l
Tijdig denlien aan liet
zaaien van suikerbleten?
JA!
Met WEBB zaait u precies!
Van Rumpt N.V.
A. A. V. d. Wekke
opruimingsuitverkoop
Nieuwjaarswensch
Natuurschoon in de omgeving
van Sommeisdiiit
Derde deel van de wereldbevolking
door malaria bedreigd
a^
voor al uw familïedrukwerk
cJUmlèZt, uiUenden en
^etcdle^
een maa^é^paecUg. 1962
10 procent korting
YïlaaH dat U eh. Icamt!
öxfJ^ in 1962
at.
Wat op een wandeling is te zien
Met de WEBB preclsie-zaai-
machine gaat het
zaaien volledig naar genoegen
Ze wijken niet af
Zaaien de juiste hoeveelheid
Op de juiste maat
Stad aan 't Haringvliet, Tel. (01871) 202
naar Drukkerij Gebr. de Waal
Langeweg 13 - Sommelsdijk - Telefoon 2729
Flakkees Land- en Tuinbouwhuis
Julianalaan 1 - Dirksland
ONZE GROTE
begint reeds op 3 januari
Alleen dus uitverkoop bij Molenkamp
op de markt aan de winkelwagen te
Sommelsdijk, op alle artikelen geven wij
I Aan alle eilanders een voorspoedig 1962 toegewenst.
UNICEF brengt hulp
aan miljoenen
,r..;^H.g 29 december 1961.
„EILANDEN-NIEUWS"
Bladz. 8
busdien.
gisteren
de be,
te Am.
inia"
meente.
kerk en
•ester j
■^s C, h!
gemeen-
Keijzet
■we Dap
dank zij
lealer te
ilokland
■jaardag
izer, aan
?en, het-
inenberg
ge droeg
ijke toe-
•en min.
door de
Buiten
het con.
de heer
aan zijj
dam be-
al mede
betgeen
rijbewijs
er Kleij-
^en over
aar sec-
met de
s allrislt
Keijzer
Op de
riJMEN
ezen.
in.
adoo.
ertje.
laat.
Tij men
jaar en
ontvan-
uwe be
lt uitbe-
liet uit- I
rdt. De^
jj. geval
'decem-
.orgeno-
juli ms'
asis van
;t geheel
die tijd
By het eynde van het Oude Jaer en het begin van
het Jaer onses Heeren MCMLXII
van d' Opsteller van het Nieuwsbladt.
Wm wenschen, naer ghebruyck, oock dÜmael weer elckaer
van ganscher harte een ghesegent Nieuwe Jaer.
Maer tusschen handghedruck en vriendelycke lach
syn WIJ het ons bewust: Wy leeven by de Dagh.
Int af'gheloopen Jaer ervoeren wy de Dreygingh,
oiis Leeven hangt slegts af van menschelycke neygingh:
weet men de crachten, die men weckte, nyet te temmen,
dan houdt het Leeven op, dan swijghen alle Stemmen.
Wij leeren danckbaer syn voor yedre Morgenstondt,
die ons weer Leevend vondt en crachtigh en ghesondt,
wij leeren Leeven, wat oock bangh maeekt en verveert,
bij 't weeten dat er Een is die het Al rhegert.
Hoe ernstich dït Begin! Maer kan het anders syn?
Toch vieren wy dit Jaer weer blyde dit Festyn.
Een Jaer syn wy ghespaert, een Nieuw Jaer doet sich oopen
en oock Uw Couraniier wil slegts het beste hoopen.
Hij heeft sich afgheslooft om U maer telckenmaelen
van alles wat gheschiedt d' essentie te verhaelen.
Och, daer ghebeurt soo veel, men vliegt reeds door 't Heelal:
een tochtjen naer de Maen, wij vindent nyet meer mal.
En wat is dan, wat hier, in d' eygene Contrijen,
Geschiedt, toch luttel... wie isser die 't op sal strijen?
Hoe drock besteeden wy d' ons toegemeeten Uren
aan al 't vergaeren van commissies en Bestuuren
van Raedt en Polder, Vack- en Kiesverenigingh
en dat gaet steeds maar door. 1st nyet een aerdigh ding?
Hoe moet de winckelier maer steeds weer adverteeren
opdat de clant Syn ivaer, geen andre, sou begheeren!
Hoe beedelt yeder Jaer men weer omt goede Geldt,
dat sooveel Leedts versacht, dat sooveel Ramps herstelt.
hoe moet men coopen en vercoopen, huuren, veylen.
D' een wordt gebooren... en de ander is reeds wylen;
de bruylojt van de Een is nauwelyck aan karit
of d' ander viert de Echt in Goud of Diamant.
Hier leest men van de Lien die grootsch gehuldigt worden
met Goud Horlogie of selfs Koninklycke Orden,
daar staet het droef berigt van wie oneerlyck was
en speelde 't mooye Weer uyt anderman syn Kas.
En al dit Lief en Leed, die Droefheydt, dat Pleysier,
dat slaagen en dat faelen staat op dit Papier,
dat simpel stuck Papier, bij ons Courant geheeten.
Wanneer Ghy die nyet leest. Ghy kunt' et nyet en weeten.
Verliest G' er nyet veel aen? Ghy moet U nyet vergissen;
beken het toch opregt, Ghy kunt Uw Krant nyt missen.
Want och, die kleynigheen, die vienicheen nyet telt,
in Londen of Parys of Moskou nooyt vermeld,
die syn 'et dickwerf juyst waerom ons Leeven draeyt;
het is het kleyn berigt, dat ons het duidlyckxt praeyt.
Wat in de eyghen Kringh ghebeurt, is van meer Waerde
dan 't redeneeren van de Grooten deeser Aerde.
En 't is Uw Courantier, die yverigh, voortdurend,
vaeck al het Nieuws voonnjt, reedts om het Hoeckjen glurent,
steeds loacker op syn Post U meldde alle Dingh;
't geringste was voor hem voorwaer nyet te geringh.
Hier leeft Uw eyghen Plaets, hier leeft Uw eyghen Streeck,
Uw eyghen blad brengt U hét Nieuws steeds, weeck nae weeck
en sal 'dit blijven doen wanneer, als Godt het geeve,
iDij blyven by de Vree en houden ons het Leeven.
U Burgemeesteren, Schepens en Overlien,
Polderbestuurderen, Heeren en Magistraaten,
Gij Burghers altemael, Policie en Soldaeten,
Uw Courantier wil U syn beste wenschen bien.
Ghy, reeds hedaeghden, en Ghy, Jonge mans en vrouwen,
Gy vrijghesellen en die 't voorregt hadt te trouwen:
Gesondheyt, kragt en lust voor al Uw arrebeyt
sy U geschoncken als in 't Jaer, dat van ons scheydt.
Een wandeling in de vrije natuur is
één van de beste vormen van recreatie.
Wie zijn ogen de kost wil geven ziet
meer dan oppervlakkig wel wordt aan
genomen. Terug van zo'n wandeling
is het niet mogelijk alles te vertellen
wat gezien werd, laat staan alles vertel
len over wat men zag. Dat maakt het
ganse leven in de natuur steeds weer
boeiend en nieuwe ontdekkingen, die
altijd kunnen worden gedaan, geven
aanleiding tot nog grotere bewondering
en vaak ook verwondering.
Even buiten Sommelsdijlt ligt een
trekpleister voor natuurliefhebbers. Er
groeit daar aan beide zijden van de
Poldersedijk nog wild struikgewas wat
op sommige plaatsen tot een ondoor
dringbare ruigte is uitgegroeid. Jammer
dat er veel van dit gewas verloren gaat
want er is een dragline bezig de sloten
dieper en iets breder te maken. Daar is
niets tegen te doen want het overtollige
regenwater moet nu eenmaal snel en af
doende kunnen worden afgevoerd. Dat
er van het weinige in onze streek nog
af zal moeten is voor het landschaps
gezicht fnuikend waartegenover beslist
aanvulling zal moeten komen voor er
sprake zal zijn van een kunstmatig in
stand gehouden rampgebied.
Het is wel aardig om dijken met één
soort bomen op een precies afgemeten
plaats van elkaar te beplanten maar dat
verbreekt de eentonigheid niet en ver
hoogt bovendien het gevaar dat één of
andere zwam of insect zich kan gaan
toeleggen op die ene soort met alle ge
volgen van dien. Een voorbeeld hiervan
is het tragische geval met de iep. Hon
derden iepen moesten ook hier worden
geveld omdat ze waren aangetast door
een zwam die werd overgebracht door
de iepenspintkever. Meerdere soorten
en door elkaar zouden moeten worden
aangeplant en juist onze binnendijken
die voor de, zij het toch al onbelangrijke
veeteelt daardoor nog niet verloren be
hoeven te gaan, lenen zich daar bijzon
der goed voor.
Zo kan men verder redeneren tijdens
het wandelen. Plotseling vliegt er een
roodborstje van de ene naar de andere
kant van de dijk. In de nu kale twijgen
van de omhoog geschoten takken kun
nen de vogels goed worden onderschei
den. Een koolmees zit er tussen een
troep mussen. Op een bocht stond mid
den op de dijk een jongen.
„Hé, hei je 'n vuurtje voor me", vroeg
hij niet erg beleefd. Dat kon hij wel
krijgen. „Wat doe Je hier", vroeg ik
hem. „Stroape" antwoordde hij zonder
enige reserve. „Vanochtend had ik vier
fesanten yi noe gae 'k weer." „Hoe doe
je dat dan", vroeg ik onnozel. „Mit de
kweekhaek, as 'k er één zie zitte dan
hak 'k 'n in z'n d.flapte hij er uit.
„Hoe oud ben je" vroeg ik nieuwsgie
rig. „Twoalve", zei hij en met de kreek-
haak op zijn schouder ging hij wat al te
dapper de polder in. Over de vette klei
van een pas geploegde akker vervolgde
hij zijn weg
Verder op ging ik de dijk af en sloeg
de Koksweg in. Een pimpelmeesje
vluchtte telkens weer voor me uit. Zo
nu en dan vlogen er ook merels vanuit
de bladloze struiken. Op het land wa
ren vele kramsvogels (grijze kop en
stuit, roestkleurige rug en vrijwel zwar
te staart) die hier als doortrekker en
wintergast reeds eind september in gro
te troepen arriveren. Natuurlijk hiel
den zich in de polder ook de zeer be
kende vogels op als kieviet, patrijs en
en enkele kraai, maar in de tijd dat de
vogels zich naar zuidelijke streken ver
plaatsen waardoor dikwijls exemplaren
van weinig bekende soorten vallen waar
te nemen, is men geneigd aan de stand-
vogels minder aandacht, te schenken.
Even liet een wezel zich op de weg zien.
Wat lijken die roof diertjes toch schoon
en wat zien ze er onschuldig uit! Langs
de Kruisweg stond het afgestorven riet
met haar zilverbruine pluimen wiegend
in de wind. Tegenwoordig gaat men er
al toe over om gedurende het groei
seizoen het riet chemisch te bestrijden
wat een akelige verlamming van het
eens zo fier en ruisend riet teweeg
brengt.
Riet gebruikt men maar weinig, meer
als dekmateriaal en het „schoon" hou
den van sloten moet op de goedkoopste
wijze plaats vinden. Is dat wel zo? Is
het niet veeleer een gebruik willen ma
ken van „moderne" middelen? Te wei
nig wordt in overweging genomen dat
de „vrije" natuur op deze wijze aan
banden wordt gelegd waarbij tevens
haar schoonheid ernstig wordt verminkt
Op de Hooidijk gekomen lag aan bei
de zijden het polderlandschap door een
vriendelijk winterzonnetje beschenen.
Dit is nu zo'n dijk waar meidoorns en
essen, vlieren en wilde rozen e.a. hier
en daar kunnen worden gepoot. Achter
aan staan enige flinke meidoorstruiken
wat al direct die strakke lijn verbreekt
van zo'n lange, schier onbegroeide dijk.
In de omgeving van die bossen is on
middellijk meer vogelleven. Ik liep ver
der westwaarts en kon voor een mo
ment niet lezen (wandelkaarten?) en
ging de hoge en kostbare buitendijk op
die de polders en dorpen tegen het
eeuwig in beweging zijnde water goed
deels beschermen. Later volgde ik de
geheel ka. Het gors leek verlaten. Het
vee wat hier 's zomers zo talrijk aanwe
zig is, staat reeds op stal.
Hier leven de watervogels die meest
al in een luidruchtige stemming verke
ren, zeker bij het verschijnen van een
Wij leverden enkele machines welke prima
hebben voldaan.
De WEBB is een keurig gemaakte machine
met metalen zaaitrommel.
Vraagt uw loonzaaier of vraagt folder
en prijzen.
Meer dan een miljard mensen, dat is
ongeveer een derde deel van de wereld
bevolking, wordt voortdurend bedreigd
door malaria, een ziekte die meer dan
enige andere de mensheid verzwakt en
schadelijke invloed uitoefent op de pro-
duktiviteit. Veroorzaakt door parasieten
en veelal overgebracht door muskieten,
vernietigt zij de rode bloedlichaampjes
in het menselijk bloed en kan zij tot de
dood van de slachtoffers leiden. In de
bestrijding van deze ziekte speelt UNI
CEF, het Kinderfonds van de Verenig
de Naties, een grote rol.
Malaria is een „dure" ziekte. De We
reld-Gezondheidsorganisatie heeft be
rekend, dat zij alleen al in India per
jaar vijftig miljoen slachtoffers maakt
en dat dit daar een jaarlijkse geldelijk
verlies betekent van circa 1750 miljoen
gulden! Als men er de ziekte in een
campagne van enige jaren met forse
hand zou aanpakken, zouden de kosten
van zo'n actie ongeveer 665 miljoen gul
mens. Daar waar de ka eenscherpe
bocht maakt naar het oosten, ligt aan
de overzijde van de riviermond als een
heel dure, schilderachtige badplaats,
Hellevoetsluis. Wat 'n korte afstand, zo
te zien. Op sommige plaatsen loopt de
afbrokkelende kustlijn vlak langs de ka
waar ze door met stenen bezwaard
vlechtwerk, is versterkt. Vele eenden
dobberden op korte golfjes van het wa
teroppervlak. Het water stroomde terug
naar de zee. Een aankomende maan
stond als het ware recht boven op het
eind van de ka met kleuren van zilver
wit en geel, scherp afgetekend tegen
het hemelblauw.
Gelijk rustend, raakte de zon als een
gave, puur oranje bol de kruin van de
meer naar het z.w. gelegen buitendijk.
Maar ook al viel de schemer niet lang
daarna over het wijde, vlakke en nog
groene gors, toch kon men in de verte
tussen de ka en de buitendijk een be
weging zien van grauwzwarte figuur
tjes die zich al groter en scherper be
gonnen af te tekenen naarmate ik na
derde. Dat waren ze.
In troepenverband levende, van het
hoge, koude noorden afkomstige gan
zen, die nu wat graasden van de stugge
grassprietjes. Het duurde echter niet
lang of de (brand) ganzen vlogen op.
Geen tientallen, ook geen honderden
maar zonder overdrijving enige dui
zenden ganzen vlogen met oorverdovend
lawaai in brede en lange slierten ma
jestueus vliegend hoger de avondlucht
in en koersten naar het water waarover
lichte nevel een duidelijk uitzicht ver
der belemmerde. Men komt er enige tijd
van onder de indruk en wat er dan nog
meer valt te zien, ach het is op zichzelf
genomen niet minder boeiend maar het
schouwspel van de ganzen is waarlijk
zo imposant en onvergetelijk, dat het
lijkt alsof men daarvoor uitsluitend en
alleen is gekomen.
D. Hoogzand, Sommelsdijk.
den bedragen, of slechts iets meer dan
een derde van het geldelijk verlies, dat
nu per jaar wordt geleden!
Vroeger bestreed men de met hevige
koortsen gepaard gaande malaria met
kinine, later ontdekte men andere me
dicijnen, maar de strijd tegen de ziekte
kon pas op grote schaal beginnen na
de tweede wereldoorlog. In 1939 had
men het middel gevonden, dat de wereld
geheel van de ziekte zou kunnen ver
lossen: DDT, dat de overbrengers van
de malaria, de muskieten, effectief zou
kunnen bestrijden. Het werd duidelijk,
dat verstuiving van DDT in alle wonin
gen en ruimten van een door malaria
geteisterd gebied, dodelijk zou zijn voor
de muskieten en nog maandenlang zou
nawerken. Na de tweede wereldoorlog,
toen DDT en andere insektendodende
middelen volop beschikbaar kwamen,
kon de strijd beginnen. Weldra kwam
men er achter, dat als men in een be
paald gebied tot de aanval overgaat, de
strijd snel en volledig gevoerd moet wor
den, want na verloop van vijf tot tien
jaar intwikkelen sommige malaria over
brengende muskieten weerstand tegen
de insektenbestrijdende middelen. Voor
dien moet dus de ziekte volledig uitge
roeid zijn, zodat de muskieten geen pa
rasieten meer kunnen overbrengen.
Vooral voor kinderen funest
Malaria is vooral voor kinderen fu
nest. Er sterven op het ogenblik on
geveer twee miljoen mensen per jaar
aan deze ziekte en de meeste van die
slachtoffers zijn kinderen. Bovendien
vermindert de malaria, als ze de patiën
ten niet doodt, in elk geval hun weer
stand tegen andere ziekten. Ook daarom
neemt de malariabestrijding een be
langrijke plaats in het werk van UNI
CEF in. Reeds in 1948 stelde het Kin
derfonds een omvangrijk programma op
voor zijn aandeel in de malariabestrij-
uitroeiing van de malaria prioriteit te
geven onder alle acties tegen ziekten,
die de mensheid teisteren. Het Fonds
verstrekt insektendodenden middelen,
het levert de inrichting voor DDT-fa-
brieken en gezondheidscentra, het zorgt
voor verstuivers, medicamenten, labo
ratoriummaterialen en transportmidde
len. Op het ogenblik profiteren 46 lan
den daarvan. In 1960 kon men met de
insektendodende middelen, die UNICEF
verstrekt had, ongeveer 66 miljoen men
sen tegen de gevreesde ziekte bescher-
Natuurlijk vergen deze acties kapita
len. UNICEF krijgt deze kapitalen bij
een door een beroep te doen zowel op
de regeringen als op particulieren om
bijdragen voor zijn werkzaamheden te
verstrekken. Voorwaarde voor elke hulp
van UNICEF is, dat men ook in de lan
den, die hulp vragen en krijgen, zelf
stevig de handen uit de mouwen steekt
en dat zelfs in de eerste plaats; maar
het is duidelijk, dat de geldmiddelen
voor de hulp van UNICEF vooral moe
ten komen uit het welvarende deel van
de wereld, waartoe ook Nederland be
hoort.
UNICEF krijgt onder andere geldmid
delen bijeen door de verkoop van zijn
bekende Nieuwjaarskaarten. Dat zijn
kaarten met zeer fraaie afbeeldingen,
naar ontwerpen van kunstenaars uit
verschillende landen. „Groet een vrind
en help een kind" is het motto waaron
der UNICEF in ons land de kaarten
actie, voert.
Inderdaad, voor vier gulden (de kos
ten van één doosje met tien UNICEF-
kaarten) kan het Kinderfonds genoeg
DDT kopen om nacht kinderen een jaar
lang tegen malaria te beschermen! Stort
zoveel maal vier gulden als u doosjes
wilt hebben op giro 7515 ten name van
UNICEF, Den Haag, en u krijgt de
doosjes toegestuurd.
De kaarten zijn ook in deze omgeving
verkrijgbaar en wel bij de heer F. Ro-
singh, Voorstraat 35 te Sommelsdijk.
In 1960 zijn er in negentig landen in
totaal meer dan zeventig miljoen kaar
ten verkocht en daarvan nam Neder
land alleen er 550.000 voor zijn reke
ning.
Dit jaar, nu het Kinderfonds van de
Verenigde Naties, in december, vijftien
jaar bestaat, hoopt het Nederlands Co
mité UNICEF, Molenstraat 15a, Den
Haag, het aantal nog belangrijk te ver
hogen. Als dat lukt zal Nederland in
nog groter mate dan voorheen bijdra
gen tot hulp aan miljoenen kinderen in
de wereld, die nu nog lijden onder tal
van ziekten, waarvan we er in dit arti
kel slechts én onder de loep namen!
MIDDELHARNIS
Kettingbotsing. Zaterdagmiddag had
op het Zandpad ter hoogte van de Ford-
garage een kettingbotsing plaats, waar
bij aan drie auto's grote schade werd
aangericht.
De heer A. Wielaard reed met zijn
Flatje vanaf de garage het zandpad op,
zonder op het aankomend verkeer van
rechts acht te slaan. Juist passeerde een
bestelwagen van dhr. J. v. d. Hoek te
Middelharnis, die zoveel mogelijk naar
rechts probeeerde uit te wijken, maar
daarbij van het Flatje een flinke op-
stopper kreeg.
De bestelwagen vloog tegen een langs
de dijk geparkeerde Consul van de heer
van Eek (van de Halve Maan) en ramde
deze wagen zodanig dat het voorspat-
bord en bumper geheel werd vernield.
De bestelwagen werd daarbij open ge
reten als een sardineblik.
Troosteloos stond het Flatje midden
op het Zandpad, totdat de politie kwam
om het geval op te meten en procesver
baal op te maken. Gelukkig bleef het bij
materiële schade en deden zich geen
.persoonlijke ongelukken voor.
OUDE TONGE
Kerkdienst. A.s. zaterdagavond 7 u.
hoopt ds. Blok van Dirksland voor de
Ger. Gemeente een oudejaarsavond pre
dikatie te houden.
