EiiAnoEn - niEuvs So het ek Nederland gesien Voormalig stationsgebouw te Goedereede wordt afgebroken Wilhelmus a Bralcel De heer W. Voogd Oudejaar en zijn „Redelijke Godsdienst" Nieuws uit Zeeland TIIMBOER - Middelharnis O kinders van de locht 6e blad Vrijdag 29 december 1967 No. 3649 Vestiging „Pechiney" in sioegebied ja of nee OOLTGENSPLAAT De natuur laat zich het geheim van de prachtige stervorm niet ontfutselen. Predikbeurten Geref. Gemeenten Reeds geruime tijd zit de gemeente Vlissingen uit te zien naar een nieuwe kandidaat voor haar industrieterrein: de vestiging van het Franse aluminium- bedrijf „Péchiney" dat bepaalde voor keur voor Vlissingen heeft. De belangrijkste vestigingsvoorwaar de voor dit bedrijf is echter de aanwe zigheid van goedkoop aardgas. En tot levering daarvan kan minister De Block van Economische Zaken niet be sluiten, ondanks alle economische- en planologische groei-nota's. Een nieuw lichtpunt in deze zaak is evenwel de opmerking van de heer Kaland, lid van G.S. van Zeeland, dat een atoom-cen trale in Vlissingen-Oost in de energie behoeften zou kunnen voorzien. De sociaal-geografische voordelen van het Sioegebied zijn té belangrijk om deze ongebruikt te'laten. „Een atoomcentrale zou als het ware op het erf van de industrieën komen te staan, terwijl koelwater in de on middellijke nabijheid aanwezig is. Zou een dergelijke kernenergiecentrale hier gevestigd kunnen worden, dan kan er energie geleverd worden tegen een kost prijs waarmee we kunnen concurreren," aldus de heer Kaland. Het was de algemene gedachte van de Statenleden dat Zeeland minder aandacht van de landsregering krijgt. Onze provincie krijgt minder stimulan sen voor de infrastructuur. De SGP fractieleider, de heer C. Boender, sprak zelfs van „de gedachte dat men zich daar in Zeeland wel kan redden, zou wel eens funest kunnen zijn." Op een persconferentie na een werk bezoek aan Zeeland heeft Minister De Block deze vrees horen uitspreken, doch ten stelligste ontkend. Wél heeft de Minister het nog eens uitdrukkelijk te kennen gegeven, dat voor een directe aardgassubsidie van hem geen mede werking is te verwachten, dus „Pé chiney" krijgt geen goedkoop aardgas. De reden hiertoe is gelegen in het feit dat destijds aan een andere aluminium- fabriek ADEL, die in Delfzijl is ge vestigd een bepaalde toezegging (Pro- tectie-clausule) is gedaan, waardoor dit bedrijf een kans is gegeven om verder uit te groeien, waartoe natuurlijk grote investeringen zijn gedaan. Momenteel wordt een mogelijkheid gezocht om ,indien Péchiney tot vesti ging zal overgaan, toch goedkope ener gie te verschaffen, als overbruggingsre geling, zolang er geen kerncentrale bij Vlissingen staat. Daar loop ik als een rijmelaar Bijna vast in 't oude jaar, Dus weet ik vanzelf niet goed Wat of ik er van maken moet. Want ik sprak de zoon van Helmen En die zei, zeg Piet dat rijmen Daaraan zit nog reuk nog smaak Ja zei ik, dat hoort men vaak. Je hebt jezelf niet vergist, 'k Moet zelf zeggen, ja zo is 't. 'k Ben er bijna mee gestaakt. Ja zo'n rijmpje wordt gemaakt. Door een visboer, echt een leek, Die in 't jaar dat nu verstreek, Kabeljauw had eerste klas. En schar en schol die lekker was Stokvis had hij iedere maat. Gebakken vis was een traktaat. Zoute vis ook veel in trek. Had hij voor de lekkerbek Als het ging op visgebied Niet duur, en beter was er niet. Wat men dan vanzelf weer vindt In het jaar dat nu begint Want ik ga, onthoud dit goed. Ga zo door, op dezelfde voet. 1 januari 1968 P-f- De heer W. Voogd, Voorstraat 23 te Ooltgensplaat, die vorige week afscheid heeft genomen van de Ingelanden van de Polder Sint Adolfsland is 40 jaar penningmeester geweest van een aantal polders, van de thans onder één naam samen gevoegde polder Sint Adolfsland te Ooltgensplaat. Ook was hij 40 jaar penningmeester van de thans genoem de Krammerse polders te Oude Tonge. Voorts is de heer Voogd 41 jaar secre taris-penningmeester van de Vereni ging „Klein Grondbezit"; 33 jaar sec retaris-penningmeester van de Kerk voogdij en Notabelen van de Ned. Herv. Kerk te Ooltgensplaat. De heer Voogd heeft een eigen Ef fecten- en Assurantiebedrijf en velen in Oostflakkee kennen hem als iamand die iedereen ter wille was en nog is. Ook als agent van de Ned. Midden- sandsspaarbank is hij 20 jaar werk zaam. Ondanks zijn ontslagaanvrage bij de polders, blijft hij doorgaan met het resterende werk. Wij wensen hem nog vele goede jaren toe. In de NZAW-kroniek, het orgaan van de Stichting Nederlands Zuid-Afrikaan- se Werkgemeenschap, lazen wij een ar tikel van P. M. Sonn, die samen met dr. A. P. Treumicht uit Zuid-Afrika een reis naar ons land gemaakt heeft. „So het ek Nederland gesien" schrijft hij er boven en vertelt dan wat zij in Nederland hebben ondervonden en ge tuigt met grote erkentelijkheid de toe genegenheid die er in ons land voor het stamverwante Zuid-Afrika gevon den wordt. Hij besluit zijn verslag met waardering voor de Bij bel vastheid van ons volk en doet dat als volgt: Ek mag die hierdie verslaggie afsluit sonder om kortliks melding te maak van die talie Hollanders wat ten spyte van woelinge om hul heen vasthou aan die godsdienstige waardes nl. de Bybel en die gebed. Ek sal dit nooit vergeet hoedat ons in Gouda by die DRIESTAR kweekschool deurdie Direkteur en sy 420 studente ontvang was nie. Die at mosfeer in daardie inrigting laat 'n mens voel hier is 'n plek waar die Here Koning is. Voor ete, na ete, voor ons toesprake en weer daarna word uit die Bybel gelees, gesing en gebid. Dit was vir my mooi en dit gee die indruk dat om huUe ontwil en soveel ander sal Nederland gespaar bly. Dieselfde gees het ek in JAN NASSAU, Utrecht ondervind. Hierdie diep godsdienstig heid het ons ook in Wynjeterp, Fries land aan huis van die suster van Prof. Van der Meulen en ook aan huis van die Burgemeester van Dirksland ge waar geword. Waar ek tuis was, behou die Bybel ook sy ereplek. Gemeet aan hierdie voorbeelde sou dit nie oordrewe wees om af te lei dat veral die ouer mense aan geestelike waardes vasklem. In sommige Hervormde gemeentes word Bybelstudieklasse gehou daarbenewens krij gemeentelede geleentheid om na 'n preek vrae te stel. Die feit dat die Nederlander jou nie 'n stad laat ver laat voordat jy hul kerk gesien het nie is vir my ook bewys van die Hollander se liefde vir sy heilige goedere." Het wonder van de sneeuwkristallen Het voormalig stationsgebouw te Goe- dereedte zal onder de slopershamer val len. Vorige week heeft het gebouw dat overigen^ in wankele staat ver keert de eerste moordende klappen geincasseerd. Met het verdwijnen van het stati onsgebouwtje langs de Provinciale weg wordt een lelijk dissonant in het ge zicht op Goedereede opgeruimd. Het stationsgebouw werd kort na de eeuwwisseling gebouwd; het is enke le jaren geleden door de Prov. Water staat aangekocht van de R.T.M., tegelijk met de aankoop van de trambanen. Wie heeft er nooit eens geprobeerd een sneeuwvlok te vangen op de mouw van zijn jas, om een ogenblik te kijken naar de wonderlijk mooie kristallen waaruit een sneeuwvlok is samenge steld? Dat doet waarschijnlijk iederéén zo af en toe. En misschien herinnert u zich op dat moment, hoe uw vader u eens naar de sneeuw liet kijken, buiten, op een vorstige morgen, toen de sneeuw „droog" was en zich bekijken liet. We zijn daarbij in goed gezelschap: Guido Gezelle, de Vlaamse priester- dichter, ving de sneeuwvlokken op zijn donkere soutane en raakte in pure ver rukking over zóveel schoons. „Winter muggen" noemde hij ze, en „kinders van de lucht", „sterrenpulver", „kris- talvijlsel", „winterdonst". De „gesneeuwde blommigheden" die hij met ingehouden adem probeerde te bekijken, boeiden en fascineerden hem evenzeer als het bloeien van een made liefje of het gescharrel van een water torretje boven het oppervlak van een sloot. Oog in oog met de ragfijne schoonheid van een sneeuwkristal vraag je je af, hoe ter wereld die sublieme kristallen hun vorm krijgen: zeskantig, en niet één kristal is gelijk aan een ander. Ieder mens heeft iets van een ontdek kingsreiziger, en ook in de wereld van het kleine is hij al geruime tijd geleden binnengedrongen. In 1555 verscheen er een boek met afbeeldingen van sneeuw kristallen, dat nu nóg met ere wordt genoemd. Het was het resultaat van de waarnemingen van Zijne Hoogeerwaar de Excellentie Monseigneur Olaus Mag nus, aartsbisschop van Uppsala. Een kleine eeuw later, in 1635, verscheen in Amsterdam een publikatie over de on derzoekingen van de Fransman Descar tes. Met het blote oog had hij gecon stateerd dat sneeuwkristallen eruitzien als minuscule zespuntige sterren of zes- bladige bloemen. Zelfs had hij waarge nomen wat verschillende latere onder zoekers ontging, dat er ook kristallen bestaan van geheel andere vorm: twee zeskantige plaatjes, verbonden door een zeszijdig kolommetje. Wanneer we een overzicht zouden moeten geven van de belangrijkste on derzoekers na Descartes onderzoe kers die met de inmiddels uitgevonden microscoop konden werken dan zou den we Robert Hooke moeten noemen, en Friedrich Martens, die van Spits bergen naar Groenland zeilde en die verband trachtte te leggen tussen (sneeuw) kristalvorm en weersomstan digheden. We zouden de priester-wis kundige Rossetti aan u moeten voor stellen, gebogen over de schetsen van zestig verschillende sneeuwkristallen, die hij in groepen trachtte in te delen. En de Engelse walvisvaarder William Scoresby, van wie in 1820 een boek ver scheen over de poolstreken en die niet alleen de walvisvangst, maar ook het verschijnsel sneeuw in zijn studies had betrokken. in de ban van het sneeuwkristal. Steeds opnieuw zijn er mannen die zichzelf voor de moeilijke opgave stel len, voorwerpjes te bestuderen die weg smelten onder de warmte van hun adem En dan doet de fotografie haar intrede en daarmee ook de microfotografie. En gelse, Duitse en Russische meteorologen vlijen voorzichtig de kleine sneeuwkris- talletjes onder hun camera's en staan verbaasd over de buitengewone schoon heid van die kristallen. Door die schoonheid wordt een Ame rikaanse jongeman, William A. Bent- ley, zó getroffen, dat hij heel zijn leven zal wijden aan het fotograferen van sneeuwkristallen. Hij is maar een een voudig man zonder universitaire oplei ding, maar enthousiast beoefent hij de studie van de sneeuw. Honderden van de zesduizend foto's, die „de sneeuwvlokkenman van Jeri cho" (waar hij woonde) op zijn naam had staan, worden nu nog, veertig jaar na zijn dood, vertoond in collegezalen, opgenomen bij weerkundige publikaties en bewonderd door ieder die zijn boek „Snow crystals" maar in handen krijgt. Voor kunstenaars vormden zijn foto's van sneeuwkristallen een vrijwel on uitputtelijke bron van inspiratie en ook de academische wereld heeft deze Wil liam Bentley geëerd. In vrijwel elk Bij de N.V. De Banier te Utrecht is een nieuwe uitgave verschenen van „De Redelijke Godsdienst" van Wilhelmus a Brakel. De „Redelijke Godsdienst" was in ons land totaal uitverkocht en alleen antiquarisch verkrijgbaar. Daar om is het verheugend dt de uitgeverij „De Banier" het heeft aangedurfd dit kapitale werk opnieuw te herdrukken naar een uitnemende uitgave uit de vo rige eeuw. Het werk bestaat uit 2 for se delen, met een totale omvang van niet minder dan 2362 bladzijden, keurig gedrukt, op fraai wit papier en gestoken in oersterke banden van kunstleer, met prachtige rugtitels in goud. Wij hebben alle lof voor de mooie uitvoe ring, het is werkelijk een sieraad. De prijs van dit standaardwerk, dat sinds 1700 de dogmatiek voor Calvinistisch Nederland is geweest, bedraagt f 98, Dit lijkt hoog, maar het is het niet, omdat men grote waarde voor zijn geld krijgt, n.l. in totaal bijna 2400 bladzij den druks. En dat er grote vraag naar is blijkt wel, want de eerste oplage was in twee maanden tijds uitverkocht sn een tweede oplage werd noodzakelijk, om in de dringende behoefte te voor zien. Wij achten het een gelukkig ver schijnsel dat dit werk weer in tal van gezinnen komt, en dat er nog lust ge vonden wordt om de Goddelijke Waar heden, die Brakel in dit voortreffelij ke werk ontvouwt, te onderzoeken. Wilhelmus a Brakel werd in 1635 te Leeuwarden geboren. Zijn vader, de be kende Theodorus Brakel was een godvruchtig predikant, bekend ook door zijn boek; „De trappen des geestelijken levens." Wilhelmus wandelde in de voetstappen van zijn vader, hij kon zeg gen met Obadja: „Ik vrees de Heere van mijn jonkheid af." Opgeleid voor de studie van predikant, te Leeuwar den en Franeker, (mogelijk ook te Utrecht naar Voetius) was zijn eerste gemeente Exmorra in Friesland waar hij van 1662 tot 1665 arbeidde. Daarna werd zijn standplaats Stavoren welke plaats hij na vijf jaar verwisselde met Harlingen, tot hy in 1673 een beroep aan nam naar zijn geboortestad Leeu warden. Met veel zegen mocht hij tien jaar lang in Frieslands hoofdstad werk zaam zijn. Hier ontstond twist over het houden van gezelschappen of conventikelen; Brakel gaf namelijk leiding aan groe pen mensen, die samenkwamen om te spreken over het geestelijk leven. Hij stelde zich ook tegenover de overheids bemoeiingen in het kerkelijk leven, n.l. dat de overheid niet het recht had een predikant af te zetten. Ook bestreed hij de Labadisten. Brakel was een man met een voor beeldige levenswandel en tedere gods vrucht. Het was een geliefd prediker met grote welsprekendheid, en een vu rig temperament. Hij trok grote scha ren volks onder zijn gehoor. Dit was niet alleen in Friesland, maar werd in heel Nederland bekend. Toen dan ook in 1683 de beroemde predikant Fransiscus Ridderus te Rot terdam overleed, viel het oog op Bra kel, het grote licht der Friezen. Op 23 juni 1683 werd hij in de Maasstad beroepen, welk beroep hij niet kon weerstaan. Op 21 november van ge noemd jaar werd hij bevestigd door de godzalige Petrus TUanus, met de tekst uit Jesaja 52 7: „Hoe liefelijk zijn op de bergen de voeten dergenen die het goede boodschapt, die heil doet horen, desgenen die tot Zion zegt: Uw God is Koning." De volgende zondag deed hij zijn intrede met de woorden uit 2 Oor. 5 20: Zo zijn wij dan gezan ten van Christus' wege, alsof God door ons bade; wij bidden u van Christus' wege, laat u met God verzoenen." Te Rotterdam heeft hij 28 jaar lang, tot zijn dood toe, met veel zegen ge arbeid. Hij preekte in de grote St. Laurenskerk, die in 1940 is verwoest en thans weer is herbouwd. En van zijn collega's te Rotterdam was zijn zielevriend ds. Abraham Hellenbroek, predikant van Voetiaanse richting, be kend door zijn uitgegeven predikaties over het lijden des Heeren: „De Kruis- triumph van Vorst Messias" en door zijn vraagboekje voor de catechisatie (heden ten dage nog in gebruik) geti teld: „Voorbeeld der Goddelijke Waar heden." Ter gelgenheid van het overlijden van ds. Wilhelmus a Brakel, hield ds. Abra ham Hellenbroek voor „een overkrop- pende menigte" een rouwpredikatie, die in het tweede deel van dit werk is op genomen. (De naam staat er wel niet bij, deze „algemene rouwklacht" werd echter door ds. Abraham Hellenbroek gehouden). Hij schetste daarin de gro te betekenis die Brakel had voor Gods Kerk, schildert hem af in zijn tedere godsvrucht en noemt hem „een com pleet exemplaar van wél sterven, een hoofdpaerel aan de Eerekroon van onze Rotterdamse Kerk." In deze rouwpredikatie haalt hij ook aan het weldoorwrochte werk dat Bra kel geschreven heeft, diens „Redelijke Godsdienst." Hellenbroek noemt het: „een werk in het stuk van de waar heid en bizonder in de kracht van eene innige en recht geestelijke be oefening zoo doorwrocht, zoo nuttig, zoo dierbaar, dat het den tijd wel zal verduren; onder veel nachtwaken en ernstige biddingen tot God opge steld; binnen en buiten het land, tot in Oost- en West Indië toe, onbeden kelijk verspreid en getrokken in ste den en dorpen van ons land; nauwe lijks vindt men ergens teedere god- vruchtigen, of men vindt er Brakei's werk over sneeuw wordt hij genoemd als een pionier in de meteorologie. het geheim van de natuur. Niet één sneeuwkristal is gelijk aan een ander. Toch vinden we een bepaal de hoofdlijn in ieder kristal terug. Het iis de bekende zeskantige vorm. Uit gaande van het zeskant vertoont elk sneeuwkristal een prachtig synmietrisch patroon. Het zeskantige karakter kan men ver klaren: het is de normale wijze waarop watermoleculen uitkristalliseren bij het vastworden. Dat er aan de punten van het zes- vlakje takjes met zijtakjes groeien, is moeilijker te begrijpen. Mogelijk ont staat ten gevolge van de stoUingswarm- te rond het kristalletje een luchtstroom, die voortdurend moleculen aanvoert. Omdat het kristal bij de punten het koudst is, zou juist op die punten het kristal het snelst aangroeien. Maar dan nog blijft de vraag hoe het komt, dat het kristal op alle hoekpunten zo regel matig aangroeit. En het ontstaan van sneeuwkristallen wordt nog mysterieu zer wanneer men bedenkt, dat vaak kristallen zijn gevonden die juist op de vlakken aangegroeid waren, in plaats van op de hoekpunten. Eén ding is zeker: tijdens zijn vrije val door de lucht heeft het kristal prachtig de gelegenheid om zich onge hinderd op te bouwen. In het laborato rium hebben meteorologen al heel wat onderzoek verricht door kunstmatig een sneeuwkristal te kweken aan een ka toenen draadje. Dat is redelijk gelukt. Er is nu iets bekend over de omstan digheden in de atmosfeer die behoren bij het ontstaan van een bepaald type o kinders van de locht, gesneeuwde blommigheden; o sterrenpulver, fijn gevijlsel van krystaal; zoo teer dat, schaars gelijfd, gij weg zijt en verleden, zoo haast ik, waar gij valt, u volge en adem haal te roekloos! Winterdonst, die zichtbaar zijt in 't spelen der zonnekrachten, niets en evenaart u hier, 't en zij... 'k moet hooger op, zal ik een beeld u stelen, 'k moet door de wolken heen, tot in den hemel schier! Guido Gezelle sneeuwkristal. Maar de in het labora torium gekweekte kristalletjes zijn doorgaans minder fraai dan de door de natuur gevormde. Van een zeker wetenschappelijk suc ces bij het onderzoek van sneeuw kan men dus wel spreken, maar over de oorzaak van de wonderlijk mooie vorm kan men alleen nog maar veronder stellingen maken. Ieder die zich wel eens met natuur onderzoekingen heeft beziggehouden weet, dat er dingen zijn die zich zó moeilijk laten onderzoeken, dat het is alsof de natuur zelf zich ertegen verzet, dat haar geheimen worden ontsluierd. Ook dat heeft zijn bekoring. Doet niet juist het raadselachtige karakter van zijn ontstaan de schoonheid van het sneeuwkristal des te beter uitkomen? Redelijken Godsdienst, daarom ook (ik weet niet of daarvan in een werk van die grootte en die zwaarte een weerga is) binnen den tijd van elf maanden nu al vier maal ter perse; in het jaar 1700, toen in het jaar 1701, wederom in het jaar 1707, en nu wordt het weder gedrukt. Geen huis gezin behoort het te missen, de vrucht, die het alleszins gedaan heeft en nog doet, is ongemeen; van verre en van nabij hoort men daarvan de aller grootste en opmerkelijkste getuigenis sen. Door hetzelve zal hij nog blijven spreken nadat hij gestorven is." Het komt ons voor, dat dit toch wel de beste aanbeveling is. De profetie, die ds. Hellenbroek over dit werk ge daan heeft, is ten volle bewaarheid ge worden. „De Redelijke Godsdienst" van Brakel heeft ongeveer 30 drukken ge had en het blijkt dat het inderdaad „de tijd verduurt" want in het jaar onzes Heeren 1967 is het nu bij de Banier op nieuw van de pers gekomen en wel met twee drukken achter elkaar. Wij spreken de wens uit dat deze kostelijke boeken door velen zullen worden aangeschaft en de lezing en de bestudering er van tot rijke zegen zal worden gesteld. Van harte aanbevolen. GRAFSCHRIFT Onder de vele grafschriften, die op Wilhelmus a Brakel gemaakt zijn, is dit 4 regelige vers van Lucas Burgvliet wel zeer treffend: Hieronder rust het lijk van BRAKEL voor altijd. Die ziel en lichaam Gode en Kerk had toegewijd; Wiens schriften, leven, leer en uitgang, vol van stichting Legt op het Christendom een eeuwige verplichting. ARNEMUIDEN Rectificatie. In het gepubliceerde verslag van de afscheidsdienst van ds. J. G. Abbringh staan enkele storende fouten die ik gaarne wil corrigeren. Ie. „Ik hoop dat de Heere ons wil gebruiken tot reformatie van onze her vormde kerk, die zo Gereformeerd is." Dit moet zijn, die zo gedeformeerd is.' Gij vaart Allen veUig in de ark die de Heere heeft bereid. Zoekt in de ark in te gaan. Daarin zijt gij Allen veilig." De zin moet zijn: „Gij vaart Alleen veilig in de ark die de Heere heeft bereid. Zoekt in die ark in te gaan. Daarin zijt gij Alleen veilig." WESTKAPELLE Oudejaars dienst. In het kerkgebouw der Ger. Gem. te Westkapelle hoopt ds. J. C. Westrate van Meliskerke zon dagavond een oudejaarspredikatie te houden. Deze dienst vangt aan om half zeven. ZONDAG 31 DECEMBER EN MAANDAG 1 JANUARI (Nieuwjaar) Biezelinge 9.30, 2 en 6 uur lezen. Nieuwjaar 9.30 uur lezen Borssele 9.30, 2 en 6 uur student Van Stuyven- berg. Nieuwjaar 9.30 uur lezen Goes 9.30 en 6 uur ds. N. W. Schreuder en 2 uur lezen. Nieuwjaar 9.30 uur ds. N. W. Schreuder 's Gravenpolder 9.30, 2 en 6 uur lezen. Nieuwjaar 9.30 uur lezen Hoedekenskerke 9.30, 2 en 6 uur lezen. Krabbendijke 9.30, 2 en 6 uur ds. W. Hage. Nieuwjaar 9.30 uu^ ds. W. Hage Kruiningen 9.30, 2 en 6 uur lezen Nieuwdorp 9.30, 2 en 6 uur lezen Nisse 9.30, 2 en 6 uur student Boogaard Rilland Bath 9.30, 2 en 6 uur lezen Waarde 9.30, 2 en 6 uur lezen. Nieuwjaar 9.30 uur lezen We- meldinge 10 en 4.30 uur lezen. Nieuw jaar 10 uur lezen Wolfaartsdijk 9.30, 2 en 6 uur lezen. Nieuwjaar 9.30 uur lezen Yerseke 9.30, 2 en 6.30 uur ds. Chr. V. d. Poel. Nieuwjaar 9.30 uur ds. Chr. V. d. Poel. Noord Beveland. Colijnsplaat 10, 2 en 6 uur lezen Kamperland 10, 2.30 en 6 uur lezen. Nieuwjaar 10 uur lezen Kortgene 10, 2.30 en 6 uur student Baayens. Nieuwjaar 10 uur student Boogaard. Extra dvenstsn. Kortgene, donderdag 4 januari 7.15 uur ds. P. Blok van Dirksland. WALCHEREN AAGTEKERKE 9.30,, 2 en 7 uur ds. J. van Vliet. Nieuwjaar 9.30 uur ds. J. van Vliet (bev. ambtsdragers). MELISKERKE 9.30 en 2.30 uur ds. J. C. Westrate. Nieuwjaar 9.30 uur ds. J. C. Westrate. (bev. ambtsdragers). MIDDELBURG 9.30, 2 en 6.30 uur ds. G. A. Zijderveld (nam. H. Doop). Nieuwjaar 9.30 uur ds. G. A. Zijder veld. OOSTKAPELLE 10 en 2.30 uur lezen. Nieuwjaar 10 uur lezen. VLISSINGEN 9.30, 2.30 en 6.30 uur le zen. Nieuwjaar 9.30 uur lezen. WESTKAPELLE 9.30 en 2 uur lezen en 6.30 uur ds. J. C. Westrate. Voor Nieuwjaarsdag geen opgave. WESTKAPELLE Schade aan Westkappelse zeedijk door vrachtschip Nara Vijftig tot honderdduizend gulden De schade aan de zeedijk te Westka pelle toegebracht door het Franse vracht schip Nara zal schommelen tussen f 50.000 en f 100.000, zo deelde Jhr. Mr. graaf van Waterschap Walcheren dezer dagen mede tijdens een vergadering van het Waterschap. Het Waterschap heeft de Maatschappij van de Nara aanspra kelijk gesteld voor de schade.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1967 | | pagina 21