Uitslag stemming 4 nieuwe
gemeenteraden
op Goeree - Overfial(l(ee
Het a.s. huwelijk
van Beatrix
en Claus
•tij
KRUIDER'S
Meditatie
Goederentrein door zeewater overspoeld
ï^8« gge jaargang
Vrijdag 19 november 1965
No. 3438
op
de
|an-
Irbij
lar
en
der
iten
kgvl.
fonge
Wiet
kat
lat
kat
CHR. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Vertchijnt ttoeemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
DEMAS
WONINGINRICHTING
het beste bed ooit gemaakt .'i
'schuimrubber
nog nooit geëvenaard!
BUITENLAND
A.R.-f raktie geen
bezwaren tegen
crematie
FruitBiiariden en Fruïtbaliies
„De Fruitcentrale'^ -
lis
PBINS HENDRIKSTBAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, SommelsdtJk
Tel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avond» Tel. 20 17 Giro 167980
ABONNEMENTSPRIJS 2,50 PER KWARTAAL.
ADVERTENTIEPRIJS 14 cent per mm.
BIJ contract speciaal tarief
In ons nummer van 25 juni j.l. schre
ven we een artikel over „De a.s. verlo
ting van Prinses Beatrix". Thans, na
ongeveer vier en een halve maand, kun
nen we hetzelfde doen over het a.s.
huwelijk. In deze periode heeft kroon-
prinselijk paar het niet gemakkelijk
gehad. Freule Wttwaal van Stoetwegen
^sss daarop in het Kamerdebat en be
treurde het diep, dat een deel van het
Nederlandse volk er oorzaak van is
geweest, dat deze tijd, die voor elk ver
loofd paar er één van intens geluk moet
kunnen zijn, is verduisterd door allerlei
acties tegen dit huwelijk in de pers,
de radio, de televisie en adressen aan
de Staten-Generaal, zodat zij en de ko
ninklijke familie het niet zo prettig
hebben gehad. Men kan het daarmee
eens zijn en het ook betreuren, maar
tenslotte toch van mening zijn, dat de
eerste oorzaak daarvan geen andere is
dan deze, dat de keuze van de prinses
gevallen is op een Duitser. Natuurlijk
I kan men het standpunt innemen, dat
de 10 a ISVo Nederladers, die uiteinde
lijk tegen het huwelijk bleven, evenals
de grote meerderheid van ons volk
hun bezwaren maar hadden moeten in
slikken, maar het was te voorzien, dat
dit nu eenmaal niet zou gebeuren en
dat er onherroepelijk onaangenaamhe
den op moeten volgen.
In ons artikel over de verloving heb
ben we dit ook geprofeteerd, al is de
oppositie tenslotte kleiner gebleken dan
we vermoed hebben. We schreven daar
in, dat we de beslissing van de prinses
„een psychologische jout" achten. Som-
j migen hebben ons dit kwalijk genomen,
maar we blijven daarbij en achteraf is
wel gebleken uit al het rumoer, dat op
de verloving gevolgd is, dat deze ziens
wijze juist was, want wanneer de prin-
i ses een gemaal van een andere natio-
I naliteit had gekozen, zou aan haar en
I ons volk deze onverkwikkelijke ge-
schiedenis gespaard zijn gebleven. Mi
nister-president Cals heeft verleden
week woensdagavond in zijn rede in de
Tweede Kamer zelf erkend, dat zijn
eerste reactie op de bekendmaking van
de persoon van Beatrix' toekomstige
levenspartner deze was: „Jammer, dat
het een Duitser is." Dit zal ongetwijfeld
I bij vrijwel alle Nederlanders zo zijn ge
weest. Het verschil zit alleen hierin,
dat een klein deel van ons volk over
dit bezwaar niet is kunnen heenstap
pen en het allergrootste deel, mede let
tende op de goede rapporten over Claus
von Amsberg, er zich bij heeft neer-
gelegd en in vertrouwen pp diens goede
mentaliteit het prinselijke paar alle
goeds in hun levensverbintenis toe
wenst.
Wij scharen ons zonder enige reserve
onder de laatste categorie. Nu de prin
ses klaarblijkelijk, gedreven door haar
dieije genegenheid voor de Duitse di
plomaat, vertrouwde dat hij een goed
Nederlander zal worden, wetende dat
hij een „goede" Duitser is met anti-na-'
i. zi beginselen, steunende op de goedkeu-
I ring van haar ouders, met haar sterk
doorzettingsvermogen aan de oppositie
i het hoofd wenst te bieden, is er mede
na alles, wat omtrent Claus von Ams-
j berg door de regering is bekendge-
maakt, naar onze mening geen reden
voor. ons volk om zich tegen dit huwe-
1 lijk te verzetten. Wij hopen en vertrou-
wen, dat de prinses en haar a.s. gemaal,
I even voortreffelijk als hun koninklijke
ouders, later ons land en volk op de
I allerhoogste posten in ons staatsbestel
'zullen weten te dienen.
Wij verheugen er ons dan ook in,
dat de Tweede Kamer van onze Staten-
1 Generaal verleden week zowel de Toe-
stemmingswet als de Nationalisatiewet
j met een overweldigende meerderheid
I heeft aanvaard. Alleen de P.S.P, die
[de republikeinse staatsvorm voorstaat,
I benevens vijf socialisten stemden tegen
I de wet, waarbij toestemming wordt ver-
leend tot het huwelijk, zodat de troon
i voor prinses Beatrix open staat. De
communisten onthielden zich met de
zonderlinge argumenten. Slechts 6
I vam, de Kamer was dus tegen! Na de
I storm van bezwaren en kritiek kan ons
[prinselijk paar met deze uitslag zeer
[tevreden zijn.
Boer Koekoek moest natuurlijk weer
[eens een scheve schaats rijden. Hoewel
[zijn partij blijkens haar beginselpro-
[gram zeer Oranjegezind is, zouden hij
[en zijn beide confraters Harmsen de
[Voogd bijna nog tegen hebben gestemd.
[Deze mensen lijden aan een F.B.O.-
[complex. Ze staan met het Landbouw-
I schap op en ze gaan ermee naar bed.
[En nu was de heer Koekoek bang, dat
[Claus von Amsberg relaties zou aan-
Iknopen met het Landbouwschap en in
Idat geval zou hij volgens zijn zeggen
Jbest tegen durven stemmen. Min. pre
sident Cals deelde echter mede dat
daarvan geen sprake was en toen stem
den de Boeren vóór! Maar het tekent
[toch wel de bekrompenheid en het to-
Itale gemis aan staatsrechtelijk inzicht
ïvan deze mensen, wani^eer zij de al of
iniet-toestemming voor dit huwelijk la-
|ten afhangen van de P.B.O.-kwestie.
Ve vragen ons dan ook af, wat mensen
riet zulke primitieve opvattingen eigen-
Bijk in de Staten-Generaal moeten doen.
Want Demas heeft mij verlaten,
hebbende de tegenwoordige wereld
liefgekregen, en is naar Thessalo-
nica gereisd.
(2 Tim. 4 10).
Een afval der heiligen is er niet. God
zal nooit het werk der genade, dat Hij
naar Zijn vrijmacht en welbehagen in
de harten der Zijnen aangevangen is,
verlaten of overgeven. De kerk zingt
daarvan:
De Heer's is zo getrouw als sterk;
Hij zal Zijn werk
Voor mij volenden!
Wel is er in de kerk des Heeren zwa
re strijd gevoerd in de loop der eeuwen.
Wanneer wij slechts geleerd hebben
acht te geven op onze belijdenisge
schriften, dan kunnen wij het uit de
Dordtse leerregels leren, dat onze va
deren tegen de remonstranten een zwa
re strijd gevoerd hebben juist over de
ze zaak, of er al dan niet een afval der
heiligen is. Luister dan naar het ant
woord, dat onze vaderen gegeven heb
ben:
„Want God, Die rijk is in barmhar
tigheid, neemt, naar het onveranderlijk
voornemen der verkiezing, de Heilige
Geest van de Zijnen, ook zelfs in het
droevig vallen, niet geheel weg, en laat;
hen zover niet vervallen, dat zij van de
genade der aanneming en van de staat
der rechtvaardigmaking uitvallen, of
dat zij zondigen ter dood of tegen de
Heilige Geest, en, van Hem geheel ver
laten zijnde, zichzelf in het eeuwig
verderf storten" (Dordtse Leerregels
Hst. V Art. 6).
Wanneer ge u daar de tijd toe gun
nen wilt moet ge eens met aandacht
dat gehele hoofdstuk, dat aan de be
strijding van de dwaling der remon
stranten in zake de volharding der hei
ligen gewijd is, want dit hoofdstuk is
zeer leerzaam en troostrijk. Wij belij
den dus naar 't Woord Gods, dat er
geen afval van de heiligen is en dat
daar, want 't werk der genade eenmaal
verheerlijkt werd, het ook zeker zal
worden bevestigd. Nu rijst echter de
voorname en belangrijke vraag, wat de
betekenis is van de woorden, die Pau-
lus wijdt aan Demas.
Wie was Demas? Veel lezen wij van
hem niet in de. Schrift. Wij weten uit
hetgeen, dat wij van hem lezen in de
brief aan de Colossenzen en in de brief
aan Filemon, dat hij een medearbei
der van Paulus geweest is in het werk
des Evangelies. Terwijl Paulus vanuit
zijn gevangenschap een brief aan Timo-
theüs schrijft, laat hij hem weten, dat
Demas hem verlaten heeft en de tegen
woordige wereld heeft liefgekregen.
De gedachten daaromtrent zijn ver
schillend. Sommigen menen, dat dit be
tekent, dat Demas de dienst in het ko
ninkrijk Gods de rug heeft toegekeerd
en zich tot een andere bezigheid ge
voegd heeft, terwijl anderen menen,
dat Demas de wereld liefgekregen heeft
in deze zin, dat hij de waarheid verla
ten en wedergekeerd is tot een werelds
leven zonder zich meer te 'bekommeren
om hetgeen hij in samenwerking met
Paulus eerst gepredikt heeft. Bij het
laatste gevoelen sluiten wij ons ook aan
om verschillende redenen.
Paulus was in Rome om voor de
Naam en de zaak des Heeren te lijden,
en wist „dat hij weldra als een offeran
de zou worden geofferd. In deze strijd
en moeite verlaat Demas hem, die daar
in openbaart, dat hij om Gods zaak
niet lijden wil noch zijn leven verlie
zen. Wel, Christus Zelf heeft ons ge
sproken van hen, die wanneer de hitte
der vervolging kwam af zouden vallen
van het geloof. Zulk één is Demas.
Thessalonica, de wereld lokte hem, toen
het gevaar dreigde, dat hij zijn getui
genis des Evangelies met zijn bloed
zou moeten bezegelen. Daarom is Demas
ons een waarschuwend voorbeeld. Al
les, wat geschreven is, is tot onze le
ring geschreven.
Demas was eens een mede-arbeider
van de grote apostel, zelf een verkon
diger van de genade Gods en ziet, hij
gaat heen en kiest de wereld voor zijn
deel. Zouden dan toch de aanhangers
van de gedachte, dat er een afval der
heiligen is, niet gelijk hebben? Leert
ons dit voorbeeld dat dan niet overdui
delijk?
Uit vele plaatsen in Gods Woord
blijkt ons, -dat de genadegiften Gods
onberouwelijk zijn en dat Zijn volk
wedergeboren is uit een onvergankelijk
zaad. Neen, er is geen afval der heili
gen. Maar wel leert ons ook deze ge
schiedenis, dat er veel kan zijn in het
leven van een mens, waardoor hij de
schijn van christen-zijn op zich geladen
heeft, maar van het wezen van de
waarachtige christen vervreemd blijft.
Het bijna in Christus zijn doet ons nog
zonder en buiten Hem vertoeven met
al de gevolgen, welke het buiten Chris
tus zijn medebrengt.
Demas, hij, de dienaar der waarheid
wordt een dienaar der wereld eri nu is
hij door de eeuwen heen als een ge
zonken schip en daardoor een waar
schuwend baken op de zeer van het
leven. Omgekomen is hij voor eeuwig,
omdat de liefde der wereld in hem niet
gekruist werd.
Ds. A. Vergunst.
Wat de andere partijen betreft, de
K.V.P., de A.R.P., de C.H.U., de V.V.D.,
de S.G.P. en het G.P.V. verklaarde zich
unaniem vóór. Wat de K.V..P aangaat,
het is wel duidelijk dat de Roomsen te
genwoordig zeer pro-Oranje zijn; dat
is de laatste maanden zowel in hun
pers als ook j.l. woensdag in de rede
van drs. Schelmzer gebleken. Van de
A.R. is bekend, dat ze eveneens zeer
koningsgezind zijn, al voelen calvinisten
historisch wellicht meer voor de repu
bliek. De C.HU. is orangistisch tot in
haar program van beginselen en haar
woordvoerster Freule Wttwaal van
Stoettwegen hield dan ook de meest
emotiele rede ter verdediging en aan
beveling van de Toestemmingswet. De
freule is bevriend met ons koningshuis,
maar men moet van haar geen byban-
tisme (ogendienarij) van vorsten ver
wachten. Dat heeft ze in 1956 bewezen
toen de affaire-Hoffmann aan het hof
speelde en de postitie van koningin
Juliana ernstig bedreigd werd. Nu was
ze zeer verontwaardigd over alles wat
men in pers, radio en t.v. de prinses en
de koninklijke familie heeft aangedaan.
Speciaal de t.v. journalisten kregen er
van langs. De heren Van Tijn en Fer-
dinandusse zagen we op de perstribu
ne en deze heren van de beruchte
V.A.R.A. uitzending „Zo is het
konden het ermee doen. Wat de V.V.D.
betreft, ook zij wenste over de bezwa
ren heen te stappen en in vol vertrou
wen op de integriteit van Claus von
Amsberg haar stem aan de wetsontwer
pen te geven. De S.G.P. en het G.P.V.
men kon niet anders verwachten
schaarden zich eveneens onder de voor
standers.
De enige opposanten waren eigenlijk
de P.S.P. (pacifisten) en een klein club
je socialisten onder aanvoering van de
heer Goedhart. De woordvoerder van
de P.S.P. dhr. Lankhorst, die een heel
sympathieke man is, maar niet zo'n
beste spreker, zette zijn republikeinse
standpunt uiteen en herhaalde nog eens
de bezwaren tegen Claus von Amsberg.
Dat er slechts 66.000 adhesiebetuigin
gen aan het bekende Adres waren en
geen paar miljoen schreef hij toe aan
de vrees van velen voor moeilijkheden,
wanneer dit bekend werd. Hij sprak
zelfs over een geheime politie in een
dictatuurstaat, waarvoor men bang zou
zijn. Dit is natuurlijk, om met Mr. Cals
te spreken, je reinste waanzin. Bij de
replieken bleek hij er zelf ook van
overtuigd.
Bij de debatten kwam ook nog de
OOSTDIJK 53 - 61
SOMMELSDIJK
kwestie ter sprake van de plaats der
huwelijkssluiting. Naar men weet, is
Amsterdam daarvoor gekozen, maar
zeer veel Amsterdammers zijn daarte
gen om alles wat de Duitsers daar in de
oorlog gedaan hebben, speciaal met de
Joden. Min.-pres. Cals deelde echter me
de, in antwoord aan de heren Geertse-
ma, Nederhorst, Van Dis en Jongeling,
dat de regering het nochtans op Am
sterdam hield. Hij kon dit niet zo zeg
gen, omdat tenslotte de regering ver
antwoordelijk is, maar de reden, dat
Amsterdam en niet Den Haag gekozen
is, moet deze zijn, dat de koninklijke
familie om praktische redenen er de
voorkeur aan geeft. Het Huis ten Bosch
in Den Haag is er n.l. te klein voor om
de vele vorstelijke gasten te ontvangen
en het paleis op de Dam wel. We zul
len maar hopen, dat de Amsterdamse
tegenstanders van het huwelijk zich
waardig zullen gedragen en er zich geen
onverkwikkelijke incidenten zullen
voordoen.
Alles bijeengenomen kunnen we ten
slotte vaststellen, dat er niet zoveel Ne
derlanders echt enthousiast zijn over dit
huwelijk. Prinses Beatrix begrijpt dit
zelf ook wel. Volgens „Vrij Nederland"
moet ze gezegd hebben tegen haar va
der en Mr. Cals: „Kan ik het helpen,
dat ik op een Duitser verliefd geworden
ben?" Laten wij daarom maar in haar
keus berusten, hetgeen ons gemakkelijk
zal vallen nu alle rapporten over de
antecedenten, de persoonlijkheid en de
opvattingen van Claus onverdeeld gun
stig zijn. Het rumoer heeft nu lang ge
noeg geduurd. Deze kwestie mag ons
volk niet langer verdeeld houden. Nu
het parlement heeft beslist zouden we
zeggen: zand erover.
BINNENVERING
HAZET-FABRIEKEN
Zevenbergen N.B.
Rhodesië
Hoewel er vorige week enige hoop
was, dat op het laatste ogenblik nog
een uitweg zou worden gevonden, heeft
premier Smith toch definitief de knoop
doorgehakt en de eenzijdige onafhanke
lijkheid van Rhodesië uitgeroepen.
Het was redelijkerwijze ook niet mo
gelijk dat een overeenkomst zou tot
stand komen tussen de premier van
Rhodesië en de premier van de Britse
Labour-regering. De Labour-partij heeft
zich, ook al toen ze nog in de oppositie
was, altijd fel verzet tegen de mono
polie-positie van de blanke minderheid
in Rhodesië. Dat wil natuurlijk niet
zeggen dat een conservatieve regering
de breuk zou hebben voorkomen, maar
wellicht had ze de kwestie meer op de
lange baan kunnen schuiven. Wilson is
daar, ook al is hij een gematigd La
bour-man niet in geslaagd.
De blanke meerderheid in Rhodesië,
die naar schatting nauwelijks vijf .pro
cent van de totale bevolking omvat, is
een sterke groep, die voor alle belang
rijke posities mensen kan leveren. Dat
heeft haar een gevoel van eigenwaarde
gegeven, dat uiteindelijk geleid heeft tot
de uitroeping van de onafhankelijkheid.
De Engelsen, die zich daar nu begrijpe
lijkerwijze tegen verzetten, hebben dat
zelf in de hand gewerkt door lange tijd
de Bantoebevolking dom te houden. Als
deze Bantoes er echter misschien nog
niet aan toe zijn, zelf de macht in han
den te nemen, dan staat er wel een
aantal Afrikaanse landen hen daartoe
aan te vuren. En als het op de duur
tot medezeggenschap van de Bantoes
komt, dan ontstaat er vanzelfsprekend
een chaos, zoals die bijvoorbeeld ook
in Kongo is ontstaan. Dat interesseert
die voormalige koloniën niet veel, maar
het interesseert uiteraard dat betrek
kelijk kleine aantal blanken van En
gelse afkomst, die mettertijd misschien
het land worden uitgezet, als de Ban
toes ooit aan de macht mochten komen.
Daarom hebben ze nu de eenzijdige on
afhankelijkheid uitgeroepen.
Het is duidelijk dat ze daarbij de pu
blieke opinie in de wereld tegen zich
hebben. Zelfs Amerika en Engeland
hebben andere belangen dan die van
de Rhodesische minderheid. Engeland
heeft terstond matregelen genomen in
de vorm van economische sancties,
schorsing van alle ministers en bevel
tot aftreden van de gouverneur.
Deze laatste heeft echter geweigerd
heen te gaan omdat hij van mening is
dat alleen koningin Elizabeth hem uit
zijn functie kan ontslaan. Het Britse
parlement heeft zich geheel akkoord
verklaard met de sanctiewet tegen Rho
desië. Niemand verdedigde de stap van
premier Smith, maar wel vroeg men
Volgende week komt de motie Scheps
(p.v.d.a.) waarin opheffing wordt ge
vraagd van de nog in de wet vastgeleg
de discriminatie van crematie (lijkver
branding) in de Tweede Kamer in be
handeling.
Dinsdagmiddag heeft de heer Scha
kel, woordvoerder van de A.R. fraktie
in de Tweede Kamer verklaard dat de
A.R. haar stem aan de motie-Scheps
niet zal onthouden, omdat de overheid
de christelijke zede van begraven aan
andersdenkenden niet mag opleggen',
Voorheen heeft de A.R. partij zich fel
verzet tegen gelijkstelling in de wet van
begraven en cremeren. Voor de R. Kath.
Partij is het ook geen geloofskwestie
meer.
De C.H. fraktie paarde zich aan het
betoog van de heer Schakel. Mr. Beer-
nink zei dat democratisch gezien de
christelijke traditie niet het laatste
woord mag spreken.
Alleen S.G.P. en G.P.V.
tegen
Ds. Abma (s.g.p.) wees er op dat de
H. Schrift lijkverbranding rangschikt
naar heidense gebruiken. Hij noemde
het een bewijs van geestelijke achter
uitgang, dat de merktekenen van het
Christendom, waaronder ook de tradi
tie van het begraven inplaats van ver
branden behoort, worden uitgewist.
De heer Jongeling (G.P.V.) sprak in
dezelfde geest en zei dat het hele Bij
belse klimaat duidelijke taal spreekt
over begraven en dat het Oude Testa
ment de lijkverbranders dreigt met
zware straffen. Begraven en cremeren
was daarom onmogelijk gelijk te stel
len.
.....i-V-:--"^-...-.:--:
Een goederentrein op weg naar Plymouth ploegt door de hoogopgezweepte golr..
ven, die over de kade slaan. Gedeelten van England werden geteisterd door
sneeuwstormen en ijsrgens, waardoor elektriciteitsstoringen ontstonden en het
verkeer werd ontwricht.
zich af of de sancties tegen Rhodesië
enig effect zouden sorteren.
Minder eenstemmigheid was er ten
aanzien van deze kwestie in de Veilig
heidsraad. Vorige week kwam ze reeds
bijeen op verzoek van Engeland. Bij
die gelegenheid werd een resolutie aan
genomen van Jordanië, waarin de on
afhankelijkheidsverklaring wordt afge
keurd als een onwettige daad. Later
echter zijn de besprekingen voor onbe
paalde tijd opgeschorst, omdat er geen
overeenstemming kon worden bereikt
over de vraag of de volkerenorganisa
tie eventueel geweld zou mogen ge
bruiken tegen Rhodesië, een voorstel
van Ivoorkust.
Verschillende landen hebben al laten
weten dat ze het nieuwe bewind in
Rhodesië niet zullen' erkennen. Andere
landen hebben eveneens economische
sancties in uitzicht gesteld.
Vietnam
Dat bepaalde gebeurtenissen of as
pecten van de internationale politiek
soms lang verborgen blijven, is dezer
dagen weer bewezen. Een jaar geleden
heeft Noord-Vietnam een aanbod ge
daan aan de Verenigde Staten om af
gevaardigden van beide landen in de
hoofdstad van Birma bijeen te laten
komen en de voorwaarden te bespreken
voor een beëindiging van de vijande-
Speciaal in het opmaken van
B. V. a. VEEB
Telefoon 2682 Westdqk U6
MIDDELHARNIS
lijkheden. Amerika heeft dit aanbod
afgewezen, omdat het niet geloofde aan
de oprechte vredeswil van Noord-Viet
nam. Bovendien wilde men er niet op
ingaan omdat de presidentsverkiezingen
voor de deur stonden. Maar na de ver
kiezingen, toen secretaris-generaal Oe
Thant van de V.N. de zaak opnieuw aan
de orde stelde, verklaarde Mc Namara,
de minister van buitlandense zaken zich
tegen en zo ging de zaak de doofpot
in. Nu is het uitgelekt via een artikel
in een Amerikaans tijdschrift. Eerst
werd het van regeringszijde tegenge
sproken, maar later werd het toegege
ven. Er is in Amerika nogal wat deining
orn deze kwestie ontstaan, vooral om
dat de gevechten de laatste tijd steeds
heviger zijn geworden.
Oe Thant heeft na het bekend wor
den van deze feiten opnieuw aange
drongen op onderhandelingen.
De vervroegde verkiezing van de ge
meenteraadsleden voor de vier nieuwe
gemeenten op Goeree-Overflakkee t.w.
Goedereede, Difksland, Middelharnis en
Oost-Flakkee ligt achter de rug. De ver
kiezingsstrijd tussen de diverse partijen
is vrij rustig geweest, althans te oor
delen naar het reclame-materiaal, dat
in grote hoeveelheden is thuisbezorgd,
ledere partij heeft zijn standpunt uit
eengezet, maar tot scherpe conflicten
in de verkiezingsstrijd is het niet geko
men, behoudens bij de K.V.P. De oud-
wethouder Van Kampen te Oude Tonge
heeft bij de leden van de K.V.P. een
circulaire laten rondgaan met de sug
gestie om op de P.v.d.A. te stemmen!
Begunstigd door het goede weer
en dat in tegenstelling tot de voor
gaande koude novemberdagen is er
flink gestemd.
Uitgebracht zijn op Goeree-Overflak
kee in de vier gemeenten totaal het
volgende aantal stemmen.
S.G.P. 4807 stemmen
A.R. 3104 stemmen
Prot. Chr. Partij 1267 stemmen
P.v.d.A. 4626 stemmen
V.V.D.
C.H.U.
K.V.P.
De Jong (R.K.)
Hoogzand
Alg. Belang
Totaal
1771 stemmen
1167 stemmen
644 steramen
2:66 stemmen
343 stemmen
294 stemmen
18289 stemmen
Uit dit stemmen-overzicht blijkt dat
de S.G.P. het grootste aantal stemmen
op Goeree-Overflakkee heeft behaald
De grootste partijen gezien het stem-
menaantal zijn de S.G.P., de P.v.d.A. en
de A.R.
Oostfla.kkee
In Oostflakkee komen de volgende
raadsleden in de nieuwe gemeenteraad:
voor de V.V.D. de heer J. A. v. Nieu-
wenhuijzen, Ooltgensplaat; voor de K.
V.P. de heren G. A. Winkels, Oude Ton
ge en J. Moerenhout uit Achthuizen. De
laatste stond no. 3 en is met voorkeur
stemmen gekozen. Voor de P.v.d.A. de
heren C. Gebraad en W. A. de Vos te
Oude Tonge; P. van Vliet en A. de Vos,
Ooltgensplaat; voor de A.R. C. A. van
Loon, Oude Tonge en G. K. Timmer
man te Ooltgensplaat; voor de S.G.P. G.
H. V. Dam te Ooltgensplaat en P. Groe
nendijk, Oude Tonge; voor de C.H.U.
dhr. L. Arensman en S. L. de Jonge
met een eigen lijst.
Gemeente Middelharnis
Voor de A.R. de heren M. K. van Eek,
Middelharnis; C. Edewaard, Sommels-
dijk; G. A. J. van Opstelten, Nieuwe
Tonge en C. van Rumpt te Stad aan 't
Haringvliet. Voor de P.v.d.A. dhr. L.
C. Kievit, mevr. Van Groningen-de
Bonte; E. Oostdijk, Nieuwe Tonge en de
heer K. J. Kleingeld te Middelharnis. De
heer D. Hoogzand (eigen lijst). Voor de
(Zie vervolg binnenzijde)
