Moskou en Praag
Echtpaar P. D. Sieling-
V. d. Poel in het goud
zonnige peRioöen
Meditatie
Raad Dirksland ontstemd
over baldadigheid
van Herkingens jeugd!
J. KEUYELIIIIR
is Dankbaar terugzien op
arbeidzaam leven
Burg. Bos: „Onvoldoende ontspannings-
mogelijkheid gaat zich wreken"
Chroom- en hout
F!^C. KORTEHEG k ZOON
r
41e jaargang
Vrijdag 16 augtistus 1968
No. 3712
CHR. STKEEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDÖE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
Westdijk 15
Middelharnis
Fruitmanden en Fruitbakjes
„De Fruitcentrale"
BOUWMATERIAT.EN
Dirksland Xelef333
KEUKENTAFELS
en STOELEN
YIONINGINRICHTlHiU
Sommelsdijk
C. KIEVIT Zn.
Centrale Verwarming
it
PRINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - TVTTDDELHARNIS
Bedactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Soimnelsdijk
ABONNEMENTSPRIJS 3,25 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 16 cent per mm.
Bij contract speciaal tarlet
TeL (01870) 26 29, na 6 uur 's avonds TeL 2025 Giro 167030
2
Toen enige weljen geleden de leids-
lieden van Tsjecho-Slowakije, de natio
naal-communisten Dubcek en Cernik,
publiekelijk mededeelden dat zij een
meer zelfstandige binnen- en bviiten-
landse politiek zouden gaan voeren,
was uiteraard Moskou in grote beroe
ring. De communistische regeringen van
Joego-Slavië, Albanië en Roemenië
staan al korter of langer tijd los van
de Sovjet-Unie en nu ging het erop lij-
Ken, dat het zo prachtig werkende ove-
ige satellietensysteem verder zou af-
rokkelen. Het was geen wonder, dat de
ovjet-leiders op middelen zonnen hun
ositie te handhaven. Uiteindelijk beslo-
en ze, dit niet met rechtstreeks geweld
te doen intimidatie via manoeuvres
an een Russische legerafdeling daar
gelaten maar de onderhandelingme
thode te kiezen. De Russen en Tsjechen
trokken naar Cierna en daar werd men
het eens over een aantal verschilpunten.
Enige dagen later werd een nieuwe
conferentie belegd in Bratislava, waarop
de nog getrouwe satellieten Oost-Duits
land, Polen en Hongarije ook aanwezig
aren.
Deze gebeurtenissen vormen een epi
sode in de ontwikkeling van de machts-
erhoudingen in Oost-Europa. Menigeen
heeft gehoopt en gedacht, dat de Tsje
chen erin zouden slagen zich aan de
ideologische, politieke en economische
achtsgreep van Moskou te ontworste-
en. Dit is echter in vele opzichten niet
geschied. Tsjecho-Slowakije behoort tot
de Middeneuropese landen, die voor de
ovjet-Unie van vitaal belang zijn om
I de controle over te houden. De Rus-
ZANDPAD S2
lfIDDEL,HARNIS
"en zijn namelijk van niets zo bang als
an een nieuwe Duitse eenheidsstaat in
entraal-Europa. Tweemaal in deze
euw hebben de Duitse legers Rusland
angevallen, in 1914 en in 1941, er grote
elen van overweldigd, enorme ver-
oestingen aangericht en slechts ten
oste van miljoenen mensenlevens wis-
en de Russen, al of niet met de hulp
an het Westen, de legers van Hitler te-
'g te slaan. Men kan het hun dus niet
"walijk nemen dat ze voor de toekomst
oede waarborgen willen hebben, dat
eze geschiedenis zich niet herhaalt.
De wijze waarop dit gebeurt is ech-
er specifiek communistisch. Er is geen
prake van een op vrijwillige basis ge-
loten overeenkomst met de nabuurlan
en, die dezelfde vrees koesteren. Com-
unisten kunnen blijkbaar alleen den-
en in categorieën van dwang. Na de
orlog heeft Stalin een voor Rusland
rachtig satellietensysteem opgebouwd
Midden-Europa met een IJzeren Gor-
"n, dat op nog geen 300 km afstand
an onze Nederlandse oostgrens loopt,
e Russen hebben daar wat betreft de
ommunistische ideologie en militaire
eweeglijkheid vrij spel gehad en het is
r hun dus alles aan gelegen de status
uo in deze gebieden te bestendigen. Nu
lijkt echter dat de Tsjechen en Slowa-
en na twintig jaren van straf commu-
istisch bewind naar de oude vrijheid
nakken en dat ook een zeer groot deel
an de rode leidslieden dolgraag van de
ussische overheersing af wil.
Dubcek c.s. hebben toen de teugels
gevierd, met name op het gebied
an de persvrijheid. Ook was het dui-
elijk, dat men van de eenzijdige oriën-
ering op het Oosten afwilde en de deur
aar West-Europa wilde open zetten. De
ussen vreesden blijkbaar zelfs een uit-
eden van Praag uit het communisti-
che statenblok. Maar dit zou voor Mos-
ou een levensgevaarlijke situatie
cheppen: niet alleen zou de ideologi-
che rode macht verbroken worden,
aar de veiligheid van de Sovjet-Unie
egenover een herrezen Duits eenheids-
k zou aanzienlijk geringer zijn. In het
esten zoekt men in zulk een situatie
aar een oplossing in de vorm van een
erdedigingsverdrag op basis van gelijk-
6id, maar het communisme denkt in
gorieën van dwang. Vandaar de si-
atie in Oost-Europa. De Russen zullen
r rekening mee moeten houden, dat ze
un satellieten niet altijd in de hand
llen kunnen houden. Ditmaal is dit
et de Tsjechen nog zonder geweld ge
kt, al was er wel een zeer sterke mi-
raire en politieke pressie.
.De Tsjechische leiders van de rege
ls zijn ook communisten, maar van
■1 nieer nationaal en liberaal gehalte,
e wilden blijkbaar ook niet alles op
les zetten, omdat ze begrepen, dat de
ussen hun geen algehele vrijheid zou-
en toestaan. Daarom heeft Praag op de
nierenties van Cierna en Bratislava
odgedwongen verschillende conces-
ss moeten doen. De machtsverhoudin-
zijn nu eenmaal zodanig, dat de
sjechen geen verweer hebben tegen
Uk uit Moskou. Wie gedacht heeft, dat
sjecho-Slowakije zich voetstoots zou
nnen ontworstelen aan de macht van
Kremlin, vergiste zich. Dat zat er
ans (nog) niet in.
iJe concessies, die de Tsjechen hebben
°eten doen, zijn zeer ingrijpend ge
lest. Ze hebben moeten beloven, dat
naast de communistische partij geen
aere zullen worden toegelaten. Het
«nenlands beleid wordt gevoerd in
ntact met Moskou, zodat een oriënta-
°P het Westen onmogelijk is. Ter
ntroie zal er in Praag een permanente
"ssische verbindingsmissie in groteren
_aie dan tot diisver aanwezig zijn.
"Ons behouden zij het recht alle
HET GELOOF IN DE
BELOFTEN GODS (2)
,J)eze allen z^n in het geloof ge
storven, de beloften niet verkre
gen helibend, maar hebben dezel
ve van verre gezien en geloofd".
(Hebr. 11 13).
Wezenlijk is er niet zo veel verschil
teussen het leven der vaderen en dat
van Gods Kerk in deze tijd. Ook nu
geldt: wel de belofte, maar nog niet de
vervulling. Zal er dus sprake zijn van
een vruchtbaar leven uit het geloof,
dan zullen we moeten weten en kennen
de kracht van Gods belofte.
In het Woord Gods zijn ons de groot
ste en dierbaarste beloften geschonken.
In het Evangelie wordt ons voorgesteld
de Heere Jezus Christus, in Wie alle
beloften samenvloeien. In Hem belooft
God verlossing uit zonde en schuld, zo
dat de zondaar rechtvaardig voor God
kan gesteld worden.
In Hem belooft God redding van de
toekomende toorn. In Zijn bloed is een
fontein geojjend tegen de zonde en de
onreinheid. Tot het door schuld ver
slagen hart spreekt de Heere: Deze is
Mijn geliefde Zoon, in Dewelke Ik al
Mijn welbehagen heb; Hoort Hem! En
deze Christus staat in het Evangelie
voor ons: Komt allen tot Mij die ver
moeid en belast zijt en Ik zal U rust
geven. Wat God in de belofte voorstelt,
hebben onze vaderen duidelijk onder
woorden gebracht in het bekende en
geliefde Doopformulier. De Drieënige
God betuigt en vergezelt dat Hij van
harte gewillig is zondaren te zaligen.
Zo worden we genodigd met ernst
tot Hem te komen, de wereld te ver
laten, de afgoden achter te laten, en
toevlucht te zoeken onder de schaduw
Zijner vleugelen.
Alle belemmeringen, die we zouden
kunnen opnoemen, die ons verhinderen
op Christus te zien, ruimt de Heere Zelf
uit de weg. Waar vijanden en goddelo-
zen genodigd worden tot Hem, daar is
niemand te schuldig, niemand te ver
hard; God weet op al onze zorgen vol
ledig raad. In alle gevallen zullen Gods
kinderen het ondervinden, dat er bij
de Heere Heere uitkomsten zijn.
Dit alles blijkt duidelijk in het leven
van het Volk Israël. Wat heeft God
aan dat volk niet al beloofd. Toen Is
raël zich geheel en al van God afge
wend had, kwam de Heere nog met Zijn
toezeggingen: Zo waarachtig als Ik leef.
Ik heb geen lust in Uw dood, maar in
Uw levenBekeert u daarom tot
Mij. Wat een arbeid, wat een moeite
Gods, als daar zondaren de brede weg
ten verderve bewandelen. Hoe menig
maal Minkt dan niet het Woord: Wend
u naar Mij toe, word behouden
Het leven van Israël, ons aller leven is
vervuld met de vriendelijke roepstem
men des Heeren.
We worden door een wolk van belof
ten omringd. Nu zegt de Heere niet: U
moet eerst iets doen, en dan schenk Ik
u mijn heil. Als dat zo was, zou er niet
één zalig kunnen worden. Hoe kan een
dode zondaar ooit de geringste eis des
Heeren vervullen?
Neen, in Zijn toezeggingen zegt de
Heere alles toe. Al wat u ontbreekt,
schenk Ik, zo gij 't smeekt, mild en
overvloedig!
God baant hierin de weg tot de zalig
heid. Hebben we dit al gezien in ons
persoonlijk leven? Hebben we er oog
voor gekregen, dat het God om onze
zaligheid te doen is, en dat Hij tot ons
behoud genegen is? Ge vindt in dit
alles een zekere bevestiging van de lief-
dewU des Heeren: Hij wil U zalig ma
ken.
Wat zal het anderzijds dan ernstig
zijn, onder deze arbeid Gods verkerend,
toch verloren te gaan. Dan komt Gods
toorn niet slechts over ons, omdat we
zondaar zijn, maar vooral ook omdat
we op zo grote zaligheid geen acht
hebben gegeven. Dan zweert de Heere:
Ik zeg dat geen van hen die genodigd
zijn, mijn bruüofstmaal smaken zal.
Laten al Gods beloften niet als rente
loos kapitaal aan u voor bij gaan; maar
heden, zo gij Zijn stem hoort, zo ver
hardt uw harten niet.
Zijn beloften bieden de zekere ga
rantie, dat God uw heU zoekt. Dat heb
ben de aartsvaders, zij het in gewijzig
de omstandigheden, verstaan. Zij heb
ben verzegeld, dat God waarachtig is.
Gedenk aan 't Woord, gesproken
tot Uw knecht,
waarop Gij hem verwachting hebt
gegeven
Middelhaiïiis.
Ds. P. Roos.
Adriaantje v. d. Poel uit Dirksland
wilde later graag schooljuffrouw wor
den daarom vond ze het wat fijn dat ze
wanneer de juffrouw even weg was
voor de klas mocht. In een van die
klassen zat ene Pietje Sieling, een aar
dig ventje, dat wel, maar heel erg on
deugend! Als hij dan weer wat lapte
dan schreef „juffrouw" v. d. Poel op het
bord: „Pietje Sieling x". Als de echte
juffrouw dan terugkwam stonden er
meestal meer kruisjes achter die naam
en dan was het voor Pietje strafregels
schrijven geblazen. Pietje en Adriaantje
hebben vrede gesloten, als dhr. P. D.
Sieling en mevr. A. J. Sieling-v. d. Poel
hebben ze al vijf kruisjes (elk goed voor
10 jaar) achter hun huwelijksdatum ge
zet. Op dinsdag 27 augustus herdenken
ze het gouden huwelijksfeest. Van
wraakoefeningen op „de juffrouw" is
uiteraard niets meer gekomen.
Tsjechische militaire installaties te in
specteren, waardoor onverwacht optre
den van het leger uitgesloten is. De re
gering heeft moeten beloven een trouwe
bondgenoot van de Sovjet-Unie te zul
len blijven. Zij zal geen vluchtelingen
uit andere Oosteuropese staten opne
men; dit slaat voornamelijk op Oost-
Duitsers. De voorgestelde afschaffing
van de visa naar Westeuropese landen
gaat voorlopig niet door. Het land blijft
lid en deelgenoot van het Pact van War
schau (de communistische N.A.V.O.) en
van de Comecon (de rode E.E.G.). In de
pers zullen de aanvallen op de Sovjet-
Unie en Oost-Duitsland gestaakt moe
ten worden. De liberaliserende hervor
mingen zullen slechts in een heel zacht
tempo mogen worden doorgevoerd.
Aan de andere kant kan toegegeven
worden, dat het regiem-Dubcek-Cernik
vast in het zadel zit; dat de Russische
troepen in elk geval het land hebben
verlaten; dat de bevolking wat meer
vrijheid geniet dan voorheen, maar dat
de beperkingen vele zijn. Militair en
economisch is Praag aan handen en
voeten gebonden aan Moskou. Of Cierna
en Bratislava inderdaad een keerpunt
zijn geweest in de Tsjechische historie
zal de tijd moeten leren.
Het kan een uitgangspunt zijn voor een
gunstige ontwikkeling, maar erg opti
mistisch behoeft men in dit opzicht be
slist niet te zijn. Het monolietische rode
blok in het Oosten gaat wel scheuren
vertonen, maar de Sovjet-Unie zal nim
mer vrijvrillig zijn greep op de satelliet-
landen loslaten. Er is nu geen herhaling
geweest van het bloedbad van Boeda
pest in 1956, maar wanneer de situatie
zo zou worden, dat het satellietenstelsel
zou dreigen ineen te storten, moeten we
naar onze mening rekening houden met
een hardhandige handhaving van de
status quo door de Sovjet-legers. Een
vrij Oost-Europa ligt, naar het zich laat
aanzien, nog ver in het verschiet.
Speciaal in het opmaken van
B. V. d. Veer
Telefoon 2682 Westdijk 36
MIDDELHARNIS
MIDDELHARNIS
Kerkdienst. A.s. woensdag 21 augus
tus, des avonds te 7.30 uur, hoopt voor
de Geref. Gemeente alhier voor te gaan
ds. A. Vergunst van Rotterdam (C.)
Burgemeester Bos betreurde de gang
van zaken in Herkingen duideiyk
waarom hij meende „dat liet nu maar
eens gezegd moest worden", Herkin
gens jeugd is baldadig. Enkele raads
leden voerden de bewyzen voor die
bewering aan. Verkeersborden wor
den er „opgevouwen", de bank in de
Visbank werd weggehaald en zelfs
door prikkeldraad z^n de jeugdigen
niet te weren van een terrein waar
ze niet mogen komen. Burg. Bos
heeft daarop een dringend beroep
gedaan op allen die met de opvoe
ding van kinderen belast zijn ertegen
te waken dat Herkingen in de ge
meente Dirksland op het gebied van
baldadigheid geen kwalyke uitzon
dering gaat vormen,
„Het is het gemis aan ontspan-
ningsmogelijkheid dat zich gaat wre
ken", was de overtuiging van burg.
Bos. „Het verenigingsleven lijdt er
een bloedarmoedig bestaan, dat is
te wijten aan de oudere generatie.
„Wy zijn schuldig" sprak dhr. v.
Prooijen met nadruk uit maar dat
moest zo zei de voorz. ieder
voor zich maar uitmaken. Graag zou
de voorz. sport- en gymnastiekvere
nigingen in Herkingen zien opge
richt. Wanneer de jeugd niet bezig
gehouden wordt dan krijg je derge
lijke excessen
„De jeugd" kwam ter sprake in het
voorstel van B. en W. in de
woensdagavond gehouden raadsver
gadering verkeersvoorzieningen te
treffen bij de toegangsweg vanaf de
Kaaidijk naar het Adoptieplein. Het
voorstel daar een verbodsbord voor
fietsen en brommers te zetten had
weinig instemming, de raad dacht
eerder aan het plaatsen van hekjes
waardoor fietsen en bromfietsers
toch moeten afstappen. Ook beston
den bedenkingen tegen het voorne
men de ingang van de kleuterschool
naar deze toegangsweg te verleggen.
Na een uitvoerige gedachtenwisse-
ling namen B. en W. het voorstel
terug.
Dhr. de Geus meende dat die in
gang daar nooit mag komen omdat
de kinderen dan op de gevaarlijkste
plek van Herkingen op de dijk wor
den gejaagd. Dat de jeugd zich van
de borden niets zal aantrekken ge
loofde dhr. Jac. Struik terwijl dhr.
Witvliet vreesde dat ze „dubbelge-
vouwen" zullen worden.
„De grotere schooljeugd vernielt
veel bij de kleuterschool, ze mogen
er niet komen maar ze knippen ge
woon het prikkeldraad kapot!" er
gerde zich dhr. Witvliet. „Daarom
een stevig hek" adviseerde hij.
Zonder politie?
„Is het niet mogelijk dat de po
litie meer op het dorp is, we zitten
tien maanden van een jaar zonder,
dan zit hij in Amsterdam en dan
weer in Ouddorp..." klaagde dhr. de
Geus, een klacht die door de voorz.
„schromelijk overdreven" werd ge
noemd. Hij zei: „De politie doet het
hare om te voorkomen dat de bal
dadigheid te groot wordt, als de me
dewerking van de ouders ontbreekt
dan houdt geen politie het tegen, als
hij er is dan gebeurt er niets". Over
het weghalen van de bank wist de
voorz. dat er vier daders in de kraag
zijn gepakt.
„Ik ben het roerend met de voorz.
eens..." verkondigde dhr. van Prooij
en, er wordt te weinig aan sport ge
daan, in sport zit een opvoedend
element..." „Als ze kunnen zwem
men heb je geen last van ze" gaf
dhr. Witvliet toe.
„De ouders hebben een grote taak
maar die wordt schromelijk ver
waarloosd. Ik ben nu al nieuwsgierig
wat ze met de kleedhokjes op het
sportveld gaan doen".
De heer en mevrouw Sieling zijn ide
ale huwelijkspartners gebleken, dat
heeft de ambtenaar van de burgerlijke
stand en wethouder van Dirksland, diir.
V. d. Poel (mevrouw Sieling's vader) al
voorzien toen hij de jongelui in het hu
welijk verbond, een verbindtenis die
hem beslist meer heeft gedaan dan de
overige 362 die hij heeft gesloten.
Nu zijn dhr. en mevr. Sieling resp. 77
en 79 jaar oud en kunnen ze terug zien
op een lang en gelukkig huwelijk waar-
I in ze beiden het devies": „Geduld en
Volharding" tot het hunne hebben ge
maakt. Dhr. Sieling deed dat als hij als
bestuurder van tal van verenigingen
moeilijkheden had te overwinnen, mevr.
Sieling toonde geduld en volharding,
wanneer haar man laat thuiskwam, ge
laden met de belevenissen van de
voorbije dag. Steeds heeft ze een hoge
opvatting gehad van haar rol als echt
genote van een zeer bezige man en als
moeder van 6 kinderen.
■5^ -is:
Dhr. P. D. Sieling is de enige van het
gezin van vader D. Sieling die op Flak-
kee geboren is. De 5 overige kinderen
zagen het levenslicht in Hillegersberg
waar vader Sieling een veebedrijf had,
in 1890 vestigde hij zich op de stee
„Geduld en volharding" die door H.
Bosschieter verlaten was. Nadat dhr. D.
Sieling in 1909 was overleden nam dhr.
P. D. Sieling in 1915 op 24 jarige leeftijd
het bedrijf over. Van „een meisje" was
er toen nog geen sprake, dat kwam pas
toen mej. v. d. Poel had aangeklopt om
een bijdrage voor de jubilerende school.
„Mijn zoon is niet thuis, hij komt van
avond zelf wel langs", heeft moeder
Sieling toen beloofd en gehoorzaam
als hij was ging dhr. Sieling die
avond met de financiële bijdrage
voor het jubileumgeschenk naar mej.
V. d. Poel.
„En zo is het allemaal gekomen...!"
Er werden herinneringen uitgewisseld,
natuurlijk over de kruisjes en over de
zeven jaar waarin dhr. Sieling op het
klompje naar de christelijke school in
Dirksland liep. De ware liefde ontlook
pas toen ze in een strenge winter op het
ijs alle tijd voor elkaar hadden.
Het echtpaar Sieling heeft veel reden
tot dankbaarheid. Ze genieten samen
SOMMELSDIJK
Telefoon (01870) 2609
VOOR BETER
-"^ M MUD n I
NAAR DE
MIDDELHRRNIS-TEL:23Z8
een goede gezondheid en hun kinderen
hebben het allen goed. Een zware slag
betekende het verlies van de 24 jarige
zoon Dirk die kort voor het einde van
de oorlog in een concentratiekamp om
kwam. In de feestelijke dagen die er
volgen zullen de gedachten veel naar
hem uitgaan. Dhr. Cor Sieling, die
meerdere knappe constructies op zijn
naam heeft staan is een zoon van de
fam. Sieling, terwijl de andere zoon
landbouwer op Tholen is. Twee van de
3 dochters zijn met een arts (o.a. te
Bruinisse) getrouwd de andere dochter
is zelf arts doch sinds haar huwelijk
niet meer praktizerend, haar man be
kleedt een hoge functie bij het Minis
terie van Landbouw.
Dhr. Sieling heeft zoals gezegd
tal van bestuursfuncties bekleed en hij
heeft ook al wordt hem die eer wel
eens ontzegd naam gemaakt als DE
initiatiefnemer en de doorzetter tot de
bouw van de Haringvlietbrug.
O.m. was hij 40 jaar lang voorzitter
van de landbouwver. „Ons Belang",
daarvoor ontving dhr. Sieling de Rid
derorde! Ook was hij 40 jaar voorzit
ter van de Chr. School, hij is voorzitter
van de Flakkeese Gemeenschap en was
jarenlang dijkraad van de Dijkring
Plakkee, had zitting in de Pachtkamer,
was bestuurslid van de Kamer van
Koophandel, is nog president - commis
saris van de N.V. Emgo terwijl zeker
zijn glansrol als president - commissaris
van de N.V. Haringvlietbrug niet onver
meld mag blijven. Ook is dhr. Sieling
nog voorz. van de afd. Goeree-Over-
flakkee van de N.Z.A.M., de Nederlands-
Zuidafrikaanse Werkgemeenschap.
In de twintiger jaren heeft dhr. Sie
ling een strijd gevoerd om Flakkee aan
electriciteit te helpen. Het heette toen
dat electrifictie van ons eiland tot de
onmogelijkheden behoorde maar mede
dankzij het ijveren van dhr. Sieling is
de kabel vanaf de overkant onder het
Haringvliet door er gekomen. De Emgo
heeft nu al een afname bereikt van 32
miljoen KwH per jaar!
In de eerste jaren van haar bestaan
boekte de Emgo verliezen, toch advi
seerde dhr. Sieling niet de tarieven om
hoog maar jmst omlaag te doen! Ieder
heeft zich daar hogelijk over verbaasd
maar het resultaat was dat door de
verlaagde tarieven veel meer werd ge
bruikt, en de Emgo al het derde jaai*
van haar bestaan winst kon boeken. De
rol die dhr. Sieling heeft gespeeld in de
totstandkoming van de Haringvlietbrug
is genoegzaam bekend, meer dan dertig
jaar heeft hij ervoor gevochten. Nooit
is hij moeilijlcheden uit de weg gegaan,
hoe hoog zijn persoon gewaardeerd is
zal op de herdenkingsdag wel blijken.
Graag wensen we het vitale echtpaar
Sieling nog vele gelukkige jaren toe en
spreken onze waardering uit voor de rol
die beiden hebben vervuld, de een in het
openbaar, de ander in de huiselijke
kring, onmisbaar voor elkaar.
>ffvC;^^C5C^£^555S7scSiïC^5;5sf>^r^^
Ik heb vandaag genoten van de zon!
Zo maar de zon, en om mij heen de bloemen.
Ik wou dat ik het beter zeggen kon,
De woorden lijken leeg om al het schoon te noemen.
Dat God ons geeft in zonnige perioden,
In licht en kleur, in louter vreugdigheid.
Dat zonnefeest wordt zó maar aangeboden
Het geeft een warm gevoel van blijde dankbaarheid.
Een vreugd van binnen om de vreugd van boven.
Een glinst'ring van een hemel vol van heil!
Waar God de Zon, het Licht is nooit te doven
Geen perioden meer, de lichtglans blijft op peil!
LANERTA.
/N£>v0s^XÏK£>O>.3s^>^ï\iK3»»i>i^X3s^X3*»D^3s^ïO>Sv&s.D^^