iiivnDEn-niEiJws
i
Marinus Willem de Korie moesi
en zou schipper worden
Pionier voor
chuttevaer
n
Oud - Middelharn is
Dode bij ernstig
auto-ongelul( in
Bergen op Zoom
Contractzaadtelersvereniging
in oprichting
Het antieke huis „mit d'n dikken boam"
'ORT
Plaatseiiii^ nieuws
IT HEI
\7
Een bankrekening
V.
Hij zegde zijn ,,baan" bij de burgemeester van Oude Tonge op
blad
Vrijdag 29 december 1961
No. 3054
low
tof-
lAl
22
téle
Inst.
AIs brandend maagzuur
laaiend opstijgt
soms tot hoog in de keel
jbels
els
jbels
H.V. SLnVENBURG'S MM
potplanten
OOLTGENSPLAAT
Oud- en Nieuwjaar Veel leeds
maar ook veel goeds Grote
technische vorderingen Ruim
tevaart De onuitsprekelijke
Gave.
Het is al weer zo, wij zijn weer in
korte dagen tussen Kerstmis en
ijeuwjaar en 1961 zal spoedig in de
ieaan der eeuwen verzonken zijn. Ze
is er vóór ons al duizenden jaren ver
leden. Zullen wij er over gaan filosofe-
in? Beter is het Woord op te slaan en
t spreelit ons van te mogen leren on-
dagen te tellen en de dichter roept
it: mijn leeftijd is als niets voor U!
De eeuw is in ons hart gelegd en
larvoor strekken wij ons naar het le-
m uit en willen liever niet horen van
digen, heengaan, scheiden: Het leven
door 's Heeren goedheid dan ook goed
moest ook in het afgelopen jaar me-
igeen groot leed en verlies dragen. De
idejaarsdag valt zulken zwaar. Ooiv
iervan geldt dat de mensen niet voor
lies geschapen waren. Hier viel een
nian en vader, een trouwe vriend, daar
een zorgvoUe moeder, ginds een geliefd
Itind. En de jaren snellen voort met hun
lief en leed. Het leed blijft het langst
in hel hart gegrift. En wanneer wij
ouder worden wenken toch de jaarwis
selingen ons ernstiger toe.
Het volksgezegde is, dat elk hart zijn
eigen smart kent. Verliezen van gelief
den, ziekte en andere kommernissen
dringen ons hart tot overleg, het is als
of zli ons wijsheid aanbrengen. Moge
dat ook zo zijn. De voorspoed en het
goede begeleiden ons meer als goede
vrienden, wier gezelschap op de weg
ons de reis bekort.
Hoi: ware daarom onjuist wanneer wij
niet zouden denken aan al het goede dat
God dit jaar weer schonk. Wij zijn
maar haastige vergeters. Zó is een ge
vaar of nadeel van ons afgewend of
wij zijn al weer gauw aan het nieuwe
en soede gewend. Helaas, helaas er is
niel veel goeds van ons te melden, wat
zijn wij toch snood ondankbaar. Want
er is voor velen ook zo heel veel goeds
geweest.
Intussen is de wereld maar beroerd.
De krant vertelt u er geregeld alles van.
Onze twist met Soekarno over Nieuw
Guinea gaat nu waarsclrijnlijk zijn laat
ste fase in, en tegen alle overeenkomst
in zal Nederland wel aan het kortste
eind trekken. Vrijheid voor alle vol
keren is de leuze! Beschaafd of onbe-
scliaafd. Arme inboorlingen aldaar wat
staat u nog te wachten van de zijde van
Indonesië?
De Verenigde Naties hebben mooie
idealen, maar tot heden brachten zij in
kritieke momenten weinig baat. Hun
acties kosten Isapitalen en nu juist
bleelv nog dat veel „verenigingsnaties"
hun contributie niet hebben betaald.
Neen, de wereld gaat met veel gevaar
lijke situaties de jaarwisseling door.
Rusland blijft de factor die in heel
de wereld onrust baart. Achter heel zijn
drijven staat de uitroeiing van het ge
loof in God. Sommige mensen vinden
alles best, als er maar geen oorlog
komt. Zij weten niet wat zij zeggen.
Bij alle dreigementen blijft dit staan:
de Heere regeert! Het is Zijn wei-eld die
wij bewonen en Hij houdt daar oog op,
zeker, om recht te doen over de natio
nale zonden, maar ook om Zijn volk
te bewaren, vrees niet, gij klein kud-
,deke!
Het is voorts opmerkelijk dat de maat
schappelijke vraagstukken zich zo op
dringen. Zonder slag of stoot is de vrije
zaterdag ingevoerd. Wie die niet kan
verkrijgen wordt er op andere wijze
schadeloos voor gesteld. Wij kwamen
al mensen te kort, dus dat wordt nog
erger. Verschillende jaarverslagen van
ondernemingen klagen over gebrek aan
personeel en over dalende winsten. De
post „Onkosten" loopt natuurlijk in elke
zaak flink op, iVIen kon dit op de vingers
uittellen. IVIaar wie kon de drang naar
een vrije zaterdag weerstaan? De tijd
zal hier nog wel wijze lessen geven,
maar meestal worden die lessen duur
betaal did.
Provincie, stad en dorp schijnen aan
gegrepen door een ijvergeest van sport
en recreatie. Alsof men daarvan kan
bestaan. De heiliging van de zondag
komt er al meer door in gedrang. De
overheid gaat in dat drijven voorop.
Niet wat God van ons eist beslist, maar
het volk moet dit zelf uitmaken. Nu ge
ziet het wel om u heen waar dat naar
toe gaat.
Er is veel dat tot ernstig nadenken
noopt. Niet omdat u of ik nu eenmaal
toch niet voetballen of omdat wij aan
geen andere sport mededoen, maar om
dat ge uw land te lief hebt om liet rijp
te zien worden voor de oordelen Gods.
Hij is geen ledig aanschouwer. En dan
doet ook pijn dat ge geen forse steun
vindt van uw christelijk dagblad, dat
in de gezinnen zoveel invloed,kan heb
ben. Van radio en televisie zwijgen wij
nu maar. Anders wordt het kijkvenster
één klachtenvenster.
Da Costa, de bekeerde Israëliet en
vaderlandse dichter heeft onder veel
andere dichtwerken er een gemaakt: „25
jaren, een lied in 1840" Zeer lezens
waardig. En daarin komt ook dit voor:
„Eenzelfde stoomkrachtvaart sleept
„heel ons menschdom voort, en effent
heel onze aard, bij 't ruischen varr een
zee muzijk- en zangakkoorden waar
't lied van Strauss mee instemt en in
valt met dees' woorden „zie hier uw go
den: Kunst en Kracht en Industrie!
en voorts! geen eerdienst meer dan d'
eerdienst van 't Genie."
Wanneer wij de geweldige technische
vooruitgang van onze tijd gadeslaan, be-
brengen een paar Rennies baat. Die
blussen de zwaarste zuurbrand in een
handomdraai. Gewoon laten smelten op
de tong en prompt is alle leed geleden,
'n Wondermiddel, die Rennies, en een
uitkomst voor de mensen die zonder
Rennies nauwelijks hun dagelijkse
maaltijd aandurven - uit angst voor de
zuurbrand daarna
tersport-
w dcvie-
WAAL
lelbarnis
Zo'n vijftig jaar geleden woonde in
•.Slit huis op de hoek van de Voorstraat
bij de Kaai „Tanne de IVtan", die er een
winkeltje dreef in van alles en nog wat:
■kruidenierswaren, fruit, petroleum, tot
zelfs pilletjes voor de stoelgang toe! Bij
goed weer had Tanne een tafel buiten
staan met fruit en snoep en de kinde
ren kwamen dan voor een cent wat ko
pen van het snoepblad, of een z.g.
„stroopje" (een lik warme stroop in een
puntzakje) of een appeltje. Of er een
rot plekje aan zat was niet zo erg, één
schraap met de duimnagel en wèg was
het! De man van Tanne hakte bosjes
hout, die voor één cent werden ver
kocht om de kachel aan te maken. Na
derhand heeft Jan Roodzand er ge
woond; die de handel uitbreidde met
boter, kaas en eieren, In 1929 kwam
de Wed. Krijtenberg er in, die in de
volksmond genoemd werd „Tine van de
kaoie' 'of „Tine bij d'n dil^ken boam".
i Door erving werd de heer Leen Koud-
ijzer eigenaar; de huurprijs was 3.
per week. Omstreeks 1954 heeft de fa-
jSaijlnilie Gootjes er nog in gewoond; weer
later kreeg het antieke huis het predi
kaat „onbewoonbaar verklaard".
Reeds voor de tweede wereldoorlog
stond het huis onder toezicht van Mo
numentenzorg. Het huis is n.l. gebouwd
in het laatste van de 16e eeuw. Het is
.een hecht bouwwerk; in de tijd dat de
Wed. Krijtenberg er woonde zijn alle
muren nagekeken; de ankers in de ge
vel waren nog prima in orde. Wel hel
de de gevel wat voorover, maar gevaar
leverde dit niet op.
Het huis is nogal tijd een sieraad
vcor de gemeente en ook de boom, die
er nóg voorstaat, heeft geschiedenis ge
maakt. Vroeger, toen in erge mate de
iepenziekte heerste werd deze boom
niet besmet en bleef gespaard.
Toen het nog een jong boompje was,
heeft men waarschijnlijk een ijzeren
hekje om de stam gzet, wat later voor
de dag kwam, toen de boom eens is uit
gebrand van binnen. Naar buiten is de
boom doorgegroeid, en van binnen is
een holte, die in de bezettingsjaren
nogal eens dienst gedaan heeft als berg
plaats voor dingen, die de moffen beter
niet konden zien. Grenspolizei en Kriegs
marine zaten immers vlak in de buurt.
De dochter van de Wed. Krijtenberg,
die ons een en ander over de lotgevallen
van dit oude huis vertelde, houdt zich
aanbevolen als de boom ooit afgezaagd
wordt en er komt een gouden dames
ringetje voor de dag. Dat is er n.l. per
ongeluk eens in verdwenen.
In het witte huis links woonde het
laatst de kleermaker Teun v. Hof ten;
later is dit pand aan de firma Nipius
gekomen, die er de bekende grote ma
nufacturen- en confectiezaak heeft ge
bouwd.
staat nog veel meer dan in Da Costa's
jaren het gevaar dat wij hoogmoedig
worden op wat er door de wetenschaps
mensen is ontdekt en toegepast. Terwijl
ook van dit alles geldt, dat het ver
kregen is door het verstand dat ons God
gegeven heeft. Dus behoort ook de
vrucht daarvan aan zijn voeten te wor
den neergelegd opdat de Heere er in
verheerlijkt worde. Zien wij het opont
houdelij k streven om het heelal te door
kruisen met raketten, waaraan straks
mensenlevens zullen worden gewaagd,
dan beklemt het uw hart. Want de aar
de en niet het heelal is de mens ter
woon gegeven, zo zegt het Gods Woord.
Op de maan en op andere planeten is
onze plaats niet. Naar deze aarde, klein
onder de hemellichamen, zond God Zijn
Zoon. Wien te kennen het eeuwige le
ven is. En buiten Hem is geen heil of
zaligheid te wachten. Dat de erkente
nis daarvan ons hart in 1962 maar be
zetten moge. Dan raakt de ruimtevlucht
buiten onze gezichtskring, want dan
stemmen wij in met Paulus in de twee
de Corinthebrief 9 15, Doch Gode zij
dank voor Zijn onuitsprekelijke gave!
Waarnemer
is geen luxe meer maar
biedt vele voordelen.
Gaarne verstrekken wij nadere
inlichtingen
Middelharnis - Sommelsdyk
Kade 5 - Xel. (01870) 22 68
Op de grote verkeersweg van Bergen
op Zoom naar Steenbergen ter hoogte
van het viswater De Zwarte Weel is
dezer dagen, een ernstig ongeluk ge
beurd, waarbij het 14-jarig dochtertje
van de postcommandant van de rijks
politie in St. Philipsland, Hanneke van
Andel om het leven kwam. Haar; vader,
de heer C. van Andel, eni haar 8-jarig
broertje werd levensgevaarlijk gewond.
Het ongeluk gebeurde toen de heer
Van Andel met de auto met grote snel
heid de bus, die juist bij een halte ge
stopt had voorbijreed. Op dat moment
naderde uit tegenovergestelde richting
een bestelauto bestuurd door d her Van
Eewijk uit Bergen op Zoom. De auto's
botsten in volle vaart op elkaar. Waar
schijnlijk heeft de heer Van Andel de
bestelauto door de lichte mist niet of
te laat opgemerkt.
De drie inzittenden van de personen
auto werden uit de wagen geslingerd.
Het dochtertje overleed ter plaatse. De
beide andere slachtoffers moesten in een
ziekenhuis worden opgenomen.
Enige ogenblikken na het ongeluli
reed een vrachtauto met aanhangwagen
op de wrakstukken in. De auto's wer
den zwaar beschadigd. De inzittenden
kwamen met de schrik vrij.
Grote
sortering
in de kas voorradig.
BloemeusaagazQn
B. VISKIL
Telef.
2438 MIddelhamis
Wie van onze schippers kent Marinus Willem de Korte niet. De 87-jarige maar
nog zeer vitale en levenslustige oud-schipper uit het karakteristieke stadje
Tholen, gelegen aan de rivier de Eendracht. De man die bijna 50 jaren de
Nederlandse en ook buitenlandse binnenwateren heeft bevaren en die reeds 70
jaar lid is van de Koninklijke Schippersvereniging „Schuttevaer", waarvan 33
jaren lid van het hoofdbestuur en vanaf 1946 voorzitter van de afdeling Tho
len, welke afdeling mede door hem is opgericht.
Dat hij met heel de schipperij nog intens meeleeft, bewijst het feit, dat hij on
danks zijn hoge leeftijd nog dit voorjaar de jaarvergadering te IVIaasbracht be
zocht. Als erelid van „Schuttevaer" werd zijn aanwezigheid op zeer hoge prijs
gesteld. In verband met al zijn werk voor deze organisatie werd hij door H.IVI.
de Koningin onderscheiden tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Over
deze pionier, die nooit van wijken wist, altijd doorzette en schipper was in
hart en nieren, willen wij gaarne onze lezers het een en ander vertellen.
Het begon met een roeiboot
Marinus Willem werd op 12 oktober
1874 te Oude Tonge geboren. Hij maak
te deel uit van het gezin van Simon de
Korte en Lena de Korte. Vader en
moeder waren echter geen familie van
elkaar.
Tot zijn twaalfde jaar ging Marinus
Willem naar school en meester Habich,
de hoofdonderwijzer kwam toen aan
vader vragen of hij verder mocht leren,
want die jongen heeft een goed ver
stand, aldus meesters argument. Schip
per De Korte vond het best. Hij had
reeds een zoon als knecht aan boord en
nog een mannetje er bij werd wel wat
veel.
Zo ging dan „Marien" naar de Nor-
maalschool te Middelharnis. Het duur
de een paar jaar en zijn studie was
voltooid. Hij moest verder, en met va
der ging hij naar Kampen om zich als
vrijwilliger te laten inschrijven bij de
militaire dienst. In één dag had hij het
daar gezien en keerde terug naar Oude
Tonge. Wat nu? Het echtpaar De Kor
te dacht een goede oplossing te hebben
gevonden toen zoonlief van burgemees
ter Jacob van Schouwen een plaatsje
kreeg op de gemeente secretarie. Ma
rien kon prachtig schrijven en goed
stellen. Zijn beloning was 50 cent per
week. Dit „baantje" werd evenwel ook
een totale mislukking. De jongen had
steeds wat anders in zijn hoofd. En wat
dat was laat zich gemakkelijk raden.
Hij wilde schipper worden.
Broer Jacob, die ook schipper was,
had een roeiboot gevist en bracht die
mee naar Oude Tonge. Er volgde aan
gifte bij de burgemeester-strandvonder.
Deze boot nu was voor Marien de oor
zaak, dat hij geen landrot wilde blij
ven maar waterrot wilde worden,
„Tijdens zijn studie en later toen
hij „klerk" werd op het gemeente
huis zat hij geregeld maar in djie
boot", zo vertelde ons zijn Sljarige
broer, de heer Pieter de Korte uit
Oude Tonge, die zelf van zijn der
tiende tot zijn vijftigste jaar heeft ge
varen. „En", zo vervolgde hij, „hoe
meer hij ging varen hoe minder hij
ambitie had voor leren en zijn werk
op de kruk op de secretarie".
Op de „Onderneming"
Vaders opzet was mislukt en na en
kele maanden kwam Marien aan boord
van de „Onderneming", waarop zijn va
der vanaf 1880 had gevaren. Onze Ma
rinus was toen 16 jaar. Tegelijk met zijn
komst op het ouderlijk schip begon Si
mon de Korte een wekelijkse beurt-
dienst van Oude Tonge op Bergen op
Zoom en zo een enkele keer werd er
weleens een reisje van buitenaf gedaan.
Het was in 1890 en vanzelf ging de
vaart nog op de zeilen.
In 1896 stierf vader. Dat was een he
le slag voor het gezin. Het werk moest
evenwel doorgaan en zo besloten Ma
rien en Piet om samen té gaan varen.
Dat hebben zij gedaan en alles verliep
naar wens.
Op vrijdagavond j.l. was er in Café
De Kok" te Sommelsdijk een bijeen
komst van contractzaadtelers, waar in
navolging van Melissant is gesproken
over het oprichten van een zaadtelers
vereniging. Als woordvoerder van een
voorlopig comité sprak de heer Verbiest
over de noodzaak van een zaadtelers-
organisatie in groot verband om de be
langen te kunnen behartigen.
Door een oriënterend gesprek rriet en
kele handelaars is gebleken, dat deze
tot redelijke-concessies bereid zijn. Zo
heeft Melissant al bereikt dat de kiem-
krachtgrens van violenzaad voor 1962 is
verlaagd van 80 tot 75°/o. Ook staat daar
de gelegenheid open voor de leden, tot
het nemen van kleine monsters bloe-
menzaad die via onderzoek ,te Wage-
ningen, bij eventuele weigering, de te
ler zekerheid kunnen verschaffen over
het kiemkracht-percentage.
De rechten van de telers, omschre
ven in de Algemene Handelsvoorwaar-
den werden uitvoerig besproken terwijl
tevens naar voren kwam, dat juist door
onwetendheid vele geschillen stran
den in het nadeel van de telers.
Als voornaamste doelstellingen kwa
men de volgende punten naar voren, die
door de heer Verbiest werden toegelicht.
Ie. Voorlichting tot het verkrijgen van
1ste kwaliteit zaden.
2e. Meer zekerheden voor de telers,
middels besprekingen met de bonafide
handel op hoog niveau in federatief
verband.
Se. Boycot van de niet-bonafide han
del op advies aan de leden.
4e. Omzet belastingvrije teelten (ar
beidsintensieve bloemzaden).
5e. Steun bij geschillen die de telers
via vertegenwoordigers of schriftelijk
geen voldoening schenken.
6e. Adviezen inzaken rechtspositie te
lers.
Het grote belang van exportwaardig
zaad telen, (meer dan 90Vo van de pro
ductie is voor export bestemd); zal on
getwijfeld de handel doen inzien, dat
het nuttig effect van voorlichting bij
een dergelijke organisatie groot kan zijn
zodat uit dien hoofde zeker op volle
medewerking kan worden gerekend.
Tevens dient er rekening te worden
gehouden met het feit, dat het wan
trouwen onder de telers, groot is en
door zelfcontrole via Wageningen, enz.,
zou moeten verwijnen om de belemme
rende invloeden op te heffen die een
normale uitbreiding in de weg staan.
Het werkcomité heeft zich tot taak
gesteld in de eerstvolgende vergadering
een bestuursverkiezing te houden, waar
na contact kan worden opgenomen met
andere telersverenigingen in den lan
de om in federatief verband richtlijnen
vast te stellen ter bespreking met de
vereniging van de zaadhandel.
Uiteraard is het van groot belang
welk aantal zaadtelers deze organisatie
zal omvatten, vandaar dat elke belang-
I hebbende doordrongen moet zijn van
het feit, dat er in onze huidige samen
leving voor het zelfstandige individu
1 weinig te bereiken valt, hetgeen trou
wens vele telers in de loop der jaren
al wel aan den lijve hebben onder
vonden.
Alle aanwezigen n.l. 32 werden na
storting van een voorlopige contribu-
i tie van 1.ingeschreven als lid.
I Gegadigden kunnen zich op dezelfde
voorwaarden als lid opgeven bij de vol
gende adressen.
i A. Vroegindeweij, Koninginnelaan, P.
V. d. Nieuwendijk, Kreekstraat; W. de
Wit, St. Nicoleesdreef en G. Verbiest,
West Achterweg, allen te Sommelsdijk.
i^MAG'T EENS IN
(40WED.KURVINKJOROGI$KR(;
N-' KERKSTR, 160 T OUDDÖ*#:
OOLTGENSPLAAT
Nieuwjaars-receptie burgemeester en
mevrouw van der Harst. Ter gelegen
heid van de jaarwisseling zullen bur
gemeester en mevrouw Van der Harst
recipiëren op maandag 1 januari 1962
des avonds van 7 tot 8 uur op de raad
zaal van het gemeentehuis. Een ieder
die de burgemeester en zijn echtgeno
te geluk willen wensen zijn op dit uur
hartelijk welkom.
De heer en mevr. De Korte-Kanters tlians wonend te Tholen. De heer de Kor
te is 87 jaar en zijn echtgenote hoopt dit in februari a.s. te worden. Beiden
zijn te Oude Tonge geboren.
In de maand mei van het jaar 1900
stapte Marinus Willem van boord, om
via de huweiijksboot over te gaan op
een eigen schip. Op 12 juni van dat jaar
huwde hij met Simina Kanters, een jon-
gedochter van dezelfde leeftijd en uit
dezelfde plaats.
Op de „Vertrouwen"
Het jongepaar kreeg een geheel nieuw
schip, gebouwd in Groningen, 220 ton
groot en kreeg de naam van „Vertrou
wen".
Het was een tweemaster-zeiler-klip
per die ook Oude Tonge als tliuishaven
koos. Dit schip wordt nog bevaren door
zijn jongste zoon Pieter de Korte, Van
zelf staat er nu een motor in en is het
schip vergroot tot 270 ton. De heer M.
W. de Korte heeft het altijd met de
zeilen en later met een hulpmotor ge
daan. Daar kwam vakmanschap bij te
pas. Zijn broer Piet weet er alles van
te vertellen. Hij zette altijd door en
week voor niets en niemand, ,,Een man
die ijskoud is wat het varen betreft en
ijzeren zenuwen heeft", aldus typeerde
hem zijn broer, die daarbij ook eerlijk
moest bekennen dat hij het ook weleens
verkeerd bekeken heeft. Zij kwamen
door zijn adviezen en sterke wil eens
drie dagen te Dintelsas te liggen. Een
poging om bij krachtige wind de haven
van Oude Tonge te nemen mislukte en
er zat niets anders op dan naar Dintel
te varen. Met één dag wachten had men
binnen kunnen komen. Maar zo was
Marien.
Klei van Bendorff
Hij heeft veel klei gevaren van Ben
dorff bij Koblenz (Duitsland) naar de
fabriek van de Porceleinefles te Delft,
In het najaar werden suikerbieten ge
varen vanaf Dreischor (Schouwen-Dui-
veland) naar de fabrieli te Stampers
gat. Zoals reeds gezegd was hij niet
bang en bovendien zeer vrij.
Als de „Vertrouwen" uit Duitsland
kwam en de wind was tegen en men op
de zeilen allen niet varen kon, dan
kwam Marinus met de zeilen de Rijn
afstevelen, zoals men dat noemde. Zo'n
experiment werd alleen genomen door
schippers met een lang schip en niet
met een schip van 30 meter zoals de
„Vertrouwen". De Korte nam evenwel
liet risico en door zijn grote kennis van
de Rijn kwam het altijd best uit. Een
maal is hij in de Ruhr op een anker
van een sleepboot gelopen. Het was
buiten zijn schuld want de plaats was
niet gemarkeerd met een boei. Het schip
werd opzij opengereten en zonk. Het
proces dienaangaande heeft jaren gelo
pen. De heer De Korte heeft het om
onbegrijpelijke reden verloren. Over
zijn schippersleven kunnen wij nog veel
meer schrijven, hoe dat hij storm en
mist trotseerde en andere dingen meer,
maar wij zullen het hierbij laten en nog
iets vertellen over zijn gezin.
Drie zoons ook schipper
Het echtpaar De Korte-Kanters heeft
drie zoons en twee dochters. Zes kin
deren werden geboren, maar op jonge
leeftijd is er een in Duitsland gestor
ven. Alle drie de jongens varen; de
dochters wonen aan de wal.
De oudste zoon Simon vaart op de
„Marinus Willem". Een motorschip van
600 ton.
De tweede zoon Marinus Willem is
schipper op de „Onderneming I", een
550 tonner. Dit schip was in 1953 het
eerste binnenvaartschip dat een mobi
lofoon aan boord kreeg. Dat was een
unicum in de lande. Deze Marinus Wil
lem heeft ook nog een motorspits van
330 ton; de „Onderneming II", waarop
zijn zoon Johan vaart.
De jongste zoon Pieter vaart, zoals wij
reeds schreven, op de „Vertrouwen",
het schip van zijn ouders. Voor hem
wordt echter een nieuw schip gebouwd
bij scheepswerf Hendriks te Dodewaard.
Het wordt een kempenaar van 500 ton.
Deze schepen varen alle vanuit Tho
len, want toen het echtpaar in 1937 aan
de wal ging liet men te Tholen een huis
bouwen, omreden de beide dochters daar
woonachtig waren.
De jongens hebben nog lang de plaats
„Oude Tonge" op hun naambord ge
had, de domicilie plaats van hun ouders.
In de loop van de laatste jaren is het
Tholen geboren, want daar is nu hun
thuis. Van de twee dochters is Anna
gehuwd met Willem Cornelisse, vroe
ger schipper en nu fotograaf en Lena
heeft Adriaan de Korte (ook geen fami
lie) tot eclitgenoot, die metselaar van
zijn beroep is.
Uit dit alles heeft men wel bemerkt,
dat de energie en vooruitstrevendheid
van oud-schipper De Korte ook bij de
zoons aanwezig is. Dat is ook het ge
val bij oud-schipper P. de Korte te Oude
Tonge. Zijn zoons Teeuw en Leen varen
met hun motorschepen „Zeeuwse Stro
men I en II" regelmatig met kolen van
Duitsland. De familie De Korte is dus
een echte schippers-familie die zich te
vens aanpast aan de eisen des tijds.
Op de bres voor „Schuttevaer"
Toen schipper M. W. de Korte met
zijn zestiende jaar ging varen gaf hij
zich ook direct op als lid van de Ko
ninklijke Schippersvereniging „Schut
tevaer". Eerst was hij verbonden aan
de afdeling GoereeOverflakkee en
later in 1946 bij de afdeling Tholen,
die hij mede heeft helpen oprichten.
Hij maakte 33 jaren deel uit van het
hoofdbestuur en zijn verdiensten wer
den geëerd met zijn benoeming tot
erelid, en de Koninklijke onderschei
ding die hij in ontvangst m,ocht ne
men tijdens een jubileum in mei 1946
en wel uit handen van de minister van
wederopbouw mr. Ringers.
„Schuttevaer" is hem alles en dit jaar
toog hij geheel alleen naar Maasbracht
om de jaarvergadering bij te wonen.
Een week later lag hij voor een breuk
in het ziekenhuis te Bergen op Zoom.
Geheel hersteld mocht hij zijn weg weer
gaan, evenals zijn vrouw, die enkele
maanden geleden ernstig ziek is geweest
maar ook weer in haar huishouden
mocht terugkeren. Zij heeft ook een zeer
belangrijk aandeel in het werk van haar
man gehad en in de huldiging van haar
echtgenoot werden ook haar verdiensten
tegelijk geëerd. Zij is bijna even oud als
haar man en hoopt in februari 87 jaar
te worden. Met hun goede gezondheid
wensen wij de heer en mevrouw De
Korte-Kanters in hun mooie huis Singel
74 te Tholen (aan de voet van de monu
mentale hervormde kerk van dit unieke
vestingplaatsje) nog vele prettige jaren
toe.
HERKINGEN
Plotseling overleden. J.l. zondagmor
gen is plotseling overleden Maria Looij
83 jaar, wed. van Thomas Polder. In
de tijd van acht dagen hebben 3 sterf
gevallen plaats gevonden in onze klei
ne gemeente.
OUDDORP
Arm gebroken. Het dochtertje van
de fam. Tanis had het ongeluk op het
ijs te vallen en een arm te breken.
School deed veel voor de zending. De
schoolkinderen van de school met de
Bijbel brachten voor de Zending in 1961
1781,15 bijeen.
Bouw woningen aanbesteed. De wo
ningbouwvereniging „Beter Wonen" te
Ooltgensplaat heeft onderliands aanbe
steed het bouwen van 7 woningwetwo
ningen aan de firma G. v. d. Welle en
Zn. te Den Bommel, metselwerk en de
firma L. C. Dorsman te Ooltgensplaat,
timmerwerk. Van deze 7 woningen zul
len er 3 in de Nieuwbouw te Achthuizen
en 4 in het uitbreidingsplan Langeweg-
West te Ooltgensplaat worden gebomvd.
Rijksgoedkeuring Verenigingsgebouw
ontvangen. De door de minister van We
deropbouw en Volkshuisvesting, mr. J.
van Aartsen toegezegde Rijksgoedkeu
ring voor het nieuwe Verenigingsge
bouw is heden ontvangen. Dit gebouw
zal een plaats krijgen in het uitbrei
dingsplan Langeweg-West. De aanbe
steding zal nu zo spoedig mogelijk
plaats hebben.
