Russen in Melissant
Méér dan diamani
De Hervormde
Synode
over Nw.-Guinea
Oxfar)
Echtjiaar H. Sciiellevis-de Korte
Sommelsdijli, 65 jaar getrouwd
Meditatie
Van Heutz-milltairen hadden
het zwaar te verantwoorden
f? C. KORTEHEG sZOOH
Ontvluchtingspoging
goed geslaagd
34e jaargang
Vrijdag 23 februari 1962
No. 3069
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZtJID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Gecombineerde vergadering
C.P.B., C.B.T.B. en C.P.1.0.
Zelfverloochening
Fa. C. van Wezel Zonen - Middelharnis
Tanden reinigen door
„snoepen"
Fruitmanden en Fruitbakies
«^De ^ruitcentrale"
Zondagsdiensten artsen
Yoorv SPAARREKENINGEN
PBINS HKNDBIKSTHAAT 14 - POSTBOX - MIDDBLHARNIS
Kedactie en advertentiea: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdljk
Tel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avonds Tel. 20 17 Giro 167930
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS 2.18 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Bij coKtract speciaal tari«l
Op 16 december van het vorige jaar
heeft het Breed Moderamen (ook ge
noemd de Synodus contracta) van de
Generale Synode der Ned. Hervormde
Kerk een oproep gepubliceerd over de
kwestie-Nieuw-Guinea, gericht tot al
haar leden. Evenals bij al haar vroegere
Herderlijke Schrijvens en Oproepen was
de bedoeling ervan leiding te geven aan
het kerkvolk en de meningen van bo
venaf te beinvloeden. Sedert de radi
cale veranderingen, die in 1945 en na de
invoering van de nieuwe kerkorde in
1951 in de Hervormde Kerk hebben
plaatsgevonden, meent de kerkleiding,
dat zij verplicht en geroepen is op aller
lei gebied en over allerlei kwesties aan
de kerk voorlidhting te moeten geven en
de leden derhalve in een bepaalde rich
ting te moeten dringen.
Wij hebben nimmer onder stoelen of
banken gestoken, dat wij met dit sys
teem allesbehalve gelukkig zijn. Schrij
ver dezes is zelf Hervormd en meent dat
de synode er beter aan deed haar be-
moeiennissen met allerlei problemen,
die op politiek of ander terrein liggen,
te staken of in ieder geval grondig te
beperken en er rekening mee te houden
dat een groot deel van het kerkvolk het
met haar uitspraken zelden eens is, om
dat het van heel andere principes uit
gaat dan de kerkleiding. De synode wekt
telkens weerstanden op in de kerk, die
onnodig zijn en ze ondergraaft haar
eigen positie. Als ze meent dat er veel
kerkleden zijn, die haar uitspraken ac
cepteren, dan heeft ze het mis. Dat is
slechts het geval in de kring der pre
dikanten en bij bepaalde groepen paci
fisten en neutral'isten en niet te verge
ten de socialisten.
Naar onze mening moet de kerk op
dit punt zeer voorzichtig zijn, zelfs een
homogene kerk. Er zijn volop zuiver
theologische en kerkelijke problemen,
die de aandaöht vragen, zeker in de
Hervormde Kerk. Maar we zien dat de
synode zich na 1945 met een bepaalde
voorliefde werpt op vraagstukken, die
helemaal niet op haar terrein liggen,
waar omtrent ze ook niet deskundig is
en niets anders dan verwarring sticht.
Betrekkelijk homogene kerken als de
Gereformeerde- en de Rooms-Katho-
lieke zijn in dit opzicht veel terughou
dender. Velen vragen zich dan ook tel
kens af, waarom de Hervormde Synode,
die beslist niet kan spreken namens de
massa der kerklieden, nochtans maar
steeds voortgaat met haar uitspraken.
Wij kunnen er niets anders in zien dan
een geestelijk dirigisme, aangewend met
de bedoeling de ideeën van de kleine
groep leidende figuren ingang te doen
vinden.
Dit moest ons vooraf even van het hart.
Want wat heeft de synode nu weer ge
presteerd? Haar Breed Moderamen
heeft op 16 december j.l. haar lioht la
ten schijnen over de kwestie-Nieuw-
Guinea en uitgesproken dat „de verlan
gens van volk en regering van Indone
sië ten aanzien van Nieuw-Guinea ge
rechtvaardigd zijn". Bij regering en volk
van Nederland werd aangedrongen op
een verzoening tussen ons land en In
donesië en dit betekent dus, gezien de
door ons gecursiveerde uitspraak, dat
Nederland de Papoea's zonder meer
maar aan Soekarno moet uitleveren.
Met dit advies van het B.M. gaan wij
niet akkoord. Wij zijn tegen een directe
uitlevering van het Papoea-volk aan
Indonesië, omdat dit land geen rech
ten op N. G. kan doen gelden, omdat de
Papoea's zelf ertegen zijn en omdat het
niet in hun belang is. Men vermoordt
op deze wijze het zelfbeschikkingsrecht.
Wij zijn ervoor om een eind te maken
aan koloniale verhoudingen, maar in
geen geval kan dat alleen door inter-
nationahsatie.
Intussen heeft zich in de synode weer
iets wonderlijks voorgedaan. De oproep
van 16 december was uitgegaan van het
Breed Moderamen, dat 12 leden telt.
Nu heeft verleden week de Generale
Synode in haar geheel (54 leden) verga
derd en daar werd met de grootst mo
gelijke meerderheid - er was dus slechts
een lid tegen de oproep goedgekeurd!
Het blijkt derhalve, dat de Synode be
slist niet geadht kan worden in dezen
de gehele kerk te vertegenwoordigen.
Helaas werd deze vergadering gehou
den „in comité-generaal", m.a.w. in ge
heime zitting. Waarvoor dat nodig is,
ontgaat ons ten enenmale. Maar derge
lijke geheimzinnigheden zijn op ker
kelijk gebied niet ongewoon. De kerk
leden zijn maar leken en behoeven niet
alles te weten. Een verslag van de dis
cussies komt er dus niet. Dat is op zich
zelf al heel wonderlijk, want men zou
zoiets van zulke democratische mensen
ais Dr. Emmen c.q. (tenminste in de po
litiek erg democratisch) niet verwach
ten. Wonderlijker evenwel is, dat blijk
baar slechts één lid tegen was. De sy
nodeleiding is er dus in geslaagd om
öOK de gereformeerd-georiënteerde le
den tot haar standpunt over te halen.
We zouden het wel zeer op prijs stellen
daarover nadere opheldering te krij
gen. Er schijnt n.l. nog altijd van een
aantal synodale kopstukken zoals Dr.
t'mmen zulk een suggestieve overre-
Qingskraoht uit te gaan, dat zelfs stoere
calvinisten daarvoor bezwijken. Op deze
manier komt er van een stem der kerk
in de synode niets terecht. En dat is toch
oeslist nodig, want Ds. Landsman er-
Kende zelf in het nummer van „Her-
vonnd Nederland" van 13 januari dat
.,er nog maar heel weinig tekenen zijn
BINNENYERiNGBED
IM but» M ««(t («nflalÉt
SCHUINRUBBEKBED
I^SlUi hbrWwa XMMbervui
dat de bedoeling van de Oproep is be
grepen en aanvaard en dat er naast de
reacties die op waardering wijzen even
zovele andere zijn die het tegendeel
aantonen."
Het is voor ons niet nodig het stand
punt van ide Synode te bestrijden. We
kunnen dat beter door een ander laten
doen. In bovengenoemd nummer van
„Hervormd Nederland" komt een
zeer uitvoerig ingezonden artikel voor
van Mr. G. J. de Lint, officier van jus
titie in Den Haag, die fel opponeert te
gen de oproep. Met dit requisitoir te
gen de synode dat hem als o.v.j. goed
is toevertrouwd kunnen wij ons ge
heel verenigen. En daarom willen we
het voornaams'te ervan aan onze lezers
doorgeven.
De titel van het stuk luidt: „De N.H.
Kerk en intergentiaal kannibalisnie".
Zij geeft in enkele woorden al aan hoe
de schrijver over Indonesië denkt: in-
tergentiaal (beter is intergentiel) kanni
balisme betekent „menseneterij tussen
volken." Mr. d. L. bedoelt blijkbaar:
vroeger aten de Papoea's elkaar op, nu
wil Indonesië het Papoea-volk verslin
den. Hij wijst erop dat de Synode in
een vroeger Herderlijk Schrijven eens
vei'klaard heeft dat de kerk haar le
den voor moet gaan in de onderschei
ding der geesten en het onderkennen
van de machten van de tijd. Een waar
woord! Toegepast op deze kwestie stelt
hij dat in een verzoening van Indonesië
en Nederland nooit een morele recht
vaardiging kan liggen voor het overle
veren van de Papoea's. Uit een oogpunt
van nut, opportuniteit en wereldlijke
macht zou dit voor Nederland voorde
lig zijn, maar moreel is het ongeoor
loofd. Hij vindt dat de Indonesische
aanspraken niet, zoals de Synode stelt,
gerechtvaardigd zijn. Ze zijn later ver
zonnen en hebben een zuiver imperialis-
tisdh karakter. Omdat Nederland vroe
ger N. Guinea veroverde, zou nu Indo
nesië er recht op hebben. Als ons land
dus destijds Australië gekoloniseerd
had, zou Indonesië daarop ook aanspra
ken kunnen doen gelden! Voorts wijst
hij er op, dat de Synode het zelfbeschik
kingsrecht der Papoea's ontkent, dat
primair steunt op de rechtsbeginselen
van de Verenigde Naties. Wel wenst de
Synode waarborgen voor een eigen ont
wikkeling, maar de ervaring leert, dat
Indonesië die niet geeft of subsidiair
niet naleeft. Nederlandse dominees be
pleiten nu een toegeven aan het Indo
nesische nationalisme, dat vroeger door
de Synode eens als afgoderij is betiteld,
rnaar dit offer mag niet gebracht wor
den. Als de Synode verwijst naar een
beroep van de Wereldraad van Kerken
om geschillen vreedzaam op te lossen,
antwoordt Mr. d. L. dat zij met haar
oproep tot de Nederlandse overheid aan
het verkeerde adres is. Ook keurt hij
het af, dat de synode de inheemse N.G.
kerk hierover niet heeft geraadpleegd,
zodat de Papoea's uiterst verbolgen zijn.
En over de ingebrekestelling van de re
gering door de synode is hij helemaal
niet te spreken. Het getuigt van hope
loos politiek dilettantisme en voert
brandstof aan voor de agressieve in
tenties van Indonesië. En tenslotte
meent hij, dat ide Synode met haar pre-
tentievole richtlijnen aan de regering
buiten haar boekje gaat en dit alles
geen steun kan vinden in de opdracht
der kerk. Zij raken noch het apostolaat,
noch het belijden, maar dragen een uit
sluitend wereldlijk en politiek karakter.
Wij sluiten ons gaarne bij dit requi
sitoir aan en constateren, dat de Synode
beslist niet namens het grootste deel
(der kerkleden gesproken heeft. Wij ne
men dus haar Oproep voor kennisge
ving aan!
Op woensdag 28 februari wordt in
„Jeugdhaven" te Middelharnis een ge
combineerde vergadering gehouden van
de afdelingen C.P.B,; C.B.T.B. en C.P.
J.O. waar als spreker zal optreden de
weleerw. zeergel. heer dr. W. H. Vele-
ma met het onderwerp: „Gemeenschap
zin". Aanvang 7 uur.
VOOR BETER m^V^
1^^ -------*^^^NAAR DE
„De vossen hebben holen en de
vogelen des hemels nesten; maar
de Zoon des mensen heeft niet,
waar Hij het hoofd nederlegge."
Toen Jezus zich op weg bevond kwam
er een uit degenen die Hem volgden
naar Hem toe en zeide tot Hem: Mees
ter ik zal u volgen waar Gij ook he-
nengaat. Degene die dat zeide was niet
de eerste de beste. Het was een schrift
geleerde. Een vooraanstaand mens uit
het volk dus. En deze komt naar de
Heere Jezus en presenteert zichzelf om
Hem te volgen. Hij doet dit heel be
scheiden. Want ofschoon hijzelf gewoon
was om als „Meester" aangesproken te
worden spreekt hij nu de Heere Jezus
aan als „Meester". Daaruit blijkt dus
hoogachting voor de Heere Jezus. Mees
ter ik zal u volgen waar Gij ook heen
gaat. Nu mooier kan het toch al niet,
zou men zeggen. Wat de drijfveer van
deze man geweest is om zichzelf zo
aan te bieden, dat staat er niet bij.
Waarschijnlijk is hij onder bekoring ge
komen van al datgene wat hij gehoord
en gezien had. Het kan ook wezen dat
hij dacht uiteindelijk nog meer eer te
oogsten van de mensen, wanneer hij
Jezus volgde dan hij nu reeds genoot,
Hoe het ook zij, hij doet het voorkomen
dat hij Jezus volgen wil.
Als zodanig kan hij tot een voorbeeld
voor velen gesteld worden. Want velen
willen Jezus helemaal niet volgen. Zij
keren Hem de rug toe en spreken het
openlijk uit: Wijk van mij, want aan
de kennis uwer wegen hebben wij geen
lust. Zij keren Jezus de rug toe, zij ke
ren de kerk de rug toe en gaan eigen
gekozen wegen. Dat is natuurlijk hele
maal verkeerd want dan komt men op
een weg die voert naar het eeuwig
verderf. Een zodanige dwaas bent u
toch niet? En zo ja, bedenk dan nog
heden wat tot uwe vrede dient. Want
anders komt het zeker verkeerd met
u uit.
Wij zouden zo denken dat Jezus
haastig op het aanbod van deze man
in zou gaan. Het moet toch voor Hem
aanlokkelijk geweest zijn om niet al
leen door eenvoudige vissers, zoals het
merendeel van Zijn discipelen waren,
gevolgd te worden, maar ook een
schriftgeleerde onder Zijn volgelingen
te tellen.
Doch Jezus gaat niet dadelijk op het
aanbod van deze man in. Hij behandelt
hem eerlijk. Dat dqpt Jezus de mensen
altijd. Deze man moet weten wat er
aan het volgen van Jezus verbonden
is. Totale zelfverloochening wordt van
hem gevraagd. En dat wordt hem me
degedeeld met de boven omschreven
woorden: De vossen hebben holen en de
vogelen des Hemels hebben nesten,
maar de Zoon des mensen heeft niet,
waar Hij het hoofd nederlegge.
De vossen dat zijn dieren waar de
mens niet zoveel aandacht aan besteedt,
In het oosten werden zij door de men
sen helemaal niet verzorgd maar veel
eer vervolgd, lomdat het schadelijke
dieren waren. Doch zij hebben holen.
Zij hebben een onderdal<, een schuil
plaats onder de grond. Daar zijn zij
veilig. De vogelen des hemels zijn ook
dieren die door de mens niet verzorgd
worden. Doch ofschoon niemand aan
dacht aan hen schenkt zij hebben hun
nesten. Zoeken de vossen het in de
aarde, de vogelen zoeken het boven
de aarde, maar beiden hebben een rust
plaats, waar zij veilig zijn.
(Wordt vervolgd)
Middelharnis, Ds. v. d. Ent.
TOONBEELD VAN DE NrEUWSTE HERENMODE
Textiel Konfektiehuis
MIDDELHnRNIS-TEL:23Z8
BRUINISSE
Kerkdienst. Zaterdag 24 febr. des
sav. 7 uur voor de Oud Ger. Kerk al
hier voor te gaan ds. M. A. Mieras van
Krimpen a.d. IJssel.
Je staat toch even te kijken, als je
vijf Russische soldaten met geweer in
de aanslag tegenover een blozende, in
blauwe overall geklede jongeman ziet
staan, wiens levenslicht bij de minste
poging tot ontvluchting kan worden
uitgeblazen! Dit maakten we woens
dagmiddag te Melissant mee, op het
plein vóór het gemeentehuis. Er zwier
ven in dit dorp een groep Russische
soldaten, die de vorige dag op het
eiland waren geland, en die een ver
momde Nederlandse militair, die met
de ondergrondse op de secretarie in
contact wilde komen, hadden gevat.
Het zag er lelijk voor die knaap uit;
hij kon zich niet voldoende legimiteren
en werd krijgsgevangen genomen. Die
soldaat was Gerrit van Splunder uit
Ouddorp, wiens gezicht bij deze ge-
j vangenneming niet zo erg vrolijk stond,
want het betekende voor hem óf ver
banning naar Siberië óf de dood.
Onze lezers zullen bij het lezen van
bovenstaande begrepen hebben, dat het
hier een militaire oefening betrof, en
wel van de Van Heutz Company uit
Dordrecht. De oefening droeg de naam
„Erica" en duurde van dinsdagmiddag
tot donderdagmorgen.
De Van Heutz-militairen hebben dins
dag in de Oostduinen te Ouddorp een
complex bunkers bezet, die daar uit
de bezettingstijd zijn overgebleven. In
de loop van de dag kwam bij de kom-
mandant kapitein H. G. de Boer en de
Ie luitenant A. R. Jimmink bericht, dat
op verschillende plaatsen aan de zuid
kant van het eiland agressors (russi-
sche soldaten) waren geland. Er waren
spionnen op afgezonden en een koerier
had gemeld, dat de overmacht van de
russen (net echt met rode schouder
emblemen en helmkammen) té groot
was om de strijd aan te binden. Daarom
had de kommandant besloten, dat de
i Nederlandse soldaten zich 's nachts In
j kleine groepjes van drie of vier, zou
den verplaatsen in de richting den
I Bommel, om daar scheep te gaan naar
Dordrecht.
i
i De Nederlandse militair laat zich
niet meer krijgsgevangen maken
hij zet ten allen tijde de strijd voort!
Het tüas hier een ontvluchtingspro-
gramma waar de militairen zon
der oriënterings-kaarten, zonder eni
ge kennis van de omgeving, door
polders en langs dijken, de weg naar
Den Bommel moesten zien te vinden.
Eerst werden alle schuil- en opslag
plaatsen vernield in het holst van
de nacht, goed gecamoufleerd en ge
dekt door de duisternis trokken
de jongens op weg. Ze kwamen die
nacht tot Melissant, aan de rand van
het dorp vonden ze schuilplaatsen in
landbouwschuren, hocyischelven e.d.
De boeren gaven hiertoe alle mede
werking.
Er was door de Nederl. militairen
contact opgenomen met leden van de
nationale reserve, de B.B. en onder
grondse werkers. Twee van hen waren
de gemeentesecretaris de heer van Dijk
en de a.t.s. dhr. Wolfert. Verkleed als
boer verlieten enige militairen hun
schuilplaatsen om van deze heren te
vernemen hoe de positie was van de
russen, waarbij er één werd gesnapt,
zoals boven omschreven.
De Nederlandse militairen konden
zich overdag niet vertonen en moesten
zich in schuren schuil houden. We heb
ben er een groep weten te vinden, die
hun bivak hadden opgeslagen in de
schuur van de landbouwer Buys, bij de
R.K. kapel. Een van hen was de sol
daat Jaap Spee, Hob. de Krijgerlaan
20, te Sommelsdljk, die bij 422 Cie Van
Heutz mobiel was ingedeeld.
Op mars naar Den Bommel
Aan de Nederl. militairen was door
de illegaliteit meegedeeld, dat zij 's-
avonds een bepaald nummer moesten
opbellen, waar zij dan juffrouw Erica
aan de telefoon zouden krijgen, die hen
zou meedelen op welke wijze de ont
snapping aan de bruut optredende vij
and het best mogelijk was. Zij kregen
te horen, dat ze zich over de polder
wegen (niet over de hoofdweg) naar
Den Bommel moesten begeven. Bij de
molen aldaar zouden ze worden op
gevangen; ze moesten zich schuil hou
den tot 's morgens 5 uur en dan naar
de haven sluipen, waar een schip lag,
dat hen naar Dordrecht zou brengen.
Om te weten of alles veilig was en om
op het juiste schip aan boord te ko
men, was door de illegalen met de
schipper afgesproken, dat hij 4 witte
Het komt niet veel voor dat we in onze krant een echtpaar hebben te ver
melden die 65 jaar lang met elkaar in de echt zijn verbonden. Dit zeer zeld
zame jubileum hoopt het echtpaar H. Schellevis-de Korte, Hofstraat 2, Som-
melsdijk D.V. op maandag 26 februari a.s. te herdenken. De echtelieden zijn
beide nog zeer kras en vitaal; de heer Sohellevis is wel slecht ter been, maar
hij heeft een frisse, gezonde kleur en men zou hem zijn hoge leeftijd niet
aanzien. En zijn echtgenote doet nog steeds en met opgewektheid het huishou
den hoewel het gezichtsvermogen verminderd, ledere dag heeft zij niet alleen
voor zichzelf maar voor twee mannen te zorgen, want de oudste zoon is nog
altijd bij moeder thuis, die dus ook al zo ongeveer aan zijn pensioengerechtigde
leeftijd zal toe zijn, ,,Het gaat nog best met moeder" vertelde ons een schoon
dochter, zij zorgt iedere middag voor een prima maaltijd en het eten is nog
nooit bij haar aangebrand al kan ze niet te best meer zien!"
De heer Huibert Schellevis is 30 jan,
1875 geboren en is dus 87 jaar oud. De
geboortedag van Martijntje Schellevis
is 7 nov, 1876, zodat zij 85 jaren telt.
Beiden zagen het levenslicht te Mid
delharnis op de Vluchtheuvel en speel
den daar als kinderen reeds met elkaar.
Toen het tussen die twee tot een huwe
lijk kwam, betrokken zij een huisje
eveneens op de Vluchtheuvel, vestig
den zich later m.etterwoon op de Ach
terweg te Sommelsdljk en kochten na
dien een woning aan de Hofstraat 2,
waar zij nu al 31 jaar wonen.
Uit het huwelijk zijn vier kinderen
geboren: drie jongens en een'meisje.
Zoals gezegd is de oudste zoon thuis;
de gehuwde dochter woont te Rotter-
'dam; van de gehuwde zoons woont er
een te Sommelsdljk en een te Middel
harnis. Ofschoon er slechts drie ge
huwde kinderen zijn heeft het jubile
rende echtpaar een uitgebreid nage
slacht. Er zijn 21 kleinkinderen en
reeds 28 achterkleinkinderen! Het Bij
belse woord dat zij hun kindskinderen
mogen zien is hier dus wel van toepas
sing.
De heer Schellevis heeft in zijn jonge
tijd hard gewerkt; hij was boerenknecht
en werkte bij onderscheiden patroons,
o.m. bij Mozes de Haas en 10 jaar aan
stuk bij Cor Joppe. En moeder de vrouw
stak de handen uit de mouwen, zij ging
uit werken, bij boer Joppe melken en
samen gingen ze naar het land. „Het
Het jubilerende echtpaar H. Schel
levis-de Korte Zittend voor het
prachtige aiitiefce kabinet.
was een arme tijd, het loon was soms
maar 4,50 per week, maar we waren
tevreden en gelukkig" vertelde mevr.
Schellevis-de Korte. Later kregen we
5 gemeten eigen land, het was hard
werken maar we waren gezond en
we hadden de zegen".
Tot zijn 80ste jaar heeft de heer Schel
levis het werken op het land volgehou
den, een teken dat hij lang kras is ge
weest. Op zijn 80ste verjaardag heeft
hij er voor goed een punt achter gezet
en het land aan de kinderen cadeau
gedaan, dat onder hen is verdeeld.
„We meenden het jubileum eerst
maar stil voorbij te laten gaan" ging
moeder Schellevis voort, „maar onze
dochter zei, we moeten en mogen deze
zeldzame gebeurtenis toch zeker vieren.
En de hele familieschaar komt
en dat zijn er nog al wat
waarom we het niet thuis maar in „Vita
Nova" hopen te herdenken".
En het zal bij de familie niet blijven,
want ongetwijfeld zullen uit de bur
gerij op 26 februari de jubilerenden
blijk van belangstelling geven. Bij voor
baat brengen wij het gelukkige echt
paar, dat meer dan een diamanten hu
welijk viert onze felicitaties, met de
wens dat zij verder een gezegende le
vensavond mogen hebben.
onderbroeken aan de lijn te drogen zou
hangen. Waren het er maar twee of
drie, dan niet aan boord gaan, want
dan was er verraad!!
Plan gelukt
Alles verliep volgens plan, al kost
te het de jongens veel moeite om in
Den Bommel te komen. De haven van
Dirksland was een obstakel ze wis
ten niet dat er een brug was aan het
Sas en de meesten trokken door de
Staverse wegen, de polders van Som
melsdljk naar de richting Stad en over
voor hen allerlei dwaalwegen in de
richting Den Bommel.
Om elf uur 's avonds waren we bij
de molen van Den Bommel, toen er
nog maar een stuk of drie waren gear
riveerd. En die hadden geluk en een
goede intuïtie gehad!
Vermoeid maar opgewekt, kwam ten
slotte de groep te Den Bommel aan.
's Morgens vijf uur vertrokken de mi
litairen uit de Bommelse haven. Kapi
tein de Boer was zeer tevreden en
noemde het een zeer geslaagde oefe
ning. Hij verzocht ons de dank aan de
bevolking over te brengen, die zeer
spontaan medewerking had verleend.
Tanden poetsen wordt een kind als
een van de eerste middelen van de hy
giëne bijgebracht, terecht uiteraard,
want dit is van veel belang omdat de
kinderen graag snoepen. Nu kunnen ze
nog hun voordeel doen met een vin
ding van Britse medici, die een nieu
we pil samen stelden, niet om de tan
den er op stuk te bijten, maar om ze
te reinigen.
Natuurlijk is een en ander niet be
doeld om de tandenborstel te vervan
gen maar wel als een middel om tus
sen de maaltijden (en na het snoe
pen!) de tanden te reinigen. De wer
king van de pil berust op een stimu
lering van de speekselaf scheiding;
men nam proeven met preparaten,
waarin het appelzuur inneembaar werd
gemaakt door er een grote hoeveelheid
sorbitol aan toe te voegen. Dit meng
sel werd tot stevige tabletten geperst,
die ongeveer vijf minuten nodig seb-
ben om in de mond te smelten. (Dia)
Speciaal in het opmaken van
B. T. d. VEER
Telefoon 2682 Westdijk 86
MIDDELHARNIS
Van zaterdag 24 februari v.m. 12 uur
t.m. maandag 26 februari v.m. 9 uur
Middelharnis-Sommelsdijk:
Dienst heeft dokter Wieringa, telef.
2090, Middelharnis.
Dirksland-Herki/ngen-Melissant:
Dienst heeft i dokter Boot, telefoon
01877-227, Dirksland.
Oost-Flakkee:
Dienst heeft dokter Kramers, telef.
01873-201, Ooltgensplaat en dokter
Voogd, tel. 01874-259, Oude Tonge.
ZONDAGSDIENST DIERENARTSEN
Dienst heeft de heer Wagner, dieren-
arst te Dirksland, tel. 01877-281.
THOLEN
Zondagsdienst artsen. Zondag 25 fe
bruari hebben voor de gemeenten Poort
vliet, Tholen, Nieuw Vossemeer, Sint
Philipsland en Oud Vossemeer dienst
dokter A. A. Kugel, tel, 01662-400,
Poortvliet en dokter J, Vermet, telef.
01676-415, Nieuw Vossemeer.
Nederlandsché Hahdel-Maatschapppij
Corre$pondentschap Middelharnis
Zandpad 108, telef. 2709(0-1870)
