EIIAIIDEn - niEUWS
ZEISS
Moderne smalfilmcamera
eenvoudig te bedienen!
bruidsfoto's
Ook U kunt een aardig filmpje maken
Voorzomer nog
bij de record
droogsten
De grote liefde
Geslaagde kandidaten
Handelsavondschool
te Hiddelharnis
2e blad
Vrijdag 19 juni 1970
No. 3895
Autobedrijf A. J. VAN RUMPT
MOLENDIJK 85
STAD AAN 'T HARINGVLIET
TEL. 01871 - 553
Zonclas;sdienst artsen
J. KEUVELAAR
F&MSQBAME
J. ZANDSTRA
SOMMELëDyK
WEERPRAATJE
Onrust aan de universiteiten
Democratisering
Linkse tendenzen.
Overal is onrust; overal is men aan
het experimenteren; en nergens schijnt
men die onrust te kunnen wegnemen of
iie experimenten te kunnen doen sla
gen. Een afdoend bewijs voor deze stel
ling vinden we in de universitaire we
reld. Reeds verschillende jaren weer-
ldin!ï;t daar de roep om inspraak van de
studenten in het studieprogramma en
om democratisering van het hoger on
derwijs. Maar ondanks de welwillend
heid, waarmee deze eisen zijn aange
hoord en ondanks de vele experimen
ten aan de universiteiten, duurt de on
rust voort en wordt de problematiek
hoe langer hoe ingewikkelder.
Een overzicht van wat er de laatste
jaren aan de universiteiten is gebeurd
en van de moeilijkheden waarvoor men
zicli nog steeds geplaatst ziet, bood „El-
seviers Weekblad" van 13 juni j.l.
Daarin kon men een uitvoerig interview
aantreffen met Prof. Mr. A.i D. Belin
fante, rector-magnificus van de Am
sterdamse Universiteit. De democratise
ring van het onderwijs is al zó ver
voortgeschreden, dat er instituten zijn,
waar de studenten zelf hun studiepro
gramma's opstellen en waar zij ook zelf
hun prestaties beoordelen. Maar Prof.
Belintante is over de resultaten van de
ze experimenten zó slecht te spreken dat
hij besloten heeft de klok terug te zet
ten. De hoogleraren zullen zelf bepalen
wat er geleerd moet worden en ook zelf
de studieresultaten beoordelen.
Dat dit besluit in de wereld van het
hoger onderwijs de nodige deining op
riep en zal oproepen, behoeft nauwe-
lijlcs nader betoog. Maar uit de woorden
van Prof. Belinfante meende ik te mo
gen opmaken, dat hij daarvoor niet zo
bang is. Hij ziet het aantal studenten
met reaktionaire en revolutionaire idee
ën als een te verwaarlozen minderheid.
Letterlijk zei hij: „Momenteel wordt al
le ellende aan de universiteiten veroor
zaakt door een heel kleine groep men
sen. Een paar honderd, die de macht in
handen hebben om alle faculteiten waar
ze iets doen, stop te zetten".
En even verder: „Ik vind dat een
universiteit niet zelf kan uitmaken wat
voor een programma ze heeft, wat voor
leraren en dokters ze straks aflevert.
Dat heeft u als staatsburger ook mee
uit te maken. Terwille van uw en onze
l^inderen die daar straks onderwijs van
zullen krijgen.i En de medische student
van nu is straks uw dokter. Dat is niet
alleen een zaak die de universiteit aan
gaat".
Ik moet zeggen dat deze woorden van
de Amsterdamse rector-magnificus me
uit het hart gegrepen waren. Het is voor
een outsider toch al onbegrijpelijk dat
men de eisen van de studenten steeds
zo serieus genomen heeft. Temeer daar
men wist uit welke hoek de wind woei.
Prof. Belinfante zegt het nu zelf. De
studenten (de koplopers tenminste) wil
len, als het erop aankomt, helemaal
geen vernieuwing van het onderwijs. Ze
willen alleen maar herrie schoppen.
Wanneer men hun eisen geheel of ge
deeltelijk inwilligt, dan accepteren ze
dat nog niet, „wanneer men niet eerst
verklaart dat de hele maatschappij rot
zooi en onzin is, dat de kapitalistische
maatschappij een onding is
Ik dacht dat de zaken hier duidelijk
en scherp gesteld worden. Het moet al
lemaal „lekker links" zijn en anders
deugt het niet. Vóór Cuba en vóór Chi
na en vóór Rusland. En natuurlijk tegen
Amerika en het kapitalisme en het
„eshtablishment". Men zou er goed aan
dOen in de universitaire wereld deze
lieden niet al te serieus te nemen. Maar
het blijft wel een trieste gedachte dat
zich onder deze lieden onze toekomstige
artsen, ingenieurs, leraren en misschien
wel predikanten bevinden
Over de opleiding tot het predikambt
had ik trouwens in dit verband ook nog
iets willen zeggen. Maar dat kan ook
nog wel een weekje wachtenj
Waarnemer.
Van zaterdag 20 juni v.m. 9 uur t.m.
maandag 22 juni v.m. 8 uur
Middelharnis-Sommelsdijk:
Dienst heeft dokter Dogterom, tel.
2121, Sommelsdijk.
Dirksland-Herkingen-Melissant:
Dienst heeft dokter Boot, tel. 01877-
227, Dirksland.
Flukkee Oost:
Dienst heeft dokter de Jager, telef.
01875-301, Nieuwe Tonge en dokter
Buth, tel. 087-306, Den Bonxmel.
ZONDAGSDIENSTEN TANDARTSEN
Uitsluitend voor spoedgevallen: tand
arts Overbeeke van 11 tot 11.30 uur.
DIENST WIJKVERPLEEGSTER
Melissant-Dirksland-Herkingen:
Van vrijdagavond 6 uur tot maan
dagochtend 8 uur Zr. Vervelde, telef.
359.
Wit-Gele Kruis Achthuizen:
Dienst heeft zuster Veneranda, Acht
huizen, Den Bommel, Stad aan 't Ha
ringvliet, tel. 01873-577.
ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN
Dienst heeft dierenarts Wagner, tel.
01877-281, Dirksland.
BRUXKNGIiAZEN
hïi de speciaalzaak
ZANDPAD 32 - MIDDELHABNIS
3-jarige cursus.
de dames: J. J. W. van Dijk, J. K.
v. Strien en M. M. Verolme uit Middel-
harnis,
de heren: J. Mastenbroek, M. H. Pe-
termeijer, J. v. d. Valk en D. Vroegin-
deweij uit Middelharnis
Mej. C. Mans uit Sommelsdijk.
de dames: M. J. v. d. Baan; J. Goe-
degebuure; M. G. Markwat, G. Matsin-
ger, A. Vijfhuizen en H. A. v. d. Waardt
Ut Dirksland.
de dames: A. E. den Breejen, Y. O.
Rooth en A. Tanis uit Stellendam.
Mej. L. M. V. Koppen uit Ouddorp
de dames: P. v. Brussel-Kalle, L. van
Zielst en L. M. van Zielst uit Nieuwe
Tonge
Mej. M. H. Hameete uit Oude Tonge
dhr. A. V. Alphen uit Nieuwe Tonge.
Afgewezen: 4 kandidaten.
5-jarige cursus.
Mej. M. L. Arensman uit Middelhar
nis.
de dames: M. Driece en N. v. Nim-
wegen en dhr. J. v. d. Laan uit Som
melsdijk,
dhr. H. de Munck uit Dirksland.
de dames: G. Grinwis en C. Tanis
uit Ouddorp.
Mej. K. A. A. v. Okkenburg uit Niel-
we Tonge.
Mej, G. den Braber uit Den Bommel.
Afgewezen: 1 kandidaat.
De moderne filmcamera is een be-
drijfszeker gebruiksvoorwep, dat heel
eenvoudig te bedienen is. Wanneer u
op de knop drukt, zorgt een klein maar
krachtig batterij-motortje dat de film
met de juiste snelheid langs het filra-
venster loopt. Een ander elektriekje
zorgt ervoor dat die film dan automa
tisch goed belicht wordt. Zo wordt fil
men een ontspannende bezigheid zon
der de technische hoofdpijn die er
vroeger wèl bij kwam,
Gebrniksaanwij zing.
Ondanks al deze ingebouwde techni
sche service moet u wel de gebruiks
aanwijzing van uw camera eens aan
dachtig doorlezen. Het loont ook de
moeite dit te doen wanneer u die ca
mera na een welverdiende maar abso
luut niet nodige rustperiode weer ak-
tief aan uw veelbewogen leven laat
deelnemen. U moet namelijk wel weten
waar die opnamekop zit, hoe er met
één ongecompliceerde vingerbev>?eging
een verse cassette inglijdt of een nieuw
batterijtje,
U weet dan meteen dat uw filmcame
ra een doodeerlijk stuk gereedschap is.
Zo nodig laat u hem nog eens opnieuw
uitleggen en controleren door de foto
handelaar, die u deze service graag zal
geven. Eventueel schiet hij met u een
zwart/wit-proeffilmpje op, dan staat in
elk geval vast dat alles goed werkt.
Door de zoeker.
Door de zoeker ziet u natuurgetrouw
wat u filmtin kleur dus. Die zoeker
laat u binnen een keurig kadelijntje
precies zien, wat er straks op uw scherm
gaat komen. Ook dat is gewoon eerlijk
geregeld. Praktisch is het zo óók. Want
net als bij ander gereedschap, een boor
machine of een haarföhn, moet u wel
zelf richten. Het beste gaat dat, wan
neer u het bewegende onderwerp van
iets opzij op u toe laat komen.
Laat het gebeuren.
De filmcamera is gespecialiseerd in
het voor u bewaren van beweging, van
aktie, van het gebeuren. Nou, laat het
dan gebeuren en bewegen. Laat de kin
deren en de hond hollen, laat kleine
Sientje touwtjespringen en laat Pietje
voetballen met z'n vader. Maar houd
de camera stil. Dat zal al hele gauw
lukken na even „droogzwemmen", dus
zonder tegelijk te filmen.
U zoekt gewoon de handigste ma
nier van vasthouden en oefent zo om u
niet meer door het gebeuren tot mee
bewegen te laten verleiden. Bij het op
nemen van film kijkt u als het ware
door het zoekerraam als door het raam
van uw huiskamer; bij het projekteren
ziet u het door datzelfde raam weer ge
beuren.
In een serie van 4 artikelen
brengt ons blad ingaande deze
week wat handige informatie
voor al diegeenen, die hun smal
filmcamera weer eens te voor
schijn willen halen, maar om wat
goede ideeën en suggesties ver
legen zitten. De Stichting Ama
teurfotografie te Amsterdam (die
zich ook met de smalfilmerij be
zighoudt) zond ons behalve bij
gaand artiltel eveneens informa
tie over de twee meest voorko
mende fouten van amateurfil
mers: „tuinsproeien" en „sprin
gers" en over de onderwerpen
„Uw kinderen zijn ideale film
acteurs" en „In één dag maakt
U een goede vakantiefilm". In de
drie overige artikelen te publi-
komende weken hopen wij deze
ceren.
De uitzondering.
Zoals altijd bevestigd ook hier de uit
zondering de regel. Als b.v. Pietje die
bal een reuze loeier heeft verkocht kunt
U proberen die wegvliegendebal in uw
zoekerraam te houden tot hij v/eer
neerkomt en de hond ermee vandoor
gaat. Of tot het fatale schot een over
tuigend doelpunt scoort in de spiegel-
ruit van de buren. Ja, dat vraagt om
film. Het worden de opnamen van uw
(en Pietjes) leven!
Nu: de zopmlens.
Iets wat u beslist op bewegingsdieet
moet zetten is de zoomlens. Dat is een
makkelijkmakertje waarmee u zonder
een voet te verzetten b.v. eerst het hele
gezin stoeiend in de branding filmt (dat
heet een totaal) en dan even stopt. U
blijft op hetzelfde punt staan, beweegt
de hendel van de zoomlens even, dat
a.h.w. het beeld op u afkomten u
filmt weer verder. U hebt dan alleen
nog het sproetenkopje van Freddie in
beeld als die snuivend en proestend
weer boven komt na kopje-onder te zijn
geweest (zoiets heet in filmtaal een
close-up). Die zoomlens is een vlot stuk
moderne optiek, dat het omslachtig ver
wisselen van lenzen wat vroeger
moest overbodig maakt. Het is net
een hele optocht van aparte lenzen die
u tot uw beschikking heeft. U kiest
maar uit welke u nodig heeft door aan
dat hendeltje te draaien. Door de zoe
ker ziet u wat het effekt is: hendeltje
de ene kant om en het beeld lijkt zich
te verwijderen waarbij u steeds meer
(maar kleiner) in uw zoekerraam ziet
hendeltje de andere kant op en het
beeld komt steeds meer dichterbij. Er
komt nu wel steeds minder in het beeld,
maar wat er in komt is groter.
Net als vertellen.
Met uw gezin in de golven of thuis
op een fuif is het logisch eerst een to
taal te maken en dan een close-up. Dan
weten we later termiinste waar we wa
ren, voor we verder gaan vertellen wat
daar dan gebeurde. U snapt het al. Fil
men is net als vertellen: gewoon in
aparte zinnetjes, netjes achter elkaar.
Zo'n zinnetje filmtaal is gezegd in 6 a
8 seconden. Dan komt het volgende zin
netje. Dat betekent intussen, dat u niet
minder dan zo'n 30 volzinnen uit één
cassette haalt. Dat is gewoon een com
pleet verhaal!
Andere beelduitsnede.
Om uw verhaal leuk-levend te vertel
len, kiest u voor iedere volgende zin
(scène) een andere beelduitsnede met
één vingerduwtje aan de zoomlens tij
dens de opname-pauze tussen de twee
film scènes. Of U neemt de volgende
scène op van uit een andere plaats op
namestandpunt). U gaat daarbij gewoon
een stap of wat naar links of rechts.
Stond U bij het opnemen van scène 1,
ga dan eens op uw hurken om scène 2
te schieten. Al gauw is het een gewoonte
van U geworden, waardoor Uw film
enorm aan levendigheid wint.
Geen nachtrust.
Eén van de vele prettige dingen van
e enfilmcamera is dat hij geen nachtrust
nodig heeft. Maar wel licht. ledere fuif,
verjaardag of bruiloft viert hij mee
als U voor licht zorgt. De filmzon. Dit
weinig kostbare en bizonder nuttige
hulpmiddel geeft werkelijk bizonder
veel licht: Maar doe dan wel een kunst
licht-cassette in de camera.! Dank zij
een apart daarvoor gemaakt filter kunt
U met diezelfde film ook wel overdag
filmen. Laat U dat eens uitleggen door
de vakman in de foto-ciné speciaalzaak.
Die weet er meer van en er moet voor
hem ook iets te vertellen overblijven.
Bedrijfszeker.
Zoals al gezegd is de moderne film
camera een bedrijfszeker gebruiksvoor
werp waar U echt niet meer overdreven
voorzichtig mee hoeft om te springen.
Bij de gebruiksaanwijzing hoort echter
wel te staan dat U 'm liever niet moet
laten vallen, niet in zand of water legt
en niet in de brandende zon.
Overigens is ie de meest makkelijke
vriend of vriendin (ja, de geëmancipeer
de vrouw filmt óók, heeft zelfs vaak
haar eigen camera-vriendje). Dól op
kinderen, dól op vakantie en gewoon
gek op alle mogelijke feestjes.
«♦♦««♦^«^«-♦^«^«^
Een smalfilmcamera is dol op kinderen en dol op vakantie
(van onze weerkundige medewerker)
De periode van rond 20 mei tot on
geveer eind juni mogen wij tot de
voorzomer rekenen. Het is juist deze
periode, die zich dit jaar kenmerkt
door een extreme droogte die tot het
midden van deze week, berekend over
de laatste 120 jaren, nog een record
inhield.
De laatste tien dagen van deze maand
kunnen daarin nog wat verandering
(verbetering brengen maar dan zullen
de depressie meer durf aan de dag
moeten leggen dan in de laatste weken.
Het zijn de hogedrukgebleden die dui
delijk domineren. Nu heeft dit veel
pluspunten. In de eerste plaats heeft
men in onze weidegebieden in record
tempo het hooi (eerste snede) kunnen
binnenhalen van goede kwaliteit en de
vroege vakantiegangers hebben al heel
wat uren zon gekregen. In tien dagen
noteerde De Bilt ruim 120 uren zonne
schijn en dat is zelfs in juni met de
langste dagen al een bijzonderheid.
Toch zou de landbouw en ook de ve
le duizenden met een eigen tuintje er
graag een dagregentje tussen door heb
ben. De grondwaterstand doet al aan
de lange droogte in de zomer van 1959
denken.
Droogte sinds 1921
Eigenlijk is deze droogte begin mei al
begonnen, voorafgegaan door esn ex
treem natte periode (februari, maart en
april) waarin plaatselijk 250 tot 300 mm
regen viel hetgeen ook abnormaal was.
In mei viel in Den Helder en in Vlis-
singen 11 mm regen. Daar is deze
maand zo goed als niets bij gekomen.
Het droogte record voor mei en juni
samen bedraagt voor Den Helder 18
mm waargenomen in 1921, hetgeen ook
een record droog jaar bleef.
Een extreem droge voorzomer kreeg
ons land ook in 1857 met in De Bilt
in deze twee maanden 20 mm regen. In
het noorden was de voorzomer van 1941
het allerdroogst.
Een bijzonder droge periode waarbij
ook april behoorde deed zich voor in
1897 met in drie maanden (april, mei en
juni) in De But 34 en in Den Heider
25 mm neerslag.
Het lijkt nog steeds waarschijnlijk,
dat juni dit jaar een zeer droge maand
zal blijven. De vraag voor duizenden
vakantiegangers die in het hoogseizoen
van huis gaan (juli, begin augustus) zul
len zich terecht al afvragen of het sta
biele en zonnige zomerweer straks
voorbij is. Niet zelden, wij hebben dit
na 1959 meer gezien, breekt zo'n zo
merse periode juist eind juni begin ju
li af om plaats te maken voor een west
circulatie met te veel depressie en te
veel regen. Het karakter van deze voor
zomer dat zich duidelijk kenmerkt door
een goede temperatuur, extreem droog
en veel zon, is nog niet het totaal beeld
van deze zomer. Daarvoor zijn juli en
augustus te dominerend.
Komt de inzinking niet voor begin
juli dan is de kans groot, dat de zomer
van 1970 zich bij de droogsten en zon-
nlgsten van deze eeuv/ zal scharen, al
willen wij voor de landbouw hopen dat
er op korte termijn toch gedurende een
paar dagen een aantal milimeters re
gen zullen worden gevangen, al mag dit
best bij voorlreur zelfs 's nachts
gebeuren.
STELLENDAM
A.s. zaterdagavond geven de drum
band Nieuw Leven" en de gymver.
„Sparta" een gezamenlijke demonstratie
op het schoolplein van de Openbare
Lagere school aan de Bosschieterstraat.
De beide besturen wekken de inwoners
op, om de drummers en de gym. leden
(groot en klein) dit mooie spel te ko
men bezien, de straten zijn afgezet, zo
dat u rustig kunt kijken. Dus tot zater
dagavond.
VERVOLGVERHAAL
door M. VAN DER STAAL
Copyright:
J. J. Groen en Zoon N.V. - Leiden
36
Daar voelde 't paard ai
Weer de pijnlijke zweepslag, die het
aansporen moest om nog sneller te dra
ven. Arm dier: de hete damp sloeg op
van zijn lijf, vlokken schuim hingen aan
weerszijden van het gebit!
Martlia was in de keuken, toen ze
haar broer, terstond na zijn thuiskomst
reeds in de gang om haar hoorde roe-
Pen. Maar zij antwoordde niet: Ernst
kon bij haar komen als hij haar nodig
had. Enhij kwam!
Daar zag zij hem in de deur verschij
nen, een lachje om de lippen, de ogen
stralend: wéér de oude Ernst, zoals zij
hem zo graag zag en aan wie ze niets
kon weigeren. Ze knikte daarom, toen
hij haar vroeg, even in de kamer te wil
len komen en volgde hem zelfs onmid
dellijk.
.,Nog boos zustertje?" waren zijn eer
ste woorden.i „Maar dat ben je vast niet
jï^eer, als ik je zeg dat ik er spijt van
heb, die onvriendelijke toon daar straks
tegen je aangeslagen te hebben?"
„'t Is al lang weer goed Ernst", ant
woordde ze hem, blij dat het tussen hen
weer vrede was.
„Zie je, Martha, dat kwam doordat ik
niet recht de bedoeling van die uitno
diging begreep".
„En begrijp je die nu?"
„Ja, ik denk zo, dat meneer Baard
man ons bewijzen wil, niet zo onharte
lijk en ondankbaar te zijn, als wij mis
schien hebben gemeendMaar nu de
uitnodiging zelf. Wanneer zou je kun
nen gaan?"
Martha dacht al lang niet meer aan
het uitgesproken voornemen om de uit
nodiging af te slaan. Maar toch wilde ze
zich nog vergewissen, dat het met zijn
volle instemming was, als ze ging.
„Vind je 't inderdaad goed. Ernst?
Heb je niet liever dat ik bij je blijf?"
„Ik dring er zelfs op aan, dat je gaat,
Martha".
„Nu, dan volgende week, zoals ik ge
schreven had, gelijk je weet".
„Afgesproken. Verzend dan je ant
woord dadelijk maar". Het „omgaande
antwoord", dat Betty gevraagd had,
werd door Ernst zelf naar de brieven
bus gebracht
Ruim een week later las dokter Har
der glimlachend de brief, waarin Mar
tha hem „even heel kort" haar goede
aankomst berichtte:
Beste Ernst,
Nu zit ik hier, hoog en droog in „Gel-
re's schoonste dreven", zoals het liedje
zegt. Maar of ze in v/erkelijkheid zo
schoon zijn, kan ik niet beoordelen. Ik
zit nu al de gehele dag in huis, want het
stormt en regent, dat het een aard heeft.
Is het in Wouddorp ook zulk een nood
weer als hier? Wanneer dat het geval
is. Ernst, moet je dubbel voorzichtig zijn
Ik kan er natuurlijk niet op letten, of
je wel voldoende op je hoede bent tegen
kou en ongemak. Ik hoop maar, dat
Antje een beetje uitkijkt. Ik heb het
haar tenminste, toen ik wegging, terde
ge op het hart gedrukt.i
Betty was met de auto aan het station
te Arnhem om me af te halen. En snel
ging het nu de stad door op het Huis
toe zo wordt hier algemeen de wo
ning van de heer Baardman genoemd
zo snel, dat ik er bang van werd. Maar
Betty lachte en zei, dat Gert nog beter
chauffeur geweest was. Die kende zijn
wagen door en door, en reed vaak nog
veel sneller.
Meneer Baardman wachtte mij in de
huiskamer op. Maar Ernst, wat een
pracht van een meubelen! Ik werd er
verlegen onder, dat wij destijds uit
nu ja, uit zuinigheid hoogst zelden met
Betty in onze salon zaten. Maar hier is
de huiskamer tienmaal mooier dan onze
salon! Nu dan, meneer Baardman
wachtte me daar op. En weet je, wat hij
tegen mij zei, toen Betty een ogenblik
de kamer verlaten had? „Juffrouw Mar
tha", zei hij, „ik heb u door mijn doch
ter laten uitnodigen, omdat ik niet on
hartelijk en ondankbaar wilde schijnen.
Ik vrees dat mijn overhaast vertrek u
en uw broer aanleiding gegeven heeft,
dit van mij te denken".
Toen kwam Betty de kamer weer in
en zweeg meneer Baardman verder. Wat
zeg je er van? Ik moet zeggen: ik krijg
hoe langer hoe meer respect voor mijn
knappe broer, want precies hetzelfde
heb jij mij gezegd als de vermoedelijke
oorzaak van deze uitnodiging. Je bent
een pracht gedachtenlezer. Ernst.
Nu moet ik eindigen. Ik wilde je al
leen maar even heel kort berichten, dat
ik goed aangekomen ben.
Vele groeten van je zuster
MARTHA.I
HOOFDSTUK XXIII
Toenadering.
Martha Harder had goede dagen.
Niets werd nagelaten, om haar het ver
blijf aangenaam te maken. Het scheen
zelfs, dat Betty alleen scheen te leven,
om ook maar haar geringste wensen te
vervullen. En wanneer zij dan, verlegen
onder zoveel blijken van opmerkzaam
heid, te kennen gaf het „teveel" te ach
ten, wat men voor haar deed, antwoord
de haar vriendin, dat dit nog niets was
in vergelijking met wat Martha en haar
broer voor haar vader en haarzelf had
den gedaan. En dhr. Baardman, die een
maal zulk een gesprek tussen de twee
vriendinnen had aangehoord, had met
een lichte hoofdbuiging zijn stille bij
val betuigd met wat zijn dochter er toen
bijvoegde: „Nooit kurmen wij jullie ver
gelden, wat jullie voor ons hebt willen
doen, Martha".
Reeds een paar maal had Martha er
van gesproken, dat zij weer naar Woud
dorp terug moest. Het ruwe weer bleef
maar aanhouden en ze zei vrees te heb
ben, dat haar broer geen zorg genoeg
voor zijn gezondheid dragen zou. Doch
telkens had Betty gezegd, dat ze nog
niet vertrekken mocht. Dokter Harder
was oud en wijs genoeg, merkte ze op,
om te weten wat hij moest doen. En
Martha moest wachten, tot de weersge
steldheid het toeliet, enkele toertjes in
de omtrek te maken. Dan kon ze haar
broer inlichten over het feit, dat er in
't vaderland nog wel plekjes waren, die
zo ze de schoonheid van Wouddorp niet
overtroffen, er toch mee konden wed
ijveren.
„Ja", had daarop Martha geantwoord,
onderwijl ze niet kon nalaten even ter-
sluiks een blik op de heer Baardman te
werpen, „het zou goed voor Ernst zijn.
als hij ook eens iets anders zag dan zijn
Wouddorp. Hij denkt er niet aan, va
kantie te nemen. „Dat is goed voor
stadsdokters", is altijd zijn antwoord,
als ik daarover spreek. Slechts een
paar maal in al deze jaren heeft hij
voor een paar dagen vrijaf genomen.
Maar toen is hij in Friesland gebleven.
Met een studievriend heeft hij toen de
Friese Meren bezocht, het Snekermeer
het Hegermeer, en hoe die plaatsen alle
ook mogen heten
„Inderdaad", had Betty toen gezegd,
„ik heb er ook van gehoord en gelezen,
dat die Meren zo mooi zijn Ik had ook
wel lust, eens zulk een boottocht te ma
ken. Wat denkt u er van, vader?"
De heer Baardman had wat gebromd,
maar was niet op die vraag ingegaan./
En ook niet had hij, zoals Martha in
stilte gehoopt had, op het eerste deel
van haar mededeling geantwoord met
te zeggen, dat haar broer het mooie
Gelderland dan eens moest leren ken
nen. Waarom Ernst niet door hem uit
genodigd werd, kon zij niet begrijpen.
Waarom zij wel? Wist Betty misschien
het antwoord op die vraag? Waarom
was zij haar anders in de rede gevallen?
Ja, Martha had goede dagen. Afgezien
van het verlangen om te weten, hoe
Ernst het maakte, was er niets dat haar
bekommerde.
(Wordt vervolgd)