Hetbezuinigings-
iplanvandeV.V.D.
Hl
ng
GOEDKEURINGSWETZIN TWEEDE KAMER
F! C. KORTEHEG ZOON
IE
Meditatie
f
il
BERUmEuhElEn
KRUIDER's
38e jaargang
Vrijdag 12 november 1965
No. 3436
CHR. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verichynt ttveemaal per toeek: dinsdag- en vrydagavond
Iple-
aand
kvol!
lend,
\t al
wel
de
bury,
Volg-
Ivoor
„Witte klederen"
Fruitmaniien en Fruitbakjes
„De Fruïtcentrale"
[OL °f"
WONINGINRICHTING
Nieuwe directeur
R.H.B.S. benoemd
BUITENLAND
Nieuw orgel in Geref.
kerk te Ouddorp
RTIVI-tram rijdt niet
meer in Rotterdam
IVlinister Suuriioff
over het
Reijmerswaalplan
PBINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Bedactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdak
Tel. (01870) 26 29. na 6 uur 's avonds Tel. 20 17 Giro 187980
ABONNEBDBNTSPRIJS 2,80 PEB KWARTAAi
ADVERTENTIEPRIJS 14 cent per mm.
Bij contract speciaal tarlel
m-l
itie,
ist.
5-
land
Het Kabinet-Cals is met een Miljar
dennota gekomen, waarvan de cijfers
en record betekenen in onze staatkun-
lige geschiedenis. De begroting voor
,965 is met 3 miljard of 20»/o overschre-
ien, zodat die voor 1966 is vastgesteld
)p 18 miljard. Ondanks diverse maat
regelen zoals verhoging van belastingen
;n blokkering van de belastingverlaging
ilijft er nog een ongedekt tekort van
1085 miljoen.
Dit Kabinet van „sterke" mannen
leeft blijkbaar willen laten zien, dat de
ninder progressieve regeringen - De
Juay en - Marijnen de zaak toch maar
ilap hebben aangepakt. Er werd dus
'cen rekenng gehouden met de beschik-
Jare „ruimte" n.l. de stijging van het
lationale inkomen met netto 4Vi»/o ad
jOO miljoen. Daaraan kwam het ka-
»lnet, wat de relevante uitgaven betreft
ongeveer 1800 m.) nog meer dan 900 m.
ekort. Deze regering laat dus elke
lorm los en gaat met grote tekorten
vrerken met als resultaat: sterk ver
melde inflatie.
De Tweede Kamer is daarover alles-
«halve te spreken. Niet alleen de op
positiepartijen (V.V.D. en C.H.U.) maar
bok de regeringspartijen hadden heel
veel kritiek, de laatste speciaal op dek-
■■;ingsobjecten. Het kabinet was ge
dwongen opnieuw zijn begroting te be
ien. Het kan er echter niet uitkomen,
ip een totaal van 18 miljard ziet het
,echts kans 70 miljoen te bezuinigen!
fceruit blijkt duidelijk onwil. Men wil
iten koste van alles het voorgestelde uit-
^[avenpeil handhaven. Er kan geen en-
;ele woningwetwoning af, onderwijs
ian niets missen, de wegenbouw kan
iet getemporiseerd worden, de ontwik-
[elingshulp moet na de Amerikaanse
jaar verhouding zo ongeveer de hoogste
.n van alle landen etc. En zo snellen
met een inflatie van S^/o per jaar de
lekomst in. De progressiviteit wordt
uur t>etaald!
Eén partij heeft de moed opgebracht
n een concreet plan te ontwerpen om
it onverantwoordelijk beleid om te
uigen. Het is belichaamd in de Nota-
lekes, ingediend door de V.V.D. Wij
jn allesbehalve liberaal, maar niette-
in hebben we grote eerbied voor de
loed, die hieruit spreekt. Want wie wil
szuinigen, ontketent altijd een storm
ïn protesten. Dat kost immers offers
1 daarvan is men niet gediend. Vader-
e Staat moet steeds beter voor ons
)rgen en over de vraag, waar het geld
mdaan komt, breekt men zich het
>ofd niet. Of onze gulden en daar-
lee onze welvaart wegsmelt als
eeuw voor de zon, is van later zorg.
et Lodewijk'^V van Frankrijk schij-
n velen te denken, al zeggen ze het
et zoals deze verkwistende koning:
a ons de zondvloed". Wie dus een
rsobering voorstelt, moet tegen een
irke stroom oproeien. Dat de V.V.D.
heeft aangedurfd en daarmee wel
p stuk populariteit zal verspelen, zet-
wij op haar credit,
et plan is in elkaar gezet door haar
e financiële specialisten de heren
if. Witteveen, drs. Joekes en mr. Por-
:ine met behulp van deskundigen op
jdere gebieden uit de hele fractie. Ze
jdden naar onze mening gerust nog
ier posten erop kunnen zetten, maar
de keuze der objecten speelt altijd
principieel-politieke richting een
'aar woord mee. Uit de begroting
T „Kunsten" was ook wel wat te ha-
geweest. Maar goed, ze hebben hun
it gedaan.
et team is van vier hoofdgedachten
egaan. Ten eerste: vermindering
die subsidies, die steeds minder
dzakelijk worden naarmate de wel-
irt stijgt, waaruit volgt, dat het be
ls bestaande subsidies af te schaffen
gebruiksbelastingen te verhogen.
tweede: het beperken van verbor-
subsidies zoals kunstmatig laag
ouden tarieven bij overheidsdiens-
Ten derde: uitgavenstijgingen be-
'ken, waar geen werkelijk aantoon-
e uitbreiding of kwaliteitsverbete-
'&g van de dienstverlening tegenover
sfiat. En ten vierde: temporisering (ver
langzaming) van taken, daar er altijd
meer wensen zijn dan op een bepaald
moment verwezenlijkt kunnen worden.
r toepassing van deze beginselen is
zeer reëel alternatief (andere moge-
eid) geschapen voor een solider
jksbegroting.
et plan komt tot een totale verbe-
ng van de begroting van 1008 mil-
dus ruim een miljard n.l. een ver-
dering van de uitgaven met 893 m.
een verhoging van de middelen (in-
sten) met 115 m. In totaal bevat het
punten, te verdelen onder de vier
engenoemde rubrieken,
e zullen ze alle de revue laten pas
sen. De meeste spreken voor zichzelf
rtraar bij enkele moeten we wat langer
stilstaan. Met name het eerste vereist
een meer uitvoerige toelichting.
Groep I Vermindering of afschaffing
subsidies.
1. Versclmlving van 15.000 woningen
van de woningwetsector naar de vrije
seetor en de subsidie voor reeds ge-
IxfSiwde woningwetwoningenl of gesub-
siffieerde particuliere woningen halve
ren.
.©e bedoeling hiervan is dus niet om
•hfl totaal van 125.000 woningen voor
'1® te verminderen, maar een ver-
s^iiving in de categorieën tot stand te
b||ngen. Dit zou een bedrag opleveren
v# 420 miljoef^ volgens latere schat-
Die overwint, die zal bekleed wor
den met witte klederen.
(Openb. 3 5a)
Hoewel niet altijd, is de mens dikwijls
reeds kenbaar aan het gewaad dat hij
draagt. Kleding en persoonlijkheid han
gen niet zelden met elkander samen.
Dit geldt zowel van beroepskleding als
van civiele kleding. Dit geldt voor de
christen, zowel als voor de niet-chris-
ten. Onze vaderen hadden een spreek
woord dat luidde: „de christen moet
kenbaar zijn aan zijn gewaad, gelaat,
gepraat en daad."
De buitenkant immers, vertolkt wat
er van binnen leeft.
Ook de Koning der kerk wijst op de
ze samenhang in het woord van onze
tekst. En het is dan ook van grote be
tekenis, dat Christus aan degenen die
zich rein zouden toewaren en in de
strijd zouden overwinnen, belooft, dat
zij eenmaal bekleed zouden worden
met witte klederen. Met klederen dus,
die hun innerlijke gesteldheid en hun
innerlijke gestalte zouden openbaren.
Witte klederen! Het is een heerlijke
profetie van het wezen der levende
kerk, zoals deze zich ééns openbaren
zal in de eeuwigheid.
Wit is immers de kleur van de hei
ligheid. En onwillekeurig denken wij
aan de bede van de psalmist: „Ontzon-
dig mij met hysop en ik zal rein zijn.
Was mij en ik zal witter zijn dan
sneeuw." Het is een bede, waarop de
Heere a.h.w. zelf het antwoord geeft
bij monde van Jesaja: „Al waren uw
zonden rood als karmozijn, al waren ze
rood als scharlaken. Ik zal ze maken als
sneeuw en als witte wol."
Hoe moet Gods pelgrim dikwijls tot
zijn smart ervaren dat het reiskleed
zo vaak bezoedeld en bevlekt is.
Zelfs het meer doorgeleide kind des
Heeren zal immers van zichzelf moeten
getuigen dat er nog maar een beginsel
van de nieuwe gehoorzaamheid in hem
is.
Maar hij weet het ook, dat dit be
ginsel zal uitgroeien tot volkomenheid.
Er komt een ogenblik, waarop geen
onheilige gedachten en geen onreine
begeerten de ziel van Gods kind meer
bezoedelen zullen en waar zij in het
witte kleed der heiligheid eeuwig voor
Gods aangezicht zullen vertoeven. Dat
is, wanneer dit sterfelijke onsterfelijk
heid en dit verderfelijke onverderfelijk-
heid zal aandoen. Wanneer het bezoede-
de reiskleed verwisseld wordt voor het
reine feestkleed.
Doch niet alleen van de reinheid is
het witte kleed een symbool. Het bete
kent ons ook de vreugde. In het oosten
(en ook onder ons) was de rouwkleding
vervaardigd uit zwarte stof.
Was er vreugde, dan werd hieraan
uitdrukking gegeven door de witte
kleur der kleding. Denkt u maar aan
de bruidskleding.
En wanneer de wijze Prediker op
roept tot vreugde bedrijven, dan raadt
hij aan: „Laat uw klederen ten alle
tijde wit zijn en laat op uw hoofd geen
olie ontbreken."
Dit leven (waarvan ons doopsformu-
lier zegt, dat het een gestadige dood is)
kent zo vaak droefheid en rouw. Er is
geen huis of het heeft zijn kruis te
dragen.
In de hemel der heerlijkheid echter
wordt geen rouw meer gekend. Zij zul
len daar wegvlieden, zo zegt ons het
Woord. Het is daar alles eeuwige
vreugde!
Het vrome volk in U verheugd, zal
huppelen van zielevreugd, als zij hun
wens verkrijgen.
Daar is het zwarte kleed van rouw
over het levensleed en bovenal van
rouw over de zonde, voorgoed afgelegd
en wordt enkel het blinkend witte
feestkleed van de bruiloft des Lams ge
dragen.
Wit is ook de kleur van de heerlijk
heid wanneer de Heere Jezus tijdens
zijn omwandellng op aarde een ogenblik
de hemelse heerlijkheid aandoet als een
kleed op de Tabor, dan lezen we dat
zijn klederen 'glinsterden als het licht.
En wanneer de grijze ziener op Pat
mos de verheerlijkte koning der kerk
in Zijn overwinning aanschouwt, dan
ziet hij Hem, rijdend op een wit paard.
Zo zal Gods kind, hier op aarde ge
rechtvaardigd en geheiligd ook eens
verheerlijkt worden en dan met witte
klederen bekleed. Neen niet om eigen
verdienste, maar gewassen door het
bloed des Lams. En danGelijk een
duif door 't zilverwit, En 't goud dat
op haar veêd'ren zit, zullen zij in hun
schoonheid pralen.
Dirksland.
C. J. Kesting.
ting 480 m. op jaarbasis. Min. Bogaers
bracht al direct bij interruptie hierte
gen in, dat het slechts ruim 100 m. zou
zijn voor 1966, omdat dit niet dadelijk
zou kunnen doorwerken. De heer Joe
kes meende echter, dat dit ook geldt
voor menige post op de Rijksbegroting,
dus dat hij hetzelfde mag doen, wat de
regering doet.
Wij zijn het met dit voorstel hart
grondig eens. Onze lezers zullen zich
herinneren, dat wij er al jaren op hebben
aangedrongen het woningwetcontingent
drastisch te verlagen. De huidige wo
ningbouw beantwoordt helemaal niet
aan de gedifferentieerde vraag als ge
volg van de stijgende welvaart, zoals
die zich b.v. ook bij de kleding voordoet
Van 1962 tot 1966 is de woningwetbouw
opgevoerd van 35.000 tot 60.000. De z.g.
„sociale" bouw is het troetelkind van de
progressieven en daarom is elk jaar het
woningbouwprogramma een echt poli
tiek programma. Voor 1966 is het als
volgt samengesteld: van de 125.000 (plus
3000 vrijetij ds woningen) zitten er 60.000
(48»/o) in de woningwetsector, 16.250
(IS^/o) zijn gesubsidieerde particuliere
huurwoningen, 23.750 (19Vo) eigen wo
ningen met kapitaalsbijdrage en 25.000
ongesubsidieerde bouw (20'Vi)). Deze
verhouding is fout. De vraag is n.l. heel
anders. Er is in de vrije sector (de
laatstgenoemde groep) een totaal van
150.000 aanvragen.
Men noemt die het „stuwmeer". En
dat zijn beslist niet allemaal bunga
lows van een ton of alleen dure huizen.
Maar er mogen er slechts 25.000 per
jaar gebouwd worden. Aangezien tien
duizenden gezinnen in een woning zit
ten, die ze graag voor een betere zou
den willen ruilen en waarvoor ze een
hogere huur willen betalen, maar door
het kleine contingent geen kans krijgen,
wordt de doorstroming tegengehouden-
De mensen willen zelf in meerderheid
een betere woning dan de gemiddelde
woningwetwoning. Dat weet de minis
ter ook, maar wat gaat hij u doen? Hij
gaat nu weer een nieuwe, duurdere
soort woningwetwoning bouwen, dus
deze sector nog meer uitbreiden. En het
Rijk maar subsidiëren. In 1965 kostte de
financiering van de woningwetbouw
1393 miljoen en in 1966 zal ze 1721 mil
joen kosten, dus weer 300 m. meer. De
V.V.D. en wij ook zouden deze in
de vrije sector willen brengen. Min.
Cals zegt nu, dat dit niet kan vanwege
de krapte op de kapitaalmarkt, zodat
we dan het totaal van 125.000 niet zou
den halen. Dit is o.i. nog niet bewezen.
Inderdaad is het wel zo, dat de 60.000
w.w.w. financieel veilig zijn gesteld,
maar hoe? Via de Rijksbegroting, dus
uit de belastingen, die wij allen opbren
gen, zodat wij de huur moeten meebe
talen van mensen, die zelf genoeg ver
dienen om de totale huur op te bren-
Speciaal in het opmaxen van
B. V. d. YEEB
Telefoon 2682 WestdQk ^6
MIDDEL.HARNIS
llllllllllllllllllllil
IICI.MlIllKUr.ll
o
L'
PfrtP-JÊttirJ
met heel veel ruimte
Oostdijk 53-61 Sommjelsdyk
IVUDDELHARNIS
De heer A. G. Castermans, thans ad
junct directeur van de R.H.B.S. en de
M.M.S. te Den Briel is per 1 jan. 1966
benoemd tot directeur van de R.H.B.S.
en de Handelsavondschool te Middel-
harnis.
De heer Castermans werd op 1 jan.
1954 benoemd tot leraar in de Engelse
taal en letterkunde aan de Brielse
H.B.S.; op 1 jan. 1960 volgde de benoe
ming tot adjunct directeur van deze
onderwijsinrichting. De heer Caster
mans is 39 jaar, hij volgt de heer T. P.
Hut op die naar Utrecht vertrekt.
gen, want zulken zitten er bij duizenden
in een w.w.w. Dit is een wantoestand
en heeft met „sociale" gevoelens niets te
maken. Verschillende Kamerleden o.a.
dhr. Roolvink hebben hierop gewezen.
Maar het systeem gaat door. Volgens
mededeling van één hunner zou de ge
middelde huur van een w.w.w. 24 gld.
per week bedragen, maar door de ex
ploitatiesubsidie wordt ze op 20 gld. ge
bracht. Er is dus gemiddeld per woning
en per week 4 gld. huursubsidie. Daar
om staat er op de Rijksbegroting 1966
een post van 218 miljoen voor deze
huursubsidies! Een aanmerkelijk deel
hiervan heeft niets met „sociale" zaken
te maken.
Door de naoorlogse regeringspolitiek
is ons volk gewoon geraakt aan een te
laag huurpeil. Een woning is een aller
eerste levensbehoefte en daarvoor moet
zeker en zevende van het bruto-loon
worden uitgetrokken. In plaats van in
deze richting te werken, gaat onze re
gering op de oude voet door. Het voor
stel van de V.V.D. wil dit beleid ombui
gen.
De heer G. M. Nederhorst fractievoorzitter van de P.v.d.A. zet het standpunt van zijn fractie uiteen Op de achter-
grod de K.V.P.-fractie.
Indonesië
Wat er in Indonesië is gebeurd en
nog zal gebeuren, ligt voor een groot
deel in het duister. Om met het laatste
te beginnen, er doen allerlei geruchten
en gissingen de ronde. Zo wordt voor
speld dat de communistische partij, de
P.K.I., zal worden verboden. De rege
ring zou een ontwerpbesluit gereed
hebben liggen, dat aan het bestaan van
de PKI een eind kan maken.
Volgens sommige waarnemers echter
zou de regering Soekarno tot deze stap
hebben moeten dwingen. Anderen gaan
nog verder en beweren dat de presi
dent zich met hand en tand tegen een
dergelijk ontwerp verzet.
Op Midden-Java wordt jacht ge
maakt op de kopstukken van de com
munistische partij, maar daaraan schij
nen de communisten zelf mee te doen,
om door middel van deze schijnverto
ningen een nieuwe organisatie van de
partij mogelijk te maken en zo de lei
der van de partij Aidit, voor arrestatie
te vrijwaren.
Intussen is er in het kabinet heftig
gediscussieerd over een verbod van de
communistische partij en over de be
trekkingen tussen Indonesië en commu
nistisch China. Ook daaruit leidt men
af dat er meningsverschillen bestaan
tussen Soekarno en de meerderheid van
zijn kabinet. Het zou hem erom te doen
zijn door middel van deze langdradige
besprekingen tijd te winnen. Ook de
figuur van Soebandrio, vice-premier en
minister van buitenlandse zaken, blijkt
omstreden te zijn. De laatste tijd is
herhaaldelijk aangedrongen op zijn ont
slag, omdat hij de goede betrekkingen
met China wil handhaven, en daardoor
verdacht wordt van rode sympathieën.
Hoe langer hoe meer wordt in diplo
matieke kringen de goede trouw van
Soekarno in twijfel getrokken, en deze
is er tot nog toe niet in geslaagd, zich
van deze verdenking te bevrijden. Er
schijnt verschil te zijn tussen datgene
wat hij moet doen en wat hij graag zou
willen doen. Nu eens verklaart hij dat
men de communisten niet van zich
moet afstoten. Dan weer moet hij mee
werken aan een verbod voor de com
munistische partij. Personlijk lijkt hij
minister Soebrandio te willen behou
den (hij noemde hem onlangs „een zeer
bekwaam man"), maar soms lijkt hij
te zullen bezwijken voor de oppositie
die zijn aftreden heeft geëist. Dat alles
wijst op een labiele houding van de
president.
Wanneer we nu terugdenken aan de
dagen van de opstand, begin oktober,
dan wordt de verdenking tegen Soekar
no nog zwaarder. Het staat wel vast
dat kolonel Oentoeng, die op 1 oktober
naar de macht greep, niet een gewone
ontevreden officier was, maar de leider
van een georganiseerd complot. De
opzet is mislukt, maar hoe stond Soe
karno tegenover deze plannen, die een
soort volksrepubliek moesten bewerken
zoals in China?
Soekarno bevond zich tijdens de
staatsgreep in het hoofdkwartier van
de luchtmacht samen met de leider van
de communistische partij, Aidit. Wat
hij daar deed, weet niemand, maar wat
daar gebeurd is, weet ieder: Daar zijn
zes generaals vermoord. Bovendien
zijn de opstandelingen, toen de staats
greep was mislukt, naar hetzelfde
hoofdkwartier gevlucht. Dat alles wijst
erop dat Soekarno méér met de op
stand te maken heeft gehad dan hij wil
doen voorkomen. Uiterlijk vaart hij
een anti-commuinistische koers, maar
op grond van deze gegevens moet die
koers lijnrecht tegen zijn eigen koers
ingaan.
Rhodesië
Vlak nadat vorige week de mildere
houding van Rhodesië was bekend ge
worden, is voor het hele land de nood
toestand afgekondigd. Hoewel deze
maatregel volkomen in strijd was met
de toenadering tot Engeland, toonde de
Britse regering zich niet erg verrast.
Men wilde de afkondiging van de nood
toestand, die overigens niet nodig was,
zien als een poging van premier Smith
om de extremistische vleugel van zijn
partij tot rust te brengen en niet als
de laatste stap voor een eventuele on
afhankelijkheidsverklaring. Wel heeft
Smith de Britse voorwaarden voor de
instelling van een „koninklijke commis
sie" verworpen, omdat hij meent dat
Wilson daarmee de deur voor verdere
onderhandelingen voorgoed heeft ge
sloten."
Tegen dat laatste heeft premier Wil
son zich verzet. Hij heeft een voorstel
gedaan, om met premier Smith een
nieuw gesprek over de onafhankelijk-
heidskwestie te voeren op „neutraal"
terrein, bijvoorbeeld op Malta. Ook
heeft hij de opperrechter van Rhode
sië, Sir Hugh Beadle uitgenodigd naar
Londen te komen om een dergelijke
bespreking voor te bereiden. Diploma
ten zijn van mening dat Wilson op de
ze manier zijn tegenspeler Smith zo
lang mogelijk aan te praat wil houden
met telkens nieuwe voorstellen. Ze vre
zen echter dat hij daarmee op de duur
toch geen succes zal hebben, want de
kloof tussen premier Smith en de Brit
se regering is niet te overbruggen. Dat
stond al vast na het mislukken van de
besprekingen in Londen en sindsdien
zijn de standpunten niet nader tot el
kaar gekomen.
Frcunkrijk
President de GauUe heeft het Franse
volk gevraagd, hem op 5 december op
nieuw „openhartig en massaal" tot pre
sident te kiezen. Het woord „candi-
daat" sprak hij niet uit, dat ligt ver
beneden zijn waardigheid, maar hij for
muleerde het zó, dat hij „zich gereed
houdt om de opgedragen taak voort te
zetten."
In deze redevoering gaf De GauUe
weer blijk van zijn afkeer van politie
ke partijen, die hij ziet als organisaties
die de ineenstorting van Frankrijk zul
len bewerken. Inderdaad is De Gaulle
in 1958 aan het bewind gekomen dank
zij de zwakheid en het onderlinge ge
krakeel van de partijen. Deze politieke
strubbelingen, waarom Frankrijk steeds
berucht was, hebben hem de weg van
de dictator opgedreven. Maar het is wel
de vraag of deze weg niet ergens dood
loopt, of misschien al doodgelopen is.
Want het Frankrijk dat De Gaulle voor
ogen heeft, is Frankrijk niet, dat is het
ideale Frankrijk, onafhankelijk van an
dere landen en toonaangevend voor de
rest van Europa. Wanneer De Gaulle
nog zeven jaar aan het bewind moet
blijven, zal de ontnuchtering groot zijn.
Dan ontstaat er bij zijn dood of na zijn
aftreden een politieke chaos als nooit
tevoren.
Op vrijdag 19 november a.s. wordt
het nieuwe orgel door de orgelbouwer
Ernst Leeflang te Apeldoorn en door de
orgelcommissie van de Ned. Herv. kerk,
die toezicht op de bouw had, aan de
kerkeraad overgedragen. Dit heeft
plaats in een speciale dienst. Het aan-
vangsuur is ons nog niet bekend.
---------O---------
MIDDELHARNIS
Sprekers Staatk. Geref. Party. Heden
vrijdagavod zal voor de s.g.p. afd: Mid-
harnis-Sommelsdijk Ds. J. v. d.
Haar, Ned. Herv. predt. te St. Maar
tensdijk in het kerkgebouw der Ger.
Gem. een spreekbeurt vervullen. De
heer C. J. Kesting te Dirksland zal de
spreker inleiden. Deze openbare bijeen
komst vangt aan heden 7.30 uur.
De R.T.M, heeft deze week voor de
laatste maal vanaf Rotterdam-Zuid ge
reden; R.T.M. autobussen hebben deze
taak overgenomen.
Er rijden nu alleen nog maar trams
tussen Hellevoetsluis en Spijkenisse tot
tijd en wijle, dat ook deze trammetjes
van de rails zullen verdwijnen.
„De moordenaar", zoals de R.T.M.-
tram smalend door de Rotterdammers
werd genoemd, is dus voor goed uit het
stadsbeeld verdwenen.
VOOR BETER f^
1^^ v^—r", NflflR DE
MIDDELHRPNIS-TEL:23Z8
Geen prioriteit als derde
havengebied
In de vorige week gehouden verga
dering van de vaste commissie voor
verkeer en waterstaat uit de tweede
kamer heeft de minister van verkeer
en waterstaat de heer J. G. Suurhoff
mededelingen gedaan over het Reij
merswaalplan, opgesteld door de Com
missie Verbetering Westerscheldebek-
ken, dat voorziet in de aanleg van een
haven- en industriecomplex ter hoog
te van het Verdronken Land van Zuid-
Beveland.
De minister gaf toe de mogelijkheden
die het plan biedt voor de verdere in
dustriële ontplooiing van Zuid-West
Nederland te onderkennen, doch er zijn,
naar de bewindsman opmerkte, „nog
andere belangrijke gebieden."
Rijkswaterstaat
De enige concessie waartoe hij be
reid bleek was het laten meewerken
van de Rijkswaterstaat aan de voorbe
reidingen van het Reijmerswaalplan,
hetgeen voor Zeeland overigens geen
nieuw geluid betekent.
De Commissie Verbetering Wester-
scheldebekken, ingesteld in 1962, had in
het Reijmerswaalplan (dat wij in twee
artikelen reeds uitvoerig hebben be
licht) voorgesteld dat met de uitvoe
ring van het plan een begin zou wor
den gemaakt na de afsluiting van de
Oosterschelde (in 1978), doch door de
afwijzende houding van minister Suur
hoff wordt deze mogelijkheid twijfel
achtig geacht.
Andere mededelingen
In de commissievergadering deed mi
nister Suurhoff tevens mededelingen
over het Kreekrakplan en de vestiging
van een getijencentrale in de Ooster
schelde. Ten aanzien van het Kreekrak
plan merkte de heer Suurhoff op dat
volgend jaar zal worden begonnen met
de aanleg van een werkhaven en een
bouwput voor de aanleg van de Kreek-
kraksluizen, een belangrijk onderdeel
van het Schelde-Rijnproject.
De minister acht de vestiging van een
getijencentrale in de Oosterschelde
noodzakelijk noch gewenst, al gaf hij
wel toe dat er over dit punt momen
teel nog contact is met de Prov. Zeeuw
se Elec. Maatschappij.
