Resiauraiie Ned. Herv. kerk
ie Oude Jonge bijna geree
gd
hleJitatie
s
Of
De Rooms-Katholieke
Kerk in onrust
F^C.KORTEWECgZOONII
i l Nieuwe gemeeniewapens
voor Middelhar nis en Dirksland
vasigesield
♦♦♦♦♦♦♦f
Ogen-
nieuws
39e jaargang
Vrijdag 9 september 1966
No. 351?
CHR. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Met kaars en bezem vinden
Toren wordt voorzien van historie-getrouwe spits
-o-
Brillant'
van Andel
Mlddelharnis
ember
e het de
kortston-
ons Weg
geliefde
zorgzame
behuwd-,
vergroot-
LLA
RS
van
neveld
m van 82
eneveld
eneveld
n-
roeneveld
roeneveld
eneveld-
Kiesling
n Berg-
-roeneveld
den Berg
achter
ren.
emen.
ber 1966.
s is be-
ensdag 7
6 des na-
op de al-
afplaats te
de het de
nze diepe
et zieken-
sland van
emen onze
behuwd'
ergrootva-
behuwd-
m
MOYSES
r van
e Geus
"m van 77
eelneming
dend,
-maker-
Moyses
maker
an-
Moyses
an
achter
ren.
mber 1966.
4
nis is be-
dag 9 sep-
2 uur na-
het sterf-
U vriende-
itgenodigd
e de laat-
pen bewij-
d tot onze
id in het
Dirksland
urig Ujden
broeder,
m, de heer
MOYSES
ar van
e Geus
om van 77
anden.
deelneming
udend:
'oyses
sept. 1966.
iddags
en voor
ootaard-
bonen,
Ouddorp
elsdijk
PBINS HENDRIKSTHAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDEIHARNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijk
rel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avonds Tel. 20 25 Giro 167930
Verschijnt tweemaal per voeek: dinsdag- en vrydagavond
ABONNEMENTSPRIJS 2,75 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 16 cent per mm.
Bö contract speciaal tarief.
Het is voor een protestant niet ge
makkelijk een goede indruk te krijgen
van wat zich de laatste jaren in de R.K.
Kerk afspeelt, maar uit allerlei publi
caties, verslagen, boeken, radio, tele
visie en gesprekken met roomsen kan
men er zich toch wel een beeld van
vormen. Dit is zeker, dat enerzijds een
opstuwende voorhoede bezig is heel
wat dode traditie en niet essentiële
■feestelijke ballast op te ruimen, maar
dat anderzijds de achterhoede hardnek
kig poogt het tempo daarvan te vertra-
tren. Gabriel Smit verklaarde, dat thans
bij de roomsen het gesloten cultuur-
beeld wordt opengegooid, maar bij de
dood van Johannes XXIII waren er in
het Vaticaan prelaten, die zeiden: de
kerk zal vijftig jaar nodig hebben om
te genezen van de wonden, die Johan
nes haar geslagen heeft! In ieder geval
worden heel veel heilige huisjes ge
sloopt, ook op het gebied van dogma
tiek en liturgie en kerkbestuur. De r.k.
prof. Van de Pol uit Nijmegen, die zelf
hervormd is geweest, doch op zijn 41ste
jaar overging naar de Roomse Kerk,
verldaarde, dat men in protestantse
kring beslist de veranderingen onder
schat, die sinds het pontificaat van Jo
hannes XXIII binnen Rome hebben
plaats gehad. Het staat vast, dat men
er duidelijk bezig is met het afbreken
van allerlei specifiek roomse eigenaar
digheden, die op ons, protestanten, al
tijd een ietwat ridicule indruk hebben
gemaakt.
Enige tijd geleden woonden we een
begrafenisdienst bij van een goede
roomse kennis. Bij die gelegenheid viel
het ons op hoeveel soberder het inte
rieur van de nog betrekkelijk nieuwe
kerk was, vergeleken met de overdadi
ge, kleurrijke en weelderige inrichting
van de oude kerken, met name van die
in roomse landen. Wie een indruk wil
krijgen van het oude katholicisme moet
de grote buitenlandse kathedralen
eens gaan bezoeken: de Sint-Pieter en
andere in Rome, de Dom van Milaan,
de San Marco in Venetië, de Dom van
Florence, de Stefansdom in Wenen, de
Notre Dame in Parijs, enz. Men komt
er niet uitgekeken op al het schoons,
maar ook niet op alle objecten van bij
geloof. Wij hebben altijd de indruk ge
had, dat de roomse kerkleiding door de
eeuwen heen in zeer hoge mate bij de
inrichting van de kerken, bij het ver
richten der ceremoniën en het formu
leren en gestadig uitbreiden van de
kerkleer rekening hield met en gespe.-
culeerd heeft op de primitieve gevoe
lens en het lage geestelijke peil van de
grote massa, met name in de zuidelijke
landen. Nu de algemene ontwikkeling
van het volk snel voortschrijdt en het
aantal intellectuelen in hoog tempo toe
neemt, gaan velen door heel die en
tourage heenzien en het wezenlijke se
pareren van het vormelijke. Daarom
zal dit laatste het langst stand houden
in landen als Spanje, Portugal, Italië
en die van Zuid - Amerika en bij ons
in Brabant en Limburg.
We kunnen bij dit onderwerp de
vraag stellen, wat nu eigenlijk de voor
naamste verschilpunten zijn tussen de
R.K. Kerk en die van de Reformatie.
Volgens prof. Van der Pol is het cen
trale knelpunt de Apostolische Stoel
m.a.w. het pausschap. Inderdaad zal
dit wel altijd een onoverkomenlijk
struikelblok blijven bij de oecumeni
sche toenadering, omdat protestanten
nu eenmaal nooit en te nimmer de
paus zullen erkennen als hoofd van een
christelijke wereldkerk en de roomsen
er wel nooit afstand van zullen doen.
Wel wordt er de laatste tijd aan zijn
machtspositie geknaagd, maar dan
vooral door de hoge geestelijkheid.
Kardinaal Alfrink heeft in een rede
op het concilie openlijk dit vraagstuk
aan de orde gesteld toen hij in ver
band daarmee sprak over de verhou
ding van Petrus tot de andere aposte
len. Volgens hem waren ze ambtsbroe
ders. De consequentie daarvan is, dat
de bisschop van Rome, uit wiens ambt
het pausschap is voortgekomen, de col
legialiteit van alle bisschoppen moet
erkennen. De kardinaal wilde op grond
daarvan een Kroonraad van b.v. hon
derd bisschoppen vormen, die bij be
langrijke zaken door de paus moet wor
den geraadpleegd. Dit wijst echter al
leen op een poging tot meer invloed
voor de hoge geestelijkheid en vermin-
deririg van die der curie. De machts
positie van de paus wordt daardoor
echter in wezen niet aangetast. Dit is
overigens een probleem, dat in principe
ook in andere kerken voorkomt. In de
roomse kerk zijn de leken formeel en
praktisch totaal onmondig, maar bij de
protestanten is het in feite niet veel
beter. Hiërarchieven schijnen onuit
roeibaar te zijn.
Een ander voor protestanten onover-
•tomelijk bezwaar ligt op het gebied
van de sacramenten. Wij hebben er
twee, de doop en het avondmaal, de
roomsen zeven. Letterlijk overgenomen
uit een roomse brochure zijn het in de
juiste volgorde: het doopsel, het vorm
sel, de communie (mis of eucharistie),
het huwelijk, het priesterschap, de
biecht en het oliesel (bij zieken en
stervenden). Ook op dit terrein is wel
enige beweging. Er wordt nu wer toe
gestaan met de doop te wachten tot de
moeder ^aanwezig kan zijn. Vooral in
zake de mis is er grote ontevreden
heid. Men weet, dat daarin het avond-
ïnaal in ontstellende mate is gedefor
meerd door de leer van de transsub-
ontsteekt niet ene kaars, en
keert het huis met bezemen, en
zoekt naarstiglijk, totdat zij die
vindt?".
(Lukas 15 8b)
Nu we geheel vers 8 gaan afhande
len, letten we allereerst eens op het
vraagteken, v^aarmee deze zin besluit.
„Of wat vrouw - zoekt - totdat zij -
vindt?" Daarmee sluit deze gelijkenis
zeer nauw aan bij de vorige, die van
het verloren schaap. Christus legt hier
als het ware één van de grondwetten
van Gods koninkrijk bloot, hoe onver
staanbaar ook voor de wettisch-gezin-
de, eigengerechtife^ mens. Namelijk,
dat God evenals een herder het ver
loren schaap en een vrouw haar éne
verloren penning, het te doen is, om
in Christus Jezus, de Zaligmaker het
verlorene en weggedrevene te redden
en te behouden. .Dat is voor Hem een
evengrote vanzelfs-heid, als het voor
resp. de herder en de huisvrouw van
zelf spreekt, hetgeen zij verloren, te
zoeken totdat zij het terugvinden. Om
de eenvoudige reden, dat het verloren
schaap de herder toebehoorde; om de
ze reden; dat de vrouw haar eigen
penning terug poogde te krijgen; daar
om ook zoekt God het verlorene, om
dat Hij het liefheeft in verkiezend
welbehagen.
Bij dit zoeken en vinden schakelt de-
Heere God „de vrouw in haar huis",
dat wil zeggen: de Kerk met haar
ambten en Woordbediening in.
Oosterse huizen zijn nogal donker.
Kleine ramen vanwege de warme zon
overdag, maken evenwel het huis ta
melijk duister. Vandaar de noodzaak
bij het zoeken, om eerst een kaars aan
te steken. Het is niet voldoende, een
kaars in huis, een Bijbel op de kansel,
en een Bijbel in uw kast te hebben lig
gen. Hoe groot het voorrecht ook heten
mag, dat de Bijbel het meest gedruk
te en verspreide boek is, dat ge zelfs
vindt in de grote hotels en in de ge
vangenissen alsook in ziekenhuizen:
het is niet genoeg, indien de kaars niet
ontstoken wordt.
Het Woord van God wil gepredikt
zijn. De opdracht van de Koning der
kerk luidt niet: leest het Woord, maar
predikt het Woord. En in alle zwakheid,
soms al zuchtende, wordt aan deze op
dracht uitvoering gegeven, 's Zondags
en door de week. Wat een kostelijke
predikaties zijn ons nagelaten door de
arbeid en dienst van de kerkvaders, de
kerkhervormers en de mannen der Na
dere reformatie, zowel hier als in En
geland en Schotland b.v. Zo spreken
deze Godsgetuigen nog, nadat zij ge
storven zijn.
De kaars dient helder te branden. De
bazuin moet een zeker geluid geven,
opdat men zich tot de krijg kan berei
den. Opdat men wete om hoe grote
en heerlijke dingen het gaat. Namelijk
allereerst om de eer van een Drieënig
God, en daaraan verbonden de zaliging
van Christus' duurgekochte Kerk.
Het is het diepste begeren van alle
waarlijk' geroepen predikers, om, on
der inroeping van Gods Geest, de kaars
des Woords helder te doen branden
temidden van een ander donker en
duister „huis". O, hoe donkere tijden
zijn er wel in en door de kerk ge
weest. Toch, de Heere deed telkens een
overblijfsel in het licht des Woords
wandelen. Het gehele huis wordt door
de kaars verlicht. „Komt Gods licht,
,t duister zwicht!"
Wat men, de eeuwen door, ook moge
bedacht hebben, om de dienst Gods en
het werk der kerk „aangenaam" te ma-
ken voor het vroine vlees, het Woord
moet en zal en kan het (alléén; onder
beding van Gods Geestes-kracht) doen.
Daarom: van het Woord moeten ze af
blijven. Alle tekst- en Schrift-kritiek
ten spijt: „Wat ver-gaat,: 't V/OORD be-'
staat!" Ontneem de kerk alles,: wan
neer zij het Woord de kaars) ver
liest, houdt zij op een Huis Gods te
zijn. Althans voor een tijd. De funda-
mensen van dat huis kunnen blijven,
maar vanwege het donker en duister
komen er dan geen zielen tot de ken
nis van God en van zichzelf, noch tot
die van het „Licht der wereld", Jezus
Christus.
Behalve de kaars, die telkens weer
ontstoken dient te worden teneinde
het verlorene te zoeken en te vinden,
hanteert de vrouw ook een „bezem".
Ouderwets onderdeel van de. huis
raad, zult ge zeggen. Wij knappen het
tegenwoordig op met behulp van de
stofzuiger. O, wat een gezoem in» de
kerk, ende zielen gaan en blijven
verloren. Niet een stofzuiger, maar een
bezem heeft de kerk te beziten en té
gebruiken. Het gehele huis dient met
bezemen gekeerd. Van onderen tot bo
ven. Om het verlorene te zoeken, tot
dat ge het vindt.
Neen, de roede dient niet te worden
gespaard. Geen: „vrede, vrede en geen
gevaar!", want een haastig verderf zou
ons overkomen. De tucht des Geestes
dient door de Woordverkondiging te
varen. De Geest van oordeel en uit
branding dient vrije baan gelaten. O,
bedroeft de Geest niet, blust ze hiet
uit. Het zou tot geestelijke schade van
Gods huis strekken. Jakob dient zijn
overtreding te worden aangezegd, en
Israël z'n snode afwijking van de Hee
re. Opdat ze komen met smeking en
geween. Opdat de dode zondaar tot
geestelijke leven worde gebracht, in
de weg van kennis van zonde en ellen
de. De wet is een tuchtmeester tot
Christus. Laat daarom deze vrouw de
haar toevertrouwde bezem getrouw ge
bruiken, en al die zoemende stofzui-.
gertjes in de geestelijke kerke-arbeid^
buiten de deur houden. Een stofzuiger
kan zo gemakkelijk een verloren geld
stukje binnenzuigen. Alleen de bezem
brengt de verloren penning van onder
het stof van erfelijke en dadelijke zon
den tevoorschijn.
En moge de vrouw in haar huis, mo
gen de dienaren van Gods kerk niet
te gauw de moed laten zakken. „Naar
stiglijk'' dient er te worden gezwoegd.
Naar Paulus' stelregel: Houd aan, tij
dig en ontijdig; bestraf, wederleg en
vermaan in de leer naar de Godzalig
heid. Want wij zijn Gods medearbei
ders. Gods gebouw zijt gij.
Zo naarstig en ingespannen zoeken,
totdat het verlorene gevonden wordt:
o rijke beloning, een zondaar te hech
ten aan Jezus' kroon!
St. Maartensdijk. Ds. J. v. d. Haar.
stantiatie, het veranderen van brood
en wijn in het lichaam- en bloed van
Christus. Deze mis staat centraal in de
roomse kerkdienst. Zij gaat gepaard
met een uitvoerig ritueel. De leken
krijgen een ouwel op de tong gelegd
ze mogen die met de hand niet aanra
ken en van de wijn drinkt alleen de
priester. Zo zijn de voorschriften, maar
tegenwoordig mogen in veel kerken de
gelovigen ze al wel met de hand zelf
in de mond brengen. En zo hopen ve
len, dat ze ook nog eens het woord van
de Schrift mogen opvolgen, dat zegt:
„Drinkt allen daaruit", In brede room
se kringen is men het blijkbaar moe
om steeds als onmondigen behandeld
te worden. Onlangs zei iemand zelfs:
„Als gelovigen worden wij aan de com
muniebanken net behandeld als baby's"
We kunnen hier en daar uiteraard
slechts een greep doen uit de veelheid
van roomse dwalingen. Zo zou er heel
wat te zeggen zijn over de leer van het
vagevuur, de biecht, de aflaat (denk
aan de strijd van Luther), het klooster-
wezen, de pauselijke onfeilbaarheid
enz. Met name ook de verering van
Maria op grond van een uitgewerkte
leer, de Mariologie, gaat nog altijd door.
Naast het dogma van de onbevlekte
ontvangenis van Maria werd zelfs in
1950 onder paus Pius XII een nieuw
leerstuk afgekondigd, dat van Maria
ten hemel opneming. Toch valt het op,
dat men veel minder van en over Maria
hoort dan vroeger. Kardinaal Alfrink
zei op het concilie, dat de kerk de
naam Maria als medeverlosseres moet
vermijden, omdat dit zowel de katho
lieken als de protestanten in verwar
ring brengt, waarbij hij de bekende
tekst 1 Tim. 2 5 aanhaalde („Er is
slechts één Middelaar...").
Zo kan men allerlei uitspraken en
verschijnselen aanhalen, die wijzen op
afbraak van veel specifiek roomse tra
dities, vooral in de Nederlandse afde
ling van de R.K. Kerk. Men zou tot
voor kort een godlasterende schrijver
als G. K. van 't Reve zeker niet tot de
kerk hebben toegelaten; inzake het ge
mengde huwelijk wordt men soepeler;
het celibaat van de priesters is hevig
in discussie; de roomsen zelf spotten
met de pauselijke commissie van (ui
teraard ongehuwde) prelaten, die uit
spraak moet doen over de geboorten-
regeling (de „pil" o.a.); in het heel
progressieve r.k. weekblad „De Nieuwe
Linie" schrijven paters in een geest, die
voorheen nimmer geduld zou zijn; ge
ëist wordt, dat de kerk het burgerlijk
huwelijk volledig erkent; de overtre
ding van kerkelijke wetten wordt ge
ruisloos getolereerd; men gaat een
apart provinciaal (Nederlands) concilie
houden; men wijst de autoritaire struc
tuur van de kerk principieel af. Zo
gaan de Nederlandse rooms-katholie
ken door een collectieve crisis heen.
De bisschoppen moeten al waarschu
wen tegen overdrijving in vrijzinnige
richting. In elk geval staat rooms Ne
derland in Rome slecht aangeschreven!
Maar het lijkt ons uitgesloten, dat de
Paus en de Curie dit' proces zullen
kunnen tegenhouden.
De restauratie van de Ned. Herv.
Kerk is thans b^na zo goed als gereed.
De fa. Huisman uit Delft heeft evenals
te Nieuwe Tonga hier weer een prach
tig werk afgeleverd. Aan het nieuwe
orgel, gebouwd in Zweden, wordt ook
de laatste hand gelegd. De toren zal
worden voorzien van de historiegetrou-
we spits. In een der volgende nummers
hopen we nader op de restauratiewerk
zaamheden terug te komen; thans vol
staan we met het geven van een stuk
geschiedenis van het eeuwenoude luis
terrijke kerkgebouw.
Bouwjaar niet bekend
Het is niet precies bekend in welk
jaar de kerk is gesticht. Wel is uit een
opschrift op een grafzerk die vroeger
in 't koor aanwezig was op te maken
dat het gebouw reeds voor 1492 in ge
bruik was. Het portaal werd in 1742
voltooid; het grootste koor werd tus
sen 1860 en 1870 van een kerkekamer
voorzien. De schrijver van het boek
„Beschrijving van het eiland Goede-
reede en Overflakkee aan welk boek
we deze gegevens ontlenen schrijft ver
der dat het inwendige der kerk veel te
wensen overliet" Wat haar versierde
waren enige koperen kronen waaronder
twee zich in grootte van de andere
onderscheidden. Ook waren ze ouder
dan de andere.
De schrijver geeft voorts een verkla
ring voor de manier waarop die twee
kronen in de kerk van Oude Tonge te
recht gekomen zijn. Te Oude Tonge be
stonden twee gilden en Doelen ter ere
van St. Joris en Sebastiaan. Het eerste
VOOR BETER tj0
1^^ NAAR DÉ
MIDDELHRRNIS-TEL:Z328
werd opgericht in 1527 met toestem
ming van de Ambachtsheren van Grijs-
oord; later bevestigd door keizer Karel
V in 1552 waarvan de octrooien' nog
berusten onder de archieven van de
Ned Herv. Kerk.
In 1697 werd op verzoek van de toen
aanwezige predikant ds. A. van Halen
door de deken, de kwartiermeesters en
de leden van 't Sint Joris Gild beslo
ten om de vereniging te ontbinden en
de goederen aan de Herv. Kerk van
Oude Tonge over te geven onder voor
waarde dat ter gedachtenis van deze
zaak een koperen kroon daartoe opzet
telijk vervaardigd in de kerk zou op
gehangen worden ten gebruike bij de
avond godsdienst in de week die toen
het eerst werd ingesteld. Op deze kroon
werden vier schildjes aangebracht, op
elk een rijmpje, vervaardigd door de
weleerw. heer ds. van Halen.
De andere kroon kwam er n.a.v. de
opheffing van het Sebastiaangild dat
werd opgericht in 1521 en ontbonden
werd in 1680, eveneens op verzoek van
ds. A. van Halen. Nu kocht de kerkad-
ministratie een tweede kroon erbij ter
wijl het Sebastiaansgild een derde ten
geschenke gaf, ook ter herinnering aan
zijn opheffing. Op deze kroon werden
3 schildjes geplaatst met een door een
zwager van ds. van Halen, dhr. Dirk
Smout, vervaardigd versje. Het geci
teerde boek vervolgt:
Geheel 't inwendige der kerk werd
in 1831 vernieuwd; 't was zeer nodig
want de toestand was slecht. Dit ge
schiedde deels uit kerkelijke fondsen,
deels uit ruime bijdragen der gemeen
teleden. In 't zelfde jaar werd het kerk
hof door een hekwerk afgesloten; aan
de torenzij de van hout en aan de Voor
straat van ijzer, tevens verbeterde men
de toegang door een brug over de
gracht die het kerkhof omringd. Dit
wordt sinds 1809 niet meer als begraaf-
laats gebruikt.
Aan het westelijk deel van het kerk
gebouw verrijst een zware vierkante
toren met een ruime omloop waarop
schitterend bezit
voor altijdl
Hoogstraat 164-1S2
Beyerlandselaan ITS
Rotterdam
weleer een fraaie open koepel stond
met uurwerk en wijzers docht in 't
jaar 1812 is op bevel van het Franse
Bestuur deze koepel afgebroken om
plaats te maken voor een telegraaf.'
In deze vorm is de toren heden nog.
(In de vorige raadsvergadering van de
gem. Oostflakkee werd de goedkeuring
ontvangen de in restauratie zijnde to
ren weer van de oorspronkelijke koe
pel te voorzien).
Bij de ingebruikname van de kerk
hopen wij op de geschiedenis, terug te
komen.
Herv. Zondagschool herdenkt 50 ja
rig bestaan. Op donderdag 15 septem
ber hoopt de Ned. Herv. Zondagsschool
Timotheus haar 50 jarig jubileum te
herdenken in de Ned. Herv. Kerk te
Mlddelharnis. Aanvang des avonds 7
uur. 1. Opening door Ds. K. Schipper;
2. 50 jaar Zondagschool arbeid; 3. Her
denkingsrede door Ds. W. Vroeginde-
weij te Katwijk aan Zee; 4. Felicitaties;
5. Sluiting, 's Middags wordt er met de
kinderen der zondagsschool een korte
bijeenkomst gehouden. Aanvang des
middags 4 uur in de Ned. Herv. Kerk.
Orgelconcert. Leerlingen van het
Rotterdams conservatorium bespelen
het orgel in de Ned. Herv. Kerk te
Mlddelharnis op zaterdag 17 septem
ber a.s. Aanvang 8.00 uur n.m.
De nieuw ontworpen wapens voor de per 1 januari nieuw gevorm
de gemeenten Mlddelharnis (rechts) en Dirksland (links) zijn beiden
bij Koninklijk Besluit vastgesteld. Elders in dit blad komt van
beide wapens een nadere omschrijving voor. De ontwerpen werden
vervaardigd door Mr. G. A. Bontekoe te Oosterwolde. Interressant
is het te vermelden dat Mr. Bontekoe op 6 juli j.l. de culturele
prijs van Drenthe is toegekend. De commissaris der Koningin in
Drenthe Mr. K. H. Gaarland typeerde te dezer gelegenheid Mr.
Bontekoe als één uit de steeds schaarser wordende groep mensen
die buiten hun ambt of werkkring een grote belangstelling aan de
dag leggen voor de streek en het gewest als terrein van studie en
onderzoek. Mr. Gaarland bracht in zijn toespraak naar voren welk
een grote belangstelling Mr. Bontekoe heeft voor de heraldiek.
„Tal van Drentse gemeenten en waterschappen beschikken thans
over een wapen of vlag naar uw ontwerp en ook voor de provincie
Drenthe ontwierp u de vlag die allerwege met grote instemming
is ontvangen" aldus Mr. Graafland. Mr. Bontekoe oud burge
meester van Ooststellingwerf heeft zijn activiteiten tot op Goe-
ree-Overflakkee uitgebreid en ook hier mag gezegd worden dat de
ontwerpen „allerwege met grote instemming ontvangen zijn".
Gezegd dient nog te worden dat Mr. Bontekoe dit verdienstelijk
werk geheel belangeloos heeft gedaan.
