Het probleem
Cuba
Echtpaar P. Nagtegaai-v. Oudenaren
te Meiissant 65 jaar getrouwd
Meditatie
MiKÓRflNEGilOON
Besprekingen tussen OE THANT en FIDEL CASTRO
BERNARD&ZN.
Bijna frontbotsing door
tegenligger bij avond
Vrijdag 2 november 1962
No. 3136
Chr. STRElEKBLvy) OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
De dood niet zien
•k -k i^
•k i? -ü
In het leven van Henoch worden wij
geconfronteerd met de heldendom van
het geloof, Henoch wandelde immers
met God! En hij deed dat in een tijd,
die schijnbaar hiervoor geen ruimte
meer liet. Hij deed dat in een wereld,
die van God vervreemd was en Hem
vergat, Henoch wandelde met God, toen
bijna alle mensen op weg waren met
de afgoden van hun tijd. Hij leefde na
melijk in de wereld vóór de zondvloed,
van welke Christus zegt, dat zij onbe
zorgd was en totaal opging in de din
gen van het leven, zonder zich ook maar
enigermate te bekommeren om het ko
mende gericht. Deze wereld, uit het
slangenzaad opgegroeid, scheen in haar
strijd met God en dus ook in haar
strijd met hen, die met God wandelden
de triumf te behalen. Het was de
eeuw van Lamech, die de zonde be
dreef en,,,, bezong. Het nageslacht
van Kaïn had de aarde onderworpen.
Het was de tijd, die in goddeloosheid
alleen maar door de eindtijd geëvenaard
zal worden, In deze godloze wereld,
waarin practisch niemand meer aan
God geloofde, wandelde Henoch met
God, Hij roeide met God tegen de ster
ke stroom van zijn tijd in. Dat was hel
dendom! Dat was zijn geloof!
i7 -U ir
Vrienden hebben geen geheimen.
Heeft de Heere Jezus niet tot Zijn vol
gelingen gezegd: „Ik heet u niet meer
dienstknechten, want een dienstknecht
weet niet, wat zijn'heer doet, maar Ik
heb u vrienden genoemd"? Wandelen
met God in een Godvergeten wereld
betekent het alleen met Hem Vv^agen, en
alles aan Hem zeggen, Henochs leven
was voor Zijn Vriend een geopend
boek. Het was een spreken met Hem,
een denken aan Hem, een liefhebben
van Hem, Het was de vertolking van
wat Asaf beleed:
Voor platen en
platenspelers
Altijd gaaf huidje
Motorrijder contra
bestelauto
Vraciitwagen druiite
een Volitswagen in elitaar
Fruitmanden en Fruitbaiiies
»^e ^ruitcentrals"
35e jaargang
PKINS HENDRIKSTEAAT 14 - POSTBÖX 8 - MIDDELHARNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijli
Tel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avonds Tel. 20 17 Giro 167930
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS 2,15 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Bij contract speciaal tarief.
j 1 maandag kwamen de ochtendbla
den met liet groot opgemaakte bericht
De Cuba-crisis voorbij". Inderdaad kon
zondag de spanning, waarin de wereld
biina een week verkeerd had, als ge
weken worden beschouwd, toen
Chroestsjow aan Kennedy had medege
deeld bereid te zijn de Russische raket-
hasis op Cuba terug te nemen. De Ame
rikaanse president had daartegenover
beloofd Cuba niet te zullen aanvallen.
Deze zaak wordt nu door de Verenigde
Naties verder afgehandeld.
Heel veel mensen, ook staatslieden,
hebben zich weer eens in paniek laten
brengen. De kranten helpen daaraan
door hun beschouwingen dikwijls.ook
nog dapper mee. Evenals verleden jaar
met de kwestie-Berlijn zijn we volgens
velen andermaal langs de rand van een
derde wereldoorlog gegaan. Nu, eerlijk
»ezegd, wij geloven er niets van. Onze
fezers weten, dat wij nimmer hebben
meegedaan aan paniekzaaierij. Dat is
onverantwoordelijk gedoe en bovendien
heeft de ervaring nu wel geleerd, dat
Moskou doodsbang is voor een kern
oorlog, evenals alle andere grote en
kleine landen. Men schijnt in vele krm-
oen de tactiek van de communisten nog
steeds niet dóór te hebben. Het westen
denkt, dat de Russen hun driegementen
met oorlog werkelijk zullen uitvoeren,
maar daarvan is absoluut geen sprake.
Het is niets anders dan chantage op
grote schaal en intimidatie. Ze zijn goe
de psychologen en weten, dat deze me
thoden probaat werden bij bange men
sen. Ze profiteren van de bijkans hys
terische angst bij velen in het westen
voor de geheimzinnige macht van het
Kremlin, een angst, die wordt aange
wakkerd door pacifisten en soortgelijke
lieden. Daardoor zijn de communisten in
de gelegenheid stap voor stap, nu eens
hier, dan weer daar, de kracht van het
westen te ondermijnen, want het hoog
ste ideaal, dat weten ze, van zeer vele
Westerlingen is: vrede tot elke prijs.
En dat nu geeft hun juist een vrijbrief
om langzaam maar zeker en zonder
grote oorlog hun doel: De wereld
heerschappij, te bereiken.
Wat de laatste weken gebeurd is, is
daarvan het duidelijkste bewijs. Dank
zij de angst voor atoombommen en de
vredeswil van de vrije landen werd
Moskou steeds brutaler. Het wilde weer
enkele forse slagen doen op het politie-
!;e schaakbord: zijn positie in Midden-
jiuropa én in Amerika versterken via
Berlijn en Cuba. Maar: zonder oorlog!
Steeds weer opnieuw zijn de Russen be
zig erachter te komen, hoever ze kun
nen gaan. Hoe meer het westen retiteert
hoe brutaler ze worden. Dit bleek dui
delijk bij Cuba. De Amerikanen dreig
den wel, maar deden niets. Kennedy
hield veel te veel rekening met de even
tuele repercussies in andere Ameri
kaanse landen en bij de z.g. neutralis-
tische staten. Hij aarzelde op Cuba in te
grijpen. En dat ziende, ging Chroestsjow
nog een stap verder: hij installeerde een
raketbasis op het eiland van zijn vriend
Castro. Maar dit betekende een pistool
op het hart van Amerika! En hiermee
ging hij nu juist even te ver. Dit was
te veel voor de Amerikanen en het hele
volk eiste van Kennedy een radicaal op
treden, zo nodig met zware risico's. En
Kennedy greep in op een manier, die
Moskou niet verwacht had: met een
blokkade, zonodig gevolgd door een in
vasie. Wat bleek nu? Dat Chroestsjow
haastig terugkrabbelde en zelfs beloof
de zijn basis op te ruimen! Daarmee
verhinderde hij een militaire nederlaag
en redde hij, althans voorlopig, het Gas
tro-regime.
Tot welke conclusies kan deze gang
van zaken ons nu brengen? Allereerst
deze, dat Moskou terugkrabbelt als de
kans op een wereldconflict met Ameri
ka acuut wordt. Vervolgens, dat zijn
hele tactiek ineenstort wanneer het
Westen bevrijd zal zijn van zijn angst
complex en bereid is desnoods met ri
sico's het communisme een radicaal „tot
hiertoe en niet verder toe te roepen.
Voorts, dat de Sovj et-Unie geen atoom
oorlog riskeert en het Westen dus in de
kwestie-Berlijn evenmin aarzelend be
hoeft op te treden. Tenslotte echter ook,
dat het probleem-Cuba met deze oplos
sing van de Sovj et-basis-kwestie zelf
nog helemaal niet opgelost is. Kenne
dy is n.l. nog even ver als een aantal
weken geleden: het communistische ge
zwel in het centrum van het Ameri
kaanse continent is er nog steeds en zo
lang dit niet is opgeruimd, blijft de
rode bedreiging bestaan.
Chroestsjow heeft door eigen schuld
een zware nederlaag geleden, maar door
deze compromis-oplossing want meer
IS het weer niet heeft hij zijn actie-
centrale op het westelijk halfrond be
houden. Het was ons liever geweest, in
dien dit broeinest van communistische
acoiviteit tegelijk maar was opgeruimd.
Maar we kunnen nu afwachten, hoe de
positie van Castro zich verder zal ont
wikkelen. Amerika zal niet m.ogen rus
ten voor dat regime onschadelijk is ge-
J^aakt, omdat het een dodelijk gevaar
Detekent voor de rust en de veiligheid
^^•J ^et hele Amerikaanse continent.
we geloven, dat het incident van ver-
iecien week, dat de spanning in de hele
Wereld, met name op woensdagmiddag
^uur (24 oktober), toen de blokkade in
ging, tot het kookpunt bracht, een en-
Miae betekenis heeft voor de toekom
stige wereldpolitiek. We waren zo lang
zamerhand op het punt gekomen, dat de
Door het geloof is Henoch wegge
nomen geweest, opdat hij de dood
niet zien zou, en hij werd niet ge
vonden, daarom, do.t God hem weg
genomen had; want voor zijn weg
neming heeft hij getuigenis gshad,
dat hij Gode behaagde.
(Hebr. 11 5)
Het boek van Adams geslacht ver
toont een eentonige regelmaat. Altijd
weer is het hetzelfde refrein: komen-
blijven-gaan. Anders gezegd: geboren
worden - leven - sterven. Nog anders
gezegd: vreugde - zorgen - droefheid.
Er schijnt geen andere mogelijkheid.
Zelfs bij Methusalem was het niet an
ders. Schijnbaar hield hij het lang uit
tegen de dood, maar tenslotte ging ook
hij de weg van alle vlees om plaats
te maken voor die na hem kwamen. Het
is als met de zon: zij komt op, en zij
gaat weer onder. Het is als met de
wind: hij gaat naar het zuiden, en
draait naar het noorden. Het is als met
de beken: zij stromen onophoudelijk
naar de zee, altijd weer naar dezelfde
plaats. Het is eindeloos dezelfde weg,
dezelfde richting, de niet-te-stuiten
herhaling. Zo gaat het ene geslacht
heen, en het volgende komt om op zijn
beurt ook weer heen te gaan en de
fakkel over te dragen aan hen, die de
lege plaatsen innemen. De mensheid
marcheert van de geboorte door het le
ven naar de dood. Daarom laat elk
hoofdstuk van Adams familieboek het
zelfde schema zien. Dat is een vermoei
ende en verdrietige zaak,
tV fr iV
De mens wordt derhalve geboren in
het diensthuis van de dood. Dat is de
ijdelheid van zijn leven. Dat is tegelij
kertijd zijn diepe ergernis. De inge
schapen levensdrang van de mens ver
zet zich tegen de vernietiging van zijn
leven. Hij wil leven, en niet sterven.
Hij wil genieten, en de dood niet zien.
Hij wil de ijdelheid van zijn leven, dat
door de dood omvangen is, doorbreken.
Maar deze poging is vergeefs. Wie leeft
er immers, die de slaap van de dood
spanningen tussen het Oosten en het
Westen onverdraaglijk werden Er
moest iets gebeuren. En nu is dit moge
lijk door de grandioze blunder van
Chroestsjow, Zijn prestige heeft in de
wereld een gevoelige knauw gekregen.
Het communisme heeft bakzeil moeten
halen, Moskou heeft eruit kunnen le
ren, dat Amerika niet straffeloos ge
tergd en uitgedaagd kan worden. En
daarom is het nu de tijd ook de kwestie-
Berlijn op te lossen. Als het Westen
ook hier een onverzettelijke houding
aanneemt, zal Chroestsjow eveneens
water in de wijn moeten doen. Dat hij
bang is hier zijn vingers te branden
blijkt wel uit het feit, dat hij al in no
vember 1958, dus vier jaar geleden,
dreigde een vredesverdrag met Oost-
Duitsland te sluiten en dit nog steeds
niet gedaan heeft! Het westen moet hem
goed aan het verstand brengen, dat er
evenals over Rood-Cuba ook voor West-
Berlijn niet valt te onderhandelen, Aan
dat gedrein van Moskou over Berlijn
moet ook maar eens een eind komen!
De crisis rond Cuba heeft ons ook
nog andere dingen geleerd, b,v. een
nieuwe openbaring van de mentaliteit
der pacifisten. Deze vredesapostelen
hebben zich weer lelijk in de kaart la
ten kijken. Ondanks het feit dat de hele
pacifistische ideologie van hun profeet
Nehroe blijkens diens eigen woorden
door de aanval van Rood-China op In
dia is ineengestort, hebben ze weer dui
delijk hun antipathie tegen Amerika en
hun nauwelijks verholen sympathie
voor het communisme doen blijken. Ze
protesteerden wel tegen de blokkade
van Cuba door de Amerikanen, maar
niet tegen de dreigende raketten van de
niet zal slapen? Het laatste, wat van
een mens gezegd kan worden is: „en
hij stierf".
Toch heeft de dood niet het laatste
woord. Dat heeft God. En Hij heeft de
macht van de dood gebroken in de
dood van Zijn Zoon. Daarin krijgt het
leven van de mens, al is het door de
dood omvangen, weer zin. Want het
sombere refrein van het sterven wordt
door de levensjubel vervangen, waar
het leven zin krijgt in de geloofsver-
bondenheid aan God. Wiens leven ge
vuld is door het wandelen met God, die
zal de dood niet zien. Die twee dingen
behoren bij elkaar: het wandelen met
God èn de dood niet zien. Daardoor
wordt de ijdelheid van het leven, als
ook de kringloop van de dood doorbro
ken. Daardoor is het boek van Adams
geslacht toch niet zo monotoon, als het
lijkt,
t:V
Onze tekst begint ermee daarop de
nadruk te leggen. Hij is door het .ge
loof weggenomen. Zijn wonderlijk le
venseinde was een zaak van gelóóf.
Het was de bekroning van zijn leven,
dat gedragen werd door het geloof. Dit
weggenomen worden was het .natuur
lijke" einde van zijn wandelen met
God, Het wijst ons op de vriendschaps
relatie tussen God en Henoch,
Gods verborgen omgang vinden
Zielen waar zijn vrees in woont;
't Heilgeheim wordt aan zijn
vrienden
Naar zijn vreêverbond getoond.
Henoch wandelde met God! Want:
God wandelde met Henoch! God heeft
Zijn kind opgezocht midden in die
spottende en afgodische wereld, en hem
Zijn vriendschap geschonken. En He
noch heeft de vriendschap met God van
groter waarde geacht, dan de vriend
schap van zijn wereld. Hij is met God
op weg gegaan, dwars door de vreem-
delingschap heen. Hij zag daarin een
betere en hogere werkelijkheid, dan
wat de wereld te zien geeft. Dat zag
hij door het gelóóf, dat door de wereld
niet gekend werd,
Wie heb ik nevens U omhoog?
Wat zou mijn hart, wat zou mijn
oog
Op aarde nevens V toch lusten"!
Dat was Henochs levenslied, het lied
van de vriendschap met God, gedra
gen door het onblusbare heimwee van
de liefde,
't Is mij goed, mijn zaligst lot.
Nabij te wezen bij mijn God;
'k Vertrouw op Hem, geheel en al,
De Heer', Wiens werk ik roemen
zal.
Ede,
(Wordt vervolgd)
Ds, E, F, Vergunst.
«VOOR BETER f>
■"-■'^^^. 'yiiNAAR PE
^:*fMlbbÉLHfïRNISri-EL:23Z8
Sowjet-Unie op dat eiland. Men zou van
pacifisten het laatste verwachten en het
eerste niet. Maar dan kent men hun
mentaliteit niet. Deze mensen zijn in
hun hart zo anti „kapatilistisch", dat
ze bij de keuze tussen Amerika en Rus
land ook al spreken ze nog zo neu
traal van de „derde weg" steevast de
zijde van Moskou kiezen. Men verge
lijke maar eens de twee telegrammen,
die de excentrieke Engelse filosoof Rus
sell aan Kennedy en Chroestsjow stuur
de. Daar lag het meten met twee ma
ten weer dik bovenop.
Een ander droevig aspect van de Cu
ba-crisis was de miserabele houding van
vele westerse landen. Terwijl Amerika
al geruime tijd bezig was en is het Cas-
tro-regime door economische middelen
op de knieën te krijgen, gingen zij hulp
verlenen door hun scheepvaart be
schikbaar te stellen. Wat te denken van
de volgende cijfers? Van elke 1000 sche
pen, die tussen 1 januari en 1 september
Cubaanse havens aandeden, kwamen er
750 uit niet-communistische landen en
daarvan 600 uit lidstaten van de N.A.V.,
O,! Hün tankers brachten 56 "/o van de
Russische olie voor Cuba daarheen. En
van de „droge" vrachten namen de
niet-communistische landen 80 Vo voor
hun rekening. Dat is nog eens solidari
teit! Al waren wij allesbehalve te spre
ken over de Amerikaanse politiek inza
ke Nieuw-Guinea, in de strijd tegen de
wereldmacht van het communisme is
het nodig de gelederen te sluiten. De
Engelsen haalden er zelfs de vrijheid
der zee nog bij, toen de Amerikanen de
blokkade afkondigden. Alsof dergelijke
formeel-juridische overwegingen nog
een rol mogen spelen wanneer de hoog
ste levensbelangen van de vrije wereld
op het spel staan! Gelukkig toonde het
Westen op het hoogtepunt van de crisis
een verblijdende eensgezindheid, maar
dergelijke dingen rnogen toch niet meer
voorkomen.
Een volgende maal één en ander over
Cuba zelf.
MUZIEKHANDEL
MIDDELHARNIS
DIRKSLAND
Beroepen. Ds. P. Blok alhier ontving
een beroep naar de Gerei Gemeente te
Aagtekerke op Walcheren, Hij bedankte
voor Zaandam,
Een beeld van de besprekingen in Havana tussen Oe Thant de algemeen secretaris van de V,N, en Fidel Castro de
Cubaanse premier, v.l.n.r. om de tafel: Omar Loefti van de V.A.R.; Oe Thant, Hermane Tavares de Sa van Brazilië.
Verder (aan de overzijde van de tafel): Raoel Roa, minister van buitenlandse zaken van Cuba; Fidel Castro, presi
dent Dorticos van Cuba en Carlos Lechuga, hoofd van de Cubaanse delegatie bij de V.N.
Ofschoon de mensen in oiize tegen
woordige tijd in doorsnee ouder wor
den dan vroeger, komt het toch niet zo
heel voor voor, dat een echtpaar de vijf-
en-zestig-jarige huwelijksvereniging
mag herdenken;-. Dit heugelijke feit mag
het echtpaar Pieter Nagtegaal en Maria
van Oudenaren, wonende Molendijk 25
te Melissa7it op 5 november a.s. bele
ven. Op die dag zal de heer Nagtegaal,
die op 5 november 1874 is geboren ja
rig zijn en dus 88 jaar oud worden. Zijn
echtgenote vierde haar jaardag op 11
september j.l.; zij is geboren in 1877 en
werd toen dus 85 jaar.
Beiden zijn ondanks deze hoge leeftijd
nog goed gezond; de heer Nagtegaal
houdt nog steeds zijn naast het huis
gelegen tuin bij, heeft de zorg over een
paar varkens, die ze overigens niet zelf
consumeren, maar voor de kinderen
zijn bestemd.
Met moeder de vrouw is het wat de
vitaliteit betreft wel een beetje an
ders gesteld, zij kan zich vanwege de
rheumatiek in de benen in huis alleen
met een stok verplaatsen. Vandaar dat
zij veel bezig is met breien; het huis
schoon houden, wassen enz. wordt door
haar dochters gedaan. Zij is echter bij
zonder levendig van geest, wat haar
jong houdt.
„Mijn moeder was ook altijd even op
geruimd," vertelde zij ons, „ik kom uit
een gezin van 15 kinderen en er was
vroeger in de arme tijd heel wat te
doen om zo'n groot gezin te onderhou
den."
Zelf weten ze daar ook van mee te
praten. Hun huwelijk werd met 5 kin
deren gezegend, waarvan er twee zijn
overleden. Het leed is hun dus ook niet
gespaard gebleven. Zij hebben 17 klein
kinderen (waarvan er reeds 14 zijn ge
huwd) en in totaal 22 achterkleinkin
deren. Een zeer uitgebreid nageslacht
dus.
De heer Nagtegaal vertelde ons dat
hij vanaf zijn jeugd tot 1921 in de
landbouw bij meerdere boeren had ge
werkt. Het loon was niet hoog; zeven
van de twaalf maanden werken voor
70 cent per dag,wat in de maand juni
opliep tot een gulden, in de oogst soms
twee gulden per dag. Maar dan was
het sjouwen! Hij had het geluk zelf
een hoekje land te kunnen boeren en
was zodoende klein-landbouwer tot
1956.
Toen ze pas getrouwd waren woon
den ze in klein huisje, de z.g. „pupe-
benne" voor 70 et. per week (het loon
van een dag werken). Na 2 jaar vestig
den ze zich in een huisje aan de Mo
lendijk waar ze 13 jaar hebben ge
woond; weer later kocht hij een huis
De heer L, van Kempen, meubileer-
inrichting te Oude Tonge, reeds dins
dagavond ongeveer half acht vanaf
Middelharnis over de Langeweg met
zijn vier weken nieuv/e Opel-Kapitan
naar huis. Ter hoogte van Langendam
kwamen twee tegenliggers, waarvan de
achterste de voorste blijkbaar voorbij
wilde. Deze auto kwam daarbij op de
linkerrijweg, op de rijbaan van de heer
van Kempen, die sterk afremde, wat
echter niet verhinderde, dat hij werd
geraakt. Hij stuurde de wagen in de
berm, om erger te voorkomen, slingerde
over de weg en kwam eindelijk tot
stilstand. Zelf had de bestuurder geen
letsel, maar zijn nieuwe wagen bleek
ernstig beschadigd. Toen hij de schade
stond op te nemen, stopte dhr, G, v, d.
Valk, Waterweg, Middelharnis, die advi
seerde er direct met de politie achter
aan te gaan, want de auto die de aan
rijding had veroorzaakt was doorgere
den.
De rijkspolitie uit Middelharnis heeft
direct een onderzoek ingesteld, eerst
aan het Havenhoofd te Middelharnis,
daarna .op het parkeerterrein bij Hotel
Meijer, Daar bleek een 12 jaar oude
auto te staan, die kennelijke tekenen
vertoonde, dat de aanrijding er mee
was veroorzaakt. Het nummer werd
opgenomen en in het hotel en in de
bioscoop afgeroepen. De eigenaar bleek
de heer Bas Koert uit Oude Tonge te
zijn, tegen wie procesverbaal is opge
maakt. De auto van dhr. Koert was
niet verzekerd.
Dit geval had een zeer ernstig on
geluk kunnen veroorzaken en het moet
wel een zeer onverantwoordelijke daad
worden genoemd, dat de bestuurder is
doorgereden.
van de heer M. Wiegel aan de Bouw
dijk tot ze in augustus 1925 hun huis
Molendijk 25 kocliten, waar ze nu al 37
jaar wonen, met een prachtig uitzicht
op weiden en landerijen.
De heer Nagtegaal is in het jaar 1910
vier maanden in Amerika geweest, met
het doel later met zijn gezin te emi
greren. Zijn vrouw had toen namelijk
vijf broers in Amerika, waarvan intus
sen de oudste is overleden. Toen er van
deze familie in Holland waren, haal
den zij hem over mee te gaan naar Pa-
terson U.S.A., maar het zinde hem er
niet en hij vv'as blij weer in zijn ge
boorteplaats bij vrouw en kinderen te
rug te zijn.
Het jubilerende echtpaar hoopt de
herdenking van hun 65-jarige huwe
lijksvereniging te vieren in het vereni
gingsgebouw, daar men de grote familie
niet alle in hun huisje zou'kunnen ber
gen, zeker niet, als men nog vele vrien
den en kennissen moet ontvangen.
Het zal dit te Melissant zeer geziene
echtpaar op 5 november a.s. niet aan
belangstelling ontbreken. Bij de vele
felicitaties die zij die dag in ontvangst
hebben te nemen voegen wij bij voor
baat de onze met de wens dat zij sa
men een gezegende levensavond mogen
hebben tot vreugde van allen die hen
lief en dierbaar zijn.
POEDER-ZALF-OLIE-ZEEP
Er zijn helaas weer een hele
reeks van ongelukken te vermelden, die
deze week op het eiland Goeree Over-
flakkee hebben plaats gehad.
Woensdagochtend circa half acht reed
de heer W. P. van Loon uit Achthuizen
naar zijn werk te Middelharnis (hij is
monte'ar in de Fordgarage) en kwam
op de Prov. weg onder Oude Tonge, ter
hoogte van de boerderij Slis in aanra
king met een bestelauto, bestuurd door
de heer P. v. d. Veer, aannemer te
Herkingen, Hij botste er van achteren
met een geweldige klap tegen op, zo
dat de motor van voren geheel in el
kaar wrong. De bestuurder viel voor
over op de weg en werd in bewusteloze
toestand aangetroffen. Eerste hulp
werd verleend door dokter Voogd, die
een schedelbasis-, een kaakfractuur en
meerdere verwondingen constateerde.
Het slachtoffer is naar het ziekenhuis
te Dirksland vervoerd.
Zijn toestand is naar wij vernemen
nog zeer ernstig. Hij kon donderdag nog
niet gehoord worden.
De bestuurder van de bestelauto
geeft voor ter plaatse waar het ongeval
zich voordeed, te hebben afgeremd. De
rijkspolitie te Oude Tonge heeft proces
verbaal opgemaakt.
De heer J, J, v, d. Tol Nieuwe Ton
ge (Batt. dijk) die dinsdagmorgen vroeg
met de boot mee moest, zette maandag
avond zeer laat zijn volkswagen alvast
op de bepaalde plaats, om zeker te zijn
met de veerboot mee te kunnen. Toen
hij naar huis reed met een andere auto,
kwam hij 3 grote vrachtwagens tegen,
op weg om zich daar ook alvast in de
rij te zetten. De andere ochtend bleek
de volkswagen aan de linkerzijde zwaar
te zijn beschadigd. Bij onderzoek door
de politie kwam vast te staan, dat de
vrachtwagen van J, Visbeen, transport
bedrijf te Nieuwe Tonge de volkswagen
bij het optrekken met de aanhangwa
gen zo had geraakt, dat de linkerzijde
grote schade bekwam. De politie heeft
procesverbaal opgemaakt.
Speciaal in het opmaken van
B. V. d. VEEB
Telefoon 2682 WestdQk S6
MIDDELHARNIS
