De P.v.il.a.
Netto tekort van
op fiegroting
Dirksland
r
voorheen en thans
Meditatie
Vijf-guiden biljetten
komen in omloop
F^C KDRTEHECsZOON
Wie zich thans op
Eilanden-nieuws
jaargang
Vrijdag 2 december 1966
No. 3541
CHR. STRBEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZIJID-FTOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
VOOR BABY'S HUIDJE
„Waar gaan we heen?"
B. en W. zijn niet ontevreden.
Hoop op ruimere toeschikking van
benodigde middelen.
Op verzoek en ter ere van de goede Sint geef ik zaterdag
3 december a.s. mijn hele winst aan mijn klanten. ledere
a,utomobilist, die op die dag komt tanken, krijgt een vol
wassen CHOCOLADELETTER GKATIS en aan aUe
bromfietsers EEN KEEP CHOCOLADE, Voor de vas
te klanten, die op die dag geen benzine nodig hebben,
wordt een exemplaar gereserveerd.
MOBILSTATION „DE RONDE
Langeweg, Sommelsdijk
expl. S. V. d. VALK
BOOM" 1
Brtllant'
van Andel
KRUIDER's
abonneert
GRATIS
Fruitmanden en Fruitbakies
„De Fruïtcentrale"
PKINS HENDBIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDKLHARNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, SoTnTT)pi.sf<fl>
rel. (01870) 26 28, na 6 uur 's avonds Tel. 20 25 Giro 167030
.■- -s
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
ABONNEMENTSPRI.rS 2.73 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 16 cent per mm.
BO ront'-a'-i speciaal taripf
- 5 -
Ook de grote socialistische partij in
jjederland heeft een merkwaardige
ontwikkeling meegemaakt. Er is een
enorm verschil tussen de beginperiode
van de oude S.D.A.P. onder Troelstra
(j de huidige P.v.d.A. van Den Uyl c.s.
get socialisme de term is 1830
ontstaan werd al spoedig marxistisch
ook dat in ons land. Dit betekent, dat
Je S.D.A.P. een ideologische basis vond
in het historisch materialisme, de leer,
iat het stoffelijke het geestelijke be
paalt en dat dus het produktie-systeem
liet hele sociale, politieke en geestelijke
levensproces beheerst. Ook de godsdienst
is slechts het produkt van een bepaalde
jiaatschappijvorm n.l. de kapitalisti-
sohe met haar particuliere eigendom,
liaar streven naar winst en vrije con
currentie. Dit marxisme, nu nog aan
gehangen door de communisten, was
Jus atheïstisch. Marx noemde de gods
dienst opium voor het volk. Het stoffe
lijke is primair en de hele historie is
niets dan een worsteling tussen de
maatschappelijke groepen van bezit
ters en bezitlozen, kapitalisten en pro-
letariërs. Dat noemde hij de klassen
strijd. Met ijzeren noodwendigheid zou
liet kapitalisme ondergaan en op zijn
puinhopen zou een socialistische heil
staat verrijzen, waarin de particuliere
eigendom zou zijn verdwenen, de pro-
dnktiemiddelen zouden zijn gesocia
liseerd d.i. onder de hoede van de staat
gebracht en alles zou gedirigeerd wor
den van bovenaf. Maar eerst zou de
arbeidersklasse in nog slechter omstah-
digtieden komen: de „Verelending"
(steeds ellendiger worden) noemde hij
at, maar als de „proletariërs aller
landen" zich zouden verenigen en de
wereldrevolutie beginnen, zouden ze
1 ketenen afwerpen en de rode heil
staat realiseren (Sovjet-Unie, Rood Chi
na).
Toen in 1894 de Sociaal-Democrati-
sctie Arbeiderspartij (S.D.A.P.) werd
opgericht, stelde hij zich zeer beslist op
de grondslag van het marxisme, dus
net inbegrip van het historisch-mate-
rialisme en de klassenstrijd. Ze ging
echter ook strijden voor onmiddellijke
sociale hervormingen, want „men wilde
de arbeiders niet laten verhongeren op
hun tocht naar het beloofde land" In
beginsel was ze revolutionair, anti-mo
narchaal, anti-godsdienstig,, anti-cleri-
taal en anti-militaristisch. Aan een
„kapitalistische" regering wilde ze tot
liort voor de laatste oorlog niet deel
nemen. Ze was een typische arbeiders
partij. Uiteraard erkende zij de gods-
liienstige antithese niet als de grond-
voor de partijvorming. Dat mocht
alleen het sociaal-economische element
in. De grote tegenstelling was voor
kaar uitsluitend: conservatief-progres
sief. Dat echter het anti-christelijke
element sterker was dan het progres
sieve bleek in 1905, toen de S.D.A.P. op
ii liberalen stemde om het kabinet-
Koyper te doen verdwijnen!
In het parlement bewandelde ze al
dig de weg van het reformisme
tiervorming van de sociale toestanden
W de wetgeving). In 1902 besloot ze
ielfs zich niet meer tegen het bijzonder
•nderwijs te keren om zodoende room-
en protestantse arbeiders te trekken.
Dat was dus louter taktiek. Ook inzake
4e godsdienst werd ze daarom wat ge
matigder: deze werd tot privaatzaak
wklaard. Dit geschiedde onder veler
('otest en in 1909 scheidden rasechte
"arxisten als Wijnkoop c.s. zich af en
firmeerden ze een nieuwe partij, die
tommunistisch was. Ondanks dit refor-
■"isme bleven de revolutionaire ele-
ifflten aanwezig. Zij kwamen b.v. tot
*ing bij de spoorwegstaking van 1903
"1 bij de oproep tot revolutie door
lioelstra in 1918. Een echte democra-
"sclie partij was de S.D.A.P. dus niet.
In de loop van de dertiger jaren
wam er een kentering in de opvattin-
po, vooral veroorzaakt door de gebeur-
TOssen in Duitsland (Hitler aan de
Jiacht 1933). Men ging begrijpen, dat
anti-militaristische propaganda van
»*t gebroken geweertje" levensge-
^rlijk was en in 1937 werd dus ge-
•it voor de instandhouding van een
'^erlandse strijdmacht. Het anti-mo-
"Tchale beginsel verdween wel niet,
Jaar de houding tegenover het Oranje-
getuigde van meer waardering. En
J* inzake de visie op de maatschappij
nien langzaam aan het radicale
Ipunt verlaten en kwam in 1935
Jf,'.Plan van de Arbeid tot stand, dat
«ing van het z.g. plansocialisme, dat
;*ter nog menige oud-socialistische
'"^e bevatte en tot staatsdirigisme in
2 economie moest voeren. Tenslotte
-n in 1939 ook voor het eerst twee
*aalisten deel aan het kabinet-De
r«i n.l. de heren Albarda en Van den
tempel.
Hjif; srote koersverandering kwam in
wi94g met de z.g. „doorbraak", die
'*'s gestimuleerd is door het samen-
- *en van een aantal gijzelaars in
f - Michielsgestel gedurende de oor-
'f-a. Schermerhorn en Lieftinck. Een
"«Mal personen van christelijk begin-
Laat ons dan heengaan naar
Bethlehem. Lukas 2 15
Waar gaan we heen? Dat is onge
twijfeld een vraag, die vooral in de te
genwoordige tijd velen zichzelf en an
deren stellen.
Waar gaan we heen? En ik denk aan
het terrein van de grote, internationale
politiek. Alles spitst zich meer en meer
toe in het leven van de volken der
aarde onderling. De bewapeningswed
loop is meer dan beangstigend en aan
de gezichtseinder stapelen zich de wol
ken op, de naderende wereldbrand
steeds naderbij brengend.
Waar gaan we heen? Het is ook een
vraag, die opkomt bij het beschouwen
van de nationale politiek, waar de ont
aarding van het geld, die opkomt, de
druk der belastingen, de steeds meer
om zich heengrijpende werkloosheid,
benauwende vormen gaan aannemen.
Waar gaan we heen? Deze vraag mag
ook wel gesteld worden, wanneer we
de ontwikkelingen op kerkelijk terrein
nagaan. Er is schier geen kerk of deze
heeft te kampen met een doorgaande
saecularisatie, een vervlakking van de
beginselen, een verschraling van het
geestelijk leven. De oude Vaderlandse
kerk is na de jongste synodebesluiten
ten aanzien van de vrouwelijke predi-
sel had een steeds groeiende antipathie
opgevat tegen de antithese.
Zij waren ten dele aanhangers van de
dialectische theologie van Karl Barth,
die tegen christelijke organisaties was.
Ook de „nieuwe koers" in de Ned. Herv.
Kerk, gericht op integratie van de oude
richtingen, had er veel invloed op. Na
de bevrijding kwam tenslotte via lang
durige samensprekingen een nieuwe
partij tot stand, bestaande uit de S.D.
A.P. (Drees, Vorrink, Banning), de oude
Vrijz.^ Dem. Bond (Schermerhorn, Von
deling en aanvankelijk ook Oud), de
Chr. Dem. Unie (Buskes), een aantal
C.H. zoals Lieftinck, Van Walsum en
Idehburg en enige rooms-katholieken
als Ruygers, Tans e.a. In februari 1946
werd zo de P.v.d.A. geboren als speci
fieke doorbraakpartij. Zij moest de
nieuwe antithese n.l. die tussen pro
gressieven en conservatieven propage
ren. Deze nieuwe partij, praktisch de
voortzetting van de S.D.A.P., is niet
marxistisch, wel socialistisch. Ze heeft
vrijwel alle oude beginselen afgewor
pen en bedoelt een verzamelgroep te
zijn voor allen, christenen en humanis
ten, die een gematigd socialistische
maatschappij met veel dirigisme en
plan-economie voorstaan.
De P.v.d.A. is niet geworden wat de
initiatoren ervan verwacht hebben. Uit
de A.R.P. trad vrijwel niemand, uit de
C.H.U. een kleine groep en uit de
K.V.P. ook slechts een gering aantal
toe. Deze 'doorbraak is praktisch mis
lukt. De P.v.d.A. werd één van de twee
grote regeringspartijen: van 1946 tot
1958 is ze steeds in het kabinet verte
genwoordigd geweest. Vooral onder het
premierschap van dr. Drees was ze erg
favoriet en van 1952 tot 1959 zelfs de
grootste partij. Daarna is het bergaf
waarts gegaan en dit voorjaar keerde
ze bij de stembus terug tot bijna de
vooroorlogse sterkte van de S.D.A.P.
Dr. Couwenberg, een r.k. politicoloog,
schreef in zijn „Het Nederlandse partij
stelsel in toekomstperspectief" al in
1960: „De socialistische beweging maakt
momenteel onmiskenbaar een crisis
door". Dit is thans wel in zeer ver
sterkte mate het geval. Er is grote in
terne verontrusting over haar toekomst,
vooral na de catastrofale nederlaag van
1966. Brede groepen laten haar in de
steek. De P.S.P. trekt linkse, radicale
elementen weg, anderen verdwijnen
naar de V.V.D., de C.H.U. en de Boe
renpartij. Zij vertoont allerlei stromin
gen. Het langdurig deelnemen aan de
regering'heeft'haar geen goed gedaan
vanwege de compromispolitiek. De par
tijvoorzitter. Suurhof en de fractievoor
zitter Vondeling werden minister in het
kabinet-Cals. Tweederangsfiguren als
Tans en Nederhorst namen hun plaats
in. De populairiteit van Drees hield
voorheen de zaak bijeen, maar de im-
populairiteit van het kabinet-Cals en
het- fiasco van Vondeling's optreden
droegen in hoge mate bij tot de jongste
debacle.
De voornaamste oorzaak van de spec
taculaire teruggang van de P.v.d.A. is
echter naar onze mening niet van in
cidentele, maar van structurele aard.
Het sociahsme heeft er van de aanvang
kanten en de toelating van de Remon
stranten, toch wel gevaarlijk dicht bij
het punt gekomen waarbij niet alleen
het wei-wezen der kerk maar zelfs haar
wezen in het geding gaat komen, met
alle kwalijke gevolgen van dien.
Waar gaan we heen? Het is ook een
vraag die we tenslotte (of moet hij zeg
gen: in de eerste plaats?) te stellen
hebben aan ons zelf. Want we zijn im
mers op reis. Het leven staat geen
ogenblik stil. We zijn op weg naar ons
einddoel. En wat zal dat zijn? Wat een
wonder en wat een genade, dat dat er
ook in deze donkere dagen voor Kerst
feest een gemeente van Christus ge
vonden wordt, die het in blijde ver
rukking mag uitroepen: „Laat ons dan
heengaan naar Bethlehem!"
Wij reizen naar de grote vrij stad der
genade en zullen straks het aloude
Evangelie horen: „Want een kind is ons
geboren, een zoon is ons gegeven en
de heerschappij is op Zijn schouders en
men noemt Zijn naam Wonderlijk,
Raad, Sterke God, Vader der eeuwig
heid. Vredevorst!
In Christus vinden we de ontwar
ring van alle knopen, de oplossing van
alle vraagstukken. Daartoe zullen we
éérst iets anders moeten beseffen. Dat,
wat een dichter heeft genoemd met de
woorden: Op de bodem aller vragen,
ligt der wereld zondeschuld.
Hier hebt ge immers de oorzaak van
alle leed, zieleschraalheid, dreiging en
angst. En nu is er weer de adventstijd
om ons daarop te bezinnen. Adventstijd
is er in de eerste plaats, om ons in
schuldverbrijzeling te realiseren waar
vóór we Christus nodig hebben. Alleen
in de nacht der zonde-ontdekking
gloort de dageraad van de Kerstnacht.
Laat ons dan heengaan naar Bethle
hem! Dat zij het antwoord op alle le
vensvragen die zich thans aan ons op
dringen en waarop we in, en uit ons
zelf nooit geen afdoend antwoord zullen
kunnen geven. Wij, grote en wijze men
sen zullen het regiment uit handen
moeten geven om het te leggen in de
handen van dat schijnbaar hulpeloze
Kind. En dan zal het blijken dat Zijn
handen, trouwe, almachtige, straks ook
doorboorde handen zijn, waarvan Hij
zelf getuigt: Niemand zal ze uit Mijn
hand rukken. Dat zijn handen, die Hij
zegenend en verzoenend wil leggen op
schuldige hoofden en schuldige harten,
die zich vol eerbied en aanbidding bui
gen voor Bethlehems kribbe en het
daar fluisteren: O mijn Koning!
Door het Kind, worden we alleen
maar kinderen. Kinderen Gods! En zo
wij kinderen zijn, zo zijn we ook erf
genamen. Erfgenamen Gods en mede
erfgenamen van Christus.
En dan hebben we alles! Alles voor
de tijd en alles voor de eeuwigheid!
Laat ons dan heengaan naar Bethle
hem en de stille bede ruise in ons hart:
Maranatha! Kom Heere Jezus, ja
kom haastelijk! Kom in mijn hart!
Dan zal de zondenacht verdwijnen.
Genade spreidt haar morgenrood. Laat
ons dan heengaan naar Bethlehem.
Dirksland
C. J. Kesting
af naar gestreefd de positie van de ar
beidersklasse en later ook die van en
kele andere groepen te verbeteren. In
dat opzicht zijn de omstandigheden van
nu radicaal anders dan die van het be
gin dezer eeuw. Toen waren de arbei
ders proletariërs. De levensomstandig
heden waren schrikbarend slecht en de
sociale toestanden erbarmelijk. Na
driekwart eeuw zijn deze echter gron
dig veranderd. Toen armoede, lange
werktijden, beperkt kiesrecht, geen so
ciale verzorging, volledige afhankelijk
heid van de werkgevers, veel werkloos
heid (zonder uitkeringen); nu leven we
in een welvaartsstaat; de arbeiders
klasse deelt daar in ruime mate in; de
lonen zijn hoog, de werktijden kort;
voorts een vrije zaterdag, betaalde va
kanties, volledige werkgelegenheid, so
ciale verzekeringen van de wieg tot het
schitterend beztt
voor altijd I
Hoogstraat 164-152
Beyerlandselaan 17t
Rotterdam
WONING-INRICHTING
Oostdyk 53-61 - Sommelsdijk
graf; machtige vakbonden, die de werk
gevers de wet voorschrijven; volop re
creatie; als de P.v.d.A. een congres
houdt, is er geen parkeerruimte genoeg!
De arbeiders, zeker de jongere, voelen
zich beslist geen proletariërs meer. Ze
maken nu liever individueel promotie
dan dat ze ijveren voor een opklimmen
als klasse. Vroeger was het socialisme
een soort mythe, een ideaal, nu is het
werkelijkheid wat de welvaart betreft.
Ook de socialisten voelen zich prima
thuis in onze „kapitalistische" maat
schappij en evenals de „kapitalisten"
streven ze naar particulier bezit. Het
ligt ook voor de hand, dat de aantrek
kingskracht van het socialisme afneemt
naarmate zijn doeleinden worden be
reikt. De socialist prof. Polak vroeg
zich jaren geleden al af: „Gaat het met
het socialisme als met het liberalisme?"
Drs. Den Uyl zei in 1956: „De socialis
tische beweging dreigt ten onder te
gaan aan de vervulling van haar ide
aal". En om maar niet meer citaten te
geven tenslotte nog een Zweeds socia
list, die de evolutie als volgt kenschet
ste: „De socialisten hebben door de
emancipatie van het proletariaat en de
realisatie van de welvaartsstaat de tak
afgezaagd waarop ze zaten!"
Is het dus wonder, dat de P.v.d.A. in
moeilijkheden zit? Het socialisme past
niet op onze welvaartsstaat. Het heeft
de taak, die het zich gesteld had, vol
bracht, zonder marxisme zelfs heel wat
beter dan onder die banier, want wat
het zuivere marxisme presteerde kon
den we zien in het Stalinistische Rus
land. Het heeft dit alles trouwens be
slist niet alleen gedaan. De prot. chris
telijke en de rooms-katholieke sociale
activiteiten hebben er zeker niet min
der toe bijgedragen en in elk geval ge
durende een veel langere periode. Het
is trouwens logisch, dat in onze wel
vaartsstaat het socialistisch elan ver
zwakt en steeds meerderen de P.v.d.A.
verwisselen voor een burgerlijke partij,
wat ze trouwens zelf ten dele al ge
worden is. Zo is ze thans een twee
slachtige partij, die niet weet of ze
links of rechts moet sturen, omdat ze
altijd verlies lijdt, resp. naar rechts en
naar links.
Zo staat de P.v.d.A. voor een twee
sprong. Ze moet kiezen tussen een dier
baar verleden, waarnaar de ouderen
eigenlijk nog heimwee hebben, maar
waar geen perspectief meer in zit én
de aanpassing aan de nieuwe situatie
van de welvaartsstaat, waarin weinig
meer voor haar te doen is. Het voort
bestaan daarvan hangt, menselijk ge
redeneerd, af van de wijze, waarop de
regering samen met het parlement erin
zal slagen de economisch-financiële ba
sis ervan gezond te houden. Kiest de
P.v.d.A. voor een linkse koers, dan zal
ze niet alleen nog meer kiezers verlie
zen, maar tevens de welvaartsstaat in
gevaar helpen brengen, daar linkse po
litiek altijd inflatiepolitiek is. Kiest ze
voor rechts, dat wil zeggen in haar po
sitie: gematigd progressief, dan zal ze
velen, zowel onder de ouderen, die de
klassenstrijd nog gekend hebben als on
der de jongeren, die voor een deel ra
dicale ideeën hebben, naar de P.S.P.
jagen. Ze zit dus in een heel moeilijk
parket. De „verworpenen der aarde"
(Internationale) zitten nu in het gestoel
te der ere en delen in de welvaart van
1966. Dat schept problemen, waar de
P.v.d.A. moeilijk raad mee weet.
ontvangt ons blad tot
1 januari a.s.
U kunt zich ook opgeven bij de
plaatselijke agenten.
Naar wordt verwacht komen nog
vóór het einde van het jaar bankbil
jetten van f 5,in de circulatie.
Het nieuwe bankbiljet is ontworpen
door R. D. E. Oxenaar en gedrukt bij
Johan Enschede en Zonen, grafische
inrichting N.V. Het is gedateerd 26 april
1966. De biljetten dragen de handte
keningen van dr. M. W. Holtrop als
president en van mr. J. Schreuder als
secretaris van de Nederlandsche Bank.
Zij zijn alleen aan de achterzijde ge
nummerd. Formaat: 76 x 136 mm. Wa
termerk inktkoker met ganzeveer en
rol papier. Voorzijde: voornaamste kleu
ren groen, blauw en oker. Rechts een
portret van Vondel. Achterzijde: voor
naamste kleuren groen, blauw oker, in
het midden een gestyleerde afbeelding
van de Amsterdamse Schouwburg ten
tijde van Vondel. Rechts is de strafbe
paling opgenomen.
De gemeentebegroting 1966 van de
nieuwe gemeente Dirksland is zij
het wel wat laat ter wereld! De
raad die a.s. woensdagavond vergadert
zal worden voorgesteld de begroting
vast te stellen met een tekort op de
gewone dienst van 140.744,35 waarin
een post „onvoorziene" a 12.200,
2,per inwoner) is opgenomen, zo
dat het netto tekort 128.544,35 be
draagt.
■Mocht de raad tegen het tekort op
kijken dan kan zij steun putten uit de
visie van B. en W., neergelegd in de
uitvoerige aanbiedüigsbrief. B. en W.
geven te kennen met het eindresultaat
niet ontevreden te zijn, gegeven de
reeds jaren bestaande ongunstige finan
ciële positie der drie voormalige ge
meenten waardoor niet verwacht kon
worden dat de financiële toestand der
gemeente ineens zoveel gunstiger zou
zijn.
„Dankzij het door de raad voorgesta
ne beleid tot verbetering van de finan
ciële positie der gemeente vertoont deze
begroting een gunstiger beeld dan aan
vankelijk mocht worden verwacht" al
dus B. en W. die in dit verband waar
derend spreken over liet streven van
de raad tot het, waar mogelijk druk-
lïen van het uitgavenpeil en de op
voering van de gemeentelijke middelen.
B. en W. zien in de begroting meer
een inventarisatiestuk dan een beleid-
stuk. Er moest eerst orde op vooral
financiële zaken worden gesteld, er
is bewust naar gestreefd eerst de ver
schillende financiële grondslagen -van
de nieuwe gemeente te regelen. De re
sultaten daarvan zijn reeds in de be
groting verwerkt zodat deze een zoveel
mogelijk op de werkelijkheid afgestemd
beeld vertoont en daardoor een basis
vormt voor de begroting voor 1967.
Stijgingen.
B. en W. voeren aan dat o.m. de per
soneels-uitgaven door de loonsverho
ging per 1 jan. 1966, in vergelijk met
1964 ruim 50.000,— zijn gestegen. Ook
het van kracht worden van de Alg.
Bijstandwet heeft voor de gemeente in
grijpender financiële consequenties dan
aanvankelijk werd verwacht.
Ook de sterke stijging van de rente
voet heeft het gem. budget sterk na
delig beïnvloed. O.m. deze factoren heb
ben aldus B. en W. in het alge
meen reeds onze nationale economie
in een zorgwekkende, toestand gebracht
en zij drukken uiteraard ook hun
stempel op de gemeentelijke huishou
ding, met dit verschil dat het gemeen
tebestuur geen of weinig middelen ten
dienste staan om deze het hoofd te
bieden.
„Waar deze middelen ons wel ten
dienste stonden hebben wij daarvan
gebruik gemaakt", zo stellen B. en W.
en zij vervolgen: ondanks de druk der
omstandigheden veroorzaakt door de
administratieve verwerking van de ge
volgen van de gemeentelijke herinde
ling, hebben wij niet willen besluiten
tot uitbreiding van het gemeenteperso
neel en er de voorkeur aan gegeven
met het huidig personeelsbestand deze
gevolgen het hoofd te bieden.
Een woord van waardering voor het
administratief personeel voor hetgeen
in de achterliggende maanden onder
bezwarende omstandigheden is verricht
is bij deze gelegenheid dan ook zeer
zeker op zijn plaats. Wij willen even
min onbetuigd laten onze voldoening
over de effectieve wijze, waarop het
gemeentelijk bestuursapparaat functio
neert, ook ten aanzien van het werk
van de verschillende raadscommissies
en de taakverdeling in ons college,
waardoor een nauwe samenwerking en
intensieve bearbeiding van het gemeen
tebestuurlijk terrein is gewaarborgd.
De vruchten zijn reeds thans merkbaar.
Veel beloofd maar....
B. en W. besluiten de aanbiedings
brief met het uitspreken van de hoop
dat in deze eerste begroting van de
nieuwe gemeente de grondslag is ge
legd voor het in vervulling gaan van
de door hoger bestuur uitgesproken
verwachting dat de gemeentelijke her
indeling ook metterdaad zal leiden tot
een meer efficiënte behartiging van de
gemeentelijke bestuurstaak, in het ver
trouwen dat daartoe van de zijde van
dit hoger bestuur de nodige middelen
in ruimere mate ten dSenste zullen wor
den gesteld dan tot nu toe het geval
was.
Brandweer-Organisatie
verordening.
De raad zal tevens worden voorge
steld de brandweerorganisatie verorde
ning te aanvaarden. De raad moet n.l.
ter uitvoering van een der artikels van
de herindelingswet vóór 1 jan. 1968
beslissen hoe de organisatie en het be
heer van de brandweer in het kader
van de nieuw gevormde gemeente moet
worden geregeld. Nu de commandanten
van Herkingen en Melissant i.v.m. hun
leeftijd hun functie als zodanig per 1
VOOR BETER
NAAR OE
MIDDELHnRNIS-TEL:Z328
jan. a.s. beëindigen achten B. en W.
een regeling vóór 1 jan. 1967 gewenst.
Van de drie mogelijkheden, een be
roepsbrandweer, een plichtbrandweer,
of een vrijwillige brandweer komt
aldus B. en W. voor Dirksland de
laatstgenoemde het meest in aanmer
king.
Het uitgangspunt, dat dus ook in de
nieuwe gemeente het systeem van de
vrijwillige brandweer moet worden ge
handhaafd, heeft tot gevolg dat er in
die situatie slechts plaats is voor één
vrijwillig brandweerkorps. Het zou na
melijk niet van een juist beleid getui
gen als een gemeentebestuur de orga
nisatie van de brandweer in zijn ge
meente ging regelen door het in het
leven roepen van meer dan één brand
weerorganisatie, tenzij speciale omstan
digheden in de gemeente zulks noodza
kelijk maken, bijvoorbeeld een bos
brandweer, een bedrijfsbrandweer,
een „gewone" brandweer, enz. Zodanige
omstandigheden komen in deze ge
meente niet voor, zodat de voorkeur
dient uit te gaan naar één (vrijwillige)
brandweerkorps.
De omstandigheid evenwel dat deze
gemeente is verdeeld in drie zelfstandi
ge dorpen, elk met een aaneengesloten
bebouwde kom, leidt er wel toe, dat
dit ene brandweerkorps moet worden
verdeeld in drie zogenaamde bluseen-
heden, waarvan er in elk dorp één is
gestationeerd.
Elk dorp zou dan zijn eigen brand
weer houden. De vraag of een zodanige
regeling ook uit een oogpunt van doel
matigheid verantwoord is, beantwoor
den B. en W. bevestigend. Hierbij moet
Speciaal in het opmaken van
B. V. d. VEER
Telefoon 2682 Westdijk 36
MIDDELHARNIS
in het oog worden gehouden dat de af
stand tussen Herkingen en Melissant
enerzijds en Dirksland anderzijds 5 a
6 kilometer bedraagt. Met het afleggen
van deze afstand met een brandv>reer-
auto is een zodanige tijd gemoeid, die
beslissend is voor het bedwingen van
een brand in zijn beginstadium. Zij
achten het om die reden niet verant
woord de brandweer op één plaats te
concentreren. Daarbij komt dat het ooli
uit een oogpunt van algemene hulp
verlening in bijzondere omstandighe
den, waartoe de brandweer eveneens
verplicht is, van uitermate groot be
land is te beschikken over een plaatse
lijke hulpverleningskern. „Om deze re
denen dient de voorkeur uit te gaan
naar de hiervoor beschreven organisa
tie-vorm", aldus adviseert het college.
Hoewel er dus bij een op deze wijze
georganiseerde brandweer voor de
uiterlijke waarneming weinig verandert
geschiedt zulks wel intern. Aan het
hoofd van één brandweerkorps kan
slechts één commandant staan, die ver
antwoordelijk is voor de gang van za
ken in het gehele korps.
Bij brandblussing zal uiteraard het
eerste optreden veeal wel staan onder
leiding van de plaatselijke bevelvoerder
zolang de commandant nog niet ter
plaatse is.
Met betrekking tot de overige zaken
van de brandweer, zoals zorg voor een
goed contact tussen al de delen van
het korps, personeelsopleiding, materi-
eelbeheer, doelmatige organisatie, enz.
neemt de commandant een zeer belang
rijke, plaats in, met name ook ten aan
zien van zijn relatie tot het gemeente
bestuur".
Voorgesteld wordt de verordening
vast te stellen.
Woningbouw.
Van het bestuur van de woningbouw-
ver. „Dirksland" is een verzoek ont
vangen, bouw- en grondvoorschotten
beschikbaar te stellen voor de bouw
van 16 woningwetwoningen, tjrpe A en
16 van type B alsmede één rolstoelwo
ning in Dirksland en voor 8 woning
wetwoningen in Herkingen. De raad
wordt voorgesteld de gevraagde voor
schotten te verlenen.
