EIUVriDEII-niEUWS
Piirolhp''4ls
NIEUWS
D\{\es en Dafjes
Firma Padmos te Ouddorp nam
vernieuwd bedrijf in gebruik
bruining
De jütrijd
^nk het beiNitoaa
2e blad
Vrijdag 11 juni 1965
No. 3394
UliriLi
1,smetteloos zuiver
ik ir i^
Neem een
veilige „woning
UIT DE KERKEN
Burgemeester van
Zierikzee vertrekt
naar
Haarlemmermeer
it ir
ir ik ir
Min. Pres. Cals naar
het Catshuis
Te weinig voorlich
ting op gebied van
zuivel
Dijk tussen Zijpe en
Zierikzee
in slechte staat?
Willemstad ziet geen
heil in grenswijziging
met Ooltgensplaat
en bescherming
Picmaderm f2.95
intrekking
subsidie-regeling
veerdienst
Voornse kanaal gaat
dicht voor de
scheepvaart
Wet en Evangelie Gave ftf re
latie Gebed om de Geest.
Bij ons gesprek over „Verschuivingen
in de Gereformeerde Bondsprediking"
waren we nogal eens genoodzaakt, dr.
Graafland in de rede te vallen. Van
daag, nu het hoofdstukje „Wet en Evan-
geUe" aan de orde komt, willen we hem
een hele tijd aan het woord laten. Naar
onze smaak behoort dit hoofdstukje tot
de beste gedeelten van het boek.
De schrijver betoogt, dat de volgorde
Wet-Eyangelie op zichzelf legitiem, niet
steeds als norm mag worden gehan
teerd. De Wet is inderdaad een tucht-
meester tot Christus, kenbron van zon
de en ellende. Maar dat wU niet zeg
gen, dat de Wet nu steeds logisch en
temporeel (in volgorde van tijd) aan het
Evangelie vooraf gaat. Met andere
woorden, dat we een bepaalde mate van
ontdekking als voorwaarde moeten stel
len om in Christus te mogen geloven,
dat we „eerst met de Wet zijn klaarge
komen om aan het Evangelie toe te ko
men."
We mogen het werk van de Heilige
Geest nooit binden aan onze systemen.
Sommigen worden op een wettische,
anderen op een evangelische wijze ge
leid. Ik meen dat ik met deze stelling
in goed gezelschap ben: Wilhelmus a
Brakel schrijft in zijn „Redelijke Gods
dienst":
„De manier van de wedergeboorte is
zeer verschillend. Sommigen worden
plotseling, in een korte tijd overge
bracht, als in een ogenblik, zoals Za-
cheüs, de moordenaar, velen op de
Pinksterdag, de stokbewaarder. Ande
ren langzamer.
Sommigen worden overgebracht door
en met grote verschrikkingen en ont-
steltenissen van de Wet, de dood en de
verdoemenis, als op de Pinksterdag, en
de stokbewaarder.
Sommigen op een zeer evangelische
wijze. De zaUgheden en de volheid van
de Middelaar Jezus Christus overstel
pen de ziel, en de zoetigheden van de
evangelische goederen vervullen hun
zielen zó, dat ze geen tijd hebben om
met verschrikking aan hun zonden te
denken. Maar ze worden verslonden
door het evangelie en ze ontvangen Je
zus met blijdschap, zoals Zacheüs."
Tot zover Brakel.
Het is natuurlijk niet de bedoeling, de
functie van de Wet als kenbron der el
lende uit te schakelen. Ook degenen, die
op een evangelische wijze tot Christus
zijn getrokken, zul'en vroeg of laat die
per ontdekt worden aan de zondigheid
van hun bestaan, zodat ze steeds meer
de verzoenende kracht van het bloed
van Christus nodig krijgen.
Dat maakt de prediking indringender.
Zoals Graafland het zegt: „Deze ont
dekkende werking wordt verdiept en
verscherpt naarmate zij dichter in de
nabijheid van het Evangelie wordt ge
bracht. Als Mozes ons de Wet leert, de
Wet der liefde, dan blijft er werkelijk
niets over, waarmee wij voor God kun
nen bestaan. Daarom doen wij er goed
aan, juist om de ontdekking der zon
den zo indringend mogelijk te doen zijn,
de Wet zo nauw mogelijk op het Evan
gelie te betrekken".
In een volgend hoofdstuk „Beschrij
vende en directe prediking" stelt Graaf
land twee methoden tegenover elkaar.
Enerzijds een prediking, die de naam
heeft, bevindelijk te zijn doordat ze al
le gestalten en ongestalten kenmerken
en geloofsdaden bespreekt, maar die in
wezen niet veel verder komt dan een
beschouwing over het geestelijk leven.
Anderzijds een „directe, tot de gemeente
gerichte prediking". Al vind ik deze
schildering nog^i zwart-wit, ik kan niet
ontkennen, dat deze vormen van predi
king naast en tegenover elkaar bestaan.
Het is voor mij echter nog niet bewe
zen, dat aan elk van beide een ander
genadebegrip ten grondslag ligt. Vol
gens Graafland zou de directe prediking
temggaan op Calvijn, die de genade zag
als de gunstige gezindheid Gods en de
meer beschrijvende prediking zou een
gevolg zijn van de opvatting dat de ge
nade als een zaad in de mens ontkiemt.
Het laatste zou dan te wijten zijn aan
filosofische invloeden.
Ik wil erop wijzen dat ook de Heilige
Schrift herhaaldelijk spreekt van een
„zaad der wedergeboorte" een zaad, dat
in de gelovige b'ijft (1 Petrus 1 23, 1
Joh. 3- 9 enz.) Het gaat bovendien niet
aan, de Roomse opvatting, dat de ge
nade via het sacrament als een sub
stantie of als een fluïdum (vloeistof) in
de ziel wordt ingegoten, gelijk te stel
len met de opvatting, dat de Hei'ige
Geest in de wedergeboorte het geloof
werkt door het Woord. Wie dat laatste
ontkent of verzwakt, komt in conflict
met de belijdenis! De Dordtse Leerre
gels verwerpen in Hoofdstuk III en IV,
artikel 6, de dwaling van hen die leren
„dat in de ware bekering des mensen
geen nieuwe hoedanigheden, krachten
of gaven in de wil door God kunnen
worden ingestort, en dat daarom het ge
loof, waardoor wij eerst bekeerd wor
den, en waavan wij gelovigen genoemd
worden, niet is een hoedanigheid of ga
ve, van God ingestort, maar alleen een
daad van de mens.Bovendien zijn
er uit de werken van de Reformatoren
genoeg plaatsen aan te wijzen, waaruit
blijkt dat zij de genade niet uitsluitend
als een relatie hebben gezien. Het is
dus niet zo gemakkelijk met de hand
op de Schrift en de Belijdenis, de visie
van een ingeplant geloof op rekening te
schrijven van de veel gesmade scholas
tiek!
■jV -^ -Ar
Misschien hebben we naar het oordeel
van de lezers ons al te lang bezig ge
houden met de verschuivingen in de
II
voor uw waardepapieren: een safe
loket. Wegraken en vernieling
door brand onmogelijk. Een grote
zorg minder voor weinig geld. Een
safe-loket bij onze banken is een
goedkope aangelegenheid. Infor
meer eens bij ons naar de voor
waarden.
BOERENLEENBANKEN
RAIFFEISENBANKEN
3Öïi!Ö5aÖÖÖs3ÖO!SSi>SSi^^
prediking. De zaken die daarbij aan de
orde kwamen, zijn echter van zo funda
menteel belang, dat we niet konden vol
staan met een enkele losse opmerking.
Aan het slot van deze discussie wil
ik nog eens met nadruk verzekeren, dat
het mij niet ging om een bepaalde kerk,
of om een bepaalde groep, noch minder
om een bepaald persoon. De gesigna
leerde verschuivingen doen zich van
daag in deze, morgen in die kerk voor.
Geen enkele kerk l^n zich erop be
roemen, de exclusieve waarheid te be
zitten; geen enkele kerk staat buiten de
stroom van de tijd. We zijn daardoor
allen, tot welke kerk we ook behoren,
bij deze problemen betrokken.
Nu we zo kort geleden Pinksteren
hebben gevierd, wil ik eindigen met het
„Gebed om de Geest" van Isaac da Cos
ta:
„Wil ons tot een tempel maken.
Die Uw heerlijkheid vervult.
Dat w' eens uit het graf ontwaken,
In onsterflijkheid gehuld.
Ook de kwijnende gemeente
Wacht van het leven weer.
Daal op 't overblijfsel neer.
Op 't verstrooid en dor gebeente.
Dat uw blazing slechts verbeidt.
En 't herrijst in heerlijkheid".
Waarnemer
NED. HERV. KERK
Beroepen te Ameide L. Doppenberg
te Wilsum; Zetten A. Klein Kranenburg
te Hoevelaken; Aalst J. de Lange, zen-
dingsdirector te Zeist; Bameveld W. C.
Hovius te Nieuw Lekkerland; Huizen
J. den Hoed te Wijk bij Heusden; Hui
zen J. Kooien te Reewijk.
Aangenomen naar Schaakwijk P. van
Wakeren te Stad aan 't Haringvliet;
Nijkerk P. de Jong te Veenendaal.
Bedankt voor Oosterwolde J. C.
Schuurman te Schoonhoven; Ede en
Nunspeet J. den Besten te Huizen; Eist
J. den Hoed te Wijk bij Aalburg; Leer
broek W. C. Hovius te Nieuw Lekker-
land; Ouderkerk A. Vroegindeweij te
Veenendaal; Stellendam en Vinkeveen
J. Smit te Werkendam.
Rouveen: Na bevestiging door ds. J.
C. de Bie van Ederveen met 2 Cor. 5
20, deed ds. T. Kamerbeek, gekomen
van Poederooyen, intrede alhier met
Ef. 6 19.
Weesp. Geruime tijd geleden nam ds.
J. Vos van Rijssen het beroep naar de
ze gemeente aan. De kerkvoogdij ziet
geen kans om een huis aan te kopen of
te huren. Noodgedwongen heeft ds. J.
Vos thans besloten de gemeente Rijssen
te blijven dienen.
Veenendaal. Dinsdag 1 juni werd' de
nieuwe „Sions"kerk in gebruik geno
men. De wijkpredikant ds. D. v. d. Berg
sprak n.a.v. Psalm 84 5.
Examen. Aan de R.U. te Groningen
slaagde voor het kerkelijk voorberei
dend examen, de heer D. v. Vliet te
Kolham. De heer van Vliet is Gods
dienstonderwijzer-hulpprediker en dient
als zodanig de kleine gemeente Kolham.
Voordien was hij werkzaam als evange
list bij de Bond voor Inw. zending op
G.G. in de Wieringerwaard.
Hierdeu: Het kerkgebouw van de
Ned. Herv. gem. alhier zal grondig wor
den gerestaureerd. Het ligt in de be
doeling om de zitplaatsen na de restau
ratie vrij te geven en niet meer te ver
huren.
GEEEF. KERKEN
Beroepen te Haarlem en Rotterdam
W. Dekker te Noordwijk; Joure L. Goe
de te Aalten; Amsterdam W. Baas te
Rotterdam; Hasselt en Rottevalle G.
Lièvaart te Onnen; Dronten C. v. Noort
te Moerdijk; Delfzijl J. Wessel te 's-
Hertogenbosch; Utrecht W. Kats te
Goes; Naaldvnjk T. de Napel te Lobith;
Krommenie A. Vos te Hoogkerk.
Aangenomen naar Achtum J. Karsten
te Garrelsweer.
Bedankt voor: Gorinchem R. Strijker
te Dieren; Wolfaartsdijk W. den Boer te
Uithuizen; Leiden J. H. Baas te 's-Gra-
venhage.
Ds. D. Hestingat. In de ouderdom
van 30 jaar overleed te Pesse (Dr.) Ds.
D. J. Heslinga, pred, aldaar. Hij aan
vaardde 16 april 1961 het ambt te Pesse,
zijn eerste en enige gemeente.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Mitchell (Canada) M.
Vlietstra te IJmuiden; 's-Gravenhage-
W. P. op den Velde te Mijdrecht.
Bedankt voor: Middelburg J. Brons
te Bunschoten en Noordeloos J. Blrons
te Bunschoten.
Haarlem. Wegens vertrek naar Hil
versum, nam Ds, J. J. Rebel afscheid
van deze gemeente met Matth. 28 20:
Ds. J. C. van Ravenzwaay te Scheve-
ningen, die geruime tijd geleden werd
getroffen door een hartaanval, mocht Ie
Pinksterdag weer een keer voorgaan in
eigen gemeente.
GEREF. GEMEENTEN
De Generale Synode is woensdag 9
en donderdag 10 juni,bijeen gekomen in
het kerkgebouw der Geref. Gem. te
Utrecht. Aan de vooravond is een bid
stond gehouden, welke geleid werd door
de praeses der vorige synode^is. A. Ver-
gunst te Rotterdam.
Mr. F. Th. Dijckmeester, burgemees
ter van Zierikzee is bij Koninklijk Be
sluit per 1 juli a.s. in gelijke ftmctie be
noemd te Haarlemmermeer. Deze ge
meente noteerde juist de vorige week
de 50.000ste inwoner in de burgerlijke
annalen. Onder Haarlemmermeer zijn
begrepen de plaatsen Hoofddorp, Zwa-
nenberg, Schiphol (luchthaven) en
Nieuw Vennep.
Mr. Dijckmeester werd te Zierikzee
tot burgemeester geïnstalleerd pp 18 mei
1956; hij sluit dus een periode van ne
gen jaar af.
RIJMEN VAN TUMEN
„Zwammen" in de ruimte,
Hoort er heden bij.
Men wordt op zo'n afstand.
Heus al aardig vrij.
Ja, met „reuzenschreden".
Komt men daar vooruit.
Velen keken even.
Echt hun ogen uit.
Hoe is dat toch mogelijk.
Zoveel mijl per uur!
Jammer, ruimtepakkken,
Zijn zó peperduur!
Et werd meer dan vroeger,
In één maand gebouwd,
Er werd dus vooruitgang,
Op dat punt aanschouwd.
Zonder veel te staken,
Komt men goed op gang.
Dat er woningnood is.
Weten we allang.
Hoe die op te heffen?
Wel door snelle bouw,
EIn door weinig staken,
't Gaat hier nooit te gauw!
Zweten, zwoegen, zakken
Slagen af en toe
Heel veel candidaten,
Raken 't aardig moe.
Helft der Nederlanders,
Polst de andere helft.
Menig vrager die graag,
In de diepte delft.
Zo'n papiertje immers,
Doet wel wonderen hoor.
Menig candidaatje.
Sleept men er soms door.
Tij men
<7^c^i5C^CX5^C^C^5*C^c;;C;c;5C^C^S;C^^S^O
Minister-president Cals heeft beslo
ten, dat hij omstreeks juli zijn intrek in
het Catshuis in Den Haag zal nemen. De
oud-premier, mr. Marijnen, is, naar
men weet, benoemd tot voorzitter van
het openbare lichaam Rijnmond. Hij zal
zich waarschijnlijk in of bij Rotterdam
gaan vestigen. Verwacht mag worden,
dat zijn vertrek uit het Catshuis over
een maand zijn beslag zal hebben ge
kregen. De ambtswoning komt dan vrij
voor de huidige regeringsleider.
Het is mij opgevallen, dat er op Goe-
ree-Overflakkee te weinig voorlichting
is op het gebied van de zuivel. Wat
drinkt men eigenlijk voor melk? Dat
is op Flakkee nog 90»/o sterielmeik. Is
dat eigenlijk niet heel erg. Daar dit
toch een produkt is dat zoveel aan voe
dingswaarde heeft verloren. Het is waar
de fabrieken heben wel een uitvinding
tegen het vercaramelliseren van de sui
kergehalte vandaar dat de melk zeer
blank en wit blijft, maar het neemt toch
niet weg dat de albumine stoffen en vi
taminen totaal verwoest zijn door ste
rilisatie. Voor lichamelijke opbouw
van kinderen is ze eigenlijk waardeloos,
en voor ouderen is deze melk weer hard
en stug voor maag en dergelijke. En
daar het gebruik in de steden net an
dersom ligt, n.l. 90»/o dagmelk zit dit
toch wel vooral in de voorlichting.
De meeste melkhandelaren zulien toch
we in het bezit zijn van vakdiploma's
en een weinigje kennis daar omtrent
hebben van de scheikundige processen,
welke in gesteriliseerde en gepasteri-
seerde melk is. Ik hoop dat de Melk-
handel op ons eiland nog eens met vra
gen bestormd wordt, want er kan elke
dag een prima verse fles melk geleverd
worden met alle goede stoffen, wat toch
zeer belangrijk is.
Bij koele bewaring blijft ze 48 uur
goed en is bovendien nog lager in
prijs. Het is toch wel heel droevig
dat juist op ons eiland de meeste ge
steriliseerde melk wordt gedronken. Het
is nergens zo in overig Nederland.
Wat is er beter dan vers en laag ge
pasteuriseerde melk voor de gezondheid
van oud en jong. Het is te hopen dat
het nog eens waarde krijgt dat de melk
boer elke dag komt, want sterielmeik
kan men eigenlijk wel voor een maand
gelijk bestellen. Doch let op, wat je
voor je geld koopt! Ik hoop dat hier
ook op ons eiland wat meer voorlich
ting zal worden gegeven en dat binnen
korte tijd precies als in overig Neder
land 90°/o dagmelk zal worden gebruikt,
die men 'elke dag vers van één van de
modernste fabrieken van Nederland
kan bekomen.
Een melkhandelaar
(Naam van de melkhandelaar bij onze
redaktie bekend.)
De zaak in kaas-, vis- en conserven
van de heer J, Padmos te Ouddorp heeft
een grondige restauratie ondergaan,
donderdagmiddag werd de winkel her
opend. De heer Thijs van Wijk van
wie de heer Padmos 9 jaar geleden de
handel overnam was met zijn fiets
waarmee hij vroeger zijn artikelen aan
de man bracht aanwezig. De oude baas
had er zichtbaar genoegen in dat zijn
opvolger de handel tot de huidige om
vang heeft uitgebreid. Zelf heeft hij
nooit een winkel gehad. Op de foto links
de heer Job Padmos in zijn openings-
speech, rechts mevr. Padmos-Grinwis
en dochtertje. Daarnaast met hoed het
hoofd van de heer J. C. Holleman te
Middelharnis vertegenwoordiger van
Frigo Fierens die de zaak verbouwd en
uiterst rechts, de heer C. Grinwis.
Heeft de minister kennis genomen
van de ongerustheid welke ondere vele
bewoners van Schouwen en Duiveland
bestaat in verband met de toestand van
de dijk tussen Zijpe en Zierikzee?
Zo heeft het tweede kamerlid Van
der Peijl (CHU) de bewindsman van
verkeer en waterstaat schriftelijk ge
vraagd. Hij wil weten of het juist is dat
Ged. Staten van Zeeland zich hierover
tot de minister hebben gewend en of de
bewindsman van mening is dat de hui
dige toestand voldoende waarborg tegen
overstromingen biedt. Zo neen, welke
maatregelen denkt hij dan te nemen?
Aldus de heer Van der Peijl.
De gemeenteraad van Willemstad acht
een wijziging van de gemeente- en pro
vinciegrens, zoals die is voorgesteld
door de gemeenteraad van Ooltgens
plaat, volkomen prematuur. De raad
van WiPemstad is verder van oordeel
dat dit voorstel niet de historisch ge
groeide situatie ten grondslag heeft en
evenmin een reëel gegeven is op dit mo
ment. Wel kan sprake zijn van een wij
ziging in de geografische toestand in de
naaste toekomst. Tot nu toe wordt deze
echter alleen aangeduid op de struc
tuurplannen.
De raad, die op verzoek van het col
lege van Ged. Staten van Noord-Bra-
bant een advies uitbracht, was verder
van oordeel dat ook na de eventuele
aanleg van een dijk tusSen het Helle-
gatsverkeersplein en de Steigerdijk
(Ooltgensplaat) een grenswijziging niet
noodzakelijk is. Gewezen wordt op het
feit dat de wet gemeenschappelijke re
gelingen voldoende mogelijkheden biedt
om de noodzakelijke voorzieningen te
treffen. Op deze manier kunnen de be
langen van beide gemeenten goed tot
I hun recht komen.
I Tijdens de behandeling van dit punt
zei de voorzitter, burgemeester P. B.
I Bouman jr., het voorstel tot grenswijzi-
I ging niet bevorderlijk te vinden voor de
goede verstandhouding tussen de ge-
I meenten. Hij was van mening dat veel
I kan worden bereikt via een gemeen-
schappelijke regeling.
DINTEliSAS-SLUISE HAVEN
De Provinciale Staten van Noord-
Brabant die donderdag^ 8 juli zullen
vergaderen, moeten beslissen over een
verzcek om. subsidie in de kosten van de
veerdienst Sluise Haven-Dintelsas.
Voorgesteld wordt 11.939,14 (20 "/o van
deze kosten) beschikbaar te stellen als
bijdrage in de kosten tijdens de winter
maanden in 1963. a
In de toelichting wordt opgemerkt dat
van het college van G.S. van Zuid-Hol
land bericht is ontvangen dat dit college
zal voorstellen de subsidieregeling in te
trekken. Dit is een gevolg van het feit
dat Goeree-Overflakkee vaste oever
verbindingen heeft gekregen. Het is,
naar het oordeel van G.S. van Zuid-
Hoiland, nu niet meer nodig de route
voor de veerboot bij ijsgang open te
houden. Ook de Brabantse Staten wordt
in overweging gegeven deze subsidie
regeling in te trekken.
De minister van verkeer en water
staat heeft besloten het Kanaal door
Voorne voor alle scheepvaart te sluiten.
Dit zal in twee fasen gebeuren.
Eerst zal de sluis bij Nieuwesluis wor
den gesloten, veimoedelijk nog in de
tweede helft van 1965. Bij Heilevoet-
sluis zal de sluis niet vóór 1967 worden
gesloten. De minister heeft dit meege
deeld aan het waterschap „Brielse Dijk
ring".
De eerste reactie van de dijkgraaf,
de heer K. L. Noordermeer, was: Na de
sluiting van het kanaal zal het worden
gebruikt als centrale afwateringsboe
zem, waarop de poldergemalen hun wa
ter zullen lozen. De mogelijkheid be
staat zeer zeker, dat het Kanaal door
Voorne voor recreatiedoeleinden zal
worden gebruikt.
VERVOLGVERHAAL
door D. Menkens-van der Spiegel
Copyright J. J. Groen Zn. N.V.
2S
„Begrijp je me niet? Ais het ons goed
Was blijven gaan, was Tonny al met
hem verloofd, daar zijn we beiden,
öunkt me, wel van overtuigd."
„Ja, natuurlijk."
„En dan was ze verloofd metmet
zó een".
>,Ja, ja!"
„Dan kunnen we danken voor het
kruis."
Weer zegt Koster: „Ja, ja". Hij weet
•liet anders te zeggen, maar hij is nog
vor van danken af. Ais de achteruitgang
öiet was gekomen, inderdaad, dan zou
Tonny nu al een half jaar verloofd zijn
geweest, maar dan zou Eduard hoogst
waarschijnlijk geen stap van het pad
der deugd zijn afgeweken. Een jongen,
^e zijn meisje in zijn nabijheid weet,
doet anders dan een, wie niets meer
schelen kan. Dat Eduard geen sterke
natuur was, begreep ieder, die wist hoe
hij zich schikte naar zijn onmogelijke
moeder. Niet sterk, maar ook niet slecht.
Als Koster niet zo meeleed met zijn
kind, zou hij medelijden met deze jon
gen kunnen hebben, die per saldo ook
slachtoffer werd. Maar zijn kind! Kon
hij haar maar bewegen, zelf hem af te
schrijven. Kosters vadertrots verzet er
zich tegen, dat Tonny zal worden weg
geworpen als een waardeloos vod. Met
haar praten? Hij kan het niet. Dat is
meer het werk voor een moeder.
Maar AnnieEerst heeft ze Van
Overvelden vertrouwd, toen was ze er
niet van te overtuigen, dat het misliep.
En nuna wat Ans gezegd heeft, is
ze er van overtuigd, maar op een wijze,
die haar absoluut ongeschikt maakt, om
met Tonny te spreken. Ze zou heftig
zijn, over de ontrouwe spreken op de
meest onwelwillende wijze. Haar af
schuw zou Tonny wonden.
Koster weet niet, wat hij moet. Hij
kan maar één ding voor Tonny doen.
Bidden. Och, maar dat doet hij immers
bij dag en bij nacht? Voor haar, voor de
anderenJa, bidden kan Koster.
Maar vertrouwen is hem niet meer mo
gelijk. Hij twijfelt er soms aan, of hij
nog wel gelooft.
„De laatste van de maand is je proef
tijd om. Fijn, hè?"
Eduard van Overvelden lacht. Eigen
lijk grinnikt hij. Wat doe je anders, als
je met jezelf geen raad weet?
Hier, in deze zelfde kamer, Eling's
„kast", heeft hij enkele maanden gele
den bij hoog en laag beweerd, dat geen
van Tonny's omstandigheden hem zou
bewegen van haar af te zien.
Eling stond aan mama's zijde. Je te
binden aan een aftakelende winkeliers
familie was gekkenwerk, had hij gezegd,
't Meisje had een knap snuitje, dat
moest worden toegegeven, en 't zou wel
een hartelijk kind zijn, daar twijfelde
hij niet aan, maar er waren meer har
telijke kinderen met knappe snuitjes.
Bovendien was het de reinste nonsens,
zo jong je vrijheid prijs te geven.
Eduard heeft deze theorie w^eerlegd,
eefst kalm, later heftig, Eduard zou er
bijna toe gekomen zijn ter wille van
Tonny met zijn vriend te breken.
Br zijn veel dingen in Eduards leven,
die hij bijna heeft gedaan.
Eduard bleef elke maandag Tonny's
briefjes van Eling ontvangen verdroeg
de plagerijen en telde de weken, die
hem van de eerste februari scheidden.
In 't begin heeft hij Tormy erg ge
mist, wist hij soms met zijn lege tijd
geen raad. Nu hij haar niet meer van
het gym kon halen, vond hij het ook
niet meer nodig, zo vaak de reis van
en naar Berkendaal tweemaal per dag
te maken.
Als er iets was, waarvoor hij 's avonds
in Leiden wou zijn, ging hij niet meer
naar huis om te eten. Benzine kost ten
slotte ook geld. Je kon bijna even
voordelig in een hotel eten, had hij naa-
ma voorgerekend.
Mama is bijzonder toeschietelijk ge
weest deze maanden. Ze heeft zelfs zijn
toelage verhoogd. De keren, dat hij
thuis at, heeft ze wel gezegd hoe gezel
lig ze dit vond, maar er zich nooit over
beklaagd dat hij zo vaak wegWeef. Ook
heeft ze hem niet verweten, dat hij zo
weinig studeerde.
Studeren, thuiszitten, hij heeft het in
't begin bijna niet gekund, 't Was hem
niet mogelijk, zijn gedachten bij 't werk
te houden. Niet veel meer dan een kilo
meter van hem afTonny. Even het
dorp ingaanlangs Koster.even
naar boven kijkenWas dat woord
breuk? Misschien ook zou ze in de win
kel zijn. Die gedachte heeft hem meer
nog teruggehouden dan iets anders.
„'k Moet wat gezelligheid zoeken",
heeft hij tot zichzelf gezegd. Bij Bllng
kan ik ook wel vossen en verder
Een student, die gezelligheid zoekt,
vindt. En hoe vindt hij vaak.
Eduard van Overvelden heeft voor
deze ook wel gefuifd, maar steeds met
mate. Er moest al iets heel bijzonders
zijn, wou men hem na elven nog in Lei
den zien. Gewoonlijk had hij zijn uiterst
punctuele mama, die steeds klokke elf
naar haar slaapkamer ging, een nacht-
kus kunnen geven. Nu echter was al
gauw de tijd gekomen, dat deze dame
daar enkel op zaterdagavond verzekerd
van kon zijn.
Nu was er op „Veldzicht" ook geen
meisje meer, dat wachtte op een bekend
signaal.
Mama heeft donker gekeken, toen
hij in november met zijn grotere toelage
niet rond kon komen. Ze heeft er hem
weer eens aan herinnerd dat ze niet rijk
is.
'Om zijn december-uitgaven te kun
nen dekken, heeft hij geleend. In de
eerste helft van januari heeft hij véél
geleend. Het leven werd zo duur. Niet
ieder meisje maak je blij met een kopje
thee op „Boshoek".
Tonny! Soms, midden in een feest
roes, ontnuchtert hem een gedachte aan
haar. Het kan gebeuren dat hij dan
heen gaat en mama's luisterend oor nog
voor middernacht de garagedeuren
hoort dichtvallen. Het gebeurt ook, dat
hij zich verzet en onder de dol'en de al-
lerdolste wordt. In zulke nachten wacht
mama vergeefs. Ze weet dan al, wat de
volgende dag zijn verontschuldiging zal
zijn. Hij had wat veel gedronken en
achtte zijn hand niet vast genoeg voor
het stuur.
Mama verdraagt. Eduard ergert haar
en maakt haar ongerust, doch ze troost
er zich mee, dat zijn tegenwoordige
houding in eik geval meer overeenkom
stig zijn stand is, dan de burgerlijke
vrijage met een kruideniersdochter. Dat
meisje vergeet hij nu wel.
Mama heeft het mis. Hij vergeet het
meisje niet, maar hij voelt zich haar
ontgroeid. Hij weet nu, dat hij op haar
familie zou neerzien en dat daarom hun
verhouding nooit zó zou kunnen worden
als ze wezen moet.
De januarimaand is op enkele dagen
na verstreken.
Eduard heeft weldra recht op zijn moe
ders toestemming. Hij is niet meer van
plan, dat recht te laten gei den. Hij zal
Tonny afschrijven. Ze is er op voorbe
reid. Hij maakte de briefjes steeds kor
ter en de laatste week stuurde hij er
geen.
Het pijnt hem wel dat ze verdriet zal
hebben. Och, maar hij heeft het zelf zo
moeilijk. Hij heeft werkelijk niet veel
tijd, om aan een ander te denken. De
schuldeisers maken het hem zo zwaar.
Het te betalen bedrag is zo hoog. Hij
durft er mama bijna niet over te spre
ken.
Na lange overpeinzingen komt hij tot
het besluit, mama'zijn geldelijke moei
lijkheden gelijktijdig te openbaren met
zijn voornemen, van Tonny af te zien.
Haar schrik zal dan haar vreugde tem
peren. Hij is nog niet zo ver^ dat hij
mama's triomf verdragen kan.
Hij komt vroeg thuis die een-en-der-
tigste januari. Mama toont geen vreug
de. Ze toont ook geen nervositeit. Sa
men gebruiken ze de maaltijd, praten
over allerlei onderwerpen, zonder het
enige aan te roeren, dat hen bezighoudt.
Eduard vegeet zijn sigaret na het diner.
Hij gaat direct naar boven. Hij heeft
véél te doen.
(Wordt vervolgd)
