Critiek op benoeming van een
leerkracht door b. en w.
Ned. Vereniging voor Landaanwinning brach
bezoek aan de Deltawerken
öe QRienöuil
Gemeenieraad OoHgensplaai
Leerzame excursie tot in het hart van de Delta
Ondeugende
verpleegsien
Grond wordt schaars
artikel in ons land
Wachten op bijdrage van het Ministerie
voor „Het Centrum"
PBaatselijk Nieuws
VERVOLGVERHAAL
Ook in Ooltgensplaat heeft de raad de verhoging van de subsidie voor het
Streekmuseum besprolsen. B. en w. stelden voor de subsidie per inwoner te
verhogen van 5 tot 12 cent. De heer L. Hokke (chu) had begrepen dat de sub
sidie verhoogd was, maar dat er niettegenstaande een vermindering van in-
kom.sten te verwachten is, terwijl het aantal bezoekers steeds vermeerderd.
„Vorig jaar was er een inkomen van f 480,en voor dit jaar zijn de intree-
gelden beraamd op f 250,aldus de heer Hokke, die een ander niet dui
delijk was.
Burgemeester W. M. van der Harst zei er uit te begrijpen, dat de financiële
positie achteruitgaat. Nochtans vond hij het geen overbodig luxe het streek
museum de 'helpende hand te bieden, mede om het feit dat er weer plannen
tot uitbreiding zijn.
De beer P. van der Vliet (pvda) wilde het verloop van de financiële ontwik
keling graag een jaar aanzien en stelde voor de verhoging van de subsidie
voor één jaar te doen gelden. Ook de heer A. J. A. Leijdens (sgp) dacht er zo
over en later bleek dat de gehele raad van dezelfde gevoelen was, dus werd
besloten de verhoging van de subsidie voor één jaar te doen gelden.
Discussie benoeming leerkracht
De heer Leijdens zei pijnlijk aange
daan te zijn over de mededeling van b.
en w. ten aanzien van de benoeming
van een leerkracht aan de Openbare
lagere school te Ooltgensplaat. Er had
den zich voor de vacature 43 sollici
tanten gemeld, waarbij slechts twee
candldaten, die geen militaire verplich
ting meer hebben. Na een proefles wa
ren b. en w., in overleg met de inspec-
teirr van het lager onderwijs en het
hoofd van de school van mening, dat
in de. onderhavige vacature diende te
worden voorzien door benoeming van
de heer F. L,. G. Hammink te Arrahem,
waarom zij ter voorkoming dat betrok
kene intussen elders zou worden be
noemd, de heer Hemmink in tijdelijke
dienst aan stelden. Thans stelden b.
en w. de heer Hemmink definitief te
benoemen.
„Had 'het niet in de lijn gelegen de
raad hierover bijeen te roepen? De ge
dragslijn die b. en w. nu volgen is niet
aanvaardbaar. Die meneer heeft „ja"
gezegd en wij kunnen hem niet terug
sturen," vond de heer Leijdens.
B. en w. stelden verder voor, mede
omdat het aantal benoembare candlda
ten zeer gering, is, b. en w. bevoegdheid
te geven in dergelijke handelend op te
treden, temeer daar de wetgever in de
ze mogelijkheid heeft voorzien. Ook
daarvan wilde de heer Leijdens niets
weten. Hij wilde deze bevoegdheden
liever in handen houden van de raad.
De heer Van der Vliet zei het stand
punt van 'b. en w. te huldigen, door di
rect over te gaan tot tijdelijke benoe
ming, waardoor Ooltgensplaat zich ver
zekerd weet van een goede leerkracht.
„Nog beter zou het misschien zijn, dat
in het vervolg de oudercommissie be
noemde, maar zoals het nu gegaan is,
kan het mijn volle instemming hebben.
Wat betreft 'het voorstel om b. en w. de
vrijheid te geven te 'benoemen zonder de
raad, zou ik willen beperken tot bij
zondere gelegenheden," stelde de heer
Van der Vliet voor.
De heer J. H. van Hossum (chu) zei
gevraagde bevoegdheden graag in han
den van b. en w. te leggen. „Wij kennen
de mensen die solliciteren niet. De
proefles wordt bijgewoond door b. en
w. en het hoofd van de school. Wij moe
ten besluiten over mensen, die we he
lemaal niet kennen" besloot de heer
Van Bossum.
'Ook de heer Iz. Groenendijk (pvda)
was die mening toegedaan. „Wij moeten
'het maar vertrouwen," zo legde de heer
Groenendijk de verantwoordelijkheid
graag in handen van b. en w.
Weth. Adr. de Vos (pvda) wees er
op, dat de raad geen leerkrachten mag
benoemen die nog dienstplichtig zijn,
wanneer er andere candidaten zijn. „We
hebben de beste gekozen en U zou niet
anders kunnen doen. Door de jaren
heen krijgt je toch wel enige kijk op
onderwijskrachten. Het college heeft
zijn best gedaan en het zou sneu zijn,
wanneer deze onderwijzer niet be
noemd werd," voerde de heer De Vos
aan.
„Ach, wij kunnen nooit overtuigd
zijn, want wij weten het niet. Er zal
weleens een tegenvaller zijn, maar dat
kan ook, wanneer de raad benoemd.
„Het is beter dat de kleine kring,
die met de persoon in kwestie contact
heeft gehad, benoemd," aldus de heer
Hokke.
„Welja, het is toch maar een advies,"
dacht de heer Jac. Moerenhout (kvp)
die de eerste indruk doorslaggevend
vond.
„De discussie heeft me niet kunnen
overtuigen. Het is wettelijk dat de
raad benoemd en niemand anders",
'hield de heer Leijdens vol.
„Nu komt het recht van de raad in
het geding. De wet op het onderwijs
dateert van 1921 en sindsdien is de mo
gelijkheid opengelaten, dat het college
benoemd. Toen de wet echter vervaar
digd werd, was er grote werkloosheid
en werden de krachten, die benoemd
werden, voorgeneraties benoemd. Dat
is niet meer. Een onderwijzer was een
personage. Het was een zaak van groot
gewicht. Toch heeft toen de wetgever
al rekening gehouden met andere mo
gelijkheden. De stem van de raad komt
in een wankele positie, temeer omdat
de minister besluit. Hij moet vrijstelling
geven voor militaire dienst. Het gaat
thans in een dermate snel tempo van
verwisseling van leerkrachten, dat het
ieder 'bevattingsvermogen te boven
gaat," aldus burgemeester Van der
Harst, die er ten overvloede op wees,
dat men snel moet zijn met benoemen,
omdat de betreffende onderwijskrach
ten meer dan één benoeming hebben
lopen, en wie het eerst komt het eerst
maalt. „We geloven bovendien niet, dat
het gemeentebelang geschaadt wordt.
De voordracht van b. en w. wordt
steeds gevolgd. Als we het nu door
tempo en slagvaardigheid kunnen win
nen, dan heeft de waarde voor het be
sluiten van b. en w. wel degelijk zin.
Als de selectie groter wordt, zullen b.
en w. graag met de raad overleggen.
Nu heeft het geen" zin," zo besloot de
'burgemeester. De heren Leijdens en
Van Dam stemden tegen het voorstel
om het college bevoegdheden te geven
tot het henoemen van onderwijskrach
ten.
Weer „Het Centrum"
„Weer 't Centrum op de agenda". Het
is een zorgenkind, 'k Zou toch weleens
cijfers op tafel willen zien. Wanneer
er tooh bijdragen in het vooruitzicht
gesteld worden en ze betalen, is er toch
niets aan de hand?" aldus de heer Leij
dens. Al meerdere malen is er in de
raad over gesproken, dat door het mi
nisterie van Maatschappelijk werk een
bijdrage in het vooruitzicht is gesteld
van f 33.000,doch dat de afrekening
op zich laat wachten. Ondertussen moet
de rente over het voorlopig geleende
bedrag betaald worden, dat opgelopen
is tot f 1.650,B. en w. stellen, dat
het gebouw in de praktijk aan de ge
stelde eisen voldoen en dat er grote
behoefte blijkt te zijn aan het gebou'w
en dat ér in de toekomst in verband
met de bejaardenzorg een onmisbaar
gebouw is.
De heer De Vos zette nog eens uiteen,
dat 'het Rijk eisen heeft gesteld en dat
de toekenning veranderd is dienen te
worden, hetgeen verband hield met het
toekomstige aantal inwoners van 'Oolt
gensplaat.
De voorzitter voegde er aan toe, dat
het Rijk om een sluitende begroting
vraagt. „We 'hebben gewacht en het
ministerie eist dat we eerst een vaste
geldlening sluiten. De geldlening is ge
sloten, en ondertussen is de rente
standaard verhoogd. Als de begroting
goedgekeurd wordt, krijgen we het
geld," verduidelijkte de voorzitter.
De heer Moerenhout wilde weten
wanneer men aan het vereiste aantal
inwoners in Ooltgensplaat zal zijn, zo
als gesteld 3 a 4000.
Mten is in Den Haag van dit aantal
uitgegaan, verklaarde de voorzitter, die
verder nog kon mededelen, dat de be-
sohikking van de minister reeds is ont
vangen. De raad ging akkoord met 'het
voorstel van b. en w. de gevraagde sub
sidie te verlenen.
Verder 'besloot de raad als afgevaar
digden in de N.V. Brugverbinding Ha
ringvliet, wegens periodiek aftreden
van burgemeester Van der Harst een
voordracht van twee personen te stel
len; n.l. de heren W. M. van der Harst
en wethouder Adr. de Vos.
Rondvraag
In de rondvraag werd er gediscussi
eerd over de bewijzering met ANWB-
borden. De heer Leijdens meende dat
de bewijzering onvoldoende was.
De heer Van der Vliet kon medede
len, dat dit niet het geval is. Er zal een
onderzoek worden ingesteld.
De heer Leijdens zei telkens te wor
den aangehouden door-vreemdelingen,
die Ootltgensplaat he'hben 'bereikt zon
der gezien te hebben waar ze nO'U pre
cies moeten zijn voor het veer Sluisse-
haven of de Haringvlietbrug. „Het Hel-
legatsplein" is bij de meeste mensen
onbekend," vond de 'heer Leijdens.
De heer Van der Vliet kon medede
len, dat de borden in orde zijn, maar
dat de chauffeurs te hard rijden. „Ze
kunnen met die snelheid de borden niet
lezen en raken verward in het dorp.
Niettemin staan de borden buitenge
woon goed.
De heer Hokke dacht dat er toch wel
iets mis was met de borden, maar de
heer Van der Vliet kon een en ander
weerleggen.
De heer Van der Vliet attendeerde
er op, dat de gemeentewagen veelal in
Den Bommel opereert. „Wij kunnen
onze wagen niet missen. We moeten het
met een aanhangwagentje en een krui-
v/agen stellen," klaagde de heer Van
der Vliet.
De heer Leijdens liet het er weer niet
bij zitten. „Kan Den Bommel geen scha
de lijden omdat die wagen steeds hier
rijdt?" wilde hij weten.
De voorz. zette uiteen, dat er een
mankement aan de wagen van Den
Bommel is, waardoor die geen grotere
vrachten kan hebben en dat de beide
gemeenten voorlopig geruild hebtoen tot
de wagen, die nu dienst gaat doen,'her
steld is.
MELISSANT
Kerkdienst Ger. Gem. Ds. P. Blok
van Dirksland hoopt D.V. donderdag
avond te 7 uur voor te gaan voor de
Ger. Gem. alhier in het kerkgebouw aan
de Beatrixlaan.
OUDE TONGE
Kerkdienst. Op vrijdag 11 sept. a.s.
des. n.m. 7 uur hoopt ds. P. Blok van
Dirksland voor de Ger. Gem. voor te
gaan in het kerkgebouw Julianastraat.
Betaling' zitplaatsen. Op dinsdag 15
sept. des nam. van half acht tot half ne
gen zal in de kerk der Ger. Gem. zitting
worden gehouden tot het betalen van
zitplaatsen.
OOLTGENSPLAAT
Naar opening Staten Generaal. De
heer P. Bom, alhier, kreeg in zijn func
tie van Landelijk Vertegenwoordiger
van de Bond van Chr. Oranjeverenigin
gen in Nederland van de voorzitter van
de Eerste Kamer der Staten-Generaal
een persoonlijke uitnodiging om in de
Ridderza,al te 's-Gravenhage aanwezig
te zijn bij de opening van de Staten-
Generaal door H.M. de Koningin op
dinsdag 15 september a.s.
Vrijstelling dienstplicht. De minister
van Defensie heeft op verzoeken voor
vrijstelling van de dienstplicht de vol
gende uitspraken gedaan: voor onder
wijzer E. Beekman Ockels voorgoed
vrijstelling; onderwijzer F. Doorenspleet
vrijstelling tot 1 september 1965 en
landbouwer Jac. van Gurp Czn. vrijstel
ling afgewezen.
Hinderwet. In gevolge de Hinderwet
zijn bij het gemeentebestuur de volgen
de verzoeken binnen gekomen: van de
C.S.M. Ooltgensplaat N.V. tot het op
richten van een Scheepswerf met 3
elektromotoren, gezamenlijk 5 pk. aan
de Steigerdijk; van de firma J. M. van
Reijen en Zn. tot het oprichten van een
opslagplaats van gasflessen op een per
ceel te Achthuizen.
Havenmeester'weger benoemd. Door
burgemeester en wethouders is met in
gang van 6 september j.l. benoemd tot
havenmeester, sluismeester en weger
voor de brug in de kom van de gemeen
te, de heer A. Hokke Wzn. Slikdijk 16,
alhier. Hij voorziet in de vacature van
de heer KI. van Ree J.Jzn. die in juli
j.l. werd benoemd als brugwachter-tol-
gaarder op de Haringvlietbrug.
Kolossale aardappelen. Uit zijn tuin
I in de Weesmolen oogste de heer H. de
I Vos Pzn. enkele aardappelen (soort
Bintje) met een kolossaal gewicht. Er
waren exemplaren bij van o.a. 900, 1050
en 1350 gram.
De Nederlandse Verenlgin'g voor Land
aanwinning biedt haar leden méér. Na
thuiskomst van een excursie naar de
Deltawerken is dit niet te veel gezegd.
De organisatoren van de te houden ex
cursie van genoesmde vereniging laten
de leden doordringen tot in het hart
van de objecten die men bezoekt. Dat
bleek ons vorige week weer in zijn volle
omvang, toen een excursie werd gehou
den naar de Deltawerken in Voikerak,
Grevelingen en Haringvliet. Er werd
veel gezien en veel vernomen over deze
gigantische werken, terwijl de prettigje
sfeer in een tropische hitte de onge-
miakken van deze warmte aan de kant
zette.
Hellegatsplein.
Voor deze excursie bestond een grote
belangstelling. Ongeveer 300 personen
hadden zich aangemeld. Het bestuur zag
zich genoodzaakt om deze tocht in de
loop van september nog eens te herha
len. De eerste groep van ongeveer 140
personen vertrok vrijdagmorgen met
drie bussen van de R.T.M, vanuit Rot
terdam naar de Haringvlietbrug en via
het voor de toekomst zo belangrijke
verkeersknooppunt Hellegatsplein reed
men naar Ooltgensplaat, alwaar in het
Veren, gebouw „'t Centrum" de koffie
werd gebruikt.
Bij het rijden over de dam hadden
de dames en heren een prachtig over
zicht van de Hellegatplaten, een onge
veer 400 ha. groot object waar nu
ongeveer 20 jaar organogene landaan-
winininigsproeven zijn genomen met
het uitpoten van spartina en begrep-
peling. Deze platen en slikken zullen
zo mogelijk binnen enkele jaren wor
den ingedijkt met een dam tussen het
Hellegatsplein en het z.g.n. oude aan
legsteiger te Ooltgensplaat. Een ge
deelte van dfeze platen wordt bestemd
voor landbouwgrond, een ander ge
deelte voor recreatie en parkeerruim
te.
Wijlen dr. ir. J. van Veen heeft van
genoemde landaanwinningsproeven een
speciale studie gemaakt en in 1953 ver
scheen er van zijn hand een bericht
hieromtrent, dat door de Vereniging is
uitgegeven. Het boekje is voor 1,90
verkrijgbaar bij Uitgeverij „Ceres" te
Meppel. Over de bestemming van deze
nieuwe gronden kan men meer lezen
in het in juni j.l. uitgegeven Structuur
plan „Drieprovinciëndam.
Grevelingendam
Na Ooltgensplaat bezocht men de wer
ken in de Grevelingen. Aan de Hoek
van St. Jacob onder Oude Tonge ging
het gezelschap aan boord van een di
rectievaartuig van Rijkswaterstaat. Aan
de Oostkop van de dam werd men ont
vangen door ir. P. H. v. d. Weele, de
man die met de algehele uitvoering van
dit werk belast is. Men bezichtigde het
expositiegebouw, de terreinen en de in
stallaties. De kabelbaan had wel de bij
zondere belangstelling van allen. Er
waren vijf van de 12 gondels in wer
king. Boven het 1200 meter brede sluit
gat zag men de gondels zweven, waar
van enkele hun vracht, bestaande uit
stortsteen en de andere hun lading met
zandzakken, precies op de aangegeven
plaats lieten vallen. Het was een maph-
tig gezicht, zo'n gondel met een eigen
gewicht van 13 ton en een lading van 7
a 10 ton te zien zweven boven het wa
ter. Door ir. v. d. Weele en enkele an
dere heren werd er een breedvoerige
uiteenzetting van deze werkwijze gege
ven, waaruit bleek dat men vol vertrou
wen is voor het welslagen van deze
sluiting. Velen lieten de kans niet voor
bij gaan om een kijkje in een der gon
dels te nemen.
Bouwput Haringvliet
's Middags werd er een bezoek aan de
bouwput in het Haringvliet gebracht.
De heer W. Metzelaar, ing. van de Voor
lichtingsdienst van Rijkswaterstaat uit
's Gravenhage gaf hier een explicatie
van de in uitvoer zijnde werken. Het
gezelschap wandelde over het wegdek,
dat op de nablaliggers is aangebracht.
Vanaf deze enorme hoogte kreeg men
een goed overzicht van het werk onder
aan de voet van deze sluizen, waar men
bezig was met het opslaan en monteren
van de kolossale zee- en rivierschui-
ven. Bij een wandeling door de nabla
liggers kreeg men de indruk een fort
te bezoeken. Nauwe gangen en grote
Ir. C. Staf te Arnhem is
iemand die belangstel
ling heeft voor verdedi
gingen. Toen de heer
Staf minister van Oorlog
was, was dit voor de
Landsverdediging en nu
heeft hij een bijzondere
belangstelling voor onze
z.g.n. kustveirdediging.
In gondel no. 7 heeft ir.
Staf zich laten voorlich
ten door ir. P. H. v. d.
Weele. Bij het verlaten
werd deze foto gemaakt.
Links ziet men de oud-
minister van oorlog en
rechts ir. v. d. Weele.
ruimten met dikke muren wisselden
zich af. Hier was men letterlijk en fi
guurlijk in het „hart" van de Deltawer
ken.
Rit over Flakkee
Tussen de bedrijven door maakte men
tevens kennis met het voormalige eiland
Flakkee. De heer M. Rooy met zijn echt
genote en dochter uit Dirksland vertel
den de 'bezoekers van het eiland-en zijn
bevolking. Het ging hoofdzakelijk over
uien, aardappelen, bloembollen en sui
kerbieten. Evenwel werden de andere
zaken, zoals rusthuis, ziekenhuis en vis
serij niet vergeten. In het Verenigings
gebouw „De Schakel" te Dirksland werd
's middags een koffiemaaltijd gebruikt
en na de excursie thee gedronken. De
voorzitter van de Ned. Vereniging voor
Landaanwinning ir. C. Staf te Arnhem
hield daarbij een korte toespraak en
dankte alle organisatoren en de familie
Rooy hartelijk voor het welslagen van
deze dag. We hebben, aldus de heer
Staf vele bijzondere dingen gezien en
voor velen was het een aanleiding om
met deze excursie mee te gaan. Van de
met bloemen versierde zaal kregen
dames een bouquet met gladiolen m
naar huis. Ook mevrouw Mesu uit Bilt
hoven, die jarig was en van de
zaal al een applaus in ontvangst hii
mogen nemen.
Doelstelliii[
Voor onze lezers die niet of ten dek
met het werk van de Nederlandse Ver
eniging voor Landaanwinning op
hoogte zijn geven wij hier de doelstel
ling, welke bestaat uit het bevordetei.
van de landaanwinning door:
a. het aanmoedigen resp. zelf ter hani
nemen van studies en onderzoekin
gen op het gebied van de Landaan
winning;
b. het doen houden van voordrachten
en het organiseren van excursies;
c. het ondernemen van akties bij df
bevoegde instanties betreffende l
uitvoeren van verantwoord geK
ken landaanwinningswerken,
Voor inlichtingen: secretariaat: Raam-
weg 26, 's-Gravenhage.
Grond wordt een schaars artikel in
ons land, zo zegt het zojuist verschenen
jaarverslag over 1963 van de rijksdienst
voor het nationale plan. Zo schaars dat
de prijzen daarvan in de laatste jaren
een duidelijke invloed hebben onder
vonden.
Met name was dat het geval voor de
hoogst gekwalificeerde landbouwgrond
(tuinbouwgrond), voor bouwterreinen in
aantrekkelijke omgeving en voor recre-
atiegrond (veelal woeste grond). Dien
tengevolge doet zich thans het merk
waardige verschijnsel voor, dat naar
verhouding de beste en de slechtste
gronden het sterkst in waarde stijgen.
Voor Nederland als geheel zijn de koop
prijzen voor boerderijen het laatste jaar
gestegen nriet plm, 30 procent, voor los
bouwgrond met plm. 80 procent en voor
los grasland met plm. 70 procent.
Nergens is de prijs zo snel gestegen
als bij het los grasland in de tuinbouw-
gebieden. Het stijgingspercentage be
draagt hier rond 140.
In 1963 werd voor een oppervlakte
van bijna 53.000 ha. tot ruilverkaveling
besloten.
Het uit de cultuur nemen van minder
geschikte landbouwgrond is een nieuw
element in de ruilverkavelingspraktijk.
Een verbetering van de structuur van de
Nederlandse landbouw kan op deze wij
ze samengaan met het dienen van ande
re belangen.
Het bestuur van de stichting Verpleej
en rusthuizen Midden-Zeeland heeft a
Ie balkondeuren van het zusterhuis bij
de verpleeginrichting Ter Poorte 1
dichtspijkeren.
Het zusterhuis staat een 100 m. van de
inrichting verwijderd en middenin
zogenaamde Moesbos.
Ieder verpleegster heeft daarin een
eigen kamertje waarvan de ene de»
uitkomt op de centrale gang en de an
dere leidt naar een balkonnetje.
Het is gebleken dat minstens 10 zus-
tertjes 's avonds vrienden ontvingsn,
die via een klimpartij over het balkon
binnenkwamen.
Aan deze heimelijke bezoeken hebW
directrice en bestuur nu drastisch een
eind gemaakt.
'Het gevolg is nu dat alle verpief
sters momenteel hun kamers alleen i
kunnen luchten via een klein boven-
raampje en met een onwrikbaar v
gespijkerde balkondeur zitten.
Vijf verpleegsters hebben zich
hand en tand verzet tegen deze kloek'
bestuursmaatregel en namen hun ont
slag.
De overige zusters hebben zich S*'
deeltelijk bij de situatie neergelegd-«i
lopen nu mokkend rond.
(Gelezen in: Protestantse Gezondheids
zorg).
door W. SCHIPPERS
Copyright J. J. Groen Zn. N.V.
6
Onbeweeglijk zitten ze nu naast el
kander op de roeibank van de boot en
vanuit hun donkere schuilplaats onder
de overhangende takken van het
griendhout loeren hun ogen scherp en
speurend over de door de maan met
blauwachtig licht bestraalde waterplas.
't Is Andries Korhof wonderlijk te
moede hier in deze vreemde en zo ge
heel eigenaardige omgeving. Hij kan
zich bijna niet indenken dat hij maar
een goed half uur varen van „De
Grienduil" verwijderd is. Om hem heen
hoort hij vreemde geluiden. Vogelstem
men die hij niet kent komen uit het
dichte griendhout. Het verre fluiten
van een paar otters trekt zijn aandacht
en een ogenblik later schrikt hij van
de holle kreet van de roerdomp.
Vreemde prikkelende geuren dringen
hem in de neus en dit alles bij elkaar
oefent een machtige bekoring uit op het
gemoed van de molenaarszoon, een be
koring, die/slechts hij goed kan begrij
pen, die zélf in maanlichte nachten in
die, thans verdwenen, omgeving aan
wezig was. Ook Rolf Hotman schijnt
onder diezelfde invloed te staan, want
fluisterend zegt hij tegen zijn makker:
„Als je niet beter wist zou je denken
in een vreemd land te wezen, maar.
Plotseling breekt hij af, want van uit
de verte klinkt het kwaken van wilde
eenden en dat kwaken wordt beant
woord door de onduidelijke en zich be
wegende zwarte vlekken aan de over
zijde van de brede plas. Nu weten beide
jonge mannen dat daar ginds een troep
je eenden rondscharrelt.
Andries Korhof maakt een 'beweging
als wil hij zijn geweer naar de schou
der brengen, doch Rolf belet het hem
en fluistert: „Niet schieten voor ze strij
ken, anders is het tocht mis of ze val
len in het riet, en we zijn ze dan ze
ker kwijt, want zonder hond zijn ze
daar niet te vinden."
't Viel de stropers echter niet mee,
want de zwerm eenden nam een andere
richting en verdween boven de grien
den.
„We moeten wachten totdat het wild
daar voor ons wat meer in het licht
komt", zegt Rolf zachtjes en hij voegt
er bij„Straks komt de vloed in het wa
ter en dan komen ze wel naar voren,
maar nu moet je geduld hebben, An
dries.".
De tijd verstrijkt, maar de jongens
slaan er geen acht op, daarvoor heeft de
jachtlust hun geest te veel geboeid.
Telkens komen er een of twee eenden
in de lichtkring, doch telkens ook ver
dwijnen ze weer in het donker, en de
reeds opgeheven geweerlopen zinlïen
neer, maar de spanning blijft en wordt
steeds sterker.
Er is inmiddels beweging in het wa
ter gekomen; de opkomende vloed stuwt
vanuit de rivier, de stroom binnen de
dammen en schuift aanstonds de boot
langs de wrikriem langzaam omhoog.
Nu krijgen de stropers spoedig hun
kans, want kwakend en met suizende
wiekslag komt van over de rivier een
koppel eenden over het rietgors heen en
strijkt midden in de plas.
Het wild dat zich zo lang onder de
kant heeft schuilgehouden, komt ook
naar voren zwemmen en nu acht Rolf
Hotman het ogenblik gunstig. „Schiet,
Andries, schiet!" Onmiddellijk vliegt
een vuurstraal uit de loop van de buks
en dreunt het schot van de molenaars
zoon. Bijna tegelijkertijd vuurt Rolf zijn
dubbelloopsgeweer af.
Verweg herhaalt de echo het knallen
der schoten en het schijnt alsof alle vo
gels die in de nacht deze groene wilder
nis bevolken, in beweging zijn gekomen.
Watersnippen schieten pijlsnel voor
bij, reigers krijsen, eenden kwaken en
uit de takken van het griendhout tegen
over hen vliegt met gillend geschreeuw
een grote uil op. Nauwelijks echter heb
ben Rolf en Andries hun schoten gelost
of de schippersgast rukt zijn wrikriem
uit de bodem en duwt zijn boot met
kracht de plas of liever de poel binnen
waar een -vijftal eenden met de kop
naar beneden op het door de maan be
schenen water dobberen. Nog voor de
witte kruitdamp is weggetrokken, heeft
Andries de vogels reeds binnen boord.
Hoewel gefladder in het riet hen duide
lijk maakt dat er waarschijnlijk nog
aangeschoten wild zich daar tracht te
verbergen, kunnen ze er toch niet aan
denken, dit te gaan zoeken.
Neen, nu hebben de stropers maar èèn
gedachte en dat is, om zo spoedig moge
lijk is te trachten van hier weg te ko
men, want het vèrklinkende geluid van
hun geweerschoten kan door zich bin
nen de dammen bevindende rijksveld-
wachters zijn gehoord.
„Zeg Rolf, ik heb er ook geraakt",
merkt Andries met grote voldoening op,
en zijn makker bevestigt dit aanstonds
door te zeggen: „Er lagen er twee vóór
ik schoot, dat zag ik duidelijk, en het
was met opzet dat ik jou eerst liet
schieten, want ik schiet liever op vlie
gend dan op zwemmend wild met een
dubbelloops geweer, dan heeft men
meer trefkans, begrijp je? Maar nu is
het zaak om weg te komen, ik wou om
een lief ding dat we al uit die nauwe
koker waren, die we daarstraks zijn
binnengevaren om hier te komen."
„Toen ging het gemakkelijk genoeg",
gaat hij voort, want toen was het stil
water, maar nu vliegt de opkomende
vloed door de geul dat het kracht zal
kosten er tegenop te komen."
„'t Zal toch moeten, Rolf," meent An
dries, „of weet je een andere weg?"
„Nee," zegt de schippersgast, „ik ben
hier nooit geweest, wel er meer voor-
bijgevaren, maar dat wil niets zeggen.
Daarginds echter zie ik nog zo'n donker
gat tussen de grienden en het rietgors,
maar ik durf er niet in te varen; als we
hier aan 't dwalen raken kan het wel
morgenochtend worden, voor we er uit
komen,"
„Dan onze eigen weg maar terug, Rolf",
zegt de molenaarszoon vastberaden, „er
zit niets anders op."
Beide makkers gaan nu achter in de
boot staan. Rolf met de wrikriem en
Andries met een van de roeispanen du
wen met inspanning van al hun krach
ten de boot tegen de felle stroom in.
Nog geen drie bootlengten echter zijn
ze zo voortgesukkeld of Andries fluis
tert zijn makker toe: „Hoor je dat
Rolf?"
De jonge schipper bromt een lelijk
woord tussen de tanden: „Nou zitten we
lelijk in de val, Andries; het is de zach
te riemslag van een man in een boot.
Het kan een visser zijn, maar dat is niét
waarschijnlijk."
„Laten we hier maar wachten en luis
teren of het geluid verder weg gaat,
misschien vaart hij het gat in de dam
wel uit," meent Andries.
Onderwijl ze elkander deze woorden
toefluisteren naderen de riemslagen-
waarvan het geluid met de minuut mee'
hoorbaar wordt, de smalle kreek, waar
in de beide verraste stropers zich in W»
boot, met de geweren en het geschote»
wild 'bij zich, bevinden.
Nu houdt plotseling het roeien daa'
voor hen uit op en duidelijk horen 2|
het schuiven van riemen die haastis
worden ingetrokken.
„Ze komen deze kreek in, Andries
zegt Rolf Hotman. „Dan hoeven
ook niet meer te twijfelen of het W*
een boot met politie is. We moetente
rug, Rolf, waar we terecht komen,
men we terecht", meent de molenaars-
zoon. „Als we niet verder kunnen n''
nien we ieder een geweer en een p3'
eenden en springen in de griend
wal, het is onmogelijk dat ze ons a»
te pakken krijgen", voegt hij er drinu
bij. :j
Haastig duwen zij hun boot achtert
waarbij de snelle stroom krachtig rne^
werkt. Als ze de plas bereiken waar
straks hun wild hebben geschoten, do
Rolf met een enkele beweging van M
wrikriem de lichte schippersjol draai
en met de kop van de 'boot voor»
schieten ze de nauwe kreek weer in,
aan de overzijde van de poel zijn.'''"^
kelende weg tussen griend en rietg"
vervolgt.
(Wordt vervolÉ
