EiiAnoEn - niEuvs
So het ek
Nederland gesien
Voormalig stationsgebouw te
Goedereede wordt afgebroken
Wilhelmus a Bralcel
De heer W. Voogd
Oudejaar
en zijn „Redelijke Godsdienst"
Nieuws uit Zeeland
TIIMBOER - Middelharnis
O kinders van de locht
6e blad
Vrijdag 29 december 1967
No. 3649
Vestiging „Pechiney"
in sioegebied
ja of nee
OOLTGENSPLAAT
De natuur laat
zich het geheim
van de prachtige
stervorm
niet ontfutselen.
Predikbeurten
Geref. Gemeenten
Reeds geruime tijd zit de gemeente
Vlissingen uit te zien naar een nieuwe
kandidaat voor haar industrieterrein:
de vestiging van het Franse aluminium-
bedrijf „Péchiney" dat bepaalde voor
keur voor Vlissingen heeft.
De belangrijkste vestigingsvoorwaar
de voor dit bedrijf is echter de aanwe
zigheid van goedkoop aardgas. En tot
levering daarvan kan minister De
Block van Economische Zaken niet be
sluiten, ondanks alle economische- en
planologische groei-nota's. Een nieuw
lichtpunt in deze zaak is evenwel de
opmerking van de heer Kaland, lid van
G.S. van Zeeland, dat een atoom-cen
trale in Vlissingen-Oost in de energie
behoeften zou kunnen voorzien.
De sociaal-geografische voordelen van
het Sioegebied zijn té belangrijk om
deze ongebruikt te'laten.
„Een atoomcentrale zou als het ware
op het erf van de industrieën komen
te staan, terwijl koelwater in de on
middellijke nabijheid aanwezig is. Zou
een dergelijke kernenergiecentrale hier
gevestigd kunnen worden, dan kan er
energie geleverd worden tegen een kost
prijs waarmee we kunnen concurreren,"
aldus de heer Kaland.
Het was de algemene gedachte van
de Statenleden dat Zeeland minder
aandacht van de landsregering krijgt.
Onze provincie krijgt minder stimulan
sen voor de infrastructuur. De SGP
fractieleider, de heer C. Boender, sprak
zelfs van „de gedachte dat men zich
daar in Zeeland wel kan redden, zou
wel eens funest kunnen zijn."
Op een persconferentie na een werk
bezoek aan Zeeland heeft Minister De
Block deze vrees horen uitspreken,
doch ten stelligste ontkend. Wél heeft
de Minister het nog eens uitdrukkelijk
te kennen gegeven, dat voor een directe
aardgassubsidie van hem geen mede
werking is te verwachten, dus „Pé
chiney" krijgt geen goedkoop aardgas.
De reden hiertoe is gelegen in het feit
dat destijds aan een andere aluminium-
fabriek ADEL, die in Delfzijl is ge
vestigd een bepaalde toezegging (Pro-
tectie-clausule) is gedaan, waardoor dit
bedrijf een kans is gegeven om verder
uit te groeien, waartoe natuurlijk grote
investeringen zijn gedaan.
Momenteel wordt een mogelijkheid
gezocht om ,indien Péchiney tot vesti
ging zal overgaan, toch goedkope ener
gie te verschaffen, als overbruggingsre
geling, zolang er geen kerncentrale bij
Vlissingen staat.
Daar loop ik als een rijmelaar
Bijna vast in 't oude jaar,
Dus weet ik vanzelf niet goed
Wat of ik er van maken moet.
Want ik sprak de zoon van Helmen
En die zei, zeg Piet dat rijmen
Daaraan zit nog reuk nog smaak
Ja zei ik, dat hoort men vaak.
Je hebt jezelf niet vergist,
'k Moet zelf zeggen, ja zo is 't.
'k Ben er bijna mee gestaakt.
Ja zo'n rijmpje wordt gemaakt.
Door een visboer, echt een leek,
Die in 't jaar dat nu verstreek,
Kabeljauw had eerste klas.
En schar en schol die lekker was
Stokvis had hij iedere maat.
Gebakken vis was een traktaat.
Zoute vis ook veel in trek.
Had hij voor de lekkerbek
Als het ging op visgebied
Niet duur, en beter was er niet.
Wat men dan vanzelf weer vindt
In het jaar dat nu begint
Want ik ga, onthoud dit goed.
Ga zo door, op dezelfde voet.
1 januari 1968 P-f-
De heer W. Voogd, Voorstraat 23 te
Ooltgensplaat, die vorige week afscheid
heeft genomen van de Ingelanden van
de Polder Sint Adolfsland is 40 jaar
penningmeester geweest van een aantal
polders, van de thans onder één naam
samen gevoegde polder Sint Adolfsland
te Ooltgensplaat. Ook was hij 40 jaar
penningmeester van de thans genoem
de Krammerse polders te Oude Tonge.
Voorts is de heer Voogd 41 jaar secre
taris-penningmeester van de Vereni
ging „Klein Grondbezit"; 33 jaar sec
retaris-penningmeester van de Kerk
voogdij en Notabelen van de Ned. Herv.
Kerk te Ooltgensplaat.
De heer Voogd heeft een eigen Ef
fecten- en Assurantiebedrijf en velen
in Oostflakkee kennen hem als iamand
die iedereen ter wille was en nog is.
Ook als agent van de Ned. Midden-
sandsspaarbank is hij 20 jaar werk
zaam. Ondanks zijn ontslagaanvrage bij
de polders, blijft hij doorgaan met het
resterende werk. Wij wensen hem nog
vele goede jaren toe.
In de NZAW-kroniek, het orgaan van
de Stichting Nederlands Zuid-Afrikaan-
se Werkgemeenschap, lazen wij een ar
tikel van P. M. Sonn, die samen met
dr. A. P. Treumicht uit Zuid-Afrika
een reis naar ons land gemaakt heeft.
„So het ek Nederland gesien" schrijft
hij er boven en vertelt dan wat zij in
Nederland hebben ondervonden en ge
tuigt met grote erkentelijkheid de toe
genegenheid die er in ons land voor
het stamverwante Zuid-Afrika gevon
den wordt. Hij besluit zijn verslag met
waardering voor de Bij bel vastheid van
ons volk en doet dat als volgt:
Ek mag die hierdie verslaggie afsluit
sonder om kortliks melding te maak
van die talie Hollanders wat ten spyte
van woelinge om hul heen vasthou aan
die godsdienstige waardes nl. de Bybel
en die gebed. Ek sal dit nooit vergeet
hoedat ons in Gouda by die DRIESTAR
kweekschool deurdie Direkteur en sy
420 studente ontvang was nie. Die at
mosfeer in daardie inrigting laat 'n
mens voel hier is 'n plek waar die
Here Koning is. Voor ete, na ete, voor
ons toesprake en weer daarna word uit
die Bybel gelees, gesing en gebid. Dit
was vir my mooi en dit gee die indruk
dat om huUe ontwil en soveel ander
sal Nederland gespaar bly. Dieselfde
gees het ek in JAN NASSAU, Utrecht
ondervind. Hierdie diep godsdienstig
heid het ons ook in Wynjeterp, Fries
land aan huis van die suster van Prof.
Van der Meulen en ook aan huis van
die Burgemeester van Dirksland ge
waar geword. Waar ek tuis was, behou
die Bybel ook sy ereplek. Gemeet aan
hierdie voorbeelde sou dit nie oordrewe
wees om af te lei dat veral die ouer
mense aan geestelike waardes vasklem.
In sommige Hervormde gemeentes word
Bybelstudieklasse gehou daarbenewens
krij gemeentelede geleentheid om na
'n preek vrae te stel. Die feit dat die
Nederlander jou nie 'n stad laat ver
laat voordat jy hul kerk gesien het nie
is vir my ook bewys van die Hollander
se liefde vir sy heilige goedere."
Het wonder van de sneeuwkristallen
Het voormalig stationsgebouw te Goe-
dereedte zal onder de slopershamer val
len. Vorige week heeft het gebouw
dat overigen^ in wankele staat ver
keert de eerste moordende klappen
geincasseerd.
Met het verdwijnen van het stati
onsgebouwtje langs de Provinciale weg
wordt een lelijk dissonant in het ge
zicht op Goedereede opgeruimd.
Het stationsgebouw werd kort na de
eeuwwisseling gebouwd; het is enke
le jaren geleden door de Prov. Water
staat aangekocht van de R.T.M., tegelijk
met de aankoop van de trambanen.
Wie heeft er nooit eens geprobeerd
een sneeuwvlok te vangen op de mouw
van zijn jas, om een ogenblik te kijken
naar de wonderlijk mooie kristallen
waaruit een sneeuwvlok is samenge
steld? Dat doet waarschijnlijk iederéén
zo af en toe. En misschien herinnert u
zich op dat moment, hoe uw vader u
eens naar de sneeuw liet kijken, buiten,
op een vorstige morgen, toen de sneeuw
„droog" was en zich bekijken liet.
We zijn daarbij in goed gezelschap:
Guido Gezelle, de Vlaamse priester-
dichter, ving de sneeuwvlokken op zijn
donkere soutane en raakte in pure ver
rukking over zóveel schoons. „Winter
muggen" noemde hij ze, en „kinders
van de lucht", „sterrenpulver", „kris-
talvijlsel", „winterdonst".
De „gesneeuwde blommigheden" die
hij met ingehouden adem probeerde te
bekijken, boeiden en fascineerden hem
evenzeer als het bloeien van een made
liefje of het gescharrel van een water
torretje boven het oppervlak van een
sloot.
Oog in oog met de ragfijne schoonheid
van een sneeuwkristal vraag je je af,
hoe ter wereld die sublieme kristallen
hun vorm krijgen: zeskantig, en niet één
kristal is gelijk aan een ander.
Ieder mens heeft iets van een ontdek
kingsreiziger, en ook in de wereld van
het kleine is hij al geruime tijd geleden
binnengedrongen. In 1555 verscheen er
een boek met afbeeldingen van sneeuw
kristallen, dat nu nóg met ere wordt
genoemd. Het was het resultaat van de
waarnemingen van Zijne Hoogeerwaar
de Excellentie Monseigneur Olaus Mag
nus, aartsbisschop van Uppsala. Een
kleine eeuw later, in 1635, verscheen in
Amsterdam een publikatie over de on
derzoekingen van de Fransman Descar
tes. Met het blote oog had hij gecon
stateerd dat sneeuwkristallen eruitzien
als minuscule zespuntige sterren of zes-
bladige bloemen. Zelfs had hij waarge
nomen wat verschillende latere onder
zoekers ontging, dat er ook kristallen
bestaan van geheel andere vorm: twee
zeskantige plaatjes, verbonden door een
zeszijdig kolommetje.
Wanneer we een overzicht zouden
moeten geven van de belangrijkste on
derzoekers na Descartes onderzoe
kers die met de inmiddels uitgevonden
microscoop konden werken dan zou
den we Robert Hooke moeten noemen,
en Friedrich Martens, die van Spits
bergen naar Groenland zeilde en die
verband trachtte te leggen tussen
(sneeuw) kristalvorm en weersomstan
digheden. We zouden de priester-wis
kundige Rossetti aan u moeten voor
stellen, gebogen over de schetsen van
zestig verschillende sneeuwkristallen,
die hij in groepen trachtte in te delen.
En de Engelse walvisvaarder William
Scoresby, van wie in 1820 een boek ver
scheen over de poolstreken en die niet
alleen de walvisvangst, maar ook het
verschijnsel sneeuw in zijn studies had
betrokken.
in de ban van het sneeuwkristal.
Steeds opnieuw zijn er mannen die
zichzelf voor de moeilijke opgave stel
len, voorwerpjes te bestuderen die weg
smelten onder de warmte van hun adem
En dan doet de fotografie haar intrede
en daarmee ook de microfotografie. En
gelse, Duitse en Russische meteorologen
vlijen voorzichtig de kleine sneeuwkris-
talletjes onder hun camera's en staan
verbaasd over de buitengewone schoon
heid van die kristallen.
Door die schoonheid wordt een Ame
rikaanse jongeman, William A. Bent-
ley, zó getroffen, dat hij heel zijn leven
zal wijden aan het fotograferen van
sneeuwkristallen. Hij is maar een een
voudig man zonder universitaire oplei
ding, maar enthousiast beoefent hij de
studie van de sneeuw.
Honderden van de zesduizend foto's,
die „de sneeuwvlokkenman van Jeri
cho" (waar hij woonde) op zijn naam
had staan, worden nu nog, veertig jaar
na zijn dood, vertoond in collegezalen,
opgenomen bij weerkundige publikaties
en bewonderd door ieder die zijn boek
„Snow crystals" maar in handen krijgt.
Voor kunstenaars vormden zijn foto's
van sneeuwkristallen een vrijwel on
uitputtelijke bron van inspiratie en ook
de academische wereld heeft deze Wil
liam Bentley geëerd. In vrijwel elk
Bij de N.V. De Banier te Utrecht is
een nieuwe uitgave verschenen van „De
Redelijke Godsdienst" van Wilhelmus
a Brakel. De „Redelijke Godsdienst"
was in ons land totaal uitverkocht en
alleen antiquarisch verkrijgbaar. Daar
om is het verheugend dt de uitgeverij
„De Banier" het heeft aangedurfd dit
kapitale werk opnieuw te herdrukken
naar een uitnemende uitgave uit de vo
rige eeuw. Het werk bestaat uit 2 for
se delen, met een totale omvang van
niet minder dan 2362 bladzijden, keurig
gedrukt, op fraai wit papier en gestoken
in oersterke banden van kunstleer,
met prachtige rugtitels in goud. Wij
hebben alle lof voor de mooie uitvoe
ring, het is werkelijk een sieraad. De
prijs van dit standaardwerk, dat sinds
1700 de dogmatiek voor Calvinistisch
Nederland is geweest, bedraagt f 98,
Dit lijkt hoog, maar het is het niet,
omdat men grote waarde voor zijn geld
krijgt, n.l. in totaal bijna 2400 bladzij
den druks. En dat er grote vraag naar
is blijkt wel, want de eerste oplage was
in twee maanden tijds uitverkocht sn
een tweede oplage werd noodzakelijk,
om in de dringende behoefte te voor
zien. Wij achten het een gelukkig ver
schijnsel dat dit werk weer in tal van
gezinnen komt, en dat er nog lust ge
vonden wordt om de Goddelijke Waar
heden, die Brakel in dit voortreffelij
ke werk ontvouwt, te onderzoeken.
Wilhelmus a Brakel werd in 1635 te
Leeuwarden geboren. Zijn vader, de be
kende Theodorus Brakel was een
godvruchtig predikant, bekend ook door
zijn boek; „De trappen des geestelijken
levens." Wilhelmus wandelde in de
voetstappen van zijn vader, hij kon zeg
gen met Obadja: „Ik vrees de Heere
van mijn jonkheid af." Opgeleid voor
de studie van predikant, te Leeuwar
den en Franeker, (mogelijk ook te
Utrecht naar Voetius) was zijn eerste
gemeente Exmorra in Friesland waar
hij van 1662 tot 1665 arbeidde. Daarna
werd zijn standplaats Stavoren welke
plaats hij na vijf jaar verwisselde met
Harlingen, tot hy in 1673 een beroep
aan nam naar zijn geboortestad Leeu
warden. Met veel zegen mocht hij tien
jaar lang in Frieslands hoofdstad werk
zaam zijn.
Hier ontstond twist over het houden
van gezelschappen of conventikelen;
Brakel gaf namelijk leiding aan groe
pen mensen, die samenkwamen om te
spreken over het geestelijk leven. Hij
stelde zich ook tegenover de overheids
bemoeiingen in het kerkelijk leven, n.l.
dat de overheid niet het recht had een
predikant af te zetten. Ook bestreed hij
de Labadisten.
Brakel was een man met een voor
beeldige levenswandel en tedere gods
vrucht. Het was een geliefd prediker
met grote welsprekendheid, en een vu
rig temperament. Hij trok grote scha
ren volks onder zijn gehoor. Dit was
niet alleen in Friesland, maar werd in
heel Nederland bekend.
Toen dan ook in 1683 de beroemde
predikant Fransiscus Ridderus te Rot
terdam overleed, viel het oog op Bra
kel, het grote licht der Friezen. Op
23 juni 1683 werd hij in de Maasstad
beroepen, welk beroep hij niet kon
weerstaan. Op 21 november van ge
noemd jaar werd hij bevestigd door
de godzalige Petrus TUanus, met de
tekst uit Jesaja 52 7: „Hoe liefelijk
zijn op de bergen de voeten dergenen
die het goede boodschapt, die heil doet
horen, desgenen die tot Zion zegt: Uw
God is Koning." De volgende zondag
deed hij zijn intrede met de woorden
uit 2 Oor. 5 20: Zo zijn wij dan gezan
ten van Christus' wege, alsof God door
ons bade; wij bidden u van Christus'
wege, laat u met God verzoenen."
Te Rotterdam heeft hij 28 jaar lang,
tot zijn dood toe, met veel zegen ge
arbeid. Hij preekte in de grote St.
Laurenskerk, die in 1940 is verwoest
en thans weer is herbouwd. En van
zijn collega's te Rotterdam was zijn
zielevriend ds. Abraham Hellenbroek,
predikant van Voetiaanse richting, be
kend door zijn uitgegeven predikaties
over het lijden des Heeren: „De Kruis-
triumph van Vorst Messias" en door
zijn vraagboekje voor de catechisatie
(heden ten dage nog in gebruik) geti
teld: „Voorbeeld der Goddelijke Waar
heden."
Ter gelgenheid van het overlijden van
ds. Wilhelmus a Brakel, hield ds. Abra
ham Hellenbroek voor „een overkrop-
pende menigte" een rouwpredikatie, die
in het tweede deel van dit werk is op
genomen. (De naam staat er wel niet
bij, deze „algemene rouwklacht" werd
echter door ds. Abraham Hellenbroek
gehouden). Hij schetste daarin de gro
te betekenis die Brakel had voor Gods
Kerk, schildert hem af in zijn tedere
godsvrucht en noemt hem „een com
pleet exemplaar van wél sterven, een
hoofdpaerel aan de Eerekroon van onze
Rotterdamse Kerk."
In deze rouwpredikatie haalt hij ook
aan het weldoorwrochte werk dat Bra
kel geschreven heeft, diens „Redelijke
Godsdienst." Hellenbroek noemt het:
„een werk in het stuk van de waar
heid en bizonder in de kracht van
eene innige en recht geestelijke be
oefening zoo doorwrocht, zoo nuttig,
zoo dierbaar, dat het den tijd wel
zal verduren; onder veel nachtwaken
en ernstige biddingen tot God opge
steld; binnen en buiten het land, tot
in Oost- en West Indië toe, onbeden
kelijk verspreid en getrokken in ste
den en dorpen van ons land; nauwe
lijks vindt men ergens teedere god-
vruchtigen, of men vindt er Brakei's
werk over sneeuw wordt hij genoemd
als een pionier in de meteorologie.
het geheim van de natuur.
Niet één sneeuwkristal is gelijk aan
een ander. Toch vinden we een bepaal
de hoofdlijn in ieder kristal terug. Het
iis de bekende zeskantige vorm. Uit
gaande van het zeskant vertoont elk
sneeuwkristal een prachtig synmietrisch
patroon.
Het zeskantige karakter kan men ver
klaren: het is de normale wijze waarop
watermoleculen uitkristalliseren bij het
vastworden.
Dat er aan de punten van het zes-
vlakje takjes met zijtakjes groeien, is
moeilijker te begrijpen. Mogelijk ont
staat ten gevolge van de stoUingswarm-
te rond het kristalletje een luchtstroom,
die voortdurend moleculen aanvoert.
Omdat het kristal bij de punten het
koudst is, zou juist op die punten het
kristal het snelst aangroeien. Maar dan
nog blijft de vraag hoe het komt, dat
het kristal op alle hoekpunten zo regel
matig aangroeit. En het ontstaan van
sneeuwkristallen wordt nog mysterieu
zer wanneer men bedenkt, dat vaak
kristallen zijn gevonden die juist op de
vlakken aangegroeid waren, in plaats
van op de hoekpunten.
Eén ding is zeker: tijdens zijn vrije
val door de lucht heeft het kristal
prachtig de gelegenheid om zich onge
hinderd op te bouwen. In het laborato
rium hebben meteorologen al heel wat
onderzoek verricht door kunstmatig een
sneeuwkristal te kweken aan een ka
toenen draadje. Dat is redelijk gelukt.
Er is nu iets bekend over de omstan
digheden in de atmosfeer die behoren
bij het ontstaan van een bepaald type
o kinders van de locht,
gesneeuwde blommigheden;
o sterrenpulver, fijn
gevijlsel van krystaal;
zoo teer dat, schaars gelijfd,
gij weg zijt en verleden,
zoo haast ik, waar gij valt,
u volge en adem haal
te roekloos! Winterdonst,
die zichtbaar zijt in 't spelen
der zonnekrachten, niets
en evenaart u hier,
't en zij... 'k moet hooger op,
zal ik een beeld u stelen,
'k moet door de wolken heen,
tot in den hemel schier!
Guido Gezelle
sneeuwkristal. Maar de in het labora
torium gekweekte kristalletjes zijn
doorgaans minder fraai dan de door de
natuur gevormde.
Van een zeker wetenschappelijk suc
ces bij het onderzoek van sneeuw kan
men dus wel spreken, maar over de
oorzaak van de wonderlijk mooie vorm
kan men alleen nog maar veronder
stellingen maken.
Ieder die zich wel eens met natuur
onderzoekingen heeft beziggehouden
weet, dat er dingen zijn die zich zó
moeilijk laten onderzoeken, dat het is
alsof de natuur zelf zich ertegen verzet,
dat haar geheimen worden ontsluierd.
Ook dat heeft zijn bekoring. Doet niet
juist het raadselachtige karakter van
zijn ontstaan de schoonheid van het
sneeuwkristal des te beter uitkomen?
Redelijken Godsdienst, daarom ook
(ik weet niet of daarvan in een werk
van die grootte en die zwaarte een
weerga is) binnen den tijd van elf
maanden nu al vier maal ter perse; in
het jaar 1700, toen in het jaar 1701,
wederom in het jaar 1707, en nu
wordt het weder gedrukt. Geen huis
gezin behoort het te missen, de vrucht,
die het alleszins gedaan heeft en nog
doet, is ongemeen; van verre en van
nabij hoort men daarvan de aller
grootste en opmerkelijkste getuigenis
sen. Door hetzelve zal hij nog blijven
spreken nadat hij gestorven is."
Het komt ons voor, dat dit toch wel
de beste aanbeveling is. De profetie,
die ds. Hellenbroek over dit werk ge
daan heeft, is ten volle bewaarheid ge
worden. „De Redelijke Godsdienst" van
Brakel heeft ongeveer 30 drukken ge
had en het blijkt dat het inderdaad „de
tijd verduurt" want in het jaar onzes
Heeren 1967 is het nu bij de Banier op
nieuw van de pers gekomen en wel met
twee drukken achter elkaar.
Wij spreken de wens uit dat deze
kostelijke boeken door velen zullen
worden aangeschaft en de lezing en de
bestudering er van tot rijke zegen zal
worden gesteld. Van harte aanbevolen.
GRAFSCHRIFT
Onder de vele grafschriften, die op
Wilhelmus a Brakel gemaakt zijn, is
dit 4 regelige vers van Lucas Burgvliet
wel zeer treffend:
Hieronder rust het lijk van BRAKEL
voor altijd.
Die ziel en lichaam Gode en Kerk
had toegewijd;
Wiens schriften, leven, leer en
uitgang, vol van stichting
Legt op het Christendom een eeuwige
verplichting.
ARNEMUIDEN
Rectificatie. In het gepubliceerde
verslag van de afscheidsdienst van ds.
J. G. Abbringh staan enkele storende
fouten die ik gaarne wil corrigeren.
Ie. „Ik hoop dat de Heere ons wil
gebruiken tot reformatie van onze her
vormde kerk, die zo Gereformeerd is."
Dit moet zijn, die zo gedeformeerd is.'
Gij vaart Allen veUig in de ark die de
Heere heeft bereid. Zoekt in de ark in
te gaan. Daarin zijt gij Allen veilig."
De zin moet zijn: „Gij vaart Alleen
veilig in de ark die de Heere heeft
bereid. Zoekt in die ark in te gaan.
Daarin zijt gij Alleen veilig."
WESTKAPELLE
Oudejaars dienst. In het kerkgebouw
der Ger. Gem. te Westkapelle hoopt
ds. J. C. Westrate van Meliskerke zon
dagavond een oudejaarspredikatie te
houden. Deze dienst vangt aan om half
zeven.
ZONDAG 31 DECEMBER EN
MAANDAG 1 JANUARI (Nieuwjaar)
Biezelinge 9.30, 2 en 6 uur lezen.
Nieuwjaar 9.30 uur lezen Borssele
9.30, 2 en 6 uur student Van Stuyven-
berg. Nieuwjaar 9.30 uur lezen Goes
9.30 en 6 uur ds. N. W. Schreuder en 2
uur lezen. Nieuwjaar 9.30 uur ds. N.
W. Schreuder 's Gravenpolder 9.30,
2 en 6 uur lezen. Nieuwjaar 9.30 uur
lezen Hoedekenskerke 9.30, 2 en 6
uur lezen. Krabbendijke 9.30, 2 en 6
uur ds. W. Hage. Nieuwjaar 9.30 uu^
ds. W. Hage Kruiningen 9.30, 2 en 6
uur lezen Nieuwdorp 9.30, 2 en 6 uur
lezen Nisse 9.30, 2 en 6 uur student
Boogaard Rilland Bath 9.30, 2 en 6
uur lezen Waarde 9.30, 2 en 6 uur
lezen. Nieuwjaar 9.30 uur lezen We-
meldinge 10 en 4.30 uur lezen. Nieuw
jaar 10 uur lezen Wolfaartsdijk 9.30,
2 en 6 uur lezen. Nieuwjaar 9.30 uur
lezen Yerseke 9.30, 2 en 6.30 uur ds.
Chr. V. d. Poel. Nieuwjaar 9.30 uur
ds. Chr. V. d. Poel.
Noord Beveland. Colijnsplaat 10, 2 en
6 uur lezen Kamperland 10, 2.30 en 6
uur lezen. Nieuwjaar 10 uur lezen
Kortgene 10, 2.30 en 6 uur student
Baayens. Nieuwjaar 10 uur student
Boogaard.
Extra dvenstsn. Kortgene, donderdag
4 januari 7.15 uur ds. P. Blok van
Dirksland.
WALCHEREN
AAGTEKERKE 9.30,, 2 en 7 uur ds. J.
van Vliet. Nieuwjaar 9.30 uur ds. J.
van Vliet (bev. ambtsdragers).
MELISKERKE 9.30 en 2.30 uur ds. J.
C. Westrate. Nieuwjaar 9.30 uur ds.
J. C. Westrate. (bev. ambtsdragers).
MIDDELBURG 9.30, 2 en 6.30 uur ds.
G. A. Zijderveld (nam. H. Doop).
Nieuwjaar 9.30 uur ds. G. A. Zijder
veld.
OOSTKAPELLE 10 en 2.30 uur lezen.
Nieuwjaar 10 uur lezen.
VLISSINGEN 9.30, 2.30 en 6.30 uur le
zen. Nieuwjaar 9.30 uur lezen.
WESTKAPELLE 9.30 en 2 uur lezen en
6.30 uur ds. J. C. Westrate. Voor
Nieuwjaarsdag geen opgave.
WESTKAPELLE
Schade aan Westkappelse zeedijk
door vrachtschip Nara
Vijftig tot honderdduizend gulden
De schade aan de zeedijk te Westka
pelle toegebracht door het Franse vracht
schip Nara zal schommelen tussen f
50.000 en f 100.000, zo deelde Jhr. Mr.
graaf van Waterschap Walcheren dezer
dagen mede tijdens een vergadering van
het Waterschap. Het Waterschap heeft
de Maatschappij van de Nara aanspra
kelijk gesteld voor de schade.