Zinksiukkenbouwers aan hei werk
op de havenkade ie Baiienoord
De Rooms-
Katholieke partij
vroeger en nu
Bronchiletten
Ongeluk dat nog|
goed afliep
Bestelwagen van
de dijk
F^C. KORTEWEG sZOON
Medüaüe
30.000 m^ nodig
voor kop
Grevelingendam
Zangavond in Hed. Herv.
Kerk te Dirksland
Vrijdag 28 september 1962
No. 3126
Our. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschynt ttoeemaal per week: dinsdag- en vrgdagavond
BINNENVIIINCBID
SCHUINIVllllBKD
VOOR BETER jU
en houdt vrede onder
elkander"
Fruitmanden en Fruitbakjes
35e jaargang
PKINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Bedactie en advertentie»: Kantoor Langeweg 13, SommelBcUjk
Tel. (01870) 26 29, na 6 uuravonds Tel. 2017 Olivoi 187930
ABONOTJMENTSPBIJS 2.15 PEB KWABTAAk
ADVSBTENTIEPBIJS 12 cent per mm.
BI9 contract speciaal tarid
De politieke positie van de Rooms-
Katholieken heeft in ons land bijna drie
eeuwen lang onder invloed gestaan van
een historische ontwikkeling, als ge
volg waarvan de Nederlandse staat in
(je "iSe eeuw geboren werd uit de Cal
vinistische reformatie. Tot 1795 toe, dus
tot het einde van de oude Republiek,
die tengevolge van de Franse revolutie
onderging, was er geen burgerlijke ge
lijkheid en ook geen zuivere godsdienst
vrijheid. Toen was de Hervormde of
Gereformeerde kerk de Staatskerk en
publieke ambten konden alleen door
haar leden bekleed worden. De roomsen
hadden dus geen enkel politieke in
vloed. De nog altijd roomse Generali
teitslanden Brabant en Lim-burg wer
den vanuit Den Haag bestuurd. De R.
K. kerk vormde een gedulde minder
heid. Het ligt echter voor de hand, dat
de roomsen naar emancipatie streefden
en elke beweging steunden, die deze
l<on bevorderen. Zo kon men velen van
hen vinden in de rijen der patriotten op
het laatst van de 18e eeuw. De revolu
tie van 1795 maakte een eind aan de
bevoorrechte staatskerk en bracht po
litieke gelijkheid voor allen en gods
dienstvrijheid.
Toch hebben de roomsen nog vele
tientallen jaren moeten strijden om in
vloed Ie kunnen uitoefenen in de staat.
Ze hadden geen krachtige leiding, wa
ren onderling erg verdeeld en de pro
testanten weerden hen zoveel mogelijk
uit overheidsposities. Ook de samen
voeging met België van 1815 tot 1830,
waardoor ze een meerderheid kregen
bracht geen verbetering. Het was Ko
ning Willem I wel toevertrouwd hun
invloed tegen te gaan. Ze zochten daar
om toenadering tot de liberalen, althans
een deel van hen, hoewel dit in strijd
was met hun beginsel. Maar ze ver
wachtten van die zijde hulp voor hun
emancipatie. Die kregen ze ook van
Thorbecke, de man die de geestelijke
vader was van de grondwetsherziening
van 1843, welke vrijheid van onderwijs
bracht en van vereniging en vergade
ring. Uit danicbaarheid brachten ze
Thorbecke zelfs in 1953 voor hun dis
trict Maastricht in de Tweede Kamer.
Toen echter in dat jaar paus Plus IX
hier te lande een bisschoppelijke orga
nisatie wilde invoeren, laaide in pro
testantse kringen een fel protest op, be
kend onder de naam Aprilbeweging. Dit
bracht de roomsen en de liberalen nog
dichter bijelkaar en het aantal papo-
thorbeckianen, zoals deze roomsen ge
noemd werden, vermeerderde nog. Deze
samenwerking hield echter geen stand
toen de schoolkwestie steeds meer de
politiek ging beheersen en Paus Plus IX
in 1864 de Encycliek „Quanta Cura"
uitvaardigde, die een felle aanval in
hield op het liberalisme. Vooral na 1878,
toen Kappeijne van de Cappelo zijn be
ruchte onderwijswet doorvoerde, kwam
er een eind aan het rooms-liberale
bondgenootschap. Daar de roomsen
evenals de anti-revolutionairen voor
bijzonder onderwijs streden, kwam toen
do z.g. coalitie tot stand. Al in 1874
was dr. Kuyper met behulp van de
roomsen voor Gouda in de Tweede Ka
mer gebracht. Vooral de priester-poli-
ticus Schaepman, die ook Kamerlid was
ijverde ervoor evenals Lohman. Toch
slemden in die tijd nog vele room.sen
op de conservatieve partij, die echter
gaandeweg ineenschrompelde. De orga
nisatie van de roomsen betekende toen
nog niet veel. Er waren wel kiesvereni
gingen en provinciale organisaties, maar
nog geen, landelijke partij en de Kamer
fractie vormde allesbehalve een eenheid
Vooral Schaepman, die zeer vooruit
strevend was (hij was voor kiesrecht-
uitbreiding, leerplicht en persoonlijke
dienstplicht), is in eigen kring ontzagge
lijk tegengewerkt.
In 1888 zag de coalitie, dat „monster
verbond tussen Rome en Dordt", kans
de meerderheid te verkrijgen in de 2e
Kamer en trad het ministerie-iVIackay
op. IVIaar in 1891 voelden de m.eeste
roomsen er al niets meer voor. Dit her
stelde zich wel weer, maar het duurde
tol 1901 vóór er weer een coalitie-kabi
net kon optreden, nu onder leiding van
dr. Kuyper. Van 1908 tot 1913 leidde
Mr. Heemskerk een dergelijke regering.
De eigenlijke landelijke politieke or
ganisatie der R.K. kwam pas in 1904
tot stand. Ze werd genoemd de Rooms-
Ivatholieke Staatspartij (R.K.S.P.) Bij
de invoering van de evenredige verte
genwoordiging in 1917 veranderde de
coalitie van vorm. Er bleef samenwer
king, maar steun bij verkiezingen was
ni.it meer nodig. Het gevolg van die in
voering was voorts, dat vanwege de
evenredigheid, waardoor nu iedere stem
gmg meetellen, de R.K.S.P. met één slag
C.C grootste partij in Nederland v/erd.
het was toen ook gedaan met de grote
schommelingen in het zeteltal der par
tyen. Ziehier het aantal zetels of per
centages van de R.K.S.P. in de loop der
.laren:
1850 15 1918 30 1952 29
'854 6 1937 29 1956 31
1873 8 1946 31 1959 31
1888 26 1948 31 1962 32
Na de bevrijding in 1945 was er aan
vankelijk in roomse kring nogal me
ningsverschil omtrent de noodzaak van
een specifiek roomse partij. Het epis
copaat was er echter sterk voor en me
de onder invloed van de oprichting van
de P.v.d.A. werd in december 1945 be
sloten weer afzonderlijk op te treden.
Men koos echter een nieuwe naam:
Katholieke Vollispartij (K.V.P.) om de
progressiviteit tot uitdrukking te 'bren
gen. Vanwege het feit, dat de roomse
partij de grootste was en vooral door
haar grote plooibaarheid en het gemak,
waarmee ze compromis-politiek kon
voeren, is ze sedert 1918 steeds in elk
kabinet met een flink aantal ministers
vertegenwoordigd geweest. Men denke
aan de diverse ministeries-Ruys de Bee-
renforouck - Colijn en - Drees.
De meest bekende fractieleiders zijn
geweest de priester Dr. Nolens, die tot
zijn dood in 1931 zeer grote invloed uit
oefende. Mr. Aalberse, die als minister
in 1919 een nieuwe Arbeidswet bracht
(met 8-urendag) en na de oorlog Prof.
Romme. De minderwaardigheidspositie
waarin de roomsen in vorige eeuwen
verkeerden, heeft nu al jarenlang plaats
gemaakt voor een sleutelpositie in de
Nederlandse politiek dank zij het feit,
dat ze thans de grootste kerkgemeen
schap is (40 «/o), het kerkvolk sterk be
ïnvloed wordt door het episcopaat en
de clerus en de eenheid, die ze vrijwel
steeds in eigen kring heeft kunnen
handhaven. De laatste werd alleen in
1948 verbroken door het optreden van
Hoestdrank in tabletvorm.95ct
dhr; V/elter met zijn Kath. Nationale
Parlij. Oorzaak daarvan was ontevre
denheid in roomse kring over de In-
donesië-politiek van de K.V.P.terwijl
deze groep ook sociaal economisch meer
behoudend was georiënteerd. In 1955
werd de eenheid echter weer hersteld
en sedert dien zit dhr. Welter opnieuw
in de Tweede Kamer voor de K.V.P.
Uit de jongste Nieuw-Guinea-debatten
bleek echter, dat hij nog steeds in dit
opzicht een afwijkend standpunt in
neemt.
Doordat de K.V.P. een echte volks
partij is en alle soorten roomsen, zowel
de kapitalisten als de arbeiders, wil bij
eenhouden, zijn er voortdurend allerlei
spanningen en conflicten, maar deson
danks weet de leiding, gesteund door de
kerk de zaak bijeen te houden. Daartoe
is echter heel wat manoevreerkunst
nodig, doch dat was met name Prof
Romme wel toevertrouwd. De R.K. par
tij kon en kan steeds alle kanten uit. In
haar geschiedenis ziet men daarom een
kaleidoseopische wisseling van politieke
bondgenootschappen. In de vijftiger ja
ren van de vorige eeuw werkte ze sa
men met de liberalen, daarna met de
conservatieven, vervolgens in de coali
tie met de Prol. Chr. partijen en na de
laatste oorlog gedurende enkele jaren
zelfs alleen met de P.v.d.A. Dit schijnt
haar echter niet zo goed bevallen te zijn
en daarom wilde ze dit later en nu al
leen doen, v/anneer ook andere partijen
mee samenwerken. Er zit dus in de
roomse politiek een groot stuk oppor
tunisme, waaraan ongetwijfeld steeds
een sterk machtsstreven ten grondslag
ligt.
Ondanks de sterke kerkelijke dici-
pline blijkt uit de statistieken, dat toch
lang niet alle roomsen op de K.V.P.
stemmen. Haar bevolkingspercentage is
40, doch haar stemmenaantal 32 »/o. In
de roomse provincies is dit ook zo; de
percentages zijn in Limburg resp. 95 en
82 en in N. Brabant 89 en 75 in Zuid-
Holland stemt slechts 80 °/o der room
sen op de K.V.P. Er is dus een tamelijk
groot aantal, dat op de P.v.d.A. (of V.V.
D.) stemt. Haar stem.menpercentage
blijkt wel stabiel,-maar houdt dus geen
gelijke tred met haar bevolkingsaan
was.
Wat Goeree en Overflakkee betreft is
te constateren, dat het aandeel van de
R.K. kerk in de bevolking gestadig
achteruit loopt. Ruim een eeuw gele
den was het 10 'Vo, en in 1960 was het 7
"/o. Merkwaardig is het daarbij, dat het
aantal roomsen op West-Flakkee (ten
w. van Middelharnls) in 1842 nog 17 "/o
van hun totaal op het eiland toedroeg
en in 1960 nog slechts 6 */o. Er heeft een
steeds grotere concentratie plaats op
Oude Tonge, Achthuizen, Langstraat en
Middelharnls! Het stemmental op de
K.V.P. is op het hele eiland 6 "/o, dus
blijft ze 1 o/o achter op het bevolkings
aandeel. Ook hier is dus verloop, ver
moedelijk het meest naar de P.v.d.A.
HERKINGEN
Woensdag reed de aannemer P. v. d.
Veer van Herkingen met een Ford Be
stelwagen aan de Klinkerlandsedijk,
met als mede-inzittenden drie kinderen,
twee jongens en een meisje. De jongens
zaten het; meisje te plagen, waarop de
vader tegen het meisje zei: „kom maar
voorin zitten." Het meisje klom over de
rugleuning heen en gleed uit over een
kleedje op de motorkap, die bij deze
wagen voorin stond. Van der Veer raak
te de macht over het stuur kwijt, in de
flauwe bocht op 300 m. afstand van het
huis van Keizer schoot hij van de dijk
af een droge sloot in. In de berm be
neden stond een houten electriciteits-
paal, die finaal werd afgereden en in
de hoogte geslingerd werd. De auto
■was meteen een wrak, het is een won
der dat de inzittenden er bijna zonder
letsel zijn afgekom.en. De kinderen had
den niets, de vader een snijwond boven
de rechterwang, die gehecht moest wor
den. De auto was all risk verzekerd.
iMmüi
MELISSANT
Toen dinsdagmiddag de tractorbe
stuurder E. de Man van de Oudel. dijk
te Sommelsdijk (in dienst bij landbou
wer A. de Wit) met een. ledige aan
hangwagen bij de boerderij van Buijs
in de richting Stellendam reed, liep
plotseling het rechter voorwiel van de
tractor af. De tractor was onbestuur
baar en schoot vlak voor de dam na
een eerst een stenen paal te hebben
geramd met de kop in de sloot. De
bestuurder, sprong er bijtijds af wat
zijn geluk werd, want hij bekwam al
leen kneuzingen aan zijn benen, Wel
was hij begrijpelijk danig geschrokken.
Dokter Huisman verleende de eerste
hulp; hij behoefde niet naar het zie
kenhuis maar kon naar huis worden
vervoerd, waar hij wel een weekje zal
moeten bijkomen van de schrik.
-O-
A.s. woensdag 3 oktober 's avonds 8
uur zal er in de Ned. Herv. Kerk een
zangavond worden gehouden onder lei
ding van Arie J. Keijzer.
Vier koren zullen deze avond hun
medewerking verlenen, t.w. het ge
mengd koor „Sursum Corda te Dirks
land, „met hart en stem" uit Den Bom
mel, „Sursum Corda" van Middelharnls
en „Com nu met Sangh" uit Oude Ton
ge, die afzonderlijk en in samenzang
zullen optreden. AdWe Okker zorgt
weer voor de begeleiding. Mezzo so
praan soli door Trijnie Okker. Orgel soli
en algehele leiding door Arie J. Keij
zer.
Aan het slot van deze avond zal de
bekende cantate voor gemengd koor,
bas en sopraan solo „Alles was ihr tut"
van D. Buxtehude worden uitgevoerd.
Voor zang en muziekliefhebbers be
looft dit een leerzame en onvergetelijke
avond te worden.
MIDDELHARNIS
Kerkdienst. A.s. maandagavond 1
oktober hoopt voor de Ger. Gem. al
hier voor te gaan ds. C. van Dam uit
Rotterdam. Aanvang der dienst kwart
voor zeven.
1^^ —f - NAARDE
IVIIDDELHHRNIS-TEL:Z328
Mare. 9 50 (einde)
IX
Hebt zout in uzelf, zo hoorden wij Je
zus tot zijn jongeren zeggen. En Hij
voegt daarachter: en houdt vrede onder
elkander. Dit is het tweede wat Jezus
van Zijn volgelingen eist.
Het was hier wel een woord op zijn
pas gesproken. Want nog maar enkele
ogenblikken geleden hadden zij met el
kander getwist over de vraag wie toch
wel de meeste zou zijn in het Konin
krijk der hemelen, dat zij zichzelf nog
aards dachten. Toen zij twisten hadden
zij geen vrede onder elkander, toen
kwam het zout der genade in hen niet
tot openbaring, zij waren toen smake
loos. Hebt vrede onder elkander, dit zou
alleen zo kunnen zijn wanneer het zout
der genade in hen werkte. Want vrede
is een vrucht van de genade.
Vrede, het is slechts een klein woord,
doch van geweldige betekenis. Voor de
zondeval kwam dit woord ten volle tot
zijn recht. Toen was er vrede, volle
vrede. Doch na de zondeval is er eigen
lijk geen plaats meer voor dat woord.
En wanneer het nog gebruikt wordt,
dan is het gedevalueerd, d.w.z. niet op
zijn eigenlijke waarde getaxeerd. Daar
om spreken wij' zelfs van een gewapen
de vrede in onze samenleving. Dit
woord echter: gewapende vrede, is een
innerlijke tegenstrijdigheid, want een
gewapende vrede is geen vrede. Want
vrede is meer dan een toestand van niet
Met rnah en macht is men op de kade
van het haventje te Battenoord reeds
maanden bezig met bouwen van zink-
stukken, die nodig zijn voor de bekle
ding van de landhoofden van de Gre
velingendam in het Noordelijke geul.
Dit geweldige werk wordt uitgevoerd
door de fa. Dekker te Papendrecht, on
der deskundige leiding van de heer
Vink. In totaal moet 30.000 m^ aan zink-
stukken worden gemaakt; ieder zink-
stuk heeft een oppervlakte van 600 m^
Momenteel moet nog 6000 m- worden
klaar gemaakt, die men vóór de aan
voer van bieten, die op de Battenoordse
kade komen te liggen, gereed denkt te
hebben.
De zinkstukken worden gemaakt op
eeni zware houten vlonder; op de foto
is te zien hoe de eerste zwiepen wor
den gelegd en onderling met touw wor
den verbonden. Deze zwiepen werden
voorheen met de hand in elkaar' ge
draaid tegenwoordig geschied dit ma
chinaal, wat een enorme tijdsbesparing
geeft. Tussen de vakken wordt riet ge
legd, daarover heen gaan weer zwiepen,
tot het een laag wordt van ongeveer een
halve meter. H'et gehele stuk wordt dan
via kettingen met uitsteeksels, die in
de vlonder zitten, in het water getrok
ken. Vervolgens worden de stukken
naar de bestemde plaats gesleept, met
stenen bezwaard en gezonken.
„Het is tot heden toe de beste en
meest beproefde methode gebleken"
vertelde ons de voorman de heer Vink,
Een zinkstuk, dat in het water bij de Grevelingendam aan de Hoek van St.
Jacob gereed ligt, om met stenen bezwaard te worden gezonken. Men is al
daar nu bezig om de aansluiting aan de dijk te maken; achter de dijk wordt
dwars door het land een weg aangelegd, die straks aansluiting zal geven
naar de Haringvlietbrug.
die de nieuwe nylonprocedé's niet erg
kon roemen. „Na een mensenleeftijd is
het hout (onder water) nog goed in tact"
deelde hij ons mee.
De grootste moeilijkheid is het wer
ven van geschoolde krachten vooc dit
werk; nu er zoveel ander goed betaalde
werkgelegenheid is, houdt men het rijs-
werk voor het laatst, omdat men daarbij
Speciaal in het opmaken van
B. V. d. VBEB
Telefoon 2682 Westdyk U
door het hele land heen zwerft en de
hele week van huis is. Gedurende enige
maanden hebben hier onder leiding van
voorwerkers meerdere Flakkeese werk
lieden emplooi gevonden.
OUDDORP
DOCUMENTAIRE FILM OVER
KANKERBESTRIJDING
Uitgaande van het plaatselijk comité
van het Koningin Wilhelminafonds zal
op vrijdag 5 oktober des avonds 8 uur
in het Verenigingsgebouw alhier een
belangrijke documentaire film worden
vertoond over de strijd tegen de kan
ker, voorafgegaan van een lezing door
dokter J. Ruizeveld.
Wij wekken gaarne op deze avond
daarvoor vrij te houden om lezing en
film bij te wonen. De toegang is kos
teloos boven de 16 jaar.
meer oorlog. Zo gebruiken wij dit woord
Wanneer de oorlog ten einde is dan
spreken wij van vrede, doch dan leeft
de haat en het verzet inwendig nog
voort. Er behoeft dan ook niets te ge
beuren of die toestand van schijnvrede
houdt op en de vlammen van de oor
log slaan weer naar buiten uit. En dit
kan zo heel gemakkelijk geschieden om
dat de oorzaken die een blijvende toe
stand van vrede in de weg staan niet
zijn weggenomen. De wapenen zijn wel
neergelegd, doch degenen die de wape
nen hebben neergelegd, hebben nog
geen vrede in het hart.
Houdt vrede onder elkander. Dit eist
Jezus. En dan wel een zodanige vrede
die uit het binnenste des harten voort
komt. Dus een vrede waarbij de bui
tenkant aan de binnenkant beantwoordt
En ook moet de binnenkant aan de bui
tenkant beantwoorden, want als dit
laatste niet het geval is, dan is er niets
anders dan huichelarij. Dan doet men
uiterlijk alsof, terwijl men van binnen
verteert van haat.
Zal dus de eis van Jezus volkomen tot
zijn recht kunnen komen: Houdt vrede
onder elkander, dan zal er eerst aan de
binnenkant vrede tot stand gekomen
moeten zijn. Dan moeten de wapenen
van op- en tegenstand niet alleen zijn
neergelegd, doch dan moeten de oor
logvoerende partijen ook m.et elkander
verzoend zijn. Dan moeten de oorzaken
die eerst de partijen in vijandschap te
genover elkander deden staan, zijn weg
genomen. Dan eerst kan er van vrede,
harmonie, samenstemming, samenwer
king sprake zijn. En nu ligt de oorzaak
van onvrede tussen God en de mens aan
één kant, n.l. aan de kant des mensen.
Want de mens is tegen God opgestaan
en dit noodzaakte God om van gezind
heid ook tegenover de mens te verande
ren.
Doch nu is God een vredelievend God
tegenover een oorlogzoekend mens. Hij
heeft zelf de oorzaak van onvrede weg
genomen. Dit deed Hij, om het zo te
zeggen, door de oorlog uit te vechten
tegen Zijn Zoon. Om onzer zonden wil
moest Hij sterven. En Hij is gestorven
op de kruisheuvel Golgotha. Daar is de
vrede gesloten. Want God werd daar
bevredigd. Daar werd aan de deugd van
Zijn recht voldaan. En nu kan de deugd
van genade en barmhartigheid haar
vrije loop hebben in het hart van een
zondig mens. Van die mens nu heeft
God, om Christus wille niets meer te
eisen. De oorzaak die God tot oorlog
dwong, n.l. de schuld des mensen, is
weggenomen.
Waar dit door het geloof ervaren mag
worden ontstaat vrede in het hart. Daar
heerst harmonie tussen God en de ziel.
Waar deze vrede met God heerst, die
tot stand gekomen is door de Vrede
vorst, waarvan Paulus roemt; Hij is on
ze Vrede, daar kan ook vrede onder el
kander beoefend worden. Want die ge
loven mogen dat ze vrede met God ge
vonden hebben door de dood Zijns
Zoons, die kunnen niet langer met el
kander in onvrede leven. En als er dan
dingen zijn die die vrede in haar ont
plooiing belemmeren, dan zijn zij de
eerste, al zou de schuld zelfs bij de te
genpartij liggen, om het goed te gaan
maken. Dan lijden zij liever schade en
ongelijk dan dat die toestand van on
vrede voort zou duren. Want daar heb
ben zij geen vrede mee.
Alleen waar deze vrede onder elkan
der heerst daar kan men ook elkander
opbouwen in de liefde. Daar zit men
niet te vitten om elkander te vangen,
doch dan zal men trachten om elkander
tot een hand en een voet te zijn, om el
kander op te bouwen in het allerheiligst
geloof, om elkander als inedezondaren
te vinden aan de troon van Gods ge
nade. Daar is men vergevingsgezind te
genover elkander, o:mdat men zelf zo
veel vergeven is, oneindig veel meer
dan men elkander te vergeven heeft.
Waar dit leeft onder elkander, in de
gemeenschap der heiligen, wat toch de
kerk van Christus is, daar gaat een
goede geur van uit. Daar moet zelfs de
wereld van getuigen: ziet hoe lief zij
elkander hebben.
Nu geldt ook van deze vrede dat het
aan deze zijde van het graf slechts al
les ten dele is. Doch al is het ten dele
hoe menigmaal is men daar (helaas) me
de tevreden. Dan zegt men: Het vol
maakte is hier toch niet te vinden en
daarom kunt gij het wis niet kwalijk
nemen als wij nog zo in de onvrede
vcxjrtleven. Doch weet wel, die zo re
deneert of denkt, dat al is hier alles
slechts ten dele, dat er ook staat in
Hebr. 12 14 Jaag de vrede na, en de
heiligmaking zonder welke niemand de
Heere zien zal. Er mag dus geen vrede
gevonden worden met het onvolkomene,
maar laat ons tot de volmaaktheid zoe
ken voort te varen.
Eenmaal zal de vrede volkomen zijn,
als de mens voor goed van zijn zondig
bestaan verlost is. Dan zal alles door
de vrede bloeien in het vrederijk van
de vredevorst Jezus Christus. Hebt ge
daar reeds een thuiskomen gevonden?
Zo niet dan zal God ons straks eeuwig
de oorïpg aandoen, en het zal vreselijk
wezen om te moeten vallen in de han
den van een levend God, die buiten Zijn
Zoon niets anders is dan een eeuwige
gloed van een verterend vuur, bij Wie
niemand wonen kan.
M. v. d. Ent.
