RTNBENDE'S NIEUW ROOD Hel probleem der atoomwapens Dankbetuiging koninklifk gezin Fi C KORTEHEGïZOOi Jvleditaiie BERNARDStZN. Erepenning, gewijd aan Koningin Wilnelmina Als 'i u bliefi", zei de Commissaris Vrijdag 14 december 1962 No. 3148 Chr. STRêEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN Het Rijsje uit Sinaï IVJOOR BETER It» Voor platen en platenspelers Zondagsdiensten artsen Betaling abonnementsgeld per giro Fruitmanden en Frnitbakjes BUITENLAND zotinescnijn met yólle teugen 35e jaargang PRINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijk Xel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avonds Tel. 20 17 Giro 167930 Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond ABONNEMENTSPRIJS 2,15 PER KWARTAAL ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm. Bij contract speciaal tarief. De conclusie uit wat voorafging moet ongetwijfeld deze zijn, dat in het atoom tijdperk, waarin we sedert 1945 leven, een nieuwe, derde wereldoorlog naar de mens gesproken slechts verhinderd kan worden door het behoud van het nu cleaire evenwicht tussen Oost en West. Ook een eenzijdig bezit der kernwapens bij liet Westen zou zoals de historie bewezen heeft, geen oorlog tengevolge hebben, maar een exclusief bezit ervan bij het oosten zou zonder twijfel het einde van onze vrijheid betekenen. Nu de kernwapens er eenmaal zijn, mogen we dankbaar zijn, dat het Westen, in ca- ni het machtige Amerika, ze in voldoen de mate bezit. Zij immers vormen, men selijkerwijs gesproken alweer, het be sehermende sOhild voor onze vrijheid. Intussen mogen we ons niet ontvein zen, dat de „balance of terror" altijd een precair, een bedenkelijk en ook betrek kelijk evenwicht blijft. Zij geeft geen iOO 'la zekerheid dat er todi niet door een misverstand, een onvoorzichtigheid of een paniek een druk op de knop zal plaatsvinden. Het risico van een atoom oorlog blijft aanwezig, maar in de hui dige verhoudingen lijkt het ons gering Groter zou het worden, wanneer Rood- China in het bezit van A en H-bommen Icwam, want de leiders van dat land van 5 a 6 honderd miljoen mensen redene ren heel cynisdh, dat er bij hen toch al tijd wel een paar honderd miljoen over- söhieten! Maar deze toekomstmogelijk heid buiten beschouwing gelaten, gelo ven we te kunnen zeggen, dat het juist de aanweizgheid van atoombommen is, waardoor de leans op het uitbreken van een derde wereldoorlog veel kleiner is dan toen er nog alleen conventionele wapens bestonden. Het lijlct ons aan ge rechte twijfel onderhevig of b.v, de Ko reaanse oorlog of de Cuba-crisis wel van plaatselijk karakter gebleven zou den zijn als er geen kernwapens waren geweest, die met een dodelijke dreiging boven de mensheid hingen. De Hervormde Synode deelt blijkens haar jongste geschrift over de kern wapens dit standpunt niet. We hopen daar later nog op terug te komen, maar we menen er goed aan te doen vast te stellen, dat zij met haar beschouwingen vrijwel alleen staat. Woordvoerders van alle politieke partijen, uitgezonderd na tuurlijk die van de P.S.P., die heel blij zijn met de uitspraak der Synode, stel len zich unaniem op het standpunt, dat de kernwapens niet eenzijdig kunnen worden afgeschaft. Ook de Partij van de Arbeid neemt in deze een zeer reëel en nuchter standpunt in. In een onlangs verschenen rapport over Oorlog en vrede in het atoomtijdperk" spreekt ze als haar mening uit: „Gezien de beslis sende rol van de kernwapens bij de liandhaving van het machtsevenwicsht is het ook voor de P.v.d.A. onmogelijk neen te zeggen tegen de kernbewape ning zolang de huidige situatie voort duurt". Dr. Van Rhijn, oud-minister (P.v.d.A.) schreef: „Voor het bewaren van het evenwicht zijn de atoomwapens van be slissende betekenis. Het is niet verant woord het militaire evenwicht ten gun ste van Rusland en China te verbreken. Het communisme is in wezen, theorie en praktijk agressief. Als het weet, dat het westen militair de mindere is, zal het toeslaan. Het westen zou zich dan alleen met conventionele middelen kun nen verdedigen en zou dus de zwakkere zijn. Eenzijdige atoom.ontwapening zou derhalve de kans op een oorlog niet ver minderen, maar deze juist uitlokken." En Prof. Patijn, Tweede-Kamerlid voor de P.v.d.A., heeft verklaard: „Men krijgt geen vrede door wapens buiten de wet te stellen vanwege hun versohrik- kelijkheid. De wereldproblemen tussen de mogendheden zijn niet op te lossen in een toestand van eenzijdige machte loosheid." Een ander socialistisch Ka merlid, dhr. Goedhart, zei dit voorjaar in de Tweede Kamer: „Men weet in het Kremlin, dat het niet mogelijk is de vrije wereld militair met één klap uit te schakelen, omdat het westen over een onvoorstelbaar grote vuurkracht be schikt, die zelfs na een verrassende Sov jet overrompeling meer dan groot ge noeg zou zijn om het Sovjet-rijk te ver nietigen. Daarom ziet het er niet naar uit, dat het Kremlin bijzonder veel lust zal voelen om het initiatief tot een grote kernoorlog te nemen." We hebben opzettelijk deze citaten uit socialistische kring gegeven, omdat daar altijd het meest de pacifistische ideeën ingang hebben gevonden. Het blijkt nu, dat de P.v.d.A. haar les geleerd heeft uit de jongste wereldoorlog en een rea- kstische kijk heeft op het probleem van Qe atoombewapening. De overgrote meerderheid in deze partij is gelukkig de mening toegedaan, dat onze vrijheid een zo kostbaar goed is, dat we zelfs de kernwapens in al hun potentiële af schuwelijkheid niet kunnen missen om naar te behouden. Ook in deze kring is men uitgenomen dan de pacifisten zoals Buskes, Schurer, Koopmans, Fran sen e.a. van mening, dat sedert 1945 bewezen is, dat de atoomwapens wel oegelijk preventief gewerkt hebben. Er IS uiteraard geen absolute waarborg, dat ze dit zullen blijven doen, maar dit ri sico moeten^we met zoveel andere op deze wereld 'nu eenmaal nemen. Bij het doordenken van het probleem van oorlog en vrede komen we steeds terecht bij deze vragen: wat zijn ener zijds de consequenties van eenzijdige ontwapening en anderzijds die van be- „Want daar zal een Rijsje voort komen uit de afgehouwen tronk van Isaï, en ene scheut uit zijne wortelen zal vrucht voortbren gen." (Jesaja 11 1) De Heere verheerlijkt en openbaart zich langs wonderlijke wegen. Hij wil de zichzelf verlieerlijken in de open baring van Christus en dat door de diepte van Adams val. Ja door de gru wel der zonde heen. Wie zal Zijn wijs beleid doorgronden? Wie kan zeggen wat doet Gij, en wie kan Zijn hand afslaan. De openbaring van Christus is dan ook wonderlijk, wanneer het van alle zijden onmogelijk is, betoont de Heere dat het mogelijk is bij Hem. De openbaring van Christus is dan ook troostvol, voor een erfenis die leer de, „Daar de angst der hel mij alle troost deed missen." Als Hij Zich open baart dan brengt Hij alles mee. Daarom is de openbaring van Christus ook God- verheerlijkend, omdat deze eindigt om God drieënig er in te prijzen. En het doorleefd wordt: „Gij hebt mijn wee klacht en geschrei veranderd in een blijde rei." De openbaring van Chris tus geschiedt door het geopenbaarde woord, door Gods Geest geschonken en toegepast, naar welke het geloosleven zich reguleei-t. Daarom is het geloofsle ven te toetsen aan het Woord Gods. Jesaja, als de Evangelist van het Oude verbond heeft bijzonder Gods kerk on derwezen betreffende de verborgenheid van Christus. Deze prediking door de godsdienst niet begrepen en niet aan vaard deed hem spreken (Jes. 5:3): Wie heeft onze prediking geloofd? Voor Gods v/are kerk was het ook tot rijke troost, omdat die het leerden, om door het on mogelijke van hun zijde, het mogelijke van Gods zijde te kennen. De komst van Christus staat in het teken van de worsteling der eeuwen: het vrouwenzaad, waartegen het slan genzaad briest met een helse, dodelijke vijandschap. De tekst staat in dit teken. Immers de horden uit Assyrië benauwen Juda. Jeruzalem, de Godsstad, schijnt een prooi te worden. Doch dan openbaart de Heere dat de poorten der hel. Zijn gemeente niet zullen overweldigen. En een Engel des Heeren stormt 185000 man van de aarde af. Assur zal uitgehouwen worden! Maar de tronk van Isaï zal dat nooit! Wel, en dat wijst Gods kerk op de strijd, ze is afgehouwen. Een tronk is het overblijfsel van een krachtige boom, die zijn Joladeren zijn takken, ja zijn stam verloren heeft, waar alle leven weggehouwen werd. Het is een ingrijpend beeld van ons leven, van de tronk van Adam, de gees teloos overgebleven tronk die dor en dood op aarde is. Ook deze tronk werd afgehouwen. Door de bijl van het recht Gods, als het rechtvaardig vonnis van wege de zonde, werd Adams tronk tot de dood overgegeven. Nooit, m.eer zou er nog één levend beginsel, in dezelve, uit dezelve uit voortkomen. V/at is de tekst dan troostvol, als ze wijst op de afgehouwen tronk van Isaï, die wèl zijn vruchten zal voortbrengen. Zeker, in de worsteling der eeuwen is ook deze levensboom bestreden, afge kapt. De duivel heeft met zijn trouwe bondgenoot de mens, wel getracht deze levensboom" te vernietigen. Een Saul, een Athalia, een Haman, een Herodus, hebben vreselijk gewoed maar niet ge- triumfeerd. Er zal een rijsje voortkomen. Straks roept een Johannes de triumf van 'UA 1 rijsje de kerk toe. Hoor: het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond en wij hebben Zijn heer lijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als de enig geborene van den Vader. En die scheut zal vrucht voortbren gen! Uit onze tronk in eeuwigheid geen leven meer. Maar dit rijsje brengt vruchten voort. Het wordt gevoed het heelt wortels, levende wortels. Zeker naar het vlees zouden de wortels kun nen worden aangewezen. Zie Isaï, Boaz, Juda, Jacob enz. Toch is het leven van deze scheut uit diepere wortels. Deze scheut wortelt in een drieënig God. Ze wortelt in de eeuwigheid. Waar naar het welbehagen Gods een verstorven Adams geslacht in Hem begrepen, ver koren, het leven werd verordineerd. Het zal vrucht voortbrengen, vrucht voor een ander, voor een in zichzelf vruchteloze kerk. Want voor mensenkinderen die zelf nog meenden vruchten te bezitten was deze scheut uit Isaï's wortelen tot een aanstoot. Een Farizeër, een rijke jon geling kunnen in Hem niet verheugd zijn. Doch een verstorven, zich in Adam kennende Kerk aanschouwt deze vrucht, henodigt deze vrucht, ontvangt deze vrucht, omhelst deze vrucht, roemt in deze vrucht. Ja, de scheut zal vrucht voortbrengen. En ik hoor Paulus roemen in het Rijs- je van Isaï. Hij is ons gegeven tot ken nis, tot gerechtigheid, tot heiligheid, tot volkomen verlossing. Opdat het zij: Die roemt, die roeme in den Heere. Daarover zingt de kerk: Zijn naam moet eeuwig eer ontvangen Men loov' Hem vrcyeg en spa. De wereld hoor, en volgt mijn zangen Met Amen, Amen na. Dirksland. Ds. P, Blok. wapening, inclusief die met atoomwa pens? Men kan er niet onder uit beide tegen elkaar af te wegen. Om met het laatste te beginnen: bewapening heeft ongetwijfeld het risico van oorlog in zich. Wie geen wapens heeft, kan zelfs niet oorlogvoeren. Het bezit van kern wapens daarom gaat het in de hui dige situatie betekent het risico van een atoomoorlog met alle verschrik kelijke gevolgen daarvan: miljoenen, do den, nog jarenlang stralingsziekten, misvormde en debiele kinderen, de maatschappelijke orde geruïneerd, een normaal menselijk leven voor lange tijd onmogelijk. Maar de consequenties van eenzijfdige ontwapening, hoewel van an dere orde, zijn evenzeer verschrikkelijk: niet alleen het risico, maar de zekerheid van een aanval door een hongerige usurpator, al is het dan met conventio nele wapens; daaropvolgend een einde loze en uitziohtloze bezetting voor beeld: de satellietlanden in Midden- en Oost-Europa voorts vervolgingen om geloof, ras of politieke overtuiging; de macht in handen van politieke gang sters, die zich bedienen van concentra tiekampen en zo nodig gaskamers om hele volken uit te roeien; deportaties naar Siberië of de woestijnen van Chi na, waar een langzame dood wacht; eeil „vrede" weliswaar, maar één met ter reur, angst, geestelijke dwang, hersen spoelingen, gelijkschakeling naar het model der alleen toegelaten staatsideo logie, staatsslavernij van iedere burger die niet weggevoerd wordt; zelfs de pa cifisten zullen ondervinden wat een communistische dictatuur, over welke veler hunner zo vergoeilijkend kunnen NAAR W< ïfMIDDÈIlHBRNIS-TEL:2328 spreken, in feite betekent; ook zij zul len, als ze hun beginselen willen blijven propageren, het leven laten in de kam pen bij de Poolzee, want het militairis- tisohe communisme moet van hun leer niets hebben en een dictatuur houdt nu eenmaal niet van mensen met een ge weten. Eenzijdige ontwapening betekent de facto: restloze overgave aan het oom munisme en het einde van vrijheid en recht, van godsdienst en beschaving. De keus tussen deze twee alternatie ven: bij bewapening het risico van een massale atoomdood en bij ontwapening de zekerheid van een communistische tirannie is ongetwijfeld een beangsti gende en van een monstrueuze beklem ming. Prof. Van Niftrik, die ook de kernwapens wil handhaven, zegt ervan „Atoomoorlog betekent kans op een to tale vernietiging, maar een bezetting door de Sovjet-Unie is ook zo ongeveer het einde van alles. Het atoornschild biedt in elk geval als evenwichtsfactor nog enige bescherming." De keus is moeilijk, maar voor ons niet twijfelach tig. Wetende, dat wij in een door helse machten bezeten wereld leven, waarin steeds weer opnieuw geweldenaars op staan, bezield door een tomeloze heers zucht en de laatste decennia tevens door een satanische ideologie die moge dan nationaal-socialisme of communisme of anders heten moeten wij ons goed realiseren, dat de gevallen mensheid door de hele wereldgeschiedenis heen een strijd heeft moeten voeren tegen oorlogscatastrofen en de dreiging ervan De echte vrede is hier in deze toedeling niet te realiseren. Vrede en rust zijn slechts tijdelijk en relatief. En daarom staan wij telkens weer voor afschuwe lijke alternatieven, waarbij we die moe ten kiezen, welke de minste risico's biedt. En dat is naar onze stellige over tuiging die der nationale bewapeningen niet die van eenzijdige ontwapening. De uitvinding van de kernwapens moge het probleem nog moeilijker hebben ge maakt dan het al was, anderzijds is het niet onmogelijk, dat zij de kans op een nieuwe wereldcatastrofe vanwege de af schuwelijke gevolgen veel geringer heeft gemaakt dan vroeger. aroZIEKHANDEL MIDDELHARNIS Door de N.V. Koninklijke Begeer te Voorschoten wordt een erepenning geslagen gewijd aan Koningin Wilfaelmina. De Voorzijde van de penning, welke op deze foto wordt getoond, is gemodelleerd door de beeldhouwer J. C. Hekman. De keerzijde toont een kort vers van Guillaume van der Grift: „Een majesteit - van Hoger Hand - vond haar bereid -tot heil van 't land." De legpenningen worden geslagen in goud (18,5 en 25 mm 0, in zilver (25 mm 0 en brons (40 en 70 mm 0). Van zaterdag 15 december v.m. 12 uur t.m. maandag 17 december v.m. 9 uur Middelharnis-Sommelsdijk: Dienst heeft dokter Dogterom, telef. 2121, Sommelsdijk. Dirksland-Herkingen-Melissant: Dienst heeft dokter Elvé, telefoon 01877-262, Dirksland. Oost-Flafcfcee: Dienst heeft dokter Kramers, telef. 01873-201, Ooltgensplaat en dokter Voogd, tel. 01874-259, Oude Tonge. ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN Dienst heeft de heer Terlouw, die renarts te Middelharnis, tele. 2357. Het vierde kwartaal loopt ten einde en onze abonnees die buiten het eiland Goeree-Overflakkee ons blad „Eilanden-nieuws per post ontvangen, doen het beste het abonnementsgeld voor het eerste Icwartaal 1963 per giro aan ons over te malïen. Daarmee wor den de incassokosten voor een postkwitantie bespaard. Tevens geeft het gemak in onze administratie wanneer u gi reert. Schrijf ons dus 2,15 over voor de eerste 3 maanden in 1963 op ons giro-nummer 167930 ten na me van N.V. Eilanden-nieuws, Middelharnis. Bij voorbaat vriendelijk dank. De administratie. Aan de binnenzijde van dit blad :s het verslag geplaatst van de opening van het nieuwe Verenigingsgebouw „'t Centrum" te Ooltgensplaat. De Commissa ris der Koningin mr. J. Klaasesz die de opening verrichtte overhandigde aan de voorzitter van de stichting de heer A. de Vos de bescheiden voor een gift van 1600,— voor een geluidsinstallatie in dit nieuwe gebouw. Dankbaar en met een handdruk wordt dit aanvaard. Speciaal in het opmaken van B. d. TEEB Telefoon 2682 Westdgk 86 MIDDELHARNIS Borneo In het sultanaat Broenei op het eiland Borneo is zondag een opstand uitge broken. Dit gebied, dat ongeveer 85000 zielen telt en zeer rijk is aan olie, is een Brits protectoraat, waarop ver schillende Aziatische landen hef bege rige oog geslagen hebben. Binnen af zienbare tijd echter zou Broenei, met toestemming van Engeland, zich aan sluiten bij de federatie Malesië. Tegen deze aansluiting nu is de leider van de enige (en zéér linkse) partij in Broe nei in verzet gekomen. Hij heeft zich laten uitroepen tot premier van Noord- Borneo, Serawak en Broenei, en ver zekerd dat het opstandelingenleger over minstens 20000 man beschikt. De Britse regering nam de zaak hoog op. ,Geen wonder, want in dit protec toraat staan grote economische be langen voor Engeland op het spel. Ze zond onmiddellijk versterkingen naar het gebied om de hoofdstad Seria, die in handen van de rebellen was, te her overen. Dat het aantal opstandelingen sterk overdreven was, blijkt wel uit het feit dat de Britten zonder veel moeite de stad Seria weer in handen wisten te krijgen met uitzondering van het politiebureau. Daarop durven ze name lijk geen aanval te ondernemen, omdat de rebellen er een aantal Europeanen als gijzelaars vasthouden. In geheel Broe nei schijnt op dit ogenblik de opstand te zijn onderdrukt, maar de onrust heeft zich verbreid naar het aangrzende Se rawak. We hebben hier opnieuw te doen met een restant uit het koloniale tijdperk, waar de drang naar zelfstandigheid openbaar komt. Maar we merken tege lijkertijd op, dat voor het zo gesmade kolonialisme de dictatuur en de expan- siezucht in de plaats gekomen zijn. De leiders van de voormalige koloniën zullen niet rusten voordat ze alle gebie den in hun omgeving in hun macht heb ben. Men kan zich enigszins verwonde ren over het feit dat Soekarno nooit aanspraken heeft gemaakt op dit Brit se protectoraat, terwijl het toch geo grafisch tot Indonesië behoort. De eni ge verklaring hiervoor is, dat hij zijn handen vol had aan Nieuw-Guinea. Aanvankelijk was het hem erom te doen, alléén dat gebied in bezit te krij gen, dat door Nederland werd beheerst. Nu echter Nieuw-Guinea binnen zijn bereik is gekomen, kan hij weer nieuwe eisen gaan stellen. Immers, dat de op standelingen in Broenei door Indonesië Het particulier secretariaat van H.M. de Koningin heeft, namens de Konin klijke familie, de volgende dankbetui ging uitgegeven: „Als koningin Wilhelmina's dochter, schoonzoon en kleinkinderten willen wij van ganser harte dank betuigen aan allen, die bij haar heengaan met ons medeleefden. Er v/as een overstelpend grote hoeveelheid bewijzen daarvan zoals brieven, telegrammen, bloemstuk ken. Niet alleen het aantal, maar ook de warme sympathie, de bijzondere ge dachten, en de persoonlijke herinnerin gen daarbij geuit, waren voor ons kost baar en tot grote steun. Juliana Bernhs.rd Beatrix Irene Margriet Marijke worden gesteund, staat voor ieder vast. In het Engelse parlement is voorzich tigheidshalve gezegd dat de rebellen „buiten Brits-Borneo" getramd zijn, maar de Engelse pers windt er geen doekjes om en wijst op de bezoeken van Soekarno aan Manilla en op de wapenleveranties van Indonesië. Mis schien zelfs staan ook de Filippijnen achter de opstand, want de toekomsti ge federatie tussen Malakka, Singapore en Brits-Borneo is ook hen een doorn in het oog. Het komt allemaal op hetzelfde neer: weg met het kolonialisme, leve de dic tatuur! In de praktijk betekent dat: anti-westers, pro-communistisch. Zo kon in naam der vrijheid China India aanvallen. India op zijn beurt Goa on der de voet lopen en Soekarno aan spraak maken op Nieuw-Guinea, nu weer op Brits-Borneo, straks wellicht op Portugees Timor. Duitsland Nog betrekkelijk onverwachts is de kabinetscrisis in de Bondsrepubliek op gelost: er is weer een coalitie van de christen-democraten met de liberalen. De zetelverdeling heeft nog heel wat stof doen opwaaien. Met name de zus terpartij van de C.D.U., de Christelijk Sociale Unie, stelde op het laatste mo ment hoge eisen door de portefeuilles van Justitie of van Financiën te ver langen. Tenslotte gingen ze toch beide naar de liberalen. Het belangrijkste nieuws van deze kabinetsformatie is wel, dat de porte feuille van Defensie, die in het vorige kabinet door Strauss werd beheerd, en die tot de crisis heeft geleid, thans in handen is gekomen van Von Hassel, die tot de C.D.U. behoort. Deze 49-jarige politicus is in het nieuws gekomen als leider van Adenauers laatste verkie zingscampagne. Voor het overige zijn in het nieuwe kabinet veel oude beken den teruggekeerd, bijvoorbeeld: Erhard voor Economische Zaken en Schroder voor Buitenlandse Zaken. Dat de brede coalitie (met de socia listen) gestrand is, heeft verschillende oorzaken. De voornaamste is wel ver schil van mening over de kieswet. Adenauer wil overgaan op het zoge naamde meerderheidsstelsel, dat in de praktijk neerkomt op twee partijen in de Bondsdag, in dit geval de Christen democraten en de socialisten. De liberalen zouden dan uit-de volks vertegenwoordiging verdwijnen. Hier aan nu wensen de socialisten niet mee te doen. Daar ze zelf in de minderheid zijn, en de eerste jaren daarin ook geen verandering verwachten, zijn ze bang voor alleenheerschappij van Adenauer en de zijnen. OUDDORP Kerknieuws. D.V. zondag a.s. hoopt voor de Ger. Gem. alhier in beide dien sten te 9.30 en 6.30 uur voor te gaan student P. Mouw van Rijssen.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1962 | | pagina 1