MiAriDEn - iiiEuws
IBRAIFFEISENBANK
Nieuws
Met de slaaptourlngcar op vakantie
Toch gelukkig
fotocopieën
'k
DESIREE
Jong gewend
KEUVELAAR
fi 5 miljard
wordt
gespuard.
spaarbank en alle bankzaken
rs
ringen
^Ifad Vrgdag 3 maart 1967 No. 3566
mi
nn.
de kracht van een verkoudheid
"De elegante verkvhigsrilig
MIDOELHARNIS
IBE.
-k
I Ruim 5 miljafd
gulden, gespaard bij
de l^aiffeisenbank
1 door meer dan
,;;ï2-miljoen spaarders.
UIT DE KERKEN
Touringcarreizen in nieuwe stijl
5 Wij maken vanaf heden ook X
Klaar terwijl U wacht.
FCKrOGRAFEE
J. ZANDSTRA
SOMMELSDIJK
-ristalLs;!
geen
per. Dat,
stall-scli,
anceerde
en een
|ar de v(
lögmaals: Bybelgenootschap
Böbelvertaling Instemming
afkeuring.
toooit heeft het „Kijkvenster"'
ennen tegelijk in beweging ge-
4s veertien dagen geleden, toen
aanleiding van een brief, enke-
- opmerkingen maakte over de acti-
estaat siteiten van en onze steun aan het
Nederlands Bijbel Genootschap, en
raarbij ook de kwestie van de Nieuwe
,g even aan de orde kwam,
lilende briefschrijvers stonden
't hun pennevruchten als „inge-
''/y/-''''3nden stukken" zouden worden opge-
//AM/asi^n- De redactie kon echter aan de-
/i^m ^m^hngens niet voldoen, enerzijds
^^Ppe plaatsruimte dit niet toeliet,
n^rïflds omdat sommige brieven een
i persoonlijk karakter droegen. Dus
ond ze mij de hele oogst toe, met het
erzoek, in een volgend „Kijkvenster"
p de meest saillante punten terug te
omen. Dat doe ik met genoegen, ik
•♦♦♦♦»teb tenslotte zelf om reacties gevraagd!
Onder dankzegging aan allen, die het
E lijkbaar de moeite waard vonden, me
l; schrijven, moet ik wel vooropstellen,
lat-# reacties varieerden van volledige
KstèJiarning tot en met scherpe afkeu-
llommigen schreven me in deze geest:
Uw stukje heeft me goed gedaan" of:
ICA jiHartelijk dank voor uw objectief ar-
*lkel over deze kwestie". Deze brieven
:an ik verder laten' rusten, ik vermeld
e slechts om te laten zien dat de re-
cties niet alleen maar negatief waren.
Nog een enkele opmerking naar aan-
eiding van één van deze brieven. Vol-
;ens de schrijver zou een bepaalde pre-
likant eens de uitspraak gedaan heb-
len: „De Nieuwe Vertaling is een ge-
chrift uit de hel, een boek van de dui-
'el". Hij was het daar niet mee eens.
^u, dat ben ik, overigens met alle res-
)ect voor bedoelde predikant, ook niet.
k heb toch, geloof ik, twee weken ge-
^^S eden duidelijk genoeg gesteld dat ik de
Staten-Vertaling verre verkies boven
Ie N.V., maar dat de S.V. als het ware
|KI±ift!5i.5oddelijk en onfeilbaar zou zijn, en de
IV. uit de duivel, dat wil er bij mij
)cht niet in. Dat is een kreet, die het
misschien wel goed doet, maar waar
nee niets wordt bewezen. Gods Woord,
iat is de Hebreeuwse tekst van het O.T.
mHiipn de Griekse tekst van het N.T., en
ilke vertaling daarvan is een meer of
ninder juiste weergave van die tekst,
(k ben van mening dat de S.V. tot nu
;oe de meest zuivere benadering is van
__ijJe oorspronkelijke tekst, en dat de N.V.
lesillljfeel te vrij met deze tekst omspringt.
Maar dat ze daarom „een geschrift uit
Ie hel" zou zijn, nee, dat gaat nie te
rer. Veel uit genoemde brief had mijn
instemming, doch ik haast me om ook
ie andere schrijvers te beantwoorden.,
De meest officiële brief naar aanlei
ding van deze materie kreeg ik van de
secretaris van het Comité Statenverta
ling op Goeree-Overflakkee. Een der
gelijk schrijven was uiteraard te ver-
■«vachten. Toch zouden deze reacties an
ders uitgevallen zijn, wanneer men de
moeite had genomen, eens rustig te
overwegen, wat ik nu eigenlijk heb be
toogd. Mijn visie liet toch aan duide
lijkheid niets te wensen over. Ten over
vloede herhaal ik nogeens de voor
naamste punten:
a. Ook ik geef de voorkeur aan de S.V.
boVen de N.V.
b. Ook ik keur lang niet alle activitei
ten van het N.B.G. goed.
c. Ook ik zie geen heil in een gemeen
schappelijke vertaling van Kome en
Reformatie.
Desondanks verdient mijns inziens het
N.B.G. onze steun, niet alleen omdat
het op den duur de enige instantie zal
zijn, die de Staten-Vertaling blijft uit
geven, maar ook omdat zending en
evangelisatie ondenkbaar zouden zijn
zonder het werk van het N.B.G.
En dit laatste nu wordt me door de
secretaris van het Comité niet in dank
afgenomen! Ja, zo zegt hij, ik probeer
MBHi bij Vader. Moederen Kind.
op een bepaalde wijze het werk van het
N.B.G. te verdedigen, zonder ter zake
kundig te zijn". Ik wil gaarne beken
nen, dat ik maar een zeer beperkt ver
stand heb, en dat ik bijvoorbeeld aan
de grondtalen, waarin de Bijbel is ge
schreven, maar wat heb geroken. De
beoordeling van mijn kundigheid laat
ik dan ook gaarne aan de secretaris
van het Comité over, vnens kundigheid
ik zeker niet in twijfel zal trekken!
Doch dit terzijde.
Van mijn kant wil ik graag een fout
herstellen. Het N.B.G. heeft blijkbaar
nimmer oni een samenspreking met het
Comité gevraagd, zodat deze samen
spreking ook niet door het Comité kon
worden afgewezen. Dit onjuiste bericht
heb ik zonder nadere informatie over-
genorriien uit de brief, die ik toen be
handelde. Hiervoor m'n verontschuldi
ging.
Ik ben het met de inzender wel eens,
dat het de taak is van het N.B.G. het
Woord van God in de meest zuivere
vertaling op de markt te brengen. In
hoeverre blijft het N.B.G. in gebreke?
Ik ben niet zo bedreven in de talen van
allerlei stammen in de binnenlanden
van Afrika, dat ik dat kan beoordelen.
Maar beseffen we wel, hoe moeilijk het
is, de Heilige Schrift in al die verschil
lende talen te vertalen? En al is de stok
dan nóg zo krom, zou de Heere daar
mee geen rechte slagen kurmen toe
brengen? Zouden we om die reden onze
steun aan het N.B.G. mogen ontzeggen?
Paulus zegt: „Nochtans wordt Christus
op alerlei wijze, hetzij onder een dek
sel, hetzij in waarheid verkondigd, en
daarin verblijd ik mij, ja ik zal mij
ook verblijden".
En wat het Comité betreft, ik zou het
eerlijk vinden, wanneer het wilde er
kennen dat ook de Staten-Vertaling een
werk van mensen is, (Mensen, die ove
rigens zéér bedreven waren in de oude
talen, en bovendien kennelijk door de
Heilige Geest werden geleid.) Want ik
ben bang, dat het voor eenvoudige
mensen vaak zó wordt voorgesteld, als
of ieder, die zich niet onvoorwaardelijk
achter hét Comité schaart, een voor
stander van de Nieuwe Vertaling zou
zijn. En dat is bepaald niet het geval!
En tenslotte, ik ben het roerend eens
met één van de sprekers op de Toog-
dag van de Stichting tot handhaving
I van de S.V., die deze opmerking maak
te: „Bedenk, dat het vreselijk zal zijn,
wel geijverd te hebben voor de meest
I zuivere overzetting, maar niet dat
j Woord te hebben leren kennen als een
I kracht Gods tot zaligheid".
WAARNEMER.
-O-
|^444^«f De meest „ongezouten" brief kwam
-van één van de Zeeuwse eilanden. Vol
gens de schrijver eet ik van twee wal
letjes tegelijk (dat zullen dan de wal
letjes van de S;V.-en de N.V. zijn!) Ik
Iaat graag aan de lezers over om te be
oordelen of dit billijk is... Ook ol het
waar is, dat ik „met enige onbeduiden-
I-„-.ijg™ .de argumenten alleen maar een lach-
olust en de spotlust wil opwekken..."
Deze man denkt in een zwart - wit
schema. Ik moet maar eens kleur be
kennen, want Gods Woord zegt: „Het
is voor of tegten". Ik dacht dat Christus
pan door gezegd had, ^Qgn iemand in Zijn Naam
sprak: „Laat hem maar begaan, want
wie niet tegen Mij is, die is vóór Mij".
Dat klinkt wel iets anders!
Voorts is het volgens deze briefschrij
ver beter, de mensen géén bijbel in
handen te geven dan „een verwaterde
en bedriegelijke". We moeten dan ook
imaar „geen vinger uitsteken naar de-
y f genen die met een bedriegelijke gods-
1 dienst meegaan". Daarmee bedoelt hij
1018711 J''^^"'ïelijk dat we het Nederlands Bij-
belgenoptschap op geen enkele wijze
mogen steunen! Want, zo besluit hij,
„hoevelen zullen er op goede gronden
zalig worden met de Nieuwe Verta
ling?" Men kan zich uiteraard met
'evenveel recht afvragen: „Hoevelen
zullen er verloren gaan met de Staten-
Vertaling?" Ik bedoel maar, dat deze
,;j(, ten dergelijke argumenten ons geen stap
geesteiij. brengen!
INHOUJUiD
liiiinniiiis
I
te
NED. HERV. KERK
Beroepen te Wijk bij Heusden S. de
Jong te Houten; Baarn, Gameren, Bra-
kel, Waddinxveen, Giessendam en
Wierden D. Kok te Zegveld; Nieuw
Lekkerland J. Vroegindeweij te Gouds
waard.
Bedankt voor Groot Ammers C. v. d.
Bosch te Gorinchem; Den Bommel J.
Kortleve te Kludert; Oude Tonge J. Bos
te Lunteren; Oud Beijerland C. Vos te
Gouda; Waddinxveen G. v. Estrik te
Genemuiden.
Verroomsing: In „Hervormd Gooi",
schrijft Ds. W. Dyckmeester het vol
gende bericht omtrent een te houden
Avondmaalsdienst; De ochtenddienst
zal beginnen met een korte Woord
dienst, waarna zij, die de communie per
sé niet wiHen meemaken, de kerk kun
nen verlaten. Zij worden verzocht niet
te gaan zitten in het Middenvak, want
déér worden de Avondmaalgangers
verwacht. Het is de bedoeling om de
broodschalen en bekers door te geven
in de banken. Men komt dus niet naar
de tafels, maar ontvangt het sacrament
waar men zit, waardoor de viering
meer één geheel wordt en de gebrui
kelijke herhalingen die de concentratie
op het eigenlijke verstoqen, worden
vermeden, 's Avonds worden prediking
en sacrament niet gescheiden. De com
munie zelf, zal staande plaats vinden in
de ruimte onder de rechter galerij. Wij
vormen daar twee cirkels, de biimen-
ste voor hen die aan kleine bekertjes
de voorkeur geven. Ook hier dus één
viering die een wat meer liturgisch
karakter zal dragen o.m. dankzij de
medewerking van het Kapelkoor".
Van Jan Cramer kun je leren.
Onder deze titel schreef Ds. M. Groe-
nenberg te Utrecht een stukje in de
Utrechtse kerkbode in zijn artikelen
reeks „Zin jen Onzin uit de kerk".
„Zelfs van Jan Cremer kun je wat
Ieren. U weet dat hij allerlei firma's
heeft aangeschreven met de medede
ling dat hij in zijn tweede boek hun
product wilde noemen, als ze er voor
betaalden. Minstens 250,Dat is niet
zo gek bedacht door die Jan. Alleen
van Nelle is er echter op ingegaan. De
andere firma's vonden blijkbaar hun
producten te goed dan dat ze genoemd
wilden worden tussen alle sexuele be-
drijvigheden van Cremer.
Die weduwe toch! Ik had haar altijd
voor een niet onbemiddelde, doch nette
weduwe gehouden. Maar nu ging ze
met Jan aan de scharrel. En dat op
hóir leeftijd!
U zult zich niet verbazen dat ik dacht
daar zit wat in. Tenslotte schrijf ik ook
en altijd in het nette. Geen firma die
zich voor mijn geschrijf hoeft te scha
men. Ik bied dus aan uw producten in
mijn artikelen te noemen, wanneer u
minstens 250,overmaakt. Nee, nee,
niet voor me zelf, maar voor, laten we
zeggen: de restauratie en consolidatie
van onze oude kerken, 't moet gemak
kelijk zijn om zinnetjes in te voegen
als: „Ik zette mijn hoed op, die ik drie
jaar geleden kocht bij en dacht,
wat houdt hij zich goed."
Misschien kan ik ook predikanten en
kerken aanschrijven met het aanbod
hun kerkelijk bedrijf te noemen. Zo in
de trant van: ik had een vrije zondag
avond enliep de kerk binnen,
wat wordt daar toch altijd geweldig
gepreekt. Ziet U er niet wat in?"
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Hengelo H. Biesma te
Stadskanaal en W. Brandsma te Slie-
drecht; Deventer H. Eerland te Amers
foort en A. Hilbers te Zwolle; Noorde-
loos G. Bouw te Eemdijk en kand. J.
Kruis te Apeldoorn; Bennekom G.
Bouw te Eemdijk en M. Tanis te Ba-
rendrecht.
Beroepen te Boskoop kand. J. Kruis
te Apeldoorn; Hengelo H. Bilsma te
Stadskanaal; Meppel, kand. A. Boers-
ma te Leeuwarden.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Corsica (U.S.A.) A. Ver-
gunst te Rotterdam; Terwolde J. Ka
rens te Nieuwerkerk; Veen J. Westrate
te Meliskerke; Hardinxveld G. Schip-
aahboord te Apeldoorn.
Bedankt voor: H. I. Ambacht-Vlis-
singen en Rhenen P. Blok te Dirksland;
Groningen G. Schipaanboord te Apel
doorn; Leiden G. Zijderveld te Middel
burg.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Emmen D. Borgers te
Nijverdal; Laren J. Knol te Beverwijk;
's-Gravenhage-West G. v. d. Veere te
Hardegarijp; Schiedam D. Bouwknecht
te 's-Gravenhage; Kruiningen J. v. d.
Molen, kand. te Zwolle; Noordwijk H.
Leyssen te Schoonebeek.
Aang. naar: Hellevoetsluis Dr. H.
die eniSI
tn voor m
minder b^
lakantie, 3
Jte aans*^
|per maan»
Salaris
lenstjarenï
tn doorgef-
■recteur, f'
43 en 1393;
nnisma'^'"*
lE TONGt
(01874)
rijden,
jouwers.
dfc.
VEBVOLGVERHAAL
P door L. KOMBRINK
Copyright:
3. J. Groen en Zoon N.V., Lelden
10
Jellie is tactvol de dijk opgeklommen
en staat nu in de keuken haar handen
te wassen. Daarna gaat zij in de kamer,
waar moeder suiker in de kopjes doet
en vader de Nieuwe Koerier leest.
„Als je de krant wilt geloven, heb
ben we over twee maanden electriciteit,
moeder! Of heb je het al gelezen?"
„Nog niet, Tom. Nou, het zal een
opluchting zijn. Jullie hadden varmidr-
gen de lamp laten walmen. En je kunt
dat roet haast niet wegkrijgen".
„Hoe laat roep je Geert, vader?"
„Hè, zijn juUie er weer? Ik had hele
maal geen erg in je! Hoe laat ik Geert
roep? Wel, hoekwant mag niet te lang
blijven liggen. Hij moet om half vijf de
beug biimen hebben".
„Ik ga morgen mee halen", beslist
Jellie.
„Ik roep je niet", zegt Buter even
beslist.
„Wees wijzer, kind", laat vrouw Bu
ter zich horen. „Je hebt je slaap nodig.
Je hebt een drukken dienst". i
„Voor een keer kan alles, moeder. Ik
heb nog nooit meegemaakt dat er een
hoekwant gehaald werd".
„'t Is de moeite niet, die paar hon
derd hoeken", bromt Buter.
„Ik zou maar rustig in bed blijven,
meisje".
„Ik ga toch mee", houdt Jellie kop
pig vol, „Waar zien jiillie me voor
aan? Stel je voor dat onze Geert eens
ziek werd. Denk je dat ik vader alleen
met z'n fuiken zou laten tobben? Ik
kan net zo goed roeien als wie ook!"
„Kan ik voor Geert ook inschenken?"
vraagt haar moeder.
„Hij zal zo wel komen, denk ik".
Zij vertelt niets over Evert .Zij had
echt met hem te doen. Wat zag de
stumper er zielig uit! En toch stond er i
maar weinig zee. Zij zou wel eens wil
len weten of Frits ook last van zee
ziekte zou hebben. Hij is nu matroos.
En die mogen toch niet zeeziek worden
volgens haar. Opeens ligt er een glim
lach op haar gezicht. In gedachten
roert zij haar koffie. Als hij met ver
lof komt zal ze hem op de proef stellen.
Als hij hoort' dat Evert is me,e geweest,
zal hij eveneens een tochtje willen ma
ken. Zij zal
„Ik vind dat onze Geert lang weg
blijft", merkt Buter op.
„Was hij nog in de punter toen- jij
wegging, Jellie?"
„Hij was bezig het touw vast te leg
gen. Masir daar heeft hij geen kwartier
werk aan, zou ik zeggen".
„De jongen kan iets overkomen zijn",
zegt vrouw Buter ongerust. „Ga eens
kijken, Jellie. Als het er op aan komt
is onze Geert nog een kind!"
Met driftig geritsel vouvirt Buter de
Koerier in zijn voegen.
„Altijd dat gehannes in 't donker",
moppert hij. „Voortaan zorgt hij bij
licht thuis te zijn van zee".
Als Jellie langs het huis loopt hoort
zij het fluitje van haar broer. Het ge
luid komt van het weidepad. Geert is
dus naar de buren geweest.
Inderdaad, Geert is bij de Franke-
ma's geweest. Toen Evert overeind
krabbelde om naar huis te gaan, zag
Geert dat hij op zijn benen stond te
wankelen.
„Ik breng je naar huis, Evert", had
hij kortaf gezegd. Evert had geprotes
teerd, maar toch liet hij zich gewillig
bij de arm nemen toen zij de dijk op
moesten. Nabij het huis van Buter had
de gebrekkige jongen schuw terzijde
gekeken, bang dat Jellie hem zou zien.
„Nu zie je dat ik niks waard ben,
Geert", had hij gezegd toen zij naast
elkaar door de wei liepen.
„De sterkste kerel kan zeeziek wor
den. Evert", troostte Geert hem.
„Best mogelijk, maar ik geloof niet
dat een ander zich zo zwak en misera
bel zou voelen als ik. Waar ben ik ei
genlijk nuttig voor? Jullie zijn allemaal
rechtschapen en sterk. Ik zag Jellie
roeien. Zij doet voor jou ,en je vader
niet onder. Als ik tien slagen had moe
ten roeien, had ik al voor munt gelegen.
Als ik naar het dorp fiets, breekt het
zweet me van alle kanten uit".
„Wij kurmen allemaal niet even sterk
zijn. Evert. Je moet rustig aan doen.
Neemt je vader nog ander volk, nu
Frits weg is?"
„Ik geloof het niet. De drukste tijd
is voorbij. En als het graan rijp is, zal
hij wel een arbeider nemen, denk ik".
„Als het moet, springen wij wel bij
hoor!"
„Fijn dat je dat zegt, Geert".
Plotseling grijpt hij Geert bij de arm.
„Als je me goed kende, zou je nooit
weer wat tegen me zeggen. Ik ben een
vent van niks, werkelijk waar! Ieder
een is goed voor me. Thviis en jullie
ook. En nu onze Frits weg is, zit me
iets erg dwars".
„Wat is dat dan, Evert?" vraagt Geert
nieuwsgierig.
„Och, het is misschi'en de moeite van
het vertellen niet waard. Toen ik Frits
bezig zag in het hooi, had ik opeens 'n
erge hekel aan hem".
„En waarom had je een hekel aan
hem?"
„Bespottelijk eigenlijk; omdat hij
werkte. Omdat hij met grote plokken
hooi speelde zoals onze kat het met een
muis doet. Nou moet je mij goed be-
Als U denkt dat er op het gebied van
reiscomfort niets meer te veranderen
en te verbeteren valt, vergist U zich.
Knappe koppen met een uitgesproken
technische knobbel hebben zich over
dit probleem gebogen en het resultaat
is niet mis: de slaap-touringcar, d.w.z.
de touringcar met couchettes. Op slag
verouderd zijn de touringcars met zgn.
vliegtuigstoelen, waarin je, dank zij een
verstelbare rugleuning, zo goed en zo
kwaad als het gaat een dutje doet.
De belevenissen van een reizend-re
dacteur:
Bij onze slaap-toviringcar aangeko
men, merkten wij, dat de wonderen
toch werkelijk de wereld nog niet uit
waren. Want eten wonder was het, toen
wij, na een hapje te hebben gegeten in
een wegrestaurant, onze toch al zo ge-
riefelijke zitplaatsen veranderd zagen
in couchettes, in twee rijen boven el
kaar, elk voor twee personen. Ze wa
ren bijna twee meter lang en meer dan
een meter breed, voorzien van dekens
en kussens, zodat we comfortabel de
nacht konden doorbrengen, languit lig
gend -op een heerlijke schuimrubber
matras. Boven onze hoofden leeslamp
jes, verstelbare luchtverversing en een
waarschuwingsknopje voor de stewar
dess. Achterin is een toilet en een klei
ne bar voor een frisse dronk onderweg.
's morgens na het ontbijt in een weg
restaurant en juist voor onze touring
car de autobahn verliet oia aan het
laatste traject in de bergen te beginnen
waren de zitplaatsen weer terug. Net
op tijd, want het is een opwindend ge
voel tussen de bergen door te rijden
waar je straks je vakantie wilt door
brengen. Voor de lunch was iedereen
op de plaats van bestemming.
De voordelen:
De vraag rijst natuurlijk of nacht
bussen niet uit de tijd zijn, maar als
U zich realiseert dat deze, door de In
ternationale Reisorganisatie Hotelplan
geïntroduceerde touringcar pas vrijdag
avond zijn rit in Amsterdam begint
(dus die dag kost geen vakantie) ter
wijl U al in de loop van de volgende
morgen in uw vakantie-oord aankomt,
dan zal het U duidelijk zijn dat hier
sprake is van een grote tijdwinst. U
kunt nu werkelijk een volle week ge
nieten van aen vakantie in de bergen
van Tirol voor slechts vijf vakantie
dagen, want in de loop van de zondag
bent U weer thuis, waar U ook woont
in ons land.
Deze manier van reizen is volkomen
nieuw voor Nederland, doch in Enge
land bezitten de organisatoren reeds
een jaar ervaring en volgens insiders
een bijzonder gunstige. Wij kunnen het
ons voorstellen. Het is een vrij luxu-
eiize manier van reizen met winst aan
vakantiedagen, terwijl de kosten niet
hoger zijn en men geen gevaar loopt
„verreisd" te geraken.
MIDDELHARNIS-SOMMELSDIJK
DIEKHUUSNIEUWS
Muziekconcours op 18 m^aart.
In het Diekhuus wordt op 18 maart a.s.
het muziekconcours gehouden. Inschrij
vingen voor allerlei instrumenten kun
nen plaats vinden tot 10 maart a.s. Ver
dere inlichtingen worden verstrekt via
het Diekhuus.
Zaterdag gesloten.
Morgen zijn er geen activiteiten van
clubs, ruilbeixrs e.d. in verband met
Jeugdweekeinde.
Volgende week ruilbeurs.
Van 2-3 uur op zaterdagmiddag volgen
de week is er weer ruilbeurs voor ie
dereen. Toegang gratis. Ieder die iets
wil ruilen is welkom.
Matte te Rotterdam; Ylst H. Dijkstra
te Diever.
Bedankt voor Blija, Lemmer en Op-
penhuizen H. Dijkstra te Diever; Hoorn
■en Voorburg H. v. Bottenburg te
Noordwijk; Eindhoven J. Schelhaas te
Leeuwarden.
GEREF. KERKEN (Vrijgemaakt)
Beroepen te Assen S. Braaksma te
Souburg; Daarlerveen J. Wildeboer te
Driessum.
Aang. naar Pieterburen J. C. Post,
kand. te Leeuwarden.
Bedankt voor Heerde D. Nieuwen-
huis te IJmuiden; Alblasserdam - Ave
rest - Blija - Diever - Drogeham -
Ferwerd - Garrelsveer - Krimpen a. d.
IJssel - Exloirmond - Pemis en Winken
kand. J. Post te Leeuwarden.
Uithuizen; Na bevestiging door zijn
vader Ds. D. v. Dijk, em. pred. te Gro
ningen, deed Ds. J. v. Dijk gekomen
van Nagele, intrede alhier met Matth.
20 1-16. Het merkwaardige is, dat ook
zijn vader deze gemeente heeft gediend.
GEREF. GEM. IN NEDERLAND
Beroepen te Rotterdam-West J. Pan-
nekoek te Terneuzen.
OUD GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Stavenisse J. v. d. Poel
te Ede.
RIJMEN VAN TIJMEN
Sommelsdijk had weer eens
Iets geheel apart.
Land- en tuinbouwjongens,
Leren daar heel hard.
Worden er natuurlijk.
Praktisch opgeleid.
Maar doen ook aan stemmen.
Teken van de tijd!
Dus zo'n vijf en zestig.
Maakten 't hokje rood.
Ja, de interesse
Hiervoor was zéér groot.
EnD'66
Kwam er zelfs aan bod.
Ook de landsbelangen,
Maar... wie won tot slot?
Wel boer Hendrik Koekoek
Ginds uit Bennekom.
Landbouwschool ging zeker,
Ongemerkt dus „om".
Zelfs geen kwestie Adams
Raakt die meerderheid.
Men wil Hendrik Koekoek,
Juist in deze tijd!
Men wil wel vernieuwing.
Juist op deze school,
't Leren gaat weer verder.
Thans luidt het parool:
Luister naar de Koekoek,
In de maand van mei.
Wie hem 't meest zal horen,
Krijgt één dagje vrij.
grijpen. Vader en Dorus werkten net
zo hard, maar op die was ik niet jaloers
En dat komt doordat Frits een twee
lingbroer van me is. Als hij toen een
arm of been had gebroken, wat ik mis
schien hardop gaan lachen.
Is dat niet gemeen?"
Geert haalt weifelend zijn schouders
op. „Och, wat moet ik daarop zeggen!
Het is wel vervelend als je ziet dat een
ander meer kan dan je zelf".
„Ik zou daar een goede reden voor
hebben als ze mij dit lieten merken.
Maar dat is het 'm juist. Iedereen ont
ziet me. Vader draagt me nooit zwaar
werk op. Als ik ergens aan bezig ben
dat volgens vader of Frits te zwaar
voor me is, nemen ze het van me over.
En weet je wat Frits zostraks zei bij de
bus? Hij zei: „Probeer niet tegen va
der of Dorus op te werken". Dat zei hij
Geert! Vijf minuten daarvoor had ik
nog iets hatelijks over hem gezegd. Ik
zat achter op de fiets, toen Jellie er
aan kwam. Ik maakte een onverwachte
beweging, zodat we vielen. Frits z'n
broek ging kapot en hij zal zich ook wel
bezeerd hebben. Toen je zuster weg
reed riep ik haar achterna dat Frits
haar een zoen had willen geven. Als ik
in zijn plaats geweest was, had ik hem
van de bagagedrager geschopt. En toen
daar bij de bus zei hij dat ik met het
werk maar rustig aan moest doen".
„Frits is 'n beste vent", knikt Geert
overtuigd. „Maar jij bent ook zo kwaad
niet hoor! Zo, je bent er. Nou, ga ik
vlug naar huis, want moeder is altijd
ongerust als ik even te lang wegblijf.
Wel te rusten hoor. En denk erom dat
iedereen zeeziek kan worden".
HOOFDSTUK 4
Een stormwind geselt het water. Vlok
ken schuim vliegen tegen de zeedijk op
en vallen aan de luwe binnenzijde
neer. Het lijken stukjes schapewol zo
als ze daar liggen. Maar een striemende
regenbui doet het schuim versmelten
om met razende snelheid voort te ijlen,
voortgedreven door de wind.
Met een diepe rimpel tussen zijn ogen
staat Buter op de dijk. Het is halfvijf
in de morgen. Zo nu en dan ziet hij
het dichtstbijliggende vlaggetje van
Geert z'n hoekwant. Maar er is geen
kijk op om met dit weer de haven uit
te gaan. Plotseling zijn er haastige
voetstappen op de dijktrap. Ietwat ver
stoord kijkt de visser om.
„Waarom blijven ze niet in bed",
bromt hij binnensmonds. Niet mooi ge
noeg dat Geert daar aankomt, Jellie
komt dicht achter hem de trap opklim
men. Hijgend blijven ze naast hun va
der staan. Jellie's haar waait recht
achteruit. Geert wrijft een paar regen
druppels uit zijn ogen en tuurt over de
zee. Dan wijst hij. „Ik zie het ene
stengetje, vader. Kijk, Jellie, daar!"
(wordt vervolgd)
