IE
Kiezers en
Kamerleden
Volkerak 110.000
schepen per jaar
Meditatie
Op Koninginnedag
zendingsdag van de
Geref. Gemeenten
te Utreclit
De verjaardag van H.M. de Koningin
Sommelsdijk
38e jaargang
Vrijdag 29 april 1966
No. 3482
CHR, STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
len
tden,
laar
I zelfs
de
blaat),
920.
ïSverfl»"""
Vrezende komen tot
Zijn goedheid.
[Tank MOBIL benzine
I
Fruitmanilen en Fruitbakies
„De Fruitcentrale"
iYfÓNINGINRICHTm^
BUITENLAND
Koningin Juliana, die zaterdeg 30 april haar 57ste verjaardag
hoopt te vieren.
Meer kwalen door de
grotere welvaart?
Brtllant -
van Andel
PRINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MDDELHABNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijk
Tel. (01870) 26 29, na 6 uxir 's avonds Tel. 2017 Giro 167930
Verschynt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS 2,75 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 14 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
]?0f
Ivoor
pnd.
lenst-
:iser
niet,
lanzo
lm.
lts-
C Verspo*
Korte, y j,
lelet Mz.
lootstra.
Filosoferende over de hoogst merk
waardige uitslag van de jongste verkie
zingen en speciaal over de verschuivin
gen, die daarbij hebben plaatsgevonden,
waarbij met name die in de richting
van de Boerenpartij, zijn velen tot de
conclusie gekomen, dat onder de vele
en velerlei oorzaken daarvan ook deze
in aanmerking genomen moet worden.
dat de kiezers en de gekozenen tegen
woordig te ver van elkaar afstaan. Het
contact laat niet alleen veel te wensen
over, maar men zou ook de politieke
terminologie van de dames en heren
niet meer begrijpen, omdat ze in een
soort geheimtaal spreken, die alleen
ingewijden verstaan. Mede daardoor
zou de afstand tussen de kiezers en
hun Kamerleden te groot zijn geworden
- met het gevolg, dat er geestelijke kort
sluiting is ontstaan.
Dit probleem, dat thans ter discussie
wordt gesteld, is inderdaad waard eens
van alle kanten bekeken te worden.
Het is niet zo eenvoudig als menigeen
zich voorstelt, want het heeft allerlei
aspecten. Allereerst splitst het zich in
tweeën: het persoonlijk en het „geeste-
ilijk" contact. En wat dit laatste be
treft, ook daarin zitten verschillende
mogelijkheden. We moeten dit vraag
stuk dus genuanceerd behandelen, te-
Imeer omdat het zich niet laat oplossen
[met een ja-of-neen-antwoord.
I Om te beginnen geloven wij niet, dat
de Kamerleden van welke partij ook
i—het contact met hun kiezers ontwij
ken of het een last vinden. Dit te be-
fweren is onzin. Ze weten heel goed,
idat ze „volksvertegenwordigers" zijn
en dat ze dus ruggespraak moeten hou-
[Wijs voor een cent
en dv\/aas voor een gulden?
[den met hun kiezers om op de hoogte
Ite blijven met wat er onder hen leeft.
■Dit is zo vanzelfsprekend, dat daar-
löver niet verder gehandeld behoeft te 1
Iworden. De Kamerleden zoeken zelf
fcontact via vergaderingen, maar doen
Idan dikwijls de ervaring op, dat ze na
leen soms verre reis voor stoelen en
Ibanken staan te praten. De behoefte
laan voorlichting bij de kiezers schijnt
•niet bijzonder groot te zijn. Trouwens,
Iwanneer men gaat vergelijken met de
Ivóóroorlogse tijd, dan moet men wel
Ibedenken, dat er tegenwoordig eigenlijk
jweinig behoefte meer bestaat aan voor-
llichting via redevoeringen, omdat de
Idag- ,en weekbladen, de radio en de
Itelevisie zoveel plaats en tijd daaraan
Iwijden, dat men op vergaderingen wei-
ïnig nieuws meer hoort. Wat echter wel
Iwenselijk is? Dat de kiesvereniging dis-
Icussie-avonden houden, waar aan de
[vertegenwoordigers in Raad, Staten en
[Kamers allerlei vragen kunnen worden
[gesteld.
Verder is het zo, dat iedere kiezer
[en ieder verenigingsbestuur, die spe-
Iciale kwesties aan een Kamerlid wil-
jlen voorleggen, daartoe altijd de gele-
genheid hebben, ook wanneer ze dat
[persoonlijk willen doen. Ieder Kamer-
flid is daartoe gaarne bereid. De erva-
[ring van schrijver dezes op dit punt
is althans bijzonder gunstig. Wij heb-
|ben in de loop der jaren herhaalde
Imalen diverse Kamerleden thuis of in
jhet Kamergebouw de belangen van per-
jsonen en groepen kunnen voorleggen
jen ook algemeen-politieke gesprekken
I gevoerd. We hebben wel eens schrif-
helijke vragen voor een Kamerlid op-
tgesteld, die hij aan een minister stelde
len we herinneren ons ook eens een
Ideel, van een redevoering te hebben
[geschreven over een onderwerp, waar
[het Kamerlid niet mee op de hoogte
[was en dat hij woordelijk zo in de Ka-
[mer heeft voorgelezen. Men moet dus
Iniet zeggen, dat onze volksvertegen-
iwoordigers het contact niet op prijs
[Stellen. Het is juist andersom.
Meestal gaat men bij dit punt verge-
jlijken met de situatie vóór 1918. Toen
Ihadden we nog het districtenstelsel.
jOns land was in honderd districten
verdeeld Goeree-Overüakkee be-
[hoorde tot het district Zierikzee en
[elk daarvan had een eigen Kamerlid.
[Bij verkiezingen reisden dan de diverse
kandidaten hun district af, hielden fel-
jle debatvergaderingen en waren goed
pp de hoogte met de toestanden in hun
[rayon. Ook tussentijds was er meer
1 contact dan nu. Door de moderne com-
municatie-media is dat ten dele niet
meer zo nodig. Bovendien brengt het
r stelsel van evenredige vertegenwoordi
ging, dat we sedert 1918 hebben, met
zich, dat elk Kamerlid heel het land
vertegenwoordigt en niet meer een be
paald district. Beide systemen hebben
hun vóór en tegen. Wanneer thans de
contacten niet meer zo intensief zijn,
jdan zit dat dus in het stelsel, maar
wij zouden toch niet graag terug gaan
[naar het districtensysteem, waarin de
jinmderheden niet tot hun recht kwa-
:men.
Een ander, heel belangrijk, punt is
m dit verband ook de klacht, dat de
Jl taal, die de politici spreken, niet meer
begrepen wordt. Ze is niet eenvoudig
genoeg, alles is te ingewikkeld, te in--
i tellectueel,en te specialistisch, zodat het
over de hoofden heengaat. Boer Koe-
koek kan dit beter. Die spreekt de"
volkstaal, is ongecompliceerd in zijn
uitlatingen en heeft mede daarom meer
Daarna zullen zich de kinderen
Israels bekeren, en zoeken de
Heere hun God en David hun
Koning; en zij zullen vrezende
komen tot de Heere en tot Zijn
goedheid, in het laatste der dagen
(Hosea 3 5).
Treurvol zijn de voorzeggingen van
de profeet Hosea, wanneer hij in de
naam des Heeren het komende oordeel
Gods over Israël moet voorzeggen.
Troostvol zijn echter de woorden van
dezelfde Godsman, wanneer hij be
schrijven mag de onverbreekbare trouw
van de Jehova Israels. Ook in het
hoofdstuk waarvan wij een gedeelte
bemediteren. De vrouw, die vele dagen
moet terneder zitten is een beeld van
de ellende, waarin Israël zichzelf ge
stort heeft door het nawandelen van
de afgoden der heidenen.
Hoe rechtvaardig zou de Heere nu
dit volk kunnen overgeven om het
nooit meer te bezoeken met Zijn gunst
en het prijs te geven aan de verwoes
ting, die dit volk zichzelf bereidde.
Hoe gans anders handelt de Heere
echter nu met Zijn volk. Wel zal God
het doen berooid worden, maar niet
om het te verdelgen; wel zal het be
zocht worden met de roede der tegen-
heden en der verdrukking, maar niet
voor eeuwig verlaten worden. Zijn roe
de is tot het behoud, zijn verdrukkin
gen strekken tot de verootmoediging.
Lees, wat de profeet voorspelt over de
tuchtiging in het vierde vers van dit
hoofdstuk. Zo zit Israël ter neer. Be
rooid, beroofd, verlaten, hulpeloos,
jammerlijk, ellendig, zonder bescher
ming, zonder vorst en koning, zonder
tempel, van alles ontberend.
Het schijnt hard, maar het is liefde.
Dat is de eeuwige liefde Gods, die zich
openbaart in de verdrukking van Is
raël want zonder deze verdrukking
zou Israël nimmer zich tot de Heere
bekeren. En daarom vinden wij in
deze woorden van het vierde vers een
schone beschrijving, van hetgeen de
Heere met Zijn volk doet op de aarde
om het van de afgoden af te voeren
en het tot de Heere Zelf te leiden en tot
Zijn goedheid. Om het Schriftwoord,
waarover wij mediteren willen, te ver
staan, moeten wij wel op dit voorgaan
de letten, want er staat in onze tekst:
Daarna. Nu datgene wat aan dit hier
vermelde vooraf gaat is wel de moei
te van onze opmerking waard. Die
kinderen van Israël zijn ook ver afge
weken. Zij hebben de vorsten uit Da
vids huis verworpen en zichzelf ko
ningen gesteld.
Nu, lezer, dat is uw en mijn beeld.
Dat is het werk van 't Paradijs ge
weest. Daar heeft de mens zich een
vorst naar zijn eigen goeddunken ge
kozen en de Koning der koningen de
rug toegekeerd.
Dat zegt de Heere nog: Gij lieden,
die niet gewild hebt, dat Ik Koning
over u zij. Maar o, wat een grote ge
nade, als wij door Gods ontfermende
liefde van de tyran, die nu de vorst
van de mens van nature is, verlost wor
den. Wanneer wij hem de gehoorzaam
heid opzeggen moeten en willen; wan
neer in het richten Gods die koning
ons geen hulp meer verlenen kan.
Niet alleen zitten zij zonder vorst en
koning, maar ook zonder offer en op
gericht beeld. Nu, dat offer en opge
richt beeld heeft betrekking op de
door Jerobeam ingevoerde offerdienst
te Dan en te Beth-el. Dat is een gods
dienst, die Gode niet behagen kan. Dat
was niet anders dan eigenwillige gods
dienst, dat was een eren van inzettin
gen en geboden, die alleen maar van de
mens afkomstig waren en waarmede
de mens ook zekerlijk eenmaal om
komt.
Van zulk een eigenwillige godsdienst
is de natuurlijke mens ook vol. Heel
onze godsdienst is zonder de hartver-
nieuwende Gods in Christus niet an-
derse dan eigenwillige dienst, waarme
de God onteerd inplaats van geëerd
wordt.
Zolang God er Zelf niet aan te pas
komt om die altaren en tempels te ver
branden helpt de mens zichzelf met
al hetgeen, dat als spinsels van zijn
eigen verzinsels wordt voortgebracht.
Lezer, kent gij daar ook iets van
door de ontfermende genade en goed
heid Gods? Gods volk kent een tijd,
dat zij zonder offer en zonder opge
richt beeld op de aarde zaten, aange
zien al hun offeranden tot hen zijn
wedergekeerd omdat zij door de he
mel niet konden worden aanvaard. Zulk
een volk, als ons hier wordt voorge
steld, leert, dat het van de Laodicenzen
beschrevene waar is: Ellendig, arm,
jammerlijk, blind en naakt.
De Laodicenzen wisten het echter
niet, dat zij zo waren en in dat op
zicht zijn zij als velen, talloos velen,
die onder de prediking van het Woord
leven, maar het toch niet weten, dat
zij nu juist zo zijn, als de Heere van
de mensen in Laodicea getuigde.
(Wordt vervolgd)
Ds. A. Vergunst.
Rotterdam (C.)
Speciaal in het opma'Ken van
B. T. d. VKEB
Telefoon 2682 WeatdQk M
MIDDELHARNIS
succes dan de heren professoren, juris
ten, economen, sociologen, leraren,
predikanten, burgemeesters, ingenieurs,
etc, die de Kamer bevolken. Dit lijkt
een aardige redenering en er zit zelfs
nog enige waarheid in ook, maar toch
hebben we er bezwaar tegen. Wanneer
alle 150 Kamerleden eeenvoudige, on
geletterde (d.w.z. niet-intellectuele) men
sen waren, dus echte boeren, vissers, f a-
brieks- en landarbeiders, winkeliers,
mijnwerkers, chauffeurs, handelsreizi
gers etc, dan zou er zonder enige
twijfel van het werk in de Staten-Ge-
neraal niets, maar dan ook niets, te
rechtkomen. Deze mensen, ook al zou
den ze goed van de tongriem gesne
den zijn, beschikken nu eenmaal niet
over de nodige algemene ontwikke
ling, wetskennis, logische redeneer-
kunst, kennis van vreemde talen
men denke aan de E.E.G. organen
en zijn niet thuis in de politieke termi
nologie, ontleend aan het staatsrecht
en de parlementaire debatten, met de
ministers. Zulke mensen kunnen wel
in begrijpelijke taal tot het volk spre
ken, maar voor volksvertegenwoordi
ger zijn ze ten enenmale ongeschikt
en daardoor kunnen ze geen tegenspel
geven tegenover de regering. Dat is
trouwens voor de huidige Kamerleden
dikwijls al verbazend moeilijk. Het is
dan ook geen wonder, dat iedere partij
zoveel mogelijk probeert haar verte
genwoordigers te recruteren uit de in
tellectuele elite en daarbij rekening
houdt met de noodzaak van bepaalde
specialisten.
Daarmee komen we dan vanzelf bij
de kwestie van de moeilijke politiek-
specialistische terminologie. Allereerst
het vreemde-woordenprobleem. Inder
daad, wie Kamerdebatten bijwoont of
de Handelingen leest, die struikelt over
de vreemde woorden. Men moet echter
niet vergeten, dat intellectuelen over
een oneindig grotere woordenschat be
schikken dan de niet-gestudeerden en
dat ze zich in hun zinsbouw, woord
keuze etc. heel anders uitdrukken. Elk
vak heeft zijn eigen terminologie, ook
de politiek, de economie etc. en die
gebruikt men vanzelfsprekend. Zodra
men echter tot de kiezers spreekt, zal
men dit zo populair mogelijk moeten
doen om succes te hebben. En dit heeft
men inderdaad wel wat over het hoofd
gezien. Willen de partijen, met name
de grote, hun aanhang behouden, dan
zullen ze hun beginselen en beleid op
eenvoudige wijze moeten aanprijzen en
Grote schut capaciteit
Op de jaarvergadering van de K.S.V.
„Schuttevaer" sprak ir. P. A. v. d. Vel
de als volgt:
Het Volkerak is een der drukst be
varen rivieren in ons land. De dam is
de voornaamste van de drie secun
daire dammen, die zijn of worden aan
gelegd. Er passeren hier ongeveer 110.000
schepen per jaar met een laadvermo
gen van meer dan 50 miljoen ton: ^k
van deze schepen bevaart de route Ant-
werpen-Rijn.
Er komen in de dam twee sluizen
met een capaciteit van gemiddeld 40
schepen per uur. Het schutten kan ook
met een halve kolk geschieden. Elke
sluis is 24 m. breed en heeft een nut
tige schutlengte per kolk van 320
meter.
De breedte van de kolken is geba
seerd op het schutten van twee
eenheden tegelijk.
Aan weerszijden van de sluizen is er
ruime gelegenheid tot meren, n.l. over
een lengte van 300 meter, plus wacht-
plaatsen voor mist, storm, duisternis,
enz. Deze wachtplaatsen hebben een
lengte aan weerszijden van elk 1000
meter.
Voorts is er een schermdam ontwor
pen voor de nieuwe vaargeul.
Over de sluizen loopt de z.g. Zoom-
seweg; dit viaduc| komt op 14 m
N.A,P. Er is een bascule brug van 32
m breed, de overspanning is 30 meter.
De lengte van het viaduct wordt 114
meter.
Ook is gedacht aan schermen voor
het invaren van de kanalen. Men heeft
hier boomaanplanting voor op het oog,
De drempel van de sluishaven komt
op 6,25 m N.A.P.; de kolkvloeren op
7,50 m N.A.P.
Donderdagmiddag ging het grote ge
zelschap het sluizencomplex bezich
tigen. Met de bouw is men ver gevor
derd. Men hoopt het geheel volgend
jaar te kunnen opleveren, waarna dan
begonnen zal worden met de totale
afsluiting van het Volkerak (dam naar
Hellegatsplein).
verdedigen. Dit zal vele politici niet zo
gemakkelijk vallen en daarom zullen
de partijen er goed aan doen door des
kundigen het vraagstuk van de popu
larisering van politieke voorlichting
eens in studie te doen nemen.
Indonesië
De recente geschiedenis van de re
publiek Indonesia is uitermate boeiend.
Sinds haar vestiging is er een voortdu
rende strijd om de macht aan de gang
waarin allerlei stromingen en groepe
ringen betrokken zijn: socialisten, com
munisten, nationalisten, nationale mar
xisten, de islam, het leger, enz. En daar
deze strijd zeer gecompliceerd is, kan
niemand met enige zekerheid zeggen,
wie uiteindelijk de overwinning zal be
halen.
Wat wel zeker is, is dit, dat de Soe-
karniaanse periode tot het verleden be
hoort, of althans snel tot het verleden
zal behoren. En hoewel het spreek
woord dat de geschiedenis zich her
haalt, in z'n algemeenheid niet hele
maal waar is, gebeuren er toch din
gen, die ons sterk aan gebeurtenissen
uit het verleden herinneren.
Herhaaldelijk is erop gewezen, dat
de staatsgreep van 30 sept. 1965 een
frappante overeenkomst vertoonde met
de beruchte Madioen-affaire van 18
sept. 1948. In beide gevallen waren het
leiders van de communistische partij,
de P.K.I., die een rol speelden in de
opstand. Tóen zat Rusland achter de
staatsgreep, nu was het China die er
toe inspireerde. Maar de gevolgen zul
len totaal anders blijken te zijn. Na de
Madioen-affaire is Soekarno vaster in
het zadel gekomen, thans is zijn posi
tie wankeler dan ooit tevoren, ook al
schijnt hij dagelijks tegenover buiten
landse verslaggevers al zijn functies en
baantjes op te sommen om te laten zien
dat hij nog niet geheel is uitgescha
keld
Maar in de praktijk heeft hij toch
niets meer in de melk, of om het in
Indonesische stijl te formuleren, in de
rijst te brokkelen. En dat leidt ons als
vanzelf naar een andere overeenkomst
met het verleden: we zien allerlei stro
mingen, die indertijd een aandeel had
den in de vestiging van de republiek,
opnieuw naar voren komen om een
greep op de situatie te krijgen. Dat ging
voorheen in de richting van het com
munisme, dat zal nu zeer waarschijn
lijk gaan in de richting van het natio
nalisme, wellicht ook van het leger en
de jeugdbeweging. Maar het zou voor
barig zijn, daaromtrent voorspellingen
te doen.
In elk geval is de nieuwe regering
volop bezig aan de ontluistering van
Soekarno en aan scherpe kritisering
van diens beleid, ook al heeft hij dan
hoe is het mogelijk! de hoogste
post nog steeds niet verlaten.
Op enige opvallende symptomen van
een veranderende koers willen we nog
wijzen.
In de eerste plaats op de druk die
blijkbaar door jongerengroepen op de
regering wordt uitgeoefend. Men
spreekt van de Angkatan 66 (de ge
neratie van 1966) waarvan vele leden
belangrijk maatschappelijke functies
zouden vervullen. Ook wetenschapsbe
oefenaars en leerkrachten zouden in
vloed op de gang van zaken hebben.
Ten tweede blijkt de staatsgreep van
vorig jaar op de communistische partij
als een boemerang te hebben gewerkt.
Het Indonesische volk krijgt er oog
voor welke gevaren er verbonden zijn
aan de communistische infiltratie, met
1 name dan vanuit Peking. Er zijn zelfs
Chinese scholen gesloten en op andere
plaatsen zijn betogingen gehouden voor
sluiting van dit soort scholen.
Ten derde wordt van alle zijden
aangedrongen op verbetering van de
sociale en economische toestanden.
Nogmaals, we weten niet, waarop
dit alles gaat uitlopen. Maar dat het
hoog tijd wordt, dat het roer radicaal
omgaat, dat is zonder meer duidelijk.
Italië
De Russische minister van buiten
landse zaken, Gromiko, brengt dezer
dagen een bezoek aan Italië. Op zich
zelf is d/*, geen opzienbarende gebeur
tenis, va 1 officiële zijde wordt zelfs
gesuggereerd dat het slechts als een
formele aangelegenheid moet worden
beschouwd. Maar het is toch wel de
vermelding waard, als men bedenkt dat
Het blijft een dankbaar onderwerp te
filosoferen over de vraag of de toene
mende welvaart - met een steeds rijker
voedselpakket - merkbare invloed op
onze lichamelijke conditie heeft. Een
voor ieder waarneembaar verschijnsel
is ongetwijfeld de vooral door de vrou
wen gevreesde corpulentie. Ten onrech
te schrijft men die vaak alléén toe aan
overmatig gebruik van zoete versnape
ringen, terwijl in feite bijv. het vetge-
bruik een belangrijke oorzaak is van
een te hoog lichaamsgewicht. Bijna een
kwart (23''/o) van alle Westduitse huis
moeders moet volgens een opinieonder
zoek bij de voeding rekening houden
met de gezondheid van één of meer
gezinsleden.
Daarvan leeft elf procent regelrecht
op „dieet", terwijl de overige twaalf
procent bij de samenstelling van het
menu de nodige voorzichtigheid in acht
moet nemen. Vandaar ook de eveneens
in Nederland sterk toenemende popu
lariteit van de z.g. reformhuizen.
Een aanwijzing dat er inderdaad een
rechtstreeks verband zou bestaan tus
sen de gevolgen van de welvaart en de
gezondheid, zou kunnen zijn, dat het
„rijke" Land Noordrijn-Westfalen -
het 32 jaar geleden is dat een Russi
sche minister Italië bezocht.
Er is sindsdien in Italië heel wat ver
anderd. De communistische partij is na
de val van het fascistisch bewind, met
sprongen vooruitgegaan. Geen wonder
dat van die zijde met verlangen naar
Gromiko's komst is uitgezien. Of zijn
bezoek inderdaad aan hun verwach
tingen zal beantwoorden is een vraag
die we op dit moment nog niet kunnen
beantwoorden. Maar het lijkt niet erg
waarschijnlijk dat de Italiaanse poli
tiek als gevolg van Gromiko's bezoek
een grote verandering zal ondergaan,
want dat zou betekenen dat het land
zich van het Westen zou moeten dis
tantiëren, en dat kan het zich niet ver
oorloven.
Gromiko heeft ook een gesprek gehad
met paus Paulus. Het is voor het eerst
in de geschiedenis dat een communis
tisch staatsman een bezoek bracht aan
het Vaticaan.
Wel heeft Chroestsjows schoonzoon,
Adzjoebai, die toen hoofdredacteur was
van een Russische krant, drie jaar ge
leden paus Johannes bezocht. De hui
dige paus heeft Gromiko eenmaal ont
moet, toen hij vorig jaar een bezoek
bracht aan Amerika.
Men kan zich afvragen of een derge
lijke ontmoeting enige zin heeft. In de
grote wereldpolitiek speelt het Vati
caan toch geen rol van betekenis, hoe
wel de invloed van deze „vredespaus"
op het denken van zovele miljoenen
rooms-katholieken ook niet mag wor
den onderschat.
waarin het Roergebied is gelegen - het
grootste aantal huismoeders met dieet-
keuken voor zijn rekening neemt (zes
tien procent), terwijl anderzijds op het
platteland slechts twee procent der be
volking „op dieet leeft". De reden zal
niet alleen de voeding zijn, maar ook
het feit dat op het platteland over het
algemeen veel meer lichaamsbeweging
wordt genomen dan in de stedelijke
concentraties. Een andere factor zal
ongetwijfeld zijn dat het nerveuzer le
ven in de stad bijdraagt tot het ont
staan van vele lichamelijke klachten.
schitterend bezit
voor altijd!
Hoogstraat 164-152
Beyerlandselaan 176
Rotterdam
Morgen, zaterdag (Koninginnedag) zal
in de Julianahal te Utrecht (die 7000
plaatsen kan bevatten) weer de jaar
lijkse zendingsdag van de Gereformeer
de Gemeenten worden gehouden.
In de morgensamenkomst, die om
half elf begint, zullen ds. A. Elshout,
ds. H. Rijksen, ds. G. A. Zijderveld en
de zendingspredikant uit West-Irian ds.
G. Kuijt spreken, 's Middags wordt
dan het woord gevoerd door ds. L.
Huisman, ds. L. Rijksen en de heer J.
D. ten Voorde, die met verlof uit Nige
ria over is. Ook verpleegster Diny Son-
neveld uit Nigeria hoopt aanwezig te
zijn.
„TASTER" VOOR BLINDEN
SIGNALEERT OBSTAKELS.
In de Verenigde Staten is een foto-
elektrisch „tastapparaat" geproduceerd,
waarmede blinden opmerkzaam ge
maakt kunnen worden op obstakels op
hun weg.
Het toestel, dat niet groter is dan een
zaklantaarn, bevindt zich in een alu-
miniimi huls en wordt door een batterij
gevoed. Langs foto-elektrische weg wor
den veranderingen in lichtsterkte op
een lichtmeter overgebracht, die de
frekwentie der elektrische impulsen
aangeeft. Er is een variatie mogelijk
van 4 tot 400 impulsen per seconde. Met
behulp van dit toestel kan de blinde
voorwerpen zo dun als een waslijn on
derscheiden. (DIA)
