EiiivrfDEn-niEui/s
Nieuws
Er gebeurde iets
in Nijmegen
caËaffero
tentoonstelling
Voorbij
SKOPJE - TWEE JAAR NA DE RAMP
Nationale
Trekpaarden-
JOe strijd
om het beütaao
uiinci
149
rnis
2e blad
Vrijdag 10 september 1965
No. 3418
ik -ü i?
•k ik
UIT Oe KERKEN
anders
dan
andere
J. KeuveEaar
-1
Prni
Ga
kaken,
genen
Be ve-
pherpe
Igging!
lening.
„Pro-
in de
ingeluk
te ge-
svinger
irts, A.
eerste
het al
gen op
ioorge-
ire be-
Een Anglicaanse bisschop en een
Amsterdamse dominee Twist
gesprekken met God Een scho
ne leugen Theologen en
schoenmakers.
De algemene opmerkingen van vorige
week, die bedoelden de moderne theo
logie met een paar houtskoolstrepen te
schetsen, vragen een nadere verklaring.
Nu is het niet zo moeilijk, zich een
beeld te vormen van de nieuwste theo
logische mode. In de vorige eeuw, toen
ie discussie vrijwel beperkt bleef tot
de katheder en de studeerkamer, duur
de het wat langer, voordat de „leek" op
hoogte was van gewijzigde inzichten.
In onze tijd gaat het allemaal veel snel
ler, enerzijds door de voorlichting via
pers, radio en televisie, anderzijds door
de hogere graad van ontwikkeling, die
ook „leken" in staat stelt een theologi
sche discussie te volgen. Daarbij komt
nog, dat de moderne theologie de kunst
verstaat van populariseren, zodat ze de
gewone kerkgangers direct aanspreekt.
Ook al gaan de wetenschappelijke wer
ken van gezaghebbende theologen als
Karl Barth, Rudolph Bultmann, Die
trich Bonhoeffer en Paul Tillich boven
onze pet, dan verschijnen er nog ge
noeg populaire boeken om ons met de
moderne inzichten vertrouwd te maken.
Ik denk even aan het boekje van de
Anglicaanse bisschop John A. T. Robin
son, „Eerlijk voor God", dat in Enge
land in een half jaar tij ds een kwart
miljoen kopers vond. In 1963 verscheen
van deze pocket ook een Nederlandse
vertaling, waardoor ook in ons land een
soort Robinson-rage ontstond. Sommi
gen deden alsof deze Anglicaanse bis-
sctiop nu ineens het beslissende woord
over de Christelijke religie had gespro
ken, anderen herkenden terstond de
oude argumenten van de vrijzirmigheid
in de vorige eeuw. Het was te verwach
ten dat dit strovuur even hoog zou op
laaien om daarna snel uit te doven: nu,
na twee jaar, wordt er praktisch niet
meer over Robinson en zijn gerucht
makende boekje gesproken.
Vermoedelijk zal hetzelfde lot be
schoren zijn aan het produkt van eigen
bodem, waarvoor ik nu de aandacht
vraag, het veelbesproken boekje van
Barthold van Ginkel „Twistgesprekken
met God", verschenen bij G. F. Callen-
bach in Nijkerk. Voor wie het niet
mocht weten: Barthold van Ginkel is
Ned. Herv. predt. in Amsterdam. Zijn
populariteit zal ook hem ertoe verleid
hebben, zijn voornaam publiek te ma
ken. Een bepaalde klasse van predik
heren met artistieke neigingen schijnt
dit van de kunstenaars te hebben af
gekeken, en nu heten deze weleerwaar
de heren gewoon Barthold, Gabe, Okke,
Piet en Henny. Overigens willen we
daar geen woord kwaad van zeggen, ge
dachtig aan Shakespeare's „What is in a
name?"
Barthold van Ginkel is een man die
de Herv. kerk doorkruist heeft van ui
terst rechts tot uiterst links. In zijn eer
ste gemeente Renswoude behoorde hij
tot de Ger. Bondsrichting. Vanuit zijn
tweede plaats, Wezep (Gld.) vertrok hij
als confessioneel naar Katwijk aan Zee.
Daar schoof hij weer verder op naar
links, om na de oorlog als midden
orthodox predikant naar Amsterdam te
gaan. In de hoofdstad ontwikkelde hij
zich steeds meer in vrijzinnige rich
ting. Het merkwaardige bij Van Ginkel
is, dat hij overal waar hij stond, grote
scharen mensen wist te trekken en te
boeien. Dat is wel niet zo vreemd voor
een Ger. Bonder op de Veluwe, maar
het is bepaald ongewoon voor een vrij
zinnig predikant in de hoofdstad. Van
zelfsprekend is het nu een ander soort
publiek dat hem naloopt dan vroeger,
maar de kwantiteit is dezelfde geble
ven. Het geheim zit niet zozeer in de
inhoud van de prediking, als wel in de
begaafdheid van de prediker, en in de
wijze waarop hij de dingen weet te zeg
gen. Het is alweer enkele jaren geleden
dat ook Waarnemer weleens op zondag
morgen een half uur voor het begin
van de dienst in de rij stond voor de
Bachzaal in Amsterdam-Zuid, waar ds.
van Ginkel meestal voorgaat. Ik weet
niet meer, waarover ik toen het meest
verbaasd was: over de mensenmassa,
die zich wekelijks voor de ingang ver
drong, of over het gemak, waarmee de
prediker zich van de taal bediende, of
over de geraffineerdheid, waarmee hij
de waarheid van de Schrift krachteloos
wist te maken, zonder aan de woorden
van de Schrift veel af te doen.
Overigens bleek ik niet de enige te
zijn, die dit door had, want op een mor
gen stootte m'n buurman, een gemoede
lijke Amsterdammer, me aan, en merk
te op: „'t Is niet waar, maar 't is wel
mooi".
„Een schone leugen", zo zou men ook
het boekje kunnen tsrperen, dat de neer
slag vormt van negen radiotoespraken.
„Twistgesprekken met God" heeft de
schrijver het genoemd. In werkelijkheid
zijn het gesprekken met de mensen over
God. En eigenlijk zou ik die naam God
nog met een kleine letter moeten schrij
ven, want de God van de Bijbel is voor
Van Ginkel de grote onbekende, alleen
maar zichtbaar in onze medemens. En
het Woord van die God, Die gesproken
heeft door profeten en apostelen, is voor
hem niet gezaghebbend, hij hoort alleen
die Stem in het diepst van zijn hart-----
Het is zonder meer duidelijk dat we
hier te doen hebben met de klare vrij
zinnigheid van de vorige eeuw. Het
enige verschil is, dat ze toen sprak op
gezag van het nieuwe wetenschappelij
ke onderzoek, en nu in naam van het
moderne levensgevoel. Vroeger werden
grote gedeelten uit de Schrift zonder
meer geschrapt als in strijd met de re
sultaten van de wetenschap; tegen
woordig schrappen we niets meer uit de
Bijbel, maar laten we de Bijbel zeggen
wat wij graag willen horen. Misschien
is dat laatste wei zo gevaarlijk, tenslot
te hoor je iemand eerder op klompen
aankomen dan op sokken.
Nu ik het daar over schoeisel heb, we
moeten niet te vlug gereed staan met de
opmerking, die weleens gemaakt wordt:
„Was die of die dominee maar schoen
maker geworden!" Met alle respect voor
deze eerzame handwerkslieden, in de
kerkgeschiedenis hebben schoenmakers
niet zo'n beste naam: Jacob Böhme, de
Duitse m sticus uit de 17e eeuw, die
tenslotte van de theologie in de theo
sofie is terechtgekomen, was schoen
maker.
George Fox, de stichter van de sekte
der Quakers, die in de 17e eeuw Enge
land rondreisde als prediker, was
schoenmaker. En Marinus Booms in de
18e eeuw in ons land een verwoed ver
dediger van Hattemisme en Spinozisme
was eveneens.schoenmaker. Waar
mee we maar willen zeggen: „Schoen
maker, blijf bij je leest."
Waarnemer
P.S. In het Kijkvenster van vrijdag
27 augustus 1965 heb ik een grote ver
gissing begaan door te vermelden dat
Dr. M. J. Arntzen gepromoveerd zou
zijn op een proefschrift „Herman Ba-
vinck als dogmaticus". Dit is echter de
titel van de dissertatie van Dr. R. H.
Bremmer. De dissertatie van Arntzen
handelde over „Mystieke rechtvaardi
gingsleer." M'n welgemeende excuses
voor deze vergissing, die me geleerd
heeft, niet op mijn geheugen te ver
trouwen. Waarnemer.
RIJMEiN VAN TIJMEN
De laatste schuit van van der Schuijt,
Gaat eind september varen.
't Waarom laat zich in deze tijd,
Zeer zeker wel verklaren.
Haast voer geen man en muis meer
mee.
Het was er o zo stil.
Ja, toen of nu is daar ook wel,
'n Keuze groot verschil.
Geen lange files ziet men meer
Dat is voorgoed voorbij!
Zeer zeker is de boot dus aan.
Hoe keerde hier 't getij.
Het veer liet wel een reuze veer.
Denk eens hoe 't vroeger was.
Men wachtte aan de Galathee,
Men wachtte in Dintelsas.
En niemand was er in z'n sas,
Dat het zo lang soms duurt.
Maar van der Schuijt heeft
dertig jaar.
De zaak daar goed bestuurd.
Er komt dan wel geen monument
Maar toch: Een flinke pluim!
Want de verbinding was er zóóó.
(U weet wel met uw duim!)
Tij men
NED. HERV. KERK
Beroepen te Wezep en Nunspeet A.
Romein te Noordeloos; Soest C. den
Boer te Siiedrecht; Waddinxveen J. den
Hoed te Wijk bij Heusden; St. Anna-
land J. de Raad te Jaarsveld; Wouden
berg D. v. d. Berg te Veenendaal.
Aangenomen naar Meeuwen kand. B.
de Graaf te Oud-Vossemeer.
Bedankt voor Poederooyen, kand. B.
de Graaf te Oud-Vossemeer.
Ds. Jac. van Dijk, die zondag 29
augustus afscheid zou nemen van de
gemeente Nijkerk, wegens het aanvaar
den van een benoeming als leraar aan
een meisjes Lyceum te 's-Gravenhage,
werd daarin verhinderd door een ern
stig auto-ongeval dat hem vrijdag 27
augustus overkwam. Hij wordt in het
ziekenhuis „De Lichtenberg" te Amers
foort verpleegd en zal daar wel enkele
weken moeten verblijven. Waarschijn
lijk zal er nu geen officieel afscheid
meer plaats vinden, daar ds. van Dijk
per 1 sept. is losgemaakt van zijn ge
meente en zijn opvolger ds. P. de Jong
van Veenendaal reeds 26 sept. aan de
gemeente Nijkerk wordt verbonden.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Nyega, kand. P. Bosma
te Goes; Barneveld en Delfzijl M. Berg
te Giessen; Rijswijk; Rotterdam (Ale-
xanderpolder) P. Riemersma te Leeu
warden.
Aangenomen naar Mijdrecht H. Kui
per te Nordhorn (Did.); Anna Jacoba-
polder, kand. P. Torenbeek te Dor
drecht.
Bedankt voor Stellendam, Melissant,
Strijen, 's-Gravenmoer; Onnen, Vijf hui
zen. Alteveen, Andel, Doezum, Dom
burg, Gees, Haastrecht, Kruiningen,
Meerkerk, Metslawier, Ottoland, Noor
deloos, Pieterburen, Tholen, Visvliet,
Vrijhoeve, Capelle, Zuilichem, kand. P.
Torenbeek.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Den Haag (W.) A. Hilbers
te Zwolle en C. Langbroek te Veenen
daal; Bunschoten B. Bijleveld te Bus-
sum en J. Keuning te Veenendaal.
Beroepen te Vlaardingen G. J. Buijs
te Murmerwoude; Werkendam en Urk
H. C. V. d. Ent te Middelharnis.
Bunschoten. Wegens vertrek naar
Nunspeet, nam ds. J. Brons afscheid
met een prediking over Deut. 30 19.
Ensohede-O. Na bevestiging door ds.
J. W. v. d. Gronden te Almelo met Jac.
1 21b, deed ds. W. Heerma, gekomen
van Nunspeet intrede met Joh. 1 29.
Synode. De huidige Synode-vergade
ring koos tot praeses ds. I. de Bruyne
te Rotterdam. Ds. A. Hilbers werd as
sessor; Ds. M. Drayer te Amsterdam
scriba en ds. W. v. 't Spijken te Utrecht
tweede scriba. Deze week werd het be
langrijke besluit genomen (32-20 stem
men) om voortaan ook officieel kerke
lijk mee te werken aan televisie-uitzen-
Op 26 juli 1963 werd de wereld opgeschrikt door de ramp welke Skopje trof. Nu, iets meer dan twee jaar later biedt
de stad al een heel ander gezicht: vele huizen zijn nog beschadigd maar de wederopbouw van de stad gaat snel: over
al verschijnen nieuwe blokken die met hun moderne lijnen het stadsbeeld reeds beheersen.
dingen. Dit besluit lokte heftige discus
sies uit. Pro waren o.m. ds. J. H. Vele-
ma te Apeldoorn en ds. L. S. den Boer
te Sassenheim. Contra: ds. M. C. Tanis
te Barendrecht e.a. Ook de predikanten
dr. W. H. Velema te Leiden en ds. W.
Heerma te Enschede vonden de tijd niet
rijp voor een dergelijk besluit.
GEREF, GEMEENTEN
Beroepen te Genemuiden G. Schip-
aanboord te Apeldoorn.
Bedankt voor Lisse A, Vergunst te
Rotterdam-C.
Ds. L. Kleboom te Norwich (Canada)
vertoeft van 3 sept. - 23 sept. a.s. in ons
land en hoopt verschillende preekbeur
ten te vervullen.
Naar Amerika en Canadia
Woensdag 8 sept. a.s. is ds. A. Ver-
gunst te Rotterdam (C.) naar Amerika
vertrokken om de kerken aldaar en ook
in Canada in gerezen moeilijkheden
bij te staan. De reis is gemaakt per
vliegtuig; D.V. 1 okt. hoopt ds. Ver-
Een Sunil team liet mevrouw W.
C. M. Peters, Mesdagstraat 24
Nijmegen, zien wat Sunil voor haar
was kan doen. Nog nooit zag zij
haar witte was zo wit, haar bonte
goed zo helder van kleur. Het
krachtige Sunilsop verdreef de
hardnekkigste vlekken uit haar
schorten.
En ook voor de baby-was bleek
Sunil ideaal. Luiers werden helder
wit en heerlijk zacht. Mevrouw
Peters weet nu waarmee zij voort
aan gaat wassen l En u Was óók
met Sunil en ontdek wat Sunil ook
voor uw was kan doen. Sunil met
ultra-waswerking geeft het ka
ste wit.
gunst weer naar Rotterdam terug te
keren.
Televisie en Crematie.
In april van dit jaar is aan ds. A.
Vergunst te Rotterdam diens mening
gevraagd over crematie, wat hij een
on-christelijk gebruik heeft genoemd en
een terugval naar het heidendom. Hij
heeft gesteld dat crematie indruist tegen
de onder invloed van de Evangeliepre-
diking gevormde gewoonte om onze do
den te begraven en dat naar het voor
beeld van Jezus Christus zelf. Toen
hem gevraagd werd of hij deze mening
over lijkverbranding ook in het open
baar wilde uitspreken, heeft hij dit
zonder enige reserve gedaan. Het ge
sprek werd op de band opgenomen en
is kort geleden over de televisie uitge
zonden. In de Kerkbode der Geref. Ge
meente van Rotterdam heeft ds. Ver
gunst duidelijk gesteld, dat hij geen
vóór-, maar een tegenstander van t.v.
gebleven is, omdat hij dit voor de ge
zinnen een ernstig gevaar acht, wat ver
wereldlijking in de hand werkt.
Nu dit verontrusting heeft gewekt,
ware het z.i. beter geweest aan het ver
zoek om zijn mening in de openbaar
heid te brengen geen toestemming te
verlenen, alhoewel hij zich voor zijn
mening niet schaamt.
APARTE EN STIJLVOLLE
ATTRACTIES!
Het programma van de grote natio
nale trekpaardenshow op zaterdag 18
september a.s. te 's-Hertogenbosch ver
meldt naast de bekende keuringen en
demonstraties o.m. de volgende speciale
attracties:
De eindstrijd tussen de hoogst be
kroonde trekpaarden van de vorige dag
om de nationale kampioenschappen;
De keuringen van de beste stamva
ders uit het gehele land met hun collec
ties afstammelingen;
Het défilé, met aan het hoofd de nieu
we kampioenen, van plm. 100 Haflin-
gerpaarden gevolgd door demonstraties
waai'onder voltigeren en vrijheidsdres-
suur, welke nummers speciaal voor de
Internationale Tentoonstelling te Inns
bruck zijn ingestudeerd.
Het uitroepen van het Shetland Pony
Kampioenschap Den Bosch 1965 met
défilé van een collectie Shetlander
hengsten en merriën met veulens en de
vertoning van verschillende speciale
shows;
De bekendmaking van de uitslag en
uitreiking der hoofdprijzen van de
Prijsvraag „Wie wordt Kampioen?",
uitgeschreven door de Landbouwbladen
der 3 Centrale Landbouworganisaties;
De muzikale medewerking van de
CONSTANTE KWALITUT - 25 STUKS f 1.25
Koninklijke Harmonie „'s Hertogen-
bosch", die met 120 man in gala-tenue
en met vrouwelijk tamboerkorps voor
een even fleurige als welluidende op
luistering zal zorg dragen!
De hoofdschotel blijft uiteraard het
grote défilé van 500 trekpaarden, de
daaraan verbonden demonstraties en de
imposante show met 4-, 8-, 16- en 32
spannen, waarbij toelichting wordt ge
geven door de bekende commentator
Mr. G. A. Bax;
Bijzondere vermelding verdient ten
slotte de ieder jaar weer stijgende be
langstelling voor deze unieke en inter
nationaal vermaard geworden tentoon
stelling. Zo zullen, naar thans reeds is
aangekondigd, niet minder dan 14 lan
den op de komende „Nationale" in Den
Bosch vertegenwoordigd zijn.
Zandpad
Middelta»mte
VERVOLGVERHAAL
door D. Menkens-van der Spiegel
Copyright J. J. Groen Zn. N.V.
44
Koos weet geen reden voor zijn thuis
blijven te noemen, dus gaat hij ook deze
donderdagavond, 't Blijft feitelijk het
zelfde, waar hij zit. Of hij thuis is of
<iaar, zijn gedachten houden zich toch
snkel bezig met dat éne.
De bijbelbespreking gaat langs hem
neen. Er worden een paar vragen ge
steld, die anders vanwege hun onnozel
heid zijn lachlust zouden hebben opge
wekt. Nu hoort hij ze nauwelijks.
Na de pauze zal Joost Alsman een op
stel voorlezen, dat gaan moet over de
nood der tijden. Joost Alsman noemt
zijn opstel een inleiding en heeft het
getiteld: „Deze waanzinnige wereld."
Ondanks zichzelf wordt Koos opge
wekt uit zijn lethargie. Alsman kan een
opstel maken en hij weet het te lezen.
Alsman zou dan ook onderwijzer 2ijn,
als deze wereld niet zo waanzinnig was.
Nu is hij kwekeling-met-akte, een en
twintig jaar oud, werkzaam aan de
„School met de Bijbel" te Bovenzand,
op een salaris van vijf en twintig gul
den per maand. Aangezien zijn moeder
weduwe is en van een klein pensioentje
leven moet, is het reizen per bus voor
hem een te grote luxe. Weer of geen
weer, hij fietst de 12 km. lange weg
naar school. Dat maakt 24 km. op dins
dag, donderdagdag en zaterdag. De an
dere drie dagen heeft hij hoofdcursus in
de stad. Dan peddelt hij er 's avonds
nog 2x6 km. bij. Voor de hoofdacte is
hij al tweemaal gezakt. Hij kon beter
donderdagsavonds bij zijn boeken blij
ven, maar mocht er in Berkendaal
eens een vacature komen, dat heeft een
lid van de Christelijke Jongelingsver-
enigino „Samuel" meer kans dan een
ander. Dat hoopt hij tenminste.
Deze waarzinnige wereld! Een beetje
gezwollen, maar de jongen heeft waar
lijk wel reden, om van een „waanzinnige
wereld" te spreken, denkt Koos. Even
veel reden als ik. 't Zal een felle aan
klacht worden tegen de wantoestanden,
die de mensen geschapen hebben, er zal
een weg worden gewezen naar een be
tere toekomst. Natuurlijk, je staat al
leen en je stem wordt niet gehoord,
waar ze gehoord worden moest, maar,
als de gelegenheid tot spreken je ge
boden wordt, moet je die aangrijpen,
om te getuigen tegen het onrecht, tegen
de waan, tegen heel dat miserabel ge
knoei, waaraan de wereld sterft.
Zielige verschijning eigenlijk, die Joost
Alsman. Lang, mager, hoekige schou
ders, omkringde ogen, een vale kleur,
ondanks de vele frisse lucht, die hij da
gelijks te happen krijgt. Zijn jasje ge
tuigt van onoordeelkundig oppersen, de
mouwen zijn te kort, niet omdat hij er
uit gegroeid is ,maar omdat moeder de
doorgesleten randen „tegen elkaar" ge
slagen heeft. Zoals hij daar staat kun je
net nog zien dat de broek van een an
dere stof is. Hoeveel broeken zou hij bij
dat jasje al versleten hebben? 180 km.
fietsen per week, gaat je wel in de kle
ren zitten.
Hij heeft een welluidende stem. Zijn
voordracht imponeert. Als de waarde
van dit opstel van stem en voordracht
afhing, was het subliem te noemen. Te
oordelen naar de luisterende gezichten
der Berkendaalse jongelingschap valt
de inhoud ook buitengewoon mee. Het
is nu wel niet bepaald iets nieuws, dat
ze horen, maar ze worden er door ge
sticht. Wat weet Alsman het fijn te zeg
gen. Ja, zo is het toch maar. Gods oor
delen gaan over het aardrijk. De ge
leerdste koppen zullen niet vermogen,
middelen uit te denken om het licht te
doen doorbreken, als God de wolken
Zijns gerichts niet inhoudt. En God zal
die blijven zenden, zolang de wereld
zich niet verootmoedigt, zolang het
mensdom niet, van schuld verslagen,
aan Zijn voeten zinkt. Als dat gebeuren
mag, dan, maar ook dan alleen zullen
de golven zich leggen, dan, maar ook
dan alleen zal het Goddelijk „zwijgt,
weest stil" de stormen doen bedaren.
Koos Koster perst de lippen opeen.
Hij voelt neiging tot lachen. Hij zou die
bleke armoelijder willen toeroepen:
„wees jij maar stil". Hij zou
Hij mag voorlopig alleen luisteren. De
ander is nog niet klaar. Hij is nu bezig
de waanzinnige wereld te vergelijken
met een verward kluwen. Knotje sajet
is juister, denkt Koos en hij grijnst. Och
dat verwarde kluwen. Men poogt het te
ontwarren van alle kanten worden er
draden gegrepen, maar het enige resul
taat is, dat de knopen steeds vaster
worden getrokken. Er is maar één draad
ter ontknoping en die draad rust in
Gods vingeren.
Koos' ergernis groeit tot woede. Zijn
oog valt op Piet Oskamp, Harm Neder-
weerd, Gerrit Binnendijk, zijn blik
toetst al die anderen. Ze schijnen te ge
nieten. Ze kijken Alsman aan, of hij het
achtste wereldwonder is. Alleen Meye-
ring zit voor zich uit te staren. Trekt
er een lachje om zijn mond?
De spreker schijnt ondertussen aan
het einde van zijn betoog te komen. Hij
is althans bezig, vertroostende raad uit
te delen. Hij is daarbij zeer royaal met
bijbelwoorden. Hij spreekt van een stad
op een berg en een licht op de kande
laar! De wereld gaat voorbij met al haar
begeerlijkheid. Wij hebben hier geen
blijvende stad, maar zoeken de toeko
mende.
„Zo laat ons dan met lijdzaamheid lo
pen de loopbaan die ons voorgesteld is,
ziende
Zo luidt het slot.
Enkele minuten later spreekt Koos
Koster. Gisteren nog zou hij het van
zichzelf niet geloofd hebben dat hij op
deze wijze spreken zou.
Hij voelt het gewaagde, hij weet dat
hij ongemanierd gauw het woord heeft
gevraagd. Er zijn hier jongelui, die hem
acht en zelfs tien jaar in leeftijd vóór
zijn, die hadden misschien iets willen
zeggen, op die had hij in elk geval moe
ten wachten, maar de bron, die deze
morgen werd aangeboord, die vandaag
zich met moeite bedwingen liet, bruist
nu over.
Zijn eerste woorden wild stoot hij ze
er uit, als vechtende kinderen buitelen
ze over elkaar, dan, onder Meyerings
dwingende blik, beheerst hij zich.
„Ik zou willen vragen, of het niet is
een schuld werpen op God, als we zo
de crisis beschouwen en of het er niet
heel erg op lijkt, of we God de wet wil
len voorschrijven, als we zeggen dat Hij
geen uitkomst zal geven, eer de wereld
zich voor Hem verootmoedigt en het
mensdom van schuld versüagen aan zijn
voeten ligt. Als het werkelijk zo zou
zijn, dan kunnen we gerust zeggen, dat
we nooit meer uit de misère raken,
want het mensdom zal niet aan Go'ds
voeten zinken, de wereld zal zich niet
verootmoedigen. Als de wereld dat
deed, was ze gered en we weten, dat ze
rijpt voor het oordeel. Dat heeft Als
man trouwens even later zelf gezegd.
Hij heeft telkens zichzelf weersproken.
En om terug te komen, waarvan de
voornaamste draad in Gods hand ligt,
ooit in de war kan raken. Ik geloof eer
der, dat Satan er aan trekt en ik zie
het zó: wij hebben het in de war ge
maakt en nu zouden we God willen
dwingen, het te ontwarren".
De voorzittershamer geeft een waar
schuwend klopje. Koos schijnt het niet
te horen.
Koos gaat door: „Zie je, met dat zout
der aarde, daarmee ben ik het eens. Het
zout is smakeloos geworden. Wat zijn
de zogenaamde christenen? Welke
kracht gaat er van ze uit? Wat doen ze,
om tot betere toestanden te geraken? Er
zijn veel mensen, die voordeel van de
crisis trekken. Dat is erg. Maar erger is
het, dat zoveel christenen ook voordeel
trekken uit de ellende van hun naaste."
De hamer klopt nu harder.
„Bedenk asjeblief, wat je zegt, Kos
ter", interumpeert Meyering.
„Dat doe ik, voorzitter, en ik zal de
waarheid van mijn woorden bewijzen.
Voordeel van de crisis hebben alle men
sen met een vast inkomen, alle gepen
sioneerden, alle effectenbezitters.
(Wordt vervolgd)
Ihl
