It Ion ;t il In Verwarde oude heren 31 oktober - Hervormingsdag KRUIDER'S Houten noodschool voor technisch onderwijs te Middelharnis Meditatie Tijdelijke oplossing niei afdoende _anta- isten. lage alle reuk- ihou- 75 38e jaargang Vrijdag 29 oktober 1965 No. 3432 |n Ituur Ï9 11 EE k ds. CtóJ CHR. STRBEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN De Reformatorische Christen WONINGINRICHTING Fruitmanden en Fruitbakles „De Fruitcentrale" Uitspraken van Luther INGEZONDEN n \en bijeen N.C.V.B- Ipelle-Bifr Irp, verga' Ipresidente Ireker uit ïoes, pre- |lische gfr over „Dl an de N.C idt plaat! ^linge, dit de presi- tdee, hsi Ringnal Middel- onderweri volgendi Kapelle- 23 novem- I van start jongeren pe van hel bedoelinj voor lie Ir zal dan jiardenceri' ■arden ver In de jon in de Vel lie danlszi Tiiging (d bt toonde! %a,ten. We- kanbod zi Ipellie-Bie- llechts ééi ^ats vinden ap dinsda lit E.E.G :bedrijf ei der Have uit lif n garantii |drage val jor de fr :dproject het zaai„ itgebreid loei lui terder ver- fiiging deelne- a Ring va Gem. dii f woensdsl J ihet kerk' Irseke. Aai Izal wordei inde zanSi A.agtekerlt^ hlen, Oostj fviissinge»] uur. Rülanóm Rillanol tie ten 1 ■andia" (*1 5-jarig J"| )0,— tneentesecj n één o^ deelde onl belangri]! it zal vsroi'l itrumenteiH ijd gelede»! Icorps. J „Rillandiaj ig een veij len aangef ing nem«l leke, Hansj 'emeldinll PBINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS Bedactie en advertenties: Kantoor Lange weg 13, Sommelsdflk Tel (01870^ 26 2». na 8 uur 's avondj TeL 20 17 Giro 187980 Vertchijnt tioemnaal per week: dinsdag- en vrijdagavond ABONNEMENTSPRIJS f 2,80 PER KWARTAAL ADVERTENTIEPRIJS 14 cent per mm. Bij contract speciaal tariet Om maar direct met de deur in huis te vallen: het gaat in dit artikel niet over de categorie naamloze ouden van dagen, die in de avond van hun leven, in tegenstelling tot de meeste van hun lotgenoten, deze periode ietwat knorrig en in een verwarde stemming door brengen, maar over enige heel bekende oude heren, die jarenlang in hun land en in de internationale politiek een voorname rol hebben gespeeld en die het blijkens hun optreden maar niet kunnen laten hiermee door te gaan, ook al blijkt duidelijk, dat hun tijd voorbij i.-; en iedereen, ook hun eigen geestver wanten, vindt dat ze nu maar eens moeten ophouden politiek te bedrijven en macht te willen uitoefenen. We heb ben er een viertal op het oog, die we één voor één, vanaf de jongste tot de oudste, de revue zullen laten passeren om dan tenslotte nog enkele beschou wingen over dit verschijnsel te geven. Laten we beginnen met Charles de Gaulle, de president van Frankrijk. Hij is geboren op 22 november 1890 en wordt volgende maand dus 75 ja.ar. Vol gens de gewone norm gerekend had hij al tien jaar rustend moeten zijn. Voor poUtici en staatslieden geldt deze leef tijdsgrens echter niet. Hij was 68 jaar toen hij de laatste maal gekozen, werd als president voor de tijd van zeven jaar en thans heeft hij zich dus op 75- jarige leeftijd herkiesbaar gesteld, naar men zegt om na zijn wel vaststaande herverkiezing over een paar jaar zijn ambt over te dragen aan zijn „troonop volger" Pompidou. Het is echter niet onmogelijk, wanneer zijn gezondheid dit toelaat, dat hij nog eens de volle pe riode uitdient, want De GauUe be schouwt zichzelf als de enige die Frankrijk goed regeren kan en derhalve als volstrekt onmisbaar. Dat hij een verwarde oude heer is behoeft geen uitvoerig betoog. Hij is wat zijn karakter betreft altijd een zeer lastig en moeilijk man geweest en dat gaat er met de jaren niet op vooruit. Hij is dat voor zijn ministers en andere medewerkers en nog meer voor buiten landse diplomaten, die met hem te ma ken hebben. Toch omringt hij zich niet met figuranten, want zijn ministers zijn hoofd voor hoofd zeer bekwame, zelf bewuste en energieke persoonlijkheden, men denke aan Pompidou, Couve de Murville, Pisano e.a. Zij schijnen ech ter geheel achter de denkwijze van De GauUe te staan en daardoor valt het hen blijkbaar niet al te moeilijk zijn richtlijnen te volgen. Maar ze moeten daarvoor toch echt wel over een be paalde volgzaamheid beschikken, anders zouden ze het niet volhouden in hun „knechtelijke" functie. Zelf wenst De GauUe aan niemands leiband te lopen, maar anderzijds zou hij heel Europa naar zijn hand willen zetten. Deze mentaliteit is typisch die van een dictator. Het is dan ook geen wonder, dat de antipathie tegen deze hooghartige, verwaande doordrijver, die met zijn Franse grandeurideeën nog in de 19e eeuw leeft, in zijn eigen land, doch vooral in het buitenland met de dag toeneemt. Zijn sabotage van de E. E.G., die hij op deze manier kapot maakt en zijn aversie en tegenwerking van de N.A.V.O., respectievelijk de eco nomische en de militaire systemen van West-Europa tot behoud van vrede en welvaart, zijn kortweg gezegd meer dan ergerlijk. De GauUe moge voor Frank rijk een stabiele regering gebracht heb ben, voor Europa en de wereld ware het beter, dat deze man ten spoedigste van het toneel verdween. Nummer twee, die we ten tonele wil len voeren, is Adeniauer, de vroegere Bondskanselier van West-Duitsland en groot vriend van De GauUe. Deze is ge boren in 1876 en hoopt over enkele maanden 90 jaar te worden. Twee jaar geleden vond zijn partij eindelijk, dat het zo langzamerhand tijd voor hem vyerd om af te treden. Met grote tegen zin heeft hij dat gedaan, want deze bui ten gewoon vitale heer voelde zich best in staat nog een poosje de lakens uit te delen. Gok hij kon niet scheiden van de macht. Bij hem evenals bij De GauUe speelde de overweging, dat er in heel West-Duitsland geen geschikte opvolger te vinden zou zijn, een rol, met andere woorden: als hij van het politieke to neel zou verdwijnen, moest alles fout lopen. Zijn volgelingen vonden Erhard echter heel geschikt en blijkens de jong ste verkiezingsuitslag vonden de kiezers dit ook. Maar niet alzo Adenauer. Hij heeft tijdens de verkiezingscampagne en ook gedurende de kabinetsformatie op een zeer minderwaardige en gemene manier Erhard zo hard mogelijk tegen gewerkt. Het eind van de geschiedenis is echter geweest, dat Adenauer zich nu in zijn eigen partij, waarvan hij nog al tijd voorzitter wist te blijven, onmoge lijk heeft gemaakt. Hoewel de Duitsers op het punt van gehoorzaamheid aan leiders heel wat gewoon zijn en gescha pen schijnen te zijn voor kadaverdisci pline, had Herr Adenauer het nu toch zo bont gemaakt, dat hij wel spoedig zal worden weggewerkt. Het is eigenlijk wel zielig, dat een man met ongetwij feld zeer grote staatsmansgaven en enorme verdiensten voor zijn land ge durende een veertienjarig bewind, waar aan hij nota bene op zeventigjarige leeftijd begon, door zijn eigen heers zucht, verwardheid en superioriteits- waan er zelf de oorzaak van wordt, dat men hem met dwang moet uitrangeren. Na deze twee Europese topfiguren ne men we nog twee mindere goden als Als niets hebbende en nochtans alles bezittende (2 Cor. 6 10) Wat is een Christen naar de reforma torische opvatting der H. Schrift? Dik wijls wordt er gedacht: dat is iemand, die meer heeft dan een ander. Men zegt b.v.: een christen is iemand, die denkt dat hij beter is dan een ander. Is dat zo? Heeft een christen meer dan een an der? Van aardse goederen alvast al niet. Hiervan kan een christen meer of min der hebben dan zijn omgeving, zonder dat hij daar beter of slechter christen om hoeft te zijn. Men heeft arme be keerde mensen gehad, die nogal op de penning waren. En men heeft rijke christenen gehad, die geleidelijk aUes weggaven. Maar nu deugd en braafheid Is het niet zo, dat een christen daar meer van heeft dan een ander? En dan vooral godsdienst. Is dat niet zeker waar dat een christen uitmunt in gods dienstig bezit? Een christen moet toch zeker uitmun ten in kerkgaan, bijbellezen, vaste christelijke overtuigingen en dergeUjke, En ook moet hij uitm,unten in geestelij ke stukken: vroomheid des harten, godsdienstige gewaarwordingen, ont roeringen van het godsdienstig gevoel. Dat zou men denken. Maar hoor nu onze tekst, een woord van een groot christen. Hij spreekt in hoofdstuk 6 over het leven van zichzelf en zijn mede standers en geeft een vrij uitvoerige te kening van dit leven. Daarvan zegt hij ook dit: als niets hebbende. We beginnen maar met het aardse goed. Op welke wijze kan van Paulus en zijn medechristenen gezegd worden: dat zijn mensen, die niets hebben? Niets hebben is nog erger dan arm. Arme mensen hebben weinig, maar altijd nog wel iets. Doch de Apostel zegt: wij heb ben niets. Hoe zit dat? Op een andere plaats spreekt Paulus van „hebben als niet hebbende". Zo bezit de Apostel blijkbaar zijn aardse goed en zo behoort ieder christen dit te bezitten: als niet hebbende. Is ons aardse goed ons bezit? Kunnen wij het meenemen in het graf of in de eeuwigheid? Weineen, wij heb ben het slechts voor een tijd te leen. Op deze wijze heeft een christen zijn goed, hij heeft het als een tijdelijk toever trouwd goed, hij heeft toet „als niet heb bende" en als niet bezittende. Ik denk aan de vader van alle re formatorische christenen. Toen het er op aankwam heeft hij afstand gedaan van alle aards bezit en is in een kloos ter gegaan. Daar wilde hij arbeiden voor de zaligheid van zijn ziel. En heel zijn leven heeft het tijdelijke bezit hem weinig aangekleefd. En nu verder het zedelijk bezit. Daar heeft een christen veel van. Hij is im mers een mens, daar de H. Geest in woont. „De vrucht nu des Geestes is; liefde, blijdschap, vrede, lankmoedig heid, goedertierenheid, goedheid, geloof zachtmoedigheid, matigheid". Gal. 5 22 Dat is niet gering. En van Pauliis krij gen we de indruk, dat hij zeker een hoogstaand mens is geweest. Maar als de christen nu zijn deugden en werken beziet in het licht der heerlijkheid Gods, wat blijft er dan van over? De Cate chismus gaat ons voor in het belijden: „Onvolkomen en met zonde bevlekt". Daar gaan onze deugden. In het licht van God blijkt het alles onvolkomen, gebrekkig, bezoedeld. Het is gelijk als wanneer een nijver meisje met grote kunde en uitmuntende gave een schoon kleed heeft geborduurd met steekje naast steekje. Ze zijn alle even groot of even klein. De kleuren zijn enorm pas send gekozen. Maar op de laatste avond na het laatste steekje is een hele inkt- pot over het mooie kleed legggelopen. Wie wil dat nog als verjaardagsge schenk geven of ontvangen? Zo is het met de deugden, braafheden, goede werken van de christen. Wat heeft Lu ther er naar gestaan ze te bezitten. In vasten, waken, gebeden, kastijdingen was hij onvermoeibaar. Maar hij kon zijn werken niet voor goed houden. Lu ther begreep, dat er alleen goede wer ken kurmen zijn als de boom goed is. Het gaat bij God niet om het werk op zichzelf, maar om het hart. En een streng zelfonderzoek overtuigde hem er van, dat zijn hart niet recht was voor God. Hij besefte dat hij altijd, ook in zijn beste werken, zichzelf zocht. Het ging hem om zijn eigen ik, niet om God. En wat baat het dan als wij om die reden goede werken doen? Zij kunnen onze schuld voor God slechts groter ma ken. Hoe heiliger Luther trachtte te worden, des te meer ontdekte hij zijn eigen onontkoombare verlorenheid. En al zou een christen nog zulke gaven, be kwaamheden, deugden, kennis, geleerd heid of wat ook hebben, hij kan toch niet roemen daarop, omdat de inwen dige zonde zijns harten alle woorden, werken en wegen bezoedeld en bevlekt. Een christen is nooit iemand, die van zichzelf denkt, dat hij beter is dan an deren. Het is juist andersom. Hij vreest dat hij slechter is dan alle anderen. Hij gevoelt zich „bevlekt, met schuld be dekt, misvormd door duizend zonden". Bij de christen bUjft maar één gebed over: „O God, wees mij zondaar gena dig!" Zo is de reformatorische christen. D. L.V. OOSTDIJK 53 - 61 SOMIVIELSDIJK voorbeeld. Allereerst David Ben Goe- rl»n, de gewezen minister-president van de staat Israël. Hij is in Po'en geboren in het jaar 1886 en dus nu 79 jaar. Ook hij hoort kennelijk in de serie thuis, die voldoet aan de kenmerken uit de titel van ons onderwerp: een ongemakke lijk heerschap, erg autoritair, eerzuch tig en belust op de uitoefening van de macht. Als jong Zionist ging hij al on der het Turkse bewind naar Palestina. Hij was steeds voorstander van de stichting van een Joodse staat in het oude land der vaderen en toen na vele jaren dit eindelijk in 1948 gelukte, werd Ben Goerion de eerste minister-presi dent. Hij is dit vele jaren geweest en als zodanig heeft hij buitengewoon gro te verdiensten voor zijn land en volk. Zonder twijfel is hij de meest bekende en meest bekwame Israëlische staats man geweest gedurende de zeventien jaren van Israels onafhankelijk bestaan. Het Joodse volk is echter zeer verdeeld en ruzies tussen de vele partijen zijn aan de orde van de dag. De voornaam ste partij was altijd de Mapai (socialis tisch), waarvan Ben Goerion de leider was. Hij is echter onlangs uit de par tij gestoten vanwege allerlei menings verschillen, maar heeft op zijn 79e jaar nog een nieuwe splinterpartij opgericht, de Rafi, waarvan hij de leider is. Vol gende week, op 2 november, worden er verkiezingen gehouden voor de Knesset (Tweede Kamer) en wil Ben Goerion zijn geluk nog eens beproeven tegen over de huidige minister-president Levi Esjkol, leider van de oude Mapai. Ve len willen hem echter niet meer, vooral vanwege zijn eerzuchtige aspiraties. Ook deze oude heer is dus bezig zich zelf uit te schakelen doordat hij van geen ophouden weet. De laatste en minst bekende onder ons viertal leden van de oude garde, die zich niet wil overgeven, is de Bel gische socialst Kamiel Huysmans te Antwerpen. Deze in België zeer be kende politicus is geboren in 1871 en dus nu 94, jaar! Hij was professor, vele malen minister, éénmaal minister-pre sident, burgemeester van Antwerpen, voorzitter van de Belgische Kamer etc. Hij heeft dus een prachtige staat van dienst. Vanwege zijn zeer hoge leeftijd is hij al een hele tijd geleden op non- activiteit gezet door zijn partij, maar dit zint hem helemaal niet en hij heeft dit jaar nog geprobeerd op een eigen lijst weer in het parlement te komen, wat echter grandioos is mislukt. Hij kwam daarvoor uiteraard buiten de Belgische socialistische partij te staan, waarvoor hij zijn hele leven gevochten had. Zo is ook hij een voorbeeld van een politicus die niet inziet, dat zijn tijd voorbij is. Bovengeschetste vier oude heren, die in hun eigenwijsheid en zelfoverschat ting menen, dat de wereld niet meer door zal draaien als zij het stuur niet in handen hebben, brengen ons tot de overdenking van de vraag, hoe dit psy chologisch te verklaren is. We matigen ons niet aan deze verklaring precies te kunnen geven. Er spelen allerlei facto ren een rol in. De voornaamste is naar onze mening, dat men bij de meeste po litici een zeer grote dosis heerszucht en eerzucht aantreft. Al heersende worden deze steeds groter. Ze kunnen zonder machtsuitoefening blijkbaar niet meer leven. Zijn ze op hoge leeftijd nog ge zond en vitaal, dan bUjven ze kramp achtig pogen hun posities vast te hou den en als dit niet lukt worden ze ran cuneus en bezorgen hun land en partij heel veel last. Wij vinden 70 jaar een mooie leeftijd om er als staatsman of politicus een punt achter te zetten. Speciaal in het opmaken van B. V. d. VEEB Telefoon 2682 Westdyb I<6 MIDDELHARNIS THOLEN Zondagsdienst artsen. Zondag 31 okt. hebben voor de gemeenten Poortvliet, Tholen, Nieuw Vossemeer, St. Philips- land en Oud Vossemeer dienst dokter Kuge'l, tel. {01662) 400, PoortvUet en dokter Vermet, tel. (01676) 415, Nieuw Vossemeer. LUTHER-LIED Een vaste burcht is onze God, Een toevlucht voor de Zijnen! Al drukt het leed, al dreigt het lot, Hij doet Zijn hulp verschijnen! De vijand rukt vast aan Met opgestoken vaan. Hij draagt zijn rusting nog Van gruwel en bedrog, Maar zal als kaf verdwijnen! Gods Woord houdt stand in eeuwigheid En zal geen duimbreed wijken! Beef, satan! Hij, Die ons geleidt, Zal u de vaan doen strijken! Delf vrouw en kindren 't graf. Neem goed en bloed ons af. Het brengt u geen gewin; Wij gaan ten hemel in En erven koninkrijken! De kracht van het Woord Groot is de kracht van het goddelijk Woord; daarom heet het in de brief van de Hebreeën (Hebr. 4 12) een twee snijdend zwaard, want het heeft tweeërlei werking, het verschrikt en vertroost. In de dagen der apostelen was het Woord een leerwoord, want het werd gepredikt. Onder het pausdom werd het een leeswoord, want het werd hier en daar gelezen, maar niet verstaan. Maar thans is het een vechtwoord geworden, want het is strijdbaar en roert zich en slaat om zich heen en ruimt zijn vijan den uit de weg. Het beste nieuws Het Evangelie brengt ons altijd het beste en zekerste nieuws, want het verhaalt ons van Jezus Christus, onze Heere en Heiland. Ander goed nieuws is er weinig in de wereld. Verschil tussen Gods wil en die van de duivel. God verschrikt de zondaar eerst, m.aar daarna richt hij hem op en vertroost hem weder, opdat de oude mens gedood worde en de nieuwe mens leve. Maar de duivel keert het om. Eerst maakt hij de mensen gerust en laat hen zonder vreze of angst alle mogelijke zonden bedrij ven. Maar straks verandert hij van tak- tiek en maakt hij bedroefd en ver schrikt, zodat gewanhoopt wordt aan de genade Gods. Gerechtigheid Oliristelijke gerechtigheid is niet zulk een gerechtigheid, die in ons is en ons aankleeft, zoals een of andere hoedanig heid of deugd, t.w. wat men bij ons aantreft of wat wij gevoelen; maar het is een vreemde gerechtigheid helemaal buiten ons, want Christus Zelf is onze formalis Justitia, Volkomen Gerechtig heid, ja, de gehele zaak (1 Cor. 1 30). Buiten Christus is God niet te begrij pen. De kracht van het gebed In het jaar 1540 zei Luther: Welke goede zaak er ook geschiedt, zij ont staat en wordt tot stand gebracht in de weg van het gebed. Daar is tegen niets ter wereld enig ander middel dan het gebed. Het gebed is „Christianorum bombarda" der Christenen zwaar ge schut. Rijm van Luther Daar is op aarde geen beter list, Dan wie zijn tonge meester is. Veel weten, van weinig gewagen. Niet antwoorden op alle vragen. Praat weinig en maak het waar. Wat gij leent, betaal het baar. Laat ieder in zijn kwaliteit Zo blijft gij wél, wie gij zijt. -O- DE WAKE SCHAT „De ware schat der kerk is het heilig Evangelie der heerlijkheid en genade Gods. Deze schat is echter natuurlijker wijs zeer gehaat, want het maakt de eersten tot laatsten. De schatten des Evangelies zijn de netten, waarmee men vroeger de rijke lieden heeft gevist". „Weg met de profeten, die tot het volk van Christus zeggen: Vrede, vrede, en er is geen vrede. Goed ga het de profeten, die tot het volk van Christus zeggen: Kruis, kruis! en het is geen kruis." (Uit de 95 stellingen van Luther) .-:-M;^|S*MaK:v??*'''^' Het Technisch Onderwijs heeft op ons eiland een hoge vlucht genomen. Het schoolgebouw te Middelharnis dat in 1955 voor 1,2 miljoen gulden werd verbouwd kan alle leergierige knapen niet meer bevatten. Voor uitbreiding van het schoolgebouw ontbreekt de ruimte, zodat door de Gemeente de naast de school gelegen Weistraatjes successievelijk worden aangekocht om door verkrijging van deze ruimte een uitbouw mogelijk te maken. Een en ander zal uiteraard geruime tijd in beslag nemen, waarom met de bouw van een noodschool een voorlo- De ARJOS Goeree-Overflakkee heeft aan de kiesverenigingen van de Prot. Ohr. Partijen op Goeree-Overflakkee het volgend schrijven verzonden: Geachte kiesvereniging. Daar ons uit de plaatselijke pers ge bleken is, dat de door ons zo gehoopte samenwerking tussen de verschillende politieke partijen op ons eiland bij de komende gemeenteraadsverkiezingen! niet tot stand is gekomen, behoudens één uitzondering, willen wij hierover onze diepe teleurstelling uitspreken. Wij als antirevolutionaire jongeren organisatie zijn van mening, dat de his torisch gegroeide verschillen momen teel niet meer spreken en dat de over eenkomsten in de principiële benade- pige zij het niet afdoende oplos sing is bereikt. Het houten gebouw is geplaatst aan het Kerkepad naast de Gereformeerde kerk. Het bevat 4 lo kalen, t.w. 2 theorielokalen, een hand- vaardigheids- en een timmerlokaal. Vermoedelijk kan de school na de herfstvakantie op 15 nov a.s. in ge bruik worden genomen. Momenteel is het in de bestaande school nog behelpen. Er wordt les ge geven, niet enkel in alle leslokalen, maar ook de zolderruimte, de aula en lerarenkamers zijn hiervoor in gebruik genomen. Volgens departementale richtlijnen moet de school met een leerlingenaan tal van ruim 400 beschikken over 27 lokalen, terwijl men er maar 13 heeft. Bij de verbouw in 1955 werd de school vergroot tot een capaciteit voor 200 leerlingen. De lokaliteiten zouden dus, gezien het verdubbelde leerlingenaantal ook verdubbeld moeten worden. Ook de nodschool zal geen totale op lossing geven; die zal eerst worden be reikt wanneer de broodnodige uitbrei ding een feit zal zijn geworden. ring der vraagstukken groter zijn dan de principiële verschillen. Hetgeen ons bindt is groter dan hetgeen ons scheidt. Onzes inziens mag een klimaatsverschil ook nooit een reden zijn tot gescheiden optreden. Jammer genoeg zijn zelfs pogingen om zuiver in het praktische vlak met elkaar samen te werken (b.v. door ver binding van lijsten) bijna alle gestrand op onwil en onbegrip. De Arjos Goeree-Overflakkee is van mening, dat daardoor aan de zaak van de christelijke politiek een slechte dienst is bewezen. Wij hopen, hoewel wij beseffen, dat het voor de komende verkiezingen al nakaarten is, dat de kiesvereniging zich over onze brief wil bezinnen. Wij hopen, dat onze politieke arbeid ondanks onze gespletenheid toch nog vruchten mag afwerpen voor de ge meenschap, waarin wij leven Misschien zijn in de komende vijf ja ren gemeentearbeid toch nog wegen te vinden om gezamenlijk op te treden, zodat een basis wordt verkregen voor een w^erkelijk eensgezind optreden bij de dan komende verkiezingen. Waar een wil is, is een weg en wij menen, dat de wil tot samenwerking en een heid een eis is, die ons uit de Bijbel rechtstreeks tegenaoet komt. Wij hopen op uw bezinning en wj wensen u sterkte toe bij de voorberei ding voor de verkiezingen en wensen tevens uw partij zegenrijke arbeid in de nieuwe raad. Met gevoelens van hoogachting, Voor de Arjos Goeree-Overflakkee, R. L. V. d. Seheer, voorz. Prinsessenstraat 19, Den Bommel Tel. (01871) 387 J. G. Arensman, secr. Molendijk 60, Stad a. 't Haringvliet Tel. (01871) 346

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1965 | | pagina 1