RTNBENDE'S
NIEUW ROOD
Hel probleem der
atoomwapens
Dankbetuiging
koninklifk gezin
Fi C KORTEHEGïZOOi
Jvleditaiie
BERNARDStZN.
Erepenning, gewijd aan Koningin Wilnelmina
Als 'i u bliefi", zei de Commissaris
Vrijdag 14 december 1962
No. 3148
Chr. STRêEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Het Rijsje uit Sinaï
IVJOOR BETER It»
Voor platen en
platenspelers
Zondagsdiensten artsen
Betaling
abonnementsgeld
per giro
Fruitmanden en Frnitbakjes
BUITENLAND
zotinescnijn
met yólle teugen
35e jaargang
PRINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijk
Xel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avonds Tel. 20 17 Giro 167930
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS 2,15 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
De conclusie uit wat voorafging moet
ongetwijfeld deze zijn, dat in het atoom
tijdperk, waarin we sedert 1945 leven,
een nieuwe, derde wereldoorlog naar de
mens gesproken slechts verhinderd kan
worden door het behoud van het nu
cleaire evenwicht tussen Oost en West.
Ook een eenzijdig bezit der kernwapens
bij liet Westen zou zoals de historie
bewezen heeft, geen oorlog tengevolge
hebben, maar een exclusief bezit ervan
bij het oosten zou zonder twijfel het
einde van onze vrijheid betekenen. Nu
de kernwapens er eenmaal zijn, mogen
we dankbaar zijn, dat het Westen, in ca-
ni het machtige Amerika, ze in voldoen
de mate bezit. Zij immers vormen, men
selijkerwijs gesproken alweer, het be
sehermende sOhild voor onze vrijheid.
Intussen mogen we ons niet ontvein
zen, dat de „balance of terror" altijd een
precair, een bedenkelijk en ook betrek
kelijk evenwicht blijft. Zij geeft geen
iOO 'la zekerheid dat er todi niet door
een misverstand, een onvoorzichtigheid
of een paniek een druk op de knop zal
plaatsvinden. Het risico van een atoom
oorlog blijft aanwezig, maar in de hui
dige verhoudingen lijkt het ons gering
Groter zou het worden, wanneer Rood-
China in het bezit van A en H-bommen
Icwam, want de leiders van dat land van
5 a 6 honderd miljoen mensen redene
ren heel cynisdh, dat er bij hen toch al
tijd wel een paar honderd miljoen over-
söhieten! Maar deze toekomstmogelijk
heid buiten beschouwing gelaten, gelo
ven we te kunnen zeggen, dat het juist
de aanweizgheid van atoombommen is,
waardoor de leans op het uitbreken van
een derde wereldoorlog veel kleiner is
dan toen er nog alleen conventionele
wapens bestonden. Het lijlct ons aan ge
rechte twijfel onderhevig of b.v, de Ko
reaanse oorlog of de Cuba-crisis wel
van plaatselijk karakter gebleven zou
den zijn als er geen kernwapens waren
geweest, die met een dodelijke dreiging
boven de mensheid hingen.
De Hervormde Synode deelt blijkens
haar jongste geschrift over de kern
wapens dit standpunt niet. We hopen
daar later nog op terug te komen, maar
we menen er goed aan te doen vast te
stellen, dat zij met haar beschouwingen
vrijwel alleen staat. Woordvoerders van
alle politieke partijen, uitgezonderd na
tuurlijk die van de P.S.P., die heel blij
zijn met de uitspraak der Synode, stel
len zich unaniem op het standpunt, dat
de kernwapens niet eenzijdig kunnen
worden afgeschaft. Ook de Partij van
de Arbeid neemt in deze een zeer reëel
en nuchter standpunt in. In een onlangs
verschenen rapport over Oorlog en
vrede in het atoomtijdperk" spreekt ze
als haar mening uit: „Gezien de beslis
sende rol van de kernwapens bij de
liandhaving van het machtsevenwicsht
is het ook voor de P.v.d.A. onmogelijk
neen te zeggen tegen de kernbewape
ning zolang de huidige situatie voort
duurt".
Dr. Van Rhijn, oud-minister (P.v.d.A.)
schreef: „Voor het bewaren van het
evenwicht zijn de atoomwapens van be
slissende betekenis. Het is niet verant
woord het militaire evenwicht ten gun
ste van Rusland en China te verbreken.
Het communisme is in wezen, theorie
en praktijk agressief. Als het weet, dat
het westen militair de mindere is, zal
het toeslaan. Het westen zou zich dan
alleen met conventionele middelen kun
nen verdedigen en zou dus de zwakkere
zijn. Eenzijdige atoom.ontwapening zou
derhalve de kans op een oorlog niet ver
minderen, maar deze juist uitlokken."
En Prof. Patijn, Tweede-Kamerlid
voor de P.v.d.A., heeft verklaard: „Men
krijgt geen vrede door wapens buiten de
wet te stellen vanwege hun versohrik-
kelijkheid. De wereldproblemen tussen
de mogendheden zijn niet op te lossen
in een toestand van eenzijdige machte
loosheid." Een ander socialistisch Ka
merlid, dhr. Goedhart, zei dit voorjaar
in de Tweede Kamer: „Men weet in het
Kremlin, dat het niet mogelijk is de
vrije wereld militair met één klap uit
te schakelen, omdat het westen over een
onvoorstelbaar grote vuurkracht be
schikt, die zelfs na een verrassende Sov
jet overrompeling meer dan groot ge
noeg zou zijn om het Sovjet-rijk te ver
nietigen. Daarom ziet het er niet naar
uit, dat het Kremlin bijzonder veel lust
zal voelen om het initiatief tot een grote
kernoorlog te nemen."
We hebben opzettelijk deze citaten uit
socialistische kring gegeven, omdat daar
altijd het meest de pacifistische ideeën
ingang hebben gevonden. Het blijkt nu,
dat de P.v.d.A. haar les geleerd heeft
uit de jongste wereldoorlog en een rea-
kstische kijk heeft op het probleem van
Qe atoombewapening. De overgrote
meerderheid in deze partij is gelukkig
de mening toegedaan, dat onze vrijheid
een zo kostbaar goed is, dat we zelfs de
kernwapens in al hun potentiële af
schuwelijkheid niet kunnen missen om
naar te behouden. Ook in deze kring is
men uitgenomen dan de pacifisten
zoals Buskes, Schurer, Koopmans, Fran
sen e.a. van mening, dat sedert 1945
bewezen is, dat de atoomwapens wel
oegelijk preventief gewerkt hebben. Er
IS uiteraard geen absolute waarborg, dat
ze dit zullen blijven doen, maar dit ri
sico moeten^we met zoveel andere op
deze wereld 'nu eenmaal nemen.
Bij het doordenken van het probleem
van oorlog en vrede komen we steeds
terecht bij deze vragen: wat zijn ener
zijds de consequenties van eenzijdige
ontwapening en anderzijds die van be-
„Want daar zal een Rijsje voort
komen uit de afgehouwen tronk
van Isaï, en ene scheut uit zijne
wortelen zal vrucht voortbren
gen."
(Jesaja 11 1)
De Heere verheerlijkt en openbaart
zich langs wonderlijke wegen. Hij wil
de zichzelf verlieerlijken in de open
baring van Christus en dat door de
diepte van Adams val. Ja door de gru
wel der zonde heen. Wie zal Zijn wijs
beleid doorgronden? Wie kan zeggen
wat doet Gij, en wie kan Zijn hand
afslaan. De openbaring van Christus is
dan ook wonderlijk, wanneer het van
alle zijden onmogelijk is, betoont de
Heere dat het mogelijk is bij Hem. De
openbaring van Christus is dan ook
troostvol, voor een erfenis die leer
de, „Daar de angst der hel mij alle
troost deed missen." Als Hij Zich open
baart dan brengt Hij alles mee. Daarom
is de openbaring van Christus ook God-
verheerlijkend, omdat deze eindigt om
God drieënig er in te prijzen. En het
doorleefd wordt: „Gij hebt mijn wee
klacht en geschrei veranderd in een
blijde rei." De openbaring van Chris
tus geschiedt door het geopenbaarde
woord, door Gods Geest geschonken en
toegepast, naar welke het geloosleven
zich reguleei-t. Daarom is het geloofsle
ven te toetsen aan het Woord Gods.
Jesaja, als de Evangelist van het Oude
verbond heeft bijzonder Gods kerk on
derwezen betreffende de verborgenheid
van Christus. Deze prediking door de
godsdienst niet begrepen en niet aan
vaard deed hem spreken (Jes. 5:3): Wie
heeft onze prediking geloofd? Voor Gods
v/are kerk was het ook tot rijke troost,
omdat die het leerden, om door het on
mogelijke van hun zijde, het mogelijke
van Gods zijde te kennen.
De komst van Christus staat in het
teken van de worsteling der eeuwen:
het vrouwenzaad, waartegen het slan
genzaad briest met een helse, dodelijke
vijandschap.
De tekst staat in dit teken. Immers
de horden uit Assyrië benauwen Juda.
Jeruzalem, de Godsstad, schijnt een
prooi te worden. Doch dan openbaart
de Heere dat de poorten der hel. Zijn
gemeente niet zullen overweldigen. En
een Engel des Heeren stormt 185000 man
van de aarde af. Assur zal uitgehouwen
worden! Maar de tronk van Isaï zal
dat nooit! Wel, en dat wijst Gods kerk
op de strijd, ze is afgehouwen.
Een tronk is het overblijfsel van een
krachtige boom, die zijn Joladeren zijn
takken, ja zijn stam verloren heeft,
waar alle leven weggehouwen werd.
Het is een ingrijpend beeld van ons
leven, van de tronk van Adam, de gees
teloos overgebleven tronk die dor en
dood op aarde is. Ook deze tronk werd
afgehouwen. Door de bijl van het recht
Gods, als het rechtvaardig vonnis van
wege de zonde, werd Adams tronk tot
de dood overgegeven. Nooit, m.eer zou
er nog één levend beginsel, in dezelve,
uit dezelve uit voortkomen.
V/at is de tekst dan troostvol, als ze
wijst op de afgehouwen tronk van Isaï,
die wèl zijn vruchten zal voortbrengen.
Zeker, in de worsteling der eeuwen is
ook deze levensboom bestreden, afge
kapt. De duivel heeft met zijn trouwe
bondgenoot de mens, wel getracht deze
levensboom" te vernietigen. Een Saul,
een Athalia, een Haman, een Herodus,
hebben vreselijk gewoed maar niet ge-
triumfeerd.
Er zal een rijsje voortkomen. Straks
roept een Johannes de triumf van 'UA
1 rijsje de kerk toe. Hoor: het Woord
is vlees geworden en het heeft onder
ons gewoond en wij hebben Zijn heer
lijkheid aanschouwd, een heerlijkheid
als de enig geborene van den Vader.
En die scheut zal vrucht voortbren
gen! Uit onze tronk in eeuwigheid geen
leven meer. Maar dit rijsje brengt
vruchten voort. Het wordt gevoed het
heelt wortels, levende wortels. Zeker
naar het vlees zouden de wortels kun
nen worden aangewezen. Zie Isaï, Boaz,
Juda, Jacob enz. Toch is het leven van
deze scheut uit diepere wortels. Deze
scheut wortelt in een drieënig God. Ze
wortelt in de eeuwigheid. Waar naar
het welbehagen Gods een verstorven
Adams geslacht in Hem begrepen, ver
koren, het leven werd verordineerd.
Het zal vrucht voortbrengen, vrucht
voor een ander, voor een in zichzelf
vruchteloze kerk.
Want voor mensenkinderen die zelf
nog meenden vruchten te bezitten was
deze scheut uit Isaï's wortelen tot een
aanstoot. Een Farizeër, een rijke jon
geling kunnen in Hem niet verheugd
zijn. Doch een verstorven, zich in Adam
kennende Kerk aanschouwt deze
vrucht, henodigt deze vrucht, ontvangt
deze vrucht, omhelst deze vrucht, roemt
in deze vrucht. Ja, de scheut zal vrucht
voortbrengen.
En ik hoor Paulus roemen in het Rijs-
je van Isaï. Hij is ons gegeven tot ken
nis, tot gerechtigheid, tot heiligheid, tot
volkomen verlossing. Opdat het zij:
Die roemt, die roeme in den Heere.
Daarover zingt de kerk:
Zijn naam moet eeuwig eer
ontvangen
Men loov' Hem vrcyeg en spa.
De wereld hoor, en volgt mijn
zangen
Met Amen, Amen na.
Dirksland.
Ds. P, Blok.
wapening, inclusief die met atoomwa
pens? Men kan er niet onder uit beide
tegen elkaar af te wegen. Om met het
laatste te beginnen: bewapening heeft
ongetwijfeld het risico van oorlog in
zich. Wie geen wapens heeft, kan zelfs
niet oorlogvoeren. Het bezit van kern
wapens daarom gaat het in de hui
dige situatie betekent het risico van
een atoomoorlog met alle verschrik
kelijke gevolgen daarvan: miljoenen, do
den, nog jarenlang stralingsziekten,
misvormde en debiele kinderen, de
maatschappelijke orde geruïneerd, een
normaal menselijk leven voor lange tijd
onmogelijk. Maar de consequenties van
eenzijfdige ontwapening, hoewel van an
dere orde, zijn evenzeer verschrikkelijk:
niet alleen het risico, maar de zekerheid
van een aanval door een hongerige
usurpator, al is het dan met conventio
nele wapens; daaropvolgend een einde
loze en uitziohtloze bezetting voor
beeld: de satellietlanden in Midden- en
Oost-Europa voorts vervolgingen om
geloof, ras of politieke overtuiging; de
macht in handen van politieke gang
sters, die zich bedienen van concentra
tiekampen en zo nodig gaskamers om
hele volken uit te roeien; deportaties
naar Siberië of de woestijnen van Chi
na, waar een langzame dood wacht; eeil
„vrede" weliswaar, maar één met ter
reur, angst, geestelijke dwang, hersen
spoelingen, gelijkschakeling naar het
model der alleen toegelaten staatsideo
logie, staatsslavernij van iedere burger
die niet weggevoerd wordt; zelfs de pa
cifisten zullen ondervinden wat een
communistische dictatuur, over welke
veler hunner zo vergoeilijkend kunnen
NAAR W<
ïfMIDDÈIlHBRNIS-TEL:2328
spreken, in feite betekent; ook zij zul
len, als ze hun beginselen willen blijven
propageren, het leven laten in de kam
pen bij de Poolzee, want het militairis-
tisohe communisme moet van hun leer
niets hebben en een dictatuur houdt nu
eenmaal niet van mensen met een ge
weten. Eenzijdige ontwapening betekent
de facto: restloze overgave aan het oom
munisme en het einde van vrijheid en
recht, van godsdienst en beschaving.
De keus tussen deze twee alternatie
ven: bij bewapening het risico van een
massale atoomdood en bij ontwapening
de zekerheid van een communistische
tirannie is ongetwijfeld een beangsti
gende en van een monstrueuze beklem
ming. Prof. Van Niftrik, die ook de
kernwapens wil handhaven, zegt ervan
„Atoomoorlog betekent kans op een to
tale vernietiging, maar een bezetting
door de Sovjet-Unie is ook zo ongeveer
het einde van alles. Het atoornschild
biedt in elk geval als evenwichtsfactor
nog enige bescherming." De keus is
moeilijk, maar voor ons niet twijfelach
tig. Wetende, dat wij in een door helse
machten bezeten wereld leven, waarin
steeds weer opnieuw geweldenaars op
staan, bezield door een tomeloze heers
zucht en de laatste decennia tevens door
een satanische ideologie die moge dan
nationaal-socialisme of communisme of
anders heten moeten wij ons goed
realiseren, dat de gevallen mensheid
door de hele wereldgeschiedenis heen
een strijd heeft moeten voeren tegen
oorlogscatastrofen en de dreiging ervan
De echte vrede is hier in deze toedeling
niet te realiseren. Vrede en rust zijn
slechts tijdelijk en relatief. En daarom
staan wij telkens weer voor afschuwe
lijke alternatieven, waarbij we die moe
ten kiezen, welke de minste risico's
biedt. En dat is naar onze stellige over
tuiging die der nationale bewapeningen
niet die van eenzijdige ontwapening. De
uitvinding van de kernwapens moge het
probleem nog moeilijker hebben ge
maakt dan het al was, anderzijds is het
niet onmogelijk, dat zij de kans op een
nieuwe wereldcatastrofe vanwege de af
schuwelijke gevolgen veel geringer
heeft gemaakt dan vroeger.
aroZIEKHANDEL
MIDDELHARNIS
Door de N.V. Koninklijke Begeer te Voorschoten wordt een erepenning geslagen
gewijd aan Koningin Wilfaelmina. De Voorzijde van de penning, welke op deze
foto wordt getoond, is gemodelleerd door de beeldhouwer J. C. Hekman. De
keerzijde toont een kort vers van Guillaume van der Grift: „Een majesteit -
van Hoger Hand - vond haar bereid -tot heil van 't land." De legpenningen
worden geslagen in goud (18,5 en 25 mm 0, in zilver (25 mm 0 en brons (40 en
70 mm 0).
Van zaterdag 15 december v.m. 12 uur
t.m. maandag 17 december v.m. 9 uur
Middelharnis-Sommelsdijk:
Dienst heeft dokter Dogterom, telef.
2121, Sommelsdijk.
Dirksland-Herkingen-Melissant:
Dienst heeft dokter Elvé, telefoon
01877-262, Dirksland.
Oost-Flafcfcee:
Dienst heeft dokter Kramers, telef.
01873-201, Ooltgensplaat en dokter
Voogd, tel. 01874-259, Oude Tonge.
ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN
Dienst heeft de heer Terlouw, die
renarts te Middelharnis, tele. 2357.
Het vierde kwartaal loopt ten
einde en onze abonnees die buiten
het eiland Goeree-Overflakkee
ons blad „Eilanden-nieuws per
post ontvangen, doen het beste
het abonnementsgeld voor het
eerste Icwartaal 1963 per giro aan
ons over te malïen. Daarmee wor
den de incassokosten voor een
postkwitantie bespaard.
Tevens geeft het gemak in
onze administratie wanneer u gi
reert.
Schrijf ons dus 2,15 over voor
de eerste 3 maanden in 1963 op
ons giro-nummer 167930 ten na
me van N.V. Eilanden-nieuws,
Middelharnis. Bij voorbaat
vriendelijk dank.
De administratie.
Aan de binnenzijde van dit blad :s het verslag geplaatst van de opening van
het nieuwe Verenigingsgebouw „'t Centrum" te Ooltgensplaat. De Commissa
ris der Koningin mr. J. Klaasesz die de opening verrichtte overhandigde aan
de voorzitter van de stichting de heer A. de Vos de bescheiden voor een gift
van 1600,— voor een geluidsinstallatie in dit nieuwe gebouw. Dankbaar en
met een handdruk wordt dit aanvaard.
Speciaal in het opmaken van
B. d. TEEB
Telefoon 2682 Westdgk 86
MIDDELHARNIS
Borneo
In het sultanaat Broenei op het eiland
Borneo is zondag een opstand uitge
broken. Dit gebied, dat ongeveer 85000
zielen telt en zeer rijk is aan olie, is
een Brits protectoraat, waarop ver
schillende Aziatische landen hef bege
rige oog geslagen hebben. Binnen af
zienbare tijd echter zou Broenei, met
toestemming van Engeland, zich aan
sluiten bij de federatie Malesië. Tegen
deze aansluiting nu is de leider van
de enige (en zéér linkse) partij in Broe
nei in verzet gekomen. Hij heeft zich
laten uitroepen tot premier van Noord-
Borneo, Serawak en Broenei, en ver
zekerd dat het opstandelingenleger over
minstens 20000 man beschikt.
De Britse regering nam de zaak hoog
op. ,Geen wonder, want in dit protec
toraat staan grote economische be
langen voor Engeland op het spel. Ze
zond onmiddellijk versterkingen naar
het gebied om de hoofdstad Seria, die
in handen van de rebellen was, te her
overen. Dat het aantal opstandelingen
sterk overdreven was, blijkt wel uit het
feit dat de Britten zonder veel moeite
de stad Seria weer in handen wisten
te krijgen met uitzondering van het
politiebureau. Daarop durven ze name
lijk geen aanval te ondernemen, omdat
de rebellen er een aantal Europeanen als
gijzelaars vasthouden. In geheel Broe
nei schijnt op dit ogenblik de opstand
te zijn onderdrukt, maar de onrust heeft
zich verbreid naar het aangrzende Se
rawak.
We hebben hier opnieuw te doen met
een restant uit het koloniale tijdperk,
waar de drang naar zelfstandigheid
openbaar komt. Maar we merken tege
lijkertijd op, dat voor het zo gesmade
kolonialisme de dictatuur en de expan-
siezucht in de plaats gekomen zijn. De
leiders van de voormalige koloniën
zullen niet rusten voordat ze alle gebie
den in hun omgeving in hun macht heb
ben.
Men kan zich enigszins verwonde
ren over het feit dat Soekarno nooit
aanspraken heeft gemaakt op dit Brit
se protectoraat, terwijl het toch geo
grafisch tot Indonesië behoort. De eni
ge verklaring hiervoor is, dat hij zijn
handen vol had aan Nieuw-Guinea.
Aanvankelijk was het hem erom te
doen, alléén dat gebied in bezit te krij
gen, dat door Nederland werd beheerst.
Nu echter Nieuw-Guinea binnen zijn
bereik is gekomen, kan hij weer nieuwe
eisen gaan stellen. Immers, dat de op
standelingen in Broenei door Indonesië
Het particulier secretariaat van H.M.
de Koningin heeft, namens de Konin
klijke familie, de volgende dankbetui
ging uitgegeven:
„Als koningin Wilhelmina's dochter,
schoonzoon en kleinkinderten willen wij
van ganser harte dank betuigen aan
allen, die bij haar heengaan met ons
medeleefden. Er v/as een overstelpend
grote hoeveelheid bewijzen daarvan
zoals brieven, telegrammen, bloemstuk
ken. Niet alleen het aantal, maar ook
de warme sympathie, de bijzondere ge
dachten, en de persoonlijke herinnerin
gen daarbij geuit, waren voor ons kost
baar en tot grote steun.
Juliana
Bernhs.rd
Beatrix
Irene
Margriet
Marijke
worden gesteund, staat voor ieder vast.
In het Engelse parlement is voorzich
tigheidshalve gezegd dat de rebellen
„buiten Brits-Borneo" getramd zijn,
maar de Engelse pers windt er geen
doekjes om en wijst op de bezoeken
van Soekarno aan Manilla en op de
wapenleveranties van Indonesië. Mis
schien zelfs staan ook de Filippijnen
achter de opstand, want de toekomsti
ge federatie tussen Malakka, Singapore
en Brits-Borneo is ook hen een doorn
in het oog.
Het komt allemaal op hetzelfde neer:
weg met het kolonialisme, leve de dic
tatuur! In de praktijk betekent dat:
anti-westers, pro-communistisch. Zo
kon in naam der vrijheid China India
aanvallen. India op zijn beurt Goa on
der de voet lopen en Soekarno aan
spraak maken op Nieuw-Guinea, nu
weer op Brits-Borneo, straks wellicht
op Portugees Timor.
Duitsland
Nog betrekkelijk onverwachts is de
kabinetscrisis in de Bondsrepubliek op
gelost: er is weer een coalitie van de
christen-democraten met de liberalen.
De zetelverdeling heeft nog heel wat
stof doen opwaaien. Met name de zus
terpartij van de C.D.U., de Christelijk
Sociale Unie, stelde op het laatste mo
ment hoge eisen door de portefeuilles
van Justitie of van Financiën te ver
langen. Tenslotte gingen ze toch beide
naar de liberalen.
Het belangrijkste nieuws van deze
kabinetsformatie is wel, dat de porte
feuille van Defensie, die in het vorige
kabinet door Strauss werd beheerd, en
die tot de crisis heeft geleid, thans in
handen is gekomen van Von Hassel, die
tot de C.D.U. behoort. Deze 49-jarige
politicus is in het nieuws gekomen als
leider van Adenauers laatste verkie
zingscampagne. Voor het overige zijn
in het nieuwe kabinet veel oude beken
den teruggekeerd, bijvoorbeeld: Erhard
voor Economische Zaken en Schroder
voor Buitenlandse Zaken.
Dat de brede coalitie (met de socia
listen) gestrand is, heeft verschillende
oorzaken. De voornaamste is wel ver
schil van mening over de kieswet.
Adenauer wil overgaan op het zoge
naamde meerderheidsstelsel, dat in de
praktijk neerkomt op twee partijen in
de Bondsdag, in dit geval de Christen
democraten en de socialisten.
De liberalen zouden dan uit-de volks
vertegenwoordiging verdwijnen. Hier
aan nu wensen de socialisten niet mee
te doen. Daar ze zelf in de minderheid
zijn, en de eerste jaren daarin ook geen
verandering verwachten, zijn ze bang
voor alleenheerschappij van Adenauer
en de zijnen.
OUDDORP
Kerknieuws. D.V. zondag a.s. hoopt
voor de Ger. Gem. alhier in beide dien
sten te 9.30 en 6.30 uur voor te gaan
student P. Mouw van Rijssen.