!B RAIFFEISENBANK
PORTREnEN
Hondemastate"
Geurtjes van varkensdrek
en koekfabriek
nanci
Opheffing
draadomroepnet
te Oude Tonge
Pach
bouw
Raad Middelharnis
Nieuw gymlokaal bij nieuwe school te
Sommelsdijk.
Oprichting van Scholengemeenschap
tvaar ruim
fi B ntiljurd
wordt
gespuard.
spaarbank en alle bankzaken
Kalveren goedkoper
Adriaan Blankenstein
gaf orgelbespeling
tekenend voor structuurverandering
van Flakkee.
Ook
voor
PREKE
ERSK!
j insch
tek
FOTOGRAFIE
J. ZANDSTRA
SOMMEI^DUE
19
Bladz. 8
„EILANDEN-NIEUWS"
Dinsdag 10 oktober 1957
De raad van Middelharnis die don
derdagavond vergaderde heeft besloten
tot verlening van een subsidie van 10
cent per inwoner aan de Streek V.V.V.
De Streek V.V.V. zal een reeds goed
gekeurd verbouwingsplan van de in-
formatiepost te Oude Tonge gaan uit
voeren, de jaariykse exploitatielasten
worden geraamd op f 8000,De Prov.
Zeeuwse V.V.V.; de Prov. V.V.V. van
Zuid-Holland en de V.V.V. van Schou
wen dragen daaraan 4700,bij zodat
een jaarlijks tekort van 3300,res
teert. Ter dekking van dit tekort wordt
van de gemeenten op Flakkee een be
drage van 10 cent per inwoner ge
vraagd.
B. en W. wezen de raad op het be
lang dat de post te Oude Tonge een
kans van slagen krijgt omdat anders
kan worden aangenomen dat Zeeland
zelf een dergelijke post in haar Pro
vincie zal oprichten en geen bijdragen
in de post te Oude Tonge meer zal
verlenen. „Het zou dan voor ons eiland
zeer veel moeilijker worden tot oprich
ting van een V.V.V. informatiepost te
komen" zo stellen B. en W.
B. en W. stelden voor de subsidie te
verlenen onder de voorwaarden dat de
post in het seizoen bezet dient te zijn;
dat de Streek V.V.V. een permanente
correspondent aanwijst naar wie die
genen verwezen kunnen worden die
inlichtingen vragen en een jaarlijkse
overlegging aan de gemeente van be
groting en rekening.
Bespreking.
Dhr. Grinwis (S.G.P.) informeerde
primair of de post op zondag geoperid
zal zijn. De voorz. burg. Hordijk ver
moedde van wel, waarop dhr. Grinwis
te kennen gaf tegen te zijn.
Dhr. Hoogzand wilde een loyale hou
ding tegenover de Streek V.V.V. inne
men, hij veronderstelde dat veel Flak-
keeënaars van V.V.V. verenigingen el
ders in het land gebruik maken en hij
vond het prettig dat men tevoren kan
worden ingelicht over de streek die
men wenst te bezoeken.
„Zijn de informaties die door de post
bij Oude Tonge verstrekt worden van
dien aard dat het gros van de mensen
niet naar het eiland maar naar Schou
wen gaat" was de wat spottende vraag
van dhr. Opstelten. Doch de voorz.
stelde vast dat er geen enkel causaal
verband bestaat!
Ook dhr. Kievit wist dat 80% van de
auto's die over de Haringvlietbrug ko
men naar Zeeland gaan. Spr. wilde
graag medewerken opdat die cijfers
nog eens veranderen. „De subsidies die
de Streek V.V.V. uit Zeeland krijgt ko
men niet van de gemeenten maar van
andere V.V.V. verenigingen" conclu
deerde dhr. Koppelaar; wanneer de
post op zondag open zal zijn zou ook
hij zijn stem aan het voorstel onthou
den. Ook dhr. Drooger gaf dit te ken
nen. „Het is een vrij kleine investering
gericht op de toekomst" vond dhr. van
Rumpt. „We betonen zo een beetje meer
gastvrijheid als voorheen gebruikelijk
was." Dhr. van Rumpt noemde de
werkloosheid een groot kwaad maar hij
stelde daarbij dat de mogelijkheden in
de recreatieve sector nog lang niet ten
volle zijn benut. „Moge deze post een
klein duwtje in. de goede richting ge
ven" hoopte hij. Het voorstel werd aan
vaard. De 3 S.G.P. leden waren tegen.
Gymnastieklokaal.
Een crediet van 178.000,werd ge-
voteerd voor de bouw van een gym
nastieklokaal bij de nieuw te bouwen
openbare lagere school te Sommelsdijk.
Tot de bouw van deze school werd in
de vorige vergadering besloten; de oude
school zal na realisering van de nieuw
bouw zo spoedig mogelijk worden af
gebroken.
B. en W. wijzen erop dat instand
houding van de gymnastiekruimte in dit
gebouw alleen al gezien de staat waarin
het gebouw zich bevindt onaanvaard
baar is.
Blijkens het voorstel zal nieuwbouw
gelijktijdig met de school bovendien be
langrijk voordeliger zijn dan stichting
op een afzonderlijke plaats. De bouw
kosten zijn begroot op 178.100,Over
het benodigde krediet voor de grond-
kosten en de inrichtingskosten zal een
nader voorstel worden gedaan.
Nogal hoog!
Dhr. Koppelaar stelde bij de bespre
king van dit voorstel voorop niet tegen
gymnastiekonderwijs te zijn maar het
bedrag van 178.100,vond hij wel
erg bezwaarlijk. Het bedrag vergelij
kend met de bouwsom van de school
vond dhr. Koppelaar de verhoudingen
behoorlijk scheef liggen.
Hij meende dat met een beetje goede
wil en gereken toch wel voor een min
der bedrag een gymlokaal gemaakt kan
worden. Wanneer de landbouwhuis-
houdschool van het nieuwe lokaal ge
bruik maakt zag spr. daarin geen te
gemoetkoming van de kosten maar en
kel een verschuiving in omdat deze in
komsten bij" een ander lokaal zullen
worden gederfd.
Op de vraag van dhr. Wesdorp waar
om niet gelijk met het voorstel tot de
bouw van de nieuwe school ook tot
de bouw van het gymlokaal was voor
gesteld antwoordde de voorz. dat enkel
voor de schoolbouw een urgentie ver
klaring was ontvangen. Voorts vroeg
de voorz. of dhr. Koppelaar zijn bewe
ring als zou het verschil tussen de bouw
-kosten van de school en gymlokaal te
gering zijn kon waarmaken, de voorz.
verzekerde dat het het college is mee
gevallen. De kosten om het oude gym
lokaal weer in orde ie maken zijn on
verantwoord, ook zou de afstand vanaf
de school te groot worden.
„De Inspecteur mag dan accoord
gaan maar wij als raad dragen de ver
antwoordelijkheid" betoogde dhr. Kop
pelaar. Hij had liever een alternatief
bij het voorstel gezien.
„Gesteld dat het gymlokaal in de
oude school wel aangepast kon worden,
dan zit u nog met de verantwoorde
lijkheid van het dikwijls onredelijk
gebruik van zo'n lokaal",
stelde de voorz.; hij wilde het daarom
graag aan de school gekoppeld zien.
De raad ging accoord.
Gezamenlü'k Brugjaar.
De raad is in principe accoord ge
gaan met wijziging van de Openbare
Ulo in een school voor algemeen vor
mend voortgezet onderwijs (M.A.V.O.)
en opneming van deze school met het
Rijksatheneum in een z.g. scholen
gemeenschap. In ons nummer van dins
dag 3 okt. is het begeleidende prae-ad-
vies uitvoerig weergegeven. Voor deze
scholengemeenschap zal er één z.g.
brugjaar zijn. Na dit brugjaar kunnen
de leerlingen van de M.A.V.O. worden
onderscheiden in twee groepen. De ene
groep zal verder kunnen gaan in een
cursus, met een totale duur van vier
jaren, de andere zal na totaal drie
jaren de school kunnen beëindigen,
beide na het afleggen van een examen.
Het verschil tussen de twee afdelingen
zal, zoals reeds is opgemerkt, niet zo
zeer bestaan uit een verschil in vakken
als wel in aanpak, tempo en te berei
ken niveau. Dit leidt ertoe, dat de les-
sentabellen van het tweede leerjaar
voor beide afdelingen vrijwel geen ver
schillen behoeven te vertonen.
De derde leerjaren van beide afde
lingen zullen echter wel duidelijke ver
schillen laten zien, vsril men ten minste
in het laatste leerjaar van de driejarige
cursus met vrucht kunnen differentië
ren en daardoor de overgang naar een
of andere vorm van beroepsonderwijs,
hetzij middelbaar, hetzij lager, verge
makkelijken. Het derde leerjaar van de
vierjarige cursus zal nog weinig diffe
rentiatie behoeven. Deze zal eerst in het
vierde leerjaar nodig zijn.
Dhr. Kievit achtte het nieuw benoem
de hoofd van de Openbare Ulo niet de
geschikte persoon om als hoofd van een
school het openbaar onderwijs te die
nen omdat hij 27 jaar bij het bijzonder
onderwijs is geweest.
„Zolang het tegendeel niet is bewe
zen neem ik aan dat hij zijn taak goed
vervult", stelde dhr. v. Rumpt daar
tegenover. Hij juichte het toe dat de
jonge mensen nu een jaar aanlooptijd
krijgen alvorens ze hun studierichting
kiezen. Hij wilde dat geheel los van de
opmerking van dhr. Kievit zien.
„Elke Nederlander is tot elk ambt
benoembaar" formuleerde de voorz.
Dhr. Opstelten zei het te betreuren
dat op deze wijze het Chr. Ulo onder
wijs in een moeilijke hoek komt te zit
ten terwijl op het eiland het overgrote
deel van de bevolking bijzonder onder
wijs wenst. Ook vroeg dhr. Opstelten
hoe het niet de vergoedingen zal gaan,
waarop de voorz. erop wees dat die
door het Rijk zijn vastgesteld. Dat het
Rijk een en ander uitvoert is enkel uit
practische overwegingen gedaan.
Fluoridering.
Bij de behandeling van het verslag
met balans en verlies- en winstreke
ning 1966 van de Drinkwaterleiding
Goeree-Overflakkee hief dhr. Grinwis
een protest aan tegen de fluoridering
van het drinkwater. Spr. noemde het
een inbreuk op de rechten van de
mens en hij wilde de fluoridering zo
spoedig mogelijk beëindigd zien. „Het is
niet te berekenen wat een ellende de
fluoridering in de vijf jaar dat het
wordt toegepast al heeft teweegge
bracht; het gaat om de gezondheid en
de vrijheid van de mensen!" betoogde
dhr. Grinwis. De voorz. wees dhr. Grin
wis op het rapport dat door dr. van
Loo is opgemaalït en ter kennis van de
gemeenteraden wordt gebracht. Dhr.
Grinwis kan dan op de fluoridering
terugkomen.
Waterverlies.
De commissie, belast met het nazien
van de rekening had geïnformeerd naar
de oorzaak van het hoge waterverlies;
het bedroeg in 1965 154.116 m^en in
1966 180.889 m^! Gevraagd werd of
tot het aanwijzen van een lelïzoeker
werd overgegaan.
Daarop werd geantwoord dat voor het
opsporen van leliken volgens een be
paald systeem wordt gewerkt. Met ge
bruikmaking van een aantal afsluiters,
wordt gedurende de nachtelijke uren
waarin het waterverbruik minimaal is
gepoogd de lekken te lokaliseren en
te registreren. Dit vereist de inzet van
een aantal personeelsleden. Door de
aanleg van de 2e transportleiding en
andere uitbreidingswerkzaamheden is
het niet mogelijk geweest alle aandacht
op het waterverlies te concentreren. In
1967 is dit wel gebeurd met de ver
wachting dat het lekverlies beduidend
lager zal zijn. Opgemerkt wordt dat op
dit vlak dikwijls sprake is van „toe
valstreffers". Een lek van 2 m^ per
uur, dicht bij een riool of watergang, is
moeilijk vast te stellen. Het registreren
van zo'n lek betekent een aanzienlijk
geringer verlies. Bij een streekwaterlei-
ding met 550 km leiding is dit kwan
tum van 180.000 m^ hoog, maar, in ver
gelijking met andere waterleidingbe
drijven, niet abnormaal te noemen. Een
niet geheel juiste registratie van het
waterverlies door ondeugdelijke meters
is practisch van geen betekenis.
Onwelriekend!
Bij de ingekomen stukken was een
schrijven van dhr. W. A. van Rossum,
Vrouwtjesweg 78 te Stad aan 't Haring
vliet waarin wordt gewezen op de over
last veroorzaakt door de varkensmeste-
rij van dhr. G. Meiaard. B. en W. deel
den de raad mee dat aan dhr. Meiaard
door het voormalig gemeentebestuur
van Stad in 1965 vergunning is ver
leend tot het bouwen van deze var
kensstal.
„De door Meiaard bewoonde woning
is een landarbeiderswoning, welke ge
bouwd is krachtens de Landarbeiders-
wet. De grond is gelegen buiten de be
bouwde kom. Op grond van de bouw-
of politieverordening kan het houden
van varkens aldaar niet worden ver
boden" aldus B. en W.; het betreft hier
agrarische bebouwing. Het ontstaan van
mesthopen, opslagplaatsen van stro kan
niet worden voorlcomen.
Op 28 maart 1967 is de heer G. Me
iaard aangeschreven diverse voorzie
ningen te treffen, teneinde de overlast
zoveel mogelijk v^eg te nemen, waaraan
dhr. Meiaard gehoor heeft gegeven.
B. en W. merken voorts op, dat de
kans op verschil van mening tussen
buren groter wordt, wanneer de een
buiten de agrarische sector gaat werken
en de ander aan zijn woning met om
geving in versterkte mate een agrarisch
karakter verleent.
INHmUND
ÜIUIEBIHIIS
Ruim 5 miljafd
gulden, gespaafd bij
de Raiffeisenbank
door meer dan
2 miljoen spaarders.
M.
„Daar aldaar de gronden bestemd zijn
voor agrarische doeleinden met bebou
wing, zullen de bewoners die niet meer
„in het bedrijf" zijn de hinder van het
uitoefenen van het bedrijf in meerdere
of mindere mate ondervinden'' is hun
conclusie.
Bqval.
Aan het schrijven werd bijval ver
leend door dhr. van Rumpt. „Een on
aangename en onwelriekende zaak"
vond hij. Spr. meende dat de voor
schriften die zijn gegeven om overlast
voor de omwonenden te beperken „mis
schien „niet helemaal zijn nagekomen".
„Er zijn daar tientallen woningen
waarvan de bewoners zich afvragen of
er nog wel of niet meer te wonen is".
Dhr. van Rumpt drong erop aan te
bezien of er nog mogelijkheden zijn dit
bedrijf te verplaatsen.
In tegenstelling tot dhr. van Rumpt
had dhr. Arensman (eveneens uit Stad)
geen goed woord voor het bezwaar
schrift, hij wees erop dat de opsteller
daarvan zelfs 4 huizen voorbij de var-
kensmesterij woont.
„De lucht die de koekfabriek van Ni-
pius soms verspreidt wordt je ook on
passelijk van" beweerde dhr. Arens
man. Hij vond de varkensmesterij daar
goed op zijn plaats en hij gaf de heer
Meiaard een „10" voor het onderhoud
van zijn bedrijf. „We moeten achter dit
schrijven méér zoeken!" wees dhr.
Arensman; hij hoopte dat de omwonen
den daar ook begrip voor zullen heb
ben. De voorz. gaf toe dat de varkens
houderij een penetrante en de koekjes
fabriek, een aromatische geur afgeeft.
„In deze situatie tekent zich de struc
tuurverandering af". Nogmaals stelde
de voorz. dat er geen grondslag aanwe
zig is het bedrijf daar te doen verdwij
nen.
Aardgas.
Op de vraag
wanneer ons eiland voor aansluiting op
aardgas in aanmerking komt gesteld
door de commissie tot nazien van de be
groting 1968 kon nog geen concreet
antwoord worden gegeven. De gasomzet
en de lasten die voortvloeien uit het
leggen van een zinker door het Ha
ringvliet zijn factoren die mede bepa
lend blijken te zijn voor dat tijdstip.
Medegedeeld werd dat de prijs van
het propaangas i.v.m. de Suez-crisis
met 20,per ton is verhoogd. De gas-
prijs zal desondanks niet worden ver
hoogd maar de voorgenomen verlaging
met 1 et per m^ moet worden uitgesteld.
-O-
De pakketprijs kalveren werd met
goed 10,— verlaagd tot 339,25 per
100 kg levend gewicht, dat is 110,5 pet.
van de oriëntatieprijs. De uitvoer blijft
zeer omvangrijk, namelijk 1333 ton in
de week tot 29 sept. toen ook nog 567
stuks levende slachtkalveren werden
uitgevoerd. Aan kalveren bestemd voor
de mesterij werden 553 stuks ingevoerd,
waarvan 359 uit België en 194 uit
Duitsland. Ook in de lidstaten liepen
de kalverprijzen terug.
MIDDELHARNIS
ZWERVER GEPAKT VOOR
DIEFSTAL
De 25-jarige J. W. uit Vlaardingen is
aangehouden voor verscheidene dief
stallen. Het laatst bestal hij een chauf
feur in een wegrestaurant te Ridder
kerk. Na zijn arrestatie bleek dat de
man, die een zwervend leven leidde,
ook in andere gemeenten had geope
reerd. Vaak overnachtte hij in hotels
zonder te betalen. Ondermeer werd hij
gezocht in Middelharnis, Ouddorp en
Dirksland.
Kerkdienst. Woensdagavond 7.30 uur
hoopt voor de Ger. Gemeente alhier
voor te gaan ds. P. Blok van Dirksland.
(Distributie - radio)
Om economische en technische rede
nen heeft de P.T.T. besloten de exploi
tatie van het draadomroep net op Flak
kee, (de z.g. distributie-radio) op te
heffen. Er waren weinig aangeslotenen
meer; het net was niet meer rendabel.
De opheffing is bepaald met ingang
van 1 oktober 1968.
Men had de exploitatie van dit net
mogelijk al eerder gestaakt, ware het
niet, dat ook het Rusthuis „De Goede
Ree" er op was aangesloten. In iedere
kamer is radio-distributie. Hier zullen
dus andere voorzieningen moeten wor
den getroffen. Particulieren die nog
zijn aangesloten op dit net hebben in
tussen alle tijd om zich een radio aan
te schaffen, daar het eerst in het na
jaar 1968 wordt afgesneden. Betrokke
nen zijn nu reeds door de telefoon
dienst in het district Rotterdam ge
waarschuwd.
De organist van de Leidse Pieters.
kerk, Adriaan Blankenstein had j.l, za.
terdagavond op het programma van ziji^
orgelconcert in de Ned. Herv. Kerk te
Oude Tonge een flinke plaats ingeruimd
voor orgelwerken van de grote Thomas-
cantor Joh. Seb. Bach. Ook deze con-
certgever zag in het fraaie Frobeniüs.
orgel een prachtig instrument dat zich
terdege goed leent voor de vertolking
van Bach zijn orgelmuziek. Dit bleek al
dadelijk in het prachtig opgebouwde
orgelkoraal uit de „grote 18", o.a.
„Komm, Gott, Heiliger Geist" wat met
het schitterende levendige plenum word
gespeeld. De vrij onbekende koraaltrio;
„Liebster Jesu, wir sind hier", gespeeld
in een rustig tempo met een gepaste
sobere registratie, liet ons de grote
klanlonogelijkheden van dit toch be
scheiden instrument horen.
In de vertolking van de bekende Toc
cata Adagio en Fuga in C was Blanken
stein niet zo gelukkig. De Toccata kreeg
door een wat verbrokkelde interpreta
tie een onrustig beeld, terwijl hij na
het Adagio deel, de fuga in een wat te
hoog tempo opzette, wat al spoedig nie[
geheel vol kon worden gehouden, zodat
het overigens stijlvol geregistreerde
werk een onevenredig tempo kreeg,
waardoor de interpretatie ook wat ij
de „luiel" kwam.
Bach's sprankelende 6e Trio sonate in
G. klonk daaraantegen heerlijk, doot
een duidelijke articulatie en fraai uit
gedachte registratie. Vooral de beide
boekdelen gaven hierdoor een prachtig
transparant lijnenspel te beluisteren.
Een iets hoger tempo van het midden
deel had hieraan nog meer leven ge-
geven. Van geheel ander karakter was
de „Suite du premier ton" (in de éér
ste toon") van Guilian, een componist
uit de beroemde Franse Barokschool
van Couperin; de Grigny enz.
Blankenstein gaf in dit werk blijk,
ook een gezonde kijk te hebben op deze
stijl, die ook weer een aparte schoon
heid heeft, door rijke afwisselingen in
klanken in de verschillende deeltjes. De
organist besloot het concert met een
hedendaags werk n.l. Ie Concerto in C
van de bekende Duitse componist Ernst
Pepping. Naar het klankideoom te oor
delen heeft Pepping dit werk al enige
tientallen jaren geleden gecomponeerd
Na een speelse „Intrade", dat een mooi
puntig spel kreeg, en het rustige „Aria"
waarin een mooie opbouw was te be
luisteren volgde de dubbelfuga als slot
deel van dit Concerto, een gedeelte dat
gezien het ritmisch patroon een gedegen
speeltechniek met een groot maatge-
voel vraagd. Het tweede speelse thena
gaf deze fuga wel meer leven, maai
het climax bleef o.i. toch uit, zodat het
ons niet geheel bevredigde.
De Stichting Orgelconcerten kan o.L
op een geslaagd concert terug zien. Wij
hopen t.z.t. nog meerdere bekende or
ganisten te Oude Tonge en eventuele
andere plaatsen te mogen beluisteren,
Middelharnis
T. Stolk,
»**<MM»*«4MM»««*«4
delen in
,aen, duidelij
Ook los
8,75.
psalmbery
mix van St,
2eer fraaie
ld 25,—.
Wisse: Doe
hö komt
lEOL. BOE
W. A. de
Tel. (0183
1 verzoeke
V. Nimweg
nmelsdijk w
len:
1.91.80 ha bo
der Westpla
nmelsdijk S
1.03.65 ha
Oude Plaat
•ksland Secti
;adigden
in aan de ei
en S. fonds.
chrij vingen
oktober 1967
notaris J.
ksland.
Plaatat
'AMILIE-BE
(n
EILANDEN
EVANGELISATIEPROJECT
1967-1968
Op verenigingen, gesprekskringen enl
catechisaties ontbreekt het dikwijls aani
geëigende stof om meer te weten ovet|
Evangelisatie en Inwendige Zending.
In deze leemte is nu voorzien doorl
het verschijnen van een losbladige mapl
van meer dan 100 blz. in verschillende j
kleuren. Er is werkmateriaal aanwezig
voor verenigingsarbeid met beneden 1
jarigen, dito met boven 16-jarigen, voor 1
catechisatielessen en voor gespreks-l
kringen. Vier onderdelen in totaal. HetI
geheel draagt de titel „Evangelisatie-1
project 1967-'6B" en is verkrijgbaar do(
storting van de lage prijs van 2,—c
giro 980.980 t.n.v. Bond Inwendige Zen-|
ding, Beimekom.
Schrijft u achterop de girokaart;
„Zendt mij map nr. 71".
lie Markt.
VERVOLGVERHAAL
door
HERMAN DE MUINCK
„Nog niet, kind. Maar let eens op: als
ik er een heb, komen er méér. En
iemand moet toch de eerste zijn.
„Wat moet je er mee doen?"
„Rijden, mens", lachte Lucie.
Mevrouw Van Adrigem kon dat wel
waarderen. Zij glimlachte.
„Ja, natuurlijk", vond Van Adrigem,
„We kunnen dan het rijtuig en de
paarden afschaffen. Ik denk nog aan
iets anders, 'k Heb in Rotterdam een
drietons vrachtautootje gezien. Dat zou
niet gek zijn voor de fabriek. Je moet
nu het hele eiland rond met paard en
wagen. Maar 'k heb er nog niet met
Van Stralen over gepraat."
Van Stralen was de onderdirecteur
van de fabriek, die een zeventig man
personeel had en waarvan Van Adri
gem de alleen-eigenaar was.
„Ik voel niets voor zo'n ding", hield
mevrouw vol. „Maar je hebt er al een
gekocht."
„En betaald ook", vulde de directeur
aan. „Je zult eens zien, vrouwtje, hoe
lekker en vlug zo'n ding rijdt. Binnen
de tien minuten zijn we in de stad."
Zijn vrouw zweeg er verder maar
over. Als Albert iets in zijn hoofd had,
zette hij toch door. Hij was nu een
maal een dóórzetter. Daardoor had hij
ook succes in zijn zaken doen, hoewel
zij wel eens vermoedde (want zij wist
van de zaak niets af) dat hij specu
leerde of andere financiële transacties
voerde, want zo rijk als hij was, kon
toch niet alleen van de fabriek, hoewel
die zeer floreerde.
„Lucie, ik ben aan het rekenen", zei
haar vader. „Ik denk, dat de automo
biel op je verjaardag er is."
„Dat zou leuk zijn. Dan gaan we rij
den. En mama gaat mee."
„Kind, ik denk er niet aan!"
„Hé, waarom nu niet?"
„We zullen nog wel eens zien", merk
te Van Adrigem op. „Je ziet er goed
uit, lieverd. Het gaat vandaag nog al?"
„Ja", antwoordde zijn vrouw opge
wekt, „'k Heb vanmiddag niet eens
gerust, 't Was in de tuin zo lekker
koel".
„Dat rusten zou ik toch maar niet
nalaten. Als Biermans dit hoorde,
bromde hij als een beer".
„Zou dokter Biermans wel kurmen
brommen?" vroeg Lucie. „'k Heb die
goeie man nog nooit kwaad gezien.
Het onderwerp „automobiel" was van
de baan.
Zeestad was toch maar hJeinsteeds.
Want als, vooral in de zomermaanden,
de boot van Rotterdam arriveerde, wa
ren er tientallen mensen bij de aanleg-
plaats, om de passagiers van de boot
te zien komen. Onder die passagiers
waren uiteraard plaatsgenoten, maar
ook familieleden en enkele zomergas
ten, die van het rustieke stadje en het
eiland hadden gehoord en logies in de
enkele hotels hadden besproken.
Maar die avond, de boot arriveerde
ongeveer zes uur, was er enorme be
langstelling. Het was uitgelekt, dat de
automobiel, die mijnheer Van Adrigem
in Rotterdam gekocht had (o, wat was
er over gepraat nadat het nieuwsblad
het feit van de koop „wereldkundig"
had gemaakt!) met die boot zou mee
komen.
't Was ook zo. Op het voordek stond
het gevaarte. Janus, de koetsier van
„Hondemastate", die vrijwel door ieder
gekend werd, leunde er, kwasi achte
loos tegen, Toen de passagiers de boot
verlaten hadden, sjouwden de dek-
knechten, via een uitgelegde, brede
plank, het vehikel op de wal. Alle om
standers dromden er om heen en gaap
ten het „wonder" aan. Tot Janus riep:
„Op zij, mensen 'k moet naar Schou
wenburg".
Hij sprong op de chauffeursplaats,
toeterde met veel lawaai en reed, trots
als een pauw, het stadje door naar
Schouwenburg. Dat was aan de vóór
avond van Lucies 19e verjaardag.
HOOFDSTUK II
Een vrolijk zonnetje wekte Lucie uit
haar slaap. Zij rekte zich uit en be
dacht toen in enen, dat zij jarig was.
Negentien jaar al! Lenig sprong zij uit
het ledikant en liep naar het raam, dat
open stond. Zij trok het geldeurde gor
dijn open, snoof de ochtendgeuren in en
staarde de keurig aangelegde en goed
onderhouden tuin in, vol kleurige bloe
men en heesters. Je kon van Janus
zeggen, wat je wilde maar een vakman
was hij buiten kijf! Als koetsier was
hij trouwens ook goed. En gisteravond
had zij gezien, hoe zeker hij de auto
mobiel door de oprijlaan reed, om keu
rig voor het bordes te stoppen.
Ha, die automobiel! Dat was nog
eens de moeite waard. Vandaag zouden
ze er een tochtje mee maken. Zij hoop
te, dat mama mee zou gaan. Het kon
goed: papa naast Janus („op de bok
dacht zij glimlachend) en mama en zij
er achter. Met haar vader was zij al
overeengekomen, dat zij niet het onno
zele eindje naar de stad, maar naar
Harenstede zouden rijden. Als het niet
te druk was, konden zij dan in Esser-
dorp eens aan het strand kijken.
Haar verjaardag! Negentien al! Zij
vond haar leven wel wat doelloos. Zo
gaarne had zij, na de H.B.S. verder ge
studeerd, op een Universiteit bijvoor
beeld. Zij zou daar dan een van de
weinige dames zijn, maar zo langzamer
hand gingen er meer meisjes studeren,
toen het eerste schaap over de dam
was. Maar vader had zich tegen dat
idee verklaard. Hij, de vooruitstrevende
zakenman, was op dat punt conserva
tief. Dat is niets voor vrouwen, vond
hij. Bovendien had hij haar liever thuis
en in zijn omgeving. En zou zij het leuk
vinden, haar zwakke moeder alleen te
laten? Zij had gehoorzaamd, dacht er
geen moment aan, tegen de opvattingen-
van haar vader in te gaan. Zoiets doe
je niet. De enige concessie was, dat zij
enkele malen per week per fiets of met
het rijtuig naar Zeestad ging, waar zij
verder lessen in de moderne talen nam.
En eenmaal per week pianoles. Zij kon
dus haar tijd wel vullen, maar geheel
bevredigd was zij niet.
Opeens, starend in de weelderige tuin
bloosde zij. Kom nou, daaraan moest
zij niet denken. Ze was er immers nog
veel en veel te jong voor. Enal
hield zij veel van Jan Fottema en zou
zij graag met hem willen trouwen (of
was het kalverliefde?)zou hij dat
willen? Ze hadden er nog nooit een
woord over gewisseld; gingen alleen als
twee kameraden met elkaar om, al van
de lagere school af. Daar kwam nog bij,
dat hij nu tweede jaars was, moest
zeker nog vier jaar studeren voor arts.
En dan had hij wel eens gezegd, dat hij,
als het financieel kon, zich zou willen
specialiseren, het liefst voor chirurg.
Nu, dan kwamen er nog ettelijke jaren
bij. Kom, zij moest geen luchtkastelenI
bouwen en eens gaan opschieten. An-I
ders kwam zij te laat aan het ontbijt I
Wat fijn, dat mama er nu ook bij wasi
Wegens haar zwakke, ziekelijke toe-l
stand kreeg deze, om wat langer te|
kunnen rusten, het ontbijt altijd op 1'
slaapkamer en ontbeten Lucie en haail
vader met hun beiden. Maar op enkeltj
hoogtijdagen was mevrouw Van Adri-f
gem aan het ontbijt, om dan vroege'
dan gewoonlijk te gaan rusten.
Lucie haastte zich met het toilet ma-1
ken, zodat zij spoedig, na te hebben S
knield en haar morgengebed had ff
zegd, naar beneden kon gaan, waar
in de grote huiskamer vader en moede'
reeds op haar vond wachten.
Haar moeder omarmde haar
eerst met een: „Van harte kind.
God zegene je verder". Haar stem wasj
zacht. Zij wierp een blik op het friss* I
meisjesgezicht en bad, woordeloos: ,fl'l
God, blijf haar nabij, als ik er niet wee'l
ben". Een vreemd gevoel overkwaijl
haar. Maar dan vermande zij zich: „'l
Heb hier een cadeautje voor je, dat i'l
je smaak zal vallen. Je hebt het ver^
leden week al gezien in de winkel
Jumelet".
't Was een gouden ring, versierd me
een juweel. Bewonderend had Lucie e'
de vorige week in de juwelierszaak va"
Zeestad naar gekeken, die zelfs aa"
haar wijsvinger gehad; paste precies.
(Wordt vervols
