EiiAriDEn niEUWs
ZEISS
Overdenking
Protestants Flakkee
voert actie voor
weeshuis in Turicana
DE VRIJBUITER
fotocopiëen i
g
Bijzondere
postzegels
Suriname
(Kenya)
TELEURGESTELD...
2e blad
Vrijdag 22 januari 1971
No. 3955
ING I
•k ir
OVEh UW
ZIG-ZAG NAAIMACHINE 7
RUIL ZE IN
voorde'
imoidernè PFAPF
zig-zagiichtgewicht
Wij ruilen allé merken in,jf
ool< vreemde I
W. RIKKEN N.V.
J. KEUVELAAR
uit de
Heilige Schrift
ni.sfmtMW*^QiÊam^^s^i*mi, Aft
Autobedrijf A. J. VAN RÜMPT
MOLENDIJK 85
STAD AAN 'T HAKINGVLIET
TEL. 01871 - 553
P. MELISSE
1
Ook voor
Klaar terwtjl wacht
FOTOGRAFIE
I J. ZANDSTRA
SOMMELSDIJK
Een abonnement op Eilanden-
nieuws kost U sitchts 0,29 cent
of één sigaar! per week.
50,—
35,-
-37,50 I
00,- I
ING I
De spanningen in de Ger. Kerken.
Dr. Arntzen mt het ambt.
Onderlinge verdeeldheid.
Het begint erop te lijken dat de span
ningen in de Gereformeerde Kerken hier
en daar tot conflicten zullen leiden. De
Synode van Sneek, die met nogal alge
mene en gematigde uitspraken heeft
gepoogd, de partijen wat tot elkaar te
brengen, heeft bij vele verontrusten de
indruk gemaakt, de kool en de geit te
willen sparen,! Het is op zichzelf een
loffelijk streven, de geschillen niet op
te blazen en meer te zoeken naar dat
gene wat verbindt dan naar wat schei
ding teweegbrengt, maar men kan ook
niet ten koste van alles proberen de
zaak bij elkaar te houden.
In het Centraal Weekblad" heeft Ds.
j. Overduin van Veenendaal onlangs
een vijftal artikelen geschreven waarin
hij een nabeschouwing gaf over de sy
node van Sneek. Ds. Overduin is een
man met wijsheid en ervaring en hij
spreekt met overtuiging en gezag. Hij
heeft ook in bedoelde artikelen zijn
best gedaan om begrip te wekken, niet
alleen voor de verontrusten, maar ook
voor de moeilijke positie van de synode.
Maar uit een volgend artikel (van 8 jan.
j.l.) blijkt wel, dat zijn bezadigde woor
den hem niet door alle gereformeerden
in dank zijn afgenomen. Met name de
verontrusten zijn niet overtuigd. En dit
keer gaat hij de verontrusten nogal fel
te lijf. Vooral de methode waarop bij
voorbeeld Prof. Kuitert door zijn te
genstanders is aangevallen, keurt hij
sterk af. Dat is vaak in strijd met de
christelijke levensstijl en zelfs met het
elementair burgerlijk fatsoen. Hij is wel
zo eerlijk om te erkennen dat niet alle
verontrusten het zo bont gemaakt heb
ben, maar er zijn er toch onder hen, die
Kuitert bestreden hebben op een min
derwaardige wijze.
Dat laatste zal natuurlijk ieder wel
denkend mens afkeuren.i Ook in de hitte
van het gevecht moet men niet strijden
met vleselijke, maar met geestelijke
wapens. Maar met anonieme brieven of
met lelijke brieven van zijn tegenstan
ders is Kuitert toch niet bij voorbaat in
het gelijk gesteld? Ds. Overduin geeft
dat ook wel toe, maar hij maakt toch
sterk de indruk alsof hij Kuitert in be
scherming neemt tegen lafhartige aan
vallen. Het is inderdaad erg, wanneer
een hoogleraar wordt aangetast in zijn
eer en goede naam. Maar het is toch
altijd nog erger, wanneer de Koning van
de Kerk beledigd wordt doordat men
Zijn Woord verdraait of niet serieus
neemtDat had Overduin er wel
duidelijk bij mogen zeggen.
En dat had ook de synode van Sneek
wel mogen zeggen. Nu ze dat niet ge
daan heeft, wordt het gevaar van split
singen en afscheidingen met de dag gro
ter.
Inmiddels meldden de dagbladen be
gin deze week dat Dr. M. J. Arntzen,
predikant te 's Gravendeel, zijn ambt
heeft neergelegd. Ds. Arntzen, theoloog
van formaat en meer dan 25 jaar pre
dikant in de Gereformeerde Kerken,
heeft zondag na de dienst aan zijn ge
meente bekend gemaakt, om des gewe
tens wil niet langer het ambt in die ker
ken te kunnen bekleden. Of hij van
plan is, zich bij een ander kerkgenoot
schap aan te sluiten, vermeldde het be
richt niet. Maar hij zou weleens het
eerste schaap kunnen zijn, dat over de
dam komt
Nu is afgezien van de strikt per
soonlijke overwegingen van Ds.. Arnt
zen, die we hebben te respecteren in
dividuele uittreding uit een kerk een
wij zinloze stap. Maar wanneer andere
bezwaarde predikanten dit voorbeeld
zouden volgen, dan konden de Gere
formeerde Kerken weleens een flinke
veer moeten laten. De grote vraag is:
Wat doet het kerkvolk? We hebben de
indruk dat er onder de gemeenteleden
'Xïg veel meer verontrusten zijn dan on
der de predikanten. Maar daar staat te
genover dat kerkmensen, met name de
ouderen, en zeker Gereformeerden, nog
al gehecht zijn aan de kerk, waartoe
ton ouders en hun grootouders behoor
den, Wat uiteindelijk de doorslag zal
seven, het beginsel of de traditie, dat
zal de tijd leren. En daarbij zal uiter
aard plaatselijk veel afhangen van de
houding van de predikant.
■k -k
Te betreuren is het feit dat ook de
verontrusten onderling niet eensgezind
zijn. Men is het wel eens over het ver
val van de kerk, die niet meer leeft
naar Schrift en Belijdenis, maar men
heeft verschil van mening over de vraag
of men nog iets kan bereiken en zo ja,
hoe. Daar is bijvoorbeeld het „Gerefor
meerd Confessioneel Beraad" rondom
Ds. L. H. Kwast van Leeuwarden. Daar
zijn andere verontrusten verenigd in
„Waarheid en Eenheid", die willen blij
ven proberen de kerkelijke weg te be
wandelen. Daar zijn ook anderen, die
daar geen heil meer in zien (o.a. Dr. Ph.
J.I Huijser te Werkendarn) en die meer
voelen voor een soort Gereformeerde
Bond in de Gereformeerde Kerken.
Het zou te wensen zijn, dat alle ver
ontrusten zich aaneen schaarden om sa
men het goede voor de Gereformeerde
Kerken te zoeken. De situatie in de Ge
reformeerde Kerken is zó ernstig men
leze slechts het interview van „De Rot
terdammer" met Prof. Kuitert dat
men zich geen onderlinge verdeeldheid
meer kan veroorloven.
WAARNEMER.
NAAIMACHINEHUIS
Korte Meestraat 17
BERGEN OP ZOOM
TeL (01640) 3 58 78
BON: Voor gratis folders zenden
aan Pfaff antwoordnvtmmer 102,
Bergen op Zoom.
Naam;
Adres:
Plaats:
PRIJSINDEXCIJFERS VAN DE
GEZINSCONSUMPTIE
VOOR WERKNEMERSGEZINNEN
DECEMBER 1970
Het prijsindexcijfer van de gezinscon
sumptie, zoals het Centraal Bureau voor
de Statistiek dat maandelijks samenstelt
op basis 1964 100, bleef nagenoeg ge
lijk: 135,1 in december tegen 135,0 in
november. Voor brood, vlees en vlees
waren, meubelen, vloerbedekking,
schoeisel en treintarieven werd een stij
ging geregistreerd.i Daartegenover stond
een daling voor aardappelen, groenten,
eieren en kleding.
Het gemiddeld indexcijfer voor het
jaar 1970 kwam te staan op 132,4 tegen
126,8 voor 1969. Dit komt neer op een
stijging van 4,4''/o.
BRIULENGLAZEN
by de speciaalzaafc
ZANDPAD 32 - BUDDELHASNIS
GOD IS HOOG, EN TOCH
„Want alzo zegt de Hoge en Ver
hevene, Die in de eeuwigheid
woont, en Wiens Naam heilig is:
Ik woon in de hoogte en in het
heilige, en bij dien van een ver
brijzelden en nederigen geest is".
Jesaja 57, 15a.
II
God is zo hoog, Hij gaat al het ge
schapene zo oneindig te boven, dat Hem
de eer gezongen wordt, in de zalige
Kerstnacht, door engelenmond en -stem;
„Ere zij God in de hoogste hemelen!" En
toch, Salomo wist er al van,: zelfs de
hemel der hemelen zou Hem niet kun
nen bevatten.
De oud-engelse hoogstbekwame god
geleerde, wijlen dr. Thomas Goodwin,
behandelt deze tekst in onmiddellijk
verband met een parallelle plaats uit
Jesaja, n.l. 66, 1 en 2.
Daar lezen we n.l.: „Alzo zegt de
HEERE: De hemel is Mijn troon, en de
aarde is de voetbank Mijner voeten;
waar zou dat huis zijn, dat gijlieden Mij
zoudt bouwen, en waar is de plaats Mij
ner rust? Want Mijne hand heeft al de
ze dingen gemaakt en al deze dingen
zijn geweest, spreekt de HEERE; maar
op dezen zal Ik zien, op den arme en
verslagene van geest, en die voor Mijn
Woord beeft".
De wijsgerige erkenning, dat God al
les „transcendeert", laat de mens inner
lijk koud en onbewogen. Het is een
soort verstandelijke bespiegeling. Maar
als de Geest het levende Gods-Woord
inbrengt in het herboren en verneder
de zondaarshart, wordt deze wetenschap
dat de HEERE „de Hoge en Verheve
ne" is zaak van aanbidding. Dan
gaan ze hem als zodanig belijden in en
door het geloof. God is hoog, Hij is ver
heven. De verheven God is de Souve-
reine. Die aan geen enkel schepsel, ooi-c
niet aan de mens verantwoording ver
schuldigd is van Zijn daden.i Hij gaat
verheven zijn gang en weg, in de ge
schiedenis van Zijn schepping, en in
zonderheid in Zijn heilshistorie.
O, wat is God hoog, verheven, hoe
woont Hij in de eeuwigheid en hoe hei-
(Herdenliing Openingsvlucht Nederland
- Suriname - Ned. Antillen)
Ter herdenking van het feit dat vijf
entwintig jaar geleden een permanente
lijndienst tussen Nederland (Amster
dam), Suriname (Paramaribo) en de Ne
derlandse Antillen (Willemstad) werd
geopend, zal de postadministratie van
Suriname van 14 februari 1971 t.e.m. 13
februari 1972 een serie van drie bijzon
dere postzegels zonder toeslag uitgeven.
De ontwerper is de heer N. C. Loning
uit Paramaribo.
Waarden, voorstellingen en kleuren:
15 c; reiger; geel blauw/zwart, blauw,
zwart.
20c; flamingo; blauw, geel, steenrood,
z.wart.
25 c; papegaai; groen/grijs, steenrood,
paars/blauw, geel, zwart.
Bijzondere tekst: „14 februari 1946",
„Ie speciale vlucht" en „Nederland-Su-
riname-Ned. Antillen". De prijs per se-
sie is in Nederlandse munt 1,20.
:;t«i*pgC(A J j: ¥£ÖC«t.
DAMVERENIGING E.N.E.O.
MELISSANT
Afdeling 1:
J. Doorn A. v. d. Vliet 2—0
T. V. Brussel Joh. Visbeen 11
B. Blokland W. Visbeen 2—0
T. V., d. Spaan J. Non 1—1
Afdeling 2:
J. V. Oudenaren - C. v. Waasbergen 1-1
W. V. Waasbergen - C. Mijnders Afgebr.
K. V. d. Spaan C. v. d. Bosch 2—0
B. Grootenboer J. v.i d. Vliet 11
M. Overweel A. Nagtegaal 11
Afdeling 3:
Math. Wiegel H. v. Heukelen 1—1
D. V. Heukelen J. Heuzeveldt 2O
H. Huizer St. Keijzer 2—0
C. Tieleman R. Klink 0—2
T. Doornheim R. Goedegebuur O2
BRUINISSE
G.O. 22. Dezer dagen arriveert te
Stellendam (om te worden gezand
straald) het casco van de nieuwe vis-
kotter G.O. 22, de grootste in aanbouw
zijnde Noordzeekotter met als afmetin
gen: 33 X 7V2 m X 4.07 m hol. Het casco
werd voor rekening van de firma P.
Maaskant en Zonen te Bruinisse ge
bouwd op de scheepswerf Boele te Bol
nes. Eigenaars zijn de gebroeders W. en
J.l Lokker te Goedereede. In Bruinisse
zal in dit schip, dat hier ook verder ge
heel zal worden bedrijfsklaar gemaakt,
een 900 p.k. Deutz Dieselmotor worden
gebouwd van 500 toeren, op de schroef
160 toeren. De diameter van de schroef
is 2V2 meter. Door middel van een Hodi
straalbuis kan de stuwkracht worden
opgevoerd tot 1100 p.k.
LANDBOUW
MECHANISATIEBEDRIJF
TEL. (01875) 216
NIEUWE-TONGE
lig is Zijn Naam, Van dat laatste zong
de nederige dienstmaagd des Heeren:
Maria, in haar Kerstzang. Juist oolv
daarom, omdat die heilige God haar
aardse en zondige vat kwam vervullen,
en wel op een speciale wijze, zodat zij
de moeder van de Zaligmaker mocht
worden. Maar éénzelfde zaak weder
vaart elke zondaar in „vindenstijd", „in
het uur der minne", als ook zij vervuld
worden met de Heiligen Geest, uit God
geboren worden, en Christus in hun hart
een gestalte aanneemt, en zij door dien
H. Geest geleid en vernieuwd worden,
tot de laatste ademtocht toe.
Genade maakt geen grote mensen. Die
stelregel werd er van der jeugd af bij
mij ingehamerd, in de ontmoeting met
het levende volk van God. Zij wisten
het uit het Woord, ja, uit de persoonlijke
ondervinding van het begenadigde hart,
„Ik woon zegt die Hoge en Verheve
ne bij dien van een verbrijzelden .en
nederigen geest is"
Wanneer de mens hoogmoedig is,
hoogmoedig leeft en hoogmoedig zondigt
moet hij er maar niet op rekenen, dat de
HEERE in en bij hem woont. Onmoge
lijk!
Aan het „komen" en „wonen" van
God bij en in den zondaar, gaat steeds
een werk en periode van voorbereiding
vooraf. De adventsprediker, de heraut
van Koning Jezus, Johannes de Dopei
heeft een voorbereidende taak. De wel
gaat steeds aan het Evangelie vooraf.
Door de wet is immers de kennis dei
zonde? Anders is en komt er geen plaats
voor de Gezegende des Vaders; al roem1
men nog zo vleselijk in Hem.
Niet slechts een zachte aanrading,
vermaning, aanraking is nodig, maar hel
zo stinlïend hoogmoedige zondaarshart
moet verbrijzeld en totaal vernederd
worden voor en onder den Heere! Ver
nedert u onder de krachtige Hand Gods!
Hij wederstaat de hovaardigen, maar
geeft den nedrigen genade. Het eigen-
„ik" geheel in scherven, totaal verplet
terd door Gods Majesteit, in een weg
van ontdekking, dankzij de Geest van
oordeel en uitbranding! En de ware „ne
derigheid" wordt uiteindelijk alleen ge
leerd in de school van Christus: „Leert
van MIJ, dat Ik ootmoedig ben en ne
derig van hart, en gij zult rust vinden
voor uw zielen". Het is de grote vraag:
zijn wij verbrijzeld, zijn wij nederig ge
worden? En dan is Gods belofte aan en
in ons vervuld, om Christus' wil: „Ik
woon... bij u!", bij u, arme, zondige, ver
lorene in uzelf. Ja, daar woont God,
naar Zijn belofte.
Achterberg (U.)
Ds.i J. V. d. Haar.
Op initiatief van de Stichting Jeugd-
werls Goeree Overflaldtee is eind vorig
jaar te Middelharnis een aktie ontke
tend ten bate van de zending in Kenya.
Aanleiding daartoe was een lezing die
door de zendingspredikant ds. W. J.
Bouw te Middelharnis gehouden werd.
Wat ds. Bouw toen over Turkana ver
telde heeft veler hart beroerd, vandaar
dat er spontaan een aktie op touw kwam
teneinde iets van de daar heersende
nood te lenigen. Op giro 265968 van de
Amro-Bank te Middelharnis is momen
teel met veler hulp zesduizend gulden
binnengekomen, eind maart wordt de
aktie afgesloten en er moet een wonder
gebeuren wil het doel veertigduizend
gulden voor een weeshuis dan be
reikt zijn. Wonderen gebeurden echter
nog steeds!
De Turkana stam.
„Het is onze roeping die mensen te
helpen", is er gezegd toen ds. Bouw zijn
trieste relaas beëindigd had en spoedig
werd er een werkcommissie gevormd.
De collecte op die zendingsavond be
droeg ruim tweehonderd gulden, ge
volgd door een gift van duizend gulden
en ook op de Toogavond mocht worden
gecollecteerd; de opbrengst bedroeg
duizend gulden die bij het saldo konden
worden gevoed. Thans is dat al gestegen
tot zesduizend gulden en veler mede
werking is ingeroepen dit saldo dras
tisch te laten stijgen, dat vraagt de
werkcommissie, dat vraagt de zending
en dat vragen die tientallen verschopte
weeskindertjes uit de Turkana stam.
„Wanneer de regens uitblijven en er
hongersnood komt worden de Turkana's
in z.g. „hongerkampen" opgenomen en
het zijn vooral de kinderen die in die
kampen een troosteloos bestaan lijden.
Velen zijn daar zonder ouders, tal van
kinderen blijven als weesjes achter na
moord- en plunderpartijen.i In januari
van vorig jaar heeft de Geref. Bond in
de Herv. Kerk aldaar een eerste zen-
dingspost gesticht en is met de verkon
diging van het Evangelie een aanvang
genomen, ook werd er een schooltje ge
opend en werd het medische werk ter
hand genomen. Vooral kwamen de zen
dingsmensen onder de indruk van de
ellende waarin de meeste weeskinderen
verkeren. Soms moeten ze het dagen
lang zonder voedsel stellen, vandaar dat
besloten werd zo spoedig mogelijk tot
de bouw van een weeshuis te komen.
Daar zijn echter financiële middelen
voor nodig; de bouw van een weeshuis
in een dergelijk geïsoleerd gebied is een
zeer kostbare zaak. Het is het zendings
echtpaar V. d. Plas uit Katwijk dat zicli
voor deze pioniersarbeid gaat inzetten.
Voorlopig is er veertigduizend gulden
nodig!
Medewerking.
Van de zijde van het werkcomité zijn
al een groot aantal noodkreten om hulp
uitgegaan aan mannen- en vrouwen
verenigingen, aan jeugdverenigingen en
zondagscholen, aan predikanten, kortom
aan velen op wier medewerking mag
l_^RVOLGVERHAAL
HOTSE HIDDES
door Sibe van Aangium
M
"Gelukkig wel", antwoordde Jacob
J'ytzes. „Mijn vrouw en ik blijven de
trouw. Maar van die kapelaan
"lasten we niets hebben. Zo'n ketter-
Bger! Onze arme Wietske is de dupe
^n hem geworden. En onze trouvi?e
^stoor Cornelius Everhardi zwerft wel
licht
og in het buitenland rond. Heb je
'el eens iets van hem gehoord?"
»lK zal je dadelijk alles vertellen", zei
rioh ik brand van nieuwsgie-
aneid. Leven Jacobs ouders nog?"
.^i^^^lukkig wel", zei Jacob Wytzes.
varw verschillende Anjumers ge-
bm genomen. Van jouw ouders heb-
nwe nooit weer iets gehoord".
'*n Jochem?"
^...Jochem!" Onbeschrijfelijke minach-
.Hn M Jacob Wytzes.
J bleek een verrader. Ik heb hem
Wipn"™'^'' ^y is de oorzaak, dat
jij*e gevangen werd genomen. Enfin,
"ebt hem ook leren kennen".
„Helaas ja".
„Nu, toen ik zijn ware aard kende,
heb ik hem weggejaagd. Wij Anjumers
zijn over 't algemeen trouw aan de
Kerk. Maar van die ketterjager moes
ten wij niets hebben. En van verraders
nog minder. De kapelaan moest wel
overgeplaatst worden en hij heeft Jo
chem werk bezorgd buiten Anjum".
„Nu moeten de mannen eerst eten",
viel Aaltje haar man in de rede. „Tast
toe, Hotse, 't is je gegund. En ook je
vriend".
Hotse en Wieger lieten zich geen
tweemaal nodigen. Het brood met worst
en spek, besproeid met echt Haarlems
bier, smaakte uitnemend.
„En nu moet jij vertellen", drong
Jacob Wytzes aan, nadat de mannen
verzadigd waren, „'k Ben benieuwd te
horen, wat je ondervonden hebt",
„Even wachten", zei Aaltje. „Ik moet
het ook horen". Ze ruimde vlug de tafel
af., Dan zette ze nog een kaars op tafel
en nam plaats naast haar man.
Nu vertelde Hotse alles.
„En zijn je vriend en jij nu van plan
jouw ouders te bevrijden?" vroeg Jacob
Wytzes.
Hotse knikte, „Ja", zei hij. „Dat is ons
plan. Morgen ga ik eerst een paar ken
nissen opzoeken en tegen de avond ver
trekken we. Kunnen we hier slapen?
Of is Aaltje misschien bang voor ket
ters?"
Aaltje gUmlachte. „Ik hoop goed
rooms te blijven", zei ze. „En ik keur
lang niet alles goed, wat je gedaan hebt
en doet, Hotse, Maar dat moet ieder zelf
verantwoorden. Ik heb gelukkig leren
inzien, dat er bij de ketters ook vrome
mensen zijn. En natuurlijk kun je hier
slapen. In de opkamer staat het bed
klaar".
„Nou, dan gaan we maar", zei Jacob
Wytzes. „'t Is al dicht bij tweeën. We
zijn echte nachtbrakers".
De volgende morgen bezocht Hotse
verschillende kennissen. Hij had zich
niet vermomd.; Wie zou in de gebaarde
man de baardeloze jongeman van drie
eneen half jaar geleden herkennen?
Maar toch herkende menigeen hem.
Toen hij 's middags thuis kwam, zei hij
tegen Jacob Wytzes: „Ze herkennen me
toch gauwer dan ik vermoed had. Ik
denk niet, dat de Anjumers me verra
den zullen. Maar 't is wel gevaarlijk",
„Wees maar voorzichtig", zei Jacob
Wytzes. „De een of ander moet zich
maar laten ontvallen, dat hij jou gezien
heeft en je wordt gevangen".
„Nou vanavond vertrekken we al. We
moeten 't er nu maar op wagen. Wat
zeg jij, Wieger?"
„Welja", antwoordde Rooie Wieger,
„ze hebben ons zo direct niet".
„Dan blijven jullie vanmiddag hier",
zei Jacob Wytzes.
Ze brachten een gezellige middag door.
„Nu moet ik nog even weg", zei Hot
se tegen een uur of vijf, „Is het huis van
mijn vader er nog?"
„Ja, natuurlijk", antwoordde Jacob
Wytzes. „Het staat er nog precies zoals
je vader en moeder het verlaten hebben.
Ik kon het verkopen, maar dat wilde ik
niet. Ik hoop, dat je ouders er nog eens
in komen.) Hier is de sleutel. Of wil ik
meegaan?"
„Liever niet", zei Hotse, Hij nam de
sleutel van Jacob Wytzes aan. Dan ging
hij naar zijn ouderUjk huis.
Door de goede zorgen van Jacob en
Aaltje zag het huis, hoewel ontruimd,
er helder en fris uit. Hotse opende met
de meegebrachte sleutel de deur en trad
binnen. Een weemoedig gevoel overviel
hem. Hij nam op een stoel bij de tafel
plaats. Daar zat Heit gewoonlijk. Dat
was Mems stoel. Haar spinnewiel stond
nog bij de haard. Door de kleine in lood
gevatte ruitjes staarde Hotse naar bui
ten. Daar was moeders bleekje met de
goudsbloemen, Hotse stutte het hoofd
in de hand. Waar zouden Heit en Mem
nu wezen? Om hem moesten ze vluch-
ten.i Wat een naamloze ellende had hij
over zijn ouders gebracht. Maar nu
met Gods hulp zou hij hen bevrijden.
En voor zijn ogen verrees een liefe
lijk visioen. Eens zouden Heit en Mem
weer in hun huisje wonen. En samen
zouden ze ter kerk gaan. Cornelius
Everhardi preekt. De klokken luiden...
Hotse zuchtte. Langzaam stond hij op.
Schuin vielen de zonnestralen door de
kleine ruitjes. De roerende zorg van Ja
cob en Aaltje trof Hotse diep. Wat zou
het heerlijk zijn, als alle roomsen en
aanhangers der nije leer elkaar zo lief
hadden. Liefkozend gingen Hotses ogen
over Mems spinnewiel. Wanneer zou
Mem het weer gebruiken?
Langzaam ging Hotse de kamer uit.
Bij de deur keerde hij zich nog eenmaal
om en wierp een lange bUk achter zich,
alsof hij alles in zich wilde opnemen.
Dan ging hij naar de stal, 't Was er
donker. Maar geen spinnen ontdekte
Hotse: Jacob Wytzes had ook daar zorg
voor gedragen, Hotse doorliep de kleine
ruimte.i Plotseling schrok hij op. Hij
hoorde voetstappen. Zocht men hem?
Hoor nu waren de voetstappen In de
gang.
„Ben je daar, Hotse?"
O, gelukkig, 't was Jacob Wj^zes.
„Hier", riep Hotse, „in de stal. Ik schrok
al".
„Je bleef zolang", verontschuldigde
Jacob Wytzes zich. „En daar pas kwam
Rients me waarschuwen, dat het in 't
dorp bekend was, dat jje hier bent. Een
paar schijnen je vanmorgen herkend te
hebben".
„Ja, 't wordt tijd", antwoordde Hotse
verstrooid. Dan scheurde hij zich met
geweld los uit zijn gepeins. ,,Ik ben
klaar om te vertrekken, 't Is nu ook
bijna donker".
Samen gingen ze naar buiten. Jacob
Wytzes sloot de deur. Hotse wierp nog
een weemoedige blik op het oude huis.
worden gerekend. Maar veertigduizend
gulden is een hand vol geld. De diaco
nieën is om financiële hulp gevraagd en
in februari zal er in de Herv. kerken
een koUekte gehouden worden inplaats
van de koUekte voor het werelddiaco-
naat. We zouden onze lezers willen vra
gen ook een duit in het nog matig ge
vulde zakje te doen. Je kunt immers
zielsveel met die stakkerdjes te doen
hebben maar daar worden ze weinig
wijzer van. Doe wat via giro 265968 van
de AMRO bank te Middelharnis,
BRUINISSE
Landbouwbedrijf in andere handen.
Vorige w^eek werd te Bruinisse het
landbouwbedrijf van mevr. wed. A.
Hanse-Doeleman bij inschrijving ver
kocht. Voor dit bedrijf, dat enkele ge
slachten lang eigendom van de fam.
Hanse is geweest, maar waarvan de nog
jonge laatste eigenaar in de zomer van
1970 overleed, waren drie inschrijvings
biljetten ingeleverd. Hoogste inschrijver
was dhr. D. Kik Kz. te Bruinisse, zijn
opvolger was Jan de Wit uit Dirksland,
dezelfde die het bedrijf van dhr. B. de
Ronde te Sirjansland heeft gekocht. De
derde Inschrijver was dhr. de Winter
uit Oosterland, die enkele jaren geleden
het bedrijf van de fam. Bartel-de Jonge
in eigendom verkreeg en die vorig jaar
hoogste inschrijver was voor het 30 H.A,
grote bedrijf van de Proefboerderij De
Scheldemonden, Opmerkelijk is wel dat
er vorig jaar nog 14 liefhebbers waren
voor dit 30 H.A. grote bedrijf, terwijl er
nu slechts 3 inschrijvers uit de bus
kwamen, een tendens dat de ,,landhon-
ger" aan het kenteren is. Het nu ver
kochte bedrijf is 12 H.A, groot. Het ver
schil tussen de inschrijving van dhr.
Kik en van dhr. de Wit was niet groot,
maar de inschrijvingsprijs wordt niet
publiek gegeven.
„Eerst nog een stevige avondboter
ham", zei Aaltje.
„We moesten nu maar weggaan",
meende Hotse. „We willen jullie niet in
ongelegenheid brengen",,
„Kom, gekheid", antwoordde Jacob
Wytzes. „Zo'n vaart zal dat niet lopen.
De Anjumers zullen jullie niet verraden
en eer er bericht naar Dokkum is en
weer terug, kunnen jullie allang weg
zijn. Trouwens ik denk niet, dat de pas
toor de inkwisitie zal waarschuwen. Nu
de kapelaan weg is, leven we hier heel
wat rustiger. Tast maar flink toe",
„We hebben anders 't eten nog niet
zo lang op", zei Hotse,
„Och kom, zulke jonge kerels kunnen
altijd eten".
Het brood met koud schapevlees
smaakte de mannen best.
„En nu nog een bord karnemelkse
pap", zei Aaltje. „Dat vult de maag".
„Nu kan ik werkelijk niet meer", zei
Hotse. Rooie Wieger at nog enige tijd
door, maar eindelijk verklaarde ook hij
zich verzadigd.
„Ik heb jullie een boterham klaar ge
sneden", zei Aaltje. „Dan hebben jullie
onderweg iets. Waar gaan juUie nu
eerst heen?"
„Ik wil het u graag vertellen", ant
woordde Hotse „maar het is niet ver
standig. Want als ze u ondervragen,
kunt ge naar waarheid zeggen, dat ge
van niets weet. Alleen ik hoop, dat
we mijn ouders mogen vinden..
