EIIAÜDEn - niEUWS
Nieuws
DE WATERGEUS
TELEURGESTELD...
RUIL ZE IN
W. RIKKEN N.V
]etiS*d
Dinsdag 7 september 1971
No. 4018
UIT DE PERS
Het uitbrengen
van een
onschuldige dronk
X OOK VOOR t
GRAMMOFOON-
PLATEN
J. ZANDSTRA
SOMMELSDIJK
OVER UW
ZIG-ZAG NAAIMACHINE
voor de-
modern© PFAFF
2lg-zag, lichtgewicht
Wij ruilen a!fe merkon,in,:
ook vreemdo!
Jammerfs)
of
Gejammer
Besloten zittingi
NED. HERV. KERK
Beroepen te Ede J. Sohuurman te
Putten- Rouveen K. Exalto te Noorde-
loos' Hoevelaken J. Schuurman te Put-
ten-'Katwijk J. Catsburg te St., Maar
tensdijk; Randwijk B. Haverkamp te
Nijkerkerveen; Montfoort P. Dorsman
te Staphorst.
Bedankt voor: Goudswaard G. Veld-
jesgraaf te Wouterswoude; Houten J.
Catsburg te St. Maartensdijk.
Woudenberg: Na een verblijf van ze
ven jaar, nam Ds. B. Meyndert afscheid
wegens vertrek naar Lunteren met
Hebr. 13 8.
Lunteren: Na bevestiging door Ds. J.
Bos aldaar, met Hand. 10 33, deed Ds.
B Meyndert, gekomen van Wouden
berg, intrede met Hand. 10 43.
Veenendaal: Na bevestiging door Ds.,
H Jongerden aldaar, met 2 Oor. 2 14,
deed Ds. G. Würsten, gekomen van
Sprang, intrede met 2 Cor. 4 7.
KosmoyKomplot: Het had in de be
doeling gelegen een weekend te houden
op „Kerk en Wereld" te Driebergen, on-
der'bovenstaande titel. Hiervoor waren
een aantal zeer links gerichte instanties
uitgenodigd, tot vertegenwoordigers van
de Communistische partij toe. De bedoe
ling is zich af te zetten tegen de Wes
terse wereld waarin wij wonen en de
heren van het Kremlin in het gevlij ta
komen. Bovendien zou er een film wor
den vertoond, waarin les werd gegeven
in het opwerpen van barricades en het
plegen van sabotage. Terecht schrijft
Ds. J. Verwelius te Schoonhoven hier
over in „De Hervormde Vaan", dat
„Kerk en Wereld" zich op een anti
christelijke weg bevindt. Ds. Verwelius
schrijft o.m. „Je vraagt je toch wel af,
waar het heengaat met kerk en wereld.
Hoe is het mogelijk, dat de synode van
onze kerk dit allemaal maar toelaat.
Hier worden duidelijk de fundamenten
van de kerk ondergraven. Wij moeten
hiertegen niet alleen fel protesteren,
maar ook een feit stellen door b.iv. de
quota niet meer te betalen. Om des ge
wetens wil kunnen we ons geld toch niet
laten gebruiken voor allerlei kerk-on-
dermijnende activiteiten en onchristelij
ke propaganda.
En het mag ons bovenal wel tot diepe
droefheid zijn, dat het in onze kerk zó
toegaat. Moge meer en meer de nood op
ons hart gebonden worden opdat we
vooral samen bidden om de verlichting
van de H. Geest, die harten kan om
buigen en bekeren tot de Heere onze
God".
GEREF. KERKEN
Beroepen te Grijpskerk P. Ribberink
te Strijen; Oosterbeek E. Kim te
Vroomshoop; Maassluis H. Lenters te
Delden.
Aangenomen naar: Amsterdam F.
Kraan te Den Haag; Woubrugge kand.
Th. Middelkoop te Amsterdam,
Bedankt voor: Waardhuizen kand. Th.
Middelkoop te Amsterdam; Heerde J.
v. Dalen te Rotterdam.i
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Beroepen te Delfzijl, Drogeham, Kan-
tens, Kornhorn, Pieterburen, Ulrum,
Zevenbergen, Zaamslag en Zuidhorn
kand. H. Feenstra te Amsterdapi; Drie-
sum en Murmerwoude W. Wieringa te
Berkel.
Aangenomen naar: Bunschoten S.
Cnossen te Alkmaar.
Bedankt voor: Bedum, Deventer en
Hoogkerk S. Cnossen te Alkmaar; Ter-
neuzen R. Hoogsteen te Enumatil.
Zwyndrecht: Na bevestiging door zijn
vader Ds. D. v. Dijk, em. pred. te Gro
ningen met 2 Tim. 3 16 en 17, deed Ds.
Kj V. Dijk, gekomen van Temeuzen, in
trede alhier met 1 Petrus 1 24 en 25.
Het was de twaalfde maal, dat Ds. D.
V. Dijk, die nog twee zoons heeft, die
predikant zijn, één van zijn kinderen in
het ambt mocht bevestigen.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Bennekom A. Vlietstra te
Werkendam; Drachten C. Bos te Zuid-
iand.
Bennekom: Wegens vertrek naar
Schiedam, nam Ds. W. van Sorge af
scheid van deze gemeente met 1 Cor. 16
:22.
Mijdrecht: Ds. M. den Blelïer nam af
scheid wegens vertrek naar Dutten. De
tekst voor deze gelegenheid was Matth.
28 20,
Ds. P. Roos te Middelharnis is door de
synode gekozen in de commissie voor
Geestelijke zorg en Bezwaarschriften.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Capelle aan de IJssel J.
V. Haaren te Amersfoort; Norwich P.
Honkoop te Kampen; Boskoop A. Ver-
gunst te Rotterdam; Middelharnis C.
Wisse te Elspeet; Gouda J. Weststrate
te Meliskerke.
Aangenomen naar: Uddel P. v. d. Bijl
te Katwijk.
Zoetermeer: Na bevestiging door Ds.
F. Harinck te 's-Gravenhage, deed Ds.
H. Rijksen, gekomen van Gouda intrede
met Joh.! 3 29-30.
Woerden: Na bevestiging door Ds. A.
Vergunst te Rotterdam met Jesaja 62
e, deed kand. J. Kleppe intrede met 1
Cor. 1 23 en 24. Het is voor het eerst
in het 40 jarig bestaan, dat deze gemeen
te een eigen predikant heeft gekregen.
MIDDELHARNIS
Kerkdienst. Donderdag 9 september
a.s. hoopt voor de Geref. Gemeente al
hier voor te gaan Ds. A. Vergunst van
Rotterdam. Aanvang 's avonds 7.30 uur.
MELISSANT
Huwelijksbevestiging. Vrijdagmiddag
10 september hoopt ds. P. Blok het hu
welijk te bevestigen van H.i de Gooyer
en B. J. de Waal in het kerkgebouw aan
de Beatrixlaan. Aanvang van de dienst
3.15 uur.
In de dagbladen van de G.P.D. (Grote
provinciale dagbladpers) vinden wij een
artikel van een medewerkster over de
dranken die thans op de markt worden
gebracht en die geen' schadelijke wer
king uitoefenen noch de verkeersvei
ligheid in gevaar brengen, als men er
op recepties etc. mee getoast heeft. Wij
laten van dit artikel hier het grootste
deel volgen:
„In het gemeentehuis van een middel
grote plaats in ons land wordt een re
ceptie gehouden. Knallend worden de
champagneflessen ontkurkt. Schuimend
klokt de feestdrank in de glazen'. De
gasten heffen de kelk, proeven en kij
ken elkaar goedkeurend aan: „beste
champagne". De burgervader lacht in
z'n vuistje. Hij weet, dat het edele vocht
geen druppel alcohol bevat. De dien
stertjes lopen af en aan. Ze hebben het
druk. Er wordt die middag bijzonder
veel getoast. De grote verrassing komt
als iemand naar het merk vraagt en dan
ziet dat op het etiket de naam cham
pagne ontbreekt. Er is alleen maar „na
tuurzuiver mousserend druivensap" ge
schonken.
De proef die het gemeentebestuur
heeft genomen, is volkomen geslaagd.
Zelfs degenen, die zes, zeven glazen (en
meer) naar binnen hebben geslagen, zul
len volkomen nuchter achter het stuur
van hun auto kruipen. „Geen alkohol bij
snelverkeer" een slagzin, die zo moeilijk
is op te volgen voor hen', die er niet vies
van zijn", als er allerlei bladen met
verleidelijke drankjes worden aange
rukt.
„Mijns inziens zouden de overheid en
grote insteU'ingen het goede voorbeeld
moeten geven," zegt de heer G. de
Vries, directeur van de firma Consuco,
die sinds enkele jaren uit Zwitserland
alkoholvrije dranken importeert. In zijn
kantoor aan het Amsterdamse Ooster
park drinken wij gedurende het onder
houd dat wij met hem hebben, een
glaasje vermouth, een' kruidig bittertje
en een pittige punch, nippen aan een
glas cassinette en besluiten het drank
festijn met een glaasje bier. Na afloop
staan we nog even vast op onze benen
'als daarvoor.
Het was niet in de eerste plaats het
snelverkeer dat de heer De Vries er toe
bracht naar pittige drankjes te zoeken,
die alkoholisohe dranken zouden kun
nen vervangen, zonder dat het aan ge
zelligheid inboet. In Zandvoort zag hij
een paar jaar geleden enkele 14-jarige
meisjes stomdronken langs de straat
slieren. De jeugd heeft bij hem een
warm plaatsje in het hart en dit tafe
reel greep hem zo aan, dat hij zich
toen voornam er zo mogelijk iets aan te
doen. Hij begreep best, dat jonge men
sen ook wel eens mee willen doen, voor
al de jeugd tussen servet en tafellaken;
Het glaasje limonade en de vruchten
sappen' vinden ze al gauw te kinder
achtig. Maar een alternatief was er niet.
Het toeval hielp de heer De Vries een
handje. Hij had nogal wat connecties
in Zwitserland en hij hoorde, hoe in dit
land alkoholvrije likeuren en bieren al
vaak worden geschonken in de restau
rants. Een reisje naar het bergland
bracht hem het nodige enthousiasme.
„Dit is wat ik zoek", wist hij direct na de
eerste kennismaking met de goedsma-
kende dranken. Hij bezocht diverse
fabrieken, waar de directie graag bereid
was hem het geheim te verklappen,
waarom haar prodiokten genade konden
vinden in de ogen van hen, die een
hartversterkertje wel appreciëren.
De dranken worden namelijk volgens
't normale procédé met alkohol bereid,
maar later wordt die eruit gehaald. Wat
overblijft is het rijke bouquet, maar de
schadelijke nevenwerking is weggeno
men. Huisvrouwen die de peertjes sto
ven met wijn of in andere gerechten
een sdieutje madeira doen, weten wel,
dat de alkohol vrij snel na de verwar
ming vervliegt. In 'het alkoholvrije bier
blijft de bittere smaak van de hop be
houden. Bij de bewerking van het ger-
stenat werd op het moment van de gis
ting de alkohol eruit gehaald. Daarna
werd het gepasteuriseerd, waardoor het
lang houdbaar blijft. Ook als het flesje
geopend is geweest.
NAAIMACHmEHUIS
Kortemee^. 17 - TtL 01840-
B^tC^ie OP !EOt»[
BOK Moer pt^s teïée» Btodraa
aan PFAFF, Azttwooixi 1:^
BBC@Bea op Zoaraa.
Herkens toren staat ontluisterd,
en is van zijn spits ontdaan,
'n Bof is 't voor de Herkinezen
dat het uurwerk nog blijft gaan.
Klok kan steeds nog slaan en luiden,
men blijft steeds toch bij de tijd.
Lopen eoht zover niet achter,
al hoort men soms dat verwijt,
't Kan nog wel een poosje duren
eer die luister is hersteld.
En zoals we ook vernamen
kost dit werk een berg met geld.
Maar dat is te tolereren,
is beslist niet weggegooid,
wat dan zeker ook zal blijken,
als dit werk straks is voltooid;
't Haantje weer kan koning kraaien,
dan kraait daar geen haan meer naar.
Als die vrolijk staat te draaien
wordt men 't zeker niet gewaar,
't Wordt daar bij die oude toren
straks beslist een fraai gezicht.
Restauratie en sanering,
zijn daar dan ook op gericht.
Jammer is, dat men die toren
tevens niet wat breder maakt.
IJl en slank rijst hij naar boven,
dat kan in dit werk gelaeikt.
Jammer ook, dat men geen plaats
maakt
voor een extra wijzerbord,
wat, gezien de dorpsuitbreidinjg
zachtjesaan 'wel nodig wordt.
Maar wie weet, of dit wordt spoedig
ook nog geraliseerd.
Voor het heden is belangrijk
„Toren wordt gerestaureerd".
Herkinezen zijn daar blij mee;
Jammer vindt men 't anders wel,
dat dit ding ook nog te klein is
voor een „mini-kloklienspel".
J. S.
De raad ging in besloten zitting
en de publieke tribune werd in M
afwaohttag van de heropening s
van de zitting naar de gang ver-
wezen, zegt iemand een tikkeltje
verontwaardigd: „De burgemees- s
ter zal zeggen laat de raad maar g
zitten, die begrijpt er toch niks 3
van
MIDDELHARNIS - SOMMELSDIJK
Algemene Bond van Bejaarden
De leden dezer bond worden uitgeno
digd, tot het bijwonen van een contact
middag op dinsdag 14 september 1971
nam. 2 uur in het Diekhuus te Middel
harnis.
Ook donateurs zijn hartelijk welkom.
Na opening door de voorzitter, ziillen er
door dhr. Borstlap mooie di'as vertoond
worden, en in de pauze zal er koffie
geserveerd worden: met het nodige er
bij.
Het één :met het ander kan hierdoor
een gezellige contactmiddag worden.
IBRVOLGVBRHAAL
door Slbe van Aangium
Wieger hoorde hem spreken. Geluk-
•og voor hem was juist de muur voor,
Waar de ladder niet zou komen, heel
«ag. Aan de andere kant was hij, zoals
*e zagen, wel vier meter boven de goot.
«f^aat ze maar komen", zei Wieger in
zichzelf, „ft 2al ze een warme ontvangst
«Meiden".
De mannen snelden naar beneden om
en ladder te zoeken. Er was echter ner-
sens een ladder te vinden, dan in de to-
«n- Deze was echter te kort voor het
oeoogde doel. Zwarte Jan zond hierop
hpt j^^"^ "33^ sen boerderij onder
dorp. Hoewel de mannen snel lie-
fj™, duurde het bijna anderhalf uur
lankwamen. Ze droegen een
«ge ladder, een zogenaamde bintlad-
"=f. (ladder van 30 sporten. Men klimt
mee op de gebinten in de schuur.)
..Jullie bent lang weggebleven, lui",
za Zwarte Jan.
>.We konden onmogelijk eerder", ant-
«oorüden de mannen. „We hebben zelfs
'"•w gelopen, 't Was een hele sjouw".
De man wiste zich het zweet van 't ge
zicht.
Ze moesten de ladder van binnen door
naar de goot om het gebouw brengen.
„Kan de zolder het houden, Jan?"
vroeg één zijner mannen.;
„Ik denk het wel. 't Valt meestal wat
mee", zei Jan.
Nauwelijks had hij dit gezegd of
krakDe man die het voorste eind
van de ladder droeg, schoot door de
zolder. Hij gaf een kreet dan een
smakZwarte Jan holde naar bene
den. De boer lag op de grond geluid
loos. Zwarte Jan boog zich over hem
'heen. De boer kreunde. „Gelukkig", zei
Jan. „hij leeft nog. De arme kerel is
bewusteloos. Laat hem maar even lig
gen. Hij komt zo wel bij". Inderdaad
geschiedde dit na enige tijd. Hij kreun
de geweldig.
„Laten we hem naar het klooster dra
gen", zei Zwarte Jan.
„Zouden we hem niet op een wagen
kunnen vervoeren?" vroeg één der man
nen.
„'t Zal wel moeten", zei Zwarte Jan.
„Anders moeten we in elk geval een
draagbaar hebben.i Laten een paar man
nen naar Ried gaan en meenem.en wat
ze vinden kunnen. Ik vrees dat een wa
gen te veel stoot. Misschien woont er
wel een timmerman in Ried. Neemt
maar mee, wat je krijgen kunt en in elk
geval een wagen".
Op dit ogenblik liet zich oen oorver
dovend lawaai horen. Een groot gedeelte
van de zolder schoot naar beneden, een
stuk muur en enkele balken medene-
mend. Een wolk van stof steeg omhoog.
Daarna hoorde men een akelig gekerm.
Wat was 't geval?
Nadat Zwarte Jan naar beneden was
gesneld, probeerden de boeren, die met
de zware ladder bezig waren, deze naar
de goot te brengen. Ze waagden zich
daarbij te veel op de achterkant van 't
gebouw. Hier hadden de balken geen
steun meer in een achtermuur, maar ze
hingen aan de zoldering. IVIen kan zich
't gevolg denken. Door het gewicht der
beide boeren boog de zoldering omlaag.
De balken schoten daardoor uit de bin
nenmuur, waarin ze steunden, met het
gevolg, dat de zoldering met de balken
en de beide boeren naar beneden schoot,
tegelijk een gedeelte van de binnenmuur
mede nemende. Ongelukkig kv/am de
vallende steen op de beide mannen te
recht. Bebloed en gekneusd kropen ze
onder het puin vandaan. De ene had z'n
arm gebroken en de ander z'n schouder
ontwricht. Gelukkig konden ze beiden
nog lopen.
„Ga naar 't klooster", zei Zwarte Jan,
„Broeder Bart'holdus zal jullie wel ver
binden. Die heeft er goed verstand van.
En dat hebben we aan die schoeljes te
danken, daarboven!" Hij balde zijn
vuist. „Wacht maar, lummels?" schold
hij, „we zullen jullieMaar wat ze
zouden doen, werd nooit uitgesproken,
want op dit ogenblik riep een benauw
de stem van boven: „Jan, Jan, kom
gauw! Help, help
Met grote sprongen snelde Jan naar
boven. De deur naar het dak stond open.
Met een paar sprongen was Jan in de
goot. Daar hoorde hij een angstige stem:
„Vlug, vlug, ik kan niet langer vasthou
den!" Hij zag een paar handen, waarvan
de vingers zich krampachtig om de
gootrand klemden. De goot wiebelde ge
vaarlijk onder de stappen van Zwarte
Jan. Deze liet zich plat neer op de bo
dem der goot en schoof heel langzaam
naar de hangende man toe. Nu was hij
bij hem. Zwarte Jan boog zich met hel
hoofd over de gootrand heen. Hij zag
de boer hangen. Hij greep hem bij de
polsen. Dan richtte hij zich op. De goot
kraakte onrustbarend. „Die oude verrot
te rommel!" mompelde hij. „Kun je je
niet wat oprichten?" vroeg hij de boer.
Deze deed wanhopige pogingen zich op
te geven. Maar het lukte niet. „Kun je
je voet niet ergens in zetten?" vroeg
Jan.i Zijn adem ging hijgend. Hij kon de
'boer bijna niet hoger krijgen. Hij span
de al zijn krachten in. Neen, het ging
niet. Ten einde raad riep hij om hulp.
„Help, mannen! Voorzichtig
Een paar mannen snelden toe. „Hier
niet op de goot komen", schreeuwde
Zwarte Jan. „Dan gaan we allemaal.
Breng de ladder naar beneden en zet
die tegen de goot op. Vlug!"
De mannen hadden onmiddellijk zijn
bedoeling begrepen.
„Kun je 't nog even uithouden?" vroeg
Zwarte Jan aan de boer, die aan de goot
hing.
„Als jij het uithouden kunt", zei de
boer. „Ik hang wel".
Zwarte Jan had het echter ontzettend
zwaar. Hij durfde geen poging meer
aanwenden, de man omhoog te treikken,
want hij merkte dat het weinig meer
scheelde of de hele goot liet los.
Gelukkig duurde het niet lang, of hij
hoorde stemmen beneden. De mannen
waren er met de ladder. Ze zetten deze
op, precies onder de plaats, waar de
boer hing. Nu kon deze zijn voeten steun
geven. „Gelukkig", zei hij. Dan daalde
hij naar beneden.; Hij was bleek en zijn
benen trilden, „'t Was ontzettend", zei
hij.
Zwarte Jan lag voorover in de goot.
Hij bleef enige ogenblikken liggen, na
dat de boer naar beneden was gegaan.
Hij was doodop. Eindelijk schoof hij
langzaam achteruit. Toen hij bemerkte,
dat de goot steviger werd, richtte hij
zich op. Nog wankelend ging hij staan
en bezag de goot. 't bleek, dat een ge
deelte was afgebroken. „Hij zal ermee
naar beneden gestort zijn en zich toen
nog net vast gegrepen hebben", mom
pelde Zwarte Jan. „Maar die goot houdt
ons niet. 't Is onmogelijk hier een ladder
op te plaatsen. We moeten maar probe
ren van binnen uit erin te komen.
Drommels, dat luik moet kapot".
Hij begaf zich naar beneden. De boe
ren stonden werkeloos bij elkander.
„Wat moeten we nu doen. Jan?" vroe
gen ze.
„De goot schijnt ons niet te houden",
zei Jan. „Was jij naar beneden gestort?"
vroeg hij aan de boer, die nog aan de
voet van de ladder stond.i
Deze knikte. „Ja", zei hij. „Ik wou
eens inspecteren, waar we het best de
ladder konden plaatsen. Plotseling
schoot ik door de goot heen. Gelukkig
kon ik de Ujst nog beetpakken. Ik wil
je vertellen, dat ik angstige ogenblik
ken heb uitgestaan".
„En ik niet minder", zei Jan. „De lad
der kan daar niet staan. We moeten het
luik zien open te rameien".
Hotse met de tien snelle ruiters wa
ren ongeveer daar, waar het pad naar
de kluizenaar van de weg afboog, toen
ze de groep boeren, die bij de ruïne van
Elgersma was doorgelopen, troffen, 't
Waren ongeveer veertig man. De mees
ten waren gewapend met schoppen,
messen of enig ander wapen, dat ze
hadden kunnen grijpen. Op het zien
der ruiters bleven de boeren staan. Dan
gingen ze aan de kant van de weg, om
hen door te laten. Hotse hield zijn
paard in. Hij was nog niet met zichzelf
eens wat hij doen zou.
„Wat moeten jullie, mannen?" vroeg
'hij.
(Wordt vervolgd)
