r
BiTonchiletten
Middelharnis heeft een
honderdjarige
Politiek op school?
Meditatie
Stellendam beleefde uniek evenement
Mejuffr. Tm a Jacob a Slis op 9 maari
a.s. een eeuw geleden geboren
NUTSSPAARBANK
MIDDELHARNIS
FSCKORTEWEGsZOON
BERNARD&ZN.
Vrijdag 8 maart 1963
No. 3170
Chr. STREËKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
De zwijgende Borg
Fruitmanden en Fruitbakjes
,^De ^ruitcentrale"
Kweek
meer rente
RENTE
3.60%
van uw geld V^
Voor platen en
platenspelers
35e jaargang
PRINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijlc
Tel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avonds Tel. 20 17 Giro 167930
ABONNEMENTSPRIJS 2,15 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
1
Het is niet onmogelijk, dat menig le
zer een weinig zal schrikken van dit op
schrift. We zouden willen zeggen: wacht
daar even mee tot u deze twee artikelen
gelezen hebt. Er is een kans, dat de
schrik dan helemaal achterwege blijft,
ja zelfs, dat u het misschien nog hele
maal met ons ééns zijt ook! Het hangt
er n.I. maar van af, wat wc in dit geval
onder „politiek" verstaan.
Men kan van dit woord verschillende
definities geven. De politiek als weten
schap, ook wel politicologie genoemd,
houdt zich bezig met de beginselen en
regels, volgens welke een staat of een
gemeente wordt bestuurd. Ze kan ook
opgevat worden als gedragslijn, het be
leid van een regering op bepaalde ge
bieden en dan spreekt men b.v. van de
financiële, de economische, de buiten
landse of de onderwijspolitiek. Wanneer
men van iemand zegt, dat hij aan poli
tiek doet, dan wordt daarmee bedoeld,
dat hij als lid of aanhanger van een
bepaalde partij daarvoor propaganda
voert en wellicht daarvoor zitting heeft
in een vertegenwoordigend lichaam. Er
is echter ook een ongunstige betekenis
van het woord politiek ontstaan, wat
niet verwonderlijk is, omdat in het poli
tieke leven een permanente strijd om
de macht gevoerd wordt, zowel in de
v?ereld- als in de landelijk en dorps-
politiek, waarin allerlei verkeerde sen
timenten een rol spelen. Daardoor wekt
het woord politiek bij zeer veel mensen
een associatie op met minderwaardig
gedoe als kleinzielige concurrentie, ge
konkel, machtsbegeerte, volksverlakke-
rij etc. En daardoor is ze in brede krin
gen in een kwade reuk komen te staan.
Want het is niet te ontkennen, dat de
politiek, hoe onmisbaar en zelfs eer
biedwaardig ze ook is in de zin van op
beginselen gegronde staatkunde, door
het eraan inherente element van de
machtsstrijd dikwijls weerzinwekkende
Hoestdrank in tabletvorm.95ct
aspecten vertoont. Die zien we in wat
openbaar komt in de internationale en
nationale politiek en als men wist, wat
er zich achter de schermen afspeelt
het is ten dele te lezen in de memoires
van grote staatslieden dan zou, dunkt
ons, de afkeer bij velen nog sterker
worden.
We kunnen het dus best begrijpen,
dat menigeen de schrik om het hart
slaat als we de vraag aan de orde stel
len of het niet noodzakelijk is op de
school een plaats in te ruimen voor de
politiek. Het is echter nodig daarbij te
bedenken, dat in weerwil van allerlei
minder mooie aspecten, die ze vertoont
wij allen direct en indirect er in hoge
mate bij betrokken zijn. Wij hebben
belang bij de ontwikkeling van de in
ternationale politiek en evenzeer bij
het regeringsbeleid in ons eigen land
Niemand kan en mag onverschillig
staan tegenover de gang van zaken in
de hele wereld. We hebben dit kunnen
leren in de tijd van het nazisme en ook
nu dienen we een standpunt in te ne
men inzake wereldomvattende vraag
stukken als het communisme, het gaul-
lisme, de kernbewapening, de dekoloni
satie, de onderontwikkelde gebieden etc.
Over een paar maanden hebben we in
ons eigen land weer Kamerverkiezingen
en zullen we een keuze moeten doen uit
diverse partijen. Bij die keuze staan be
ginselen en belangen op het spel. En
nu kunnen we ons wel met weerzin af
wenden van al dat politieke gedoe der
beroepspolitici, maar we hebben er niet
temin zeer groot belang bij, zowel uit
principiële als praktische overwegingen
in welke richting ons land in de komen
de jaren zal worden geregeerd. Het feit
dat de politiek, wellicht meer dan an
dere sectoren van het maatschappelijk
leven, in sterke mate bedorven wordt
door allerlei minder gunstige menselijke
eigenschappen zoals heerszucht, eer
zucht, wangunst etc, mag er ons niet
van weerhouden belangstelling te to
nen voor ons staatkundig leven en ons
te verdiepen in de vraagstukken, die
op dit terrein aan de orde zijn.
Met de belangstelling voor politieke
zaken is het inderdaad over 't algemeen
treurig gesteld. Slechts een kleine min
derheid van ons volk interesseert zich
ervoor. Gevolg daarvan is, dat de ken
nis op dit gebied buitengewoon gering
is. En dat is heus niet alleen het ge-
yal bij de brede massa, maar evenzeer
in de kringen van intellectuelen. Wij
zijn nogal eens in de gelegenheid onge
merkt daarnaar een onderzoek in te
stellen, maar het resultaat is meestal
bedroevend. Men krijgt de onzinnigste
antwoorden op de meest eenvoudige
vragen. Van de internationale politiek
begrijpen de meesten weinig of niets.
De kennis van de partijbeginselen in
ons land en van de partijverhoudingen
laat enorm veel te wensen over. De par
tijkeuze berust bij zeer velen slechts
op traditie of op zeer simpele, dikwijls
bijkomstige overwegingen, die niet de
kern van de zaak betreffen. Het per
centage dergenen, die welbewust kie
zen en hun keuze met goede argumen
ten kunnen verdedigen is veel te klein.
Ter verontschuldiging zou kunnen wor-
(Jen aangev.oerd, dat de nationale en in
ternationale politiek zo gecompliceerd
zijn en dat voor een goede beoordeling
tegenwoordig een zo uitgebreide kennis
nodig is van allerlei problemen, dat het
voor de niet geletterde burger vrijwel
„Doch Jezus zweeg stil"
(Matth. 26 63)
Eindelijk is het dan zover. Het San
hedrin heeft zijn zin gekregen. De door
hen gehate Jezus is in hun handen. Nu
zullen zij, die zo menigmaal door Hem
veroordeeld zijn geworden, Hem oor
delen, Hem veroordelen, des doods
schuldig verklaren. Aanschouw in de
geest dit rechterlijk toneel, in de zaal
van het paleis van Kajafas. Kajafas is
in deze rechtzitting de voorz. De raads
lieden die met hem hebben te oorde
len zitten rondom hem geschaard. Span
ning is op hun aller gezicht te lezen.
Duivelse haat straalt uit hun ogen. Voor
hen staat Jezus, de Onschuldige, die
nog nooit iets onbehoorlijks gedaan
heeft. Doch Hij moet des doods schuldig
verklaard worden, koste wat het kost.
Een hele rij getuigen is tegen. Jezus
opgeroepen. Doch het zijn allen valse
getuigen. De één zegt dit en de ander
'weer wat anders. Een ieder probeert Je
zus in staat van beschuldiging te stel
len. Doch de getuigen zijn niet een
parig. Zij praten langs elkaar heen of
spreken elkaar tegen. Hoe zal het vijan
dige hai't van de leden van het Sanhe
drin gepopeld hebben van ongeduld.
Want zo vordert men niet. Om Jezus te
kunnen oordelen m.oet men minstens
twee getuigen hebben die hetzelfde ver
klaren. Tenslotte komt er een oplossing
Daar komen ten laatste twee valse ge
tuigen die zeggen dat zij Jezus hebben
horen zeggen: Ik kan de tempel Gods
afbreken en in drie dagen weder op
bouwen. Doch precies schijnt het ge
tuigenis van deze twee ook niet met el
kander in overeenstemming te zijn.
Want Marcus tekent er bij aan Mc. 15
59: ,,En alzo was ook hun getuigenis
niet eenparig." Maar een klein verschil
mag niet hinderen. Men moet nu de
knoop door zien te hakken. De rechts
zitting moet tot een voor hen bevredi
gend einde komen. Daarom gaat de
voorz. staan en zegt tot Jezus: „Ant
woordt gij niet? Wat getuigen dezen te
gen U?
Het was voorwaar voor Jezus niet moei
lijk geweest om_ alle valse beschuldigin
gen te weerleggen, om ook deze laatste
twee van de valsheid van hun getuige
nis te overtuigen. Want Zijn woorden
waren verdraaid, in een vals daglicht
gesteld. Men gaf er een betekenis aan
die Jezus er nooit in gelegd had. Doch
Jezus doet dit niet. „Doch Jezus zweeg
stil". Waarom toch? Omdat Hij daar
stond als Borg voor de Zijnen. In de
plaats van Zijn volk. Zo gezien krijgen
deze woorden voor de kerk diepe bete
kenis, rijke zin. Want indien wij daar
hadden moeten staan dan zou men geen
valse getuigen hebben behoeven op te
roepen. Dan waren er velen te vinden
geweest, die naar waarheid zouden heb
ben kunnen getuigen tegen ons. Vele
beschuldigingen had men dan tegen ons
in kunnen brengen. Men had ons kun
nen beschuldigen van afgodendienst,
beeldendienst. Godslastering, sabbaths-
ontheiliging, ongehoorzaamheid aan on
ze ouders. Men had ons kunnen be
schuldigen van doodslag, overspel, dief
stal, liegen en bedriegen en het begeren
van allerhande dingen welke God ver
boden heeft. Dan had alles waar ge
weest. Want wij hebben immers tegen
„al" Gods geboden zwaarlij k gezondigd
Deze overtreden met gedachten, woor
den en werken. Wanneer al deze be
schuldigingen tegen ons ingebracht zou
den zijn geworden, dan hadden wij be
schaamd het hoofd moeten buigen, stil
zwijgend alle beschuldigingen moeten
beamen. Dan zou het doodsvonnis over
onze hoofden hebben moeten klinken.
Hoe gauw zouden wij, gij en ik, ons
zelf dan verontschuldigd hebben, doch
de getuigen zouden niet te weerspreken
zijn geweest.
Gaat gij nu de betekenis van het zwij
gen van Jezus al verstaan?
Wanneer gij nog nooit in staat van
beschuldiging gesteld zijt voor Gods
rechterstoel door de Heilige Geest, die
de wereld, de zondaar overtuigt van
zonde, gerechtigheid en oordeel, dan zal
het zwijgen van Jezus u weinig zeg
gen. Dan is Hij als de zwijgende Borg
voor u niet noodzakelijk, gepast, dier
baar en boven alles beminnelijli. Dan
hebt gij de honing der genade nog niet
leren zuigen uit deze woorden. Dan ver
volgt gij nog ijdel, lichtzinnig, zelf
genoegzaam uw weg o, verschrik-
■kellijke gedachte naar een vervloek
te, smadelijke en smartelijke, de eeu
wige dood. Jong en oud, allen die dit
leest, bedenk dit. Dan zal Jezus in het
gerichte Gods niet voor u, maar tegen
u getuigen. Dan zal Hij zeggen: Ik heb
gezwegen opdat gij, daar gij anders
eeuwig zoudt moeten zwijgen, niet zoudt
behoeven te verstommen. Doch gij hebt
in Mij niet geloofd, daarom m.oet gij nu
verstommen en het doemvonnis aanho
ren, om het ook eeuwig te ondergaan.
Die in de Zoon gelooft, die heeft het
eeuwige leven; maar die de Zoon on
gehoorzaam is, die zal het leven niet
zien, maar de toorn Gods blijft op hem.
Hoe geheel anders is het echter voor
diegenen, die door de Heilige Geest aan
hun zonden zijn ontdekt geworden. Die
zien zich geplaatst voor Gods rechter
stoel. De wet getuigt tegen hen, de
Satan wederstaal hen. En zij moeten
zwijgen. Want alles is waar. Zij moe
ten dit hartelijk belijden, dat is be
lijden met het hart. Ps. 51 wordt dan
beleefd. Zij kunnen niet andei's dan zeg
gen: Heere ik heb gedaan dat kwaad
was in Uw oog en dies ben ik Uw gram
schap dubbel waardig. Zij horen het
vloekvonnis in hun binnenste reeds te
gen zich uitspreken. En kunnen, noch
willen daar iets tegen inbrengen, 't Is
alles verdiend. Zij kunnen niet anders
zeggen dan: 'k Erken mijn schuld, die
U tot straf bewoog. Uw doen is rein. Uw
vonnis gans rechtvaardig. Er is dan
maar één weg, waardoor de schuldige
zondaar met God verzoend kan wor
den. Dat is de weg der genade. Dat is
Jezus Christus, die van Ziciizelf getuig
de: Ik ben de Weg, de Waarheid en het
Leven, niemand komt tot de Vader dan
door Mij.
Doch daar m.oet het oog voor geopend
worden. Want de door schuldbesef ge
troffen en verslagen zondaar is van
zichzelf overal blind voor. Hij moet in
alles geleid en onderwezen worden
door de Heilige Geest.
Eeuwig wonder van genade, wanneer
de Heilige Geest het zielsoog ontsluit
voor de schuldeloze, zwijgende Borg, die
gezwegen heeft, hoewel Hij spreken kon
Die zich des doods schuldig liet ver
klaren, hoewel Hij onschuldig was.
Waarom? Opdat gij die zoudt moeten
zwijgen in het gerichte Gods, niet zoudt
behoeven te verstommen. Opdat gij die
schuldig zijt, onschuldig verklaard, zoudt
kunnen worden. Opdat gij die de eeu
wige dood verdiend hebt, het eeuwige
leven zoudt kunnen verkrijgen. Want
voor dezulken is Jezus in de bres getre
den en heeft het gezegd: Vader, Ik wil
niet dat dezen in het verderf dalen,
want Ik heb verzoening voor hen ge
vonden.
Zalig degenen die door liet geloof
hieraan houvast mogen hebben.
Hebt gij dat reeds?
M.
Ds. H. e. V. d. Ent
Zo stootte de „Broedertrouw" door.
Het is wel „martelen" geweest voor de
sleper om het soms een halve meter
dikke ijs te breken, maar de pogingen
zijn niet zonder succes gebleven. Dins
dagmiddag arriveerde de sleepboot in
de Stellendamse haven waar ze een
flinke ruimte openbrak om de ingevro
ren vissersschepen uit hun gevangen
schap te bevrijden.
De belangstelling van de burgers en
de schooljeugd was bij dit evenement
uiteraard bijzonder groot. Zeer waar
schijnlijk is dit wel de laatste bedrij
vigheid geweest waarin het pittoreske
haventje, dat aan Stellendam een apart
karakter geeft, zich heeft mogen ver
heugen. Geleerd door de ervaring zul
len de vissers vermoedelijk de oude ha
ven niet meer gebruiken, de vaargeul
door het Zuiderdiep wordt steeds smal
ler en ondieper en de Kwade Hoek, die
op weg naar zee eveneens moet wor-
onmogelijk is daarover te beschikken.
Het is inderdaad zo, dat om een oordeel
te kunnen vormen over alle binnen- en
buitenlandse actuele vraagstukken, die
telkens weer de aandacht vragen, een
omvangrijke kennis nodig is van staats
rechtelijke, historische, aardrijkskundi
ge, economische, sociale, financiële en
andere onderwerpen, die men alleen i
kan verkrijgen door brede studie van
al deze terreinen. Beroepshalve kan j
men deze kennis in meerdere of min
dere mate slechts aantreffen bij politici
en journalisten, die er zich dagelijks
mee bezig moeten houden. Van andere I
kan bezwaarlijk gevergd worden dat ze
er zich zo intens in verdiepen. Maar dat
is ook niet nodig. Wel kan men o.i. de
eis stellen, dat ieder staatsburger in
teresse toont voor de zaken van het pu
blieke leven, dat hij de kranten goed
bijhoudt, die niet alleen het nieuws ge
ven, maar dikwijls ook oriënterende ar
tikelen wijden aan de actualiteiten en
dat men poogt althans de grote lijnen
en de hoofdzaken ervan te begrijpen,
ten einde op grond daarvan zijn stand
punt te bepalen. De dag- en weekbla
den en het zij in alle bescheidenheid
gezegd: ook „Eilanden-nieuws" doen
hun uiterste best ook op politiek gebied
de zo nodige voorlichting te geven.
Maar er zijn helaas nog al te veel le
zers, die zich daarvoor niet interesseren
en zulke artikelen welbewust overslaan
Er is een kern, die wel meeleeft, maar
deze is veel te klein.
Zo tobben ook de politieke partijen,
zij het de één in sterkere mate dan de
ander, met het euvel van de te geringe
belangstelling. Hun ledental is in ver
houding tot hun kiezerskorps veel te
klein, terwijl hun vergaderingen slechts
matig worden bezocht. Wat men ook
probeert en geprobeerd heeft om hierin
verandering te brengen, alles stuit af op
gebrek aan belangstelling. Op deze ma
nier wordt het aantal dergenen, die de
partijen regeren, die de dienst uitmaken
en de beleidslijn bepalen, in feite steeds
kleiner. Daardoor krijgen de partijen
weer het verwijt, dat alles te veel in
kleine kring wordt bedisseld, maar men
vergeet, dat dit de schuld van de kiezers
zelf is, althans ten dele. De democratie
d.w.z. de volksinvloed, wordt niet al
leen gerealiseerd via de verkiezingen
voor de vertegenwoordigende lichamen
maar evenzeer door een zo groot mo
gelijke deelneming van de kiezers aan
het georganiseerde partijleven. i
Speciaal in het opmaken van
B. V. d. VEER
Telefoon 2682 Westdiijk 36
MIDDELHARNIS
Natuurlijk spelen nog andere facto
ren een rol op dit terrein. Om bij de
binnenlandse politiek te blijven, de ver
schillen tussen de diverse partijen wor
den steeds kleiner, De strijd om het on
derwijs is geëindigd met de gelijkstel
ling, zodat op dit gebied de tegenstel
lingen praktisch weinig of niet meer
openbaar worden. In de sociale sector
bieden alle partijen tegen elkaar op in
progressiviteit, zodat ook daar van enig
onderscheid weinig te bespeuren valt.
Over de buitenlandse politiek is men
het meestal roerend eens. De defensie
levert in principe ook geen moeilijk
heden meer op sedert de socialisten af
stand deden van het gebroken geweer-
tje. In de economie zijn tegenwoordig
alle prominenten aanhangers van de
leer van Keynes, tot welke partij ze ook
behoren. En zo kunnen we doorgaan.
Het is dus geen wonder, dat vele kiezers
zich afvragen of een verkiezing eigen
lijk niet wat is gaan gelijken op een
schijnvertoning. De vorming van brede
basiskabinetten werkt dit uiteraard nog
in de hand. Maar het gevolg van dit al
les kan niet anders zijn dan een sterk
verminderde publieke belangstelling.
En toch, ondanks al deze overwegin
gen en constateringen blijven we erbij
dat we met het afnemen van deze be- I
langstelling en de vermindering van po-
litieke kennis op de verkeerde weg zijn.
Op deze wijze wordt de volksinvloed i
ondermijnd en het gevaar voor een mo- j
derne oligarchie regering van weini-
gen steeds groter. Daarom is het
dringend nodig deze fatale ontwikkeling
om te buigen en dit kan naar onze me
ning het meest efficiënt gebeuren als
we proberen onze opgroeiende jeugd
reeds op de scholen te interesseren en
te activeren voor de zaken van het pu
blieke leven. Over het „hoe" echter in
een volgend artikel.
Zaterdag 9 maart a.s. heeft Middelharnis en daarmee het gehele eiland Goe-
ree-Overflakkee zijn honderdjarige Op die datum is het een eeuw geleden
dat mejuffr. Titia Jacoba Slis, in een van de patriciërshuizen op de Voor
straat, als dochter van de welgestelde reder Pieter Leendert Slis, als de jong
ste kind op één na, van de zes kinderen, werd geboren. In nog tamelijk rede
lijke welstand hoopt zij morgen Zaterdag deze uitzonderlijke hoge leeftijd
die slechts voor weinig mensen is weggelegd, bereiken.
i5^SiSiS5S;S^5ïSs£s£ï£^^^^S^^S^S5SSs£\Ss£^£sS£\£^^£ïS£ï^^
VOORSTRAAT 36
SOLIDE, VLOTTE
TERUGBETALING
STRIKTE
GEHEIMHOUDING
OPGERICHT 1849
Onder voortdurende controle van de Nederlandse Spaarbankbond (be
schermvrouwe H.M. de Koningin) en de Nederlandse Bank.
De beschaafde honderdjarige dame,
mejuffrouw Titia Jacoba Slis
In die vervlogen eeuw is de wereld
wel totaal veranderd en ook de mensen
met de jaren, maar het leven van mej.
Titia Slis is stillekens heengegleden en
zij heeft deze veranderingen rustig
langs haar heen laten gaan.
Zoals gezegd woonde zij eerst in het
ouderlijk huis op de Voorstraat, daar
na in het huis Kaai 3, dat zij nu nog
bewoond. Vanuit de statige voorkamer
in dit huis heeft zij een prachtig uit
zicht op de binnenhaven, waar vroe
ger de vissersschepen lagen, waarvan
er vele eigendom waren van haar va
der en later van haar broer, de bij ve
len nog wel bekende reder Jacob Slis.
Een eeuw geleden was Middelharnis
nog een van de belangrijkste vissers-
plaatsen van ons land. Als de vloot
thuis was en zich weer klaar maakte
voor de haringvangst lag de haven vol
schepen en was het een geweldige
drukte aan het Vingerling en ook op de
werf van Peeman, waar de schepen
werden nagezien. Er werden op deze
werf ook nieuwe sloepen gebouwd en
juffrouw Titia kon zich nog heel goed
de stapelloop van zo'n nieuw schip
herinneren. Dat was een feestelijke ge
beurtenis en met de broers en de zus
den gepasseerd wordt steeds vervaarlij-
ker, waartegen de nieuwe Deltahaven
grote voordelen biedt. Binnen korte
tijd zal deze haven geheel gereed zijn.
Op de voorplecht staat dhr. Woud
stra, gem. secretaris van Stellendam,
die samen met weth. C. Moyses het
grootse karwei aan boord heeft mee
gemaakt en zo van nabij de moeite die
liij zich met medewerking van b. en w.
en de raad heeft getroost een sleepboot
te charteren (de raad stelde een crediet
beschikbaar) bij ieder afbrokkelend
stuk ijs beloond ziet.
De Stellendamse vissers,
zijn uit het ijs verlost.
Het heeft hen deze winter,
wel heel veel geld gekost.
Zodat men ook daarnaar
Niet meer opnieuw verlangt
't Is hard wanneer je buurman
Die zelfde tijd veel vangt!
We zullen dan ook hopen
Maar dan ook zeer bepaald
Dat de geleden schade
Weer vlug wordt ingehaald!
VOOR BETER 1^
l^"^ -— NflflR DE
IV|iPDeLHRRNIS-TEL:Z3Z8
sen heeft zij meermalen zo'n tewater
lating meegemaakt.
Intussen is de Middelharnisse Visserij
teniet gegaan; na de eerste wereldoor
log zo ongeveer in 1918 waren er
geen sloepen meer. Vanachter de ramen
van het huis op de Kaai heeft juffrouw
Titia, vermoedelijk in stille verwonde
ring deze veranderingen zien voltrek
ken. Nu is er een druk verkeer langs
het huis, vlak bij het stoplicht, waar
vaak files auto's wachten, die, wanneer
het licht groen slaat, voortsnellen naar
de veerboot aan de Rijkshaven.
In het huis zelf is alles stil en een
voudig gebleven, hoewel niet in alle
opzichten. De dames Slis juffrouw
Slis heeft n.I. heel lang met haar zus
ter Marie die 88 jaar is geworden sa
men gewoond wisten zich toch wel
aan de tijd aan te passen. Aan de mid
delen daartoe ontbrak het niet en zo
was het huis op de Kaai een van de
eerste, waarin centrale verwarming
werd aangelegd en zéker het eerste
huis dat van een lift werd voorzien,
naast velerlei andere gemakken.
Herinneringen
Het gezin van reder Pieter Slis telde
acht kinderen. Titia was de jongste op
een na. Aan bijzondere gebeurtenissen
is haar leven niet rijk geweest. En als
wij deze week in een vraaggesprekje,
waartoe zij gaarne bereid bleek, vroe
gen wat zij zoal aan bijzonders beleefd
mocht hebben, gingen de gedachten van
de oude dame ineens met een grote
sprong heel, heel ver terug, bijna ne
gentig jaar; naar de tijd toen zij op
kostschool ging in Zevenbergen. Vader
Slis wenste beslist goed onderwijs voor
zijn kinderen en Flakkee bood daar
toen nog geen gelegenheid voor. Uit die
kostschooltijd duiken nog allerlei herin
neringen op, van een bank, die omviel
en een inktpot, die zich over haar en
(Zie vervolg pag. 2 Ie kolom)
MUZIEKHANDEL
MIDDELHARNIS
