iiAriDEn-niEuws
1
pasen
Magazijn VIA te
Ouddorp geopend
Martien Beversluis
28 maart - 70 jaar
WIE SPAART BOUWT BURCHTEN
Standbeeld van Olivier B. Bon)nnel
ie Den Bomniel
Grote belangstelling
voor 80-iarige
güdsdienstonderwijzer
Van onze adverteerders
ie is
ïjn naaste
blad
Vrijdag 27 maart 1964
No. 2375
UITENLAND
Luchtkastelen kunnen reële burchten wórden, solide
en hecht. Door te sparen. Want uw spaargeld is goed
voor alles. Ga naar de spaarbank waar men u óók
gaarne van dienst is met andere bankzaken, zoals
rekening-courant, deviezen voor uw reizen, kredieten,
hypotheken en bemiddeling in effectenzaken. Meer dan
1000 banken en bijkantoren.
De spaarbanken met volledige bankservice.
J. Keuvelaar
AMERIKA
Af. Verenigde Staten gaan hard
liep geruchten dat er, nu de pre
i-verkiezingen in zicht beginnen te
spanningen zouden ontstaan m
wïtte Huis. Het eerste symptoom
ap,e spanningen zou zijn het feit
rtfRerschef van het Witte Huis,
■„/«r en diens assistent, Hatcher,
hebben genomen. President
wn heeft het ontslag aanvaard met
«■melding dat hij dit deed met groot
wezen" Algemeen wordt aangeno-
dat Salinger, die tot de staf van
fpn president Kennedy behoorde,
h als democratisch candidaat voor
«naat verkiesbaar wil stellen.
ndere geruchten dat ook de Ameri-
„„se minister van buitenlandse za-
Dean Rusk, zou aftreden, zijn van
negde zijde tegengesproken. Het was
uwens al erg genoeg vóór Salmger
aden reeds twee politieke adviseurs
dienst aan president Johnson opge-
"d'
•u het balletje eenmaal aan het rol
ls weten andere waarnemers> te
rtellen dat de verhouding tussen
nson en Robert Kennedy, minister
n justitie en broer van de vermoorde
esident, al enige tijd bezig is te ver-
chteren. Het is een publiek geheim
t deze twee elkaar nooit gemogen
bben. Na de moord op de president
ter is er toenadering gekomen, toen
bert Kennedy heeft gedaan wat hij
n, om de nieuwe president in te
r'ken. Robert Kennedy heeft er toen
k op aangedrongen dat alle adviseurs
hun post zouden blijven. Het schijnt
enwel dat, nu de president enigszins
ingewerkt, de adviseurs afstand van
m beginnen te nemen. Deze distantie
trouwens al vaker merkbaar geweest,
k in bepaalde uitlatingen van Robert
ennedy over de politiek van de Ver.
a'en. X.
Het is wel enigszins verklaarbaar
nneer men bedenkt dat Robert Ken-
dy tijdens de ambtsperiode van zijn
oer op één na de belangrijkste man in
erika was en thans is afgedaald tot
-t peil van een gewone adviseur. Bij
aanhangers van wijlen president
nnedy echter geniet hij uiteraard een
ote populariteit. Het is dan ook niet te
r gezocht wanneer sommige waarne-
ers gissen dat deze aanhangers van
vermoorde president diens broer
ar voren zullen schuiven als candi-
at voor de democratische partij. Of
t inderdaad zo zal zijn, kan nog nie-
nd met zekerheid zeggen. Pas over
kele maanden zal de democratische
rtij haar definitieve candidaten voor
t presidentschap kiezen.
CYPRUS
adat het gedurende het weekend vrij
tig was geweest op Cyprus, zijn er
aandag en dinsdag weer gevechten ge-
erd tussen Griekse en Turkse Cy-
'oten, waarbij opnieuw enkele slacht-
"ers vielen.
Intussen heeft president Makarios
rklaard te verwachten dat de politie-
acht van de Verenigde Naties nog de-
week in werking zal treden. Hij er-
nt dat dit politieleger de bevoegdheid
heeft, zowel bij de G-rieken als
■j de Turken de ongeregelde strijd-
"achten te ontwapenen, maar hij
aakt er de bepaling bij dat dit in sa-
enwerking met hem dient te gebeu-
n.
Rondom de taak en de bevoegdheid
an de V.N. politiemacht zijn nog al-
rlei andere onopgeloste problemen. De
rken bijvoorbeeld blijven bij hiui eis
at het Turkse bataljon op Cyprus een
derdeel van het politieleger zal vor
en. Secretaris-generaal Oe Thant eist
oor zich alleen het recht op, de richt
enen voor het leger te bepalen.
Na veel onzekerheid heeft Thant nu
"k een bemiddelaar in de kwestie-Cy-
rus benoemd. Het is de Finse ambassa.
eur in Zweden, de heer Tumioja. Deze
'plomaat heeft al eerder belangrijke
drachten voor de Ver. Naties vervuld,
dertijd stond hij aan het hoofd van
■n missie naar Laos, op verzoek van de
enmalige V.N. secretaris. Dag Ham-
arshjöld. Thant heeft de Turkse re-
wing verzocht, haar instemming te be-
igen met de benoeming van deze
ctionaris.
De nieuwe Koning van Griekenland,
onstantijn, heeft tijdens zijn eedsaf-
Sging in het parlement gezegd dat hij
e Griekse Cyprioten zonder enig voor
houd wenst te steunen, in hun stre-
en naar vrede en vrijheid.
Gij moogt, beminden Gods,
het thans verkonden:
het Lam dat stierf
voor al uw zonden
en aan Gods eis
ten volle heeft voldaan
is als de Leeuw
uit Juda's stam nu opgestaan
Als triumfator is
Hij uit het graf verrezen
en brak de sterke banden
van de dood.
Gij moogt, beminden Gods,
thans vrolijk wezen:
De lijdensnacht week
voor Gods morgenrood
L. Kats
(naar een middelleeuws opstandingslied)
OOLTGENSPLAAT
De eerw. heer T. Vetter, oud gods
dienstonderwijzer van Langstraat en
M'iddelharnis, die gisteren (maandag)
ten huize van zijn zoon. Kaai 6 te Oolt-
gensplaat, zijn 80ste verjaardag mocht
herdenken, heeft zich in een grote be
langstelling mogen verheugen.
Velen kwamen de heer Vetter per
soonlijk geluk wensen, terwijl de post
een grote zending brieven en kaartjes
bezorgde. Ze kwamen van het gehele
eiland en ook van het vasteland. Ver
der werden er telegrammen, fruit en
bloemen bezorgd. Het is een gezellige
dag geworden voor de jarige, waartoe
de aanwezigheid van zijn kinderen
waarvan er drie elders in het land wo
nen (een dochter in Canada was niet
aanwezig) een van de hoogte punten
voor hem is geweest.
Een Zeeuwse dichter
Als is Beversluis niet in Zeeland ge
boren, toch kan men hem een zeeuwse
dichter noemen. Nergens anders zou hij
willen wonen dan daar, waar hij zijn
laatste levensjaren hoopt door te bren
gen, een eindje buiten het dromerige
stadje Veere.
Nog niet zo lang geleden is over hem
een vraaggesprek in dit blad gepubli
ceerd en nadien zijn twee besprekingen
gevolgd over zijn laatste bundels ge
dichten. Toen is duidelijk aangetoond
wat de dichter verstaat onder poëzie en
hoe hij staat tegenover de dichtkunst
van de „vijftigers". In de recensies
over de dichtbundels is een poging ge
daan om iets van het biezondere talent
van Beversluis aan te tonen. De dichter
bespeelt het hele klavier van de poëzie.
Zijn taal is welluidend en zijn beelden
zijn schoon, terwijl de inhoud meestal
van een diepe beleving getuigt. Hij stoot
door de dingen heen om de eeuwige
waarden bloot te leggen.
Laten we hem nu bezien als een zeeuw
se dichter.
Men kan geen bundel van de laatste
tijd openslaan, of we zijn in de zeeuwse
sfeer terecht gekomen. Ik sla „De krans
der uren" open en lees:
Daar ligt nabij de donk're dijk
een brulboei op het water.
Hij is verklonken aan het slijk.
Hij klaagt van al 't geklater,
dat rondom dreigt, dat rondom daagt
en vraagtvraagt.
Een mens die diep verankerd was
aan dit ontroerend leven
zal onder 't wuiven van Uw gras
al wat Gij gaaft hergeven.
Maar 't hunk'rend hart ontvlucht
ons nu
naar U naar U
In dezelfde bundel: „Merende schepen",
waarvan het slotcouplet luidt:
Merende schepen.
Allen die dommelig van 't woelen
en slepen
met de lasso der touwen,
met één laatste vertrouwen
AANGESLOTEN BIJ DE COÖPERATIEVE CENTRALE RAIFFEISEN-BANK TE UTRECHT
Zandpad
Middelharnis
.:^^>^0^D^I^^£XD^;Xi>.;>.i>.!>^£ND^3^JXi^sDs^^*ïX0s3^^XD^;Ni>
naar die Ene gericht, die de
lijn heeft gegrepen,
be-einden dit zwerven,
als hun zon al gaat sterven
In „Kruisbogen" lezen we over de roer
domp:
Straks rep ik mijn vleugel in
't lentelicht,
maar ik luister nog hier, met mijn
ogen dicht,
vóór de morgen mij jaagt.
Het riet is zo bros en het water zo vlot
en mijn leven daartussen en help mij.
God,
als mijn roerdomp klaagt
„Doorzichten" is ook een bundel van de
laatste jaren. Hierin is opgenomen
„Duinland", waarvan het volgende cou
plet luidt:
En weer die zee en altijd dat terzijde
wat mij omruist heeft van mijn
kindertijd
Een stem die zong en mij van
't eeuw'ge zeide
in donker maand' of stille innigheid.
Die mijn vast strand altijd
verspoelen deed,
waarop ik meende zekerder te staan
dan op de helling waar mijn voet
verglijdt.
Altijd die zee, die door de geulen
gleed
als ik door 't brandingslaan
was afgeleid
en mij weer dwong dat ik omhoog.
zou gaan.
Het laatste bundeltje heet „Kinkhoorn".
In „Mist" zien we de bietenwagens
(echt Zeeuws) over de weg rijden:
De bietenvoeren doemen uit de mist.
De heesters kniezen.
Het land daarachter is grijs
weggewist
waar alle kleuren, die men goud
nog gist,
zich in verliezen
Het jaar, het leven zelve, ligt
te kwijnen,
somber en oud.
Een zwakke wind doorwaart de hoge
en fijne
harpen van 't hout.
Niets wacht ons meer, noch weigert
of verwikt,
niets komt ons noden
Ons hart is nog gelijk de tijd,
die tikt
en tot het wint'ren doelloos
voorbeschikt,
bedroefd ten dode.
Als thans de mens, die door de
nacht niet ziet
de morgen roden.
In deze bundel vinden we het innige
„Kee's hofje", waarin deze strofen voor
komen:
Er hing van de zolder een
Bethlehem sterre
in trossen van wït als een durende lof
En menigmaal hoord' ik de hoenders
van verre
te keer gaan en kibb'len in de
soezige hof.
Aan de wand, op fluweel, nog een
plaat van hun trouwen,
een gulden herinnering, in zilver
gegrifd.
En boven de bedstee, 't papier
ging vergrauwen,
hing Luthers portret, de hand
op de Schrift.
Specifiek zeeuws is het bundeltje „De
Zeeuwse lier". Hier zou een artikel
apart over geschreven kunnen worden.
Laten we het hier bij laten en hopen
dat de dichter nog veel schoons en goeds
zal kunnen schrijven.
Zijn jaren gaan wel klimmen, maar
Joost van den Vondel schreef ook nog
toen hij op vergevorderde leeftijd was.
En heus niet het minste.
Wij wensen de dichter nog veel ge
lukkige jaren toe en dat de laatste tijd
van zijn leven de beste moge zijn.
DIRKSLAND
Ophalen huisvuil: In verband met
Goede Vrijdag zal het huisvuil worden
opgehaald op zaterdag 28 maart a.s.
Te Den Bommel zal een standbeeld verrijzen van heer Olivier B. Bommel, ver_
vaardigd door André Henderickx te Schiedam, die men op bijgaande foto naast
zijn creatie ziet. De studentenclub OUie B. te Leiden, die in 1963 te Den Bom
mel een uitvoering heeft gegeven, heeft het gemeentebestuur aangeboden het
beeld te plaatsen wat dankbaar is aanvaard. Olivier B. Bommel is de bekende
figuur uit de dagelijkse strip van Marten Toonder, die dagelijks in de Nieuwe
Rotterdamse Courant voorkomt. Het cliché is ons door genoemd blad welwil
lend afgestaan.
Zaak in luxe artikelen (hoek
Kerkstraat-Boompjes) van fa.
Seton, overgegaan aan de heer
A. G. Karsbergen.
Waarom magazijn VIA? Misschien een
beetje vreemde naam, die enige ver
duidelijking behoeft. De heer A. C.
Karsbergen te Oude Tonge die eigenaar
is geworden van de zaak in huishoude
lijke en luxe artikelen op de hoek Kerk
straat-Boompjes van zijn schoonvader
de heer 'Seton, is bestuurslid van de
Coöp. inkoopvereniging C.I.V. Victoria
G.A. (afgekort VIA) waarom bij de
overdracht van de zaak deze naam is
gegeven. Er zit nog een bedoeling ach
ter, n.l. dat de artikelen van de inkoop
combinatie onder deze naam, de waar
borg hebben, dat ze van superieure
kwaliteit zijn Vrijdagmiddag waren
bij de heropening van dit mooie bedrijf
met de familie Karsbergen en Seton tal
van genodigden aanwezig, o.m. burge
meester en mevr. Kleijnenberg, drs. J.
E. Hagen, direkteur van C.I.V. Victoria,
leveranciers o.m. ook van Benegas, per
soneel en vertegenwoordigers.
De heer Karsbergen heette de vele
aanwezigen welkom, nu niet meer als
deelgenoot, maar als eigenaar van de
zaak. Hij dankte voor de medewerking
die van de ouders waren ontvangen,
waardoor de overdracht snel zijn beslag
heeft gekregen. Het verheugde hem dat
burgemeester Kleijnenberg zo bereid
willig was aanwezig te zijn om de ope
ning te verrichten.
Burgemeester Kleijnenberg
herinnerde dat de vrouwen in de
schoonmaakperiode waren en dat deze
mooie zaak ook een extra beurt heeft
gekregen. Eerst was deze zaak een hotel
daarna werd het een bedrijf in luxe ar
tikelen, later aangekocht door fa. Seton
die het geheel liet verbouwen en mo
derniseren. Spreker merkte op, dat al
les zo keurig in orde was, de artikelen
opnieuw en overzichtelijk waren ge
rangschikt. Ook bracht spreker de nieu
we naam VIA naar voren via brug
en dam komen straks de kopers naar
Ouddorp en plaatselijk bezien wordt via
dit bedrijf de middenstand uitgebouwd.
Spreker twijfelde niet of de heer Kars
bergen, die in het vak thuis is, de klan
ten het beste zal leveren wat er is en
dat mevr. Karsbergen haar liefde tot
man en kinderen zal verdelen om hier
af en toe ook de scepter te zwaaien. Hij
prees het dat de heer Karsbergen juist
in deze tijd de zaak heeft overgenomen,
om klaar te staan, nu het nieuwe sei
zoen begint. Hij wenste de heer en
mevr. Karsbergen een goede toekomst
en veel succes in dit mooie bedrijf mid
den in het centrum van Ouddorp (Ap
plaus). Aan mevr. Kleijnenberg werd
daarna een fraai bouquet bloemen aan
geboden.
Drs. Hage
directeur van C.I.V. Victoria te Am
sterdam, complimenteerde namens be
stuur en leden van genoemde instelling
„U bent op originele wijze gestart", al
dus spreker, via een mooie verkoop
krant en bovendien met de naam van de
inkoopvereniging VIA, wat zeer op prijs
wordt gesteld. Drs. Hage prees de heer
Karsbergen niet alleen als een trouw
lid, maar ook als een actief bestuurslid
en onderstreepte nog eens, dat de
producten van Victoria, die hier zul
len worden verkocht, de toets van de
kritiek kunnen doorstaan. Vergezeld
van zijn beste wensen, overhandigde
spreker een fraai geïllustreerd boek
werk „Mooi Nederland",
De heer en mevrouw Karsbergen kre
gen daarna vele handen te drukken en
ook de wederzijdse ouders werden ge
complimenteerd.
Door de aanwezigen werd daarna de
grote verkoopruimte met 1001 artikelen
bezichtigd. In de gezellige huiskamer
boven het bedrijf werden verversingen
genuttigd, waar men geruime tijd bij
een bleef.
Wij wensen de nieuwe ondernemer,
met deze mooie zaak veel succes en een
steeds toenemend debiet.
ERVOLG VERH AAL
door ANNIE SANDERS
,^ant Nathan Simons kan zijn klanten
«vlug meer bedienen. Zijn ene been
Kromgetrokken door de reumatiek,
n« beeft onophoudelijk. Dat laatste
een overblijfsel uit de jaren '40—'45.
zeker, hij is die moeilijke tijd veilig
'«rgekomen. Hulpvaardige boeren-
wsen hebben het aangedurfd om hem
m iiuisgenoten gastvrij onderdak
iin u^"- uitzondering van
schoonzoon, die het slachtoffer van
een onvoorzichtigheid werd, zijn ze nu
.''emaal nog
■^wglijke
in leven. Maar de on-
5„ .- - angst, de zenuwslopende
"7'"S van die tijd hebben ze toch
is dfi doormaken en die spanning
ieTat veel geworden. Hij
wi niet meer de kracht van de jonge
aieri 20ons bijvoorbeeld,
'enIr zonder moeite tebo-
aiJp^'nen en zich in deze nieuwe tijd
eer best op hun gemak voelen.
21]n zoons! Als hij die niet had.
als die niet trouw elke dag op de fiets
stapten om handel te drijven in de om
liggende plaatsen dan kon hij wat
dehandel betreft zijn matten wel oprol
len. Zijn stiefdochter, die voor het huis
houden zorgt, bemoeit zich nooit met de
winkel en heeft er ook niet veel tijd
voor. En hijzelf is nog maar net in staat
om de weinige klantj es die hem trouw
gebleven zijn, tevreden te houden. „Na
than is een stumper geworden!" zeiden
de mensen die hem na zijn onderduik-
tijd terugzagen. En ze hadden het niet
mis!
De koopman wordt gestoord in zijn
overpeinzingen. Aan de andere kant van
het' winkeltje is een deur opengegaan
en een schelle stem vraagt achter zijn
rug:
„Is het spul vertrokken?"
Hij wendt zich langzaam van de straat
af en kijkt in het norse gezicht van
zijn stiefdochter Rebekka, die met haar
handen op de heupen breed in de deur
van het woonvertrek staat. Ze is nog
jong, nog dichter bij de dertig dan bij
de veertig. Maar de harde trek en de
diepe groeven om haar mond wijzen er
duidelijk op, dat ze haar deel van de
zorgen des levens al ruim heeft gehad.
Sterker dan bij de oude man, zijn bij
haar de kenmerken van haar ras te
zien.
„Ja, ze zijn weg!" zegt Nathan, de
winkeldeur sluitend.
„'t Is alleen de vraag of ze zich ver
beteren. Je moet het maar afwachten in
zo'n vreemd land en zo slecht hadden
ze 't hier toch ook nog niet!"
De dochter haalt haar schouders op.
„Ze hebben gelijk dat ze 't eens er
gens anders proberen. Hier is 't ook
geen paradijs!"
„Maar ze hadden het hier toch goed!"
houdt Nathan met de koppigheid van
de ouderdom vol.
„Ze kunnen het daar misschien beter
krijgen, daar is tóch zeker niks tegen!
Trouwens, jullie hadden zelf ook wel
graag weg gewild vroeger. Als er maar
geld voor geweest was, dan waren we
wel gegaan. Dat heeft moeder ons vaak
genoeg verteld!"
„Naar Palestina, ja!" Nathans ogen
lichten op, nu het oude ideaal ter spra
ke komt. „Dat is heel wat anders. Dat is
ons eigen land, waar ons volk altijd ge
woond heeft. Maar zo ergens heen trek
ken, zo in 't wilde weg.Nee!"
„Ze moeten het zelf weten, hoor!"
meent Rebekka. „Het is het laatste waar
ik me druk over maak, ik heb genoeg
an mezelf. Over een tijdje wonen d'r
weer anderen in datzelfde huis en dan
zijn Geert Hekmans en z'n vrouw zo
vergeten!"
„Ja, ja!" geeft Nathan zorgelijk terug
„Maar of wij d'r dan ook een klant voor
in de plaats krijgen, dat zit nog!" En
met die woorden verraadt hij zonder
het te willen, dat hij bij dit hele ge
sprek meer aan eigen zorgen heeft ge
dacht dan aan de toekomst van zijn
overburen.
Er is geen gelegenheid tot verder-pra
ten, want de winkeldeur gaat met zacht
belgeluid open en Maartje Bont schuift
als eerste klant binnen. Rebekka ver
dwijnt subiet in de kamer. Ze heeft
niet de minste behoefte aan Maartj es
zeurige conversatie. Ze heeft helemaal
geen behoefte aan buurpraatjes. Het
liefst is ze maar alleen. Alleen met haar
leed, met haar opstand en bitterheid.
Zo is ze niet altijd geweest. Wel eigen
zinnig en ongemakkelijk; dat zijn ka
raktertrekken, die ze van haar gestor
ven moeder heeft. Maar die harde lij
nen om haar mond zijn pas gekomen,
toen Levi, haar man, zich in overmoed
te ver van zijn duikadres waagde en ze
hem niet terugzag juist in de dagen,
dat ze haar komend moederschap zo
angstig nabij wist. Van toen af werd ze
de stugge Verbitterde vrouw, die ie nu
is, en dat is nog erger geworden toen
na de bevrijding alle nasporingen naar
de vermiste echtgenoot vergeefs bleken.
Ze moet thans wel aannemen, dat hij
niet meer leeft, evenmin als zijn vader
en zusters, die niet eens de tijd gehad
hebben om onder te duiken. Als wedu
we heeft ze haar weg te gaan, met als
enige tastbare herinnering een achter
lijk dochtertje, dat intussen bijna zeven
jaar oud is geworden.
In de winkel, waar Nathan de oude
vrouw Bont aan katoen voo>: een schort
helpt, beklaagt het spraakzame mensje
zich nog eens met veel omhaal van
woorden over het vertrek van haar
naaste buren. Het is toch ook wat te
zeggen, is het niet, als je zolang met me
kaar omgegaan en nooit een dag over
hoop gelegen hebt! De oude man stemt
het haar grif toe en strekt onderwijl
zijn magere hand in een gewoonte-ge
baar uit naar het kralen beursje, dat ze
hem over de toonbank heen aanreikt.
Maart j es gezicht wordt bij de dag
slechter. Ze kan aan al dat verschillen
de geld van tegenwoordig „geen kop of
staart meer vastmaken", zoals ze zelf
beweert, en geeft daarom voor het ge
mak de hele portemonnaie maar over.
Nu, dan kan ze rustig doen. Nathan Si
mons kent niet het Schriftwoord over
„een Israëliet in wie geen bedrog is",
maar hij zal nooit iemand opzettelijk
benadelen. Dat kun je van zijn zonen,
Moos en Sallie, niet zo zonder meer zeg
gen. Die hebben hun eigen methode van
zaken-doen, en die methode is lang niet
altijd in het voordeel van de kopers.
Daar probeert Nathan zijn ogen wel
voor te sluiten, net als de priester Eli
uit de bijbel, die het nauwelijks tot een
woord van vermaning bracht. Maar hij
is tenslotte niet doof, en de klanten, niet
altijd even tactvol in hun gesprekken,
vertellen hem wel eens het een en ander
dat ze hier of daar opvangen en waar
hij maar liever geen weet van zou heb
ben gehad. Wat zal hij er echter aan
doen? 't Zijn geen kinderen meer, en de
enkele malen dat hij zich tegen hun
handelstactiek verzet, spreken ze hem
wel niet openlijk tegen, maar ze doen er
het zwijgen toe en gaan er achter zijn
rug toch mee door. Zelfs Rebekka, die
anders nog wel eens heftig kan bakke
leien met haar stiefbroers, kiest in dat
opzicht fel hun partij en zij doet het
wel openlijk. Een mens moet zien dat-ie
geld krijgt, hoe meer hoe liever. Hoe je
d'r aan komt, dat doet er minder toe.
Als vader een voorbeeld genomen had
aan Izak Portier, de vader van Levi,
dan zou hij nu ook een bloeiende zaak
gehad hebben inplaats van zo'n onoog
lijk lappenwinkeltje, waar elk die een
beetje meer dan gewone verdienste
heeft, z'n neus voor ophaalt!
Op zulke aanvallen zwijgt de oude
man gewoonlijk maar. Ja, Izak Portier,
die was op zijn ouwe dag nog geen
haartje minder geslepen dan toen hij
een jonge kerel was! Als die tijd van
veertig vijfenveertig niet was gekomen
de tijd waarin hij niet alleen 2ujn
geld maar ook zijn leven verloren heeft
dan zou hij een van de rijkste jo
den uit de stad geworden zijn. Doch Na
than ziet niet in waarom zijn dochter
hem daar telkens op zo'n beschuldigen
de manier aan herinneren moet. Re
bekka zorgt goed voor hem en de jon
gens da's zeker.
iWordt vervolgd)
