Jacoba van Beieren
DE NIEUWE SK0DA1000 MB - NU LEVERBAAR VOOR f 5450
Kon. Ned. Mil. Bond
„Pro Rege"
Camera Inruil-actie
Vlugger per fieis
Jl>e strijd
om het beiKtaan
2e blad
Dinsdag 25 mei 1965
No. 3390
Land- en Tuinbouw
Fotohandel J. ZaflClStra
Ook op Flakkee
een Waterleiding-
schoolwedstrijd
Kijkers en luisteraars
FLIRT-TANDEM
Een auto kiezen In de vijfduizendgulden-klasse is
gemakkelijker geworden. Omdat u nu voor f 5450
een auto koopt, die ruim is én zuinig, modern én de
gelijk, sportief én veilig: de nieuwe Skoda 1000 MB
Pittig karakter (120 km/u; 0-80 km/u in 14sec.)
plezierig te hanteren („vingertop"- pookschakeling)
bijzonder goede wegligging (o.a. laag zwaartepunt)
enorm remvermogen (totaal remoppervl. 770 cm^)
praktisch interieur (slaapbanken, laadvloer, enz.)
Vraag gratis proefrit aan een van onze (80) dealers!
Garagebedrijf J. C. v. d. WERF, Bouwdijk 343, Melissant, telefoon 466
„St. Maartensdijk, een van de mooi
ste dorpen van het eiland Tholen, heeft
inet de voltooiing van het gerestau
reerde raadhuis een kostbaar monu
ment op de Markt gekregen. De sfeer
van vroeger, toen Jacoba van Beieren
en Frank van Borselen hun kasteel
hadden in de smalstad, gaat er mee her
leven."
Dit las ik in ons blad van 28 novem
ber '64 bij een stukje over het in ge
bruik stellen van het gerestaureerde
raadhuis. De twee namen uit de laat
ste regel heb-ben me aan het snuffelen
gebracht, wat ik van deze Jacoba en
Frank kon vinden. Het resultaat van
dat onderzoek kunt u lezen in dit ar
tikel en het volgende.
We beginnen met Jacoba van Beie
ren. Niet omdat volgens de etikette da
mes voorgaan, maar omdat zij de be
kendste van de twee is. Bekend door
haar verblijf te Goes op het slot Oos
tende, door haar dapperheid in de
strijd tegen haar vijanden en vooral
ook door haar 4 huwelijken.
Haar eerste drie mannen
Nog maar 16 jaar* oud is ze al weduwe
(1417). Een schitterende toekomst lachte
haar tegen: door haar huwelijk me1
Jan van Touraine, kroonprins vaj:
Frankrijk, scheen ze bestemd te zijn df
Franse troon te bestijgen. Toen ze nog
maar 5 jaar oud was, had haar moedei
het weten te bewerken, dat ze zich ver
loofde met deze jonge prins van bijnr
10 jaar. Nu is hij gestorven, vermoede
lijk door vergiftiging en aaji dit mooie
ideaal kwam een eind.
Veel tijd treuren had ze niet, staats
zaken namen haar in beslag. In dat
zelfde jaar 1417 stierf haar vader Wil
lem VI en ze moest nu zelf gaan rege
ren, over Holland, Zeeland en Hene
gouwen.
Haar regering is allesbehalve rustig:
de Hoekse en Kalbeljauwse twisten bre
ken weer met vernieuwde hevigheid
uit. Jacoba plaatst zich aan het hoofd
van de Hoeksen tegen haar oom Jan
va.n Beieren, een broer van haar vader.
Hij wordt wel genoemd bisschop van
Luik, maar hij heeft zioh nooit laten
wijden tot bisschop. Later zei hij zijn j
bisdom vaarwel en gaf zich geheel aan
de krijgsdienst over, een wreed bedrijf,
getuige zijn bijnaam Jan zonder Ge
nade.
In deze strijd zoekt Jacoba steun bij
haar neef Jan van Braibant, een ver
lopen jonge losbol. Ze trouwt zelfs met
hem weer op aandrang van haar
moeder niet uit liefde, maar enkel
uit staatkundige overwegingen. De zo
zeer verlangde hulp geeft hij niet. Als
hij bovendien meer attentie voor de
hofdames heeft dan voor haar, verlaat
ze hem.
Misschien kan Humphrey van Gloces-
ter, de broer van de Engelse koning,
beter helpen. Ze laat het huwelijk met
haar vorige man onwettig verklaren en
waagt met Humphrey de levensreis.
Maar ook deze valt bitter tegen. Hij
laat haar in de steek en keert terug
naar Engeland, waar hij trouwt met zijn
vriendin Eleonore Cobham.
En hulp is zo dringend nodig. Wel
weet ze een paar mooie overwinningen
te beihalen in de 'buurt van Gouda,
maar tegen een andere neef Filips van
Bourgondië is ze niet opgewassen. De
ze heeft de zaak va,n Jan van Beieren
na diens dood (1425) overgenom.en en
neemt Jacoba zelfs gevangen. In mans-
kleren weet ze echter, geholpen door
haar vrienden, uit de gevangenis te
Gent te ontsnappen.
Na nog een paar jaar van harde
strijd moet ze met Filips het verdrag
of 'de Zoen van Delft sluiten (1428). Ze
wordt gedwongen de regering over haar
landen aan hem af te staan, al mag ze
dan de titel van gravin nog behouden.
Op haar kasteel Oastende
Genoeg krijgsgeschiedenis. We wil
len Jacoba eens zien in haar huiselijk
leven. Daartoe bezoeken we haar op
het slot Oostende te Goes, waar ze als
Vrouwe van Zuid-Beveland dikwijls
vertoeft te midden der Zeeuwse edelen.
Hier woont ze onder de eenvoudige
land'bèvolking en beoefent er de valken
jacht. Was er toeter gelegenheid voor
dit jachtvermaak dan in de moerassige
omgeving van Goes, waar het wemelde
van watervogels?
Hier doet ze ook wel eens mee aan
het vogelschieten of gaaisohieten, dat
nog altijd in Zuid-Beveland wordt be
oefend. Eens gelukt het haar zelfs de
vogel van de hoge paal af te mikken,
waardoor ze de koningin 'van het schut-
tersfeest is. Van alle kanten wordt ze
geluk gewenst met deze proeve van
schietvaardigheid. Vrouwen in korte
jakjes en lange rokken met witte voor
schoten bieden haar „de gaven des
velds" aan: worst, tarwebrood, appels,
radijs en eieren. Op haar beurt geeft
ze vrijdom van vlastienden aan de be
woners van vijf dorpen rond Goes.
„'t Is of ons oog haar ziet, als ze,
uit de strijd gekeerd,
In 't vorstelijk verblijf vertieugd is
neergezeten.
Wijl 't opgewonden volk, bij luide
ju'belkreten.
Als schutters-koningin haar huldigt
en vereert."
In het begin van haar regering had
ze Goes het recht gegeven een jaar
markt te houden en de stad te verster
ken met wallen, muren en poorten.
In de tuin van het oude kasteel zaait
en plant ze, geniet va;Q bloemenpracht
en vruchtenrijkdom. Bekend is de
moerbeiboom, waarvan beweerd wordt
dat zij hem geplant heeft. Lang heeft
de boom vruchten gedragen. Koningin
Wilhelmina heeft er bij een bezoek aan
Goes zelfs van gegeten. Maar de stren
ge winter van 1929 'heeft voorgoed een.
eind gemaakt aan Jacotoa's planting.
Haar laatste jaren
In Goes heeft Jacoba haar vierde man
leren kennen: Frank van Borse'len. Zijn
portret zullen we in het volgend arti
kel bekijken. Het werd een huwelijk uit
liefde.
Nu 'breken er nog een paar gelukkige
jaren voor haar aan. Soms vertoeft ze
met Frank op zijn kasteel Maartens
dijk, dan weer op haar eigen slot Oos
tende. Nu bestaat het niet meer, op de
plaats ervan staat een 'herberg met bi
oscoop, die dezelfde naam draagt. De
kelders ervan zijn nog van 't oude kas
teel overgebleven.
Meestal vertoeft ze op het slot Tel
lingen bij Leiden, waar ze zich veel be
zighoudt met zang en muziek en een
weldoenster der armen genoemd wordt.
Ook wordt er wel beweerd, dat ze er
kannetjes en aardewerk m.aakte, die
naar haar Jacdba-kannetjes worden ge
noemd.
Van 'haar laatste maanden zegt een
dichter:
„'t Is of ze zich vertoont, terwijl de
marmren koon
En 't blosje dat er rijst het sluipend
vuur verraden.
Dat aan haar krachten vreet, gelijk
de worm der bladen
Der teedre lenteroos berooft van
tentesc'hoon."
Inderdaad, als een tedere lenteroos is
ze in 1436, nog maar 35 jaar oud, afge
sneden. De tering was het sluipend vuur
dat haar krachten verteerde. Een paar
beroemde dokters werden er 'bijge-
'haald, maar ze vonden niet het zeldza
me kruid ter genezing.
Tenslotte wil ik haar levensgeschie
denis beëindigen met het versje dat
onder haar afbeelding staat in de kro
niek van Reygersbergh:
„O ongelukkig mens! O staat, waard
om te laken!
Gij waart van jongsbeen of altijd
vol ongenucht.
Hier 't scheiden van uw mans, daar
moest gij oorlog smaken.
Al werd uw tuin beplant, wat hielp 't,
daar kwam geen vrucht,
Waardoor dat Holland kwam aan
't Boergoense gehucht."
Middelburg.
L. van Wallenburg.
Jut SjLvt I'esTJivns (^OiSS
lets geheel nieuws voor het gazon:
de Pesco 18-15 spuiltbus.
Onkruidbestrijding in 't gazon is een
dringende noodzaak wil u niet door kla
ver, madeliefje, weegbree overwoekerd
worden. Er zijn vele z.g.n. groeistoffen
die in de landbouw in granen worden
toegepast. Enkele zijn ook geschikt voor
de bestrijding van onkruiden in gazons,
sportvelden e.d.
Er deden zich echter verschillende
problemen voor n.l. dat deze groeistof
fen niet alle onkruiden bestreden.
Op een grasmat vooral kan dit tot
onplezierige ervaringen leiden, zoals
bijv. door dikwijls overwegend optre
den van madeliefjes, klaver, ereprijs,
hoornbloemen enz.
Hierin is nu verandering gekomen.
Men heeft een bestrijdingsmiddel ge
vonden waarmede praktisch een volle
dig onkruidbestrijding in gazons moge
lijk is.
Toepassing door middel van een gie
ter of rugspuit is bij velen reeds be
kend. Het allernieuwste is de Fresco 18
-15 spuitbus. Het gemak en de veiligheid
dient hier de mens. Met één druk van
de vinger op de spuitkop kan men nu
het onkruid in het grasveld opruimen,
Telkens wanneer er een onkruidplant
de kop opsteekt, even een „stoot" met
de spuitbus en het onkruid is bedwon
gen.
Iedereen heeft tegenwoordig als het
maar enigszins kan een gazon en het
gehele jaar door kijkt men ernaar.
Jammer dat zovele gazons vol on
kruid staan en niet op de juiste vidjze
wordt verzorgd dikwijls als gevolg van
het inspannende werk en gebrek aan
tijd. Thans is men met één druk op de
knop van zijn onkruid af. Het grote
voordeel van dit systeem is bovendien,
dat men de bus direct bij de hand heeft.
Op elk gewenst moment kan men in
grijpen van mei tot oktober. Bovendien
is het een veilige en directe methode,
geen gieten, geen water en geen vuile
handen. Het grote voordeel is verder
dat men bepaalde plekken onkruid kan
laten staan bijv. madeliefjes. De plek
ken waar sneeuwklokjes, crocus of an
dere bloembolletjes in het gazon zitten
kunt u overslaan.
Zaterdag 29 mei a.s. D.V. om 22.30 uur
(half elf) zal er een T.V. uitzending zijn
via Nederland I over het wezen en werk
van „Pro Rege". Waarschijnlijk zullen
dan verschillende militaire tehuizen,
ook in Duitsland te zien zijn.
De afdeling en correspondenten heb
ben een opwekldng gehad na deze T.V.
uitzending alle aandacht aan de pro
paganda te schenken. Daar 'het mij on
mogelijk is om op korte termijn alle
correspontenden op het eiland te be
zoeken wil ik het langs deze weg vra
gen dit inderdaad ook te doen.
Hieronder zal ik nogmaals de namen
en adressen van alle correspondenten
vermelden van elke plaats, U zult zien
dat hieraan de gemeente Sorrunelsdijk
ontbreekt, deze gemeente werd de laat
ste jaren door de correspondent van
Middelhamis bewerkt, wat echter voor
één man veel te veel is. Welke jonge
man of vrouw wil zich voor dit werk
beschikbaar stellen? Een brief kaart je
naar mij, en ik kom u zo spoedig moge
lijk bezoeken, of stelt u in verbinding
met de heer J. Nauta, Zandpad 100,
Middelhamis. Ook in deze plaats zag
ik naast de heer Nauta nog gaarne een
correspondent, daar ook deze plaats te
groot is voor één man. Wie he'pt hem?
Hier volgen dan de namen en adressen
van aUe correspondenten en afdelingen.
Ouddorp: Voorz. A. de Reus, Ring 7,
secr. P. Grinwis, Julianaweg 25, Pen
ningmeester A. H. Tanis, Oosterweg 58;
Goedereede A. de Ronde Wz., Kerk
straat 15; Stellendam M. Koese, Burg.
Charbonstraat 39 en F. Koon, Voorstraat
64; Melissant C. v. Damme, Pieterstraat
12; Dirksland, voorz. Ds. H. N. van
Hensbergen, Voorstraat 10; secr. K.
Breeman, Marijkelaan 22, penningm. J.
H. Bestman, Pr. Bernhardlaan 25; Her
kingen J. A. Witvliet, Molendijk 21;
Nieuwe Tonge L. W. van Alphen, Dui-
venwaardsedijk 6; Oude Tonge N. Goe-
degebuur, Kolf weg 8; Ooltgensplaat
Mej. E. Breeman, Weespad 40; Den Bom
mel Mej. P. Bakelaar, Kade 3; Stad aan
't Haringvliet J. de Bruin Azn. Achter-
dijk 17; Middelharnis J. Nauta, Zand
pad 100.
J. H. BESTMAN.
Pr. Bernhardlaan 25, Dirksland
Contactman voor G. en O.
van 8 mei t.m. 5 juni
Zoals elk jaar weer ter gelegen
heid van de week van de foto
grafie.
SOMMELSDIJK
OUDDORP
Wijziging ophalen huisvuil. Inplaats
van donderdag 27 mei, zal (het huisvuil
worden opgehaald op woensdag 26
mei 1965.
Met 40 andere waterleidingbedrijven
in de lande neemt nu ook het water
leidingbedrijf te Middelharnis deel aan
de landelijke actie tegen verspilling
van het drinkwater. De ervaring heeft
geleerd, dat onder meer door het in
schakelen van de leerlingen van de la
gere scholen een groot deel van het
waterverbruikend publiek op doeltref
fende wijze over deze materie wordt
benaderd. Dit heeft ertoe geleid dat het
waterleidingbedrijf aan alle lagere
scholen op het eiland een kleurplaat
met achterop gedrukt een waterlied
heeft verzonden. Leerlingen van de eer
ste klassen kunnen aan de kleurwed-
strijd deelnemen. Er worden mooie
prijzen en voor elke deelnemer het
speldje „Stop Waterverspilling" in het
vooruitzicht gesteld. De opzet van de
wedstrijd is dat het doel hiervan aan
de gehele klas wordt uitgelegd, zodat
aan het euvel van waterverspilling
ruime aandacht wordt besteed.
In de Amerikaanse stad Boston heeft
men uitgerekend dat de brandweer
auto's van nu er langer over doen om
de plaats van de brand te bereiken dan
de met paarden bespannen brandweer
wagens van vijftig jaar geleden. Ook
in Londen zijn er verkeersknooppun
ten waar men met een auto maar heel
langzaam vooruit komt. Er zijn daar
straten waar de auto's slechts een snel
heid van 6,2 mijl per uur 'kunnen be
reiken, terwijl men in het jaar 1905 er
met paard en rijtuig nog 14,8 mijl per
uur haalde. Het gevolg is dat velen
maar liever de fiets nemen; in de over
volle straten in ieder geval een aan
zienlijk sneller vervoermiddel dan de
auto. Bovendien zorgt de fiets dan nog
voor een gezonde beweging en de ze
nuwen hebben er ook heel wat minder
dan in de auto van te lijden.
'Op 1 mei j.l. waren bij de Dist Luis
ter- en Kijkgelden 1939717 televisietoe
stellen aangegeven tegen 1920019 per 1
april j.l. (t.m. 21 mei 1959249).
Er waren op 1 mei 2660076 geregi
streerde radiotoestellen tegen 26Ö1207
op 1 april jl.
Het aantal aansluitingen op de Draad
omroep bedroeg op 1 mei 424979 tegen
427529 op 1 april jl.
In Amerika wordt niet alleen de ge
wone fiets 'bijzonder populair, maar
men 'heeft er ook sinds kort een zoge
naamde flirt-tandem gelanceerd. Een
idea.al vervoermiddel voor verliefden
(en niet voor hen alleen): de jongen en
het meisje 'zitten niet achter, maar
naast elkaar op deze tandem. Een fiets-
snufje dat zeker niet alleen tot Ame
rika, beperkt zal blijven.
VERVOLGVERHAAL
door D. Menkens-van der Spiegel
Copyright J. J. Groen Zn. N.V.
16
Mevrouw Van Overvelden had alle
Kansen terdege berekend, eer ze er toe
kwam, een dusdanig accoord aan te
gaan. En verder de proeftijd moest
goed worden besteed. „Eduard", had ze
een week later gezegd, „hoe zou je het
vinden, als we de augustusmaand sa
men op reis gingen?"
„Waarheen, mama?"
„Beieren, Garmisch-Partenkirchen of
Berchtegaden, net zoals je wilt."
„Mama, dat zou me best aanstaan,
maar ik dacht,..."
„Ja, ik weet wat je dacht. Je studie
kost veel, maar och, dat is iets, wat ik
voorzien heb en waarvoor ik jaren te
rug spaarde. We hebben trouwens onze
meeste reisjes samen gemaakt. Straks
ben ik een eenzame, oude vrouw. Laat
me nog eens een maand ongestoord van
je gezelschap kunen genieten."
De zucht, waarvan deze laatste woor
den vergezeld waren gegaan, zouden
een minder week gemoed al in beroe
ring hebben gebracht, laat staan dat
van Eduard. Al was het op reis zijn met
mama geen onverdeeM genot voor een
jongeman, toch wist Eduard mama's
goede bedoelingen te waarderen.
„Het genoegen zal geheel aan mijri
kant zijn, mama! Maar juist, zoals u
zegt, mijn uitgaven.
„Stil, m'n jongen! Je weet, niets is me
teveel, waar het jouw belang, geldt. We
zijn nu al twee zomers binnen de gren-
zen gebleven en bovendien, het reizen
is lang niet meer zo duur als vroeger".
„En nu met die reismarken
„Juist. Jij moet eens voor me verne
men, wat dat inhoudt".
„O, dat kan ik u wel zeggen"
Er was een geanimeerd gesprek ge
volgd, de toebereidselen voor de reis
hadden Eduards gedachten gebonden,
de reis zelf was hem beter beval'en dan
een der vroegere tochten met mama. Ze
had hem veel meer vrijheid gelaten.
Nu nog maar een kleine vijf maan
den, had hij gedacht, toen de colleges
weer waren begonnen. Wat zijn tenslot
te vijf maanden?
Vijf maanden zijn lang voor een, die
vol verlangen wacht.
Vijf maanden zijn kort voor een die
te wikken en wegen begint.
Mevrouw Van Overvelden had goed
gezien. Ze had zich in haar zoon Eduard
niet vergist.
ilr iV i!V
IX
„Veldzicht" is en blijft voor Jan Kos
ter de kwade post. Een paar maanden
huur heeft hij ontvangen en nu komt
Van Dijk al uitstel vragen. Begrijpt de
man dan niet, dat de kosten van het
opknappen ongeveer het dubbele be
droegen van wat hij tot nu toe heeft be
taald? Ja, dat begrijpt Van Dijk ten
vol'e. Maar, waar niet is
't Pension wil nog niet. 't Zal wel
beter worden, o ja, stellig. En zodra het
beter wordt, zal Van Dijk betalen. Hij
vraagt immers enkel uitstel? Koster kan
van het achterstallige gerust een matige
rente heffen. Van Dijk betaalt graag,
als hij geld heeft.
„Ze hebben toch drie kamers ver
huurd", moppert Koos.
„Ja, maar de tijden van zeventig en
tachtig gulden per maand zijn voorbij"
zegt moeder.
„Twee kamers zijn verhuurd zonder
pension, hoorde ik vanmiddag", voegt
Tonny er bij. „Op die manier verdie
nen de mensen niet veel".
„Dat komt door al die cafetaria's en
buffetaria's en weet ik welke taria's
nog meer", zegt Koos weer. „Voor een
kwartje hebben ze daar een volledig
diner. Verder één broodje voor de hele
week en klaar zijn ze".
„Hongerlijders", smaalt Ans.
„Ja, maar als je nu niet anders kunt"
vergoelijkt Tonny.
„Ik hoorde, dat ze een kamer ver
huurd hebben aan een onderwijzeresje,
dat maar vijf-en-dertig gulden per
maand verdient. Voor die kamer krijgen
ze het reuzebedrag van vijftien pop."
„Een onderwijzeres? Een kwekelinge
met akte bedoelt uwee" zegt Koos la
chend. „Ze heeft dan niet het voor
recht aan onze alleszins meer dan chris
telijke school te zijn, want daar worden
die wurmen met dertig naar huis ge
stuurd."
„Koos!" waarschuwt moeder.
„Nou is het soms geen schande?"
Zonder op antwoord te wachten, gaat
hij de kamer uit. Beneden hoort hij
vader en hij heeft vandaag een nieuw
plan uitgedacht.
Vader is in 't kantoor. Hij is moe en
zijn gezicht staat zorgelijk.
„Vader, hoor eens!"
„Ja?"
„Vader, weet u, wat u doen moet? U
moet de wagen verkopen en een bak-
fiets nemen."
„Tja, de wagen brengt zijn kosten
niet meer op, maar een bakfiets.
„Br mij op planten, natuurlijk".
„'t Is zwaar, jongen! Onze afstanden
zijn groot en als de storm langs die
vlakke wegen raast.
„Nou ja, maar ik ben toch geen ouwe
dame?"
Vader speelt met zijn gouden vulpot
lood, overblijfsel uit beter tijden. Wat
de jongen zegt, heeft hij al lang ge
dacht, maar
„Ja, Koos, jij zou dan een groot deel
van de buitenklanten moeten bedienen.
Ik ge'oof niet, dat ik het vol zou hou
den, elke dag zo zwaar te trappen."
Koos weet dat wel. Vader is nooit
meer geheel de oude geworden, sinds
hij vier jaar geleden longontsteking had
Maar Koos wil in geen geval vader het
zwaarste werk laten doen. Hij zegt:
„Vindt u het eigenlijk zelf ook niet be
ter, dat u in de winkel staat en ik de
buitenklanten bedien? Ik heb er zo'n
idee van, dat we dan wat minder van
die snertige telefoontjes krijgen. Nu
denken ze: die jongen kan licht even
komen, maar de baas zelf te laten ped
delen voor een ons poedersuiker of een
pakje ch'oor, dat zullen ze wel laten".
„'k Weet niet", antwoordt vader met
een mat lachje.
„U zou ook Tonny die kleinigheden
kunnen laten opknappen, 't Zijn toch
meestal dingen, die wel in een handtas
je kunnen en dan is ze meteen wat meer
buiten. Misschien komt ze die slungel
van Van Overvelden dan ook nog eens
tegen. Ze heeft nu nooit eens een kans-
je".
Koster kijkt zijn zoon scherp aan. Is
hij nog zo'n kind om te menen, dat een
Van OverveMen graag zijn meisje bood
schappen ziet bezorgen? Arme jongen,
hoeveel wonden zal het leven hem moe
ten slaan, eer hij het kent.
„Nou vader?"
„Wou jij je zuster er met de bood-
schappenmand op uitstm-en?"
„Welnee! Ik sprak immers van een
handtasje? Luister nou eens, vader, 'k
Heb de zaak in de puntjes voor mekaar.
's Maandags trek ik de Oostbuurt in,
dinsdags bedien ik 't dorp. 't Kan best,
boekjes ophalen en bezorgen op één dag
's Woensdags ga ik naar Reierveen en
omgeving. Donderdags werk ik de hele
Zuidhoek af. vrijdags haal ik hier de
boekjes op en ga ik de buurt van Ve'd-
wijk uit en zaterdags bezorg ik weer
hier in het dorp. Misschien kan zater
dags boekjesophalen en bezorgen ook
wel op één dag gebeuren, dan heb ik
voor Veldwijk meer tijd."
„Wanneer de bestellingen even groot
blijven als de laatste weken, kan het
zeker op één dag."
„Ja, 't is meer dan bar. Begrijpt u daar
nou wat van? Eerst ging het toch zo
goed."
„Toen we nog op „Veldzicht" zaten,
was het even slecht. Die paar maanden
er na werkte het nieuwtje."
„Dat heeft dan toch ongeveer een half
jaar gewerkt, vader! Wie weet, welke
wonderen 'het tweede nieuwtje doet.
„Ja, wie weet! Maar Koos, jij
Denk je nog weleens aan de toekomst?"
(Wordt vervolgd?
