Herv. Middelharnis ziet
ds. Schipper node gaan
'reportages
Raad Dirksland
vergadert morgen
Financieel overziclit
Sommeisdijii gaal
Jüun-i(oningin
iiiezen
De lierberg „Het IJ"
Gemeente was hem
sterk op het hart
gebonden
„EILANDEN-NIEUWS"
Westdijk 15
Middelharnis
POSTVERKEER MET CANADA
HERVAT
X Ook voor
FOTOGRAFIE
J. ZANDSTRA
SOMMELSDIJE
VERVOLGVERHAAL
Bladz. 2
Dinsdag 13 augustus
Dat hij zijn ambt en pliciit, o Heer,
Getrouw verrichte, tot Uw eer;
Dat Uwe gunst zijn werli bekroon.
Uw Geest hem leid' en in hem woon,
Zie op hem neder in gena.
Opdat zijn werlc voorspoedig ga,
En scheld hem alles misdaan kwijt,
O Heer, die vol ontferming zijt.
Bovenstaande, enigszins gewijzigde
verzen van de Morgenzang zong de
Hervormde Gemeente van Middelharnis
zondagmiddag haar scheidende predi
kant, ds K. Schipper toe. Ds. Schipper
was een geliefd en gezien dominee, ook
bij de leden van andere kerkgenoot
schappen zoals uitdrukkelijk werd ver
klaard daarom was er de weemoed,
maar veel tastbaarder nog de dankbaar
heid aan God omdat Hij zijn arbeider,
ds. Schipper, gedurende vier en een half
jaar in Middelharnis liet werken. In zijn
afscheidspreek heeft ds. ernstig gewaar
schuwd tegen de dwaalleer, de zonde en
de duivel en Jezus Christus als het Eni
ge Licht dat in het leven schijnt aan
gewezen. „Wie dat Licht volgt zal in de
duisternis niet wandelen maar zal het
licht des levens hebben" luidde de ver
kondiging n.a.v. Johannes 8 vers 12.
Teneinde naar wens van de domi
nee te kunnen scheiden met het
Woord van God, werden de toespraken
aan het begin van de dienst gehouden.
Zelf richtte ds. Schipper zich allereerst
tot het college van B. en W. waarvan hij
de aanwezigheid op hoge prijs stelde.
Ds. wist hoeveel het college met aller
lei zaken zoals de streekontwikkeling
bezig moet zijn, hij hoopte dat zij in alle
dingen Gods zegen mogen ervaren en
dat Gods Woord in hun midden ingang
moge hebben.
Sprekend tot de vertegenwoordigers
van de zusterkerken betreurde ds. het
dat de contacten door tijdnood niet
zo intens konden zijn. „De verdeeldheid
van wat één moest zijn moet ons tot
droefheid en schuld stemmen maar
waar we ons verbonden wisten door de
zelfde Gereformeerde Geloofsbelijdenis,
daar was éénheid ook al scheidden de
kerkmuren". Voorts sprak ds. over de
grote verscheidenheid binnen de Clas
sis: „Ook in onze Ned. Herv. Kerk zijn
er die de Heilige God bedroeven, mijn
bedoeling is het steeds geweest de be
lijdenis van onze kerk als richtsnoer te
houden. Hij geve u een diep inzicht en
doe u tot veel zegen zijn in deze tijd
waarin op kerkelijk gebied zoveel op het
spel staat".
Woorden van dank sprak ds. ook tot
de catecheet, dhr. Terlouw die hem en
zijn gezin als een vader was geweest.
De gemeente dankte hij hartelijk voor
de op de afscheidsavond aangeboden
geschenken en voor de ondervonden
trouw en het medeleven. „Veel hebben
wij in uw gemeente ervaren, steeds
hebben virij begeerd u met het Woord
van God te dienen, het was een voor
recht in uw midden te zijn".
Ds. verzekerde ook verdriet te hebben
gekend, verdriet omdat er nog velen
zijn die zich niet hebben bekeerd waar
voor een predikant kan worstelen voor
de Troon der Genade. „Wanneer ik
scherp was in mijn prediking dan was
dat omdat de gemeente van Middel
harnis mij heel sterk op het hart was
gebonden". Pijnlijk en verdrietig ook
noemde ds. Schipper de instelling van
de Buitengewone Wijkgemeente i.w.
Streng had hij steeds tegen de daar ver
kondigde leer gewaarschuwd: „Ik vsdlde
een trouwe dienaar zijn, Hij zal uw
bloed ook van mijn hand opeisen. Tegen
een valse leer moet gewaarschuwd wor
den, houdt u aan de Gereformeerde Ge
loofsbelijdenis" zo waarschuwde ds. met
klem aan het adres van ouderen en ook
de jongeren opdat zij zich niet zullen
laten verleiden en verblinden door vlot
te woorden en experimentele kerkdien
sten.
Terugziend op de voorbije ambtspe
riode kon ds. getuigen dat God Zijn be
lofte heeft vervuld. „Hij gaf zijn zegen
ondanks mijn tekortkomingen, ik hoop
dat menigeen is opgebouwd in het aller
heiligst geloof". Met een persoonUjk
woord nam ds. afscheid van ouderling
V. d. Boom die om gezondheidsredenen
zijn ambt moet neerleggen. Ds. hoopte
dat dhr. v. d. Boom nog tot veel zegen
mag zijn op de plaats waar hij nog ge
steld wordt. Kerkvoogdij, koster, hulp
koster en organisten worden eveneens
dank gezegd waarna hij met de volgen
de woorden tot de gemeente besloot:
„De Heere geve u een gemeente te zijn,
gefundeerd op het fundament Jezus
Christus. Hij make u een gemeente arm
in zichzelf maar rijk in Christus. Moge
u het eigendom van Jezus Christus zijn
en worden, vaart wel...".
Toespraken.
Namens de Classis, de Ring van pre
dikanten en de zaaiercommissie werd
gesproken door ds. Jongebreui' van
Stad aan 't Haringvliet. De scheidende
predikant werd dank gezegd voor al het
werk dat hij in Classis en Ring heeft
gedaan, waarbij hij zijn overtuiging
steeds heeft vooropgesteld. Ook werd
hij dank gezegd voor het eind-redac
teurschap van het kerkblad „de Zaaier"
welke taak hij met veel nauwgezetheid
heeft gedaan. „Wij«zullen u zeker mis
sen maar het Woord Gods blijft, dat is
de troost bij de weemoed die er is. Hij
zegene U in rijke mate", zo besloot ds.
Jongebreur.
Waardering en vriendschap klonken
ook door in de woorden van ds. Roos,
sprekend namens de plaatselijke kerken
„De hele kerkelijke gemeenschap van
Middelharnis betreurt het dat u weg
gaat, ook in de andere kerken nam U
een plaats in omdat U ook buiten dit
kerkgebouw hebt gezien", verzekerde
ds. Roos. Het was duidelijk dat het
plaatselijke kerkelijke leven niet zover
uit elkaar loopt en ds. Roos hoopte dat
dat in de toekomst zo zal kunnen blij
ven. Daardoor had ds. Roos het ook
kunnen waarderen dat tijdens zijn
afwezigheid ds. Schipper een zus
ter uit zijn gemeente in het ziekenhuis
had bezocht. „Wanneer het zo goed is
dan doet het pijn als banden verbroken
worden. Hij ga met U, Hij gedenke U
en ons in Zijn Gunst opdat Zijn Zegen
in ons aller leven gevonden worde".
„In de voorbije 4V2 jaar hebt u winst
gebracht, niet in cijfers maar winst van
hogere waarde". „U was een wachter
over de gemeente des Heeren in onze
plaats" aldus ouderling de Korte, spre
kend namens kerkeraad en gemeente.
„Als een wachter dreef u de gemeente
uit naar Christus bij Wie de ware rust
te vinden is, u luidde ook de alarmklok,
roepend bekeert u en leeft!" De pasto
rale zorg noemde ouderling de Korte
„boven alle lof verheven" Ds. had een
dermate hoge opvatting van zijn pasto
rale taak dat hij soms in de aandacht
voor zijn gezin tekort dreigde te schie
ten. De nieuwkomers werden al stond
de verhuiswagen soms nog voor de deur
door hem verwelkomd en op huis
bezoek, in de nieuwbouwwijken waar
vele jonge gezinnen wonen die aan de
zelfkant van het kerkelijk leven staan,
deed ds. pogingen hen te behouden die
voor de kerk verloren dreigden te gaan.
Een en ander samenvattend kon dhr. de
Korte ervan gewagen dat ds. Schipper
heeft gebouwd aan Gods Koninkrijk. Bij
het afscheid wilde dhr. de Korte de
dank aan God de boventoon laten voe
ren in de woorden: „Hem zij alle lof,
aanbidding en dankzegging".
Ook sprak hij een hartelijk dank
woord tot mevr. Schipper die haar man
tot soms in de nachtelijke uren aan de
gemeente heeft afgestaan. „De gemeen
te heeft het gewaardeerd dat u er zo
blijmoedig onder bent gebleven" verze
kerde dhr. de Korte. De kinderen van
ds. en mevr. Schipper wees hij erop dat
het een voorrecht is zo'n vader en moe
der te hebben en in zo'n gezin te mogen
opgroeien. Spr. besloot met ds. in zijn
nieuwe gemeente eenzelfde werkzaam
heid als in Middelharnis toe te wensen,
gericht op de eer van de Heere Jezus
Christus. Spr. verzocht de gemeente de
dominee na de dienst vers 3 en 4 van
de Morgenzang toe te zingen.
De prediking.
Na het gebed en het zingen van de
verzen 1 en 6 van Ps. 27 werd gelezen
Johannes 8 vers 12-20 en Ps. 27 vers
1-16. Als tekst koos ds. Johannes 8 12:
„Jezus dan sprak wederom tot henlie
den, zeggend: „Ik ben het Licht der
wereld, die Mij volgt, zal in de duister
nis niet wandelen, maar zal het licht
des levens hebben".
Van hoe grote betekenis het licht is
was ds. gebleken toen er tijdens zijn
vakantie in Ouddorp voor de jeugd een
„dropping" werd gehouden. In het don
ker moesten ze de weg maar zien te
vinden, de handigerds onder hen lieten
zich door het vuurtorenlicht de weg wij
zen! Zonder licht is er geen leven,
slechts is er de dood daarom schiep God
eerst het licht. De Heere Jezus noemt
Zich „het Licht der wereld". Hij grijpt
dan terug naar het Oude-Testament
waarin Jesaja profeteerde: „Wordt ver
licht, want uw Licht komt". Maleachi
spreekt over de Zon der Gerechtigheid
en als de oude Simeon het Kindje Jezus
in de armen heeft dan zingt hij terecht:
„een Licht, zo groot, zo schoon". Ds. be
nadrukte dat Jezus zei: „Ik ben HET
Licht en hij wees Jezus Christus aan
als het enige Licht dat in de wereld
schijnt en dat wij in ons leven nodig
hebben. De mens werd als kind van het
licht geschapen maar hij koos de duis
ternis boven het leven en gaf zich over
aan de vorst der duisternis waarna het
mensenleven vol is van duistere woor
den, -daden en -gedachten.
Allen zijn we hetzelfde totdat God
Zijn Licht over ons laat schijnen. Zelf
ging Hij voor ons in in de duisternis
van de godverlatenheid als Borg en
Middelaar. Hij hing aan het kruis en
stierf maaf Hij stond op al Overwinnaar
van zonde en dood. Hij deelt de gave
van de verzoening, van het nieuwe Le
ven mild en overvloedig uit. „Schijnt
dat Licht ook al in uw leven?" stelde ds.
de vraag: „Hij nodigt, roept en lokt en
wil ook u vergeving van zonden geven
opdat ook u een kind des Lichts gaat
worden". „Kreeg u Jezus al nodig?"
„Als er in ons leven pijn en verdriet is,
of de duisternis van de dood grijpt ons
aan, waar zullen we dan heengaan?
Hij Alleen is het Licht Die de dood
overwon om verloren mensen te be
houden. Mijn taak was het in de duis
ternis van uw leven dat Licht te laten
schijnen opdat gij u bekeren zoudt. Hebt
u al vergeving van zonden ontvangen
en kreeg u een erfdeel onder de gehei-
ligden in Het Licht?"
„Het is alsof Hijzelf roept: „Laat u
met God verzoenen. Volgt u hem omdat
u zonder Hem niet meer leven en ster
ven kunt. Hem volgen betekent zelfver
loochening en strijd tegen zonde en ei
gen vlees. Alleen zij die Hem zijn inge
plant zullen Hem zoeken te volgen, Hij
gaat voorop en wijst de weg. Die met
Hem mogen meegaan mogen het weten
dat Hij de Zijnen door de diepten heen
voert naar Zijn heerlijk Koninkrijk. Die
Hem volgt zal in de duisternis niet wan
delen. Hij is het Licht dat Leven brengt,
het ware, echte Leven is de gemeen
schap met Hem, ook hier op deze aarde.
„Wandelt gij al in dat nieuwe leven?"
zo vroeg ds. met klem. „Zo ja, het zal
gezien worden, als ge struikelt, blijf
dan niet in de zonde liggen maar zoek
de weg weer op. Alleen die van Hem
zijn zijn op weg naar die eeuwigheid
waar geen nacht meer zal zijn, waar
God Zelf hen zal verlichten en waar ze
als Koningen zullen heersen.
„Heb geen rust tot u weet dat de
nacht voorbij is gegaan, laat het niet
na, zoek Hem terwijl Hij nog te vin
den is" maande de dominee. „Wie
van Christus is zal niet wandelen in
de duisternis maar zal het eeuwige
Leven hebben, Gods beloften zijn ge
trouw, Hij zal ze waar maken", zo
besloot hij.
Nadat was gezongen van de Lofzang
van Zacharias de verzen 1, 4 en 5 legde
ds. Schipper voor de laatste maal de
zegen op de gemeente. Na de indruk
wekkende dienst waaraan de dominee
De raad van de gemeente Dirksland
zal a.s. woensdag, 14 agustus, 's avonds
om 8 uur in openbare vergadering bij
een komen.
De agenda luidt als volgt:
1. Opening en vaststelUng van de no
tulen van de vergadering van 28 juni
1968. 2. Ingekomen stukken. 3, Voor
stel tot benoeming van mej. A. van
Lenten tot leidster, tevens tijdelijk be
last met de functie van hoofdleidster
aan de kleuterschool te Herkingen, zulks
met ingang van 1 oktober 1968. 4. Voor
stel tot het verlenen van eervol ont
slag aan de heer J. G. Heuvelman, on
derwijzer aan de openbare lagere school
te Melissant wegens benoeming elders.
5. Voorstel tot het instellen van een
parkeerverbod voor een gedeelte van
de Geldersedijk, gelegen tussen de
Straatdijk en het Poldersweegje. 6.
Voorstel om het toegangspad van het
Adoptieplein naar de Kaaidijk te Her
kingen door plaatsing van bord 11 van
bijlage II van het Reglement Verkeers
regels en Verkeerstekens te sluiten
voor alle verkeer in beide richtingen,
behalve voetgangers. 7. Voorstel tot
wijzing van de tarieven van de keur
lonen van de Vleeskeuringsdienst Goe-
ree en Overflakkee met ingang van 1
oktober 1968. 8. Voorstel tot het ver
hogen van het presentiegeld voor het
bijwonen van de raadsvergaderingen en
commissievergaderingen. 9. Voorstel tot
verhoging van de jaarwedden van de
Wethouders met ingang van 1 januari
1968. 10. Voorstel tot het garanderen
van een door de Woningbouwvereniging
„Dirksland" te Dirksland aan te gane
geldlening van f 2.000.000,voor de
bouw van 67 premie-keuzewoningen. 11
Voorstel tot het vergroten van het par
keerterrein bij het verenigingsgebouw
„Melishof" te Melissant. 12. Voorstel
tot vaststelling van de huurprijzen van
de gemeentelijke sportvelden. 13. Voor
stel tot het vaststellen van een besluit
ex artikel 21 van de Wet op de Ruim
telijke Ordening, voor het gebied lig
gende tussen de Oudewei en het be
stemmingsplan „West", waarbij wordt
verklaard, dat een bestemmingsplan
wordt voorbereid. 14. Voorstel tot het
beschikbaar stellen van een krediet
voor het aanbrengen van een nieuwe
huistelefooninstallatie met 10 huislijnen
en 4 netlijnen. 15. Voorstel tot aankoop
van de onbewoonbaar verklaarde wo
ningen gelegen aan de Molendijk 20,
22, 24, 26 en 35 te Melissant.
SPORTPRESTATIES ZIJN
ZO BETREKKELIJK
„Wat is de mens?" schrijft het
Vrije Volk in haar rubriek; „dit
gebeurt in de wereld". Het stukje
laat de grote betrekkelijkheid van
de sport-„prestaties" zien:
Een zeeschildpad is in het water
vier keer zo snel als Kon Walsh,
wereldrecordhouder op de 100
meter, een dolfijn springt in een
frivole bui een meter hoger dan
Paul Wilson die met de polstok 5
meter 37,8 cm haalt. De rode kan
goeroe wipt, als hij even gaat ver
zitten 12 meter en 80 centimeter
ver terwijl de recordhouder Ralph
Boston verschrikkelijk blij is, als
hij zijn record, 8 meter 35,7 cm
weer eens haalt. Op de 1500 meter
toont de Mongoolse gazelle vier
maal haar elegante achterdeel
aan de kampioenen Jurgen May
en Bodo Tumbler als zij op hun
snelst lopen. Waar maken ze zich
druk om in Mexico City?
als de gemeente dankbare herinneringen
zullen bewaren werd de scheidende her
der en leraar de twee verzen uit de Mor
genzang toegezongen. Ontroerd dankte
hij de gemeente.
Het Damrak heeft een alleszins be
vredigende vsreek achter de rug. Het
meest opmerkelijke was de afgelopen
week wel het feit, dat de koers van
A.K.U. op de publicatie van de cijfers
in het geheel niet reageerde. Het bezit
van de zaak bleek hier met recht het
einde van het vermaak te zijn.
Kennelijk was een en ander al uit
gelekt en achtte men één en ander al
in de koers verdisconteerd.
Wat dat betreft was Unilever beter
gedisponeerd. Hier kon een koerswinst
van f 7,worden geboekt.
Hier ziet men de binnenkort te pu
bliceren cijfers met kennelijk vertrou
wen tegemoet.
Ook Philips kwam nogal opzetten
met een koersstijging van f 4,
Kon. Olie deed het wat bescheidener
met een winst van f 1,40.
Hoogovens en K.Z.Ó. gingen resp.
f 2,en f 1,60 naar boven.
Lokale markt
Hier treden de verzekeringsaandelen
door hun vaste houding wel het meest
op de voorgrond. Na de daling van vo
rige week als reaktie op de nieuwe
voorstellen inzake de vennootschapsbe
lasting bekeek men de zaak nu toch
wat luchtiger en er trad nu ook een
krachtig herstel in.
De sterk de aandacht trekkende over
name van Havenwerken door Neder-
horst heeft de speculaties omtrent ver
dere concentraties in de bouwwereld
weer doen opwaaien.
Aanvankelijk ging de koers van Ne-
derhorst flink omhoog, waarna echter
een reaktie volgde. Door de verwer
ving van Havenwerken heeft Neder-
horst een belangrijke stap gezet in de
opbouw van een geheel geintregeerd
aannemingsconcern dat alle terreinen
van de bouw omvat. Daarom is op lan
ge termijn de overnamen van Haven
werken ongetwijfeld een grote aan
winst.
Ook het aandeel Verenigde Bedrijven
Bredero was de afgelopen weken sterk
gevraagd, waarbij de vorderingen, die
met het saneringsplan van Utrecht voor
het Hoog Catharijneprojekt zijn ge
maakt, vermoedelijk mede een rol heb
ben gespeeld.
De aandelen van onroerend goed maat
schappijen hebben duidelijk een stimu
lans gekregen als gevolg van de voor
gestelde faciliteiten, die voor de klei
nere maatschappijen waarschijnlijk de
mogelijkheid zullen openen de status
van beleggingsmaatschappij te krijgen.
Zo was er vraag voor aandelen Hel
lingman, Domus, A.H.O.G. en Amster-
damsch goederenvervoer.
De koers van de roemruchte aande
len Exploitatie Maatschappij Schevenin-
gen is na de aanvankelijke stijging
weer ingezakt.
Het is te hopen dat de jaarstukken
nu spoedig ter tafel komen opdat men
zich een beeld kan vormen van de po
sitie van het concern.
De koersstijging voor Aandelen Bens
dorp lijkt van tijdelijke aard te zijn
geweest. Vrijdag j.l. viel de koers be
langrijk terug.
De fusiegeruchten blijven nog steeds
de kop opsteken. Een aandeel waar
van de laatste dagen de koersstijging
meer reëel voorkomt is de Nederland-
sche Kabelfabrieken.
Voor dit jaar mag waarschijnlijk op
een redelijke winststijging worden ge
rekend. Mede gezien de standing van
het aandeel is de huidige koers zeker
aanvaardbaar.
Een aantrekkelijke fusie met goede
perspektieven is de combinatie V.R.G.
Papier en Mahez.
Ook hier zijn er o.i. nog koersmo-
gelijkheden naar boven.
Het jaarverslag van de Emba te Rot
terdam zegt dat men over de ergste
moeilijkheden heen is en dat in de
eerste maanden van het nieuwe boek
jaar duidelijke tekeningen te bespeuren
zijn, dat de doorgevoerde sanering niet
voor niets is geweest.
Emba is een aandeel met meerder
pijlen op zijn boog en er zijn voor de
koers van dit aandeel stellig nog goede
perspektieven aanwezig.
Voor Miss verkiezingen pleegt nogj
een belangstelling te bestaan, of 4
voor de verkiezing van de Juun 4
ningin die de Oranjever. „Sommeli
dijk" op zaterdag 17 augustus organ'
seert ook bestaat is een nog opt
vraag. Deze verkiezing is een onde!
deel van het programma van de feej
telijkheden op vrijdag 16 en zaterdi
17 augustus a.s.
De Oranjever. „Sommelsdijk" veri
het jaarlijkse feest t.g.v. KoningiiHf
dag altijd naar een later tijdstip on
dat dan ook in Middelharnis feg
wordt gevierd.
Op vrijdagmiddag worden de school
kinderen getracteerd, 's avonds om
uur vindt de trekking van de verl»
ting plaats in hotel de Kok.
Zaterdagmorgen om 8 uur wordt c
klok geluid en de vlaggen worden uit
gestoken. Sempre Crescendo maakt ee
rondgang door het dorp.
Om 9 uur worden de schoolkinde»
afgehaald, om 9.15 uur volgt een aul
de op het Marktveld, om 9.30 uur
toespraak van de burgemeester, 01
9.40 uur samenzang en om 10.30 m
volgt een gecostumeerde optocht ihe
versierde fietsen, steps enz.
's Middags om 1.30 uur wordt ej;
optocht gehouden door het dorp ik
medewerking van „Sempre" en „Spaj,
te Hygiea", op de grasmat bij het Hust
huis worden turn-demonstraties gehoj
den. De Flakkeese brandweerkorpsj
leveren om 3.00 uur een behendigheids.
wedstrijd op de Voorstraat.
Zaterdagavond om 7.00 uur volgt dit
de verkiezing van de Juun Koningin
om 8.00 uur de lampionoptocht, oit
9.00 uur muzikale activiteiten vanaf 4
tent op de Voorstraat, om 10.00 iiit
een dirigeer wedstrijd waarna om 11|
uur de festiviteiten worden besloten,
De Nederlandse postdienst heeft 1
denmorgen van de Canadese postadmi-
nistratie bericht ontvangen, dat de op li
juli j.l. begonnen staking van het post
personeel aldaar als beëindigd kan mi
den beschouwd.
Hoewel de postverzending naar Cj.
nada onmiddellijk zal worden henal
dient vooralsnog met vertraging in 4
overkomst rekening te worden gehoi-
den, mede in verband met het verwer^
ken van de enorme achterstand in 1
land van bestemming.
HEINKENSZAND
School aanbesteed. Door architects
E. Slipkorets uit Delft werd aanbesteei
het bouwen van een 4 kl. school vo»
openbaar lager onderwijs. Van de 17 in
schrijvingen was Fa. L. de Jong uil
Vlissingen de laagste met 297.500,-
Fa. A. Poelman te Ritthem de hoogsli
met 411.777,—.
t
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«♦4*
Ook Arr^sterdam rubber lijkt op 4
goede weg te zijn.
De resultaten waren in het eersli
halfjaar bepaald beter dan in dezelMj
periode van het vorig jaar zo l'
tijdens de jaarvergadering. Men hoojl
ook het tweede halfjaar op betere re
sultaten.
Op de valreep maakte de Bank Nel
Gemeenten bekend over te gaan tol
uitgifte van een lening groot 100 mil-
lioen looptijd 25 jaar rente 6V4»/o en
gen een koers van 99W/o. Gezien W
bedrag en de voorwaarden behoei
aan het welslagen van de emissie rii
te worden getwijfeld.
De reaktie van de reeds bestaan*
leningen was van beperkte omvai
De e^AVo lening B.N.G. 1967 viel te
rug van 100 13/I6V0 tot 100V2''/o ten
zichte van de nieuwe lening is hier
sprake van een ruime marge.
door P. de Zeeuw J.G.zn.
N.V. Uitgeverij „De Banier" - Utrecht
25
De deur van de toren zat niet op
slot. Hij draaide de klink om en ging
naar binnen. Achter de deur stond
koster Laurens op hem te wachten.
„Hoe is het met de kist?" vroeg
Frans.
„Die staat boven op je te wachten.
Struyk heeft ze vanmiddag gebracht.
Ga maar mee".
De koster pakte Frans bij de hand
en leidde hem de wenteltrap op. Ze
liepen door tot ze bij het klokkenhuis
kwamen. Boven op de zware balken,
waaraan de klokken hingen, was een
klein kamertje getimmerd ten behoe
ve van de klokkenluider. Er stond
een ladder, die ze opgingen, een luik
werd opengestoten en ze waren in het
hokje. Door het flauwe maanlicht, dat
door een klein raam naar binnen viel,
ontdekte Frans de kist, die door Tho
mas Struyk was gemaakt. Hij nam ze
op en liep er mee naar het raam. Hij
zag dat er een olielamp in geplaatst
was en dat er om de pit rood glas was
aangebracht. Struyk had de achterwand
van de kist met blinkend koper be
kleed.
„Zou het licht niet in de stad ge
zien kunnen worden?" informeerde
Laurens.
„Geen sprake van. De toren is heel
lang en staat niet ver van de Schelde-
oever af. Het licht zet ik achter in de
kist en ik ga bovendien iets van het
raam afstaan. Je weet toch zeker, dat
dit raam op de polders van Merxem
uitziet?"
„Beslist, overdag kijk je zo op de mo
lens, die aan de overkant van de Schel
de staan".
„Dan is het in orde zei Frans
We kunnen beginnen". Hij sloeg vuur,
stak de lamp aan en schoof die daarna
achter in de kist. Zodra de pit goed
brandde, ging hij met zijn schijnwer
per bij het raam staan, zodat het rode
licht in de polder gezien kon worden.
Nu en dan bewoog hij de kist heen en
weer, om het gezichtsveld te vergroten.
Met sparming werd ei' gewacht of het
licht door de Geuzen zou worden opge
merkt. Als dat zo was, moest er ant
woord komen. Maar dat antwoord bleef
uit.
Onafgebroken staarden de beide man
nen de duisternis in.
Eindelijk vroeg Frans: „Zie jij wat,
Laurens?"
„Ik zie niets!" klonk het somber.
Maat nauwelijks had hij dit gezegd of
Frans slaakte een zachte kreet.
„Kijk, kijk! zei hij nee, daar
rechts".
Werkelijk werd er heel in de verte
een rode stip zichtbaar, slechts enkele
sekonden, toen was het weer volslagen
donker. Maar spoedig daarop was het er
weei" en daarna nog eens, telkens slechts
enkele sekonden. Maar het was vol
doende. „Laurens zei Frans opge
wekt houd je klokken maar gereed,
man. Je zult ze gauw genoeg moeten
luiden voor de vrijheid: leve de Geu
zen!"
De lamp werd uitgeblazen. De koster
beloofde dat hij het apparaat zou ver
donkeremanen en toen begonnen de bei
de mannen de terugtocht.
Laurens deed de torendeut voor
Frans open. „Wel thuis, Claes", wenste
hij.
„God zij met ons", zei Frans.
Daarop verdween hij in de duisternis
van de nacht.
Mieke telde de slagen: drie uur.
En nog was Frans niet terug. Om elf
uur was hij vertrokken en hij had tegen
Mieke gezegd, dat hij in een paar uuf
terug hoopte te zijn. Een paar uur, en
nu was hij al vier uur weg.
Wat zou er met hem gebeurd zijn?
Mieke twijfelde er niet meer aan: een
patrouille had hem gegrepen, hij was
gevangen, daaraan twijfelde zij nu niet
langer.
Ze wist niet waar zij het zoeken
moest. Nu eens zat zij op een stoel met
de saamgeknepen handen in de schoot.
Dan weer sprong ze op en begon ver
twijfeld door de kamer te lopen. Soms
kreeg ze lust te gaan gillen en moest zij
zich met geweld beheersen het niet te
doen. Tenslotte liet ze zich op haar bed
vallen. Ze drukte haar hoofd in het
kussen en snikte: „Frans, Frans!"
In de verte hoorde ze alweer de to
renklok slaan. En nog was hij niet te
rug. „Frans!... Frans!" snikte ze op
nieuw.
En toen...? Was het heus waar? Hoor
de zij daar het lang verwachte tikje te
gen het raam?
Ze richtte zich op en luisterde scherp.
Ja, daar w^as het nog eens.
Met één stap was ze bij het raam, dat
zij met bevende vingers opende. Ze
keek naar beneden en zag daar een
schaduw tegen de muur gedrukt.
Onmiddellijk liet zij het touw naar
beneden zakken en een ogenblik later
klauterde Frans naar binnen. Hij rilde,
het water droop uit zijn kleren.
„Ternauwernood ontsnapt fluister
de hij foei, wat een tocht is dat ge
weest en nog een bad toe".
Als vodden zaten zijn kleren aan zijn
lijf.
Opgewonden begon Frans zijn verhaal
te vertellen.
„Laat ik nu op de terugweg op een
patrouille stuiten, die zonder licht door
de stad trok. Ik bemerkte de soldaten
pas, toen ik nauwelijks twintig pas van
hen af was. Ik maakte rechtsomkeert,
maar zij zetten mij natuurlijk na. En
toen werd het een draven op leven en
dood. Ik kon sneller vooruitkomen dan
zij en ik verzon allerlei listen om hen
te ontsnappen, maar toch wisten zij tel
kens mijn spoor weer te vinden. Ik
weet niet precies, hoe lang zij mij op
deze manier achterna gezeten hebben,
maar eindelijk ik kon toen bijna niet
meer ontdekte ik in één der buiten
wijken een put. Ik pakte het emmer-
touw en liet mij daarlangs naar bene
den zakken. Het touw was nat en glad
en ik had de kracht niet meer, om mij
daaraan vast te houden. Zodoende gleed
ik naar beneden en kwam ik in het wa
ter terecht. Gelukkig was de put niet
diep, zodat ik er tot mijn borst in kwam
te staan. Duidelijk hoorde ik de voet
stappen van de soldaten. Ze scharrelden
wat rond en toen zij mij niet meer za
gen, gingen ze verder. Ik heb een be
hoorlijk poosje gewacht en toen begon
ik uit de put te klauteren. Dat viel niet
mee. Ik hield me stevig vast aan het
touw en steunde me door met de rug
en voeten tegen de stenen wand te
duwen. Zo is het me met veel moeite
gelukt weer uit de put te komen
Hier hield Frans op.
Hij had een lang verhaal verteld,
maar Mieke had er op geen enkele ma
nier op gereageerd en ook nu hij op
hield met spreken zei zij geen woori-
„Mieke, scheelt er iets aan? Waarom
zeg je niets?"
Stilte.
Toen boog hij zich over haar heen c'
bij het schemerige licht van de dageno!
morgen bekeek hij met aandacht 1
gezicht.
Hij zag, dat zij bewusteloos was.
Doodsbleek was haar gezicht, 1
ogen had zij gesloten en met haar iioo»
rustte zij tegen de hoge leuning van o'
stoel, waarop zij zat.
De natte mouw van zijn kiel drukti
hij tegen haar voorhoofd; hij nam haai
hand en begon die te wrijven. Maar f'
kwam geen verandering.
Toen greep een vreemde angst he*
aan. Wat moest hij nu toch beginne»-
Brandewijn! Als hij maar brandewi»
had. In elk geval kon zij daar zo m*'
blijven zitten, begreep hij. Hij l^g*
haar op het bed en maakte haar kier*
wat los, opdat zij beter zou kunne?
ademen. Daarna lichtte hij haar op, W
de dekens onder haar weg en legde
vervolgens over haar heen.
Snel trok hij toen zijn natte bove»'
kleren uit en verstopte die onder de kas
sloeg vuur en stak een kaars aan.
Daarop trok hij Mieke's mantel
nam de kaars en ging de kamer uit,
brandewijn te halen. Ongelukkig mis'
hij door de haast, die hij maakte, ee'
tree van de trap.
(Wordt verv'olï
