Koninklijke ondersclieiding voor
„Aerendje" Roetman
Rode
tulpen
Eenzaamheid
Leegte
Zeeland door de bril van m
1
Zeeuwse wandeling
SOMMELSDIJK
Tafeltennistournooi
te Melissant
Bejaarden boottocht op 23 mei a.s.
Watersportvereniglsig
,,Herkingen"
opgericht
Verwen moeder
op 13 mei
met de DELICATESSEN van
DEN HERTOG EN CO.
Stel zelf bij ons een fijn pak
ketje samen. Uw keuze is uit
1075 verschillende artikelen.
Oen Hertog en Co.
Westhavendijk 43 - Dirksland
Tel, 01877-1968
Plaatselijk nieuws
iVIOEDERDAG
BOEKENDAG
C.VAN KOPPEN
Plaatselijk nïsuws
^*«^^^-
»nitU
i rustig
souden
jongeI
Mode
Bladz. 2
„EÏI-ANDEN-NIEUWS"
Dinsdag 8 mei;,M^,ang 8 mei
Mej. Arendje Roetman (61) uit Som-
melsdijk heeft j.l. vrijdaigmorgen bij ho
ge uitzondering de stoffer eens kunnen
laten rusten! Op het kantoor van de
Emgo werd ze voor het eersft sinds 1933
nu eens niet verwacht, zodat ze alle t\jd
had zich voor te bereiden op de recep
tie die 's middags te harer ere in „de
Jeugdliaven" zou worden gehouden. Het
heeft de directeur wat overredings
kracht gekost haar zover te krijgen
maar vrijdagmiddag stapte ze dan toch
maar de kring van het personeel bin
nen om te ondergaan wat haar wachtte.
De aanwezigheid van de burgemeester
vond ze weliswaar erg plezierig maar
toch ook wel wat te hoog gegrepen
Burgemeester van Es van Middelhar-
nis leerde liaar snel anders. Nadat de
Pres. Commissaris, burg. W.; M. v. d.
Harst twee zilveren jubilarissen had
toegesproken was het de beurt aan bur
gemeester van Es om mej. Roetman t.g.
v. haar 40 jarig jubileum als werkster in
het zonnetje te zetten:
als de directeur van de Emgo uit
zou willen zien naar een chef van de
onderhoudsdienst dan zou hij het best u
kunnen benoemen", zo complimenteerde
haar de burgemeester: „u v/eet alle
hoekjes en gaatjes, richeltjes, piepende
deuren, u bent op de hoogte van alle
omstandigheden en u hebt 40 jaar lang
tot volle tevredenheid Uw werk ver
vuld!" Dhr. van Es prees ook de vrien
delijkheid van mej. Roetman waardoor
een goede verstandhouding kon ont
staan die steeds heeft voortgeduurd. „Ik
heb op de Emgo eens een koekje op de
grond laten vallen maar Ik heb het toch
opgegeten omdat de vloer zó schoon
wasverzekerde .de burgemeester
de jubilaresse die zo vatte hij samen
gedurende 40 jaar een demonstratie
heeüt gegeven werklust en ijver waar
voor zo vertolkte hij ook H.M. de
Koningin grote waardering heeft. Bij
mej. Roetman ging op dat moment een
lichtje branden en weinige minuten la
ter had ze de Bronzen Eremedaille be
horend bij de Orde van Oranje Nassau
op de rever. Burg. van Es liet dat door
een hartelijke gelukwens volgen.
De Pres. Commissaris dhr. v. d. Harst
sloot zich daar graag bij aan, „het is de
eerste keer dat we U in verlegenheid
zien maar het staat u wel zo charmant!"
Hij wenst haar, als „het voorwerp van
aller waardering" nog vele gezonde ja
ren toe waarin ze haar onderscheiding
met ere mag dragen4
Eén uit duizend.
Directeur la Fleur prees zijn werkster
(sinds 6 mei 1933 in dienst van het be
drijf) als „één uit duizend". „Arendje,
we zijn je mirakel veel dank verschul-
De jubilaresse, die al in het eerste
hoofdstuk van de Emgo voorkomt.
digd" zei dhr. la Fleur warm gemeend.
In de praktijk elders had dhr. la
Fleur ook „werksters met de Franse
slag" meegemaakt en dat deed zijn
waardering voor „Aerendje" tot grote
hoogte stijgen. „Je hebt een bijzondere
staat van dienst, ook ten opzichte van
de verzorging van je ouders", prees haar
dhr. la Fleur: ,,het is genade zolang ge
zondheid en werklust te mogen hebben
en wij weten dat je uit die genade leeft.
Probeer bij ons te blijven tot je 65ste.
„Iedereen hier, zonder uitzondering, is
blij dat juist jij die onderscheiding ge
kregen hebtverzekerde de direc
teur haar.
Ook werd aandacht besteed aan de
„zilveren" jubilarissen de heren G. Jon-
gejan, magazijnchef en Jan de Boed,
monteur. Beiden bleken veel waarde
ring te genieten, dhr. Jongejan als ma
gazijnchef in welke functie hij de zaken
beheert als ware ze zijn eigendom en
dhr. de Boed als monteur, waarbij werd
benadrukt dat hij door zelfstudie zover
gekomen is. Voor de dames waren er
bloemen, voor de heren couverts met
inhoud.
Namens het personeel werden de ju
bilarissen van een geschenk voorzien
waarna ze allen een kort dankwoord
sprEiken, waarna de Emgo'ers overgin
gen tot het „feestelijke sfeertje".
Op vrijdag 11 mei a.s. wordt het jaar
lijkse tafeltennistournooi om de VIBO-
beker weer gehouden in het verenigings
gebouw „Melishof". De inschrijving
staat voor een ieder vrij, zodat ook
niet-leden van de tafeltennisvereniging
„De Treffers" uit Melissant kunnen
deelnemen.
Inschrijving moet plaats hebben voor
vrijdag 11 mei a.s. te 18.00 uur bij mej.
C. Tieleman, Julianaweg 19 te Melis
sant, tel. 1558.
De uitreiking van de prijzen' zal niet
zoals gebruikelijk door een der be
schikbaarstellers van de beker en an
dere prijzen geschieden, maar namens
hen zal dat gebeuren door de voorzitter
van de Stichting Jeugd- en Verenigings
gebouw Melissant, de heer J. L. Voge
laar. Naast van zijn werk een hobby te
maken, schijnt hij het nu ook van prijs-
uitreiken te willen gaan maken.
MIDDELHARNIS-SOMMELSDIJK
Namen's het bejaarden comité van
de Ned. Chr. Vrouwenbond, berichten
wij dat er nog voldoende ruimte over
is voor onze boottocht naar Hoek van
Holland enz. Tot volgende week kunt
u zich nog opgeven bij de volgende
adressen. Kosten 30,per persoon.
Mej. den Boer, Secr. Nijghstraat 1, tel.
2968. Mevr. Vlietland, Berkenlaan 5,
tel. 2847. Mevr. Bienefelt, Prinsessen-
laan, Sommelsdijk, tel. 3428.
Vi'ijdag j.l. is alhier opgericht de wa
tersportvereniging „Herkingen". Als een
van de redenen die genoemd kunnen
worden, waarom deze vereniging is op
gericht, is dat de vaargeul zijn naam
geen eer meer aandoet. Op sommige
plaatsen staat niet meer dan 40 cm.
water, zodat boten met enige diepgang,
zoals 'motorboten en zeilboten met een
kiel, er niet meer in of uit kunnen.
Met diverse verenigingen uit Zuid-
Holland, Zeeland en Brabant is reeds
contact geweest en hiervan zijn nuttige
wenken' en adviezen ontvangen, daar er
in het begin veel aanloop problemen
zijn.
Op de gehouden vergadering zijn di
verse plannen gemaakt, maar of deze
uitvoerbaar zijn is nog de vraag, aan
gezien het bestuur eerst een onderhoud
met het gemeentebestuur wil hebben,
want de haven is eigendom van de ge
meente Dirksland.
Het bestuur is echter optimistisch ge
stemd en Bij hoopt dat zeer binnenkort
een aanvang kan worden gemaakt met
in ieder geval de striktst noodzakelijke
verbeteringen, zodat de vaargeul ook
voor boten' die dieper gaan dan een roei
boot bevaarbaar zal zijn.
Als grote stimulators van deze ver
eniging kunnen o.a. worden genoemd
dokter Elvé en de heer C. Huizer res
pectievelijk voorzitter en penningmees
ter.
Iedereen die geïnteresseerd is bij de
verbetering van de haven van Herkin-
<^^CV^S3^£7^CN>C^QC^£>£^^
Ze reien zich als fakkels in de hof.
Langs paden, perken op hun langgerekte stelen.
Hoog opgericht vertellen ze de lof
Van Hem, wiens vreugd het is
Zijn gaven uit te delen.
En als de zon door wolkenluchten breekt,
Dan openen zij hun vurige bokalen.
Het warme hart dat ons van schoonheid spreekt
Bloeit open in de milde zonnestralen.!
Ze leven fel, maar kort is hun bestaan.
Het lentefeestgenot vult tot de rand hun kelken.
Ze reiken ons hun vreugdewijnen aein.
Totdat de fakkels uitgeblust verwelken.
Een fakkel in Gods tuin.
Zijn liefde uit te stralen.
Dat is het allerschoonste in dit kort bestaan.
Laat Heer Uw geest in onze harten dalen,
Reik ons de vreugdewijn van Uw ontferming aan.
LANERTA.
'C^5^c^o5^5^CN7^CN>C^5s?^^^
gen, die op het ogenblik maar op een
dood spoort zit, kan zich aanmelden om
lid te worden.
Het secretariaat van de vereniging is
gevestigd op Nassaustraat 15 te Her
kingen.
Het inschrijfgeld is bepaald op 10,
OUDDORP
Bouwvakkersj U kunt uw vakantie
boekje met bonnen inleveren op zater
dag 12 mei tussen 2-5 uur n.m. en
maandag en dinsdagsavonds tussen 7 -
9 uur. Bij uw P.V. Joh. Hameeteman,
Hoga Pad 41, Ouddorp.
Scherpschuttersnieuws. De traditie
getrouwe april wedstrijd te Barendrecht
is weer verschoten.
Voor het eerst werd het A. korps ge
splitst in een hoofdklasse groep en een
A. groep. Het Ouddorpse A. korps
heeft zich gelijk uitgeprobeert in de
hoofdklasse, en met goed resultaat. Het
werd een fraaie derde plaats.
Het C. korps moest met een negen
de, en het D. korps met een zevende
plaats genoegen nemen'.
De individuele strijd bracht meer suc
ces voor Raak de Roos.
Kr. Westlioeve ging op de geluks-
baan met de eerste prijs strijken, een
draagbare T.V.!
Eerste op de vrije baan werd Ko
Akershoek, hij ging met een fraaie wis-
selbeker naar huis.
De overige plaatsen werden als volgt
verdeled:
Personele baan: H. klasse 5e Ko
Akershoek. B. klasse 5e M. Meijer. C.
klasse 3e M. Tanis. D. klasse 3e Joh.
Westhoeve.
Vaste baan: H. klasse 7e Ko Akers
hoek. D. klasse 3e Joh. Westhoeve.
U vindt ze bij:
Boek- kantoorboekhandel
Annex rookartikelen
Hoenderdijk 19 - Postbus 8
Tel. (01878) 276 - Ouddorp Z.-H.
INGEZONDEN:
Eenzaamheid is voor veel mensen de
kwaal van de ouderdom, las ik eens.
Maar mij dunkt geldt dit niet alleen de
ouderen. Van een jonge vrouw (kleu-
teronderwijzeres) vernam ik eens de
hartgrondige verzuchting: „wat moet ik
doen aan dat gevoel van kwellende
eenzaamheid?" Dat oude mensen de
vaak trieste eenzaamiheid krijgen te be
leven, is tot daaraan toe, zo redeneert
men wel, maar voor jonge mensen
moest de eenzaamheid taboe zijn.
Bejaarden worden, zo w^ordt door velen
hunner ervaren min of meer uitgestoten
uit de samenleving. Zelfs doet het mo
de-woord „discriminatie" in dit verband
opgeldj En dan er zo gemakkelijk aan
toegevoegd „oude mens.en dienen zich
in het onvermijdelijke te schikken".
Bovendien vindt men wordt er toch in
onze dagen heel wat gedaan voor de
mensen van „de derde leeftijd". Sociale
voorzieningen, bejaardentehuizen, ver
pleeghuizen enz. Buitenlanders zijn
vaak verbaasd over al die zorgen rond
om Nederlands oude volksdeel, maar
evengoed staat men er dan over versteld
hoe de jongere generatie het er op toelegt
de ouderen uit de normale samenleving
weg te werken en ze netjes en geriefe-
lijk op te bergen in bejaardentehuizen
en woninkjes. Hoe goed bedoeld ver
dwijnt daarmede toch de band van een
nauw familieleven vuidt men. Na een
werkzaam leven, dat hun volkomen in
beslag nam, komt men, zo maar ineens
op 65 jarige leeftijd op nonactiviteit.
Weg collega's vaak weg uit eigen wo
ning, ja ook eigenlijk weg uit de per
soonlijkheid. De vereenzaming vangt
aan. Veel vroegere contacten vallen
weg. Leegheid krijgt de overhand. Men
beschikt over een zee van tijd, en velen
hunner weten er geen iraad mee. De
omschakeling is ook groot. Wanneer
men als echtpaar nog in de gelegenheid
is het gewone gezinsleven voort te zet
ten, al is het dan met een 'beduidend
lager budget, dan blijft men althans in
eigen omgeving en is de verandering in
de samenleving niet zo stringent. An
ders wordt het wanneer men wordt
overgeplaatst in het milieu van het Be
jaardentehuis. Dan moet men leren
zich in die gemeenschap aan te passen.
Wat de woonruimte betreft is het al een
hele overgang, wanneer men in een be
trekkelijk kleine kamer moet wonen,
slapen, ziek zijn, je vertier zoeken alleen
of in omgang met medebewoners. Al
hoewel in verhouding tot de toestanden
in de eerste helft dezer eeuw veel ver
beterd is, m;en veel vrijheid geniet, toch
is men in de Bejaardencentra's in veel
dingen afhankelijlt. Vanzelf wordt van
hun, die nog volledig beschikken over
de geestelijke vermogens, ongeacht de
leeftijd, verwacht dat men zich houdt
aan normale gedragsregels, waardoor
ook het welzijn van de gemeenschap
wordt gediend. Maar, wanneer de soms
bijna ongemerkt voortschrijdende afta
keling van lichaam en geest er is, wor
den de verhoudingen in een aangepast
tempo gewijzigd. Dan volgt helaas
voor de meesten een kleurloos bestaan.
Philpot zegt er van: „De ouderdom
sluipt al nader en nader, totdat het le
ven zijn einde vindt en zijn al die din
gen slechts schaduwen; er is geen vast
heid of duurzaamheid in. Gezondheid
verzwakt kracht verminderd
schoonheid verwelkt gezicht en ge
hoor worden dof 'het verstand wordt
zwak rijkdommen vliegen daarheen
kinderen sterven vrienden schei
den", De waarheid, die wij sterfelijke
mensen moeten erkennen, is dat de zon
de de grootste aanstichter is van dorre
eenzaamheid. Dat blijkt ook daarmt dat
de eenzaamheid toeslaat zonder reke
ning te houden met leeftijd, plaats of
omstandigheden. Zelfs kleine kinderen
kunnen, wanneer er te weinig aan
dacht aan hun besteed wordt, al hun
eenzaamheid beleven. En dan vooral in
onze tijd de tieners, die vaak in onbe
hagen leven, zich niet begrepen vinden,
zich soms van hun ouders vervreemd
voelen, waardoor ze' door eenzaamheid
en leegte gevoelens meermalen komen
tot excessen. Een oud spreekwoord
luidt: „ledigheid is des duivels oorkus
sen". Een remedie om eenzaamheid
en leegte op te heffen, altihans te ver
minderen wordt genoemd, zich niet
slechts bezighouden met zichzelf (zelf
beklag) maar contact zoeken met an
deren die met dezelfde gewaarwordin
gen worstelen. Ik herinner me eens het
volgend gedichtje te hebben gelezen:
„'t Hart kan eenzaamheid wel tarten,
als het maar zich zelf vergeet;
als het aan eenzamer harten
zich verbindt, verzwindt het leed".
Ik dacht dat hiermede een betere
richtlijn gegeven wordt, dan het vooral
bij de jonge generatie de toevlucht ne
men tot degenererende verdovende mid
delen, die op de duur slechts catastro
fale gevolgen veroorzaken. Ik ontveins
me niet, dat ook voor de jonge mensen
onze tijd, in welke men van algemene
welvaart pleegt te spreken, de moeilijk
heden soms een ontzaggelijke vorm heb
ben aangenomen. Doch daaraan ont
komt men niet door de toevlucht te ne
men tot ongeoorloofde middelen als
drugs of andere lichaam en geest aan
tastende dingen, die slechts een bepaal
de kunstmatige affectie teweeg bren
gen, maar uiteindelijk de kwaal verer
geren. Maar na dit intermezzo over de
Die bril is dus honderd jaar oud.
Maar dit opschrift heb ik niet zelf ver
zonnen, het is de titel van een boekje
van ruim 100 bladzijden, in 't Frans ge
schreven en later ook in het Neder
lands vertaald. De auteur is de Vlaams-
gezinde maar Frans schrijvende Belg
Charles de Coster. Hij heeft een dik
boek over Tijl Uilenspiegel geschreven,
wiens geschiedenis zich in Vlaanderen
heeft afgespeeld zoals sommigen menen.
Hij woonde in Brussel en had de vo
rige zomer (mei tot augustus 1872) met
de schilder Adolf Dillens een reis door
Zeeland gemaakt. Het volgend jaar
heeft hij dit boekje geschreven, ver
lucht met bijna 40 mooie houtsneden,
-waarvoor de medereiziger Dillens de
•meeste ülustraties heeft geleverd. On
derweg maakte hij tekeningen, vooral
die van de klederdrachten uit die tijd
zijn erg mooi. De Coster geeft er nu en
dan een uitvoerige beschrijving van, in
de meeste gevallen vindt hij ze fleurig
en flatterend. Hij geeft zijn ogen goed
de kost, maar hier en daar moet ik hem
op een fout betrappen, vooral als het de
geschiedenis betreft, dat zal wel hier
door komen, dat men hem verkeerd
heeft ingelicht.
Vlissingen
Van Antwerpen maken ze de reis per
boot over de Westerschelde, ook wel
genoemd Hont. Die laatste naam be
grijpt hij niet .goed, hij maakt er „hond"
van met de verklaring dat men op ze
kere keer een gat in de dijk heeft dicht-
gestopt met een hond! Wel leuk verzon
nen, maar misschien was 'het met hon
derden honden nog niet gelukt.
Aan boord maken ze kennis met een
igepensionneerd majoor van het Neder
lands-Indisch leger, die veel van Zee
land afweet. Hij haalt een kaart te
voorschijn en vertelt over de strijd van
Zeeland tegen de zee. De geschiedenis
van Reimerswaal kent hij heel goed.
Deze stad was eens zo rijk dat men de
paarden besloeg met zilveren hoefijzers,
beweert hij. Maar hoewel de paarden op
zilver liepen, was de stad niet te be
houden.
In Vlissingen' gaan ze aan wal waar
nu de loodsboten liggen. Ze vinden de
mannen beschaafd en vriendelijk, de
vrouwen zelfbewuster dan in België.
Naar hun ogen heeft de schrijver niet
goed 'gekeken, volgens hem hebben ze
allemaal grijze of blauwe ogen. Later
ziet hij ook zwarte, dat zal wel bruine
moeten zijn. Dan vertelt hij ook dat de
mannen bruine ogen hebben en' de vrou
wen grijze of blauwe. Ik heb nooit ge
weten dat verschil in sexe ook verschil
in kleur van de ogen als gevolg had!
Ook heb ik altijd gedacht dat de be
klimming van de Jacobstoren door de
jonge Michael de Ruyter een waar ver
haal was. De schrijver noemt het een
anecdote, een grappig gefantaseerd ver
haaltje.
In de kerk staat aangegeven hoe hoog
het water er stond bij grote overstromin
gen: in 1682 60 cm., in 1808 115 cm.
Dat de hoge stoepen een ijzeren hek
werk hebben, valt hem op. Het komt
nu nog wel voor, hoewel er door de
gemeerischappelijke trottoirs veel is
weggebroken. Elke zaterdag gaan de
dienstboden in lange jakken van licht
gekleurde stof uit: dat is de dag van de
inkopen en van het avonturen!
Vlissingen heeft een mooie haven en
is beter gelegen dan Antwerpen, temeer
daar het pas door een kanaal met Mid
delburg en Veere is verbonden en door
een spoorweg met Brabant. De handel
van Antwerpen zal veel naar Vlissin
gen komen en Antwerpen zelf zal enkel
voor de kustvaarders zijn. Deze voor
spelling is echter niet uitgekomen.
Vanuit Vlissingen bezoeken ze de
kermis met ringrijden in .Souburg. Dat
moet dan op derde Pinksterdag geweest
zijn, dan wordt er tot nu toe nog altijd
een" ringrijderij gehouden, van de kermis
is niets meer over. Een mooie gelegen
heid om veel mensen te ontmoeten. We
krijgen een uitvoerige beschrijving van
de sieraden die de meisjes en vrouwen
dragen, van de kleren die ze aan hebben:
6 of 7 rokken' en de mannen mooie ge
bloemde borstrokken met een rij zilve
ren knopen. Van de tassen en zakken
en -wat er allemaal inzit. Een van de
reizigers, die zich in geen drie dagen
geschoren hebben, gaat naar een jonge
frisse boerin en vraagt of hij haar groen
fluwelen' zak eens van dichtbij mag be
kijken.
„Ben je op zoek naar vijf cent om je
te laten scheren?" antwoordt ze. Be
schaamd druipen ze af.
Op hun tocht door Zeeland hefek
twee toeristen nog meer kermisse»
zocht. Op Walcheren die te Dombutp
nu niet meer bestaat, en te Vronr.
polder. Ik heb nooit van een Vroi)!l
polderse kermis gehoord!
In Heinkenszand kwam er eej i
stel de herberg binnen': een brutale
se kerel met een vrolijk meisje
op uit was hem op stang te jag,
telkens wat al te uitdagend naarl
vreemdelingen keek. Dat ging hen,
velen, hij haalde zijn mes uit de srvi
en gooide het naar de schrijver, rj
lings langs hem. Deze raapte hetl
gooide het bij hem op de tafel, 'M
zijn wandelstok gereed en zei: „'^,T
je beweegt, sla ik je dood".
De man bewoog zich niet en Dec
ter ging terug naar tekenaar DjjJ
Van alle kanten kwamen boeren]
boerinnen toelopen': „Bemoei u
niet met die deugniet, heren, hij isj,].
van ons dorp." De jaloezie tussejf
dorpen was in die tijd groot. Dat venl
de schrijver ook als hij het heeft Jj
de clubs van jonge jongens, die vioeJ
veel op Zuid-Beveland voorkwamen j
beschermden de meisjes van het ei»
dorp tegen vreemde vrijers, die alld
tegen betaling van een losgeld o.4
stoord hun vrijage konden voortzettjl
Op deze tochten hebben (ze veel «1
ge paartjes bezig gezien'.' De tekj
Dillens heeft ze uitgebeeld en schrijii
De Coster heeft verschillende mefnnij
opgenoemd, waarop in die tijd een m
gen zijn m,eisje zocht en soms voni'
Een vreemd verhaal vertelt hij mi
„Op het platteland, dat wil zeggen
de dorpen die niet direct aan de
wegen liggen, heerst zulk een streiiil
calvinisme, dat men er geen enkele keiJ
berg vindt. Tijdens de kerkdienst komij
de opgeschoten jongens bij elkaar i;
de terp van een molen of in een wei,
's zomers liggen ze daar in het g
Om vijf uur gaan ze de meisjes hatel
en dan ziet men hen samen wandeta
Tot dat ogenblik hebben ze nog nitJ
anders gegeten dan een boterham."
Hier moet ik een paar grote vraag
kens zetten. Wat hij vertelt zal hij i
van horen zeggen hebben en dan he
hij vermoedelijk een aantal gegevi
door elkaar gehaspeld. Dat er dor;
zonder herberg zijn heb ik op een fielj|
tocht ook wel eens ondervonden, maa
het zijn uitzonderingen. Het tweeti
heeft dikwijls in herbergen gegeten a
er overnacht. Hoe ze op hun reis h|
ruim drie maanden de zondagen hel>
ben doorgebracht is nergens te lezes
En gold dat „strenge calvinisme" waar
over hij schrijft dan niet voor de jon
gens bij de molen of in de wei?
In Westkapelle zien ze natuurlijk il
zeedijk. Dan volgt er een' uitvoerijt'
verhandeling over de verschillende groe
pen dijkwerkers en hun werk, dat aar
dig klopt met de toestanden van eti
eeuw geleden. Ook het verhaal van Mi
koekenbakken door de vrouwen als een
storm weer werk aan de dijk geeft,
Dat een vluchtberg dienst doet voot
'het vee als de weiden na een zwan
regenval onder water staan, moeten
bijna duizen'd jaar eerder dateren. Masi
een meitak aan het hek van een boerde
rij als de oogst ds biinnengehaald, hel
ik zelf enkele tientallen jaren nog ge
zien in Aagtekerke en gefotografeeri
Zo bezoeken ze verschillende beziens
waardigheden in Middelburg en Goei.
In de laatste plaats wordt de kerk voor
de helft door de Protestanten en voot
de helft door de rooms-katholieken ge
bruikt, lees ik. Nooit van gehoord, de
schrijver bedoelt misschien Hulst, waai
dit wel het geval was. Dat van de 3W
inwoners van Brouwershaven er 2S11
rooms zijn, is ook uit zijn duim gezo
gen. Evenals de mededeling dat er op
Tholen meer roomsen en minder calvi
nisten zijn. Behalve Oud-Vossemeer B
het hele eiland zwaar protestants. Op
Schouwen maakte men van turf sodi
moet gelezen worden: uit derrie of dar-
rink (een soort veen) bereidde rae»
zout.
Zo zou ik meer opmerkingen lamne»
maken, de voorlichting aan de schrijve'
is niet altijd goed geweest en hij z»
ook wel niet alles goed begrepen hebben.
Wat van een Belgische schrijver u»
Brussel ook niet te verwachten is.
Al met al toch een gezellig gescme-
ven reisverhaal.
MiddelbiKg.
L. van Wallenburg.
jongere generatie, nog even de ouderen
naar voren gebracht, want ?d overvalt
eenzaamheid allen, zelfs zonder aan
wijsbare oorzaak, toch lijkt het mij in
het algemeen genomen, dat dit euvel
wellicht het schrijnendst is voor de be
jaarde, daar deze zich zo vaak nutteloos,
soms zelfs wel ongewenst voelt. Ook al
denkt de omgeving dit op velerlei wij
ze en goedbedoeld te verhelpen, toch
trok ik na zoveel jaren gehuisvest te
zijn geweest tussen lotgenoten, de con
clusie dat het onderduiken in de menig
te, of ook opgaan in amusement, geen
blijvende oplossing biedt. Wat kan men
zich te midden van de opgewekte of
daarna teleurgesteld voelen over zich
zelf en anderen. Nu wil ik er niet naar
trachten, aan deze ontboezeming een
theologische visie te verbinden, maar is
toch wel aan toevoegen, dat de een
zaamheid en leegte voortkomt uit onze
vervreemding van God. Adam en Eva
in de staat der rechtheid hebben be
paald die kwaal niet gekend. Aanstonds
na de val, na het verlies van de innige
gemeenschap met de Schepper heeft
zich dit euvel geopenbaard in de vorm
van onrust. En nu denk ik aan het
Franse spreekvsroord Repos Ailleurs
(rust elders). De geschiedenis der mens^
heid volgens de H. Schrift leert, dat de
mens zat van onrust is, en toch Augus-
tinus getuigde er van, dat ook hij die
onrust kende, totdat hij rust vond in
God. Zo is het, dunkt mij, dat de terug
keer tot de gemeenschap met zijn
Schepper, de mens een voorproef kan
worden geschonken van de eeuwige
rust, die er overblijft voor het volk va»
'God. En in de beleving daarvan
dan veel van de kwellende druk d»
eenzaamheid en leegte worden we=6
nomen,
L. W. Mijnders,
Herv. Bejaarden Centrum
Veenendaal.
DIRKSLAND
Nu de zomer weer in aantocht is.
er voor de Zangver. „Sursum Corda
tijd weer aangebroken om plannen
maken voor de a.s. Winteruitvoering.
Welnu, deze plannen liggen' oP
Het zijn grootste plannen welke
dien aard zijn dat wij dringend Den
te hebben aan nieuwe leden,
doen wij een beroep op ouderen en j^^,_
geren om zich als lid van onze v
ging aan te sluiten. Zeg nu met, ik
niet zuigen. j,et
Onder de goede leiding van ani.
Jonk en wat goede wU is dat ze
leren. Komt daarom eens een u'^^^^j,
brengen op onze repetitieavonaen
ke dinsdagsavonds gehouden
van kwart voor acht tot kwart
in „Onder de Wiek". U zult er
geen spijt van hebben.
Het bestuur van Sursum
-HTPAAR (J
leftijd) vrouv
zoekt
I voor hun sti
I Liefst bij pal
I kleine ca"
Irieven aan:
Wiekstr
Spijke|
bp woensdag
len een
Fanaf Kelder
porpsweg, Dirl
fegen 'bel. teif
|en bij:
Com., da
^elderweg 20
Joed tehuis
Iroor een
zindelijk,
H. Z4
Vchterdorp 7|
Telef.l
Plaatst uw Ia
JUIiANDI
Als U eenJ
dekte kleul
naar Rottel
Wij brengJ
in vele beJ
sende mod|
Japonnen
kwart moiJ
overgooier|
Allemaal
pasvorm.
Verkrijgba
waaronder
Zo'n moe
waard.
HlIIevliet
Met bus
(Meti
Schrijf di
reizen en
REISGID
vermeld.
BUSREI2
Zwitserla
Oosteniij
Italië: 12
Engeland
Scandina
Luxembi
Duitslan.(
Bootreizj
VLIEGR
Alle rei2
Aanmelc
