzer, glas en munten en
vormt met die inhoud en prachtig na
slag werk voor de liefhebber van an
tiek.
„PRINCESS"
Antiek, maar dan in verregaande staat
van aftakeling was ook „Princess", een
sloep die, meer dan een vrouw ooit had
vermogen te doen, het hart stal van ene
Joe Richards. Het verhaal van die twee
is gebundeld in „Princess",,^ een bloem
lezing van avonturen die vooral de zei
lers zullen aanspreken.
Het is een' uitgave van uitgeverij Hol-
landia b.v. te Baarn en kost, 254 blad
zijden dik, 24,90.
Alleen zeilers en andere bootbezitters
„Hoe laat is het hoogwater, moe?"
„Om drie uur vannacht. We gaan wat
vroeger naar bed, want veel slaap zal
er niet op overschieten".
„Ik verwacht Teun ook wel vóór de
zondag", verklaarde Jans. „Wat denkt
u?"
Moeder Tina haalde haar schouders
niet interesseerde. Haar gedachten ver
wijlden bij haar derde dochter. Waar
hing die uit?
Eindelijk, de kleinsten sliepen al en
Ko en Jans waren naar hun schoon
ouders, kwam Gré. Ze liep haastig het
poortje door, liep naar het achterhuis
en viel neer op een stoel.
„Waar kom jij vandaan?" vroeg moe
der Tina streng. „Tot half zes is je tijd.
Wéét je eigenlijk wel hoe laat het is?"
„Ik ben niet achterlijk", verklaarde
Gré, geagiteerd. Dan, vinnig opeens:
„Ik heb de hele dag hard gewerkt in die
warmte en als je eindelijk thuiskomt,
word je zó ontvangen, 't Is mooi, hoor!"
Haar moeder keek haar strak aan. Ze
lette scherp op haar, ze vertrouwde het
niet. Nu helemaal niet. Ze vroeg: „Heb
jij van vanmorgen af tot nu toe in je
dienst gev.ferkt? Of ben jij met Jan uit
geweest? Zeg op!"
Gré werd obstinaat. Dat had ze be
paald van haar vader; het was een ka
raktertrek van het geslacht van Leen
van Klaartje. Driftig, opvliegend; ze
stonden altijd gauw op hun achterste
Bij de nieuwe Escort modellen kan
een keuze worden gemaakt uit de 1100
en 1300 Kent motoren, terwijl de 1600
cc versie verkrijgbaar is voor de Sport
en de super-luxueuze Ghia modellen.
Dit is de eerste maal dat deze 1600 cc
motor welke zo succesvol is gebleken
in de Escort Mexico kan worden aan
geboden in een automobiel die in massa
wordt geproduceerd.
e: o'*j j
zullen het, lijkt ons, kunnen vatten dat
iemand smoorloos verliefd wordt op een
oude sloep die onder de gebladderde
verf voornamelijk nog uit molm bleek
te bestaan! „Van buiten zag ze er ver
rukkelijk uit" constateert de schrijver/
eigenaar, geslaagd Amerikaans recla
me tekenaar. Na een periode van opti
maal geluk verkommerde de Princess
tijdens de tweede wereldoorlog, waar
na pas in 1947 de hereniging plaats vond.
„Zó „intiem" was Richards met zijn-
jacht dat hij vreesde dat zij (het jacht)
hem zijn auto, kwalijk zou nemen. Bei
der liefde bleek onaangetast en' op
nieuw volgden grote avonturen. De
schrijver woont nu op een klein boerde
rijtje, zijn schip wacht hem in New
York. „Niemand, en zeker Joe Richards
niet, gelooft dat deze scheiding voor
goed is".
THOLEN
Benoeming schoolarts. In de vacature
van dokter M. J. A. Bil is tot schoolarts
voor Tholen, St. Philipsland en Schou-
wen-Duiveland benoemd mevrouw E.
R. Pols-Kovruletho, schoolarts te Etten
-Leur (N.B.).
Poging tot inbraak. Bij de firma J.
Quist-Duine aan de Molenvlietstraat is
door twee onbekende getracht in te
breken. De bewoners werden' echter ge
alarmeerd door het overgaan van de
deurbel. Hierop zagen zij twee johge
mannen wegvluchten in de richting van
de Regentessestraat. Er werd niets ver
mist. De politie heeft de zaak in on
derzoek.
Dia-avond over Israël In het her
vormde verenigingsgebouw De Wingerd
sprak woensdag ds. S. v. d. Oever Uit
Willemstad voor de leden van de Ned.
Ohr. Vrouwenbond over zijn reis naar
Israël en liet hiervan dia's zien.
Vier maanden gevangenisstraf. We
gens geweldpleging werd de oud-Tho-
lenaar F. J. H., wonende te Schiedam,
thans gedetineerd te Rotterdam, door
de politierechter te Middelburg ver
oordeeld tot 4 maanden' gevangenisstraf
(met aftrek), waarvan 1 voorwaardelijk.
De eis was vorige week een half jaar
gevangenisstraf vaarvan 1 maand voor
waardelijk. Op 11 mei tnaakte hij zich,
samen met zijn broer A. H. schuldig aan
geweldpleging tegenover vrachtwagen
chauffeur J., die bij de vechtpartij
in de Hongaarsstraat gewond raakte.
benen.
„Hoe weet je dat?" schreeuwde ze.
„Jullie gaan eeuwig en altijd mijn gan
gen na! Vertrouw je mij niet?"
„Ik herinner je eraan dat je het tegen
je moeder hebt. En ik vraag jou nog
maals of je vanavond met Jan weg ge
weest bent".
„En wat dan nog
Moeder Tina werd nu echt boos. Klets!
Haar hand schoot uit, ze gaf haar recal
citrante dochter een stevige draai om
de oren. „Daar dan, vervelend nest! Als
vader thuiskomt zal ik hem alles ver
tellen. En ik verbied jou nog langer met
die jongen om te gaan!"
„•Welja", smaalde Gré, terwijl ze haar
pijnlijke oren wreef. „Ik ben geen kind
meer, dat vergeten jullie wel eens. Onze
Ko en onze Jans waren zestien toen ze
verkering hadden en daar werd niets
van gezegd. Maar aan mij, die zeventien
ben, wordt niets toegestaan. Als Gré het
maar is, dan is alles taboe".
„Komt die jongen wel eens in de kerk?"
Ze haalde haar schouders op. „'k Weet
niet".
„Hoelang ga je al met hem?"
„O, al zes weken". Ze vervolgde bits:
„Ik dacht dat jullie dat wel wisten. Dat
ze dit allemaal wel overgebriefd zouden
hebben".
„Wanneer je zes weken met een jon
gen gaat, weet je wel of hij in een kerk
komt, of niet. Waarom gaat hij niet?"
CWordt vervolgd)
1"
