Hearing door
Ged. Staten
Oorlog om
Nieuw-Guinea
Echtpaar P. Groenendijk-Knöps
50 jaar getrouwd
De treinramp
bij Woerden
Opperwachtmeester
Kamerbeek
bij treinramp em het
leven geliomen
Plaatselijk nieuws
Honderdjarige te Tholen
Leraar Techn. School
de heer A. Romijn werd
ook slachtoffer
In memoriam i
wethouder D. Saarloos
34e jaargang
Dinsdag 9 januari 1962
No. 3056
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE EILANDEN
Gouden huwelijksfeest te Sommelsdijk
MWwÈD.KURVINKJDRPGïmR'J
CENTRALE VEILING
MIDDELHARNIS
Herindeling
Goeree-Overflakkee
Mk
PBINS HENDBIKSTBAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDKLHABNIS
Eedactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdljk
Tel. (01870) 26 29, na 6 uur's avonds Tel. 2017 Giro 167930
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS 2.18 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm.
Btt costract speciaal tarlel
De hele wereld en speciaal wij Ne
derlanders staan op het ogenblik voor
(Je vraag, wat Soekarno na zijn jaren
lang geuite dreigementen en scheldpar
tijen tenslotte zal gaan doen om Nieuw-
Guinea in handen te krijgen. "We weten
dat hij een fanatiek agigator is en een
emotioneel redenaar, die de volksmas
sa's in opwinding weet te brengen, wat
bij een primitieve bevolking niet eens
zo heel moeilijk is. We weten ook, dat
hij een dictoriale machtswellusteling is,
niet tevreden met zijn 80 miljoen In-
donesiërs.zodat hij er ook nog 700.000
Papoea's bij gebruiken kan. Voorts is
liet bekend dat zijn binnenlands beleid
is uitgelopen op een volslagen fiasco en
dat hij daar de aandacht van zijn volk
van wil afleiden door successen, tegen
over het buitenland. Hij kan dus een
inlijving van Nieuw-Guinea bij zijn
land uit hoofde van zijn eigen positie
lieel goed gebruiken. Het is voor hem
louter een prestigekwestie.
Maar juist omdat het dat is, is de
heer Soekarno zulk een gevaarlijk man.
Daarbij is hij ook nog volgens zijn eigen
zeggen een revolutionair in hart en nie
ren en dit soort mensen pleegt weinig
rekening te houden met de werkelijk
heid en niet ontvankelijk te zijn voor
redelijke argumenten. Wanneer we in
dit licht bezien de politiek, die hij voert
in de N.G.-kwestie, dan komen wij tot
de volgende conclusies.
Soekarno probeert evenals alle dic-
tatoriole imperialisten allereerst N.G.
zonder oorlogshandelingen in handen
te krijgen, n.l. door dreigementen en
een soort zenuwenoorlog. Het vervelen
de is, dat zeer veel mensen, staatslie
den zowel ais eenvoudige burgers, zich
daardoor in paniek laten jagen. Hitler
heeft daaraan aanvankelijk menig suc
ces te danken gehad.
Chroestsjow heeft van dat middel ver
leden jaar ook in hoge mate gebruik ge
maakt en heeft er met name in Amerika
resultaat mee geboekt. In het bijzon
der de pers speelt hierin een belang
rijke rol. Speciaal de wereldpersbureaus
en de toonaangevende dagbladen in de
Westerse landen staan hier naar onze
mening schuldig. Zij laten zich gewil
lig gebruiken door de vijand om diens
zenuwenoorlog te voeren. Men moest
al die berichten uit Moskou en Djakar
ta gewoonweg doodzwijgen, want dan
ging het effect ervan totaal verloren.
Maar hierop speculeert Soekarno nu
juist, dat al zijn uitlatingen een uur la
ter door de radio en een paar uur la
ter door de wereldpers ijverig worden
verspreid. In elk geval is hij erin ge
slaagd om thans het geval N.G. tot bij
het kookpunt te brengen. En omdat
uiteraard Amerika, Kngeland en Aus
tralië doodsbang zijn dat er in het Ver-
,ie Oosten een gewapend conflict uit
breekt, pogen ze nu Nederland en In
donesië aan de conferentietaf el te krij
gen. Vandaar die diplomatieke hoog
spanning in Washington, waar men
poogt druk uit te oefenen op beide lan
den.
Met Indonesië is dit niet gelukt. Soe
karno blijft, ondanks het feit dat Ne
derland zich bereid verklaarde tot be
sprekingen zonder prealabele voorwaar
den, onverzwakt staan op zijn eis, dat
er alleen maar te praten valt over de
overdracht van de souvereiniteit. Bij
de Kamerdebatten van verleden week
bleek vrijwel de gehele Kamer akkoord
met een dergelijke conferentie, maar
een dag later wees Soekarno deze af
en dit komt praktisch hierop neer dat
hij onvoorwaardelijke capitulatie van
Nederland eist op het punt van N.G.
Dit was ook wel te voorzien. Wat
heeft het voor zin met deze man aan
één tafel te gaan zitten als men te
voren weet, dat hij slechts tevreden is
met een onmiddellijke overdracht? Vrij
wel alle Nederlandse dagbladen en par
tijen waren er echter sterk voor. Na
tuurlijk in de eerste plaats de P.v.d.A.
die nu eenmaal altijd spoedig door de
knieën gaat bij dergelijke kwesties.
Maar dat ook het dagblad „Trouw" en
in de Kamer Dr. Bruins Slot op open
besprekingen aandrongen, heeft vele
zijner geestverwanten bitter teleurge
steld. Het schijnt, dat de zending hier
op grote invloed heeft gehad. Wij zijn
van mening, dat het alleen zin heeft
met Djakarta te spreken als bij voor
baat bereid zijn N.G. aan Soekarno over
te dragen, want dat is toch de eerste
en tevens de laatste vraag die hij stelt.
En dan valt er alleen maar te praten
over de manier van overdracht. Wij
hebben de discussies in de Tweede Ka
mer bijgewoond, maar hebben ons ten
hoogste verwonderd over het irreële
daarvan. De enige, die duidelijke taal
sprak, was minister Luns, hetgeen men
van een diplomaat juist het laatst zou
verwachten. Hij constateerde, dat Soe
karno chantage pleegt en zei dat hij er
voor bedankt om te gaan confereren
met het mes op tafel. Dat is de kern van
de zaak. Amerikanen en Engelsen, de
Veren. Naties en onze Tweede Kamer
praten slechts over een conferentie, als
of die een oplossing kan brengen. En
dit is perjtineiit onjuist. Indonesië eist
Nieuw-Guinea op en daarop past slechts
het antwoord ja of neen! Een tussen
weg waarover men denkt te kunnen
discussiëren, is er niet. Met minder dan
overdracht der souvereiniteit neemt
Soekarno geen genoegen. Dat kan nu
toch iedereen zo langzamerhand wel
weten. Het bleek ten overvloede ook
uit zijn radicale verwerping van de ge
dachte door 'Associated Press verleden
week gelanceerd.
De Nederlandse regering staat dus
voor een belangrijke beslissing. Ze kan
nu reeds verklaren of zij wenst te capi
tuleren of niet. Ligt ze deze verklaring
niet af, dan zal Soekarno verder moe
ten gaan met zijn plannen. De grote
vraag is of hij het werkelijk op een ge
wapend conflict zal laten aankomen. Hij
heeft daarvan wel de mond vol, maar
men kan ervan verzekerd zijn, dat hij
er zelf doodsbang van is, want het zal
ook voor hem grote risico's meebren
gen. Ongetwijfeld wordt hij door Mos
kou en de Indonesische communisten
in die richting gedreven, want deze zou
den niets liever zien dan een oorlog in
dat deel van de wereld. Op de duur is
met de beperkte strijdkrachten, die wij
in N.G. hebben, een invasie niet tegen
te gaan, maar de vraag is wat in zo'n
geval de V.N. zullen doen. De kans is
zeer groot, dat ze als in de kwestie-Goa
weer tot een negatief besluit komen. En
dan wordt de situatie wel heel verward.
Hoe we de zaak ook bekijken, een voor
ons bevredigende oplossing is er niet.
Bij een gewapend conflict kunnen we
niet rekenen op militaire hulp van Ame
rika, Engeland of Australië. Van de
Verenigde Naties hebben we evenmin
iets positiefs te verwachten. En in ons
eigen land is er geen eensgezindheid.
De Pv.d.A. wenst bij een gewapend con
flict direct het hoofd in de schoot te leg
gen (uitspraak-Suurhof). De groepen-
Rijkens en Duynstee hebben de politiek
der regering ondergraven. De Synode
van de Herv. Kerk en de R.K. bisschop
pen hebben er zich helaas ook al mee
bemoeid en wensen besprekingen (die
zinloos zijn!) Wat moet nu onze rege
ring in dergelijke omstandiglteden
doen?
De mooiste oplossing zou zijn, als wij
N.G. konden overdragen aan de V.N.
onder conditie, dat deze ervoor zorgen
dat de Papoea's het zelfbeschikkings
recht kunnen hanteren. Maar ook die
weg zal onbegaanbaar zijn, gezien de
mentaliteit van de meerderheid der le
den. Wij moeten eerlijk zeggen, dat wij
momenteel geen uitzicht zien op een
bevredigende solutie van het probleem.
De regering zal naar bewind van zaken
moeten handelen. Maar hoe de dingen
ook lopen, dit is wel zeker, dat Neder
land zijn taak in N.G. niet meer zal
kunnen afmaken en dat de Papoea's
uiteindelijk het kind van de rekening
zullen worden. Gezien de wereldcon
stellatie zal de eindoverwinning wel aan
Soekarno zijn.
De heer Cornells van der Sande, Doel-
weg 34 te Tholen, hoopt woensdag 10
januari a.s. zijn honderdste verjaardag
te vieren. De heer V. d. Sande werd in
Tholen geboren, ging op zijn tiende jaar
mee werken, bomen rooien en dit heeft
hij praktisch tot zijn 65ste jaar gedaan.
In 1890 trouwde hij met Catharina
Koolaard waarmee hij 49 jaar is ge
huwd geweest. Uit dit huwelijk wer
den er 13 kinderen geboren waarvan er
nu nog 8 leven en het eeuwfeest van
hun vader mogen beleven.
Hoewel lichamelijk niet zo best meer,
vooral de benen, is hij nog helder van
geest en heeft hij goede ogen.
Het zal hem en zijn familie die dag
aan belangstelling zeker niet ontbre
ken.
De nationale spoorwegramp bij Har-
melen, waarbij bijna honderd mensen
levens zijn te betreuren, heeft ons ge
hele Nederlandse volk diep geschokt en
groot medelijden en medeleven opge
wekt met de families, die een slachtof
fer hebben te betreuren. Het is de
zwaarste treinramp die ooit Nederland
heeft getroffen; bij de treinramp te
Weesp in 1918 waren 41 slachtoffers, ter
wijl het hier niet ver van de honderd
zal zijn waardoor in talloze gezinnen
onnoemelijk veel leed is gebracht.
Dit leed is ook op ons eiland binnen
gekomen: tot de slachtoffers van de
treinramp bij Harmeien behoort de op
perwachtmeester van de rijkspolitie te
Middelharnis, de heer E. Kamerbeek,
die binnen zeer afzienbare tijd Jutfaas
als nieuwe standplaats zou krijgen en
zaterdag j.l. zijn dochter naar Utrecht
had begeleid, die daar, in verband met
vermelde benoeming, een betrekking
had aangenomen en die daar gisteren
in dienst zou treden. Zondag waren va
der en dochter bij de ouders van de
opperwachtmeester, ook te Utrecht,
overgebleven.
De heer Kamerbeek werd geboren te
Amersfoort, behaalde het Ulo-diploma
en kwam in 1935 bij de politie. Hij heeft
als standplaatsen gehad o.a. Niéuwe-
sluis, Den Haag, Gorcum, Rotterdam
waar hij in 1940 trouwde en maakte
een gedeelte'van de oorlog door in het
Peelgebied en in Drente. In de bezet
tingsjaren onderscheidde hij zich als
goed vaderlander en heeft hij voortref
felijk werk gedaan in de illegaliteit.
Na de oorlog kwam hij terug in Gor
cum, waar hij vijf jaar deel uitmaakte
van het corps der rijkspolitie. Na kort
verblijf te Arkel werd de heer Kamer
beek naar Middelharnis benoemd, waar
hij sinds 1952 heeft gewerkt. In 1957
volgde de benoeming tot opperwacht
meester, niet alleen vanwege het beha
len van de nodige diploma's, maar bo
venal door de voortreffelijke staat van
dienst, waarop hij kon bogen.
Niet alleen bij zijn superieuren en
collega's genoot deze politieman aller
hoogachting en vriendschap, maar dit
was zeker ook het geval onder de
bevolking van Middelharnis en Som
melsdljk. Iedereen kende Kamerbeek,
zelden behoefde hij hardhandig op te
treden, doch als dat eens een heel en
kele keer nodig was, toonde hij zich de
onvervaarde politieman, zoals nog dit
najaar, toen hij als enige uit tientallen
aanwezigen een woesteling te Middel
harnis die vele ruiten insloeg aanpak
te en inrekende. Ook de jeugd van ge
noemde twee gemeenten had het groot
ste respect voor de heer Kamerbeek en
dat dwong hij af door zijn persoonlijk
heid en vooral door zijn bewonderens
waardige tact in het beoordelen van
situaties en het zich verstaan met groot
en klein. Onder de bevolking heeft de
ze tragische plotselinge dood van de
opperwachtmeester de diepste versla
genheid gewekt en innig medeleven gaat
uit naar de weduwe en de kinderen.
De heer Kamerbeek zou op 12 febru
ari a.s. vijftig jaar geworden zijn.
De achting en waardering, die hij
op Flakkee genoot, is wel heel duide
lijk gebleken op 4 juni 1960, toen de
thans overledene zijn zilveren jubileum
in dienst van de politie heeft gevierd.
HERKINGEN
Kerkdiensten. Woensdag 10 jan. a.s.
des avonds half 8 hoopt ds. P. Blok
voor de Ger. Gem. alhier voor te gaan.
En zaterdagavond a.s. om half acht de
heer W. Suiker, Theol. Student te Rot
terdam.
A.s. vrijdag 12 januari hoopt het echt
paar Piet Groenendijk en Maatje Knöps
te Sommelsdijk de 50-jarige echtvereni
ging met hun kinderen en kleinkinderen
te herdenken.
De heer Piet Groenendijk, in de
wandeling „Piet van Lieven" genoemd,
omdat zijn vader zo heette is te Som
melsdijk geboren op 20 okt. 1884. Hij is
in het landbouwwerk grootgebracht en
werkte in het bedrijfje bij zijn vader,
tot hij op 12 jan. 1912 in het huwelijk
trad. Het was toen niet zo'n florissante
tijd en waar het gezin al spoedig ver
meerderd werd, ging de heer Groenen
dijk werken in het havenbedrijf te Rot
terdam. Hij was dan wel een hele week
van huis, maar had dit er voor over,
omdat hij zaterdags een groter loon
meebracht. Tot 1922 heeft hij dit vol
gehouden en kwam toen in de loods bij
comm. T. v. d. Doel en later bij zijn
zoons. Het was ook daar hard werken
voor weinig geld, want eerst in de la
tere jaren werden de Ionen beter. In
tussen wist hij wat land in pand te krij
gen van de Herv. Kerk, dat nu door
zijn schoonzoon, dhr. Hokke wordt be
werkt, want bij het bereiken van de
pensioengerechtigde leeftijd is de heer
Groenendijk met werken gestopt. „Ik
ben nu rentenier geworden!" zei hij
met een glimlach en dit komt hem na
al die zware arbeid van vroeger wel
toe. Hij bepaalt er zich nu bij, dat hij
nog wat violen e.d. heeft en hier en
daar een tuintje onderhoud.
Mevr. Groenendijk, haar meisjesnaam
is Maatje Knöps, is geboren 18 mei 1890.
te Nieuwe Tonge. Toen we aan de heer
Groenendijk vroeg of hij ruim 50 jaar
geleden lopend naar N. Tonge ging om
zijn meisje op te zoeken, antwoordde hij:
„dat deed ik w^el in het eerst, maar ik
had al rap een fiets!
Toen zij in 1912 in het huwelijk tra
den kregen zij een huisje aan de Oostel.
Achterweg, later op het Hofplein en
thans wonen zij in een keurige, goed
onderhouden woning aan de Ringstraat
te Sommelsdijk. Mevr. Groenendijk
haalde meerdere herinneringen op hoe
het vroeger een hele toer was om met
een groot gezin door het leven te ko
men en de eindjes aan elkaar te knopen.
Is de heer Groenendijk nog zeer vi
taal en flink, met de huisvrouw is dat
iets anders, omdat zij danig te kampen
heeft met rheumatiek. Toch kan zij het
huishouden wel bijhouden en voor be
paalde schoonmaakbeurten springt er
wel een gehuwde dochter in.
Het jubilerende echtpaar heeft 10 kin
deren gehad; acht zijn er nog in leven.
Zij moesten destijds een lief meisje van
14% jaar verliezen, waarvan een mooie
foto in de kamer hangt. Ook verloren
zij een kind van 8 maanden. Bij de
vreugde van het 50-jarig huwelijk werpt
dit een schaduw; als de moeder er over
spreekt, pinkt zij nog een traan weg.
De 8 in leven zijnde kinderen, 3 jon
gens en 5 meisjes zijn alle gehuwd. Een
zoon, Lieven, woont in Kampen, Mari-
nus te Nieuwe Tonge en Adriaan woont
reeds 15 jaar in Canada, Ontario, waar
hij werkzaam is in een elektr. apparaten
fabriek. Zes jaar geleden is hij nog in
Holland geweest.
„Zou hij met een vliegtuig niet
eens onverwacht komen overwippen?"
vroegen we moeder Groenendijk.
„Dat zou een grote verrassing en
het mooiste cadeau zijn" antwoordde zij,
„want mijn gedachten zwerven er nog
al eens heen."
De oudste dochter Jacomina, gehuwd
met C. Kalle woont te Rotterdam; ver
der is er Lena, gehuwd met Abr. v. d.
Valk; Neeltje, met B. Jongejan, Aal met
Tj. Mastenbroek en Jacoba met P. Hot
ting. In totaal zijn er 37 kleinkinderen
en 5 achterkleinkinderen.
Mevr. Groenendijk heeft nog 4 zus
ters in leven en één broer en dhr. Groe
nendijk één zuster.
Vrijdagmiddag zal het een hele drukte
worden in „Vita Nova" waar het gouden
jubileum met kinderen, kleinkinderen
en verdere familie wordt herdacht en
zeer zeker zal er voor dit heugelijke feit
grote belangstelling zijn van vrienden
en kennissen en ook van de bond van
ouden van dagen (M'harnis-S'dijk),
waarvan de jubilaris bestuurslid is. Als
redactie brengen wij het gouden echt
paar bij voorbaat onze felicitatie, met
de wens dat zij samen een verdere, ge
zegende levensavond mogen hebben, tot
blijdschap van hen, die hun lief en dier
baar zijn.
Er is wat Goeree Overflakkee betreft
nog een slachtoffer te betreuren in de
persoon van de 35-jarige leraar aan de
Technische School te Middelharnis, de
heer Arie Romijn.
De heer Romijn die gehuwd is en één
dochtertje van 6 jaar heeft woonde nog
te Apeldoorn (Vijverweg 39) en zou zich
binnen 14 dagen te Middelharnis met
terwoon vestigen. Hij had het weekend
thuis doorgebracht en werd maandag
middag op school verwacht. Toen hij er
niet op tijd was vreesde men het erg
ste; bij informatie bleek later dat de
heer Romijn bij de ramp was omgeko
men.
De heer Romijn had na de lagere
school en de ulo te hebben doorlopen,
diploma's voor duits, engels en nederl.
handelscorrespondentie en behaalde te
Deventer de Nijverheidsonderwijsacte
te Deventer als leraar natuur- en werk-
tuigkunde. Intussen was hij werkzaam
als beambte C2 aan het dept. van de
fensie te Apeldoorn.
Zijn eerste standplaats als leraar was
aan de Techn. School te Middelharnis
waar hij het zeer naar de zin had. De
directeur van de school, de heer Kruik,
vertelde ons dat het een uitstekende
leerkracht was, een prettige collega, die
prima met de leerlingen kon omgaan en
bij hen zeer was gezien.
Dat deze leraar op zo plotselinge wij
ze uit het leven is weggerukt heeft gro
te rouw over de Techn. School gebracht,
ook de leerlingen waren zeer onder de
indruk.
Wij bidden de familie Kamerbeek, zo
wel als mevr. Romijn met haar doch
tertje te Apeldoorn, kracht en steun
toe, om dit zware verlies te kunnen
doorstaan.
STAD AAN 'T HARINGVLIET
Zondagavond is in de ouderdom van
71 jaar overleden de heer D. Saarloos
te Stad aan 't Haringvliet, in leven
raadslid en wethouder der gemeente. j
De heer Saarloos was reeds lange tijd
ziek; men heeft hem nog naar het Dia-
conessen-ziekenhuis te Rotterdam over
gebracht, wat echter niet meer heeft
mogen baten.
Sedert 1935 af dus meer dan 25
jaar was de heer Saarloos lid van
de gemeenteraad voor de A.R. partij;
en sinds 21 dec. 1948 wethouder. Het
was iemand die zich bijzonder had in
gewerkt in de gemeentelijke zaken
waarvan hij bij voorkomende gelegen-
heden duidelijk blijk gaf. j
Krachtens zijn raadslidmaatschap
vertegenw^oordigde hij de gemeente in
de nutsbedrijven Emgo, Gascentrale en
Waterleiding, en was hij ook afgevaar- I
digde van de Dijkring Flakkee. De Ger. I
Kerk heeft hij nog een zittingsperiode
als ouderling gediend.
De begrafenis van de heer Saarloos
zal donderdag 11 jan. op de alg. be
graafplaats te Stad aan 't Haringvliet
plaats hebben. 1
^^-^'kERKSTR. 1«;o - ÖUODOÏtP
Uienveiling van dinsdag 9 januari 1961
drielingen
Temidden van een onvoorstelba
re chaos zoeken twee redders
zich met een draagbaar een weg.
Grove 7.—, middel 28.9
29.49—29.37, picklers 36.14.
Aanvoer 128.000 kg.
Maandag 8 jan. heeft volgens art. 162
der gemeentewet de hearing plaats ge
had voor het college van Ged. Staten
betreffende het wetsontwerp herinde
ling Goeree Overflakkee door de ge
machtigden van de gemeenteraden op
het eiland. Er was grote belangstelling
voor; met twee bussen en met enige
particuliere auto's werd naar Scheve-
ningen gereden, waar om 11 uur in het
Kurhaus plm. 80 gemeenteraadsleden
aanwezig waren.
Van iedere gemeente heeft één afge
vaardigde of meer raadsleden het woord
gevoerd (behalve door Dirksland) ook
door enige die vóór het voorstel waren.
De zitting die gepresideerd werd door de
Commissaris der Koningin in de pro
vincie Zuid Holland mr. J. Klaasesz
nam drie volle uren in beslag. Er wer
den klemmende betogen gehouden tégen
de herindeling; waarbij de tegenstan
ders, bij al hetgeen er reeds over ge
zegd is, tóch weer nieuwe gezichtspun
ten voor de handhaving der zelfstan
digheid wisten naar voren te brengen.
De voorstanders die het woord voer
den waren de heren Kreeft van Stad,
Tieleman uit Middelharnis, Moerenhout
uit Achthuizen en de heer de Vin uit
Oude Tonge, welke laatste insinueer
de dat meerdere raadsleden er tegen
zijn omdat zij het verlies van hun ze
tel vrezen. Ze hebben het algemeen be
lang niet op het oog, maar denken aan
zichzelf. „Wanneer het mogelijk zou zijn
dat de samenvoeging in dit stadium
voortgang zou kunnen vinden met het
zelfde aantal raadsleden en wethouders
als thans, was er geen vuiltje aan de
lucht" aldus de heer de Vin. Deze en
dergelijke uitdrukkingen zijn de heer
de Vin door de raadsleden zeer kwa
lijk genomen, zodat daarover op de te
rugreis nog al een hartig woord is
gezegd.
In een volgend nummer hopen we van
hetgeen door de sprekers is aangevoerd
een kort resumé te geven; in dit num
mer was daarvoor geen plaats.
DIRKSLAND
Studievereen. S.G.P. A.s. woensdag 10
januari hoopt de Studievereen. der SGP
te vergaderen. De heer Joh. A. Struik
zal dan een inleiding houden over „Po
litieke Partijen." Belanghebbenden zijn
welkom. Aanvang 7.30 uur (precies).
Regenmeter. In het jaar 1961 werd
921,2 mm neerslag gemeten. In het jaar
1960 echter 949,7 mm neerslag. Het ge
middelde voor het gehele land is 720,0
mm neerslag, zodat 1961 voor Dirksland
ook een nat jaar is geweest.
STELLENDAM
Terug naar Nieuw Zeeland. Het echt
paar T. V. Es-v. d. Ree dat sedert maart
1960 te Stellendam op familiebezoek is,
hoopt a.s. donderdag weer naar Nieuw
Zeeland te vertrekken.
Jaarvergadering. De gymnastiekver
eniging „Sparta" houdt op 10 jan. a.s.
haar jaarvergadering in 't Haegse Huus.
Aanvang half 8.
