ünieltoas
CAMERA'S
Christelijk onderwijzend personeel
wordt door Hogerhand geïnstrueerd
Finan
Hondemastate
NIEUWS
Ook voor
Mensen zien werken
Appèl aan Christelijk Flaickee op
Scholendag te Sommelsdijk
UIT ÜS êCSKKBM
FOTOOBAFIE
J. ZANDSTRA
SOMMELSDUE
is prettiger dan liet
zelf te doen
Geope"
14 tot
Tonge.
fï
ff
Bladz. 2
„EILANDEN-NIBaWS"
Dinsdag 5 december 1967
De christelijke onderwijzers, onder
wijzeressen en leden van de sclioolbe-
sturen zijn j.l. vrijdag byeen op de
te Sommelsdijk gehouden Scholendag
naast de Bijbel een tweede dagelijks te
hanteren richtlijn aangeboden in de
vorm van een eminent principieel be
toog gesproken door dhr. J. A. van Ben-
nekom, lid der Tweede Kamer, wonend
te Middelburg. Sprekend over het on
derwerp „hiernumaals en hiernamaals"
richtte dhr. van Bennekom tot de chris-
teiyke bevolking van het eiland de ver
maning met kracht te streven naar een
zo ruim mogelijke uitbouw van christe
lijk vervolgonderwijs. Wanneer christe
lijk Flakkee genoegen blijft nemen met
neutraal vervolgonderwijs zal de God
delijke terechtwijzing onnoemelijk veel
zwaarder wegen dan de vingertik die
dhr. van Bennekom thans uitdeelde. De
voorz. van de Christelijke Scholenbond,
ds. J. P. Verkade te Nieuwe Tonge ver
klaarde dat reeds pogingen in deze rich
ting worden ondernomen, christelijk
Flakkee heeft de dure plicht dit streven
te steunen. Dhr. van Bennekom toonde
overduidelijk de waarde ervan aan
omdat het hiernumaals zo bepalend is
voor het hiernamaals. Hij benadrukte
dat het hiernumaals en het hiernamaals
geen twee tegenpolen zqu doch dat tus
sen beiden een goed contact dient te
bestaan.
Een kloof.
„Er is aldus spr. een mentaliteit
die tussen beiden een diepe kloof ziet
waardoor ze niets met elkaar te maken
zouden hebben". Hij herinnerde daarbij
aan de tachtiger jaren van de vorige
eeuw toen velen van het platteland door
armoe gedreven neerstreken in de ach
terbuurten van Rotterdam waar het hun
vertrouwde contact met de natuur en
met God zoveel moeilijker werd. Ze
leefden er als paria's en vormden een
welige voedingsbodem voor het socia
lisme dat hen trok met de leus de sla-
venketenen af te werpen. Spr. verheelde
niet dat de kerk in die tijd haar roeping
niet heeft verstaan, ze drong, in tegen
stelling tot het socialisme, niet door tot
de heggen en stegen. Velen gingen over
tot de opvatting die op de materie be
rustte en enkel oog had voor het hier
numaals.
Korte spanne.
Dhr. van Bennekom citeerde een in
die tijden uitgesproken preek die de
tendens droeg in de armoe en ellende te
berusten omdat het slechts een korte
spanne tij ds zou duren en straks in het
hiernamaals het eigenlijke leven zou
aanbreken. Spr. vond een dergelijke uit
spraak hoe goed bedoeld ook ge
tuigen van het scheppen van een kloof
tussen het hiernumaals en hiernamaals,
waarom spr. een dergelijke mentaliteit
als „bijzonder gevaarlijk" bestempelde.
Hij meende dat deze gedachte eraan
meewerkte dat velen van de kerk af
dwaalden. „Het gaat niet enkel om het
hiernamaals; de kerk moet haar ver
antwoordelijkheid voor het hiernu
maals steeds meer te gaan zien" betoog
de dhr. van Bennekom.
Het christeiyk onderwqs.
Spr. spitste een en ander toe op het
christelijk onderwijs in al haar sectoren.
In tegenstelling tot de vroegere gedach
te wordt de kleuterschool thans gezien
als een niet te verwaarlozen stuk op
voeding en spr. was er gelukkig mee
dat thans 93% van de hiervoor in aan
merking komende kleuters de kleuter
school bezoekt. Als een zwarte rand be
schouwde hij de z.i. veel te hoge leer-
lingenschaal omdat hij wist dat het be
zighouden van 40 kleuters voor de leid
sters al te zwaar weegt. Dhr. v. Benne
kom wilde aan het verlagen van deze
schaal de hoogste prioriteit toegekend
zien; van een e.v. in te voeren kleuter-
leerplichtwet verklaarde hij zich geen
voorstander.
Tevreden ook toonde spr. zich over
de ontwikkeling waardoor de lagere
schooi het basisonderwijs afstand
neemt van het systeem van opleidings
school voor het voortgezet onderwijs te
zijn waarbij de lagere school zich richt
te naar wat het vemi'olgonderwijs vroeg.
„Het basis-onderwijs is een afgerond
geheel en heeft duidelijk een doel in
zichzelve" betoogde dhr. van Bennekom,
min of meer verwachtend met deze uit
spraak op zere tenen te trappen.
Her- en bijscholing.
Van her- en bijscholing van het on
derwijzend personeel verklaarde dhr.
V. Bennekom zich groot voorstander.
„Iemand die al zo'n twintig jaar in het
onderwijs meeloopt kan de snelle ont
wikkeling van nieuwe onderwijsmetho
den, van de paedagogie, psychologie e.d.
niet bijhouden en hij zal daarom moeten
worden „bijgeschaafd" vond dhr. v.
Bennekom. Hij achtte het een grote
verdienste van de huidige minister van
onderwijs dit als een der hoofdpunten
op zijn programma te hebben gezet.
Hoe het uit te voeren is de Minister
nog niet bekend doch dhr. v. Bennekom
vond het streven reeds schoon.
Juist dan..
Sprekend over het voortgezet onder
wijs sprak dhr. v. Bennekom het als
zijn grote overtuiging uit dat het van
uitermate groot belang is dat juist het
onderwijs op deze scholen aansluit aan
de geestelijke sfeer van het gezin om
dat bij de kinderen juist op deze leef
tijd de overtuiging wordt gevormd en ze
critisch gaan denken. „We hebben al
veel te lang gedacht dat b.v. bij een
technische vorming een principiële be
geleiding gemist kan worden".
Ofschoon spr. voor het neutraal on
derwijs op het eiland zeker wel
waardering had maande hij zijn ge
hoor er over hun hoofden iedere
christen te blijven staan op ook
voortgezet onderwijs overeenkomstig
de christelijke levensbeschouwing.
„We zullen er eenmaal rekenschap
van moeten geven of we onze kin
deren overeenkomstig Gods woord
lieten onderwijzen" waarschuwde
spreker.
Trieste zaak.
Hoezeer ook voorstander van het
christelijk onderwijs raakte dhr. v. Ben
nekom de wat hij noemde trieste reali
teit niet uit het oog. Die realiteit toont
dat terwijl er rond 1900 in ons land 400
christelijke scholen waren er 2% van de
bevolking tot de Qnkerkelijken wenste
te worden gerekend. Nu het aantal
christelijke scholen is vernegenvoudigd
blijkt ook het aantal onkerkelijken in
gelijke mate te zijn gestegen, wat velen
smadelijk doet vragen wat eigenlijk het
nut van het christelijk onderwijs is ge
weest. „Ze werpen later toch alles van
zich afheet het dan.
Bedroevend.
Dhr. van Bennekom kende ze per
soonlijk die terwijl ze toch een christe
lijke opvoeding hebben gehad, een
christelijke school, zondagschool enz.
hebben bezocht nu toch totaal humanis
tisch zijn. Bedroevend vond spr. de er
varing die hij als gecommitteerde had
opgedaan bij het afnemen van het on
derwijzers-examen. Een candidatie wist
nauwelijks van de Heere Jezus af, ze
meende dat hij was opgehangen
Spr. vroeg zich af of de oorzaak van
het geheel afwerpen van een christelij
ke opvoeding en het christelijk geloof
misschien gelegen is aan de wijze waar
op het kind op school met het Evangelie
werd geconfronteerd? „Wij moeten ons
afvragen hoe de Boodschap te brengen
zodat die bij het kind zo diep indringt
dat die het voor het leven behoudt" be
toogde dhr. van Bennekom.
Gevaar.
Een groot gevaar zag dhr. van Ben
nekom in het trachten „het zo mooi te
willen zeggen" en daarmee de Bood
schap te romantiseren en te esthetise
ren waarbij spreker vooral de Kerst-
romantiek verfoeide.
„We zijn geneigd mee te wenen met
de vrouwen die Hem naar Golgotha
volgden maar we vergeten daarbij dat
Hij Zich omkeerde en zei: „Weent niet
over Mij maar weent over uzelf". We
hebben niets aan een rustende Heiland
maar we hebben een Heiland nodig die
is opgestaan en die domineert over ons
leven. „Zijn stem was niet enkel vrien
delijk, hij smeet ook de kooplieden uit
de tempel, Zijn stem was ook hard en
bestraffend" vergeleek dhr. v. Benne
kom. Hij geloofde dat de Boodschap
wanneer geromantiseerd gebracht de
jongeren die immers niet meer in
sprookjes geloven zeker niet zal aan
spreken. Hij raadde ieder ook over de
geestelijke zaken contact te zoeken met
zijn kinderen en de vervloekte drempel
die ons daarvan weerhoudt nu eens te
overschrijden.
Ook het moraliseren bij het Bijbel
verhaal vond spr. hoogst gevaarlijk. Het
is verkeerd de schijn te wekken dat de
goeden naar de hemel en de verkeerden
naar de hel gaan". Wij zingen: „Jezus
neemt de zondaars aan maar toch trek
ken we in ons hart een scheiding tussen
de braven en niet braven" wist spr. en
dit in het bijbelverhaal uit te dragen
noemde hij funest. Legio voorbeelden
konden door dhr. van Bennekom wor
den genoemd. Zo vinden we Jacob niet
erg sympathiek. Ezau daarentegen was
een kerel; we weten dat Jacob was ver
kozen en we gaan hem wat oppoetsen.
Ezau gaan we wat zwart maken maar
dat is niet de Goddelijke moraal" waar
schuwde hij.
Jacob werd aangenomen omdat hij het
in tegenstelling tot Ezau door al
les heen van God verwachtte.
Zo ook met David en Saul. David die
een moordenaar was en daarom geen
kans zou krijgen koster te worden in de
kerk van Sommelsdijk was niettemin
een man naar Gods hart. Spr. waar
schuwde ernstig niet te menen dat het er
dan niet op aan zou komen hoe we le
ven. „We moeten de Goddelijke moraal
naast de aardse moraal stellen en we
moeten de kinderen doordringen van
het feit dat Christus kwam als de Grote
Medicijnmeester voor de zieken en dat,
wanneer iemand zich oprecht buigt Hij
zal luisteren en hij hoe zondig ook zal
worden aangenomen" onderwees dhr.
V. Bennekom.
Niet enkel lesboeren.
De ouders mogen zo stelde spr.
Wie kan het beter weten
Onze kaasbaas is onze
keurmeester en keurt de
kaas voordat ze naar de
winl<el gaat. A 11 e e n de
Kaas Unie kent zo'n
scherpe controle en
selectie, A 11 e e n de Kaas
Unie garandeert u daarom
de leeftijd èn de kwaliteit
van de kaasl Uniekaas
da's de beste kaas!
ZIE TOE dat u werkelijk
krijgt.
Groen jonge kaas; rood jong
belegen; blauw belegen; paars
extra belegen; geel oud;
bruin overjarige kaas.
de onderwijzers (essen) niet zien al^ en
kel lesboeren. Zij hebben teneinde het
Woord voor de kinderen te kunnen ope
nen, het gebed en de medewerking van
de ouders nodig.
De kern van het Bijbels onderwijs
moet niet anders zijn dan Jezus Chris
tus en Dien gekruisigd. Spr. geloofde
dat ook uit de verhalen uit het Oude
Testament het gelaat van de Heere Je
zus moet worden aangewezen, hij maan
de de leerkrachten zich goed voor te
bereiden en met gebed in het hart te
vragen hoe het de kinderen te vertel
len opdat men persoonlijk zowel als de
kinderen er de zegen .van moge onder
vinden.
Interessante bespreking.
Op het betoog van dhr. Bennekom
dat hij overigens het karakter van „een
gesprek van hart tot hart" wilde doen
dragen volgde een interessante bespre
king. Zo werd de verklaring van dhr. v.
Bennekom aangehaald dat nu er sinds
1900 negen maal zoveel christelijke
scholen zijn het aantal onkerkelijken
ook is vernegenvoudigd. Als het aantal
christelijke scholen nu eens niet ver
meerderd was hoe zou de verhouding
dan liggen" werd gevraagd door ds.
Verkade.
„Dan zou .er geen peil meer op te
trekken zijn" verwachtte dhr. v. Ben
nekom, hij geloofde stellig dat er dan
heel veel meer zouden zijn afgegleden.
Overigens zag hij het als een bezwaar
dat veel ouders hun kinderen enkel uit
traditie naar een christelijke school stu
ren. Ook vond spr. het een groot gemis
dat er geen „apparaat" is dat de kin
deren vasthoudt ook nadat ze de school
hebben verlaten.
Gods medewerker.
Mej. Vreugdenhill meende dat de
christelijke school ook een andere taak
heeft dan door dhr. van Bennekom be
licht. „Het kind moet er geleerd worden
dat het Gods medewerker is, het krijgt
dan in dat besef levend dag in dag uit
een opdracht, hetkind moet het idee
gegeven worden dat het in de wereld is
gezet om wat te moeten doen in het
belang van Gods Koninkrijk". Mej.
Vreugdenhill maande ook niet minder
ernst te maken met de redelijke opvoe
ding en dat helemaal te richten op wat
de Bijbel daarin gebiedt. Zij vroeg dit
n.a.v. de door spr. aangevoerde David
en Jacob waaruit immers de kinderen
niet mogen concluderen dat een derge
lijke levenswandel de juiste is.
Dhr. van Bennekom zag in deze vraag
een welkome aanvulling op zijn betoog,
ook hij verklaarde zich doodsbang van
de stelling zonde te doen opdat de ge
nade des te groter zij".
Het leerplan.
Dhr. Eikelenboom te Ouddorp infor
meerde of er de verwachting is dat het
leerplan op het basis onderwijs zal ver
anderen. „Dat de kinderen jaartallen
e.d. kunnen onthouden is nog geen ga
rantie dat ze geschikt zijn voor ver
volgonderwijs" antwoordde dhr. v. Ben
nekom. Hij wist dat bij de toelatings
examens de vakken geschiedenis en
aardrijkskunde al vervallen. Zo rond
1970 verwacht spr. de invoering van een
„schoolvorderingstest" aan de hand
waarvan de geschiktheid voor het vol
gen van -vervolgonderwijs zal worden
afgemeten.
Nieuw leerplan.
De waarde van het huidige leerplan
sloeg spr. niet al te hoog aan; op som
mige scholen schijnen ze zelfs kwijt te
zijn! Zijn stelling was dat een nieuwe
tijd ook in dit opzicht nieuwe maatre
gelen vereist en hij meende dat een af
deling van de P.C.O.V. een vernieuwing
van het leerplan best voor haar reke
ning kan nemen.
„Ziet U nog mogelijkheden voor het
creëren van meerder christelijk voort
gezet onderwijs" werd dhr. v. Benne
kom gevraagd.
„Er is in samenwerking met de Prot.
Chr. groeperingen best wat te bereiken"
geloofde dhr. v. Bennekom. Hij ver
wachtte dat het Departement zeker tot
helpen bereid is waarom hij tot het op
maken en indienen van een plan advi
seerde. Zo zou spr. het zeer toejuichen
als een christelijke H.A.V.O. zou kunnen
worden bereikt.
Zich afvragen.
Op een desbetreffende vraag van dhr.
Witvliet stelde dhr. v. Bermekom dat,
wanneer men als onderwijzer niet met
hart en ziel Gods dienstonderwijs kan
geven men zich dient af te vragen of
men wel bij het christelijk onderwijs
thuishoort. „We zijn verplicht om met
de middelen die ons gegeven zijn de
Boodschap zo dicht mogelijk bij de kin
deren te brengen; de tijd die daaraan
wordt besteed is nooit verloren tijd".
„Is het wel verantwoord als christen
te berusten in mogelijkheid van een e.v.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Schoonhoven L. Roetman
te Gouda; Arnemuiden W. v. Henneke-
ler te Zwartebroek; Genderen en Nw.
Beijerland kand. A. v. Wijngaarden te
Utrecht; Lopik J. H. Vlijm te Krimpen
aan de IJssel; Boven Hardinxveld J.
Koppenhol te Haaften; Wijk bij Heus-
den en Rijssen J. Bogaard te Emst.
Bedankt voor Boven-Hardinxveld C.
v. Bart te Putten; Doornspijk S. de Jong
te Houten; Elspeet L. Blok te Ridder
kerk; Bleskensgraaf J. Bogaard te Emst;
Gameren S. de Jong te Houten; Nw.
Lekkerland H. K. v. Wingerden te Zoe-
termeer.
Schelluinen: Wegens vertrek naar het
Zendingsveld, nam Ds. J. D. v. Roest,
afscheid van deze gemeente met Judas
24 25.
Elspeet: Wegens vertrek naar Wou
denberg, nam Ds. A. J. Timmer, af
scheid van deze gemeente, predikend
over Joh. 2 28.
Poortvliet: Na bevestiging door ds.
J. Catsburg van St. Maartensdijk, met
Handel. 28 18, deed ds. C. Mulder, ge
komen van Hien en Dodewaard, intrede
met Psalm 39 8.
Ds. J. A. de Waard, sinds ongeveer
een jaar predikant te 't Harde, gaat de
ze gemeente weer verlaten. Hij heeft n.l.
een benoeming aanvaard als lucht
machtpredikant met standplaats Nijme
gen.
Ds. J. v. d. Velden te Amersfoort is
kennelijk meer begeerd door de ge
meente Huizen, dan dat hij deze ge
meente ambieerd. Dezer dagen werd n.l.
voor de zesde maal een beroep op hem
uitgebracht, waarvoor hij, eveneens
voor de zesde maal bedankte.
De Open brief van 24 predikanten,
waarin dezen hun verontrusting uit
spreken over de gang van zaken in kerk
en synode, is op de j.l. gehouden synode
ter bespreking geweest. Volgens Prof.
Roscam-Abbing had de uitdrukking in
de brief, dat de synode tal van onder
mijnende geschriften uitgeeft, een in
fame leugen moeten worden genoemd.
Ds. J. Bouleine noemde de brief: de
magogisch. Ds. J. H. Jansen noemde het
een misselijke brief. Ds. M. G. Groe-
nenberg dat de Midden-Orthodoxie als
de Kop van Jut gebruikt wordt. Prof.
V. Niftrik noemde het een snertstuk.
De synode besloot om de bezwaarden
een antwoord-schrijven toe te zenden.
Offervaardigheid: De betrekkelijk
kleine Her. Geref. Evangelisatie te
Bleiswijk hield medio november een
dankstonddienst voor het gewas, waar
bij voorging de eerw. heer C. J. Kes-
ting te Dirksland. De collecte bedroeg
die avond 3300,en met enkele na-
giften werd die 3800,—. Dit betekent
dat per gezin ongeveer 55,werd ge
offerd, aldus lazen we in „Ons Blad" het
contactorgaan der Hervormd-Gerefor
meerden te Bleiswijk.
GEREP. KERKEN
Beroepen te Leeuwarden J. Nieuws-
ma te Apeldoorn; Beverwijk G. v. Veere
te Hardegarijp.
Aang. naar Geldermalsen J. Wape-
naar te Makkum.
Bedankt voor Grootegast, Koudum en
latere oorlog en de thans gevoerde oor
logen; is dat niet een negatieve instel
ling?" werd gevraagd. Vraagsteller
meende ook dat de kerken een te groot
accent leggen op het horizontale vlak,
waarbij hij wees op de „Open Brief".
Dhr. van Bennekom verklaarde zich
echter dankbaar voor de bewogenheid
die thans uit de kerken spreekt. „We
moeten als christenen bevorderen in de
wereld een rechtsorde te scheppen en
aan verfoeilijke oorlogen zo mogelijk
paal en perk stellen" vond dhr. Benne
kom; hij verklaarde zich vurig voor
stander van een onmiddelijke stopzet
ting van de bombardementen op Noord-
Vietnam. „We hebben het er dikwijls
veel te weinig moeilijk mee" vond hij.
Middag vergadering.
In de middagvergadering werd een
interessante rede gehouden door mej. A.
J. Vreugdenhill, directrice der Christe
lijke opleidingsschool voor kleuterleid
sters „De Voorpost" te Rotterdam. Zij
sprak over het onderwerp:„Is het kleu
teronderwijs onmisbaar in het huidige
onderwijsstelsel?"
Bestuursverkiezing.
Aan het begin van de morgenbijeen
komst had een bestuursverkiezing
plaats. Met grote meerderheid van
stemmen werden ds. P. Blok en dhr. A.
C. Baas in hun bestuursfunctie herko
zen.
Ter Apel, J. Bulthuis, kand. te Asseri'
Uithoorn G. Assies te IJmuiden.
Ds. G. Doorenbos em. pred. van de
Geref. Kerken (Vrijgemaakt) heeft de
wens te kennen gegeven over te komen
naar de Geref. Kerken en is als zodanig
aanvaard. Ds. Doorenbos kan dus va
kante gemeenten dienen.
Vereniging van Verontrusten. Deze
vereniging heeft te Amersfoort een ver-
gadering gehouden. Er werd besloten
binnen het kader van de Geref. Kerken
op te komen voor de onverzwakte hand-
having der H. Schrift en de Drie for.
mulieren van Enigheid,
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Beroepen te Rot^erdam-Pemis H.
Kiezebrink, kand. te Wapenveld.
Aang. naar Huizum H. Kiezebrink,
kand. te Wapenveld.
Bedankt voor Rotterdam - Pernis H.
Kiezebrink kand. te Wapenveld; Kra-
lingseveer H. Venhuizen te Noordber-
gum; IJmuiden J. Goedhart te Drach-
ten.
Geschorst: De curatoren der Theol.
Hogeschool te Kampen hebben twee
lectoren Drs. D. Buwalda en Dr. H.
Mulder geschorst. De reden is, dat deze
lectoren niet mede wilden werken aan
het synode-besluit een nadere verkla
ring te vragen aan de studenten, die een
attest tonen van een kerkeraad, die
achter de inhoud van de Open Brief
staan.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te IJmuiden W. de Joode te
Rotterdam en P. Ribbers te Enschede,
Beroepen te Drogeham W. Heernia
te Enschede; Zaandam J. Plantinga te
Rozenburg; Murmerwoude J. Westerinli
te Haamstede;
Bedankt voor Gouda P. Ribbers te
Enschede.
Te Spijkenisse werd o.l.v. Ds. C. Bos
te Zuidland een gemeente geïnstitueerd
Genoemde predikant bediende daarbij
het Woord uit Matth. 16 18 b. Twee
ouderlingen en een diaken werden in
het ambt bevestigd.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te 's-Gravenhage-Z. A. Ver
hoef te Barneveld; Klaaswaal A. Hoo-
gerland te Werkendam; Rhenen J. Ka
rens te Nieuwerkerk; H. I. Ambacht L
Huisman te Vlaardingen; Vlissingen P.
Blok te Dirksland.
Bedankt voor Groningen en Veen D.
Hakkenberg te Dordrecht.
Dinsdag 5 d
In München wordt, net als in Rotter
dam, een metro gebouwd. En evenals in
Rotterdam heeft het werk aan de on
dergrondse daar een enorme stagnatie
in het verkeer tengevolge. De binnen
stad van de Beierse hoofdstad werd -
dat zal niemand verbazen voor
gemechaniseerde verkeer afgesloten
toen de straten w^erden opgebroken. Dt
Müncheners en hun vele gasten, de to«-
risten, wreekten zich door in zo grote
getale te voet naar het werk te koma
kijken, dat het gemeentebestuur heefl
moeten besluiten een deel van de bin
nenstad voor alle verkeer, ook dat van
voetgangers en fietsers te sluiten. Zoali
Mark Twain al zei: „Ik houd van wer
ken; ik kan er urenlang naar kijken..."
Nu wij het toch over de in zovele
opzichten interessante en kleurrijke
stad hebben: na jaren van geharrewar
is aan de vrij grote Islamitische
meenschap in München toegestaan een
moskee te bouwen. Maar dan op voor
waarde, dat men niet vanaf de minarei
de gelovigen tot het gebed oproept.
STAD AAN 'T HARINGVLIET
Na een va
nals volgde
echter besc
Kon. Olie
lijden, want
2,ornla
zien, daalde
Philips ble
de notering
De laatste g
en de deze
catie over c
Ook Hoogo
zeker aantr
nieuwe ma"
steld. De k
1,70 hoger
Unilever
weer, maar
koersverlies
De grote
daling van
nodige aan
schijnlijk za
gelse Pond
de Nederla
moeten zijn
rentie die
den onderv
Verzekering
Deze wee'
fusie aange
HoU. Socite'
een emissie
genoemde
van 30°/o vo
len f 2.000,
aandelen re
minaal aan
maatschapp
richt een
ondertussen
claims Ame
teren. Maa"
Lloyd in d
vuurpijl k"
van Nillmij
eveneens vi
stap naar d
Langzam
vensverzek
incourante
Lokale mar
Het gesp-
j.l. het aa
een bod i
Brouwerij c
Voor no"
jeboom ex.
verkregen
fens oblig
verteerbaar
lied Brouw
Voor de
een aantre
was men o"
te spreken
Jwam het
Met een in
Hierop vol
lie echter
roers weer
iOO»./o. Er
ets uitgele
wam wee'
wel tus
Dagblad U
iveer in h
nen met d
Maatschap
-atie van o^
Ploitatie va
ran 42
nen met e
Kerkdienst. A.s. donderdag 7 dec.
in de Ger. Gem. alhier dankdag worden^ussentijds
gehouden 's middags om 2.30 en
avonds om 7.30 uur hoopt de consuleil
ds. P. Blok voor te gaan.
Nijverdal
ïuUen geh
iiend kun
t'ng van d
liet moger
De stoe
ien Weinig
■aat. Holl.
üvidend,
'867 gunsti
Gelderse
•en lager
Sevolg va
tte wegenb
Bij de T
■aken tot
)ver de ee
5 ten opzi
leriode v-
[irektie ve
en bevre
■^gesloten.
.Bij Miss
lenlijk la
erste drie
Het zelf
-ouranten
'an het di
,^e uitge
-asöes in
'^n 27 no
"'"g in h
Hombur
^'inst te z-
^id komt
m het d
aan spel
"ikkerij
-1 gelijk
zijn a
^ers en Z
'^terblijv
VERVOLGVERHAAL
door
HERMAN DE MUINCK
21
„'k Weet het nog niet," was het ant
woord. „De nieuwe cursus is begonnen,
enkele weken, maar het achterstallige
haal je gemakkelijk genoeg in. Verder
kun je aardig wat hand- en spandien
sten verrichten. Moet je over enkele
maanden weg, welnu, dan is dat zó. Je
hebt dan toch geen verloren tijd gehad
en hebt je nuttig gemaakt."
„Als het zo kan," aarzelde Lucie.
„Weet je wat, denk er eens over na en
als je er iets voor voelt, kom dan mor
genmiddag, zo ongeveer half vier, op
vijf minuten komt het niet aan, eens
praten. Dat is nog geheel vrijblijvend.
Je laat je maar door de portier aandie
nen.
Toen Lucie des avonds thuis kwam
het was een gezellige dag geweest
bleken oom en tante bezoek van een
echtpaar te hebben. Het viertal was
aan het kaarten. De drie nichtjes wa
ren niet te bekennen.
Beleefheidshalve bleef zij nog wat zit
ten, een kopje thee drinkend, maar toen
het fatsoenshalve kon, nam zij afscheid
en ging naar haar kamer, in de hoop,
dat het kacheltje voldoende warmte zou
geven, want zij wilde nog wat lezen.
Maar daar kwam weinig van, want
nauwelijks twintig minuten later werd
er op haar deur geklopt en op haar
„binnen" stoof Loes in de kamer.
„Ik ben naar bed gestuurd. Beneden
ben ik zeker te veel. Maar ik heb nog
geen zin in bed. Zullen we wat praten?
Heb je een prettige dag gehad?"
„Ho, ho, je bent al aan het gesprek
en ik heb nog niet een toestemmend
antwoord gegeven," glimlachte Lucie.
„Als je moeder je naar bed zendt, moet
je toch gaan?"
„Och, naar bed zenden! Zo laat is
het toch nog niet? Ik ben beneden na
tuurlijk te veel en daarom moet ik zo
genaamd naar bed. Heb je een prettige
dag gehad?"
„Ja, 't was heel gezellig bij de Lan-
gevelds. En dan naar de kerk. Ik vind
het geen zondag, als je niet naar de
kerk geweest bent."
Daarop gaf Loes geen antwoord. Zo
iets lag geheel buiten haar gedachten-
sfeer.
„En wat heb jij uitgevoerd?"
„Vanmorgen geluierd en vanmiddag,
na de lunch, naar een vriendin, meisje
van mijn klas. Daar heb ik ook gege
ten vanavond, 't Is er oer-gezellig. Ik
ga er bijna elke zondag heen. Soms is
Willy eens hier, maar meestal ben ik
daar. Heleen en Hermien zijn gezus-
terlijk op bezoek bij de Graaflands,
goeie kennissen van ons. Jij mag He
leen niet, hé?"
„Hoe kom je daar in vredesnaam bij?"
vroeg Lucie stomverbaasd.
„Dat heb ik Heleen horen zeggen."
„Dat begrijp ik niet. Ik heb haar
geen strobreed in de weg gelegd en zij
mij niet."
„Nou, ze zei het tegen Hermien. Ik
kwam juist de kamer binnen en hoorde
het."
„Je zult het wel verkeerd verstaan
hebben."
„Niks, hoor. 't Is ook helemaal niet
erg. Ik mag haar ook niet. En zo zijn
er wel meer."
„Loesje, Loesje, jij
„Ze is zo verwaand als wat. En nu
helemaal. Ze denkt, dat ze jonkvrouwe
wordt, 'k Weet de naam van die knul
niet eens goed, maar hij is een jonk
heer, zegt Hermien. Hij méént er niets
van".
„Loes," zei Lucie, opeens scherp, „je
moet eens leren, er niet van alles uit te
flappen. Je zegt dingen die je niet kunt
verantwoorden of waarvan je niets weet.
Tenslotte is Heleen zes zeven jaar
ouder dan jij."
Loes was even verbluft:
„Nou ja, je zult wel gelijk hebben.
Maar Heleen behoeft toch niet zo ver
waand te zijn, al is zij zes jaar ouder
dan ik."
Lucie moest tegen wil en dank lachen:
wat was die Loes toch mondjegauw en
geestig. „Nu, meisje, ik heb niets tegen
Heleen. Ieder heeft zo zijn eigen ka
rakter."
En toch voelde Lucie meer voor Her
mien en Loes dan voor Heleen. Vast
stond voor haar, dat had zij al direct
gemerkt, dat Heleen haar, om welke
reden dan ook, ook niet mocht. Haar
straal negeren ging niet, maar harte
lijkheid was er voor haar, Lucie, niet
bij.
„Nou ik verdwijn. Welterusten, Lu
cie. Je bent een schat. Maar Hermien
mag ik ook wel, hoor."
„Zul je eens over mijn woorden van
zoeven denken?" vroeg Lucie.
„Welke woorden? O, ja, ik begrijp je.
'k Hoop er aan te denken."
„Welterusten, Loes."
Vol gedachten bleef zij alleen achter.
Moest zij wat doen aan de verhouding
in het gezin van oom en tante? En zo
ja, hoe moest zij dat dan doen? De ver
houding deugde niet. Er was geen on
derlinge liefde. Veel gekibbel. Tante
kon oom zo nonchalant bejegenen. En...
Loes had geen ongelijk: Heleen was
verwaand; zij kon ook scherp tegen
haar moeder uitvallen. Neen, alles met
elkaar was het geen leuk tehuis, dat
zij voor enkele maanden had betrok
ken. Weer vroeg zij zich af: als papa
alles geweten had, zou hij haar naar
Den Haag hebben gezonden?
Papa! Zij had al eens uitgezien naar
enig bericht van hem, maar dan be
dacht zij weer, dat dit nog niet kon.
Misschien de post van morgen of dins
dag.
En toen ja de voorslag van zuster
Van Abeeke! Zij voelde meer en meer
voor de idee en besloot, naar het zie
kenhuis te gaan, om eens te praten.
Haar boek legde zij weg. Zij ging naar
bed. Voor het eerst in dit huis maakte
zij een goede nacht, om, aan het ontbijt
komend, een beschreven ansicht van
haar vader uit Parijs op tafel te zien
liggen. Hij had een goede reis 'gehad en
bleef met zijn vrienden een week in Pa
rijs, om vervolgens naar de Rivièra te
gaan. Zijn adres stond op de kaart, dus
kon zij schrijven.
Zij deelde mede, wat de briefkaart
behelsde, al was zij er zeker van, dat
in elk geval tante die al gelezen had.
„Vandaag schrijf ik terug", voegde
zij er aan toe.
Zij hielp die morgen wat in de huis
houding, hoewel er niet zoveel te doen
was, omdat de werkster er was. Met
de vrolijk pratende Hermien deed zij
enkele karweitjes. Heleen, die zowat
niets gezegd had, was naar boven ver
dwenen en kwam eerst bij de lunch be
neden. Intussen, althans die indruk
kreeg Lucie, was de vrede tussen moe
der en dochter hersteld.
„Ga je vanmiddag mee winkelen?"
vroeg Hermien aan de lunch.
„Ik zou het graag willen, maar ik
voor vanmiddag een afspraak. Kunn»
we het morgenmiddag doen?"
„Wat mij betreft wel, maar het is
vrij goed weer. Dat kan morgen w
minder zijn. Maar ja, als je een af
spraak hebt, houden we het op n»''
genmiddag."
Niemand informeerde, welke afsi
zij dan wel had. Tante Suze uitte
tegenover Hermien haar vermoeden,
die mevrouw Langeveld gold.
Om precies half vier was Lucie in h*'
ziekenhuis, waar zij een uurtje praaö'
met zuster Van Abeele. En toen was
zaak beklonken. Zij zou in de o]
ding komen net zo lang zij in
Haag bleef. Nachtdienst was er
eerste jaar niet bij. Zij zou Intern
Over enkele dagen werd zij verwaf*'
Aan het diner vertelde zij het
grote verbazing van de tamiïielei*
De eerste reactie kwam van Hele*'
„Beware! in een ziekenhuis! Als je li*
toch wilt gaan werken, wat ik op z'.
zelf al onzin vind, was er toch wel i^"
anders te vinden geweest?"
„Dat trekt me juist bizonder aan. B*
moet voldoening geven, zieke mens*]
te kunnen helpen. Al zal daarvan vo»''
lopig nog bitter weinig terecht kow*
want ik moet de allereerste beginsej'
nog leren en nog een achterstand ""j
halen ook, want de cursus is sinds s*|
tember al aan de gang."
(Wordt mrvo'
