De muur
Bevesiiging en intrede
Ds. H. C Bulinnan ie Sommelsdijk
Plaatselijk nieuws
MS
Intrede
Eerste priis (wisselbeker) Gladiolententoonstelling
voor A. M. Holleman, Den Bommel
Dinsdag 28 augustus 1962
No. 3117
M
Ims
wor-
I
I
t
Cair. STREEKBLAD OP GEREFOEMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Verschijnt ttoeemaal per toeek: dinsdag' en vrijdagavond
J „Fami" is
1 dorp. ^t
|5e jaargang
w
-; 2c
kost
Iskos-
Doven
benst-
18 por
Igaar-
mnd.
aat en
Icteur.
e HelvocA
aanhou-
ikeroogst
zijn dan
Imeer dan
Als oor-
Iweer, ar-
idere fac-
PKINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDELHARNIS
Bedactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdtlk
Tel. (01870) 26 29, na 6 uur avo nds Tel. 20 17 Giro 167930
twertung"
melk op
lenstaande
t 2 "/o vet
„Marken-
gewone
Marken-
feur Lange
logal plas-
fcenmilch".
jze minder
r andere
,^i een be-
uikers de
Ize te vet
de U.S.A.
I de markt
borbeelden
tiet lagere
Iter tegen-
Ir de Mar-
1 Zuivelbe-
Igeverij
een serie
Cbr. W'
fedkoop
ro.m. ,.vef-
Wejan i^
[leven van
liwe wor°
vee kinde-
■een 2°''=^'
J wordt no=
laar opvo^'
s die sterft
toch door.
■ongelovige'
Lket-voiT»
(2e
eft de
tijd
lopend.
heel
Ie gezi:
hei"
AIS
wat
nne»
Wie het laatste jaar leest of hoort
5Vi?r „de muur", die weet wel, welke
jiuur bedoelt wordt. Het is de meest
beruchte uit de hele wereldgeschiedenis
een nog nimmer vertoond fenomeen,
tgevonden door Ulbricht, de fanatieke
communistische dictator van Deutsche
Demokratische{!) Republiek oftewel
Oost-Duitsland. Hij liet ze bouwen op
3 augustus van het vorig jaar en vol
gende dagen en daarna is bij steeds op
nieuw versterkt en verbeterd. Het is do
muur, die van zuid naar noord heel de
stad Berlijn in tweeën deelt, dwars door
straten en huizenblokken loopt precies
langs de lijn, die de Russische sector
scheidt van die der drie westelijke mo
gendheden en die in totaal 65 km. lang
want Berlijn is een heel grote stad,
die vóór de oorlog 4Vl> miljoen inwoners
liad en nu nog ruim SVa, waarvan er
bijna 2'/2 miljoen in West-Berlijn wo
nen. Deze situatie heeft in 1945 een
probleem geschapen, dat steeds scher
per vormen aanneemt en een onmoge
lijke toestand betekent, in de eerste
plaats voor hen, die er wonen, maar
niet minder voor de hele wereld daar er
niet veel voor nodig is om deze bran
dende kwestie tot explosie te brengen.
Stel u voor een miljoenenstad, vroe-
jere hoofdstad van Duitsland, die in
tweeën is gesplitst, met een deel, dat
op demokratische wijze in vrijheid leeft
en een ander deel, dat door het com
munisme der Sovj et-Unie wordt be
heerst. Hier ontmoeten Oost en West el
kaar, twee werelden, die niets gemeen
hebben. De delen zijn gescheiden door
een hoge muur met prikkeldraad, be
waakt door zwaargewapende Vopo's,
mannen van de volkspolitie. Slechts en
kele openingen met zigzagbanen laten
nog verkeer door, echter niet voor West
Berlijners. Buitenlanders mogen Oost-
Berlijn nog bezoeken, maar met zeer
sterile contreien.
Dit alles is erg, maar het meest fu
neste van de hele situatie is, dat de stad
Berlijn ongeveer 200 km. achter het
IJzeren Gordijn ligt met als consequen
tie, dat daar 2iV2 miljoen mensen
thans nog in vrijheid leven op een
eiland temidden van een communisti
sche zee van dwang en terreur.
De muur verhindert de Oost-Duitsers
inclusief de Oost-Berlijners, de wijk te
nemen naar het vrije westen, wat tot 13
augustus 1961 nog een klein kunstje
was. IMaar de ligging van de stad mid~
den in communistisch gebied maakt
haar zo kwetsbaar, dat dit een nog
groter probleem is. Aan alle kanten
zijn de Berijners omgeven door vijan
delijk gebied, waar grote Oostduitse en
Sovjet-troepenafdelingen met tanks etc.
zijn gelegerd. Als de Russen verward
willen, is het voor hen een kleine moeite
heel Berlijn in bezit te nemen, daar de
stad onverdedigbaar is, zelfs als er veel
meer Westerse troepen lagen dan de
11.000 van nu.
Hoe deze ongelukkige situatie ont
staan is, hebben we in ons blad des
tijds uitvoerig geschetst in een artilce-
lenreel^s „Hoe kwam Berlin acWer het
IJzeren Gordijn!" We mogen dit dus als
bekend veronderstellen. Het is een erfe
nis uit de oorlog, die een nieuw conflict
in zich bergt. Onder de huidige omstan
digheden heeft het stellen van de
schuldvraag weinig zin. Men kan stel
len, dat de Duitsers zelf er de oorzaak
van zijn. Als Hitler zijn krankzinnige
oorlog niet was begonnen, zaten nu de
Russen niet in Berlijn en behoefde de
Westerse wereld wellicht straks niet bij
te springen om de stad uit hun klauwen
te redden. Zo bezien en het is niet
ander kan er bij 'het Westen wei
nig animo zijn om de Duitsers bij te
staan. Men kan ook zeggen: het is do
schuld van de Amerikanen, die de dwa
ze zoneverdeling hebben toegestaan en
de Russen te veel hebben vertrouwd.
Ooij dat is de waarheid. Maar tenslotte
schieten we met deze redeneringen niets
op. We staan nu voor de vraag hoe het
Westen West-Berlijn kan behouden
voor de vrije wereld. Het gaat hier niet
UUeen om de vrijheid van 2V2 miljoen
Duitsers, maar om het verhinderen van
een nieuwe opmars van het wereld-
communisme. De grote vraag is, hoe
liet Westen moet reageren wanneer
straks Chroestsjow een afzonderlijk
Vredesverdrag sluit met Oost-Duitsland
611 Ulbricht de macht krijgt over de
toegangsweger^ naar Berlijn.
Dat de communisten welbewust een
militair conflict willen uitlokken gelo
ven we niet. Ze weten heel goed dat
ook hun wereld dat niet zal overleven.
Ze hebben echter zeer sterke troeven
in de hand en kunnen gemakkelijk zo
manoevreren, dat de Amerikanen c.s.
om de zaak open te houden bet eerst
zullen moeten schieten. Wanneer deze
aan eenzelfde belabberde 'houding aan-
nenaen als in de kwestie Cuba en Nieuw
winea, hebben de Sovjets gemakkelijk
spel. Dan eindigt alles in een overwin-
mng van Moskou zonder oorlog. En dat
js precies de taktiek van het Kremlin.
De Russische kommandant is nu uit
I Berlijn teruggeroepen, een Ulbricht-
I Seneraal is aangesteld en >het wachten is
'^u op nieuwe verwikkelingen.
Intussen wekt de „muur" de afschuw
en de woede op van doe hele beschaafde
Wereld. Wat bij en achter die muur ge-
i^eurt tekeilt de mentaliteit en de on-
menselijke terreurmethoden van het
f^ommunisme wel heel sterk. Wie
I s^anschouwelijk onderwijs wil heb-
w oen in de praktijk van bet communis
me, die moet eens naar die muur toe-
pan. Daar speelt zich nu al een jaar
|ang een tragiek af, die met geen pen is
°6schrijven. Daar worden door de ro-
ds moordenaars mensen doodgeschoten,
01e naar de vrijheid vluchten. Daar la
ten ze een uur lang een jongeman dood
bloeden zonder naar hem om te zien. Al
zestig imoorden hebben ze daar op hun
geweten en nu Ulbricht er helemaal de
baas wordt, zal het nog erger worden.
Waarom heeft deze man de muur laten
bouwen? Ze is natuurlijk geen militair
obstakel tegen het westen. Tegenwoor
dig helpen wallen en muren in de oorlog
niet meer. De oude Chinezen konden
200 jaar vóór Chr. hun beroemde Chi
nese muur bouwen over een afstand
van 2450 km. (van Amsterdam tot An
kara, de hoofdstad van Turkije is dat
ongeveer) om hun noordgrens te be
schermen tegen de Hunnen en dat lukte
hun nog ook, want dit Mongolenvolk
wendde zich naar Europa. Neen, de
Berlijnse muur is een bewijs van de
communistische zwakte, van het totale
fiasco van Ulbrichts regime. Hij zegt
wel, dat hij het deed om West-Berlijn
als N.A.V.O.-spionagecentrum onscha
delijk te maken, maar de reden is een
heel andere. Hij zag, dat zijn „demo
cratische" republiek leegbloedde. Steeds
meer Oostduitsers vluchten naar het
Westen. Het waren er na de oorlog al
drie miljoen. Duizenden kwamen elke
week over de sectorgrens en gingen niet
meer terug. Hij verloor de intellectuele
elite en zijn economie liep daardoor ho
peloos vast. Hij verloor ook de jeugd,
want het is merkwaardig, dat juist deze
in grote getale het rode paradijs ont
vlucht. Wie zoals schrijver dezes het
IJzeren Gordijn met zijn prikkeldraad
wachttorens schijnwerpers, mijnenvel
den etc. gezien heeft en een kijkje heeft
genomen in Oost-Berlijn, die kan be
grijpen, dat ieder, die niet geïnfecteerd
is door de demonische communistische
ideologie en dat is zeker 90 "/o
slechts één doel heeft: uit dit massale
concentratiekamp te ontsnappen, waar
godsdienst en vrijheid vertrapt worden,
waar gebrek heerst door de onzinnige
organisatie van dit systeem, waar hui
zen, akkers, wegen en straten verwaar
loosd worden, waar de vrouwen weer
moeten gaan werken voor het gezin,
waar men ziek wordt van de permanen
te politieke propaganda van het leninis
me. De schrijver G.K. van het Reve ver
telde in „Elzeivier" onlangs van zijn
ervaringen in Oost-Berlijn. Hij noemde
de toestand daar een door bureaucratie
en waantheorieën gefrustreerde oorlogs
economie, die aan de rand van de hon
gersnood leeft en hij, kreeg de gewaar
wording, dat hij in een soort gekken
huis rondliep. Alles is er even verval
len, de oorlogsruines grijnzen u nog
steeds aan, het aantal auto's die op mu-'
seumstukken lijken, is slechts een vijfde
van dat van West-Berlijn, dat in zijn
uiterlijk niet voor Parijs onderdoet.
Daar ziet men het verschil tussen de
„kapitalistische" en de communistische
welvaart.
Maar ondanks dit alles, Moskou mar
cheert voort naar de wereldrevolutie.
Thans staat West-Berlijn op het pro
gram. En wat doet het westen? Dat
aanbidt de welvaartsstaat, weer een an
der kwaad. Het verwaarloost zijn de
fensie in hoge mate en voert wederom
Munohen-politiek. Alleen loopt nu Ken
nedy in plaats van Chamberlain met
de paraplu. En in bet aangezicht van
deze gevaren en ondanks die afgrijselij
ke muur zijn 'er in ons land nog men
sen, die een partij oprichten en steunen
die anti-militairistisch is, die ons volk
tot dienstweigering aanspoort en daar
mee uiteindelijk de capitulatie voor het
communisme voorbereidt. Zelfs de muur
is niet in staat deze verdwaasden te ge
nezen van hun pacifistische denkbeel
den.
Na een vakante periode van slechts 10 maanden mocht de Ned. Herv. Ge
meente te Sommelsdijk, j.l. zondag Ds. H. C. Bultman (gekomen van Papen-
drecht) als haar nieuwe herder en leraar begroeten. De bevestiging van Ds.
Bultman vond in de morgendienst plaats door zijn vriend en vroegere plaat
selijke collega. Ds. Baars van Papendreoht. Onder grote belangstelling deed
de nieuwe pastor in de middagdienst zijn intrede. In deze dienst waren alle
predikanten der Ned. Herv. Gemeenten op ons eiland tegenwoordig, benevens
diverse afgevaardigden der plaatselijke kerken van Middelharnis-Sommelsdijk.
Wegens uitstedigheid van burgemeester Hordijk, was de plaatselijke overheid
vertegenwoordigd door de beide wethouders Dijkers en Ie Comte en ge
meente-secretaris Knape. Ook waren een aantal personen uit de vorige ge
meente van Ds. Bultman aanwezig om de bevestiging en intrede van hun
oud-predikant bij te wonen.
Bevestiging
Ds. Bultman werd tot zijn dienstwerk
ingeleid met de woorden uit Exodus 3
14 (laatste gedeelte): „Ook zeide Hij:
Alzo zult gij tot de kinderen Israels
zeggen: Ik zal zijn heeft mij tot ulieden
gezonden."
Met deze boodschap, aldus de beves-
tiger, moest Mozes naar de Israëlieten
gaan, tot een zwaar benauwd en ver
drukt volk, welks verdrukker men
selijkerwijs gesproken onoverwinne
lijk was.
Wie was toch deze man, die met deze
boodschap tot het volk Israël werd ge
zonden? Het is Mozes, de man, die reeds
eerder tot dit volk was gegaan, zelf
vervuld met het grootse ideaal om het
verdrukte en beproefde volk te verlos
sen. Tooh is het komen tot dit volk op
dit moment geheel anders als de eerste
maal, toen hij met jeugdig vuur en en
thousiasme in eigen kracht dacht te
kunnen verlossen. Doch alles was ra
dicaal misgelopen.
Nadat hij in zijn drift een Egyptisch
man had vermoord, was hij uit vrees
voor eigen leven op de vlucht gesla
gen en had zijn toevlucht gezocht in
Midian, waar hij veehoeder werd. Maar
tijdens zijn verblijf aldaar zou hij door
God worden klaargemaakt voor zijn
roeping, lerende dat hij in eigen kracht
niets zou kunnen maar alleen zou kun
nen strijden in Gods kracht. Geen eigen
succes, maar Gods genade en sterkte;
alleen met deze roeping zal Mozes een
leidsman van Gods volk kunnen wor
den. Wat was de verdrukking over dit
volk toch zwaar. Menselijk bezien leek
het een hopeloze taak om van onder
dit zware juk uit te komen. Maar de
verlegenheden der mensen zijn vaak
Gods gelegenheden. Zo ook hier. God
roept Mozes en zendt hem naar dit
zwaarbeproefde volk. Nadat God Mozes
bij het brandende braambos zijn roe
ping bekendmaakt, heeft Mozes als be
zwaar in te brengen, dat als de Israëlie
ten hem vragen in Wiens naam hij
komt, hij niets weet te antwoorden.
Doch dan spreekt de Heere tot hem:
Zeg dat Ik zal zijn u tot hen heeft ge
zonden. Welk een machtig woord. Ik
zal zijn, d.i. de Eeuwige Onverander
lijke, de grote Onafhankelijke, Die zijn
volk niet langer in de duisternis der
verdrukking zal doen laten dolen, maar
hen zal voeren in de lichtglans en de
volle heerlijkheid van het beloofde
land. De God der vaderen zou ook blij
ken te zijn de God van het heden. God
zal zijn heüsraad volbrengen en Zijn
volk weer tot een presente werkelijk
heid maken. En Mozes nu mag, gesterkt
door dit woord en door Godzelf toege
rust, dit volk naar het land over
vloeiende van melk en honing leiden. Ik
zal zijn heeft u tot hen gezonden. Wat
dunkt u, vriend en broeder, aldus Ds.
Baars. Zou dit woord ook niet voor het
heden gelden? Zowel voor predikant en
gemeente? Aan de werkelijkheid van dit
Woord ontleent immers alle kerkelijk
leven zijn grondslag en gezag?
Hoewel Mozes' roeping niet is te ver
gelijken met de roeping van ons, predi
kanten, zijn er toch wel enige punten
van overeenkomst. Zoals Mozes moest
leren dat hij niets in eigen kracht ver
mocht, zo moeten ook wij van eigen
sterkte leren afzien om het alleen van
Hem te verwachten. In een wereld,
waarin al het innerlijk licht gedoofd is
en godsdienst door de massa wordt be
schouwd als opium voor het volk kun
nen wij toch op grond van dit rijke
woord onze roeping volbrengen. Een
verloren wereld mag jiog de behoudehis
worden aangezegd en Hem worden aan
gewezen als de enige Redder in alle
nood.
Ds. Bultman, die grote, machtige en
zaligmakende werkelijkheid mag u in
uw nieuwe gemeente gaan verkondi
gen. Want Ik zal zijn heeft u naar deze
gemeente gezonden, als Gods gezant.
Dat gij hier met vrij en blijmoedig
heid uw werk mag verrichten en velen
de enige Weg des Behouds mag wijzen
opdat ook uit deze gemeente velen ge
leid mogen worden naar het rijke land
der belofte, waar al Gods kinderen het
eeuwig erfdeel wacht.
Houdt dit Godswoord dan in gedach
tenis. De Heere, de Ik ben die Ik ben,
zij zowel predikant als gemeente nabij.
Dan zal de zegen des Hoeren zeker niet
uitblijven. Ik zal zijn, de God des Vre-
des zij met u allen. Amen.
Nadat vooraf Ps. 103 4 was gezon
gen werd overgegaan tot voorlezing van
het formulier tot bevestiging van Die
naren des Woords. Op de hem gestelde
vragen klonk het plechtig „Ja, ik van
ganser harte" uit de mond van Ds. Bult
man en werd hem door de gemeente
staande toegezongen Psalm 20 1.
Begeleid door de klanken van het
monumentale orgel klonk machtig het
gezang der talrijke aanwezigen in het
kerkgebouw op, bij het zingen van Ps.
122 1 en 2, waarmede de intrededienst
werd aangevangen.
Als intredetekst had Ds. Bultman de
woorden gekozen uit Rom 3 11 en 12
Want ik verlang om u te zien, opdat ik
u enige geestelijke gave imooht mede
delen teneinde gij versterkt zou worden
dat is, om mede vertroost te worden on
der u door het onderling geloof zo het
uwe als het mijne."
De gemeente van Rome had, aldus be
gon de predikant, ondanks de misvat
tingen die er heersten en die dan ook
door Paulus in zijn brief werden recht
gezet een uitstekende naam. Er ging
een goed getuigenis van haar uit. Hoe
wel alle zendingsgemeenten Paulus na
aan het hart lagen, verlangt hij er naar
om Rome nog eens te bezoeken en eens
van aangezicht tot aangezicht te spre
ken over de rijke werken Gods, die in
deze gemeente geopenbaard zijn. Tooh
is dit niet alleen de reden die hem doet
verlangen naar de gemeente van Rome
Neen als, dienstknecht Gods wil hij er
nog zo gaarne het Evangelie prediken.
Niet dan alles in Rome nog braak land
was, neen, het was een levende ge
meente, een rijk-bloeiende gemeente.
Ma.ar hij wilde de gemeente zoals de
tekst zegt geestelijke gaven gaan me
dedelen, opdat zij samen versterkt zou
den worden.
Ik ben ervan overtuigd, aldus Ds.
Bultman, dat ik in Sommelsdijk' niet
een zendingsterrein betreed. Reeds
eeuwen lang hebben Gods woorden hier
geklonken en ook in deze gemeente zijn
de lijnen van het verbond der genade
doorgetrokken. Ik mag nu echter voort
bouwen op het werk van anderen. Zo
als de gemeente van Rome rijk bedeeld
was is dit ook bij u het geval. En nu
gaat God weer op u een appèl doen via
de prediking door uw nieuwe predikant
die hier het zaad van het woord Gods
gaat uitstrooien. Er wordt hier geen
zendingsveld aangetroffen waar de fun
damenten nog gelegd moeten worden,
maar wij mogen voortbouwen aan het
bouwwerk dat God zelf is begonnen.
Hoe rijk dat God dit door middel van
zwakke mensen Iaat geschieden.
Paulus wilde te Rome geestelijke ga
ven mededelen tot onderlingen verster
king. Dit is ook mijn taak in deze nieu
we gemeente. Dit is steeds weer nodig.
Apostelen en allen die Gods woord ver
kondigen zijn uitdelers van deze gaven
zowel aan jong als aan oud. Wat hou
den deze gaven nu in? Het is de aanbie
ding van Gods heil aan arme zondaren.
Bij God is immers een rijkdom te vin
den zo groot en zo heerlijk, hetwelk
door geen mensenwoorden is uit te
drukken. Alleen in de eeuwigheid zal
ten volle de rijkdom van deze schatten
openbaar worden. Tot die geestelijke
gaven behoort dus de prediking van het
woord, dat nimmer afgezaagd kan zijn,
maar altijd levendig en fris is.
God is altijd nieuw. Vergeet dit nooit
ook jullie niet, jongeren. Door die gaven
mede te delen wordt een groots pano
rama voorgesteld. Gods dienaren mogen
uit die volheid welke bij God is elk vrij
mededelen. Ook in de genieente te,Rome
was deze volheid steeds medegedeeld.
De prediking des woords biedt geen
stoffelijk voordeel, het behelst niet een
genoegelijk bijeen zijn het gaat immers
om de geestelijke gaven? Wat Paulus
uit wil delen is niet van hemzelf. Hij
kon er dan ook niet vrijelijk over be
schikken maar was er zich ten volle
van bewust dat het alleen de Geest
van Christus is die werkt. Anders is
de prediking hol en ijdel. Gods woord,
dat door mensen wordt gepredikt, moet
door de H. Geest worden toegepast.
Verwacht daarom niets van uw predi
kant, doch alles van de Heere. Hoewel
God zich van mensen wil bedienen is
aan Zijn zegen alleen tooh alles gelegen.
Die gaven worden medegedeeld: Wet en
Evangelie wordt gepredikt, de zondaar
dient tot geloof en bekering te worden
opgeroepen en de schatten van Gods
Woord dienen tentoongesteld te worden
In spreken en luisteren zullen wij er
ons terdege van bewust moeten zijn,
dat alles onverdiende genade is. Laten
wij dit toch goed toeseffen. Wij weten
dit wel, maar leeft dit ook werkelijk
in ons?
Paulus wil deze gaven mededelen tot
versterking van het geloof, zowel dat
van de leden der gemeente te Rome,
als wel hemzelf. /*lles wat leeft heeft
ondersteuning nodig. De Heere wil ook
deze troost en versterking geven en
doet dit door woord en sacramenten.
Gods kinderen die zo zwak van en in
zichzelf zijn hebben steeds die verster
king zo dringend nodig. Dit wist P,au-
lus en het is dan ook geen wonder dat
hij zichzelf hierbij insluit. Hij zelf heeft
die vertroosting (wat eigenlijk betekent
vermaning) evengoed nodig.
Onze grootste zorg in dit leven, aldus
Ds. Bultman moet zijn om die troost
en dit geloof in bezit te krijgen. Wij
moeten gehoor geven aan Gods eis en
tot geloof komen. Als dit waarlijk onze
behoefte is dan zal God u zijn zegen
schenken. Dan kunnen wij elkaar ver
sterken. Ook uw predikant behoeft deze
.iLBONiraavmNTSPBIJS 2.IB PEB KWABTAABi
ADVBRTENTIEPRIJS 12 cent per znm.
BM contract «pedaal tarimi.
Op de „Gratia 1962", de Gladiolen-
tentoonstelling die verleden week te
Dirksland is gehouden viel de heer A.
M. Holleman te Den Bommel de wissel
beker ten deel en de plaquette van de
Nederlandse Gladiolenvereniging, met
de mooiste inzending „Lustige Witwe".
De heer Holleman behaalde nog een
tweetal prijzen die hem, zoals in ons
verslag van vrijdag vermeld, werden
uitgereikt door de Rijkstuinbouwconsu-
lent Ir. D. Kers te Barendrecht. Op deze
foto wordt de prijswinnaar met het
hoogst aantal punten op hartelijke wijze
gecomplimenteerd door de voorzitter
van de Flakkeese Gladiolen-vereniging
de heer P. J. E. van' Weenen te Nieuwe
Tonge. Wij vernamen dat het aantal be
zoekers dat de tentoonstelling te Dirks
land bezocht heeft, ongeveer duizend
bedraagd.
dingen. Een predikant is heus geen
geestelijk „Übermensch". Daartoe dient
er een wisselwerking te zijn. Als de pre
dikant door de gemeente op het gebed
gedragen wordt en hij de geestelijke
gaven onder Gods zegen mag medede
len dan zal alles zijn tot Gods eer en
tot onderlinge opbouw en versterking.
Dan zal alles rijke vrucht dragen. Dan
z:ijn wij samen arbeiders in Gods grote
wijngaard. Ook in Sommelsdijk.
Na het amen op deze predikatie richt
te Ds. Bultman zich allereerst tot de
afgevaardigden van de burgerlijke
overheid. Hij zegde hen alle medewer
king toe en zou het moeilijke werk dat
de overheid als dienaresse Gods ver
richt, steeds in het gebed gedenken.
Zijn Ring-collega's zegde hij hartelijk
dank voor hun aanwezigheid en ver
trouwde er op dat ziji hem hun steun en
vriendschap zullen bieden.
Zich tot de afgevaardigden der andere
kerken richtend zei Ds. Bultman het op
prijs te stellen dat zij deze middag hier
tegenwoordig wilden zijn. Hij hoopte
in de toekomst op een goede wederzijd
se verstandhouding en hoopte dat allen
elkaar zouden mogen vinden in dit ene
punt de eenheid des geloofs, opkomend
uit een vasthouden aan het getuigenis
Gods.
Als consulent van de gemeente Som
melsdijk werd Ds. van Hensbergen har
telijk dank gezegd voor de vele arbeid
hier verricht. Ook dankte hij hem om
de bevestigingsdienst af te staan aan
Ds. Baars.
De bevestiger Ds. Baars werd dank
betuigd voor de goede tijd in Papen
dreoht doorgebracht. Ds. Bultman was
dankbaar niet alleen voor de vriend
schap op het pastorale vlak, maar ook
persoonlijk. Ook hartelijk dank voor de
wijze van bevestiging. God geve aldus
spreker, dat spoedig de vakature te
Papendrecht vervuld mag worden.
Ook had het Ds. Bultman goed ge
daan een aantal aanwezigen uit Pa
pendrecht te zien.
Hij stelde dit bijzonder op prijs. God
geve dat spoedig de pastorie in Papen
drecht weer bewoond mag zijn.
Vervolgens richtte ds. Bultman zioh
tot de hoofd van scholen en het perso
neel ,alsmede tot de koster en concierge
van „Vita Nova" en hoopte met allen
op een goede samenwerking.
De gemeente van Sommelsdijk mag
zioh gelukkig prijzen u als organist te
hebben, aldus sprak Ds. Bultman ver
volgens tot dhr. Zoon. Op voortreffe
lijke wijze begeleidt u de gemeentezang
God geve dat u de gemeente nog lang
met uw spel mag dienen.
De jongeren der gemeente werden op
gewekt trouw de catechisaties en ver
enigingen te bezoeken en Gods woord
niet te verzaken.
Ook kerkvoogden en notabelen, ker-
keraad en gemeente werden op harte
lijke wijze toegesproken en de predi
kant hoopte dat hij zich spoedig in deze
gemeente mocht gaan thuisvoelen.
Toespraken
Als eerste werd Ds. Bultman toege
sproken door Ds. van Wakeren die hem
in de classis een hartelijk welkom toe
riep en hoopte dat Ds. aktief zou deel
nemen in het doordenken van alle pro
blemen waarmee deze streek te maken
krijgt.
Namens de Ring werd ds. Bultman
welkom geheten door ds. J. van Drenth
die zei te hopen dat de nieuwe predi
kant een goede periode tegemoet zal
gaan.
Ds. V. d. Ent sprekend namens de di
verse kerken had in zijn eigen gemeente(
deze morgen gepreekt over de Alge
mene Christelijke kerk hij hoopte, dat
Ds. Bultman van deze ene kerk een
goede dienstknecht zal mogen zijn.
Ds. van Hensbergen was blij, dat
Sommelsdijk weer een predikant ont
ving. Twee tamelijk grote gemeenten
dienen, is geen sinecure. Lief en leed
had hij in deze gemeente meegemaakt.
Spr. prees de goede verstandhouding
met de kerkeraad. Spreker hoopte, dat
de nieuwe predikant in dit deel van
Gods wijngaard tot rijke zegen zou mo
gen zijn.
Als laatste spreker voerde namens de
kerkeraad Dhr. Edewaard het woord die
de predikant en zijn gezin hartelijk wel
kom heette. God geve u een goede in
gang, aldus spreker, en geve u wijs
heid tot alle arbeid in deze gemeente
Nieuwe tijden dienen zich in deze streek
straks aan uw opdracht blijft echter
gelijk, n.l. om het Evangelie van vrije
genade te prediken. De God aller ge
nade zegene u en uw gezin en geve u
goede en gezegende jaren in deze ge
meente. Op verzoek van Dhr. Edewaard
zong de gemeente haar nieuwe predi
kant de bekende zegenbede uit Ps. 134
toe.
Met een kort woord dankte Ds.
Bultman alle sprekers voor hun harte
lijke woorden tot hem gericht en hoopte
da.t de geuite wensen alle in vervulling
mogen gaan.
Met het zingen van Mijn God, U zal ik
eeuwig loven" (uit Ps. 52) werd deze
dienst beëindigd, waarna de predikant
voor de eerste maal de zegen op zijn
nieuwe gemeente legde.
S. L.K.
MIDDELHARNIS
Kerkdienst. Zondag a.s. hoopt in de
Ger. Gemeente alhier voor te gaan de
heer Verhoef, van Capelle aan de IJsel,
Theol. student te Rotterdam.
SOMMELSDIJK
In tnemoriam Lieven Lodder
In de leeftijd van 56 jaar is in het
ziekenhuis „Dijkzigt" te Rotterdam
overleden de heer Lieven Lodder, in
leven dekkneoht op de veerboten van
de Rotterdamse Tramweg Mij. Met een
ernstige hersenvliesontsteking is hij
zondag voor een week naar genoemd
ziekenhuis te Rotterdam vervoerd, waar
nog enige complicaties zijn bijgekomen
en geneeskundige hulp niet meer mocht
baten. Vrijdag j.l. is hij aan de gevol
gen overleden. Hij laat een vrouw en
drie kinderen achter, waarvan twee ge
huwd zijn.
De heer Lodder, die ruim elf jaar bij
de R.T.M, is geweest, was een geziene
persoonlijkheid op de veerboten, be
reid om steeds de helpende hand te
bieden.
Zijn stoffelijk overschot is heden
dinsdagmiddag op de alg. begraafplaats
alhier ter aarde besteld.
DIRKSLAND
Beroepen. Naast het beroep dat nog
loopt naar Leiden heeft ds. P. Blok,
predt. bij de Ger. Gom. alhier een be
roep ontvangen naar Kampen en Rot-
terdam-Pendreoht.
STAD AAN 'T HARINGVLIET
Ondertrouwd. H. Sohouwstra oud 25
jaar schipper op de binnenvaart te
Zwolle en C. v. d. Boogert 20 jaar zon
der beroep.
Wedvlucht van de P.D. vereniging de
rode duif vanaf Criel op zaterdag 18
aug. afstand 302 km. J. de Vos 1, 10, 11
en 17; de Gans-Kamerling 2, 4, 5, 8, 9,
en 14; A. C. Koppenaal 3. 6, 7, 15, 16,
18, 19; From v. d. Boogert 12, 13.
Op zaterdag 25 aug. vanaf Essen. Af
stand 33 km. aankomst 1ste duif 8.13.56
De Gans-Kamerling 1, 2, 6, 10, 17; A.
C. Koppenaal 3, '4, 7, 9, 13, 14, 16; J. de
Vos 5, 15; Frommel v. d. Boogert 8, 11,
12.
OUDE TONGE
Kerkdienst. A.s. donderdagavond 7
uur hoopt voor de Ger. Gemeente voor
te gaan candidaat Harinck van Goes.
