en lotin Hartveid (75) zien iiun Echtpaar Hartman-van Strien uit Amerika te Middeiliarnis De Mammoetwet aangenomen Pieter Hartveid (78) en eciitgenote vaderland na 52 jaar terug LOMMERS MEUBELEN HELLEVOETSLUIS 1 Meditatie mCKORTEHEGsZOON 0§. W. L Tukker terug van zeereis Vrijdag 20 juli 1962 No. 3108 Chr, STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR öl ZUro-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN Verschijnt tweemaal per week; dinsdag- en vrijdagavond Wie van u zonder zonde is Fraitsnaisdeo en Frjïtiiakies J^s. j-ruiïc&niroXe." Contact met Flakkeese emigranten J BINNENVIIINfBID SCmilMBVBIIIBiP 35e jaargang PBINS EXNDBIKSTBAAT 14 - POSTBOX I - MIDDKLHABNIS Bedactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, SommelsdQk Tel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avo nds Tel. 20 17 Giro 167830 ABONNEMENTSPBIJS 2.1 B PER KWARTAAL ABVüRTEirriEPEIJS 12 cent per mm. Big coatract speciaal t«rj«t Donderdag 12 juli was voor minister Cals een blijde dag. Toen werd namelijk door de Tweede Kamer met 100 tegen 44 stemmen zijn wetsontwerp op het voortgezet onderwijs aangenomen, be ter bekend onder de door Mr. Roosjen eraan gegeven bijnaam van de Mam moetwet. Dit ontwerp moet de Eerste Kamer ook nog passeren en het is niet voor 100 Vo zeker dat de verhoudingen daar ook zo zullen liggen als aan de overzijde van het Binnenhof, maar we geloven toch wel met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te kunnen profeteren, dat minister Cals zijn mam moet er ook daar wel door zal krijgen. Het zou althans voor hemzelf een ont zaglijke teleurstelling zijn als dit wets ontwerp, waaraan hij zoveel jaren met inzet van al zijn gaven en krachten heeft gewerkt, in het gezicht van de ha ven zou moeten stranden. Schrijver dezes heeft een groot deel van de parlementaire behandeling m.ee- gemaakt en wil gaarne hier zijn in drukken ervan mededelen. We moeten dan beginnen met uitdrukking te geven aan ons diep respect voor m.inister Cals. Deze minister beschikt over een buiten gewone intelligentie, een stalen geheu gen, een zeldzame vlugheid en helder heid van geest, een logische betoogtrant een benijdenswaardig redenaarstalent en een bijzondere handigheid in de de batteerkunst. Het was dan ook steeds een genot hem. te horen discussiëren met de onderwijskundigen van de di verse fracties, afgezien van de vraag cf men het met hem eens was of niet. Hij beheerste de zeer omvangrijke en inge wikkelde materie volkomen en als ju rist verdwaalde hij niet in de termino logie van de meer dan 100 amendemen ten en subamendementen en de aan passing ervan aan de wetstekst. Zwaar gehandicapt scheen hij door het plotse ling overlijden van zijn staatssecretaris Stubenrauch vlak vóór de behandeling, daar deze een deel van de stof voor zijn rekening zou nem.en, Hij heeft zich toen laten bijstaan door de directeur- generaal van zijn departement mr. Broekiuan, maar deze heeft slechts een paar keer het woord gevoerd. Men kan dus zonder enige reserve zeggen, dat ds Mammoetwet het geesteskind is van mi nister Cals, al zijn er op sommige pun ten door de meerderheid der Kam.er wijzigingen in aangebracht. Wanneer ook de Kerste Kamer haar fiat eraan geeft, zal deze wet de naam van de wet-Cals met recht kunnen dragen, zo als de Lage-Onderwijswet 1920 nog al tijd de wet-De Visser wordt genoemd. Anderzijds moet ook gezegd worden, dat de minister zeer bekwame tegen spelers in de Kamer heeft gehad. De A.R. fractie zond drie harer leden in het strijdperk: Mr. Roosjen (vroeger le raar), Prof. Versteeg en dhr. Van Ben- nekom (kweekschooldirecteur). Zij heb ben met grote bekwaamheid de bezwa ren van A.R. zijde vertolkt en mees tal vergeefs gepoogd door amende ring veranderingen in de wet aan te brengen. De C.H. hebben heel weinig aan de discussies meegedaan. Zij voel den van het begin af niets voor deze wet. Alleen Dr. Tilanus voerde af en toe het woord om zijn bezwaren naar voren te brengen. Bij de R.K. waren het dr. Albering (leraar Nederlands); mej. Nolte (lerares) en dhr. Engelbertink (hoofd landbouwschool), die aan de debatten deelnamen. De V.V.D. zond de jonge mevr. Van Someren-Downer in het vuur. Deze fractie beschikt merkwaar digerwijs onder haar 19 leden over geen enkele onderwij sspecialist. Mevr. Van Someren is dat ook niet, maar naar een V.V.D. Kamerlid ons vertelde had haar fractie ze geheel vrijgemaakt van an der werk om speciaal de Mammoetwet te bestuderen. We kunnen niet anders zeggen, dan dat zij met grote wel spre kendheid, kennis van zaken en handig heid zioh van haar taak gekweten heeft ook al werden bijna al haar amende menten verworpen. En de P.v.d.A. had als woordvoerders dhr. Kleiwegt vroeger hoofdinspecteur van het kweekschool- onderwijs, Dr. Tans en dhr. Vermeer. Vooral dhr. Kleiwegt heeft een grote rol gespeeld in de behandeling, niet al leen als woordvoerder van de socialisten maar ook als voorzitter van de bij zondere commissie voor de Mammoet wet. De kleine fracties zoals de S.G.P. de P.S.P. en de C.P.N, hebben een be scheiden rol gespeeld, mede omdat ze geen amendementen konden voorstellen daar hiervoor vijf handtekeningen no dig zijn. De omvangrijkheid van de discussies blijkt wel hieruit, dat de Handelingen van de Tweede Kamer over de Mam moetwet in totaal ruim 500 pagina's .uitmaken, waarvan 258 voor de alge mene beschouwingen en 261 voor de artikslsgewijze behandeling. Bij de laatste raakte men af en toe wel eens m de knoop en was schorsing der be raadslagingen nodig. Ook bleek een tweede lezing van de wet noodzakelijk m verband met de vele wijzigingen. Uiteindelijk is de Mammoet nog groter dan hij aanvankelijk was uit de strijd gekomen: hij begon met 117 artikelen en emdigde met 127! De huidige re dactie blijft nu zo als de Eerste Kamer de Wet aanneemt, want deze mag er geen veranderingen meer in aanbren gen. Voor onderwijsmensen was de behan deling uiteraard zeer Interessant, voor al voor hen, die thuis zijn in die sec toren, welke bestreken worden door het huidige middelbaar en voorbereidend hoger onderwijs, het v.g.l.o. en u.l.o., het J (Johannes 8 7b.) Als er één verhaal uit de Bijbel ge noemd kan worden, waarin de betekenis van de Heere Christus als Redder van zondaren duidelijk naar voren treedt, en heerlijk straalt, dan wel de geschie denis van „de overspelige vrouw" uit Johannes 8. En alweer: als er één voor beeld ons voor ogen gesteld wordt van Christus' eigen uitspraak, niet gekom.en te zijn om te verderven maar om te be houden, en om niet de wereld te oor delen en te veroordelen, dan genoemd verhaal uit Johannes 8. De nacht tevoren had de Zaligmaker eenzaam doorgebracht, zoals Plij het va ker placht te doen, op de Olijfberg bui ten de tempelstad (vs 1). Ternauwer nood is de nacht voorbij, of Hij gordt Zich aan tot zijn dagtaak. Vroeg in de morgen keert Hij weer naar Jeruzalem, om er Zijn leer-ambt. Zijn profetisch werk te verrichten. Het volk is er ook al vroeg bij. En Jezus stelt Zich niet boven hen, neen, Hij zit midden onder hen neer. Hij leert, niet als de schrift geleerden, maar als macht-hobbende. Zijn woord is geladen met de H. Geest; er gaat een hemelse, een Goddelijke kracht van uit. En het keert niet ledig weer. Vol erbarmen en geduld onderwijst Christus het volk, de schare, die Hij eens tekende als schapen ,,die geen her der hebben". Hij gevoelt Zich aange trokken tot de schare, die vervloekt heette, omdat zij de Wet immers niet kende en al evenmin volbracht. Christ- tus weet van het onmogelijke, die V/et te volbrengen. Al zou 'n mensenkind het willen, en het proberen, hij brengt het nooit voor elkaar. Het blijft stuk-werk" In Zijn onderwijs zal Christus dan ook stellig gesproken hebben van de „ver vulling der Wet", die de Messias dus: Hijzelf zou aanbrengen, tot ver lossing en bevrijding van allen, „die vermoeid en belast" zijn, opdat Hij ze rust geven zou (Matth. 11 het slot). Het volk is er blij over dat een „groot Profeet" onder hen is opgestaan. Maar er zijn er ook, die niet blij zijn; die het daarentegen met lede ogen aanzien, dat de Rabbi uit Nazareth de harten des volks naar Zich toe trekt. Wie dat zijn? Wel u kent ze wel. Ze komen telkens in de Evangeliën op ons af, als degenen die Christus kwaad gezind zijn, en Hem proberen in hun strikken te vangen en Hem zo mogelijk ten val te brengen, ja uiteindelijk erop zinnen om Hem te doden. Het zijn de schriftgeleerden en de Farizeën, Dus, de geestelijke leids- lieden van het bondsvolk. Ween, zij zijn niet blij. Zij stemmen niet Jezus pre diking in. Ze 'horen liever de Wet op een wettische wijze verklaren, gebod op ge bod en regel op regel, en tonen zich zo hartgrondige vijanden van het nieuv/e, dat Jezus brengt: n.l. het Evangelie van het Koninkrijk Gods. Zij staan „op" de wet, en zij m.enen Mozes aan hun zijde te hebben, en ze zetten er alles op, om Mozes, de wet dus tegen de Heere Jezus uit te spelen, Hem door de wet klem te zetten, en als een „ongodist" en wetverkrachter aan de kaak te stellen. Zou het lukken? Al zo vaak probeerden ze het, en telkens weer gaf Jezus van Nazereth er blijk van, Mozes beter te verstaan dan zij, waar Hem de geestelijke diepgang en betekenis der Wet was opgeklaard, en zij zioh slechts plachten tevreden te stel len met de „letter", die inamers doodt. Maar dit keer, dachten zij, zal Jezus het van hen verliezen, en zal Hij voor Mozes, voor de „wet" die verdoemt en aanklaagt, terzijde moeten treden. Hoe dan? Wel zij hebben een vrouw bij zich, een gevallen schepsel, op de daad van overspel nog wel gegrepen. ,,V7at zal Jezus daarvan zeggen?" Brutaal onder breken zij de rede, die de Christus hield Zij doorbreken het kordon van m.ensen, en plaatsen de bevende vrouw midden in de kring van toehoorders, en zelf staan zij om haar heen, en ze dagen de Meester uil: „Mozes heeft ons in de wet geboden, dat dezulken gestenigd zullen worden; Gij dan, wat zegt Gij? (vs. 5.) Ge beluistert in deze woorden hun stil genieten, hun heimelijke triumf. Mozes heeft het toch maar duidelijk gezegd. Wat zal nu ,,de Vriend van tol lenaren en zondaren" hierop nog te zeg gen hebben? Zal Hij nu nog volhouden, dat hoeren en tollenaren hen zullen voorgaan in Gods Koninkrijk?" Zij ver moeden van niet. Maar toch, ze vrezen van wel. Maar die vrees is tavens hun blijdschap, Satanische, helse vreug de. Je^us tegenover MozesDan zal Mozes het winnen, en Jezus afval is zonneklaar. De evangelist Johannes zegt er, verduidelijkend, bij, dat het hun te doen was, om Jezus te „verzoeken", teneinde hem te kunnen „beschuldigen" n.l. van verraad, prijsgave van Mozes wetten en geboden. En wat doet Jezus nu? Schijnbaar niets. Althans iets heel be- vreemdends. Iets eigenaardigs. Hij bukt Zich ter aarde, en Hij schrijft met Zijn vinger in het zand. Onbegrijpelijk g"-, baar, dat wij nergens elders in de Evan geliën tegenkomen. Wonderlijk gedrag, dat ons ook van geen enkel ander men senkind, wereld-wijze of -grote bekend is. Bijtoeluitleggers hebben zich schier sufgedacht, uit te vinden, wat dit te betekenen mag hebben. Volgens de VOOR BETER a. f^ l*-^ - NAAR DE MIDDELHRRNIS-TELtZaZS kanttekening zou Christus, naar sommi- ger uitleg, hetzelfde op de tempelvloer geschreven hebben, als Hij later in woorden zegt. Het zal wel altijd een verborgenheid blijven. In dit bukken mogen, ja moeten wij zien de diepe vernedering van de Mid delaar. Die hier al, en later tot in de dood des kruises. Zich met de misda digers wilde gerekend zien, hoewel Gode de dank! Hijzelf zonder zonde was en bleef. „Zie het Lain Gods dat de zonde der wereld wegneemt". Zou v/er- kelijk de zonde van overspel en echt breuk onvergeeflijk zijn, dan was het voor de gehele mensheid een voor im mer afgesneden zaak". .Jezus noemde ons immers „een boos en overspelig ge slacht?" Wie zal een reine geven uit een onreine? Het vaak griezelig aandoende wel behagen, waarmee sommigen zicli ver- kneuteren en vermeien in anderer zon den en ongerechtigheid, is de eeuv/en door van een geveinsd en hypokrietisch karakter. Jezus roept, door te bukken en in het zand te schrijven, op tot bezin ning. Hij geeft de aanklagers gelegen heid om hun aanklacht nog eens te her halen, en straks, om zich stillekens uit de voeten te maken. Neen, Christus valt Mozes niet af. Hij verraadt de heilige wet Gods geenzins. Hij zegt niet, straks vrouw, zondig jij maar verder; juist het tegendeel spreekt Hij tot haar, al ve- oordeelt Hij haar ook niet voor im.mer. Zij krijgt nog tijd, genade-tijd om zich te bekeren. St. M'dijk (Zld.) ds. J. V. d. Hr. (Wordt vervolgd) Speciaal in het opmaken van B. V. d. VEEB Telefoon 2682 Westdük 36 MIDDELHABNIS Het was een buitengewoon blijde dag voor de 84-jarige wed. van Broekhoven- Hartveld toen zij na 52 jaar haar twee brcers, Pieter die 78 jaar is, zijn even- oude echtgenote Anna v. d. Groef en de 75-jarige John in haar woning aan de Weriierlaan te Dirksland gezond en wel mocht ontmoeten. Het oude mens was er gewoon van overstuur: „ik had gedacht ze nooit meer te zullen zien vertelde ze ons." De familie Hartveld is afkomstig uit Nieuwe Tonge en de wed. Broekhoven is wel met bijzondere banden aan haar broers verbonden, daar zij als 19-jarig meisje de zorgen van het gezin op zich moest nemen bij het overlijden van hun moeder. En de Am.erikanen waren niet minder ver rast bij het weerzien van hun zuster; bij de ontvangst was de kamer met tal van bloemen gesierd. Vll.n.r. Pieter en mevr. Hartveld en geheel rechts zijn ongehuwde broer John. De vitale, nu 78-jarige Pieter Hart veld vertrok in 1S03 naar het land van de onbegrensde mogelijkheden. Het was toen slecht in Holland, zijn oudste broer die nu 83 is en de reis niet meer aan durfde woonde toen al in Amerika, en de 20-jarige Pieter wilde er ook zijn geluk gaan beproeven. Tot 1904 werkte hij te Hoboken in een locomotieven- fabriek; later vertrok hij naar Califor- nië. Toen in 1906 zijn oudste broer naar Holland kwam om er te trouwen ging hij mee; bij de terugkeer in 1907 ging ook zijn broer Johannes mee. In 1910 kwam Pieter weer naar Hol land om zijn bruid Anna v. d. Groef die wees was te halen. Zij trouv/den in New Yersey. Pieter en Johannes kweekschool en beroepsonderwijs, want al deze sectoren worden geregeld door de nieuwe wet. Meermalen kwamen principiële zaken aan de orde, waarbij rechts tegenover links stond, maar ook allerlei onderwijstechnische icwesties moesten behandeld worden. We gaan er hier geen overzicht van geven. Als we beschikken over de eindredactie van de wet momenteel hebben we die nog niet in handen hopen we de voor naamste punten in enkele artikelen te bespreken, speciaal die welke mogelijk voor ons eiland van belang kunnen zijn. We hebben zelf ook nog geen gelegen heid gehad de Handelingen geheel door te nemen. Bij de eindstemming verleden week donderdag was er een enorme spanning in de Ka.mer. Van de 150 leden waren er 144 present en de beide tribunes waren overvol. Niemand behalve de P.v.d.A. fractie wist of de mammoet het ha len zou, zelfs minister Cals niet. Het stond wel vast dat de C.H. en de V.V.D. en bloc tegen zouden stemmen en ver moedelijk ook de A.R. Van de K.V.P. kon de minister zeker zijn. Alles hing dus af van de P.v.d.A. Deze stond voor een moeilijk probleem. Ze wist, dat drie van de vier regeringspartijen minister Cals in de steek zouden laten. Stemde zij vóór, dan redde ze daarmee de mi nister, die bij verwerping zou aftre den. Anderzijds was het voor genoemde drie partijen ook een pijnlijke zaak, maar zij lieten hun principiële bezwa ren prevaleren en terecht. Vóór de eind- stemming kwamen de woordvoerders der partijen hun stem motiveren, de P.v.d.A. het laatst. De enscenering was dus prima: de spanning bleef er tot het laatste moment in. Maar toen dhr. Klei wegt verklaarde, dat de P.v.d.A. una niem vóór zou stemmen, wist men dat de mammoet het halen zou. Naar ver luidt, waren er in de P.v.d.A.-fractie eigenlijk 28 vóór- en 20 tegenstanders, maar ze besloot intern om toch maar en bloc vóór te stemmen. We geloven, dat het dhr. Kleiwegt is geweest, die door zijn invloed de Mammoetwet voor de minister heeft gered. Vóór stemden tenslotte de K.V.P.de P.v.d.A., de P.S.P. en 5 A.R.; tegen de C.H., de V.V.D., de S.G.P., de Comm. P. en 9 A.R., 100 tegen 44. Minister Cals had gewonnen en hij werd dan ook door voor- en tegenstanders hartelijk gefeli citeerd. Dat had hij wel verdiend, want hij was al zeker 4 a 5 jaar met de mam moet opgestaan en naar bed gegaan en tijdens de behandeling 8 pond afgeval len! Ofschoon we begrip hebben voor het vóórstemmen der 5 A.R. moeten we toch zeggen, dat wij beslist om principiële redenen tegen zouden hebben gestemd. Het echtpaar Henry Hartman en Teuiitje vam Striën zijn op 14 juli met een straalvliegtuig uit Amerika op Schiphol aangekomen, om tot 22 augus tus bij hun familie op Flaltliee te ver blijven. De heer H. Hartman is ge boortig van Oude Tonge, die aan de Molenweg 10 aldaar nog een oude moe der heeft van 90 jaar, voor wie hoofd zakelijk het bezoek is bestemd. In juni 1929 vertrok de familie van Strien uit Middelharnis; en in oktober van datzelfde jaar vertrok de heer Hartman van Oude Tonge. De laatste deed het waarschijnlijk meer voor het trekpleister, dat hij aan de dochter van (nu wijlen) de heer J. van Strien had, want Henry had voordien al kennis aan Teuntje. Het is dan ook in Clifton New Jersey tot een huwelijk gekomen. De heer Hartman heeft in de States meerdere jobs gehad; hij werkte eerst in een overhemdenfabriek, later op een scheepswerf als lasser. Weer later had den ze een fabriekje van blokken voor huizenbouw (zoiets als drijfsteen), daar na was hij werkzaam als truc driver. „Je pakt maar aan wat er voorkomt" vertelde ons de heer Hartman. Thans heeft hij een prachtbaan als opzichter over een reeks flatgebouwen, hij ziet zo bruin als een nikker, net of hij door lopend vakantie heeft. Het echtpaar heeft 3 kinderen die alle gehuwd zijn; de jongste dochter huwde 30 juni j.l. met een jongeman van Hollandse af komst. Zij wonen nu in Westwood New Jer sey, waar niet zoveel Hollanders wo nen; het contact met Hollandse families wordt wel onderhouden, want ze reizen en trekken veel. Voor de eerste maal Ds. W. L. Tukker, Ned. Herv. predi kant te Katwijk aan Zee heeft als gees telijk verzorger een zeeireis van plm. een maand meegemaakt met het Hospi- taalschip „De Hoop". Gedurende de reis zijn 16 kerkdiensten aan boord gehou den, waarvan er 12 werden uitgezon den via de scheepsradio. Ds. Ttikker be zocht 28 loggers, waarvan 8 op zee. de laatste is een verstokt vrijgezel ge bleven werkten altijd samen op een grote farm in Oxnard, Californië van duizenden hectares, waar de oudste broer het opzicht over had, waarvan ze later enige duizenden acres van in eigendom kregen. Niet alleen landbouw werd beoefend, ze hadden ook veel paarden, koeien, ezels en varkens. De machinerie heeft dit later alles ver drongen. Het is hun goed voor de wind gegaan; ze hebben de farm verkocht en leiden nu een rustiger leven. Hun oude vaderland wilden zij nog wel eens terugzien en zo zijn ze dezer dagen op de vertrouwde geboortegrond gearri veerd. Van zaterdag 21 juli v.m. 12 uur t.ni. maandag 23 juli v.m. 9 uur Middelharnis-Soinmelsdijk: Dienst heeft dokter Dogtercm, telef. 2121, Sommelsdijk. 1 Dirksland-Herkingen-Melissant: Dienst heeft dokter Elvé, telef. 01877- 262, Dirksland. Oost-Flakkee: i Dienst heeft dokter Bouman, telef. 01871-269, Stad aan 't Haringvliet en dokter Kramers, tel. 01873-201, Ooit- gensplaat. ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN j Dienst heeft de heer Wagner, dieren- i arts te Dirksland, tel. 01877-281. j THOLEN I Zondagsdienst artsen. Zondag 22 juli hebben voor de gemeenten Poortvliet, i Tholen, Nieuw Vossemeer, St. Philips- land en Oud Vossemeer dienst dokter A. A. Kugel, tel. 01662-400, Poortvliet en dokter J. Vermet, tel. 01676-415, Nieuw Vossemeer. van hun leven waren ze in een vlieg tuig gestapt. Mevr. Hartman-v. Strien zei ons, dat ze er wel erg tegen op zag maar de reis viel erg mee. Binnen de zeven uur waren zij vanuit Amerika op Hollandse bodem. V/ij v/ensen hen een prettige vakantie toe op hun ver trouwde geboortegrond. Op deze foto (met gehaakte muts) de 84-jarige mevr. wed. v. Broek hoven-Hartveld met haar 77-jarige zuster Marg. Holster uit Nieuwe Tonge. Ze schreiden van blijdschap toen zij na 52 jaar hun broers en schoonzuster terugzagen. De reis is gemaakt in een modern straalvliegtuig van de S.A.S.; in 6.45 uur vlogen zij naar Groenland en met een half uur rust in 4.20 uur naar Ko penhagen op een hoogte van 33.000 voet en een afstand van 5641 mijl. Op deze Poolroute hebben zij het Noorderlicht (daglicht) waargenomen. Op het vliegveld Schiphol kregen zij van vele familieleden handen te schud den en werden per auto naar ons eiland gebracht. De Hartsvelds spreken nog perfect Flakkees, al verviel Pieter vrij gere geld in de gesprekken in het Engels. Mevr. Hartveld-v. d. Groef spreekt het Flakkeese dialect nog uitzonderlijk goed en was ook blij in Holland te zijn, al zei ze veel aan haar 5 getrouwde kin deren te denken, die ze in Californië had achtergelaten. En John is een goed causeur, hij praat honderd uit over hetgeen hij in die hal ve eeuw in Californië heeft beleefd en toonde ons met trots de gouden medail le van de Chr. Vereniging Past Grand, waarvan hij kortgeleden 40 jaar lid was. „En hoe is nu de indruk over Hol land en Plakkee in 't bijzonder?" vroe gen we aan de twee vitale broers. „Armoede is er niet meer" zei Pie ter, „toen we vertroiiken was er dat wel." Zij stonden beiden verbaasd over de luxe die er is gekomen op allerlei gebied en hun conclusie was dat de sociale toestanden hier meer dan hon derd procent verbeterd waren. Zij hopen ook nog enige tijd te ver toeven bij hun 77-jarige zuster de wed. Margaretha Holster te Nieuwe Tonge. „Maar jullie blijven niet te lang weg hoor" verzuchtte de 84-jarige weduwe van Broekhoven-Hartveld te Dirksland want ik wil jullie zo lang mogelijk bij mij hebben. Hoe lang ze in Holland zullen blijven weten zij niet, we wensen hen gaarne een gezellig verblijf toe. OUDE TONGE Kerkdienst. A.s. dinsdagavond 24 juli om 7 uur hoopt voor de Ger. Gem. voor te gaan Ds. A. F. Hónkoop van Goes.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1962 | | pagina 1