gesloten
Het linkse
gevaar
Zusters ifit Oirkslands'^ziekenhyis hi
drie jongens uit de Boezem
SONY
Meditatie
BERGMEUBELS
ÜSLANGniJKf
J. KEUYELaaR
Sommelsdijk
Vrijdag 20 december 1968
No. 3748
CHR. STREEEBLAD OP GEKEIFORMEEEDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EBLANDEN
Verachifat tweemad f er week: dinsdag- en vii^dapiioond
p. J4.
VUeenen
Steeds het nieuwste op het
gebied van
CONFECTIE en TEXTIEL
IN DIT NUMMER:
Wüt U keus uit 5, of 10, of
15, of 20, of meer dan naar:
Y*5NINGINRlCHTm3'
Op maandag 30 decem
ber en donderdag 3
januari zijn onze zaken
i.v.m. inventarisatie/
B.T.W.
Modehuis Buijsse
Campfens Confectie
Fabert Confectie N.V.
Modeiiuis Van Wezel
Modeliuis Kramer
Verscliijningsdatums
„Eiianden-nieuws'^
recorders?
SERNARD
heeft ze
Dit nummer bestaat uit
4 bladen (14 pagina's)
pBINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 0 - MIDDELHABNIS
[iedactte en advertenties: Kantoor Langefweg 13, Sommelsdjjk
(01870) 26 20, na 8 uur 'B avonda TeL 2029 Giro 167BS0
ABONNEMENTSPRIJS 3,25 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 16 cent per mm.
Bi] contract q>edaal tarief.
5 - (slot)
joewel we van plan waren deze se-
artikelen korter te maken, komt er
j zoveel stof naar voren, dat dit arti-
jer ook nog bij moet. We willen al-
[terst nog eens terugkomen op de
lestie van de ontspanning, door poll-
3 meestal de détente genoemd. Wan-
et prof. Kooymans hierop aandringt
vele anderen met hem, dan kunnen
daarvan zeggen, dat het streven
ijr ontspanning d.w.z. het wegnemen
jn de spanning tussen bepaalde mo-
(dheden, altijd een loffelijke zaak is.
wanneer duidelijk blijkt, dat de
partij niets daarvoor voelt en
ilegendeel de spanning steeds opvoert,
is zulk een politiek niet reëel. Wij
n tiet eens met wat de liberale sena-
rVan Riel onlangs schreef: „De in-
mationale toestand is ernstiger dan de
Ksten denken". Men kan daarom niet
ilstaan met ontspanningspolitiek zon-
tmeer. Wij moeten beslist niet den-
in, dat de Russen momenteel daaraan
bewerking verlenen. Zij zullen er, zo
tent Mr. van Riel, niet tegenop zien
ilitaire acties te ondernemen, de be
lting van West-Berlijn, een aanval op
lord-Noorwegen, op het eiland Born-
ilm (Deens) in de Oostzee, op Roeme-
ëen Joego-Slavië, wanneer zij daar
in meer voordeel dan nadeel verwach-
(I, Ook daarmee zijn we het eens.
pacifisten en andere linkse superop-
nisten zijn voortdurend bezig het rode
jaar te bagatelliseren. Zij leven blijk-
lar in een droomwereld, die radicaal
jsctiilt van de werkelijke. Zelfs toen
ZANDPAD SS
MIDDBLBARNIS
!t nationaal-socialisme en het commu-
sme nog niet bestonden, waren oorlo-
n een „normale zaak. Deze wereld
J in het boze en wie op de vrede-
ivendheid van de mens bouwt en
op die van communisten, die de
snoods gewelddadige revolutie in hun
ijndel geschreven hebben, die komt
sirogen uit. Toen wijlen Koos Vorrink,
voorzitter van de toenmalige S.D.
P, onder Hitler in het concentratie-
ip Sachsenhausen vertoefde, heeft
tegenover zijn medegevangenen
armalen verzucht, dat de domste po-
liette daad, die hij in zijn leven had
itgetiaald, was de actie voor „het ge-
lolten geweertje" (eenzijdige ontwape-
Het is onbegrijpelijk, dat overigens
»appe lieden in linkse kringen zo on-
'zel en „weltfremd" kunnen zijn te
irtrouwen, dat een totale ontwapening
!n de vrije wereld met aan de andere
mt een tot de tanden gewapende rode
ïeldmacht de vrede beter waarborgt
«1 militair gelijkwaardige groepen.
et is ellendig, dat het zo moet, maar
it komt doordat we, om met prof.
iiizinga te spreken, leven „in een be
ten wereld". Om nogmaals mr. van
iel te citeren: „Het woord ontspan-
«ig klinkt mij als argument tegen op-
lering van de Nederlandse bewape-
•ig na Tsjecho-Slowakije voorlopig als
a kwalijke grap in de oren. Rusland
ïsterkt zich militair snel; het wenst
*n ontwapening. Wie zijn vijand te
:el vertrouwen geeft, wordt een risico
'or zijn eigen land en gezin".
Men schuift de Russen te veel in de
taenen zegt prof. Kooyman. Hij kent
ijkbaar noch de aard van het com-
ifflisme noch het imperialistische ele-
fflt, dat in die ideologie schuilt. Dat zij
»it van militaire middelen gebruik
anaakt hebben om hun ideeën uit te
*n behalve dan in hun onmiddel-
ike omgeving (Oost-Europa) is alleen
roorzaakt door de machtspositie van
■Verenigde Staten. Als deze wegvalt
Bt naar de mens gesproken West- en
oid-Europa open voor de communis-
niilitaire opmars.
Volgens prof. Kooyman omringt de
"iet-Unie zich met een buffer van
Wietstaten. Maaf, zegt hij, datzelfde
«teren ook China en de V.S. Het is
el onnozel om Rood-China hierbij te
want dit deed met de overweldi-
van Tibet precies hetzelfde. En
zijn de satellietstaten van de V.S.?
Kchouwt hij soms Nederland, Enge-
etc. als zodanig? We vermoeden zo,
't de Tsjecho-Slowaken en de andere
^steuropese volken wel gaarne zo'n
*rt satelliet zouden willen zijn. Waar-
1" heeft Moskou na 1945 geen gebruik
■Waakt van de mogelijkheden om in
■ankrijk en Italië met zulk een
Bot percentage communisten de
acht over te nemen? Heel eenvoudig
Mat de V.S. toen een atoombom had-
•f 6n de S.U. nog niet, dus niet om-
fle laatste zo vredelievend was.
aarom steunt Moskou de Zuidameri-
aise revolutionaire beweging niet, zo
at de professor voort. Is hij soms de
«urtenissen van 1962 vergeten, toen
"foesjtsjow raketten had laten opstel-
"OP Cuba om de V.S. te bedreigen?
DE KONING TEGEMOET
„Hoe lang draagt gg leed om
Saul Ga heen, Ik zal u
zenden tot Isaï, de Bethlehemiet;
want 'k hem Mij een koning on
der zün zonen uitgezien".
(1 Samuel 16 1)
Er schuilt een koning in Bethlehem.
Wie het is weet niemand. Het volk
heeft er geen enkel vermoeden van en
de inwoners van Bethlehem ook niet.
Zelfs het huis van Isaï is onbekend
met de schat, die het in zich bevat. En
toch gaat er een koning schuil in Efra-
ta's velden.
Heeft Israël dan geen koning? Jaze
ker! Saul is koning van Israël. Door
Samuel zelf gezalfd. Alle ogen hadden
vol bewondering naar hem gekeken
toen hij tot koning werd gekozen; een
man uit één stuk, krachtig, dapper,
groot. Maar Saul is ongehoorzaam ge
worden; hij heeft zich het koningschap
onwaardig gemaakt; hij is eigen wegen
gegaan en hij gaat niet in de weg des
Heeren. Er is wel een koning in Israël,
maar dat is een verworpen koning.
Wie zou daar niet onder gebukt gaan?
Als er één was, die daar onder zuchtte,
was dat Samuel wel, de ziener. Want
Saul was nu al de tweede ambtsdrager,
met wie het zover kwam. Toen Samuël
nog maar een jongen was, heeft hij Eli,
de priester van Silo, het oordeel moeten
aanzeggen. Nu, oud geworden, is het
Saul, de gezalfde koning, die verwor
pen wordt óm zijn ongehoorzaamheid.
Onder dat alles zucht Samuël. Het is
een zucht vanwege het volk, dat een
herder heeft, die geen herder is. Hij
gaat gebukt onder de straf, die Saul
over zijn eigen leven haalde, Samuels
zuchten is een zucht om de ongehoor
zaamheid, de eigenzinnigheid, de nuk
ken van de koning, die gold als de ge
zalfde des Heeren.
In Samuël zucht de Kerk des Heeren.
Ze draagt leed om de zonden. Ze ziet de
gebrokenheid van de schepping; ze
wordt dag aan dag geconfronteerd met
ongerechtigheid en eigenzinnigheid, leed
tekort, schuld. Ze gaat gebukt onder
herders, die geen herders zijn. Ze ziet
een wereld die verscheurd is door haat
en nijd; ze voelt een hart dat in op
stand pomt tegen zoveel dat niet goed
is. Er zijn wel koningen, presidenten,
leiders; maar de eer van de grote Ko
ning ontbreekt.
Hoor! Een vraag! „Hoe lang draagt gij
leed om Saul". Het is eenadventsvraag!
Hoe lang zult ge leed dragen? Die vraag
gaat vier weken lang gesteld worden.
Ja, die vraag blijft de Heere stellen aan
de Adventskerk op aarde. De Heere
vraagt u, hoe lang u leed draagt om
de koningen der wereld en de koningen
van uw hart. Een vraag die u prikkelt
die roept om een antwoord. Een vraag
die u onrustig wil maken, zodat u geen
rust hebt voor u het antwoord weet
Hoe lang draagt ge leed om het gemis
van een Koning?
Is er dan een antwoord? Jazeker!
Want er schuilt een koning in Bethle
hem. Niemand weet ervan. De mensen
in Bethlehem niet, en vader Isaï niet.
Maar God neemt uit vrije verkiezing
een jongen achter de kudde vandaan en
zet hem een kroon op: David, de man
naar Gods hart. „Ga heen, Samuël, want
Ik heb Mij een koning onder de zonen
van Isaï uitgezien".
Dat de Kerk des Heeren in de Advents
tijd Samuël volge! Dan komt ze in
Bethlehem terecht. Daar ziet ze een Da
vid in grotere glorie nog, dan de zoon
van Isaï. Want de eerste David is er om
de Tweede. Wie zich buigt over het
leven van de man naar Gods hart, ein
digt in de Christus, in Davids Grote
Zoon.
Want het is slechts een kleine stap
van het Bethlehem van David naar het
Bethlehem van Christus. Beide malen is
niet Jeruzalem de plaats der verkiezing,
maar het kleine stadje, dat slechts wei
nigen kennen. Beide malen is de komst
van de Koning onverwachts, terwijl
niemand iets vermoedde. Beide malen
staan we voor het wonder van Gods
souvereine liefde, die zélf een Koning
geeft aan hen die leed dragen om de
koning der eigengerechtigheid.
Zeg eens, hoe lang draagt ge leed?
Hoe die koningen ook maar heten, on
der wie ge gebukt gaat. Hier is een
opdracht (jazeker: een opdracht) om
heen te gaan tot Isaï, de Bethlehemiet.
Het is het geloof, waartoe de Heere Zijn
Kerk oproept om het oog te richten
naar de kribbe en naar de stal. Het is
het geloof, waartoe de Heere de ogen
wil openen voor het wonder, dat er in
de velden van Efrata, waar niemand
tiniEKSIRAM J
iets vermoedde, een Koning is.
Waar dan, zegt u? Zoek het niet te
hoog! Hij loopt achter de kudde! Nie
mand had een koning in Bethlehem ver
moed; noch minder had men hem ge
zocht in de jongste zoon van Isaï, die
niet eens thuis is, die niet eens meetelt.
Toch schuilt de koning juist daar, juist
in Bethlehem, juist in die herdersjongen.
In de volheid der tijden is er weer die
Koning. Nu nog minder dan Isaï's
jongste zoon: in een donkere nacht, in
een vochtige stal, in een houten krib;
geen plaats in de herberg. Hij had geen
gedaante, noch heerlijkheid. Wat een
Koning! Wat een bange lijdensweg
maakt Hij straks door: Hij is bij de
overtreders geteld geweestIs dat,
is dat mijn Koning?
Ja, dat is uw Koning. Als u Samuël
wilt volgen. Zeg eens: hoe lang draagt
ge leed? Ga heen naar Bethlehem! Dat
is toch niet te gering? In Bethlehem
ligt uw schande: een kind in de kribbe:
Dit is een Godsgericht.
Van 't kwaad dat wij bedreven,
van 't vuil van heel mijn leven,
wordt dit arm Kind beticht.
Straks wordt die schande nog groter.
Straks gaat Hij die bange lijdensweg
naar Golgotha. Om op te staan en tot
de volle heerlijkheid van het Koning
schap te komen.
Draagt ge leed om de vorst der duis
ternis? Volg dan Samuël! Ga heen, naar
Bethlehem! Breek met die eerste vorst,
om het hoofd te buigen bij die tweede
Vorst in stille verwondering.
Want waarlijk, die Koning is van Is
raels God gegeven. Maranatha, lezer.
Jezus komt.
Lopik.
H. Veldhuizen.
De mageren onder ons gelieven
zich ten spoedigste rond te zetten
om straks, wanneer we Zeeuwen
worden, de benaming „ronde
Zeeuw" (al is die dan ook anders
bedoeld) met ere te kunnen dra
gen. De Anti-revolutionair, dhr.
van Bermekom heeft in de Zeeuw
se Prov. Staten de revolutionaire
gedachte geopperd Flakkee bij Z;ee-
land te voegen i.v.m, gemeenschap
pelijke belangen. De Flakkeese be-
stuurderen kennend zal het aan
hen niet liggen m.b.t. het plan
Grevelingenbekken, ook zonder bij
Zeeland te worden ingelijfd, met
de Zeeuwse vrienden plannen te
maken en te realiseren. Ook zonder
die inlijving heeft Flakkee getoond
te kunnen worstelen en te ontko
men.
Meerdere raakpimten achten we
nauwelijks aanwezig. Flakkee heeft
geen zeehavens, het is „slechts"
groen gebied. De bevolking is niet
op Middelburg maar op Rotterdam
georiënteerd. Het Prov. bestuur
van Zeeland mag dan Schouwen
tot probleemgebied hebben ver
klaard, een status die het Prov.
bestuur van Z. HoU. niet aan Flak
kee verleend, maar wat dan nog?
Dat ook ons Prov. bestuur van wan
ten weet bleek met het rampscha
de-herstel dat op Flakkee nogal
wat sneller plaatsvond dan op
Schouwen. Enfin, dhr. van Benne-
kom heeft een balletje opgegooid
en er zal in „onze" Staten best
worden teruggekaatst.
Na de gem. herindeling leek de be
stuurlijke rust weergekeerd maar
dat is slechts sdhijn. Nu het met 4
gemeenten blijkt te gaan gaan er
stemmen op dat er op Flakkee
beter één gemeente gevormd had
kunnen worden. In de 4 gemeente
raden komen anders heel verschei
dene opvattingen voor.
ie Sommelsdijk kreeg te horen over
onwelriekende en onwelluidende
keukenmeiden. „Ome Henk Klein"
uit de Amsterdamse Jordaan voer
de een onwelriekende keukenmeid
ten tonele om ze snel weer af te
voeren. Hij sprak over Zuid-Afrika,
■waar te uwer geruststelling ook die
keukenmeid thuishoort. Zijn con
clusie over de apairtheidspolitiek:
„De neger is zelf apart. Onwellui
dende c.q. gillende keukenmeiden
zijn de „klap"stukken die voor ve
len straks de jaarwisseling inhoud
moeten geven. Ze worden al een
week lang afgestoken, luistert u
maar
„Waarom geen klaar-overs in Som
melsdijk" vraagt een onzer lezers
zich af. Dat idee is voor Flakkee
niet helemaal nieuw, in Stellen-
dam zijn ze jaren geleden al ge-
installeerd en kort daarop al weer
vriendelijk bedankt. Het had niet
langer zin om de enige passant,
de bakkerskar, steeds w^eer tot stop
pen te moeten bewegen. Misschien
kan Sommelsdijk de gele jassen
overnemen want op bedoelde krui
sing zouden klaar-overs inderdaad
goed werk kunnen doen.
ic De zusters uit het ziekenhuis staan
niet enkel hun „mannetje" aan het
ziekbed. Dat bewezen ze zaterdag
avond toen ze 3 jongens uit de
boezem visten. Heel knap gedaan,
vandaar de aandacht die we aan
dit gebeuren besteden.
ie Snel gaan we besluiten omdat we
niet met de vinger willen worden
nagewezen. En dat moet, volgens
dhr. van Hoorn, hoofd van de chr.
mavo, hen ten deel vallen die door
(te) hard te werken oversparmen
raken.
En dan de professorale bewering, dat
de S.U. haar verdragen zo scrupuleus
naleeft. Kan men zo iets verwachten
van een staat, die uitgaat van het be
ginsel: het doel heiligt de middelen?
Hoe dikwijls hebben de Sovjets al niet
de afspraken van Potsdam inzake Ber
lijn geschonden?
We stoppen hiermee met onze kritiek
op prof. Kooymans. Het is droevig dat
men zulke theorieën hoort uit de mond
van een professor van de V.U., de vroe
ger zo befaamde calvinistische univer
siteit en nu één van de opleidingsscho
len voor de diverse linkse stromingen,
waar een man als prof Van Riessen een
uitzondering is geworden. De studenten
worden daar totaal vergiftigd met aller
lei linkse denkbeelden.
In de Tweede Kamer is in november
een uitvoerig debat gehouden naar aan
leiding van de Nota inzake het N.A.V.O.
en Defensiebeleid. We hebben die dis
cussie eens helemaal nagelezen in de
Handelingen van de Staten-Generaal.
De pacifist Van der Spek van de P.S.P.
stelde in een motie voor het lidmaat
schap van het Noordatlantische Verdrag
op te zeggen, maar de Kamer was zo
wijs, deze met 121 tegen 5 stemmen te
verwerpen. Verschillende Kamerleden
voerden ook de conferentie van Jalta
aan (1945), waar de naoorlogse invloeds
sferen zouden zijn verdeeld tussen Oost
en West en dat zo de voor het Westen
zo nadelige situatie zou zijn ontstaan.
Minister Luns zei echter in zijn beant
woording, dat destijds de S.U. systema
tisch weigerde mee te werken aan een
oplossing van het Duitse vraagstuk, on
danks het feit dat zowel in Jialta als in
Potsdam besloten was, dat Duitsland
een onverdeelde eenheidsstaat zou blij
ven met Berlin als hoofdstad. Hij con
stateerde dat deze overeerikomst door
de S.U. is geschonden. Het Kamerlid
Berkhouwer van de V.V.D. gaf enkele
treffende citaten omtrent de Russische
zienswijzen; de „Prawda", officieel or
gaan van de Russische communistische
partij, schreef onlangs: „Geen enkel
communistisch land heeft het recht om
I.v.m. de komende feestdagen heeft de
directie de volgende verschijningsda
tums voor „Eilanden-nieuws" vastge
steld. In de week waarin de Kerst valt,
de week van maandag 23 tot zaterdag
27 is het om technische redenen on
mogelijk een nummer te doen verschij
nen. Daarom zal het oudejaarsnummer
óp de daarop volgende maandag, de
30ste december uitkomen. In die week
hopen we dan ook op vrijdag 3
januari het eerste nummer in het
nieuwe jaar te laten verschijnen.
BOUWMATERIALEN
Dirksland
Vertegenwoordiger
wen-Duiveland J.
p.a. Ooststraat 25,
(01114) 769.
Telefoon 333
voor Schou-
M. Folmer,
Nieuwerkerk
zijn soevereiniteit tegenover de Sovjet
unie te verdedigen". En in een ander
nummer: „De nationale soevereiniteit is
een burgerlijke fetisch (voorwerp van
aanbidding)".
Een voortreffelijke redevoering werd
toen ook gehouden door het G.P.V. Ka
merlid Jongeling en de S.G.P. fractie
leider Ir. van Dis. Met beide waren
we het hartgrondig eens. Dat was an
dere taal dan die van de linkse heren.
Het bleek, dat ons parlement in over
grote meerderheid prijs stelt op hand
having van onze onafhankelijkheid en
daarvoor de nodige offers wil brengen.
Op dit j^ebied kreeg links gelukkig geen
voet aan de grond.
Na gedane arbeid kon er zaterdaga
vond in het ziekenhuis te Dirksland
toch weer ontspannen gelachen worden.
Dat had er niet naar gestaan toen 3
Dirkslandse jongens van 14 jaar in het
koude water van de Boezem plonsden!
Henk Brinkman, Jan Wagner en Leo
Vroegindeweij werden door behulpzame
verpleegstershanden op het droge ge
bracht en de jongens zijn daar maar
wat dankbaar voor. Een van de ver
pleegsters stond toevallig voor het raam
toen ze vanuit de donkerte hulpgeroep
hoorde. Ze snelde naar beneden met
wat collega's achter zich aan en al
gauw hadden ze de spartelende jongens
in het oog. Het was echter niet mogelijk
het wak dicht te naderen waarom de
verpleegsters een ketting vormden en
de jongens de lange steel van een rage
bol toestakenHoe het allemaal ge
gaan is hebben de „drenkelingen" zelf
aan het papier toevertrouwd.
Jan Wagner schrijft dat hij op de
schaatsen achter de fiets van Henk
Brinkman hing. „Het ijs kraakte en
golfde behoorlijk en op een gegeven
moment begaf het ijs het. Het eerste
wat ik deed was om hulp roepen. Op
dat hulpgeroep kwam een „leger met"
Monohil 100% éénkiemig
zusters aaiüopen. Leo kreeg het voor
elkaar uit het wak te klimmen". Verder
vertelt Jan dat de zusters een ketting
hadden gevormd en dat eerst Henk en
daarna hij op het droge werden getrok
ken. „In het ziekenhuis zo schrijft hij
verder werden we warm ontvangen
in een bad waar we op temperatuur
kwamen. Hoewel er meer mensen in de
buurt waren hebben de zusters het red
dingswerk moeten doen, daarvoor wil ik
alle zusters hartelijk danken..."
Ook Henk Brinkman schrijft een har
telijk dankwoord aan de zusters. Henk
schreef hoe vlak voor het ziekenhuis
het ijs het plotseling had begeven.
Jan en ik kwamen in het water terecht
en toen Leo ons wilde helpen ging die
er ook doorheen! Een van de zusters
had het zien gebeuren en zij kwam met
enkele andere zusters te hulp. Ik deed
mijn wanten uit en pakte het ijs tussen
mijn handen waarna ik met mijn borst
kas op het ijs kon blijven liggen. Dan
verhaalt Henk hoe ze met behulp van
de ragebol werden gered. „Toen zijn we
naar het ziekenhuis gegaan waar we
door de zusters werden gewassen. Onze
ouders hebben ons toen droge kleren
gebracht.
Leo Vroegindeweij had het aanvankelijk
nog op het ijs kunnen houden maar uit
zijn verhaal blijkt dat ook hij in het
wak terecht kwam. „Plotseling zo
schrijft hij zakten Jan en Henk door
het ijs. Het wiel van de fiets was nog
boven water en ik wilde het grijpen om
de jongens ermee op de kant te trekken
maar toen ik te dicht bij kwam zakte
Enkele van de zusters met de ge-
reddenv v.Ln.r. Henk Brinkman,
Jan Wagner en Leo Vroegindeweg
m
Officieel dealer
ik ook weg. Ik kon weer op de kant
klimmen en hielp de zusters met het
redden van Henk en Leo. In het zieken
huis zijn we daarna in bad geweest. We
zijn er goed afgekomen, alleen ik ben
nog een beetje verkouden. We zijn de
zusters erg dankbaar en daarom hebben
we ze maandag getracteerd".
De zusters hebben dat wel verdiend.
Hun dagtaak zat er net op toen ze de
druipende jongens te verzorgen kregen.
Zeker voor het redden verdienen ze alle
lof omdat verdrinkingsgevaar wel dege
lijk aanwezig was. Zo zien we, ook bui
ten het ziekenhuis weet een zuster van
aanpakken.
