wÈÊÊ ■Whv
De ,,Haringvliei" in hei ijs
Isgang op het
Haringvliet
De Hervormde
Synode over de
kernwapens
Zilveren huwelllksjubiieum bruids
paar S. Dekker-Meijer Nieuwe Tonge
Meditatie
Hoe zul! gij ontvlieden?
BERNARD ZN.
FSC.KORTEWEGsZOON
Vrijdag 11 januari 1963
No. 3154
Chr. SÏREÏIICBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Voor platen en
platenspelers
In memoriam
de heer C. J. Op den Brouw
Grootse hulde voor prestaties op sociaal
en maatschappelijk gebied
Fruitmanden en Fruitbakjes
»*^e ^rultcentrale"
PRINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijk
Tel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avonds Tel. 2017 Giro 167930
Verschijnt tweemaal per iveek: dinsdag- en vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS 2,15 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
1.
Na de serie van zes artikelen over
Het V probleem der atoomwapens",
waarin we een uitvoerig overzicht ga
ven van het vraagstuk zelf en tevens
onze eigen visie daarop hebben uiteen
gezet, willen we nu in aansluiting daar
op nader ingaan op het Herderlijk
Schrijven van de Generale Synode der
Ned. Herv. Kerk, getiteld; „Het vraag
stuk van de kernwapenen", waarin na
dere beschouwingen worden gegeven
over oorlog en vrede en speciaal over
het gebruik van de atoomwapens.
Doordat de Synode tot de conclusie
kwam, dat tegen dit gebruik een on
voorwaardelijk „neen" moet klinken,
heeft dit geschrift in ons land heel wat
deining en rumoer veroorzaakt. Er is
niet alleen in de kerkelijke pers, maar
ook in de dag- en weekbladen van
niet-kerkelijke signatuur veel over ge
schreven en gepoleniseerd, de kwestie
is in de Eerste Kamer aan de orde ge
weest en zal .binnenkort ook in de
Tweede Kamer bij de behandeling van
de begroting van Defensie besproken
worden, staatssecretaris Calmeyer heeft
ter bestrijding van het standpunt van
de Synode een uitvoerige brief geschre
ven aan de hoofdlegerpredikant van
welke brief we een afschrift hebben en
die we dus in onze beschouwingen kun
nen betrekken en vele prominente
figuren in ons land hebben er zich over
uitgelaten. Het is dus wel van belang,
dat wij ons standpunt hieromtrent be
palen en dat is vooral nodig voor hen,
die tot de Hervormde Kerk behoren.
Schrijver dezes is zelf Hervormd, dus
hij behoeft er niet als buitenstaander
over te schrijven.
Alvorens tot de zaak zelf over te
gaan, willen we graag een prealabele
kwestie aan de orde stellen, n.l. deze:
ligt het op de weg van de leiding ener
kerk officieel richtlijnen, aanwijzingen,
voorschriften of hoe men het noemen
wil, te geven inzake allerlei vraagstuk
ken, die niet direct op kerkelijk-gods-
dienstig terrein liggen, doch allereerst
de politieke, sociale, culturele en ande
re sectoren van onze samenleving ra
ken? Het is beslist nodig, deze vraag
eerst te beantwoorden, want hierover
heerst veel verschil van mening. Het is
merkwaardig, dat de synoden van an
dere protestantse kerken zelden of nooit
in dit opzicht van zich laten horen. Die
bepalen zich tot zuiver theologische,
kerkelijke en organisatorische aangele
genheden, maar denken er niet aan zo
als de Hervormde Synode doet vrijwel
aan de lopende band allerlei uitspraken
en beschouwingen te publiceren over de
meest uiteenlopende onderwerpen. Het
is opvallend, dat juist de kerk, die ver
reweg het meest heterogeen van sa
menstelling is, zich hiermee bezig
houdt, terwijl b.v. de Gereformeerde
Kerken en het episcopaat van de
Rooms-Katholieke Kerk, die een veel
groter eenheid vormen, dit niet doen.
Men kan zeggen: bij de laatste is het
niet of minder nodig. Maar enerzijds
moet gezegd worden, dat synodale uit
spraken door de Hervormde Kerk, in
welke gemeenschap een babylonische
spraakverwarring heerst op allerlei ge
bied, toch wel het allerlaatst verwacht
zouden mogen worden. Nochtans is die
synode er permanent mee bezig met
het gevolg, dat haar uitspraken vrijwel
altijd een storm van kritiek verwekken,
veel onrust en verwarring zaaien en
uiteindelijk heel weinig effect sorteren,
omdat de overgrote meerderheid der
kerkleden ze voor kennisgeving aan
neemt.
Toen in 1945 de „nieuwe koers" werd
ingeslagen, begon als gevolg daarvan
een systematische beïnvloeding van de
kerkleden door de leiding der Synode.
Geen enkele sector van het maatschap
pelijk leven ontsnapte aan haar aan
dacht. Allerlei raden en commissies
houden zich daarmee bezig en zij oefe
nen een onevenredig grote invloed uit
in de kerk. Men kan vrijwel geen on
derwerp bedenken of de synode heeft,
voorgelicht door deze colleges, er haar
licht over laten schijnen: de politiek, de
vakbeweging, het radiobestel, het on
derwijs, de sport, de sociale kwestie, de
boeren, het Nieuw-Guinea-vraagstuk,
het probleem van de vrede, de kern
wapens enz. Deze synode is dus bui
tengewoon actief op terreinen, die nu
niet bepaald direct tot haar geestelijke
bemoeienis behoren. Het is op zichzelf
al opmerkelijk, dat de leiding ener kerk
zich zo intensief met al deze dingen
bezighoudt, maar daar komt nog bij,
dat zij dit in verreweg de meeste ge
vallen zó doet, dat ze een zeer groot
deel van de kerk tegen zich in het har
nas jaagt. Het is met die synode n.l.
een vreemd geval. Ze telt 54 leden, be
horende tot alle ,modaliteiten", van
links-vrijzinnig tot rechts-gerefor-
meerd. Zij hebben dus zeer uiteenlopen
de opvattingen over theologische, poli
tieke, maatschappelijke en andere on
derwerpen. Nochtans heeft de kleine
kern, die de leiding der synode vormt,
meestal kans gezien haar zienswijze als
die van de hele synode aangenomen te
krijgen. We hebben dit altijd een
Vreemde zaak gevonden, omdat die
„kern" duidelijk het doorbraak-systeem
aanhangt en dit op zeer dynamische
wijze in de synodale publicaties accen
tueert. We kunnen dit alles hier niet
uitvoerig documenteren, maar ieder
weet, dat de synode vrijwel bij elk ha-
Hoe zullen wij ontvlieden, indien
wij op zo grote zaligheid geen acht
nemen?
(Hebreeën 2 3a.)
Het werk der engelen heeft een bij
zondere plaats in de uitvoering van de
raad Gods. Wij weten dat de kerk der
Reformatie zich zeer sterk gekeerd
heeft tegen de in de roomse kerk zich
ontv/ikkeld hebbende engelenverheer
lijking, en dit ten rechte. Toch valt het
te betreuren, dat ook in het leven van
het volk van God zo weinig aandacht
besteed wordt aan hetgeen de Heilige
Schrift over de engelen zegt.
Ook hierin toch vinden wij vele
woorden, die troostrijke beloften inhou
den voor Gods kerk. De Heere heeft
gezegd, dat de engelen gedienstige
geesten zijn, die tot dienst uitgezonden
worden, om dergenen wil, die de zalig
heid beërven. Het woord der engelen
door hen in de Naam des Heeren ge
sproken, is vast en bondig.
Wij lezen in het hoofdstuk, waarvan
wij nu een gedeelte overdenken, dat
alle overtreding en ongehoorzaamheid
aan het engelenwoord, rechtvaardige
vergelding ontvangen heeft.
Waarop ziet dit tweede vers van dit
hoofdstuk in het bijzonder?
Dat ziet in het bijzonder op de wet
des Heeren, die wel door God aan het
volk van Israël gegeven is, maar door
de dienst van engelen, zoals v/ij in Gods
Woord lezen. Deze, door middel van de
engelen gegeven wet, predikt vloek en
toorn aan allen, die dezelve ongehoor
zaam zijn. Maar als dan het door enge
len gesproken woord zo zv/are vergel
ding predikt aan hen, die ongehoor
zaam zijn, „hoe", vraagt de apostel,
„zullen wij dan ontvlieden als wij op zo
grote zaligheid geen acht nemen."
De apostel spreekt hier van hetgeen
in het Evangelie geopenbaard is, n.l. de
boodschap van Gods vrije genade, die
niet door de engelen, Gods dienaren,
maar door Jezus Christus, zijn eigen,
natuurlijke en eniggeboren Zoon op de
aarde gepredikt is. God liet Zijn wet,
die heilig en volmaakt is, door de dienst
der engelen in de hand van Mozes leg
gen, maar Zijn Evangelie heeft hij in
de hand van Zijn Zoon gelegd en door
lïemi cp düzc iarde doen verkondigen.
Paulus spreekt hier van het acht ne
men op deze boodschap, hetwelk onze
dure roeping is en hij gewaagt vragen
derwijze van het ontzaggelijke van de
toorn des Lams, welke komen zal over
hen, die dat Evangelie versmaden en
het bloed des Nieuwen Testaments on
rein achten.
Wat staan wij er doorgaans toch wei
nig bij stil, welke machtige verant
woordelijkheid wij dragen, wanneer dat
Evangelie ons gepredikt wordt. In dat
Evangelie wijst God de zondaren, die
allen zonder onderscheid, onder het
oordel der eeuwige vervloeking liggen,
op het Lam Gods, Dat de zonde der we
reld wegdraagt. In deze boodschap no
digt Hij, tot wie Hij naar Zijn welbe
hagen Zijn Evangelie zendt, om in Jezus
Christus te zoeken, wat ons tot het
leven van node is.
De apostel vat heel de Evangelie
boodschap samen in de woorden: „zo
grote zaligheid", want hij kon niet
zeggen wat er in de Heere te vinden is.
Het is vrede met God, verzoening,
vreugde en eeuwige blijdschap; het
verlost worden van zonde en schuld,
van vervloeking en oordeel om in te
gaan in Zijn zalige gemeenschap, en dat
alles door Hem in Wie zijn Evangelie
vlees en bloed geworden is.
Hij vraagt dan ook: „Hoe zullen wij
ontvlieden?" alsof hij zeggen wil, waar
zult gij u bergen, wanneer gij, geleefd
hebbende onder die verkondiging, on
bekeerd voor God verschijnt. Hoe zult
gij u verantwoorden, wanneer gij gewe
zen zult worden op de grote bemoeie
nissen Gods, die Hij met u hield en
waaronder gij niet vernederd werd?
Ontzaggelijk, zo zegt hij, zal het zijn
om in de handen van de levende God
te vallen, omdat ge in het versmaden
van deze boodschap niet engelen of
mensen gesmaad hebt, maar Gods eigen
Zoon hebt veracht.
Mijn waarde lezer, dit is een woord
dat met heilige ernst tot u komt. Hoe
zult gij ontvlieden? Geeft acht op alle
bemoeienissen die God met u houdt.
Die zijn vele en velerlei. Niet alleen,
dat Hij u spijs en drank verschaft, u
kleedt en dekt, u schenkt wat ge tot de
vervulling van uw levensbehoefte en
veelal ook tot veraangenaming van uw
leven behoeft, ja, dat Hij u spaart en
draagt, maar bovenal, dat Hij op de
deur van uw hart geklopt heeft en nog
klopt. Toen gij u nog niet bewust waart
dat ge leefdet, naderde de Heere reeds
tot u om aan uw voorhoofd, dat teken
van Zijn verbond te hechten, waarin
ons gezegd wordt, dat alhoewel v/ij in
het rijk van God niet kunnen komen,
nochtans Hij in Zijn wijsheid een weg
uitdacht, waarlangs een diep verloren
volk nog tot Zijn gemeenschap komen
kan.
Hij deed u leven onder de bearbei
ding door middel van Zijn Woord, on
der vermaningen en waarschuwingen
van godvrezende ouders, of onder het
gebed van Zijn volk. Ja, wat meer is,
Christus Zelf verschijnt door middel
van Zijn Woord telkenmale aan de
poort van uw leven om daar te betui
gen, dat bij Hem duurachtig goed en
gerechtigheid is. Neen, Hij heeft geen
lust in uw dood, maar Hij staat aan de
deur en Hij klopt.
In Zijn Woord dat Hij tot u zendt,
nodigt Hij u door u als een zondaar te
laten zaligen en u als een vijand met
God te laten verzoenen. Hij neemt in
Zijn woorden al uw bedenkingen en
verontschuldigingen weg. Hij immers
zegt: „Al hebt ge met vele boeleerders
geboeleerd, keert nochtans weder tot
Mij: al waren uv/ zonden als scharlaken
Ik zal ze maken als witte wol". Hij zegt
machtig te zijn om uw schuld, hoe
groot die ook zijn moge, weg te nemen,
om u van al uw smetten te reinigen en
verklaart u mst nadruk, dat gij voor
Hem nimmer een hopeloos geval zijt.
En nu vragen wij ons af, hoe zullen
wij ontvlieden? De Heere zal tegen u
zeggen: Ik ken de schuld van uw ver
doemenis niet! Die schuld is alleen bij
ons, omdat wij niet gewild hebben, dat
Hij Koning over ons zijn zou.
Daar, en daar alleen, ligt de oorzaak
van onze ondergang. Neen, dit betekent
niet te zeggen alsof de mens nog enige
krachten in zichzelf overgehouden had,
of alsof het enkel aan zijn willen liggen
rer uitspraken, die politieke problemen
raakten, lijnrecht inging tegen de com
munis opinio in onze rechtse partijen en
het socialisme in de kaart speelde. Voor
ons is het altijd een onopgeloste vraag
geweest, hoe het mogelijk is, dat vele
rapporten en verklaringen zonder of
bijna zonder tegenstemming erdoor gin
gen. Zo is het laatste produkt der sy
node, de beschouwing over de kernwa
pens, aangenomen met slechts twee
stemmen tegen! En dat terwijl men
vooraf kon weten en achteraf is ge
bleken, dat alle politieke partijen be
halve de P.S.P. en de C.P.N, het met
het standpunt der synode radicaal on
eens zijn. Zelfs vooraanstaande verte
genwoordigers van de gereformeerde
richting in de synode hebben ervóór ge
stemd!
Wat blijkt hieruit? Naar ónze me
ning dit, dat de synodeleiding uitne
mend de kunst verstaat van mentale
gelijkschakeling en dat het wél heel
moeilijk schijnt te zijn weerstand te
bieden aan de theologisch gerichte en
met dialectische methoden gevoerde ver
dediging van de eigenlijke leidslieden
dezer synode. In ieder geval staat het
vast, dat deze synode beslist niet na
mens de kerk spreekt. Ze doet wel
alsof, maar achteraf blijkt steeds, dat
een zeer groot deel van de kerkleden
het met haar uitspraken helemaal niet
eens is en daar zelfs diametraal tegen
over staat. We hebben ons al dikwijls
afgevraagd hoelang dit nog duren moet.
Er is in de Hervormde Kerk een groei
ende oppositie tegen de dictatuur dezer
theologen, die niet alleen de kerk zelf
in verwarring brengen, doch pok onrust
zaaien in politieke partijen, bij het
christelijk onderwijs etc. En ze zijn
niet van plan hiermede op te houden.
Het gaat erop lijken, dat de Roomse
Kerk misschien nog eer bevrijd zal zijn
van de oppermacht der Romeinse Curie
dan de Hervormde Kerk van de alleen
heerschappij dezer protestantse kerk-
prelaten! Deze kerk moge dan een z.g.
presbyteriale regeringsvorm hebben
de ordinantie voor de ambtelijke ver
gaderingen begint heel democratisch
van onderop bij de kerkeraad en klimt
dan via classis en provinciale vergade
ring op naar de generale synode de
praktijk is juist andersom. De Hervorm
de Kerk is in wezen een synodocratisch
instituut en ze openbaart dit o.a. in
haar uitspraken.
Wij geloven, dat het beslist niet op
de weg ligt van de leiding der Her
vormde Kerk om zich uit te spreken
over alle mogelijke actuele vraagstuk
ken. We willen niet zover gaan te be
weren, dat de kerk zich met niet-theo-
logisch-kerkelijke aangelegenheden niet
mag bemoeien. Er kunnen omstandig
heden en situaties zijn, waarin dit no
dig is. Maar waarom een kerkleiding
zich telkens weer moet uitspreken over
allerlei omstreden kwesties zoals Nieuw
Guinea, de bewapening etc. is ons een
raadsel. Ze weet tevoren, dat ze in de
kerk nog meer strijd en verdeeldheid
zaait dan er al is en dat menigeen haar
optreden ten sterkste afkeurt. In plaats
van bindend xverkt dit ontbindend. Ze
denkt constructief te werken, maar het
is destructief. Wij hebben er ons al lang
over verwonderd, dat het „niet-door-
gebroken" deel der kerk dit alles maar
„neemt." Wanneer staat er eens een
Hervormde ,pater Van Kilsdonk" op,
die de Haagse „curie" onder schot
neemt?
Als we naar een verklaring zoeken
van dit hardnekkig volgehouden sy
nodale optreden, kunnen we niets an
ders vinden dan het streven van de
topleiding der toonaangevende kringen
in de kerk om dwars door alle tegen
stand heen te pogen haar ideeën te pro
pageren en ingang te doen vinden. De
dikwijls felle reacties vermogen dit
streven niet te matigen of te doen op
houden. Voor ons staat het echter
vast, dat dit alles de geestelijke en ker
kelijke atmosfeer in de kerk allesbe
halve bevordert, integendeel, het werkt
sterk desintegrerend.
Dit moest ons van het hart vóór we
aan ons eigenlijk onderwerp beginnen!
MVZIEKHANDËL
MIDDELHARNIS
zou, in deze zin, dat de mens evengoed
zou kunnen willen als niet willen. De
mens wil niet, en wil in der eeuwigheid
niet als een zondaar gezaligd worden!
En daarvan overtuigt Gods Woord ons
op vele plaatsen.
Gelukkig wanneer wij die schuld van
onze onwil persoonlijk leren kennen, en
wanneer wij onszelf als die vijand door
Gods genade moeten aanmerken.
Dan zal het ons een oorzaak van ver
wondering worden, dat Hij, Die alle
macht heeft in hemel en op aarde, ook
machtig is om een onwillig volk op de
dag van Zijn heirkracht gewillig te
maken.
Een volk, dat hier zichzelf als schul
dig aan Gods wet heeft leren kennen,
ook in die zin, dat zij gewaar werden,
dat het Evangelie van Gods genade te
gen hen getuigde. Een volk, dat met de
vraag van de apostel zelf werkzaam
geweest is en heeft moeten antwoorden
dat er geen ontvlieden was en geen
verberging voor dat aangezicht, maar
dat een verberging gevonden heeft in
Die, Die zal zijn een verberging tegen
de vloed, en als een schaduw van een
zware keisteen in een dorstig land.
Hoe zullen wij ontvlieden? Christus
staat aan de poort van ons leven, nu
nog kloppende. Dat Hij aanstonds daar
niet wenende sta, als eenmaal aan Je-
ruzalems poorten, zeggende: „Jeruza
lem, Jeruzalem, hoe menigmaal heb Ik
u bijeen willen vergaderen als een hen
haar kiekens, maar gij hebt niet ge
wild." (Want dan zal ook Jeruzalems
oordeel het onze zijn: „Uw woonstede
worde u woest gelaten."
Rotterdam.
Ds. A. Vergunst
VOOR BETER
- Z**^ -----" NBIID ni
NAAR DE
MIDDELHRRNIS - TEL.:Z328
MIDDELHARNIS
In de ouderdom van 72 jaar is op 8
januari plotseling overleden de heer
Cornells Jan op den Brouw, gepens.
wachtm. bij de rijkspolitie en na zijn
pensioen administrateur bij de woning-
taouw-vereniging „Middelharnis".
De heer Op den Brouw, die ongeveer
7 jaar in dienst was bij de Woning
bouwvereniging, had zich voor deze in
stelling in de loop van de tijd onmis
baar gemaakt. Hij verrichtte al het ad
ministratieve werk, maakte de lonen
klaar, haalde de huur op, ontving nieu
we ledeni enz. kortom hij was de man
die van alles af wist en kon wel, het
wandelend vademecum van de vereni
ging worden genoemd. Nu hij zo plot
seling is weggevallen, zal het bestuur
enorm veel aan hem missen.
Hij was een zeer vriendelijke man,
die de huurders van de W.B. met raad
en daad bijstond en een geziene per
soonlijkheid in de gemeente. De begra
fenis is bepaald op zaterdag 12 januari
des n.m. te 2 uur.
Bierflesje door r^it bij burgemeester
van Ouddorp
Juist toen burgemeester Kleijnenberg
maandagavond naar bed wilde gaan en
zich daartoe reeds boven bevond, klonk
plotseling beneden in de huiskamer het
gerinkel van brekend glas.
Direct ging de burgemeester op on
derzoek uit; er was echter geen onraad
van het inbrekersgilde o.i.d. te bespeu
ren. Wel vond hij temidden van de glas
scherven een nog gevuld bierflesje, dat
vanaf de weg door de grote ruit moet
zijn gegooid. Vermoedelijk zijn hier
enige baldadige jongelui aan het werk
geweest, die hun straf vor deze daad
zeker niet zullen ontgaan.
Veerdiensten konden toch nog 3
diensten uitvoeren
De ijsgang op het Haringvliet is de
laatste dagen wel toegenomen, maar
toch konden de veerdiensten Middelhar-
nis-Hellevoetsluis de laatste dagen
woensdag en donderdag iedere dag
drie diensten heen en weer met twee
boten uitvoeren.
De eerste dienst vertrekt vanaf Mid
delharnis gewoonlijk om half negen uur
waarbij veel aanbod is van vrachtwa
gens om te worden overgezet. De laat
ste dienst kon nu ongeveer des middags
half drie worden uitgevoerd. Soms zijn
de veerboten dan niet eens afgeladen.
Dit vindt waarschijnlijk zijn oorzaak
dat vele vrachtwagens het veer Sluis-
De veerdienst Middelharnis-Hel-
levoetsluis krijgt meer en meer te
kampen met het ijs. Wij zien de
Haringvliet hier binnenkomen,
die even te voren op de rivier in
grote ijsschoUen had vastgezeten.
De havenmonding wordt met
sleepboten opengehouden. Als on.
ze lezers buiten het eiland deze
foto zien, zullen zij kunnen be
grijpen dat met deze ijsg'ang
die er vooralsnog niet beter op
wordt ook de post grote ver
traging ondervind en ook „Eilan-
den-nieuws" soms een dag later
dan normaal, bij hen in de bus
valt.
haven-Dintelsas prefereren, waar meer
dere diensten met 2 boten worden ge
varen.
De toestand op het veer Middelharnis
Hellevoetsluis kan ieder ogenblik ver
anderen; momenteel komt er nog niet
veel ijs van de bovenrivieren, als dit los
komt zal dit ongetwijfeld grotere moei
lijkheden brengen.
Zondag was het 25 jaar geleden dat
het echtpaar S. Dekker-Meijer te Nieu
we Tonge in het huwelijk.trad. Als pers
maken wij van zilveren huwelijksjubi-
lea gewoonlijk geen verslag, in dit geval
maken wij een uitzondering omdat op
de gehouden receptie te Dirksland de
gelegenheid! is waargenomen om de heer
S. Dekker te huldigen voor het vele
werk dat hij gedaan heeft op sociaal ge
bied, als voorzitter van het bestuur zie
kenhuis „Bethesda", als bestuurslid
van het Rusthuis ,De Goede Ree' en ook
voor het vele dat hij op maatschappe
lijk gebied heeft gepresteerd. Zo is hem
woensdag j.l. in het verenigingsgebouw
„De Schakel" te Dirksland door de Bond
van Verzendhandelaren in Nederland,
door het Bedrijfschap, door de Ned.
Bond van Exporteurs, vereniging van
Commissionairs en tal van andere orga-
nisaties meer grote hulde gebracht voor j
al het werk dat hij met inzet van zijn
gehele persoonlijkheid voor deze cor- j
poraties heeft gedaan. Het bruidspaar is
niet alleen rijk in de bloemen gezet
maar kreeg bij de vele hartelijke ge- j
lukwenisen tal van kostbare geschen- i
ken te aanvaarden.
- Op de receptie in, „De Schakel" te
Dirksland bemerkten we o.m. het be- I
stuur van het ziekenhuis „Bethesda",
vertegenwoordigers van het Alg. be
stuur Paulina van Weel ziekenhuis (de
voorz. burg. H. Bos kon niet aanwezig
zijn). Wel waren ér de directrice zr.
Korver, hoofdzr. Harder en meerdere
hoofdzusters; dr. G. Stoel, dr. Jessurun
en de heer van Oortmerssen; de predi-
kanten ds. B. J. Zaal Nieuwe Tonge, ds.
H. J. Smit Stellendam en ds. J. H. Vlijm
te Goedereede, als vriend ds. A. Boer-
tje v.h. te Herkingen, de hulppredikers
Kesting en Terlouw; voorz. en leden van
de Rotary-club; vertegenw. van de bond
van Verzendhandelaren, waarvan de ju-
bilaris voorzitter is; vertegenw. van de f
Veren, van Commissionairs, van de Cen
trale Veiling van diverse Coöperaties,
Boerenleenbank enz. enz., waaruit wel
bleek hoezeer de heer S. Dekker gezien
is en wordt gewaardeerd. j
Receptionist was de heer A. Graven-
deel, hoofd Chr. School te Nieuwe Ton-
ge, die de verschillende sprekers en
spreeksters het woord gaf. Eerst de oud-
ste dochter Adri Dekker, die pa en moe
feliciteerde en namens het gezin (8 kin
deren) een televisietoestel aanbood. Daar
na dhr. G. Dekker een broer uit Poor-
tugaal, die namens de familie een fraaie
fauteuil aanbood en namens neven en
nichten een pick-up. De heer J. L.
Meijer (zwager) bood namens de f am.
Meijer een snelkoker aan.
De secretaris van de Bond van Ver
zendhandelaren in Nederland, de heer
M. J. V. d. Wel bracht hulde aan de
bruidegom, voor de wijze waarop hij
de belangen van de bond dient, waarin
hij ook de bruid betrok, omdat deze
haar man zo vaak voor een reis naar
Den Haag moet afstaan. Op 13 maart
1958 is de heer S. Dekker tot voorzitter
gekozen en sindsdien heeft hij met orde
en gezag de bond geleid. Het was nu
een pracht gelegenheid op dit familie
feest, de jubilaris daarvoor hulde te
brengen. Spreker gewaagde ook van
grote waardering die de zuster-organi
saties voor hem hebben en noemde hem
de spil, waar alles om draait. Rustig,
met kennis van zaken, geleid door
Gods vertrouwen, wordt door hem lei
ding gegeven.
Hij bracht namens de Bond en de zus
terorganisaties zijn gelukwensen over
en onderstreepte dit namens de Bond
met een prachtig radio-toestel, passend
bij de televisie. Namens de diverse af
delingen bood hij een dia-projector aan.
Daarna namens het bedrijfschap een
reiskoffer en een dameskoffer namens
de bond van Binnenl. Groothandelaren.
Vervolgens boekwerken van de Ned.,
bond van Exporteurs; van de Ned, bond
van Fruitpachters een plaat voor de
pick-up; van de stichting vakblad
groente en fruit een boekenbon plus nog
een arm vol enveloppen met boeken- en
platenbonnen van diverse instellingen.
Van andere firma's een kist fruit en van
de bond zelf nog een geweldig groot
bloemstuk, dat het podium tussen de
vele andere bloemstukken en fruitman
den versierde.
(Vervolg pag 2, Ie kolom)
Speciaal in het opmaken van
B. V. d. VEER
Telefoon 2682 Westdijk 36
MIDDELHARNIS
