IG lEIIAnDEn - niEUWS N De Bilt ziet de bui ai op grote afstand iiangen Wie is dit meisje? DESIREE KOLFF Ie herberg „Het 11" C. KIEVIT Zn. anders dan andere Diijes en Datjes KEUVELAAR Zijdelings varen sblad Vrijdag 9 augustus 1968 No. 3710 IERS bes. JITHEI te'^^^ KOLFF - Middelharnis VOORSTRAAT 36 TELEFOON (01870) 2012. WEERPRAATJE Centrale Verwarming CONSTANTE KWAUTEIT - 25 STUKS f 1.60 Boekbespreking De elegante verloviiigsrmp MIDDELHARNIS Transplantatie middei tegen kanker? te Den to augus- Lregsloten Voerende ifoor deze len langs Hoen op- Jsloten te ■en dijken De paus heeft gesproken Traditionele uitspraken Leergezag en eenheid i Roma locuta, res finita", zegt een latijns spreekwoord. Dat wil zeggen: lis Rome gesproken heeft, is de zaak l^ie deze woorden leest, zal onmid- lellijk denken aan de uitspraken van Ie paus over geboorte-regeling, die in log geen twee weken tij ds al zoveel Kof deden opwaaien. Men heeft het lelfs over een gezagscrisis binnen de ïjoms-Katholieke kerk. Het is verba- iingwekkend hoe priesters en leken Ipenlijk stelling durven nemen tegen Be pauselijke uitspraken. Dat zou twin- Eg of zelfs nog maar tien jaar geleden liet mogelijk zijn geweest. Toch was het niet mijn bedoeUng, irandaag iets te schrijven over de bit- Bere pil, dat de paus de pil verbood t)e paus heeft niet alleen op 29 juli iesproken, de paus heeft ook op 1 juli lesproken. En wat hij toen heeft ge legd, is naar mijn gevoel heel wat be- fcngrijker dan zijn uitspraken over de leboorte-regeling, ook al zullen vele looms-katholieken het in dit opzicht inisschien niet met me eens zijn Laten we vaststellen dat deze paus [liet bang uitgevallen is. Hij is een Jnan die tegen de stroom durft op- loeien, desnoods in zijn eentje. Ook al lou hij de meerderheid van het kerk- lolk tegen zich krijgen, ook al zou hij ïeker weten dat hij niet spreekt namens lë gehele kerk, ook al zou hij ingaan fegen al zijn adviseurs, hij zegt wat Jii meent te moeten zeggen En of hij iaarmee de vurig begeerde toenade- Ing tot de andere kerken schade doet, lat is een vraag, die niet eens binnen |ijn gezichtsveld schijnt te komen! Om dat laatste gaat het voornamelijk de pauselijke boodschap van 1 juli. bet mag als bekend worden veronder- jteld dat vooraanstaande theologen uit ie rooms-katholieke kerk en uit vele feformatorische kerken al jarenlang lezig zijn met naar elkaar te knipogen, In méér dan datVoor de progres- lieven in de kerken der Reformatie en foor de vernieuwingsbeweging in de joomse kerk is het eigenlijk allang een litgemaakte zaak: „We horen bij el kaar". Neem nu bijvoorbeeld het Avond- naai: Wie neemt het nog voor zijn re- lening dat de Heidelbergse Catechis- nus zegt, dat de mis in de grond een terloochening is van het enige offer van fchristus aan het kruis geschied? En ■tel daar dan tegenover dat een groot looms dogmaticus als Prof. Küng er |en praktisch calvinistische Avond- naalsopvattlng op na houdt, dan zijn looms en protestant toch al een heel |ind dichter bij elkaar gekomen? Het moet voor de voorstanders van enadering toch wel een klap in het lezicht zijn geweest, toen ze kennis Eamen van de pauselijke boodschap fan 1 juli. Niet dat de paus daarin ok maar iets heeft gezegd over de erhouding tot de kerken der Refor- hatie. Men krijgt zelfs de indruk, dat |r voor deze paus geen kerk bestéét lan de kerk van Rome. Maar wat hij Iver de leer van zijn eigen kerk heeft lezegd, liegt er niet om. De Roomse |erk, dat is dè kerk, deze kerk heeft pn onfeilbaar leergezag, de regering fan die kerk is hiërarchisch, de trans- ubstantiatie moet worden uitgelegd de zin van Trente, enzovoorts Het zijn precies die punten, die de patste tijd in discussie waren, niet al pen binnen de R.K. kerk zelf, maar ook pet de vertegenwoordigers van de an- |ere kerken. Ik laat hier een paar pauselijke uit- Ipraken volgen. I Eerst die over het leergezag: „Wij leloven alles wat vervat is in het voord Gods geschreven of overge- fiverd en wat de kerk als door God leopenbaard te geloven voorhoudt, het- |ii door plechtige uitspraken, hetzij Hoor gewoon en algemeen leergezag. Jij geloven in de onfeilbaarheid van pe opvolger van Sint Petrus als hij ex pthedra als herder en leraar van alle ielovigen onderwijst en ook wanneer pet gaat om uitspraken van het colle- |e van bisschoppen samen met de paus, janneer het met hem het opperste leer- lezag uitoefent." Dan die over de kerk: „Wij geloven dat de kerk onwrikbaar is in het ge loof, de eredienst en de hiërarchische verbindingslijnHet bestaan erken nend van talrijke ware en heiligmaken- de elementen buiten het organisme van de kerk van Christuskoesteren wij de hoop dat de christenen die nog niet geheel met de ene ware kerk verenigd zijn, zich eens zullen aansluiten tot de ene kudde met de enige herder -iV it De andere uitspraken zullen we nog even laten rusten, maar bij deze twee zullen we toch even moeten stilstaan. Van de uitspraak over het leergezag ben ik niet geschrokken. Ik had niets anders verwacht. Als de paus zijn eigen leergezag in twijfel zou moeten trek ken, kon hij beter het Vaticaan verla ten. Men kan zich hoogstens verwon deren over het feit dat dit allemaal zo expliciet wordt vermeld. Men zou haast denken dat het nodig was dat het cen trale gezag nogeens zo nadrukkelijk w^ordt onderstreept Maar dan die uitspraak over de „an dere christenen". Nu ja, ook dét wisten we allang. Maar ik had toch niet ge dacht, dat de paus op zo'n traditionele manier de roomse kerk als de enige kerk zou voorstellen, waarheen alle voor veilige verzekeringen en lage premies. Bijzonder snelle schade afwikkeling. Zeer scherpe tarieven voor autoverzekeringen en na 1 jaar schadevrij rijden reeds 20'/« korting. Financierimgen. Bgna een eeuw assurantie- agenten. „andere christenen" moeten terugke ren. En toch staat het er met zoveel woorden. Het bestaan van „ware ele menten" wordt erkend, maar die staan buiten het organisme van de ene kerk van ChristusEn voor eventuele hereniging is er maar één mogelijkheid: „terug naar Rome". De paus hoopt im mers dat ze „zich eens zullen aanslui ten tot de ene kudde onder de enige herder". Die éne kudde, dat is uiteraard de roomse kerk, de éne herder, dat is on getwijfeld de pausDat weten we dan. En dat is voor deze week genoeg! Waarnemer. (Van onze weerkundige medewerker) RADAR. Gedurende de tweede we reldoorlog hoorde men er hier, in be zet gebied, af en toe heel geheim zinnig over spreken, al wist men niet precies wat het inhield. Wij herinne ren ons nog, dat de Geallieerde vlieg tuigen op weg naar doelen in Duits land boven ons land soms grote par tijen smalle strookjes zilverpapier uit strooiden. Dit diende om de radar posten van de Duitsers op een dwaal spoor te brengen, zodat zij de binnen vliegende toestellen niet meer konden volgen. Begon radar in de oorlog dienst te doen om vijandelijke vliegtuigen op te sporen, na de oorlog werd het meer en meer aangewend voor nuttige, vre delievende doeleinden. Zo beschikt het KNMI te De Bilt al enige tijd over radar, waarmee buien worden opgespoord. Het hele land op het scherm De korte uitgezonden radargolven worden namelijk niet alleen door me talen voorwerpen, zoals vliegtuigen, te ruggekaatst, maar ook door regendrup pels, roet- of ijsdeeltjes. Zo kan men in De Bilt bij wijze van spreken al op een grote afstand (soms 200 km) een bui zien hangen. Het voordeel van radar is, dat men ieder ogenblik de positie van een bui of een buienfront kan vaststellen, en dat men niet een uur of een half uur op een weerapparaat van een bepaald weerstation behoeft te wachten. Ook gebeurt het dikwijls, dat een bui (met of zonder onweer en hagel) juist tus sen een aantal waamemingsposten door glipt, maar met radar heeft het KNMI bij een situatie met buien la minute een overzicht van de buientoestand bo ven ons land. Het is zelfs mogelijk vrij goed vast te stellen op welke hoogte de toppen van de buien zich bevinden, hetgeen voor de luchtvaart van belang is. Op een zaterdagmiddag was op het radarscherm in De Bilt een hevig SOMMELSDIJK Telefoon (01870) 2609 buiencomplex waar te nemen met zeer hogen buientoppen, van ongeveer 13.000 meter hoogte. Dit moest wel een hevi ge bui zijn, maar de radar vertelt niet of er zwaar onweer in zit, veel regen of veel hagel. Die zelfde middag belde een waarnemer uit Losser (vlak bij Enschede) op met de mededeling, dat er zojuist een zware bui was geval len met enorm veel hagel, die op de straat voor het opscheppen lag. Een voorbeeld hoe nauwkeurig deze radar- waarnejTungen zijn, want De Bilt had deze zware bui geschat boven Ensche de, waarvan Losser slechts een paar km vandaan ligt. De waarneming heeft plaats op een afstand, hemelbreed (De Bilt-Losser) van ongeveer 130 km. Den Helder 71 km Deze zomer heeft ook al enkele zeer zware buien gebracht. Enkele etmaal- regensommen kwamen boven de 50 mm. Zaterdagavond, 3 augustus j.l., was er een zeer zware bui boven Den Hel der, waar zondagmorgen 71 mm regen werd gemeten. In Naarden 48 mm. Een paar dagen daarvoor had een he vige onweersbui 52 mm regen in Fle voland gebracht en 46 mm in Drach ten. Deze zomer is allerminst schaars aan zware buien, al zijn er ook provincies, die in vergelijk met vorige zomers niet te klagen hebben. Daartoe behoren Overijssel, Gelderland, Zuid-Holland en Limburg. En de hittegolven, week in week uit door de molenaar aangekon digd (wel een volhouder en dan krijg je zeker een keer gelijk) laten nog op zich wachten! (Nadruk verboden) caballero RIJMEN VAN TIJMEN 't Ziekenhuis te Heerlen, Heeft maar weinig bloed, 't Gaat met de transfusie. Helemaal niet goed. Donors gaan naar Aken, Want dédr wordt betaald, Als men de mensen, 't Bloed uit d' aderen haalt. Graag neemt men dit bloedgeld. Van de Duitsers aan. Ondertussen laat men Heerlen rustig gaan. De bloedeigen naaste. Zet men in de kou. Waar is naastenliefde? Waar blijft nu de trouw? Kruipt het bloed dan hier niet, Daar het niet kan gaan? Kan er nu aan zoiets. Echt eens niets gedaan? Foto's uit Biafra, Zie je in de krant. En men moet wel zeggen: Wat een treurig land! Stromen vluchtelingen, Honger tot en met. Er wordt nog te weinig, Op dit feit gelet. Wij zijn zo verzadigd, In een weeldetijd. Dat we soms niet letten. Op het onderscheid. Kijk de vuilnisemmers, Maar eens even na. Tekenen van weelde. Zien we dan aldra. Neen hoor nee, Biafra, Is niet naast de deur. Zeg dan echter toch niet: Stop met dat gezeur Geef aan deze mensen. Met een gulle hand. Toon in deze kwestie. Eens een liefdeband. Ergens kwam een molen, Heelhuids van z'n plek. Thans is zo'n verplaatsing, Helemaal niet gek. Zelfs geen ruit gebroken, Ondanks het transpiort. Als dat nu zo doorgaat. Zien we binnenkort Heel veel transporteren, Wat niet goed meer staat. Beter dus dan afbraak. En het geeft meer baat. Er zijn „krachtfiguren", In de maatschappij, Want met zulke kranen. Is 't niet zo'n warwei. En zo werd een molen. Goed getransporteerd. Deze eerste luchtreis. Ging gans niet verkeerd. TIJMEN Globe-reeks: Instructieve boekjes voor de jeugd. Uitgeverij J. H. Kok N.V. te Kam pen stuurde een viertal bijzonder in teressante boekjes ter beoordeling. Wij kunnen ze alle jeugdigen bijzonder aanbevelen! Ze handelen over „Grote uitvindingen", „Ruimte onderzoek", Mu ziekinstrumenten" en „over magneten, lampjes en batterijen." De deeltjes kos ten f 2,95 per stuk, ze zijn geweldig interessant en voorzien van unieke 'kleurenplaten! Warmeer we het deeltje „Over mag neten, lampjes en batterijen" doorne men, dan lezen we voorin wat er zoal nodig is om aan het experimenteren te slaan. Het zijn eenvoudige zaken als glazen potjes, wasknijpers, punaises en paper-clips alsmede een paar batterijen maar daarmee kan dan b.v. een vuur toren, stroomgeleiders en eletromag- neten worden gemaakt. Zelfs het verko peren en verzilveren kan worden be oefend en met een haardun ijzerdraad je wordt een eleotrische lamp ge maakt! Prachtige tekeningen verduide lijken de handelingen die moeten wor den gedaan. Met aanschaf van dit boek je bezorgt u zoonlief talloze nuttige uren! Zeker niet minder interessant zijn de andere deeltjes uit deze Globe reeks. Het deeltje over „Ruimteonder zoek" vertelt over de ontdekkingen die de mens in de ruimte wil doen en over de verbazingwekkende vooruitgang die is geboekt in het bestuderen van het Universum. Er wordt over de construc tie van de raketten verteld, ze wegen meer dan 100 ton en zijn zo hoog als een kathedraal! Er wordt verteld over de bevindingen van astronauten in de ruimte; het boekje is verlucht met bij zonder mooie tekeningen. Het kereltje dat we vorige week fo tografeerden was weer gauw genoeg bekend. Het is Tommy Lugtenburg, Hyacintenstraat 38 in Sommelsdijk, zo werd ons geschreven. Er was een kaart uit Oude Tonge, van mevr. Koole- Doornheim en o.m. was ook Nelly v. d. Sluys uit Sommelsdijk in de pen ge klommen. Allen weer hartelijk dank voor de reacties. Uit de veelheid daar van menen we op te kunnen maken dat dit foto-spel geweldig wordt gewaar deerd waarom we nog maar eens een ronde over het eiland zullen maken, nadat nu alle dorpen aan de beurt zijn geweest. Ditmaal is het dan weer een aller liefst klein meisje, haar blonde haar is wat nat van de regen en wijst naar alle richtingen maar de parapluie zal haar verder wel droog gehouden hebben? Wie is dit meisje, graag zullen we het weer van u horen. U weet het adres, Eilanden-nieuws, Postbus 8 in Middel harnis. EXCLUSIEF SOUVENIR De directie van Ouwehands Dieren park heeft weer eens voor een primeur gezorgd, ditmaal op het horecavlak. In de restaurants van het park staan sinds kort op de tafeltjes op originele wijze gedrukte menukaarten, uitge voerd als een drieluik, met aan de bin nenzijde alles wat er aan culinaire ge neugten valt te genieten en aan de buitenkant in kleuren uitgevoerde teke ningen van zebra's, pinguins, een alliga tor en een gepluimde kop van een kroonkraanvogel. Deze meniikaart is werkelijk een sie raad, is door de aangebrachte versie ringen geheel in stijl gebleven van de omgeving waar men zich bevindt en heeft als bijzonderheid dat aan de voet ervan staat gedrukt: „U mag deze kaart gerust als souvenir meenemen". En dat lijkt ons een primeur voor de horecasector in ons land. Prachtig is ook het deeltje waarin „Grote uitvindingen" worden behandeld. We zien op de kleurige tekeningen de drukkers van 1500 aan het werk, James Watt met zijn stoommachine. Stephenson met zijn eerste locomotief in 1829, Graham Bell, de uitvinder van de telefonie, de eerste fietsen, lucht- banden (Dunlop), de eerste verbrand- dingsmotoren, het vliegtuig, de came ra enz. enz. Bijzonder instructief is ook het deel tje over „muziekinstrumenten". Daarin wordt het principe van een groot aan tal instrumenten verklaard, ook weer mede aan de hand van illustraties. Vooral voor jongens en meisjes die van welke soort muziek ook houden is dit boekje een mooi bezit waaruit een hele boel geleerd kan worden. WELKOM (Zuid-Afrika), 5-8. In een toespraak tot een plaatselijke afdeling van de Zuidafrikaanse vereniging te gen kanker heeft de bekende Zuid afrikaanse chirurg dr. Barnard ge zegd, dat overplanting van organen een middel tegen kanker zou kunnen zijn. Persoonlijk is hij ervan over tuigd, dat met deze methode kanker kan worden genezen. In Duitsland neemt men proeven met straalaandrijving voor boten. Een pomp zuigt onder de kiel water op dat door straalpijpen aan de achtersteven wordt gespoten, zodat de boot vooruit gaat. Tevens bevinden zich dergelijke pijpen aan de voorkant, zodat wanneer daar water ingespoten wordt de boot ach teruit, gaat. Tenslotte bevinden zich ook nog straalpijpen aan stuurboord en bakboord, waardoor de boot naar links of naar rechts gaat. Dit biedt waar schijnlijk grote mogelijkheden bij het manoevreren in havens waardoor sleep boten overfoodig zouden worden. -O- GOEDEREEDE Voor het inzamelen van de gelden Stichting Vluchtelingenhulp BIAFRA kan men zich voor de Gemeente Goe- dereede vervoegen op onderstaande in- zamelingspunten. A. Voor Ouddorp: Gebouw AMRO- BANK Ouddorp. B. Voor Goedereede: Raadhuis te Goe- dereede. C. Voor Stellendam: „Haegse Huus". D. Voor Oostdijk: Motel „Oostduin". E. Voor Havenhoofd: Chr. School al daar. MIDDELHARNIS Geslaagden Praktykdiploma Boek houden. Van de kursus Prakijkdiploma Boekhouden te Middelharnis, docenten de heren A. v. d. Sluijs en C. Quist, slaagden voor het Praktijkdiploma As sociatie Mej. I. L. Roozemond, Dirks- land en de heren P. Driece, Sommels dijk; W. Kievit en J. Vroegindeweij, Middelharnis; J. Koppenaal en L. Wes- dijk. Stad aan 't Haringvliet. Eén kan didaat werd afgewezen. zorgt _ERvoLGVERHAAL door P. de Zeeuw J.G.zn. p. Uitgeverij „De Banier" - Utrecht J ''^^^rom zou ik de waarheid niet ¥Pf^- ■^oeg Frans, enigszins ge- weiga In Berchem had ik toch kun- |en verzwijgen wat ik gezien had? Ik lori 11 "aar waarheid zal leneuen of ik de man herken of niet. veioot maar niet dat ik veel op heb pei die Geuzen-mensen. Ze bezorgen Wr "'^ar een heleboel last met al die fecreten en edicten". .■Goeie praat! zei Lopez met in- ™ming nu herken ik in jou de |p™°°n van schepen De Smet. Die |«en zich ook niet over onze vriend- ^nap te beklagen en als jij doet als hij, ^ue evenmin te klagen hebben". U'-'eloof maar, dat ik alles zal doen i^ zijn voorbeeld te volgen, senor", zei rans met overtuiging. öchoon gelijk. Je kunt van de vriend- pap van de Spaanse autoriteiten heel 1°; P^'ofiJt trekken. Da's waar ook l«^ciigde hij tegen Mieke is het hu- X "j^^,f eschenk van oom De Smet naar Mieke prees in haar hart de wijsheid van Lieven de Smet, en opgewekt zei ze: „Geweldig senor Lopez, kijk maar eens", en daarbij toonde ze hem het gouden halssnoer met het medaillon. „Inderdaad, dat is prachtig. Ik begrijp, dat je een beste avond gehad hebt. Nu Roosebeke, dat is dan afgesproken morgenochtend". „Jawel senor, morgenochtend. Welte rusten!" Lopez ging naar zijn kamer en Frans en Mieke begaven zich naar de achter kamer. Toen Frans op de vliering nog eens nadacht over de opdracht van Lopez, voelde hij een sterke neiging opkomen, om te zeggen dat hij de man herkende. Daardoor toch zou de politie op een dwaalspoor komen en zou de aandacht van hem worden afgeleid. Maar meteen dacht hij er aan, dat hij dan een on schuldige in de grootste moeilijkheden zou brengen. Hij zou hem aan het wre de onderzoek van de Spanjaarden over leveren, om zijn eigen hachje te redden, en dat was vals. Aan de andere kant be greep hij best, dat de moeilijkheden zouden toenemen indien hij verklaarde de man niet te herkennen. Hoe hij de zaak ook bekeek, het bleef een netelige affaire en het is te begrij pen, dat Frans de volgende morgen met lood in de schoenen naar Mateo Lopez ging. Hij trof de chef aan in een afschuwe lijk humeur. „Die vent is er vandoor schreeuw de hij, zodra hij Frans gewaar werd Toen mijn mannen de wijk in gingen, om hem te arresteren, was de vogel ge vlogen. De stommelingen hebben hem laten ontsnappen!" „Verschrikkelijk!" zei Frans. „Je zoudt hem vast herkend hebben, Roosebeke ging Lopez verder ik ben er van overtuigd dat hij het was. De vent moet een half uur vóór ons de stad zijn binnengekomen. Dat klopt dus. Hij had zich verborgen in een wagen met hooi!" Frans zette een ernstig gezicht. „Het is heel goed mogelijk, dat hij de man is geweest met de grijze kiel", zei hij. „Heel goed mogelijk? siste Lopez zeg maar gerust: vast en zeker.. Alles wijst er op, dat dit inderdaad de ge zochte vent was, en nu kunnen we wa rempel weer van voren af aan gaan beginnen". „Best mogelijk dat u hem nog terug vindt senor zei Frans bemoedigend U kent hem nu en dus weet u pre cies naar wie u moet zoeken". „Ik hoop het, maar daarom blijft het te bejammeren, dat de vent me ontglipt is. Ik verzeker je, dat die stommelingen voor deze ontsnapping zullen boeten". Met grote stappen liep hij op en neer door zijn kamer. Het bleef een poos stil. Toen vroeg Frans: „Heeft u mij nog nodig, senor?" „Nee! Er is immers niemand meer om te herkennen. Ik zal het mijn chef rap porteren en ik zie het gezicht al, dat messire Alvarez de Naja zal zetten. Ga maar!" Frans vertrok en Lopez gooide de deur achter hem met een smak dicht. Alvarez de Naja mocht dan lelijk uit zijn doen zijn over het gebeurde, Frans was bijzonder in zijn schik. Hij was door de ontenapping van een onbekende ke rel ineens van heel wat narigheid af. Hij begreep, dat Lopez en zijn bende nu voorgoed op het verkeerde spoor zaten en hij was er die onbekende van harte dankbaar voor. Frans piekerde er nog wel over, wie die onbekende geweest kon zijn. Hij zou er toch wel een drin gende reden voor gehad hebben, om op deze manier de verboden stad binnen te dringen. Maar één ding stond wel vast: een tweede bode van Prins Willem kon het niet zijn. Later vernam hij, wie het dan wel geweest was. De man was een valse munter uit Beveren. Zodra hij er ach tergekomen was, dat de politie hem op het spoor was, had hij kans gezien zich te verbergen in één van de wagens met hooi, die voor het Spaanse garnizoen naar Antwerpen werden gebracht. Daar de wagens 's avonds niet meer afgela- pen. Toen hij op een avond in een kroegje bij de Schelde te veel had ge dronken, was hij zo dom geweest iets los te laten over zijn avontuurlijke in tocht in Antwerpen. Een spion, die dit verhaal hoorde, bracht het over aan Lopez, en deze meende onmiddellijk met de geheime boodschapper van Prins Willem te doen te hebben. Toen hij weer nuchter was, had de vent begrepen, dat hij zijn mond had voorbijgepraat en had hij zich zo gauw mogelijk verstopt. Dit werd allemaal pas later bekend, toen de kerel door de politie werd gearresteerd en als valse munter werd herkend. Frans vertelde het gesprek, dat hij met Lopez had gehad aan Mieke. „Wanneer het mij vannacht gelukt, Mieke, mijn werk goed te doen zei hij opgewekt dan behoeven we geen angst meer te hebben". „Ja, daar zeg je zo wat. Vannacht..." Heel die dag voelde Mieke zich erg gedrukt. Met angst en beving zag zij de nacht tegemoet. Ze was nu nog veel banger dan de vorige keer, want zij wist nu uit eigen ervaring, wat een ge vaarlijke reis Frans moest gaan maken. En dan dat wachten, dat vreselijke wachten, die duisternis en die een zaamheid... „Ach toe, Frans, ga niet! wilde ze opeens zeggen Blijf thuis uit mede lijden met mij!" Maar zij hield die woorden met ge weld binnen, omdat zij voelde, dat zij Frans daarmee in een zware tweestrijd zou brengen. Ze mocht niet aan zich zelf denken en dat deed ze ook niet. Ze overlegde niet, dat zij verloren zou zijn, als hij gepakt werd. De enige gedachte die haar beheerste en die haar hart van angst ineen deed krimpen, was: „O, als Frans toch eens niet terugkwam!" 9. O, DIE VRESELIJKE NACHT In de donkere slaapkamer van Mieke herhaalde zich die nacht, wat er vijf nachten geleden ook was gebeurd. Eerst wachten op het voorbijtrekken van een patrouille, dan het voorzich tig openen van het raam, het neerla ten van het touw en het afdalen van Frans, het touw weer optrekken en het raam voorzichtig sluiten. Daarmee was de eerste scène afge lopen en begon voor Mieke het wa kend wachten, het eindeloze wachten en het tellen van de minuten. Ondertussen was Frans zijn tocht begonnen. Hij moest nu een andere weg volgen, want de Jacobuskerk was het doel. Zo sloop hij door sloppen en stegen en wist hij een patrouille te ontwijken. Aan een andere patrouille ontglipte hij nog net op tijd, door zich achter een hoek te verbergen. Maar eindelijk bereikte hij toch ongedeerd de Jacobuskerk. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1968 | | pagina 5