It
Ion
;t
il
In
Verwarde
oude heren
31 oktober - Hervormingsdag
KRUIDER'S
Houten noodschool voor
technisch onderwijs te Middelharnis
Meditatie
Tijdelijke oplossing niei afdoende
_anta-
isten.
lage
alle
reuk-
ihou-
75
38e jaargang
Vrijdag 29 oktober 1965
No. 3432
|n
Ituur
Ï9
11
EE
k ds. CtóJ
CHR. STRBEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
De Reformatorische
Christen
WONINGINRICHTING
Fruitmanden en Fruitbakles
„De Fruitcentrale"
Uitspraken van Luther
INGEZONDEN
n
\en bijeen
N.C.V.B-
Ipelle-Bifr
Irp, verga'
Ipresidente
Ireker uit
ïoes, pre-
|lische gfr
over „Dl
an de N.C
idt plaat!
^linge, dit
de presi-
tdee, hsi
Ringnal
Middel-
onderweri
volgendi
Kapelle-
23 novem-
I van start
jongeren
pe van hel
bedoelinj
voor lie
Ir zal dan
jiardenceri'
■arden ver
In de jon
in de Vel
lie danlszi
Tiiging (d
bt toonde!
%a,ten. We-
kanbod zi
Ipellie-Bie-
llechts ééi
^ats vinden
ap dinsda
lit E.E.G
:bedrijf ei
der Have
uit lif
n garantii
|drage val
jor de fr
:dproject
het
zaai„
itgebreid
loei
lui
terder ver-
fiiging
deelne-
a Ring va
Gem. dii
f woensdsl
J ihet kerk'
Irseke. Aai
Izal wordei
inde zanSi
A.agtekerlt^
hlen, Oostj
fviissinge»]
uur.
Rülanóm
Rillanol
tie ten 1
■andia" (*1
5-jarig J"|
)0,—
tneentesecj
n één o^
deelde onl
belangri]!
it zal vsroi'l
itrumenteiH
ijd gelede»!
Icorps. J
„Rillandiaj
ig een veij
len aangef
ing nem«l
leke, Hansj
'emeldinll
PBINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Bedactie en advertenties: Kantoor Lange weg 13, Sommelsdflk
Tel (01870^ 26 2». na 8 uur 's avondj TeL 20 17 Giro 187980
Vertchijnt tioemnaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS f 2,80 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 14 cent per mm.
Bij contract speciaal tariet
Om maar direct met de deur in huis
te vallen: het gaat in dit artikel niet
over de categorie naamloze ouden van
dagen, die in de avond van hun leven,
in tegenstelling tot de meeste van hun
lotgenoten, deze periode ietwat knorrig
en in een verwarde stemming door
brengen, maar over enige heel bekende
oude heren, die jarenlang in hun land
en in de internationale politiek een
voorname rol hebben gespeeld en die
het blijkens hun optreden maar niet
kunnen laten hiermee door te gaan, ook
al blijkt duidelijk, dat hun tijd voorbij
i.-; en iedereen, ook hun eigen geestver
wanten, vindt dat ze nu maar eens
moeten ophouden politiek te bedrijven
en macht te willen uitoefenen. We heb
ben er een viertal op het oog, die we
één voor één, vanaf de jongste tot de
oudste, de revue zullen laten passeren
om dan tenslotte nog enkele beschou
wingen over dit verschijnsel te geven.
Laten we beginnen met Charles de
Gaulle, de president van Frankrijk. Hij
is geboren op 22 november 1890 en
wordt volgende maand dus 75 ja.ar. Vol
gens de gewone norm gerekend had hij
al tien jaar rustend moeten zijn. Voor
poUtici en staatslieden geldt deze leef
tijdsgrens echter niet. Hij was 68 jaar
toen hij de laatste maal gekozen, werd
als president voor de tijd van zeven
jaar en thans heeft hij zich dus op 75-
jarige leeftijd herkiesbaar gesteld, naar
men zegt om na zijn wel vaststaande
herverkiezing over een paar jaar zijn
ambt over te dragen aan zijn „troonop
volger" Pompidou. Het is echter niet
onmogelijk, wanneer zijn gezondheid dit
toelaat, dat hij nog eens de volle pe
riode uitdient, want De GauUe be
schouwt zichzelf als de enige die
Frankrijk goed regeren kan en derhalve
als volstrekt onmisbaar.
Dat hij een verwarde oude heer is
behoeft geen uitvoerig betoog. Hij is
wat zijn karakter betreft altijd een zeer
lastig en moeilijk man geweest en dat
gaat er met de jaren niet op vooruit.
Hij is dat voor zijn ministers en andere
medewerkers en nog meer voor buiten
landse diplomaten, die met hem te ma
ken hebben. Toch omringt hij zich niet
met figuranten, want zijn ministers zijn
hoofd voor hoofd zeer bekwame, zelf
bewuste en energieke persoonlijkheden,
men denke aan Pompidou, Couve de
Murville, Pisano e.a. Zij schijnen ech
ter geheel achter de denkwijze van De
GauUe te staan en daardoor valt het
hen blijkbaar niet al te moeilijk zijn
richtlijnen te volgen. Maar ze moeten
daarvoor toch echt wel over een be
paalde volgzaamheid beschikken, anders
zouden ze het niet volhouden in hun
„knechtelijke" functie.
Zelf wenst De GauUe aan niemands
leiband te lopen, maar anderzijds zou
hij heel Europa naar zijn hand willen
zetten. Deze mentaliteit is typisch die
van een dictator. Het is dan ook geen
wonder, dat de antipathie tegen deze
hooghartige, verwaande doordrijver, die
met zijn Franse grandeurideeën nog in
de 19e eeuw leeft, in zijn eigen land,
doch vooral in het buitenland met de
dag toeneemt. Zijn sabotage van de E.
E.G., die hij op deze manier kapot
maakt en zijn aversie en tegenwerking
van de N.A.V.O., respectievelijk de eco
nomische en de militaire systemen van
West-Europa tot behoud van vrede en
welvaart, zijn kortweg gezegd meer dan
ergerlijk. De GauUe moge voor Frank
rijk een stabiele regering gebracht heb
ben, voor Europa en de wereld ware
het beter, dat deze man ten spoedigste
van het toneel verdween.
Nummer twee, die we ten tonele wil
len voeren, is Adeniauer, de vroegere
Bondskanselier van West-Duitsland en
groot vriend van De GauUe. Deze is ge
boren in 1876 en hoopt over enkele
maanden 90 jaar te worden. Twee jaar
geleden vond zijn partij eindelijk, dat
het zo langzamerhand tijd voor hem
vyerd om af te treden. Met grote tegen
zin heeft hij dat gedaan, want deze bui
ten gewoon vitale heer voelde zich best
in staat nog een poosje de lakens uit te
delen. Gok hij kon niet scheiden van de
macht. Bij hem evenals bij De GauUe
speelde de overweging, dat er in heel
West-Duitsland geen geschikte opvolger
te vinden zou zijn, een rol, met andere
woorden: als hij van het politieke to
neel zou verdwijnen, moest alles fout
lopen. Zijn volgelingen vonden Erhard
echter heel geschikt en blijkens de jong
ste verkiezingsuitslag vonden de kiezers
dit ook. Maar niet alzo Adenauer. Hij
heeft tijdens de verkiezingscampagne en
ook gedurende de kabinetsformatie op
een zeer minderwaardige en gemene
manier Erhard zo hard mogelijk tegen
gewerkt. Het eind van de geschiedenis
is echter geweest, dat Adenauer zich nu
in zijn eigen partij, waarvan hij nog al
tijd voorzitter wist te blijven, onmoge
lijk heeft gemaakt. Hoewel de Duitsers
op het punt van gehoorzaamheid aan
leiders heel wat gewoon zijn en gescha
pen schijnen te zijn voor kadaverdisci
pline, had Herr Adenauer het nu toch
zo bont gemaakt, dat hij wel spoedig zal
worden weggewerkt. Het is eigenlijk
wel zielig, dat een man met ongetwij
feld zeer grote staatsmansgaven en
enorme verdiensten voor zijn land ge
durende een veertienjarig bewind, waar
aan hij nota bene op zeventigjarige
leeftijd begon, door zijn eigen heers
zucht, verwardheid en superioriteits-
waan er zelf de oorzaak van wordt, dat
men hem met dwang moet uitrangeren.
Na deze twee Europese topfiguren ne
men we nog twee mindere goden als
Als niets hebbende en nochtans
alles bezittende (2 Cor. 6 10)
Wat is een Christen naar de reforma
torische opvatting der H. Schrift? Dik
wijls wordt er gedacht: dat is iemand,
die meer heeft dan een ander. Men zegt
b.v.: een christen is iemand, die denkt
dat hij beter is dan een ander. Is dat
zo? Heeft een christen meer dan een an
der?
Van aardse goederen alvast al niet.
Hiervan kan een christen meer of min
der hebben dan zijn omgeving, zonder
dat hij daar beter of slechter christen
om hoeft te zijn. Men heeft arme be
keerde mensen gehad, die nogal op de
penning waren. En men heeft rijke
christenen gehad, die geleidelijk aUes
weggaven. Maar nu deugd en braafheid
Is het niet zo, dat een christen daar
meer van heeft dan een ander? En dan
vooral godsdienst. Is dat niet zeker
waar dat een christen uitmunt in gods
dienstig bezit?
Een christen moet toch zeker uitmun
ten in kerkgaan, bijbellezen, vaste
christelijke overtuigingen en dergeUjke,
En ook moet hij uitm,unten in geestelij
ke stukken: vroomheid des harten,
godsdienstige gewaarwordingen, ont
roeringen van het godsdienstig gevoel.
Dat zou men denken. Maar hoor nu
onze tekst, een woord van een groot
christen. Hij spreekt in hoofdstuk 6 over
het leven van zichzelf en zijn mede
standers en geeft een vrij uitvoerige te
kening van dit leven. Daarvan zegt hij
ook dit: als niets hebbende.
We beginnen maar met het aardse
goed. Op welke wijze kan van Paulus
en zijn medechristenen gezegd worden:
dat zijn mensen, die niets hebben? Niets
hebben is nog erger dan arm. Arme
mensen hebben weinig, maar altijd nog
wel iets. Doch de Apostel zegt: wij heb
ben niets. Hoe zit dat? Op een andere
plaats spreekt Paulus van „hebben als
niet hebbende". Zo bezit de Apostel
blijkbaar zijn aardse goed en zo behoort
ieder christen dit te bezitten: als niet
hebbende. Is ons aardse goed ons bezit?
Kunnen wij het meenemen in het graf
of in de eeuwigheid? Weineen, wij heb
ben het slechts voor een tijd te leen. Op
deze wijze heeft een christen zijn goed,
hij heeft het als een tijdelijk toever
trouwd goed, hij heeft toet „als niet heb
bende" en als niet bezittende.
Ik denk aan de vader van alle re
formatorische christenen. Toen het er
op aankwam heeft hij afstand gedaan
van alle aards bezit en is in een kloos
ter gegaan. Daar wilde hij arbeiden
voor de zaligheid van zijn ziel. En heel
zijn leven heeft het tijdelijke bezit hem
weinig aangekleefd.
En nu verder het zedelijk bezit. Daar
heeft een christen veel van. Hij is im
mers een mens, daar de H. Geest in
woont. „De vrucht nu des Geestes is;
liefde, blijdschap, vrede, lankmoedig
heid, goedertierenheid, goedheid, geloof
zachtmoedigheid, matigheid". Gal. 5 22
Dat is niet gering. En van Pauliis krij
gen we de indruk, dat hij zeker een
hoogstaand mens is geweest. Maar als
de christen nu zijn deugden en werken
beziet in het licht der heerlijkheid Gods,
wat blijft er dan van over? De Cate
chismus gaat ons voor in het belijden:
„Onvolkomen en met zonde bevlekt".
Daar gaan onze deugden. In het licht
van God blijkt het alles onvolkomen,
gebrekkig, bezoedeld. Het is gelijk als
wanneer een nijver meisje met grote
kunde en uitmuntende gave een schoon
kleed heeft geborduurd met steekje
naast steekje. Ze zijn alle even groot of
even klein. De kleuren zijn enorm pas
send gekozen. Maar op de laatste avond
na het laatste steekje is een hele inkt-
pot over het mooie kleed legggelopen.
Wie wil dat nog als verjaardagsge
schenk geven of ontvangen? Zo is het
met de deugden, braafheden, goede
werken van de christen. Wat heeft Lu
ther er naar gestaan ze te bezitten. In
vasten, waken, gebeden, kastijdingen
was hij onvermoeibaar. Maar hij kon
zijn werken niet voor goed houden. Lu
ther begreep, dat er alleen goede wer
ken kurmen zijn als de boom goed is.
Het gaat bij God niet om het werk op
zichzelf, maar om het hart. En een
streng zelfonderzoek overtuigde hem er
van, dat zijn hart niet recht was voor
God. Hij besefte dat hij altijd, ook in
zijn beste werken, zichzelf zocht. Het
ging hem om zijn eigen ik, niet om God.
En wat baat het dan als wij om die
reden goede werken doen? Zij kunnen
onze schuld voor God slechts groter ma
ken. Hoe heiliger Luther trachtte te
worden, des te meer ontdekte hij zijn
eigen onontkoombare verlorenheid. En
al zou een christen nog zulke gaven, be
kwaamheden, deugden, kennis, geleerd
heid of wat ook hebben, hij kan toch
niet roemen daarop, omdat de inwen
dige zonde zijns harten alle woorden,
werken en wegen bezoedeld en bevlekt.
Een christen is nooit iemand, die van
zichzelf denkt, dat hij beter is dan an
deren. Het is juist andersom. Hij vreest
dat hij slechter is dan alle anderen. Hij
gevoelt zich „bevlekt, met schuld be
dekt, misvormd door duizend zonden".
Bij de christen bUjft maar één gebed
over: „O God, wees mij zondaar gena
dig!" Zo is de reformatorische christen.
D.
L.V.
OOSTDIJK 53 - 61
SOMIVIELSDIJK
voorbeeld. Allereerst David Ben Goe-
rl»n, de gewezen minister-president van
de staat Israël. Hij is in Po'en geboren
in het jaar 1886 en dus nu 79 jaar. Ook
hij hoort kennelijk in de serie thuis, die
voldoet aan de kenmerken uit de titel
van ons onderwerp: een ongemakke
lijk heerschap, erg autoritair, eerzuch
tig en belust op de uitoefening van de
macht. Als jong Zionist ging hij al on
der het Turkse bewind naar Palestina.
Hij was steeds voorstander van de
stichting van een Joodse staat in het
oude land der vaderen en toen na vele
jaren dit eindelijk in 1948 gelukte, werd
Ben Goerion de eerste minister-presi
dent. Hij is dit vele jaren geweest en
als zodanig heeft hij buitengewoon gro
te verdiensten voor zijn land en volk.
Zonder twijfel is hij de meest bekende
en meest bekwame Israëlische staats
man geweest gedurende de zeventien
jaren van Israels onafhankelijk bestaan.
Het Joodse volk is echter zeer verdeeld
en ruzies tussen de vele partijen zijn
aan de orde van de dag. De voornaam
ste partij was altijd de Mapai (socialis
tisch), waarvan Ben Goerion de leider
was. Hij is echter onlangs uit de par
tij gestoten vanwege allerlei menings
verschillen, maar heeft op zijn 79e jaar
nog een nieuwe splinterpartij opgericht,
de Rafi, waarvan hij de leider is. Vol
gende week, op 2 november, worden er
verkiezingen gehouden voor de Knesset
(Tweede Kamer) en wil Ben Goerion
zijn geluk nog eens beproeven tegen
over de huidige minister-president Levi
Esjkol, leider van de oude Mapai. Ve
len willen hem echter niet meer, vooral
vanwege zijn eerzuchtige aspiraties.
Ook deze oude heer is dus bezig zich
zelf uit te schakelen doordat hij van
geen ophouden weet.
De laatste en minst bekende onder
ons viertal leden van de oude garde,
die zich niet wil overgeven, is de Bel
gische socialst Kamiel Huysmans te
Antwerpen. Deze in België zeer be
kende politicus is geboren in 1871 en
dus nu 94, jaar! Hij was professor, vele
malen minister, éénmaal minister-pre
sident, burgemeester van Antwerpen,
voorzitter van de Belgische Kamer etc.
Hij heeft dus een prachtige staat van
dienst. Vanwege zijn zeer hoge leeftijd
is hij al een hele tijd geleden op non-
activiteit gezet door zijn partij, maar dit
zint hem helemaal niet en hij heeft dit
jaar nog geprobeerd op een eigen lijst
weer in het parlement te komen, wat
echter grandioos is mislukt. Hij kwam
daarvoor uiteraard buiten de Belgische
socialistische partij te staan, waarvoor
hij zijn hele leven gevochten had. Zo is
ook hij een voorbeeld van een politicus
die niet inziet, dat zijn tijd voorbij is.
Bovengeschetste vier oude heren, die
in hun eigenwijsheid en zelfoverschat
ting menen, dat de wereld niet meer
door zal draaien als zij het stuur niet
in handen hebben, brengen ons tot de
overdenking van de vraag, hoe dit psy
chologisch te verklaren is. We matigen
ons niet aan deze verklaring precies te
kunnen geven. Er spelen allerlei facto
ren een rol in. De voornaamste is naar
onze mening, dat men bij de meeste po
litici een zeer grote dosis heerszucht en
eerzucht aantreft. Al heersende worden
deze steeds groter. Ze kunnen zonder
machtsuitoefening blijkbaar niet meer
leven. Zijn ze op hoge leeftijd nog ge
zond en vitaal, dan bUjven ze kramp
achtig pogen hun posities vast te hou
den en als dit niet lukt worden ze ran
cuneus en bezorgen hun land en partij
heel veel last. Wij vinden 70 jaar een
mooie leeftijd om er als staatsman of
politicus een punt achter te zetten.
Speciaal in het opmaken van
B. V. d. VEEB
Telefoon 2682 Westdyb I<6
MIDDELHARNIS
THOLEN
Zondagsdienst artsen. Zondag 31 okt.
hebben voor de gemeenten Poortvliet,
Tholen, Nieuw Vossemeer, St. Philips-
land en Oud Vossemeer dienst dokter
Kuge'l, tel. {01662) 400, PoortvUet en
dokter Vermet, tel. (01676) 415, Nieuw
Vossemeer.
LUTHER-LIED
Een vaste burcht is onze God,
Een toevlucht voor de Zijnen!
Al drukt het leed, al dreigt het lot,
Hij doet Zijn hulp verschijnen!
De vijand rukt vast aan
Met opgestoken vaan.
Hij draagt zijn rusting nog
Van gruwel en bedrog,
Maar zal als kaf verdwijnen!
Gods Woord houdt stand in
eeuwigheid
En zal geen duimbreed wijken!
Beef, satan! Hij, Die ons geleidt,
Zal u de vaan doen strijken!
Delf vrouw en kindren 't graf.
Neem goed en bloed ons af.
Het brengt u geen gewin;
Wij gaan ten hemel in
En erven koninkrijken!
De kracht van het Woord
Groot is de kracht van het goddelijk
Woord; daarom heet het in de brief van
de Hebreeën (Hebr. 4 12) een twee
snijdend zwaard, want het heeft
tweeërlei werking, het verschrikt en
vertroost.
In de dagen der apostelen was het
Woord een leerwoord, want het werd
gepredikt. Onder het pausdom werd het
een leeswoord, want het werd hier en
daar gelezen, maar niet verstaan. Maar
thans is het een vechtwoord geworden,
want het is strijdbaar en roert zich en
slaat om zich heen en ruimt zijn vijan
den uit de weg.
Het beste nieuws
Het Evangelie brengt ons altijd het
beste en zekerste nieuws, want het
verhaalt ons van Jezus Christus, onze
Heere en Heiland. Ander goed nieuws
is er weinig in de wereld.
Verschil tussen Gods wil en die
van de duivel.
God verschrikt de zondaar eerst, m.aar
daarna richt hij hem op en vertroost
hem weder, opdat de oude mens gedood
worde en de nieuwe mens leve. Maar de
duivel keert het om. Eerst maakt hij de
mensen gerust en laat hen zonder vreze
of angst alle mogelijke zonden bedrij
ven. Maar straks verandert hij van tak-
tiek en maakt hij bedroefd en ver
schrikt, zodat gewanhoopt wordt aan de
genade Gods.
Gerechtigheid
Oliristelijke gerechtigheid is niet zulk
een gerechtigheid, die in ons is en ons
aankleeft, zoals een of andere hoedanig
heid of deugd, t.w. wat men bij ons
aantreft of wat wij gevoelen; maar het
is een vreemde gerechtigheid helemaal
buiten ons, want Christus Zelf is onze
formalis Justitia, Volkomen Gerechtig
heid, ja, de gehele zaak (1 Cor. 1 30).
Buiten Christus is God niet te begrij
pen.
De kracht van het gebed
In het jaar 1540 zei Luther: Welke
goede zaak er ook geschiedt, zij ont
staat en wordt tot stand gebracht in de
weg van het gebed. Daar is tegen niets
ter wereld enig ander middel dan het
gebed. Het gebed is „Christianorum
bombarda" der Christenen zwaar ge
schut.
Rijm van Luther
Daar is op aarde geen beter list,
Dan wie zijn tonge meester is.
Veel weten, van weinig gewagen.
Niet antwoorden op alle vragen.
Praat weinig en maak het waar.
Wat gij leent, betaal het baar.
Laat ieder in zijn kwaliteit
Zo blijft gij wél, wie gij zijt.
-O-
DE WAKE SCHAT
„De ware schat der kerk is het heilig
Evangelie der heerlijkheid en genade
Gods. Deze schat is echter natuurlijker
wijs zeer gehaat, want het maakt de
eersten tot laatsten. De schatten des
Evangelies zijn de netten, waarmee men
vroeger de rijke lieden heeft gevist".
„Weg met de profeten, die tot het volk
van Christus zeggen: Vrede, vrede, en er
is geen vrede. Goed ga het de profeten,
die tot het volk van Christus zeggen:
Kruis, kruis! en het is geen kruis."
(Uit de 95 stellingen van Luther)
.-:-M;^|S*MaK:v??*'''^'
Het Technisch Onderwijs heeft op
ons eiland een hoge vlucht genomen.
Het schoolgebouw te Middelharnis dat
in 1955 voor 1,2 miljoen gulden werd
verbouwd kan alle leergierige knapen
niet meer bevatten. Voor uitbreiding
van het schoolgebouw ontbreekt de
ruimte, zodat door de Gemeente de
naast de school gelegen Weistraatjes
successievelijk worden aangekocht om
door verkrijging van deze ruimte een
uitbouw mogelijk te maken.
Een en ander zal uiteraard geruime
tijd in beslag nemen, waarom met de
bouw van een noodschool een voorlo-
De ARJOS Goeree-Overflakkee heeft
aan de kiesverenigingen van de Prot.
Ohr. Partijen op Goeree-Overflakkee
het volgend schrijven verzonden:
Geachte kiesvereniging.
Daar ons uit de plaatselijke pers ge
bleken is, dat de door ons zo gehoopte
samenwerking tussen de verschillende
politieke partijen op ons eiland bij de
komende gemeenteraadsverkiezingen!
niet tot stand is gekomen, behoudens
één uitzondering, willen wij hierover
onze diepe teleurstelling uitspreken.
Wij als antirevolutionaire jongeren
organisatie zijn van mening, dat de his
torisch gegroeide verschillen momen
teel niet meer spreken en dat de over
eenkomsten in de principiële benade-
pige zij het niet afdoende oplos
sing is bereikt. Het houten gebouw is
geplaatst aan het Kerkepad naast de
Gereformeerde kerk. Het bevat 4 lo
kalen, t.w. 2 theorielokalen, een hand-
vaardigheids- en een timmerlokaal.
Vermoedelijk kan de school na de
herfstvakantie op 15 nov a.s. in ge
bruik worden genomen.
Momenteel is het in de bestaande
school nog behelpen. Er wordt les ge
geven, niet enkel in alle leslokalen,
maar ook de zolderruimte, de aula en
lerarenkamers zijn hiervoor in gebruik
genomen.
Volgens departementale richtlijnen
moet de school met een leerlingenaan
tal van ruim 400 beschikken over 27
lokalen, terwijl men er maar 13 heeft.
Bij de verbouw in 1955 werd de school
vergroot tot een capaciteit voor 200
leerlingen. De lokaliteiten zouden dus,
gezien het verdubbelde leerlingenaantal
ook verdubbeld moeten worden.
Ook de nodschool zal geen totale op
lossing geven; die zal eerst worden be
reikt wanneer de broodnodige uitbrei
ding een feit zal zijn geworden.
ring der vraagstukken groter zijn dan
de principiële verschillen. Hetgeen ons
bindt is groter dan hetgeen ons scheidt.
Onzes inziens mag een klimaatsverschil
ook nooit een reden zijn tot gescheiden
optreden.
Jammer genoeg zijn zelfs pogingen
om zuiver in het praktische vlak met
elkaar samen te werken (b.v. door ver
binding van lijsten) bijna alle gestrand
op onwil en onbegrip.
De Arjos Goeree-Overflakkee is van
mening, dat daardoor aan de zaak van
de christelijke politiek een slechte
dienst is bewezen.
Wij hopen, hoewel wij beseffen, dat
het voor de komende verkiezingen al
nakaarten is, dat de kiesvereniging zich
over onze brief wil bezinnen.
Wij hopen, dat onze politieke arbeid
ondanks onze gespletenheid toch nog
vruchten mag afwerpen voor de ge
meenschap, waarin wij leven
Misschien zijn in de komende vijf ja
ren gemeentearbeid toch nog wegen te
vinden om gezamenlijk op te treden,
zodat een basis wordt verkregen voor
een w^erkelijk eensgezind optreden bij
de dan komende verkiezingen. Waar
een wil is, is een weg en wij menen,
dat de wil tot samenwerking en een
heid een eis is, die ons uit de Bijbel
rechtstreeks tegenaoet komt.
Wij hopen op uw bezinning en wj
wensen u sterkte toe bij de voorberei
ding voor de verkiezingen en wensen
tevens uw partij zegenrijke arbeid in
de nieuwe raad.
Met gevoelens van hoogachting,
Voor de Arjos Goeree-Overflakkee,
R. L. V. d. Seheer, voorz.
Prinsessenstraat 19, Den Bommel
Tel. (01871) 387
J. G. Arensman, secr.
Molendijk 60, Stad a. 't Haringvliet
Tel. (01871) 346