Op weg naar
een betere
maatschappij?
Jong en oud betrokken bij
het zilveren jubileumfeest
Drie „onthullingen" in Oude Tonge
aan de vooravond van liet Koninginnefeest
i
Sommelsdijk
Vrijdag 7 september 1973
No. 4219
CHR. STREEKBLAD OP GBREPORMEIIRDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijni tweemaal per week: dinsdagr en vrijdagavond
It:
kuws
BEZOEKT ONZE Automobieleii-verkoophal i^
OOK OP VRIJDAGAVOND
GARAGE KNöPS MIDDELHARNIS
I LANGEWEG113 Tel. 01870 - 2043
Het najaar komt
Verjong uw kamer met
nieuwe OVERGORDIJNEN
Velours - handweef - damast
klassiek en modern.
VOOR MOOIERE
bloemstukjes
Fa. KORTEWEG
Zandpad Middelharnis
^^ane^
GEEFT UW PANDEN
IN MEESTERHANDEN
Bureau voor Onroerende Goederen MEESTER
ZINKWEG OUD-BEIJERLAND Tel. 01860-5953
iren
op.
Ouni Ver
van 197
an 1959,
l> met di|
19U E
ugustus
POSTBOX 8 - MTODELHAENIS
jjedactla en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sonunelsdijk
Tel. (01870) 26 28 Na 5.30 uur (01870) 3362 Giro 167030
ABONNEMENTSPRIJS 4.88 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 22 cent per mm.
Bij a>ntract speciaal tariel
laUeen
1959 tocl
G jaar j.
i'me, zon
m augus
-noemd
'Sten lijit
■nber ziel
3n. In (li
beste na
meteoro.
»t nneclii
nig en
*ecr ziel
s en sep.
'tlt cluide
i'bels,
loverbodi]
[ordvroegl
'^ivelingoj
Jet zijn
eerste
Op 1
lliegveld
ÏJn en di
peptembei
s'eilanda
|t is loo
Bematis ii
keer, bo
Iber met
Is de kust
Il van
3e volley
kooien, di
hg op lie
Irmezzo
lal te Mid
fijn lager
beid in 2e
pede en
kms wen
pijn 3e ei
oor enkel
I 2e heren
de herei
bezzo 2 ei
tet veel ti
lier samei
f. Het set
eek echtei
It vooral
^ms van
loule bleel
pmezzo,
rollen om
Voortdurend worden wij opgeschrikt
door berichten in de pers over allerlei
aktiegroepen. Vorig jaar was het z.g.
Angola-comité in het nieuws dat ons
wilde verbieden nog langer gebruik te
maken van Angola-koffie. Dit jaar is
er een rel ontstaan over de Out-span
sinaasappelen uit Zuid-Afrika die we
niet meer mogen eten. Dan weer eens
liomen de studenten in het nieuws die
pogen de universiteiten „om te turnen".
Of liet leger waar de discipline steeds
verder uitgehold wordt. Wie er een beet
je oog voor heeft kan waarnemen dat al
le sectoren van onze samenleving in be
weging zijn gebracht. Men zou bijna
kunnen zeggen dat er 'n soort „sluipende
revolutie" aan de gang is. Alles wat in
onze samenleving „rot" en corrupt is,
wordt terug gebracht tot de formule, dat
het kapitalisme de oorzaak is van het
bvaad. Het kapitalisme is de bron van
alle fouten: de geest van onderlinge na
ijver, het streven naar rijkdom, macht
en gezag en het misbruik daarvan. Al
les wat ons onbehagen oproept: de mi
lieuverontreiniging, de „onleefbaarheid"
van onze wereld, het verschil in in
komsten, de bestaande gezagsverhou
dingen, het heeft maar één oorzaak.
Daarom moet onze maatschappij ingrij
pend hervormd worden. Daarbij neemt
men blijkbaar aan dat socialistische fa
brieken en hoogovens niet stinken, dat
socialistische straalvliegtuigen niet bul
deren en dat in een socialistische staat
iedereen met vreugde werkt aan de
bouw van een wereld zonder de euve
len van onze welvaartsstaat. Dat in so
cialistische landen geen machtsstreven
bestaat, dat conflicten tussen socialis
tische staten niet mogelijk zijn, dat ze
geen legers en moderne bewapening
hebben en dat het socialistische onder
wijs niet selecteert. In plaats van de
zaken nuchter te bekijken, treffen we
maar al te vaak een idealisering aan
van andere levensverbanden. Dat blijkt
ook weer uit het recente bezoek dat een
parlementaire delegatie onder leiding
van kamervoorzitter Vondeling aan
China gebracht heeft. Inderdaad is Chi
na één van de oudste cultuurgebieden
van de wereld, en heeft het de eeuwen
door een hoogstaande beschaving be
zeten. Dat behoeft ons echter niet de
ogen te doen sluiten voor de fouten in
het hedendaagse China. Het huidige
communistische bewind heeft veel van
deze oude cultuurerfenis soms letterlijk
verwoest. Er moest plaats worden ge
maakt voor Mao en zijn „Rode Boekje".
Zijn leer is de enige norm voor alle Chi
nese aktiviteiten. In ieder geval vond
Anne Vondeling bij zijn terugkeer in
Nederland dat het leven in China ge
kenmerkt werd door hartelijkheid, so
berheid, gemeenschapszin, en een ge
brek aan persoonlijk winstbejag die wij
in het „christelijke" westen bij lange na
niet hebben bereikt. Nu willen we het
waarheidsgehalte van deze beweringen
niet aantasten. Onze kamerleden zullen
best hartelijk zijn ontvangen in China
en daar onder de indruk zijn gekomen
van allerlei ontplooide aktiviteiten.
Maar verliezen onze socialistische leids-
lieden niet te veel de realiteit uit het
oog? Is het niet „mode" geworden om
alles wat zweemt naar „kapitalisme"
te kraken en de socialistische „heil
staat" te idealiseren? Kapitalisme is in
onze tijd een „vies" woord geworden.
De fouten die aan het begrip „kapita
lisme" verkleefd zitten, hoeven we heus
niet te verzwijgen of te vergoeilijken.
Maar dat zelfde geldt ook voor de socia
listische „heilstaat". Wat zal er in China
van de persoonlijke vrijheid terecht ko
men? Is het niet veeleer zo dat geen
enkele afwijking wordt geduld van de
koers die de partij uitstippelt? Men ver
wijt het westerse onderwijs indoctrina
tie, maar in wezen is hier vrijheid van
discussie terwijl in China het gehele on
derwijs doordrenkt is met de leer van
Mao. Dat begint al op de kleuterscholen
waar een naar onze begrippen onvoor
stelbare orde heerst. Vrijheid van ver
eniging of vergadering bestaat er niet.
In de grondwet is vrijheid van gods
dienst vastgelegd maar in de praktijd
komt daar ook weinig van terecht. De
partij stippelt de weg uit voor elke on
derdaan van de wieg tot het graf en
nimmer komt men onder het wakend
oog van de partij uit. Ik denk dat de
heren die menen dat zij hier in het wes
ten onderdrukt worden, en die derhalve
het woord „vrijheid" hoog in hun vaan
del hebben geschreven, het niet lang
zouden uithouden in het „vrije socialis
tische China". Ook is het in China zo
dat men er nog vast houdt aan de re
gel: wie niet werkt zal ook niet eten.
Iedereen die er nog maar een beetje toe
5
3ule herei
dat doo!
met eer
Ijan de be-
Iploeg ziel
Irdoor gini
fendrecht.
l4—7
k—6
l4—4
l4—2
14—1
4—7
4—5
l4—4
4—3
4—1
4—7
4—7
4—3
4—2
4—1
4—5
J4—4
4—3
U—O
asseerd)
J)p vrijd
Int voor de
V S. Bifi"'
ierk te
Uur.
oeperi prs;
Jdam, heeft
lerkerk W
al. -
Idster meH
lelharnis is|
,r gevallenf
den en eeH
■trekkeWy
ide auto JSl
■"iiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiii]iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiii]ii]iii^
OOSTDIJK S3 61
in staat is, wordt geacht te werken. Als
men hoogtjejaard is, maar nog redelijk
gezond wordt men ingeschakeld in het
produktieproces. Misschien is dit aan
lokkelijk voor sommige studenten, hip
pies en verder geestverwanten in het
vrije westen? Ook de vrouw is verplicht
haar bijdrage te leveren, zodat een nor
maal gezinsleven niet mogelijk is.
Het is opvallend dat men steeds maar
weer probeert door een bestaande
maatschappij te hervormen in een bete
re samenleving te komen.
Men schijnt maar niet tot de conclu
sie te kunnen komen dat de maatschap
pij wel eens slecht zou kunnen zijn,
omdat de menselijke natuur niet deugt.
Waarheen we ook kijken in de geschie
denis, we zien overal dezelfde verschijn
selen: naijver, competitie, strijd, agres
sie, honger naar macht en rijkdom enz.
De situatie waarin de zo fel begeerde
liefde, wederzijds hulpbetoon, eendracht
en vrede heersen, bestond helaas alleen
in een paradijselijke toestand die van
voor de zondeval dateert. De heden
daagse aktie-groepen leggen dus het
accent eenzijdig op de fouten van de
samenleving, als enige oorzaak van het
falen van de mens bovenstaande begrip
pen te realiseren.
Zo toont de geschiedenis ons de mens
als een gedrevene die koortsachtig zoekt
naar geluk. Immer weer staat hem het
ideaal van een gelukkige en ideale
maatschappij voor ogen, maar telkens
als hij denkt gearriveerd te zijn, ont
glipt alles hem weer. We moeten dus
goed voor ogen houden dat het uit
gangspunt van de huidige maatschap
pijhervormers foutief is; inderdaad kle
ven er vele fouten aan de bestaande or
de, maar dat komt omdat de mense
lijke natuur niet deugt. Daar lopen ook
alle pogingen op stuk om een betere
maatschappij te vestigen. Het is moge
lijk om een bestaande maatschappij te
vernietigen, maar nog nooit slaagde men
erin om daarna een volmaakte maat
schappij te stichten. Integendeel: wie
wind zaait, zal storm oogsten.
De laatste christelijke waarden die
nog overgeleverd zijn in onze samen
leving worden hevig aangevallen: La
ten we het gevaar onderkennen en naar
beste weten en kunnen staande trachten
te blijven.
K - en jong zyn woensdag betrok-
*«1 geweest bq het feestvertoon rond-
m het zilveren regeringsjubileum van
3 „u' Koningin. De een deed dat van-
vl '^^i' dankbaarheid en erkentelijk
m\ bestendiging van de band met
j.fjws'enhuis en de voorbeeldige
Wfttsbetrachting van Hare Majesteit.
*?"er, los van deze diepere achter-
1„™' «laar ieder deed het in een be-
r"*erenswaardige eendracht. Heel
van heeft feest gevierd temidden
Pier verworven attributen als pa-
(jj^?" versieringen maar veel méér nog
die 2 van een gouden zonneschijn
5ia« gedenkdag een bijzondere
6ians gegeven heeft.
Een kiekje, gemaakt bij het Diens
tencentrum te Middelharnis waar
voor de ouderen stoelen gereed
stonden tijdens de optocht van
versierde fietsen.
In enkele plaatsen op het eUand werd
dinsdagavond een gedenkdienst gehou
den. O.m. was dat het geval in Middel
harnis waar in de Chr. Geref. Kerk een
interkerkelijke dienst, belegd door het
convent van kerken, werd gehouden.
Ds. Til. van Stuijvenberg (Ger. Gem.)
hield daar een herdenkingstoespraak
n.a.v. Spreuken 24 21: „Mijn Zoon,
vrees de Heere en de Koning en ver
meng U niet met hen die naar verande
ring staan".
Zie vervolg op pag. 2, 1ste kol.
Oude Tonge heeft j.I. dinsdag het
(toen nog) komende Koninginnefeest op
haar eigen wijze ingeluid. Dat gebeurde
met een drietal onthullingen van nogal
verschillende zaken, een plastiek bij de
openbare mavo, een speeltuin voor de
jeugd aan de JuUanastraat en het vro
lijk klingelende carillon. Burgemeester
W. M. V. d. Harst nam die dag bereid
willig alle honneurs waar.
Bij de onthulling van de roestvrijsta
len plastiek bij de Mavo riep hij de
schepper daarvan, Leo Donkersloot uit
Oude Tonge te hulp. Leo ontwierp het
plastiek als leerling van de eerste klas
se en de burgemeester maakte geen ge
heim van zijn bewondering daarvoor.
„We kunnen met recht beweren dat het
een vormgeving is waar je niet op uit
gekeken raakt maar een beeld bestaat
niet zolang het niet is onthuld" zo luid
de de burgemeester de „onthulling" in
die geen werkelijke onthulling kon zijn
omdat de plastiek al enige tijd open en
bloot te kijk staat. Dhr. v. d. Harst leg
de als symbolische handeling de hand
op de plastiek, samen met de toch wel
wat trotse maker waarmee de onthul
ling een feit werd. „We stellen niet de
domme vraag wat het precies betekent
en voorstelt maar we hopen dat ieder
een het mooi blijft vinden, nog gene
raties lang, ondanks de steeds wijzigen
de inzichten!", verklaarde de burge
meester tenslotte.
Leo zag daarop kans allen te danken
die aan de verwezenlijking van zijn
ontwerp hadden meegewerkt (de leraar
dhr. Bertram, constructiebedrijf van
Stekelenburg, i.e. dhr. v. d. Vlugt te
Middelharnis) waarop mavo directeur
van Renswoude de bijeenkomst, ook
bijgewoond door de 177 leerlingen, met
een plezierig speechje besloot. Daarin
maakte hij de gemeentebestuurderen
deelgenoot van verdere plannen ter
verfraaiing van school en omgeving, zo
als een wandversiering tegen de blinde
muur van de lokalen langs de Ruichrok-
straat.
Opening van de speeltuin.
Op de voormalige speeltuin langs de
Julianastraat was het een hele drukte
omdat daar de kleuterschoolkindertjes,
gesierd met feestelijk oranje mutsen en
een met gas gevuld balonnetje in de
hand de komst van de burgemeester af
wachtten. Ze behoefden niet lang te
wachten op het moment dat ze hun ba-
lonnetjes hun luchtreis konden laten
beginnen, vergezeld van een kaartje
waarop hun namen zijn ingevuld. De
burgemeester gaf zelf het voorbeeld,
nadat hij in het kort even de „geschie
denis" van de speeltuin had gememo
reerd. Door een „vorige generatie"
jeugd was die goeddeels afgebroken,
maar, zo verzekerde de burgemeester,
„we hebben er nu heel stevige speel-
werktuigen in de grond gezet die bijna
niet meer kapot kunnen!" De kleuter
tjes leken dat graag gewonnen te ge
ven. De nationale driekleur werd boven
de herrezen speeltuin gehesen waarmee
de -openstelling een feit werd, boven
dien nog eens gevolgd door een rol-
schaatswedstrijd op de aangelegde rol-
schaatsbaan.
Ingebruikname van het carillon.
's Middags had de ingebruikname van
het carillon in de dorpstoren plaats. Dat
bleek een wat „hardere" materie te zijn
en de burgemeester verheelde dan ook
niet dat de realisering daarvan een om
streden zaak is geweest. Achteraf kon
de burg. toch zeggen dat het allemaal
wel interessant en boeiend is geweest
om te kunnen zien hoe een gemeen
schap als Oude Tonge erin slaagt het
ergens niet mee eens te zijn en dat voor
een deel te blijven. Hij bracht de voor
geschiedenis in het kort in het geheu
gen. O.m. herinnerde dhr. v. d. Harst
eraan dat Monumentenzorg „om finan
ciële redenen" niet had ingestemd met
de verlangde ui-vormige koepel op de
te restaureren toren, waarop het ge
meentebestuur dan maar zelf een kre
diet van 70.000,voteerde. De spits
moest open zijn, niet duur zijn en de
mogelijkheid bieden er een carillon in
aan te brengen. De burgemeester her-
Samen met de hand
op het maaksel.
innerde voorts aan de aanwezigheid op
de destijds gehouden jaarmarkten van
een rijdend carillon, wat op sommigen
zoveel indruk moet hebben gemaakt dat
ze naar een eigen carillon gingen ver
langen. Het gemeentebestuur voteerde
25.000,uit de Houtpot, de burgerij
werd aktief, waarom de burgemeester
thans met trots op de aanwezigheid
van het klokkenspel kon wijzen„we
hebben nu een carillon en een aktief
comité dat het carillon tot een volledig
handbespeelbaar klokkenspel uit wil
breiden. Nu al worden er in de kerk
concerten gegeven op het wereldbe
roemde Frobenius orgel en in de toe
komst zullen er misschien in Oude-
Tonge beiaard-concerten kunnen wor
den gegeven!" De burgemeester besloot
met de wens dat het comité het enthou
siasme tot offervaardigheid voortdu
rend zal weten te prikkelen op de weg
naar de completering van het klokken
spel.
OUDE TONGE
MOLENDIJK 67-69
TELEFOON (01874) 605
Het gezelschap ging daarop vanuit
het Ver. gebouw te voet naar de toren
aan de voet waarvan de wijsjes wer
den beluisterd
Burg. V. d. Harst lanceert zijn balonnen.
