Moskou en Praag Echtpaar P. D. Sieling- V. d. Poel in het goud zonnige peRioöen Meditatie Raad Dirksland ontstemd over baldadigheid van Herkingens jeugd! J. KEUYELIIIIR is Dankbaar terugzien op arbeidzaam leven Burg. Bos: „Onvoldoende ontspannings- mogelijkheid gaat zich wreken" Chroom- en hout F!^C. KORTEHEG k ZOON r 41e jaargang Vrijdag 16 augtistus 1968 No. 3712 CHR. STKEEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDÖE EN ZEEUWSE EILANDEN Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond Westdijk 15 Middelharnis Fruitmanden en Fruitbakjes „De Fruitcentrale" BOUWMATERIAT.EN Dirksland Xelef333 KEUKENTAFELS en STOELEN YIONINGINRICHTlHiU Sommelsdijk C. KIEVIT Zn. Centrale Verwarming it PRINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - TVTTDDELHARNIS Bedactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Soimnelsdijk ABONNEMENTSPRIJS 3,25 PER KWARTAAL ADVERTENTIEPRIJS 16 cent per mm. Bij contract speciaal tarlet TeL (01870) 26 29, na 6 uur 's avonds TeL 2025 Giro 167030 2 Toen enige weljen geleden de leids- lieden van Tsjecho-Slowakije, de natio naal-communisten Dubcek en Cernik, publiekelijk mededeelden dat zij een meer zelfstandige binnen- en bviiten- landse politiek zouden gaan voeren, was uiteraard Moskou in grote beroe ring. De communistische regeringen van Joego-Slavië, Albanië en Roemenië staan al korter of langer tijd los van de Sovjet-Unie en nu ging het erop lij- Ken, dat het zo prachtig werkende ove- ige satellietensysteem verder zou af- rokkelen. Het was geen wonder, dat de ovjet-leiders op middelen zonnen hun ositie te handhaven. Uiteindelijk beslo- en ze, dit niet met rechtstreeks geweld te doen intimidatie via manoeuvres an een Russische legerafdeling daar gelaten maar de onderhandelingme thode te kiezen. De Russen en Tsjechen trokken naar Cierna en daar werd men het eens over een aantal verschilpunten. Enige dagen later werd een nieuwe conferentie belegd in Bratislava, waarop de nog getrouwe satellieten Oost-Duits land, Polen en Hongarije ook aanwezig aren. Deze gebeurtenissen vormen een epi sode in de ontwikkeling van de machts- erhoudingen in Oost-Europa. Menigeen heeft gehoopt en gedacht, dat de Tsje chen erin zouden slagen zich aan de ideologische, politieke en economische achtsgreep van Moskou te ontworste- en. Dit is echter in vele opzichten niet geschied. Tsjecho-Slowakije behoort tot de Middeneuropese landen, die voor de ovjet-Unie van vitaal belang zijn om I de controle over te houden. De Rus- ZANDPAD S2 lfIDDEL,HARNIS "en zijn namelijk van niets zo bang als an een nieuwe Duitse eenheidsstaat in entraal-Europa. Tweemaal in deze euw hebben de Duitse legers Rusland angevallen, in 1914 en in 1941, er grote elen van overweldigd, enorme ver- oestingen aangericht en slechts ten oste van miljoenen mensenlevens wis- en de Russen, al of niet met de hulp an het Westen, de legers van Hitler te- 'g te slaan. Men kan het hun dus niet "walijk nemen dat ze voor de toekomst oede waarborgen willen hebben, dat eze geschiedenis zich niet herhaalt. De wijze waarop dit gebeurt is ech- er specifiek communistisch. Er is geen prake van een op vrijwillige basis ge- loten overeenkomst met de nabuurlan en, die dezelfde vrees koesteren. Com- unisten kunnen blijkbaar alleen den- en in categorieën van dwang. Na de orlog heeft Stalin een voor Rusland rachtig satellietensysteem opgebouwd Midden-Europa met een IJzeren Gor- "n, dat op nog geen 300 km afstand an onze Nederlandse oostgrens loopt, e Russen hebben daar wat betreft de ommunistische ideologie en militaire eweeglijkheid vrij spel gehad en het is r hun dus alles aan gelegen de status uo in deze gebieden te bestendigen. Nu lijkt echter dat de Tsjechen en Slowa- en na twintig jaren van straf commu- istisch bewind naar de oude vrijheid nakken en dat ook een zeer groot deel an de rode leidslieden dolgraag van de ussische overheersing af wil. Dubcek c.s. hebben toen de teugels gevierd, met name op het gebied an de persvrijheid. Ook was het dui- elijk, dat men van de eenzijdige oriën- ering op het Oosten afwilde en de deur aar West-Europa wilde open zetten. De ussen vreesden blijkbaar zelfs een uit- eden van Praag uit het communisti- che statenblok. Maar dit zou voor Mos- ou een levensgevaarlijke situatie cheppen: niet alleen zou de ideologi- che rode macht verbroken worden, aar de veiligheid van de Sovjet-Unie egenover een herrezen Duits eenheids- k zou aanzienlijk geringer zijn. In het esten zoekt men in zulk een situatie aar een oplossing in de vorm van een erdedigingsverdrag op basis van gelijk- 6id, maar het communisme denkt in gorieën van dwang. Vandaar de si- atie in Oost-Europa. De Russen zullen r rekening mee moeten houden, dat ze un satellieten niet altijd in de hand llen kunnen houden. Ditmaal is dit et de Tsjechen nog zonder geweld ge kt, al was er wel een zeer sterke mi- raire en politieke pressie. .De Tsjechische leiders van de rege ls zijn ook communisten, maar van ■1 nieer nationaal en liberaal gehalte, e wilden blijkbaar ook niet alles op les zetten, omdat ze begrepen, dat de ussen hun geen algehele vrijheid zou- en toestaan. Daarom heeft Praag op de nierenties van Cierna en Bratislava odgedwongen verschillende conces- ss moeten doen. De machtsverhoudin- zijn nu eenmaal zodanig, dat de sjechen geen verweer hebben tegen Uk uit Moskou. Wie gedacht heeft, dat sjecho-Slowakije zich voetstoots zou nnen ontworstelen aan de macht van Kremlin, vergiste zich. Dat zat er ans (nog) niet in. iJe concessies, die de Tsjechen hebben °eten doen, zijn zeer ingrijpend ge lest. Ze hebben moeten beloven, dat naast de communistische partij geen aere zullen worden toegelaten. Het «nenlands beleid wordt gevoerd in ntact met Moskou, zodat een oriënta- °P het Westen onmogelijk is. Ter ntroie zal er in Praag een permanente "ssische verbindingsmissie in groteren _aie dan tot diisver aanwezig zijn. "Ons behouden zij het recht alle HET GELOOF IN DE BELOFTEN GODS (2) ,J)eze allen z^n in het geloof ge storven, de beloften niet verkre gen helibend, maar hebben dezel ve van verre gezien en geloofd". (Hebr. 11 13). Wezenlijk is er niet zo veel verschil teussen het leven der vaderen en dat van Gods Kerk in deze tijd. Ook nu geldt: wel de belofte, maar nog niet de vervulling. Zal er dus sprake zijn van een vruchtbaar leven uit het geloof, dan zullen we moeten weten en kennen de kracht van Gods belofte. In het Woord Gods zijn ons de groot ste en dierbaarste beloften geschonken. In het Evangelie wordt ons voorgesteld de Heere Jezus Christus, in Wie alle beloften samenvloeien. In Hem belooft God verlossing uit zonde en schuld, zo dat de zondaar rechtvaardig voor God kan gesteld worden. In Hem belooft God redding van de toekomende toorn. In Zijn bloed is een fontein geojjend tegen de zonde en de onreinheid. Tot het door schuld ver slagen hart spreekt de Heere: Deze is Mijn geliefde Zoon, in Dewelke Ik al Mijn welbehagen heb; Hoort Hem! En deze Christus staat in het Evangelie voor ons: Komt allen tot Mij die ver moeid en belast zijt en Ik zal U rust geven. Wat God in de belofte voorstelt, hebben onze vaderen duidelijk onder woorden gebracht in het bekende en geliefde Doopformulier. De Drieënige God betuigt en vergezelt dat Hij van harte gewillig is zondaren te zaligen. Zo worden we genodigd met ernst tot Hem te komen, de wereld te ver laten, de afgoden achter te laten, en toevlucht te zoeken onder de schaduw Zijner vleugelen. Alle belemmeringen, die we zouden kunnen opnoemen, die ons verhinderen op Christus te zien, ruimt de Heere Zelf uit de weg. Waar vijanden en goddelo- zen genodigd worden tot Hem, daar is niemand te schuldig, niemand te ver hard; God weet op al onze zorgen vol ledig raad. In alle gevallen zullen Gods kinderen het ondervinden, dat er bij de Heere Heere uitkomsten zijn. Dit alles blijkt duidelijk in het leven van het Volk Israël. Wat heeft God aan dat volk niet al beloofd. Toen Is raël zich geheel en al van God afge wend had, kwam de Heere nog met Zijn toezeggingen: Zo waarachtig als Ik leef. Ik heb geen lust in Uw dood, maar in Uw levenBekeert u daarom tot Mij. Wat een arbeid, wat een moeite Gods, als daar zondaren de brede weg ten verderve bewandelen. Hoe menig maal Minkt dan niet het Woord: Wend u naar Mij toe, word behouden Het leven van Israël, ons aller leven is vervuld met de vriendelijke roepstem men des Heeren. We worden door een wolk van belof ten omringd. Nu zegt de Heere niet: U moet eerst iets doen, en dan schenk Ik u mijn heil. Als dat zo was, zou er niet één zalig kunnen worden. Hoe kan een dode zondaar ooit de geringste eis des Heeren vervullen? Neen, in Zijn toezeggingen zegt de Heere alles toe. Al wat u ontbreekt, schenk Ik, zo gij 't smeekt, mild en overvloedig! God baant hierin de weg tot de zalig heid. Hebben we dit al gezien in ons persoonlijk leven? Hebben we er oog voor gekregen, dat het God om onze zaligheid te doen is, en dat Hij tot ons behoud genegen is? Ge vindt in dit alles een zekere bevestiging van de lief- dewU des Heeren: Hij wil U zalig ma ken. Wat zal het anderzijds dan ernstig zijn, onder deze arbeid Gods verkerend, toch verloren te gaan. Dan komt Gods toorn niet slechts over ons, omdat we zondaar zijn, maar vooral ook omdat we op zo grote zaligheid geen acht hebben gegeven. Dan zweert de Heere: Ik zeg dat geen van hen die genodigd zijn, mijn bruüofstmaal smaken zal. Laten al Gods beloften niet als rente loos kapitaal aan u voor bij gaan; maar heden, zo gij Zijn stem hoort, zo ver hardt uw harten niet. Zijn beloften bieden de zekere ga rantie, dat God uw heU zoekt. Dat heb ben de aartsvaders, zij het in gewijzig de omstandigheden, verstaan. Zij heb ben verzegeld, dat God waarachtig is. Gedenk aan 't Woord, gesproken tot Uw knecht, waarop Gij hem verwachting hebt gegeven Middelhaiïiis. Ds. P. Roos. Adriaantje v. d. Poel uit Dirksland wilde later graag schooljuffrouw wor den daarom vond ze het wat fijn dat ze wanneer de juffrouw even weg was voor de klas mocht. In een van die klassen zat ene Pietje Sieling, een aar dig ventje, dat wel, maar heel erg on deugend! Als hij dan weer wat lapte dan schreef „juffrouw" v. d. Poel op het bord: „Pietje Sieling x". Als de echte juffrouw dan terugkwam stonden er meestal meer kruisjes achter die naam en dan was het voor Pietje strafregels schrijven geblazen. Pietje en Adriaantje hebben vrede gesloten, als dhr. P. D. Sieling en mevr. A. J. Sieling-v. d. Poel hebben ze al vijf kruisjes (elk goed voor 10 jaar) achter hun huwelijksdatum ge zet. Op dinsdag 27 augustus herdenken ze het gouden huwelijksfeest. Van wraakoefeningen op „de juffrouw" is uiteraard niets meer gekomen. Tsjechische militaire installaties te in specteren, waardoor onverwacht optre den van het leger uitgesloten is. De re gering heeft moeten beloven een trouwe bondgenoot van de Sovjet-Unie te zul len blijven. Zij zal geen vluchtelingen uit andere Oosteuropese staten opne men; dit slaat voornamelijk op Oost- Duitsers. De voorgestelde afschaffing van de visa naar Westeuropese landen gaat voorlopig niet door. Het land blijft lid en deelgenoot van het Pact van War schau (de communistische N.A.V.O.) en van de Comecon (de rode E.E.G.). In de pers zullen de aanvallen op de Sovjet- Unie en Oost-Duitsland gestaakt moe ten worden. De liberaliserende hervor mingen zullen slechts in een heel zacht tempo mogen worden doorgevoerd. Aan de andere kant kan toegegeven worden, dat het regiem-Dubcek-Cernik vast in het zadel zit; dat de Russische troepen in elk geval het land hebben verlaten; dat de bevolking wat meer vrijheid geniet dan voorheen, maar dat de beperkingen vele zijn. Militair en economisch is Praag aan handen en voeten gebonden aan Moskou. Of Cierna en Bratislava inderdaad een keerpunt zijn geweest in de Tsjechische historie zal de tijd moeten leren. Het kan een uitgangspunt zijn voor een gunstige ontwikkeling, maar erg opti mistisch behoeft men in dit opzicht be slist niet te zijn. Het monolietische rode blok in het Oosten gaat wel scheuren vertonen, maar de Sovjet-Unie zal nim mer vrijvrillig zijn greep op de satelliet- landen loslaten. Er is nu geen herhaling geweest van het bloedbad van Boeda pest in 1956, maar wanneer de situatie zo zou worden, dat het satellietenstelsel zou dreigen ineen te storten, moeten we naar onze mening rekening houden met een hardhandige handhaving van de status quo door de Sovjet-legers. Een vrij Oost-Europa ligt, naar het zich laat aanzien, nog ver in het verschiet. Speciaal in het opmaken van B. V. d. Veer Telefoon 2682 Westdijk 36 MIDDELHARNIS MIDDELHARNIS Kerkdienst. A.s. woensdag 21 augus tus, des avonds te 7.30 uur, hoopt voor de Geref. Gemeente alhier voor te gaan ds. A. Vergunst van Rotterdam (C.) Burgemeester Bos betreurde de gang van zaken in Herkingen duideiyk waarom hij meende „dat liet nu maar eens gezegd moest worden", Herkin gens jeugd is baldadig. Enkele raads leden voerden de bewyzen voor die bewering aan. Verkeersborden wor den er „opgevouwen", de bank in de Visbank werd weggehaald en zelfs door prikkeldraad z^n de jeugdigen niet te weren van een terrein waar ze niet mogen komen. Burg. Bos heeft daarop een dringend beroep gedaan op allen die met de opvoe ding van kinderen belast zijn ertegen te waken dat Herkingen in de ge meente Dirksland op het gebied van baldadigheid geen kwalyke uitzon dering gaat vormen, „Het is het gemis aan ontspan- ningsmogelijkheid dat zich gaat wre ken", was de overtuiging van burg. Bos. „Het verenigingsleven lijdt er een bloedarmoedig bestaan, dat is te wijten aan de oudere generatie. „Wy zijn schuldig" sprak dhr. v. Prooijen met nadruk uit maar dat moest zo zei de voorz. ieder voor zich maar uitmaken. Graag zou de voorz. sport- en gymnastiekvere nigingen in Herkingen zien opge richt. Wanneer de jeugd niet bezig gehouden wordt dan krijg je derge lijke excessen „De jeugd" kwam ter sprake in het voorstel van B. en W. in de woensdagavond gehouden raadsver gadering verkeersvoorzieningen te treffen bij de toegangsweg vanaf de Kaaidijk naar het Adoptieplein. Het voorstel daar een verbodsbord voor fietsen en brommers te zetten had weinig instemming, de raad dacht eerder aan het plaatsen van hekjes waardoor fietsen en bromfietsers toch moeten afstappen. Ook beston den bedenkingen tegen het voorne men de ingang van de kleuterschool naar deze toegangsweg te verleggen. Na een uitvoerige gedachtenwisse- ling namen B. en W. het voorstel terug. Dhr. de Geus meende dat die in gang daar nooit mag komen omdat de kinderen dan op de gevaarlijkste plek van Herkingen op de dijk wor den gejaagd. Dat de jeugd zich van de borden niets zal aantrekken ge loofde dhr. Jac. Struik terwijl dhr. Witvliet vreesde dat ze „dubbelge- vouwen" zullen worden. „De grotere schooljeugd vernielt veel bij de kleuterschool, ze mogen er niet komen maar ze knippen ge woon het prikkeldraad kapot!" er gerde zich dhr. Witvliet. „Daarom een stevig hek" adviseerde hij. Zonder politie? „Is het niet mogelijk dat de po litie meer op het dorp is, we zitten tien maanden van een jaar zonder, dan zit hij in Amsterdam en dan weer in Ouddorp..." klaagde dhr. de Geus, een klacht die door de voorz. „schromelijk overdreven" werd ge noemd. Hij zei: „De politie doet het hare om te voorkomen dat de bal dadigheid te groot wordt, als de me dewerking van de ouders ontbreekt dan houdt geen politie het tegen, als hij er is dan gebeurt er niets". Over het weghalen van de bank wist de voorz. dat er vier daders in de kraag zijn gepakt. „Ik ben het roerend met de voorz. eens..." verkondigde dhr. van Prooij en, er wordt te weinig aan sport ge daan, in sport zit een opvoedend element..." „Als ze kunnen zwem men heb je geen last van ze" gaf dhr. Witvliet toe. „De ouders hebben een grote taak maar die wordt schromelijk ver waarloosd. Ik ben nu al nieuwsgierig wat ze met de kleedhokjes op het sportveld gaan doen". De heer en mevrouw Sieling zijn ide ale huwelijkspartners gebleken, dat heeft de ambtenaar van de burgerlijke stand en wethouder van Dirksland, diir. V. d. Poel (mevrouw Sieling's vader) al voorzien toen hij de jongelui in het hu welijk verbond, een verbindtenis die hem beslist meer heeft gedaan dan de overige 362 die hij heeft gesloten. Nu zijn dhr. en mevr. Sieling resp. 77 en 79 jaar oud en kunnen ze terug zien op een lang en gelukkig huwelijk waar- I in ze beiden het devies": „Geduld en Volharding" tot het hunne hebben ge maakt. Dhr. Sieling deed dat als hij als bestuurder van tal van verenigingen moeilijkheden had te overwinnen, mevr. Sieling toonde geduld en volharding, wanneer haar man laat thuiskwam, ge laden met de belevenissen van de voorbije dag. Steeds heeft ze een hoge opvatting gehad van haar rol als echt genote van een zeer bezige man en als moeder van 6 kinderen. ■5^ -is: Dhr. P. D. Sieling is de enige van het gezin van vader D. Sieling die op Flak- kee geboren is. De 5 overige kinderen zagen het levenslicht in Hillegersberg waar vader Sieling een veebedrijf had, in 1890 vestigde hij zich op de stee „Geduld en volharding" die door H. Bosschieter verlaten was. Nadat dhr. D. Sieling in 1909 was overleden nam dhr. P. D. Sieling in 1915 op 24 jarige leeftijd het bedrijf over. Van „een meisje" was er toen nog geen sprake, dat kwam pas toen mej. v. d. Poel had aangeklopt om een bijdrage voor de jubilerende school. „Mijn zoon is niet thuis, hij komt van avond zelf wel langs", heeft moeder Sieling toen beloofd en gehoorzaam als hij was ging dhr. Sieling die avond met de financiële bijdrage voor het jubileumgeschenk naar mej. V. d. Poel. „En zo is het allemaal gekomen...!" Er werden herinneringen uitgewisseld, natuurlijk over de kruisjes en over de zeven jaar waarin dhr. Sieling op het klompje naar de christelijke school in Dirksland liep. De ware liefde ontlook pas toen ze in een strenge winter op het ijs alle tijd voor elkaar hadden. Het echtpaar Sieling heeft veel reden tot dankbaarheid. Ze genieten samen SOMMELSDIJK Telefoon (01870) 2609 VOOR BETER -"^ M MUD n I NAAR DE MIDDELHRRNIS-TEL:23Z8 een goede gezondheid en hun kinderen hebben het allen goed. Een zware slag betekende het verlies van de 24 jarige zoon Dirk die kort voor het einde van de oorlog in een concentratiekamp om kwam. In de feestelijke dagen die er volgen zullen de gedachten veel naar hem uitgaan. Dhr. Cor Sieling, die meerdere knappe constructies op zijn naam heeft staan is een zoon van de fam. Sieling, terwijl de andere zoon landbouwer op Tholen is. Twee van de 3 dochters zijn met een arts (o.a. te Bruinisse) getrouwd de andere dochter is zelf arts doch sinds haar huwelijk niet meer praktizerend, haar man be kleedt een hoge functie bij het Minis terie van Landbouw. Dhr. Sieling heeft zoals gezegd tal van bestuursfuncties bekleed en hij heeft ook al wordt hem die eer wel eens ontzegd naam gemaakt als DE initiatiefnemer en de doorzetter tot de bouw van de Haringvlietbrug. O.m. was hij 40 jaar lang voorzitter van de landbouwver. „Ons Belang", daarvoor ontving dhr. Sieling de Rid derorde! Ook was hij 40 jaar voorzit ter van de Chr. School, hij is voorzitter van de Flakkeese Gemeenschap en was jarenlang dijkraad van de Dijkring Plakkee, had zitting in de Pachtkamer, was bestuurslid van de Kamer van Koophandel, is nog president - commis saris van de N.V. Emgo terwijl zeker zijn glansrol als president - commissaris van de N.V. Haringvlietbrug niet onver meld mag blijven. Ook is dhr. Sieling nog voorz. van de afd. Goeree-Over- flakkee van de N.Z.A.M., de Nederlands- Zuidafrikaanse Werkgemeenschap. In de twintiger jaren heeft dhr. Sie ling een strijd gevoerd om Flakkee aan electriciteit te helpen. Het heette toen dat electrifictie van ons eiland tot de onmogelijkheden behoorde maar mede dankzij het ijveren van dhr. Sieling is de kabel vanaf de overkant onder het Haringvliet door er gekomen. De Emgo heeft nu al een afname bereikt van 32 miljoen KwH per jaar! In de eerste jaren van haar bestaan boekte de Emgo verliezen, toch advi seerde dhr. Sieling niet de tarieven om hoog maar jmst omlaag te doen! Ieder heeft zich daar hogelijk over verbaasd maar het resultaat was dat door de verlaagde tarieven veel meer werd ge bruikt, en de Emgo al het derde jaai* van haar bestaan winst kon boeken. De rol die dhr. Sieling heeft gespeeld in de totstandkoming van de Haringvlietbrug is genoegzaam bekend, meer dan dertig jaar heeft hij ervoor gevochten. Nooit is hij moeilijlcheden uit de weg gegaan, hoe hoog zijn persoon gewaardeerd is zal op de herdenkingsdag wel blijken. Graag wensen we het vitale echtpaar Sieling nog vele gelukkige jaren toe en spreken onze waardering uit voor de rol die beiden hebben vervuld, de een in het openbaar, de ander in de huiselijke kring, onmisbaar voor elkaar. >ffvC;^^C5C^£^555S7scSiïC^5;5sf>^r^^ Ik heb vandaag genoten van de zon! Zo maar de zon, en om mij heen de bloemen. Ik wou dat ik het beter zeggen kon, De woorden lijken leeg om al het schoon te noemen. Dat God ons geeft in zonnige perioden, In licht en kleur, in louter vreugdigheid. Dat zonnefeest wordt zó maar aangeboden Het geeft een warm gevoel van blijde dankbaarheid. Een vreugd van binnen om de vreugd van boven. Een glinst'ring van een hemel vol van heil! Waar God de Zon, het Licht is nooit te doven Geen perioden meer, de lichtglans blijft op peil! LANERTA. /N£>v0s^XÏK£>O>.3s^>^ï\iK3»»i>i^X3s^X3*»D^3s^ïO>Sv&s.D^^

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1968 | | pagina 1