Ictie
NiEUWS
Lezing
De Bruid van
üchokland
Portretten - pasfoto's - reportages
Geref. Kerk te Ouddorp nain
nieuw orgel in gebruik
IJs.
Ouo
Hogere kinderbijslag
kleine zelfstandigen
Fotografie J. Zandstra - Sommelsdijk
UIT DE KSnKSN
Treinen gaan harder
rijden
VERVOLGVERHAAL
'^rujiijondtru
Bezwaren legen lijk
verbranding
Ingezonden stukken
Slachtoffers van onze
„beschaving"
Bladz. 2
„EILANDEN-NIEUWS"
Dinsdag 23 november iggj
NED. HERV. KERK
Beroepen te Ede J. Wieman te Nun-
speet; Woudenberg P. J, Bos te Sprang;
Voorthuizen C. A. Korevaar te Rotter
dam.
Aanffenomen naar Huizen L. Zwa
nenburg te Stavenisse; Utrecht A. Kool
te RijiSsen; Oosterwolde T. Lekkerker
ker te Hagestein; Soest J. Smit te Wer
kendam.
Bedankt voor Vinkeveeni J. Vos te
Bijssen; Ouderkerk B. Haverkam,p te
Groenekan; Aalst en Eist T. Lekker-
kerker te Hagestein; Huizen C. A. Ko
revaar te Rotterdam; Wierden A. den
Hartogh te Bodegraven.
Rijsseni: Na bevestiging door ds. C.
Vos te Gouda m,et 1 Petr. 5 14, deed
de oud-Zenidingsdirector Ds. J. de Lan
ge intrede alhier met Lukas 15 1-7.
Ds. W. de Bruijn te ErmélO' is aldaar
in het ziekenhuis opgenomen en zal er
geruime tijd moeten verblijven.
De eerw. heer C. v. Donkersgoed,
rustend godsdienstonderwijzer te Den
Hu'st overleed aldaar in de ouderdom
van 80 jaar.
Ds. W. van Herpen te Linschoten is
te Woerden in het ziekenhuis opgeno
men, waar hij een blindedarm.operatie
onderging.
Ds. G. J. Koolhaast. In de leeftijd
van 81 jaar overleed te Hilversum Ds.
G. J. Koolhaas, em. pred. Hij was de
vader van de enkele maanden geleden
overleden dr. A. A. Koolhaas te Amers
foort, oud-praeses van de Synode. Ds.
G. J. Koolhaas werd in 1913 predikant
te Kamperveen, waar zijn broer ds. B.
C. Koolhaas hem bevestigde. Daarna
stond hij te Barneveld, Oldebroek, Oud-
Beijerland, Rotterdam, Huizen, Olde
broek (2e maal) en Lopikerkapel.
Ds. J. C. Kruishoop te Otterloo gaat
eind november met emeritaat. Hij is 64
jaar. Ds. Kruishoop diende de gemeen
ten van Arnemuiden, Soest, Boedegra-
ven, Ermelo, Rotterdam, Meerkerk en
Otterloo.
De hoog'bejaarde Prof. dr. J. Severijn
is in het diakonessenhuis te Utrecht op
genomen.
Delft. In Delft zal een derde predi
kant van Herv. Geref. signatuur be
roepen worden.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Westbroek M. Amtzen te
's Gravendeel; Soesterberg H. Peper te
Slootdorp; Giessendam P. Homburg te
Heerjansdam; Leeuwarden S. v. d. Veen
te Zwijndrecht; Koog, Metslawier, Nes,
Tholen, kand. H. van Dijk te Hilversum
Albiasserdam C. v. d. Broek te Nieuw-
Leusen; Maassluis P. Bohlmeijer, leger
predikant.
Aangenomenl naar Heeg H. Hasper,
kand. te La Chapelle (Fr.); Wetsinge G.
v. 't Riet te Liaessens; Haarlem D. Bar-
ten te Appelscha.
Bedankt voor StePendam en 7 andere
beroepen, kand. H. Hasper; Borger I.
Vergeer te Tzum; Harlingen en Buiten
post R. van Reenen te H. I. Ambacht;
Capelle aan de IJssel J. C. van Veen te
Maarssen; Marum G. Sinia te Ee; Has
selt G. V. 't Rriet te Liaessens; West-
maas 'T. Penning te Dirkshorn; Ihrhove
(D.) K. Idema te Welsum (D.)
Ds. W. Lenderinkt. Plotseling is in
de leeftijd van 64 jaar overleden Ds. W.
Lenderink te Wieringen. Hij was van
Duitse afkomst en diende de lierken van
Ihrhove (D.), Bentheim (D.), Gees en
Wieringen. In de oorlog diende hij het
verzet tegen de Duitse bezetter.
Ds. T. van Heutent Plotseling over
leed te Groningen de em. predikant Ds.
T. van Heuenit in de leeftijd van 61 jaar
Hij werd in 1933 predikant te Daarle en
vertrok in 1947 naar Kornhorn, waar
hij op 1 juli van dit jaar vervroegd eme
ritaat kreeg.
Katwijk aan Zee. De kerkeraad heeft
in een kanselboodschap zijn verontrus
ting uitgesproken over de levensstijl der
gemeenten. Hij konstateert geen liefde
tot het ambt, een geringe opkomst in de
middagdiensten, zelfs wanneer het
dankzegging voor het H. Avondmaal is.
Lauwheid en gemakzucht vieren hoogtij
en het verenigingsleven heeft steeds
minder belangstelling in de gemeente.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te 's Gravenzande B. Bijle-
veld te Bussum; Rotterdam-Z. T. Har
der te Kornhorn; 's Gravenhage-W. J.
H. Velema te Apeldoorn; Dokkum D.
Biesma te Lisse; Urk J. TanMninga te
Grand Rapids.
Aangenomen naar Zutphen Dr. J. de
Vuijst te Amsterdam.
B«dankt voor Bunschoten B. Bijle-
veld te Bussum.
Zuidland. Na bevestiging door ds. P.
Boos te Nijkerk met Hand. 10 33b
deed kand. C. Bos intrede alhier met
Lukas 5 31-32.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Rotterdam-Zuidwijk G.
Schipaanboord te Apeldoorn; Zoeter-
meer A. Vergunst te Rotterdam.
Bedankt voor Gorinchem H. Ligten-
berg te Oudemirdum; 's Gravenihage A.
Vergunst te Rotterdam; Slikkerveer A.
Hofman te Zeist.
Dirksland. De verbouwing van het
kerkgebouw vordert gestadig. Men
hoopt het dn januari 1966 weer in ge
bruik te kunnen nemen.
RIJMEN VAN TIJMEN
Middelharnis had een lezing.
Met de vraag: Wat is antiek?
Deze vraag is wel eens nodig.
Ter behandeling in 't publiek.
Velen denken het te hebben.
Maar het is er ver vandaan.
Niet zoveel antieke vazen.
Blijk er alom te staan!
En er zijn ook heel veel kasten.
Deze schone naam niet waard.
Die gedachte mag zeer zeker.
Wel volledig van de haard.
Heus hoor, er zijn heel wat tegels.
Verre, verre van antiek.
Misschien zijn z' een jaar geleden,
Afgestuurd van de fabriek!
Kitsch, prullaria, verbeelding.
Speelt hierbij een grote rol.
Maar een antiquair kan keuren,
Zelden is 's mans hoofd op hol.
Mliddelharnis heeft vernomen.
Wat er echt en vals kan zijn.
Er is heden zoveel namaak!
Al was 't slechts van marsepein.
Dat „antiek" is dezer dagen,
Wel bijzonder erg in trek,
Maar goed voorgelicht te worden.
Is zeer zeker toch niet gek!
Het is niet onmogelijk dat de Neder
landse spoorwegen in de toekomst de
snelheid van de treinen z\illen opvoeren
tot maximaal 140 km. per uur. Er wordt
thans reeds aan gedacht, zo zei N.S.-
directeur ir. J. P. Koster vorige week bij
de vertoning van een film over de Ja
panse Tokaidolijn, de superspoorweg,
waarop dagelijks met een snelheid van
220 km. wordt gereden. De snelheid be
draagt thans bij de Ned. Spoorwegen
maximaal 120 km. Snelheden boven 140
km. zijn in ons land praktisch niet nao-
gelijk vawege de vele bochten in de
spoorlijnen en de vele stopplaatsen.
Bekende expressetreinen als de Rhein-
gold en de Mistral rijden thans reeds
140 a 150 km. De Franse spoorwegen
hebben onlangs bewezen dat een nor
male trein op een normale baan 240 km.
kan rijden.
----------O---------
De voor het recht op kinderbijslag
krachtens de Kinderbijslagwet voor
kleine zelfstandigen geldende inkomens
grens die sedert 1 jan. 1965 4600,
per jaar bedraagt wordt met ingang
van 1 januari 1966 verhoogd tot
4900,—.
--------O--------
KOFFIE GEEN REMEDIE TEGEN
DRANKGEVOLGEN
Koffie is een populaire drank, en dat
niet alleen, omdat ze met suiker en
melk genoten, tot de aangenaamste ver
snaperingen behoort, maar ook omdat
men er allerlei goede eigenschappen aan
toeschrijft. Zo is de mening zeer alge
meen, dat men de gevolgen van alcohol
gebruik kan opheffen door de hoeveel
heid caffeine in een sterke kop koffie.
Een onderzoek door hoogleraren van de
medische faculteit van de universiteit
van Indiana maakt een eind aan deze
illusie, waaraan vele automobilisten
zich overgeven, die wel van een slokje
houden. De onderzoekers stelden vast,
dat reeds bij het gebruik van 50 tot 70
gram whisky het coördinatie- en reac
tievermogen merkbaar achteruit gaat.
Een kop koffie, daarna genuttigd heft
deze teruggang niet op en heeft dan al
léén het voordeel, dat men minder ge
makkelijk dronken wordt als men
voortgaat whisky te drinken. Men nam
ook de proef in de whisky een zekere
hoeveelheid caffeine te mengen. Ook dit
beïnvloedde in geen enkel opzicht het
gevaarlijke gevolg van de whisky: een
tekort aan rijvaardigheid. Het is na
tuurlijk wel zo, dat koffie na alcohol
gebruik beter is dan alcoholgebruik na
alcoholgebruik. (DIA).
door L. KOMBRINK
Copyright J. J. Groen Zn. N.V.
Om halftwaalf vertrekken de bezoekers.
Slechts twee Urkers blijven zitten en zij
houden met Brand een soort nabetrach-
ting over het gelezene. Moeder schenkt
koffie en omdat het zondag is, moet
Jaap een paar moppen uit de winkel
halen.
's Middags is er wéér kerkdienst, maar
dan is de kamer niet zo vol. Sommigen
knappen een mltje, anderen maken een
wandeling het eiland om, al is het weer
niet bijster aanlokkelijk.
's Maandags is de storm gaan liggen.
Brand, die altijd vroeg opstaat om het
licht op de vuurtoren te doven, is ge
tuige van een algemene uittocht. De zei
len worden gehesen, meertouwen inge
haald, en buiten de haven de koers be
paald, welke gevaren moet worden.
De schippers slaan bijna allen in de
richting naar Amsterdam in. Doch de
vissers zoeken op goed geluk een plaats
uit om hun netten te schieten. Zij we
ten immers niet waar hun geluk zit!
Misschien heeft straks een buurman zijn
netten vol, terwijl hij, die in diens on-
middelijke nabijheid gevist heeft, tot de
minder prettige ontdekking komt, dat
er zo goed als niets in zijn net zit. Hier
aan denkt Brand als hij langzaam de
steile ladder afdaalt. De haven is ver
laten en een grote watervlakte, omge
ven door remmingwerk is overgebleven.
„Ik hoop, dat het briesje maar 'n beet-
doorzet, dan hebben we over een paar
uur de eerste vis aan de afslag", mom
pelt hij.
De bel van het winkeltje zwijgt, nu er
geen klanten meer komen. Vrouw
Brand moppert omdat het op maandag
zo'n rommelige boel is en dat komt na
tuurlijk door al dat volk. Eki Brand, die
juist de kamer binnenkomt als ze iets
dergelijks zegt, glimlacht er om. Hij
weet wel beter. Z'n Jante sloofde zich
maar wat uit als er praatvolk op komst
was. Moest je haar aan de grote koffie
molen zien draaien, haar horen ram
melen met de kopjes en dat gezicht
moest je bekijken, boos en ontevreden.
Maar met hetzelfde gezicht offreert ze
even later de heerlijk geurende koffie.
Na het ontbijt gaat Brand de ronde
over het eiland doen om de stormschade
op te nemen, want hij is aangewezen
om voor het onderhoud van zeewerin
gen en havenwerken zorg te dragen. Hij
loopt naar de achterkant van het huis,
waar de schapenschuur staat. Daar ver
moedt hij de jongens en Gart moet mee.
In het nummer van Eilanden-nieuws
van vrijdag 19 november 1965 wordt er
de aandacht op gevestigd dat de Anti-
Rev. fractie en de C.H.U. in de Tweede
Kamer der Staten-Generaal zich niet
meer tegen lijkverbranding verzetten,
aHhans zij zullen er zeker niet tegen
stemmen. Volgens deze beide chris
telijke partijen mag democratisch ge
zien de christelijke traditie in deze niet
het laatste woord hebben.
Volgens de S.G.P. en het Ger. Pol.
Verbond is de lijkverbranding in strijd
met de Bijbel. De Heilige Schrift zou
volgens hen de lijkverbranding rang
schikken naar heidense gebruiken.
Ik kan mij met het standpunt van geen
der bovengenoemde christelijke partijen
verenigen. Ook al staat men op het
standpunt dat lijkverbranding niet in
overeenstenmiing is met de Heilige
Schrift, dan moeten wij daar tegen zijn
op grond van andere overwegingen dan
de S.G.P. en het Ger. Pol. Verbond, ook
al behoren naar mijn bescheiden me
ning de christelijke partijen hun stem
niet te geven aan de motie Scheps (P.v.
d.A.), waarin opheffing wordt gevraagd
van de nog in de wet vastgelegde dis
criminatie van crematie.
Lijkverbranding is niet heidens en be
graven is niet christelijk. Men behoort
dat telkens weer beweren door de te
genstanders der crematie. Zij zijn daar
bij ongetwijfeld ter goeder trouw. Maar
de historie leert het toch anders. Toen
Israël opkwam, verscheen het in een
heidense werld, waarin de doden zowel
ten dele begraven als ten dele verbrand
werden. Israël had de keus tussen de
beide gewoonten en heeft toen, zeker
niet zonder GoddeMjke leiding, de be
graving der doden gekozen, en het
Christendom heeft later de lijn voor
zichzelf doorgetrokken.
Men zij daarom voorzichtig in de be
strijding der crematie. Men hoort ook
vaak beweren dat lijkverbranding tegen
het geloofsartikel van de opstanding
der doden ingaat en daarom principieel
veroordeeld moet worden. Natuurlijk is
deze mening volkomen onjuist. De Chr.
Kerk belijdt de algemene opstanding
der doden. Aile volken zullen eenmaal
voor de Rechterstoel van Christus moe
ten verschijnen. Er is in dat opzicht
geen onderscheid. Immers hebben vele
martelaren de brandstapel moeten be
klimmen en zijn tot as verbrand, ter
wijl die as soms naar de vier windstre
ken verstrooid werd. Maar niemand
twijfelt er aan of zij zullen op de jong
ste dag opgewekt worden, evengoed als
degenen die in een brandend huis of ?n
een vliegtuig, dat brandend neerstort
omkomen, of degenen de in de zee ver
drinken en in de wateren hun graf vin
den of door de wilde dieren verscheurd
zijn.
Onze .slotsom kan dan ook geen an
dere zijn dan deze: dat het Christendom
naar zijn wezen de begraving niet ab
soluut eist, evenmin als de crematie een
essentieële karaktertrek van het hei
dendom genoemd mag worden.
Wij zijn niet voor het begraven van
lijken om reden de begraving een eer
waardige christelijke usantie is, hoewel
veel waarde is te hechten aan een goede
traditie. Voor mijn besef sluit de cre
matie zich niet aan bij de gedachten-
wereld der Heilige Schrift, terwijl de
begraving daarentegen geheel met die
gedachtenwere''d in overeenstemming is,
ja, er rechtstreeks uit voortvloeit, ter
wijl de crematie er daarentegen als een
vreemd eleinent slechts ingedragen kan
worden.
Er staat geschreven „Stof zijt gij en
tot stof zult gij wederkeren". De mens
keert na zijn sterven weer terug naar
zijn oorspronkelijke staat, een handvo^
stof en niet meer. Of men nu begravei.
wordt of verbrand, men keert weer tot
het stof der aarde.
De crematie wil echter dit natuurlijk
proces der ontbinding verhaasten door
middel van verbranding. Wat natuurlijk
bedoeld is, wordt mechanisch gemaakt.
Wij ontkennen geenszins dat er een
levend maken van de doden moge' jk is
en zelfs zeker is, wanneer zij ve'dst of
verbrand zijn, maar toch ligt in ie Hei
lige Schrift achter het woord „opstan
ding" het andere woord „graf" en me
de daarom is het graf ons liever dan de
vurige oven.
Een volk dat niet bij Gods Woord leeft,
moge veel voor crematie voelen, maar
een volk dat bij en uit Gods Woord leeft
zal voor zichzelf haar met beslistheid
afwijzen, Aesthetisch moge de crematie
de begraving overtreffen. Religieus ech
ter gaat er niets boven het graf, dat
Christus geheiligd heeft, en waarin het
geloof de majesteit en de heerlijkheid
Gods ziet spelen.
Onze eindconclusie inzake de crema
tie is dezelfde als van de S.G.P. en het
Ger. Pol. Verbond, zij het dan op andere
gronden.
Ooltgensplaat 20 nov. 1965.
P. BOM
Lid v. d. Anti-Rev. Kiesvereniging
Naschrift van de redaktie.
Wij zijn het niet eens wat inzender in
zijn ingezonden stuk beweert, dat „Lijk
verbranding niet heidens en begraven
niet christelijk is" en ook niet, dat de H.
Schrift begraven en cremeren om het
even laat.
Integendeel: Gods Woord stelt wel
zeer duidelijk de eis van het begraven
van onze doden. Wij lezen wel van
Achan, dat hij gestenigd werd en ver
brand, maar dit moet gezien worden als
een verzwaring van de doodstraf. De
verbranding van de lijken van Saul en
zijn zonen (1 Sam. 31 12 en 13) was al
leen, omdat de lichamen al zover ver
teerd waren; de beenderen werden ech
ter begraven. De H. Schrift stelt overal
verbranding als een straf op ergerlijke
zonden, lees maar de wetgeving in Lev.
20 14 en 21 9. In tegenstelling tot wat
inzender beweert, werd het begraven in
Israël tot een heilige plicht gesteld,
denk maar aan Ezechiël 39 15. Als ie
mand een onbegraven Ujk vond, moest
hij daarbij een merkteken plaatsen, tot
de doodgravers kwamen om het te be
graven. Heeft de Heere niet met eigen
hand Mozes begraven? Dat is toch wel
een duidelijke aanwijzing hoe wij met
onze doden zullen handelen.
Ook de Heere Jezus is begraven ge
worden. Zijn lichaam is toevertrouwd
aan de aarde. Hij is door het graf door
gegaan, om de graven van al de Zijnen
te heiligen. Als triomfator over dood en
hel verrees Hij uit het graf; zo zullen
ook allen, die Hij met Zijn dood ge
kocht heeft uit de graven opstaan om
eeuwig met Hem te Zijn.
Er zou nog veel meer van te zeggen
zijn. Neem maar eens hoe de apostel
Paulus het geloof in de wederopstan
ding in verband brengt met de wijze
hoe onze doden worden bezorgd. Niet
door ze te verbranden! „Het lichaam
wordt gezaaid in verderfelijkheid; het
wordt opgewekt in onverderfelijkheid;
het wordt gezaaid in oneer, het wordt
opgewekt in heerlijkheid; het wordt ge
zaaid in zwakheid; het wordt opgewekt
in kracht; een natuurlijk lichaam
wordt er gezaaid; een geestelijk lichaam
wordt er opgewekt."
Schrijver beweert dat men voorzich
tig moet zijn door te zeggen, dat cre
matie tegen het geloofsartikel der we
deropstanding ingaat. Met cremeren zal
men zeker de wederopstanding niet te
gen houden; de stofjes uit de urnen zul
len zeer zeker weer met ziel en lichaam
CAMERA'S EN PROJECTOREN uitsluitend Ie klas fabrikaat
ALBUMS FOTOLIJSTEN KIJKERS
Alle foto- en cine toebehoren.
Sinterklaastijd surprisetijd.
Geef daarom FOTO-ARTIKELEN als verrassing.
KWALITEIT EN SERVICE DE BASIS VAN ONZE ZAAK.
Het andere werk bij huis kan Jaap wel
opknappen. Deze is dan ook bezig met
een nieuwe ruif te timmeren en Gart
kijkt toe,
EVen ziet hij toe, hoe zijn jongste zoon
met een zekere handigheid de gereed
schappen hanteert, dan wenkt hij Gart.
„Kom jongen, we gaan eens zien of ons
oude eiland heelhuids door de storm
gekomen is. Wij nemen een koevoet
mee, want er zullen aan de Westkant
wel een paar blokken bazalt uitgeslagen
zijn." Hij knikt Jaap, die even opkijkt,
vriendelijk toe en dan stappen vader en
zoon heen, Gart met het zware breek
ijzer op de schouder. Het geklop van
Jaaps hamer w^ordt zwakker, nu Brand
en Gart de hoge terp afdalen en langs
het meer hun weg naar de Westkant
zoeken.
Vrolijk een wijsje fluitend werkt
Jaap voort aan zijn ruif. Hij doet het
met zorg en overgave. De spij'en mogen
niet te dicht bij elkaar zijn, maar even
min te ver vaneen. Nanne, die in de
winkel bezig is, neuriet mee. Zij vindt
het soms zo vreemd, dat die Jaap zo op
geruimd is. Zij zou het niet zijn als ze
mank liep, vast niet. Hij moest altijd
staan kijken, wanneer een stelletje
schippersjongens ging voetballen. Hij
kon immers niet meekomen en toch
scheen hij die watervlugge knapen niet
te benijden. De opgeruimde blik, die in
zijn ogen lag, verdween daar nooit uit.
Nee, dat kon ze niet begrijpen. Ze ver
gelijkt haar broers met elkander. Gart
is sterk en hij helpt vader in het werk.
Zij houdt veel van Gart, want hij is
een goeie jongen, die nooit iets zal wei
geren. Maar hij is kalmer dan Jaap.
Rustiger en niet zo ontstuimig. Jaap
loopt vlugger warm voor iets, heeft
gauw de bokkepruik op, maar is ook zo
weer goed. In stilte houdt ze een klein
tikje meer van Jaap en ze knikt over
tuigd, nu ze de stofdoek over de blik
ken tromimels roffelt.
Hoor moeder eens mopperen. Tegen
wie heeft ze het eigenlijk? Er is geen
mens anders in de kamer dan zij zelf.
Maar Boei is er, en natuurlijk heeft hij
iets uitgehaald. Opeens gaat de kamer
deur open en de kleine witharige poedel
stuift door de gang, achtervolgd door
een stoffer, die rondwentelend door de
lucht vliegt. Het projectiel raakt hem
bij lange na niet, maar toch jankt de
kleine hond, als de stoffer met een har
de klap op de houten vloer slaat.
„Wat heeft hij gedaan, moeder?"
vraagt Nanne, als vrouw Brand met een
gramstorig gezicht haar stoffer komt
halen.
,,Och niets kind, maar een hond hoort
buiten, vooral met dit mooie weer. Boei
zit altijd in huis te suffen en daarom
joeg ik hem weg. Eïi wat ik zeggen wil
de, ouwe Bart van Lubbertjen s zo juist
de haven binnen gekomen Nanne. Hij
zal straks wel hier heen komen om iets
te kopen, maar dat is een voorwendsel
Vrijdag 19 november is in een speciale
dienst het nieuwe orgel in de Geref.
kerk, gebouwd door fa. Ernst Leeflang
te Apeldoorn, in gebruik genomen.
Ds. G. C. Muntingh, em. predt. te Mid
delharnis leidde deze dienst, die ge
opend werd met het zingen van drie
verzen uit Ps. 150, waarna hij voorging
in gebed. De schriftlezing was uit 1
Sam. 16 19 tot 22.
In zijn toespraak zei ds. Muntingh dat
er veel mooie muziekinstrumenten zijn,
maar dat voor de begeleiding in de ere
dienst het orgel toch het mooiste was.
Spreker bracht in de eerste plaats dank
aan God, dat de gemeente het voorrecht
had dit fraaie instrument te bezitten,
daartoe in staat gesteld door financiële
hulp van het Rampenfonds aan wie hij
namens kerkeraad en gemeente zijn
dank, overbracht.
Ook bracht hij dank aan de bouwers,
de fa. Ernst Leeflang te Apeldoorn die
in korte tijd dit mooie orgel hadden ge
reed gemaakt en opgeleverd en aan de
Hervormde Orgelcommissie, die van ad
vies hadden gediend.
Ds. Muntingh sprak de wens uit dat
dit nieuwe orgel vele jaren dienst zal
doen ter begeleiding van de eredienst
en de zang en muziek zal strekken tot
de ere Gods.
Uit het verleden haalde spreker op,
hoe voorheen het gezin zich schaarde
om, piano of orgel om psalmen en stich
telijke liederen te zingen. Tegenwoordig
voelt men zich meer thuis bij de televi
sie.
De prediking van het Woord neemt in
de eredienst een grote plaats in, m.aar
niet minder de zang begeleid door het
orgel. Spreker schetste van hoe grote
invloed de muziek zijn kan op het gees
telijk leven van de mens; als voorbeeld
noemde hij ook hoe door Davids harp
spel de boze geest van Saul week.
Er volgde daarna een samenzang uit
een worden, alsook de as van de mar
telaren, die de vuurdood zijn onder
gaan. Maar het ongeloof wil de van God
gewiMe smaad dat de lichamen in de
aarde tot stof zullen vergaan niet, en
verbrand daarom de lichamen. De anti-
revol. voorvechters hebben dezelfde mo
tieven als hierboven genoemd, aange
geven tegen de heidense gewoonte van
lijkverbranding. In 1875 is de vereni
ging voor facultatieve lijkverbranding
opgericht en het duurde nog tot 1907
toen het eerste lijk werd verbrand in
het crematorium te Westerveld, tegen
de begrafenisAwet van 1869 in.
Het program van de A.R. Partij houd
in, dat men zich tegen lijkverbranding
sten.
Ofschoon inzender het als lid van de
A,R, partij niet eens is, dat de stem zal
worden gegeven aan de wetswijziging
die alle discriminatie van crematie op
heft, hadden wij liever gezien dat hij de
klemtoon had gelegd, dat aan de wil
van het volk meer waarde wordt ge
hecht dan aan de eis van Gods Woord
en Wet, Ook al druist het in tegen Gods
gebod, mag een minderheid de meer
derheid niets opleggen, zo zegt men,
waarmee men de wil des volks hoger
stelt dan de wil Gods.
Gezang 109, waarna orgelspel volgi
door de heer Hulsman, organist te
Amersfoort. In vele variaties liet hij
horen welk een mooie klank dit orgel
bezit. Het spel werd door de aanwezi
gen in stille aandacht beluisterd.
De dispositie van dit orgel is als volj;;
octaaf 2vt.; prestant 8 vt,; mixture j
sterk, l^/s vt,; holpijp 8 vt,; roerfluit!
vt.; het heeft 1 klavier met vrij pedaai
Na de bespeling attendeerde Ds. Mur.-
tingh er op, dat het orgelfonds nog n;c:
voldoende geld had voor de totale on
kosten, waarvoor een collecte werd aar.-
bevolen. De slotzang was Ps. 72 11 a.
68 10 en 17.
Dê aanwezigen werden na afloop eer.
kop koffie gepresenteerd.
Dinsdag_23_
tMILlE-Bl
OP donderd
hopen onze
ouders en gi
S. I>E B
en
JOH. PE^
HART
pirk Boss
iddelharni
hun 50-jariÊ
iging te h
Dat ze no
spaard m(
ven, is de
hun dank
deren en
deren.
Werve
enig
D.
F. Werve
Hans, Hu
Bert, Johi
Franklin
Colboi
90
Port
Canada.
Gelegenheid
j op dl
's midt
teren
dec.
en 's
uur in
„avjn, Ker
Middelharn
5 uur
7.30 u
haven.
jop 26 nov(
|D.V. hopen
I liefde oudei
ouders
G.H.
T. TANI
de dag te
waarop zij
1 leden in
traden.
In een folder, uitgegeven door de An
ti-Vivi-sectie-Stichtng, Den Haag, staat
o.m. het volgende te lezen:
„Waarvoor worden 180.000 dieren per
dag, dat is ruim 60 miljoen per jaar
aan de vivisectie opgeofferd?
Niet voor de gezondheid van de mens'.
Want: ongeveer 54 miljoen dieren
sterven aan proeven voor zuiver com
merciële doeleinden, zoals bij de bloem
bollen-cultuur, cosmetische industrie,
oorlogsindustrie vanaf raketten tot
kunstmanen, kleurstoffen-industrie,
voor fabrikage van verf, linoleum,
etenswaren, sigaretten kleding, bont,
ook voor pharmaceutische spécialité's.
voor pillen, poeders en drankjes ora
slank of dik te worden, om te slapen.
om wakker te blijven, voor een beter
figuur, tegen haaruitval, roos., roken,
examenvrees, hoest, body-odeur, ob-
sipatie en vult u zelf maar verder in
Om slaven te krijgen voor gevaar
lijk werk worden al enige jaren krui-
singsproeven tussen mensen en apen
gedaan om een sterk soort werkmens
(werkdier?) te scheppen,
Bovendien worden circa 6 miljoen
dieren per jaar opgeofferd aan weten
schappelijk onderzoek, dat meestal wél,
doch vaak niets met de geneeskunde te
maken heeft, zoals bij proeven in ver
band met geslachtsverandering en om
het trekinstinct van vogels te bestude
ren".
Wordt door dit geknoei met het Le
ven Gods Schepping niet op gruwelijke
wijze aangerand?
Rotterdam A. SMIT!
Hun dal
deren:
Den Haag
J. Mans
J. Mans
Ton
Ouddorp (2
nov
Dirkdoensv
Aan vr
fenden miji
Irtrek van
lelissant na
Dofdstraat
Mevr. D.
elissant, no
DANKBI
bor de vel
llangstellin!
felijk onden
u, mede
aders, harte
H, C, H
M, Harto
^delijk adri
urg, Sterkp
onge.
MIDDELHARNIS
Verkoopavond. Donderdag 25 no
vember hoopt de Zendingskrans der
Ger. Gem. alhier een verkoop te hou
den van gemaakte handwerken ten bate
van de zending. De consistorie van de
Geref. Gem., Chr. de Vrieslaan is hier
voor geopend van 's avonds 7-9.30 uur.
ledenver!
IET gehou
november
lAG 29 NO
fur in Café
om een praatje te maken. Je kent hem
niet, is 't wel kind? Dat dacht ik wel.
En hoor eens kind; je moet nooit gaan
lachen om hetgeen hij zegt. Ik bedoel,
dat het soms lijkt, alsof er een steekje
los is", en vrouw Brand wijst op haar
voorhoofd. „Hij praat het liefst over
Schokland en dat is geen wonder, warit
als kleine jongen heeft hij op dit eiland
gewoond. Maar hij is een oude man,
die graag praat en vaak hetzelfde ver
telt. Hoe ver ben je met de winkel
Nanne? Als je hier klaar bent, maak
dan eerst je kamertje in orde?"
„Ik schiet mooi op, moeder, maar
mijn kamertje kan nog wel even wach
ten. Ik zal u eerst in de kamer helpen."
En dan stapt er een man het winkel
tje binnen. Het is een kleine schrale
XJrker, die geregeld z'n te wijde pof
broek omhoog moet sjorren, wil dit on
misbare kledingstuk niet naar zijn
voeten afglijden. De man heeft dieplig
gende, onrustig ronddwalende ogen. In
zijn oren hangen gouden ringetjes en
aan zijn hals prijken de traditionele
gouden knopen.
Van nature een weinig bedeesd, heeft
Nanne de kleine vissersman even aan
gekeken en hem daarna met neergesla
gen ogen gevraagd wat hij wenst.
„Ik moet tabak èwen keend", en hij
wijst naar een half ponds buil.
„Is je taote teus maotjen?"
Nanne schudt het blonde hoofd. „Nee,
vader is niet thuis, hij is met Gart naar
de westkant gegaan. Moet u hem spre
ken?"
„Is je moeder dan thuis", vraagt hij
nu in goed Nederlands en zonder haar
vraag te beantwoorden.
„Ja, zal ik haar even halen?" vraagt
ze gedienstig, want ze wil niet langer
alleen zijn met die oude man, die zo
griezelig met z'n ogen draait en alm.jar
aan zijn broek rukt. Doch moeder
Brand heeft het gepraat in de winkel
gehoord en nu komt zij door de gang
aangelopen, niet afkerig van een bab
beltje. Het gezicht van de oude man
klaart op.
„Goeie morgen vrouw Brand, ik
dacht, zou ik geeneen van de luidjes
zien?"
„M'n dochter is er toch!" herinnert ze
een weinig snibbig.
„Nu ja, zo'n kind; ik praat liever met
oudere mensen. Je man is naar de we,4-
kant hoor ik? Wat heeft het gister tcch
hard gewaaid hè? We misten nog men
sen in de kerk, zijn hier nog Urkers f e-
weest? Een van de ouderlingen was ^r
ook niet, Pieter van Jelle, bedoel ik."
„Dat kan uitkomen", knikt vrouw
Brand, „die was hier".
„Ja, ja, de storm heeft de hele vloot
uit elkaar geslagen, zoals een valk het
een zwerm spreeuwen doet. Maar och,
wat zijn de stormen van tegenwoordig
bij die van vroeger vergeleken.
(Wordt vervolgd)
Stichting
r Zenu
I Op vrijdaj
|fe voorzitte
ïndsche Ht
|enuw- en
liatrisch zi
>chakenboi
(lens een
mk gebra(
luidhoUand
;eds geruii
zogenaai
iaarn".
Deze actie
|e in 1966
|ng voor g(
")verduin"
nieuw
lohtingen
itgaande
Hervorm
*lijk Hulpl
)nieën in
,^in bedrag
'grengen.
'M De voorzi
iov. reeds
fan de Zu
sfntvangen
diaconieën
wordt gege
Itpezegginge
■«Tijwel zek
worden ber
Door de
zen dat he
Ujke inbrer
_iyerk van
tist daaroi
ermede
%racht dat
