EIIAIIDEn - niEUWS ZEISS Moderne smalfilmcamera eenvoudig te bedienen! bruidsfoto's Ook U kunt een aardig filmpje maken Voorzomer nog bij de record droogsten De grote liefde Geslaagde kandidaten Handelsavondschool te Hiddelharnis 2e blad Vrijdag 19 juni 1970 No. 3895 Autobedrijf A. J. VAN RUMPT MOLENDIJK 85 STAD AAN 'T HARINGVLIET TEL. 01871 - 553 Zonclas;sdienst artsen J. KEUVELAAR F&MSQBAME J. ZANDSTRA SOMMELëDyK WEERPRAATJE Onrust aan de universiteiten Democratisering Linkse tendenzen. Overal is onrust; overal is men aan het experimenteren; en nergens schijnt men die onrust te kunnen wegnemen of iie experimenten te kunnen doen sla gen. Een afdoend bewijs voor deze stel ling vinden we in de universitaire we reld. Reeds verschillende jaren weer- ldin!ï;t daar de roep om inspraak van de studenten in het studieprogramma en om democratisering van het hoger on derwijs. Maar ondanks de welwillend heid, waarmee deze eisen zijn aange hoord en ondanks de vele experimen ten aan de universiteiten, duurt de on rust voort en wordt de problematiek hoe langer hoe ingewikkelder. Een overzicht van wat er de laatste jaren aan de universiteiten is gebeurd en van de moeilijkheden waarvoor men zicli nog steeds geplaatst ziet, bood „El- seviers Weekblad" van 13 juni j.l. Daarin kon men een uitvoerig interview aantreffen met Prof. Mr. A.i D. Belin fante, rector-magnificus van de Am sterdamse Universiteit. De democratise ring van het onderwijs is al zó ver voortgeschreden, dat er instituten zijn, waar de studenten zelf hun studiepro gramma's opstellen en waar zij ook zelf hun prestaties beoordelen. Maar Prof. Belintante is over de resultaten van de ze experimenten zó slecht te spreken dat hij besloten heeft de klok terug te zet ten. De hoogleraren zullen zelf bepalen wat er geleerd moet worden en ook zelf de studieresultaten beoordelen. Dat dit besluit in de wereld van het hoger onderwijs de nodige deining op riep en zal oproepen, behoeft nauwe- lijlcs nader betoog. Maar uit de woorden van Prof. Belinfante meende ik te mo gen opmaken, dat hij daarvoor niet zo bang is. Hij ziet het aantal studenten met reaktionaire en revolutionaire idee ën als een te verwaarlozen minderheid. Letterlijk zei hij: „Momenteel wordt al le ellende aan de universiteiten veroor zaakt door een heel kleine groep men sen. Een paar honderd, die de macht in handen hebben om alle faculteiten waar ze iets doen, stop te zetten". En even verder: „Ik vind dat een universiteit niet zelf kan uitmaken wat voor een programma ze heeft, wat voor leraren en dokters ze straks aflevert. Dat heeft u als staatsburger ook mee uit te maken. Terwille van uw en onze l^inderen die daar straks onderwijs van zullen krijgen.i En de medische student van nu is straks uw dokter. Dat is niet alleen een zaak die de universiteit aan gaat". Ik moet zeggen dat deze woorden van de Amsterdamse rector-magnificus me uit het hart gegrepen waren. Het is voor een outsider toch al onbegrijpelijk dat men de eisen van de studenten steeds zo serieus genomen heeft. Temeer daar men wist uit welke hoek de wind woei. Prof. Belinfante zegt het nu zelf. De studenten (de koplopers tenminste) wil len, als het erop aankomt, helemaal geen vernieuwing van het onderwijs. Ze willen alleen maar herrie schoppen. Wanneer men hun eisen geheel of ge deeltelijk inwilligt, dan accepteren ze dat nog niet, „wanneer men niet eerst verklaart dat de hele maatschappij rot zooi en onzin is, dat de kapitalistische maatschappij een onding is Ik dacht dat de zaken hier duidelijk en scherp gesteld worden. Het moet al lemaal „lekker links" zijn en anders deugt het niet. Vóór Cuba en vóór Chi na en vóór Rusland. En natuurlijk tegen Amerika en het kapitalisme en het „eshtablishment". Men zou er goed aan dOen in de universitaire wereld deze lieden niet al te serieus te nemen. Maar het blijft wel een trieste gedachte dat zich onder deze lieden onze toekomstige artsen, ingenieurs, leraren en misschien wel predikanten bevinden Over de opleiding tot het predikambt had ik trouwens in dit verband ook nog iets willen zeggen. Maar dat kan ook nog wel een weekje wachtenj Waarnemer. Van zaterdag 20 juni v.m. 9 uur t.m. maandag 22 juni v.m. 8 uur Middelharnis-Sommelsdijk: Dienst heeft dokter Dogterom, tel. 2121, Sommelsdijk. Dirksland-Herkingen-Melissant: Dienst heeft dokter Boot, tel. 01877- 227, Dirksland. Flukkee Oost: Dienst heeft dokter de Jager, telef. 01875-301, Nieuwe Tonge en dokter Buth, tel. 087-306, Den Bonxmel. ZONDAGSDIENSTEN TANDARTSEN Uitsluitend voor spoedgevallen: tand arts Overbeeke van 11 tot 11.30 uur. DIENST WIJKVERPLEEGSTER Melissant-Dirksland-Herkingen: Van vrijdagavond 6 uur tot maan dagochtend 8 uur Zr. Vervelde, telef. 359. Wit-Gele Kruis Achthuizen: Dienst heeft zuster Veneranda, Acht huizen, Den Bommel, Stad aan 't Ha ringvliet, tel. 01873-577. ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN Dienst heeft dierenarts Wagner, tel. 01877-281, Dirksland. BRUXKNGIiAZEN hïi de speciaalzaak ZANDPAD 32 - MIDDELHABNIS 3-jarige cursus. de dames: J. J. W. van Dijk, J. K. v. Strien en M. M. Verolme uit Middel- harnis, de heren: J. Mastenbroek, M. H. Pe- termeijer, J. v. d. Valk en D. Vroegin- deweij uit Middelharnis Mej. C. Mans uit Sommelsdijk. de dames: M. J. v. d. Baan; J. Goe- degebuure; M. G. Markwat, G. Matsin- ger, A. Vijfhuizen en H. A. v. d. Waardt Ut Dirksland. de dames: A. E. den Breejen, Y. O. Rooth en A. Tanis uit Stellendam. Mej. L. M. V. Koppen uit Ouddorp de dames: P. v. Brussel-Kalle, L. van Zielst en L. M. van Zielst uit Nieuwe Tonge Mej. M. H. Hameete uit Oude Tonge dhr. A. V. Alphen uit Nieuwe Tonge. Afgewezen: 4 kandidaten. 5-jarige cursus. Mej. M. L. Arensman uit Middelhar nis. de dames: M. Driece en N. v. Nim- wegen en dhr. J. v. d. Laan uit Som melsdijk, dhr. H. de Munck uit Dirksland. de dames: G. Grinwis en C. Tanis uit Ouddorp. Mej. K. A. A. v. Okkenburg uit Niel- we Tonge. Mej, G. den Braber uit Den Bommel. Afgewezen: 1 kandidaat. De moderne filmcamera is een be- drijfszeker gebruiksvoorwep, dat heel eenvoudig te bedienen is. Wanneer u op de knop drukt, zorgt een klein maar krachtig batterij-motortje dat de film met de juiste snelheid langs het filra- venster loopt. Een ander elektriekje zorgt ervoor dat die film dan automa tisch goed belicht wordt. Zo wordt fil men een ontspannende bezigheid zon der de technische hoofdpijn die er vroeger wèl bij kwam, Gebrniksaanwij zing. Ondanks al deze ingebouwde techni sche service moet u wel de gebruiks aanwijzing van uw camera eens aan dachtig doorlezen. Het loont ook de moeite dit te doen wanneer u die ca mera na een welverdiende maar abso luut niet nodige rustperiode weer ak- tief aan uw veelbewogen leven laat deelnemen. U moet namelijk wel weten waar die opnamekop zit, hoe er met één ongecompliceerde vingerbev>?eging een verse cassette inglijdt of een nieuw batterijtje, U weet dan meteen dat uw filmcame ra een doodeerlijk stuk gereedschap is. Zo nodig laat u hem nog eens opnieuw uitleggen en controleren door de foto handelaar, die u deze service graag zal geven. Eventueel schiet hij met u een zwart/wit-proeffilmpje op, dan staat in elk geval vast dat alles goed werkt. Door de zoeker. Door de zoeker ziet u natuurgetrouw wat u filmtin kleur dus. Die zoeker laat u binnen een keurig kadelijntje precies zien, wat er straks op uw scherm gaat komen. Ook dat is gewoon eerlijk geregeld. Praktisch is het zo óók. Want net als bij ander gereedschap, een boor machine of een haarföhn, moet u wel zelf richten. Het beste gaat dat, wan neer u het bewegende onderwerp van iets opzij op u toe laat komen. Laat het gebeuren. De filmcamera is gespecialiseerd in het voor u bewaren van beweging, van aktie, van het gebeuren. Nou, laat het dan gebeuren en bewegen. Laat de kin deren en de hond hollen, laat kleine Sientje touwtjespringen en laat Pietje voetballen met z'n vader. Maar houd de camera stil. Dat zal al hele gauw lukken na even „droogzwemmen", dus zonder tegelijk te filmen. U zoekt gewoon de handigste ma nier van vasthouden en oefent zo om u niet meer door het gebeuren tot mee bewegen te laten verleiden. Bij het op nemen van film kijkt u als het ware door het zoekerraam als door het raam van uw huiskamer; bij het projekteren ziet u het door datzelfde raam weer ge beuren. In een serie van 4 artikelen brengt ons blad ingaande deze week wat handige informatie voor al diegeenen, die hun smal filmcamera weer eens te voor schijn willen halen, maar om wat goede ideeën en suggesties ver legen zitten. De Stichting Ama teurfotografie te Amsterdam (die zich ook met de smalfilmerij be zighoudt) zond ons behalve bij gaand artiltel eveneens informa tie over de twee meest voorko mende fouten van amateurfil mers: „tuinsproeien" en „sprin gers" en over de onderwerpen „Uw kinderen zijn ideale film acteurs" en „In één dag maakt U een goede vakantiefilm". In de drie overige artikelen te publi- komende weken hopen wij deze ceren. De uitzondering. Zoals altijd bevestigd ook hier de uit zondering de regel. Als b.v. Pietje die bal een reuze loeier heeft verkocht kunt U proberen die wegvliegendebal in uw zoekerraam te houden tot hij v/eer neerkomt en de hond ermee vandoor gaat. Of tot het fatale schot een over tuigend doelpunt scoort in de spiegel- ruit van de buren. Ja, dat vraagt om film. Het worden de opnamen van uw (en Pietjes) leven! Nu: de zopmlens. Iets wat u beslist op bewegingsdieet moet zetten is de zoomlens. Dat is een makkelijkmakertje waarmee u zonder een voet te verzetten b.v. eerst het hele gezin stoeiend in de branding filmt (dat heet een totaal) en dan even stopt. U blijft op hetzelfde punt staan, beweegt de hendel van de zoomlens even, dat a.h.w. het beeld op u afkomten u filmt weer verder. U hebt dan alleen nog het sproetenkopje van Freddie in beeld als die snuivend en proestend weer boven komt na kopje-onder te zijn geweest (zoiets heet in filmtaal een close-up). Die zoomlens is een vlot stuk moderne optiek, dat het omslachtig ver wisselen van lenzen wat vroeger moest overbodig maakt. Het is net een hele optocht van aparte lenzen die u tot uw beschikking heeft. U kiest maar uit welke u nodig heeft door aan dat hendeltje te draaien. Door de zoe ker ziet u wat het effekt is: hendeltje de ene kant om en het beeld lijkt zich te verwijderen waarbij u steeds meer (maar kleiner) in uw zoekerraam ziet hendeltje de andere kant op en het beeld komt steeds meer dichterbij. Er komt nu wel steeds minder in het beeld, maar wat er in komt is groter. Net als vertellen. Met uw gezin in de golven of thuis op een fuif is het logisch eerst een to taal te maken en dan een close-up. Dan weten we later termiinste waar we wa ren, voor we verder gaan vertellen wat daar dan gebeurde. U snapt het al. Fil men is net als vertellen: gewoon in aparte zinnetjes, netjes achter elkaar. Zo'n zinnetje filmtaal is gezegd in 6 a 8 seconden. Dan komt het volgende zin netje. Dat betekent intussen, dat u niet minder dan zo'n 30 volzinnen uit één cassette haalt. Dat is gewoon een com pleet verhaal! Andere beelduitsnede. Om uw verhaal leuk-levend te vertel len, kiest u voor iedere volgende zin (scène) een andere beelduitsnede met één vingerduwtje aan de zoomlens tij dens de opname-pauze tussen de twee film scènes. Of U neemt de volgende scène op van uit een andere plaats op namestandpunt). U gaat daarbij gewoon een stap of wat naar links of rechts. Stond U bij het opnemen van scène 1, ga dan eens op uw hurken om scène 2 te schieten. Al gauw is het een gewoonte van U geworden, waardoor Uw film enorm aan levendigheid wint. Geen nachtrust. Eén van de vele prettige dingen van e enfilmcamera is dat hij geen nachtrust nodig heeft. Maar wel licht. ledere fuif, verjaardag of bruiloft viert hij mee als U voor licht zorgt. De filmzon. Dit weinig kostbare en bizonder nuttige hulpmiddel geeft werkelijk bizonder veel licht: Maar doe dan wel een kunst licht-cassette in de camera.! Dank zij een apart daarvoor gemaakt filter kunt U met diezelfde film ook wel overdag filmen. Laat U dat eens uitleggen door de vakman in de foto-ciné speciaalzaak. Die weet er meer van en er moet voor hem ook iets te vertellen overblijven. Bedrijfszeker. Zoals al gezegd is de moderne film camera een bedrijfszeker gebruiksvoor werp waar U echt niet meer overdreven voorzichtig mee hoeft om te springen. Bij de gebruiksaanwijzing hoort echter wel te staan dat U 'm liever niet moet laten vallen, niet in zand of water legt en niet in de brandende zon. Overigens is ie de meest makkelijke vriend of vriendin (ja, de geëmancipeer de vrouw filmt óók, heeft zelfs vaak haar eigen camera-vriendje). Dól op kinderen, dól op vakantie en gewoon gek op alle mogelijke feestjes. «♦♦««♦^«^«-♦^«^«^ Een smalfilmcamera is dol op kinderen en dol op vakantie (van onze weerkundige medewerker) De periode van rond 20 mei tot on geveer eind juni mogen wij tot de voorzomer rekenen. Het is juist deze periode, die zich dit jaar kenmerkt door een extreme droogte die tot het midden van deze week, berekend over de laatste 120 jaren, nog een record inhield. De laatste tien dagen van deze maand kunnen daarin nog wat verandering (verbetering brengen maar dan zullen de depressie meer durf aan de dag moeten leggen dan in de laatste weken. Het zijn de hogedrukgebleden die dui delijk domineren. Nu heeft dit veel pluspunten. In de eerste plaats heeft men in onze weidegebieden in record tempo het hooi (eerste snede) kunnen binnenhalen van goede kwaliteit en de vroege vakantiegangers hebben al heel wat uren zon gekregen. In tien dagen noteerde De Bilt ruim 120 uren zonne schijn en dat is zelfs in juni met de langste dagen al een bijzonderheid. Toch zou de landbouw en ook de ve le duizenden met een eigen tuintje er graag een dagregentje tussen door heb ben. De grondwaterstand doet al aan de lange droogte in de zomer van 1959 denken. Droogte sinds 1921 Eigenlijk is deze droogte begin mei al begonnen, voorafgegaan door esn ex treem natte periode (februari, maart en april) waarin plaatselijk 250 tot 300 mm regen viel hetgeen ook abnormaal was. In mei viel in Den Helder en in Vlis- singen 11 mm regen. Daar is deze maand zo goed als niets bij gekomen. Het droogte record voor mei en juni samen bedraagt voor Den Helder 18 mm waargenomen in 1921, hetgeen ook een record droog jaar bleef. Een extreem droge voorzomer kreeg ons land ook in 1857 met in De Bilt in deze twee maanden 20 mm regen. In het noorden was de voorzomer van 1941 het allerdroogst. Een bijzonder droge periode waarbij ook april behoorde deed zich voor in 1897 met in drie maanden (april, mei en juni) in De But 34 en in Den Heider 25 mm neerslag. Het lijkt nog steeds waarschijnlijk, dat juni dit jaar een zeer droge maand zal blijven. De vraag voor duizenden vakantiegangers die in het hoogseizoen van huis gaan (juli, begin augustus) zul len zich terecht al afvragen of het sta biele en zonnige zomerweer straks voorbij is. Niet zelden, wij hebben dit na 1959 meer gezien, breekt zo'n zo merse periode juist eind juni begin ju li af om plaats te maken voor een west circulatie met te veel depressie en te veel regen. Het karakter van deze voor zomer dat zich duidelijk kenmerkt door een goede temperatuur, extreem droog en veel zon, is nog niet het totaal beeld van deze zomer. Daarvoor zijn juli en augustus te dominerend. Komt de inzinking niet voor begin juli dan is de kans groot, dat de zomer van 1970 zich bij de droogsten en zon- nlgsten van deze eeuv/ zal scharen, al willen wij voor de landbouw hopen dat er op korte termijn toch gedurende een paar dagen een aantal milimeters re gen zullen worden gevangen, al mag dit best bij voorlreur zelfs 's nachts gebeuren. STELLENDAM A.s. zaterdagavond geven de drum band Nieuw Leven" en de gymver. „Sparta" een gezamenlijke demonstratie op het schoolplein van de Openbare Lagere school aan de Bosschieterstraat. De beide besturen wekken de inwoners op, om de drummers en de gym. leden (groot en klein) dit mooie spel te ko men bezien, de straten zijn afgezet, zo dat u rustig kunt kijken. Dus tot zater dagavond. VERVOLGVERHAAL door M. VAN DER STAAL Copyright: J. J. Groen en Zoon N.V. - Leiden 36 Daar voelde 't paard ai Weer de pijnlijke zweepslag, die het aansporen moest om nog sneller te dra ven. Arm dier: de hete damp sloeg op van zijn lijf, vlokken schuim hingen aan weerszijden van het gebit! Martlia was in de keuken, toen ze haar broer, terstond na zijn thuiskomst reeds in de gang om haar hoorde roe- Pen. Maar zij antwoordde niet: Ernst kon bij haar komen als hij haar nodig had. Enhij kwam! Daar zag zij hem in de deur verschij nen, een lachje om de lippen, de ogen stralend: wéér de oude Ernst, zoals zij hem zo graag zag en aan wie ze niets kon weigeren. Ze knikte daarom, toen hij haar vroeg, even in de kamer te wil len komen en volgde hem zelfs onmid dellijk. .,Nog boos zustertje?" waren zijn eer ste woorden.i „Maar dat ben je vast niet jï^eer, als ik je zeg dat ik er spijt van heb, die onvriendelijke toon daar straks tegen je aangeslagen te hebben?" „'t Is al lang weer goed Ernst", ant woordde ze hem, blij dat het tussen hen weer vrede was. „Zie je, Martha, dat kwam doordat ik niet recht de bedoeling van die uitno diging begreep". „En begrijp je die nu?" „Ja, ik denk zo, dat meneer Baard man ons bewijzen wil, niet zo onharte lijk en ondankbaar te zijn, als wij mis schien hebben gemeendMaar nu de uitnodiging zelf. Wanneer zou je kun nen gaan?" Martha dacht al lang niet meer aan het uitgesproken voornemen om de uit nodiging af te slaan. Maar toch wilde ze zich nog vergewissen, dat het met zijn volle instemming was, als ze ging. „Vind je 't inderdaad goed. Ernst? Heb je niet liever dat ik bij je blijf?" „Ik dring er zelfs op aan, dat je gaat, Martha". „Nu, dan volgende week, zoals ik ge schreven had, gelijk je weet". „Afgesproken. Verzend dan je ant woord dadelijk maar". Het „omgaande antwoord", dat Betty gevraagd had, werd door Ernst zelf naar de brieven bus gebracht Ruim een week later las dokter Har der glimlachend de brief, waarin Mar tha hem „even heel kort" haar goede aankomst berichtte: Beste Ernst, Nu zit ik hier, hoog en droog in „Gel- re's schoonste dreven", zoals het liedje zegt. Maar of ze in v/erkelijkheid zo schoon zijn, kan ik niet beoordelen. Ik zit nu al de gehele dag in huis, want het stormt en regent, dat het een aard heeft. Is het in Wouddorp ook zulk een nood weer als hier? Wanneer dat het geval is. Ernst, moet je dubbel voorzichtig zijn Ik kan er natuurlijk niet op letten, of je wel voldoende op je hoede bent tegen kou en ongemak. Ik hoop maar, dat Antje een beetje uitkijkt. Ik heb het haar tenminste, toen ik wegging, terde ge op het hart gedrukt.i Betty was met de auto aan het station te Arnhem om me af te halen. En snel ging het nu de stad door op het Huis toe zo wordt hier algemeen de wo ning van de heer Baardman genoemd zo snel, dat ik er bang van werd. Maar Betty lachte en zei, dat Gert nog beter chauffeur geweest was. Die kende zijn wagen door en door, en reed vaak nog veel sneller. Meneer Baardman wachtte mij in de huiskamer op. Maar Ernst, wat een pracht van een meubelen! Ik werd er verlegen onder, dat wij destijds uit nu ja, uit zuinigheid hoogst zelden met Betty in onze salon zaten. Maar hier is de huiskamer tienmaal mooier dan onze salon! Nu dan, meneer Baardman wachtte me daar op. En weet je, wat hij tegen mij zei, toen Betty een ogenblik de kamer verlaten had? „Juffrouw Mar tha", zei hij, „ik heb u door mijn doch ter laten uitnodigen, omdat ik niet on hartelijk en ondankbaar wilde schijnen. Ik vrees dat mijn overhaast vertrek u en uw broer aanleiding gegeven heeft, dit van mij te denken". Toen kwam Betty de kamer weer in en zweeg meneer Baardman verder. Wat zeg je er van? Ik moet zeggen: ik krijg hoe langer hoe meer respect voor mijn knappe broer, want precies hetzelfde heb jij mij gezegd als de vermoedelijke oorzaak van deze uitnodiging. Je bent een pracht gedachtenlezer. Ernst. Nu moet ik eindigen. Ik wilde je al leen maar even heel kort berichten, dat ik goed aangekomen ben. Vele groeten van je zuster MARTHA.I HOOFDSTUK XXIII Toenadering. Martha Harder had goede dagen. Niets werd nagelaten, om haar het ver blijf aangenaam te maken. Het scheen zelfs, dat Betty alleen scheen te leven, om ook maar haar geringste wensen te vervullen. En wanneer zij dan, verlegen onder zoveel blijken van opmerkzaam heid, te kennen gaf het „teveel" te ach ten, wat men voor haar deed, antwoord de haar vriendin, dat dit nog niets was in vergelijking met wat Martha en haar broer voor haar vader en haarzelf had den gedaan. En dhr. Baardman, die een maal zulk een gesprek tussen de twee vriendinnen had aangehoord, had met een lichte hoofdbuiging zijn stille bij val betuigd met wat zijn dochter er toen bijvoegde: „Nooit kurmen wij jullie ver gelden, wat jullie voor ons hebt willen doen, Martha". Reeds een paar maal had Martha er van gesproken, dat zij weer naar Woud dorp terug moest. Het ruwe weer bleef maar aanhouden en ze zei vrees te heb ben, dat haar broer geen zorg genoeg voor zijn gezondheid dragen zou. Doch telkens had Betty gezegd, dat ze nog niet vertrekken mocht. Dokter Harder was oud en wijs genoeg, merkte ze op, om te weten wat hij moest doen. En Martha moest wachten, tot de weersge steldheid het toeliet, enkele toertjes in de omtrek te maken. Dan kon ze haar broer inlichten over het feit, dat er in 't vaderland nog wel plekjes waren, die zo ze de schoonheid van Wouddorp niet overtroffen, er toch mee konden wed ijveren. „Ja", had daarop Martha geantwoord, onderwijl ze niet kon nalaten even ter- sluiks een blik op de heer Baardman te werpen, „het zou goed voor Ernst zijn. als hij ook eens iets anders zag dan zijn Wouddorp. Hij denkt er niet aan, va kantie te nemen. „Dat is goed voor stadsdokters", is altijd zijn antwoord, als ik daarover spreek. Slechts een paar maal in al deze jaren heeft hij voor een paar dagen vrijaf genomen. Maar toen is hij in Friesland gebleven. Met een studievriend heeft hij toen de Friese Meren bezocht, het Snekermeer het Hegermeer, en hoe die plaatsen alle ook mogen heten „Inderdaad", had Betty toen gezegd, „ik heb er ook van gehoord en gelezen, dat die Meren zo mooi zijn Ik had ook wel lust, eens zulk een boottocht te ma ken. Wat denkt u er van, vader?" De heer Baardman had wat gebromd, maar was niet op die vraag ingegaan./ En ook niet had hij, zoals Martha in stilte gehoopt had, op het eerste deel van haar mededeling geantwoord met te zeggen, dat haar broer het mooie Gelderland dan eens moest leren ken nen. Waarom Ernst niet door hem uit genodigd werd, kon zij niet begrijpen. Waarom zij wel? Wist Betty misschien het antwoord op die vraag? Waarom was zij haar anders in de rede gevallen? Ja, Martha had goede dagen. Afgezien van het verlangen om te weten, hoe Ernst het maakte, was er niets dat haar bekommerde. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1970 | | pagina 5