r
ii'
Hehroe,
pacifist-agressor
Landbouwsiudiedag
ie Sommelsdijk
r
EN
Nleditaüe
lar
Echipaar J. Orgers-Luime
ie Goedereedein hei goud
T
Mechanische dunmethotleii voor suikerbieten
siemm'mgsbeeld
F! C KORTENEO^ZOON
34e jaargang
Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG
VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEtJWSE EILANDEN
Oudejaarsavond
troles
BiNNENVERINGBED
SCHUINRUBBERBED
{Imlitsjübileuin Opperwaclit-
meester P. Goedegelure
te Guddorp
„Schuttevaer" koos
schipper en schipperin van het Jaar
De heer M. W. de Korte en mevr. E Dublieliiiaii in Etet
middelpunt onder de varende bevolking
Eerstkomend
Eilanden-nieuws
op 5
januari
62
Fruitmanden en Fruitbakjes
V
i<edactie
en uitgeelóter
ir.
Vrijdag 29 december 1961
No. 3054
PBINS HENDBIKSTBAAT 14 - POSTBOX - MIDÜELHAKNIS
Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 13, Sommelsdijk
Tel. (01870) 26 29, na 6 uur 's avo nds Tel. 2017 Giro 167930
Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond
ABONNEMENTSPRIJS 2.15 PER KWARTAAL
ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per mm,
BI3 coatract speciaal tariat
38
49
80
85
39
53 I
53:
53:
53
45 I
ram 99
tuks 99
ram 89
ram 54
Oen 25
O en 25
akje 35
ram 60
akje 40
jes 80
en, hazel-
gram 79
gram 79
gram 79
gram 89
gram 69
te
gen
De vredesapostel Nehroe heeft oor
log gevoerd. Om de door Rood-China
in bezit genomen grensgebieden terug te
ïvinnen? O neen. Dat durft hij niet. Te
nen het weerloze Goa, dat ondanks de
4 000 man Portugese troepen onverde
digbaar was en in 36 uur overweldigd
werd. Het was werkelijk een helden
daad! Risico was er niet aan verbonden.
Deze kleine kolonie was al meer dan 400
jaar in Portugees bezit, maar moest nu
eindelijk in het kader van de algeme
ne dekolonisatie worden geliquideerd.
Of de bewoners 500.000) het prettig
zullen vinden, betwijfelen we. Ze had
den het goed onder het blanke bewind.
Goa stak in welvaart torenhoog uit bo
ven het doodarme India. De bevolking
is voor SSVo rooms-katholiek en komt
nu onder Hindoe-bestuur. Maar dit alles
speelt geen rol. Nehroe wilde persé de
laatste resten van het kolonialisme op
ruimen. Hij wist dat Portugal alleen
stond: Amerika is veel te bang om het
neutrale blok boos te maken en Enge
land kwam ook in een moeilijk parket,
omdat India lid van het Britse Geme
nebest is. De Verenigde Naties waren
zoals steeds ook weer machteloos, want
de Veiligheidsraad verwierp elke inge
diende motie. En zo kreeg Nehroe zijn
zin.
We hebben ons afgevraagd wat ds.
Buskes hiervan zal zeggen. Want voor
hem en zijn pacifistische geestverwan
ten was Nehroe een soort profeet, de
arote man van het wereldvredesaposto-
laat. De Indiase premier trad steeds op
als een soort zedepreker tegenover an
deren, speciaal het Westen, want het
Kremlin werd altijd heel zacht behan
deld. Hij kapittelde elk land, dat tot
geweld zijn toevlucht nam. Dat vonden
velen prachtig. Ze vergaten blijkbaar,
dat hij als het in zijn kraam te pas
kwam, ook vroeger het geweld niet
schuwde. De geboorte van de staat In
dia heeft stromen bloeds gekost, niet
omdat Engeland ze tegenhield, maar
omdat Nehroe aanvankelijk de deling
van Brits-Indië in een Hindoeïstisch en
een Mohammedaans deel niet wilde ac
cepteren. Zo sloeg hij de weerstand van
de staat Hyderabad binnen zijn gebied
met de wapens neer. En de strijd om
Kasjmir tussen India en Pakistan, die
nog steeds voortduurt, eiste af en toe
eveneens veel slachtoffers. De man, die
20 prat gaat op zijn vredelievendlieid,
wilde noch in Kasjmir, noch in Goa een
volksstemming toestaan. Daarin zat te
veel risico en daarom gebruikte hij ge
weld. Ondanks zijn vriendschap met
Gandhi, die zijn weerloosheidsprincipes
werkelijk in praktijk bracht, is hij een
ilechte leerling van deze merkwaardige
Indiër gebleken.
Ds. Buskes zal natuurlijk alle schuld
op Portugal werpen. Maar dat verandert
niets aan de pacifistische leer. Wij be
treuren het optreden van Neljroe tegen
Goa, maar, eerlijk gezegd, verheugen
wij ons anderzijds erover, dat door dit
optreden de huichelachtigheid van ze
demeester Nehroe is ontmaskerd. Wij
hebben dit altijd al aangevoeld. Deze
man, die een radicaal socialist, een re
ligieus totaal onverschillig mens en een
fanatieke nationalist is, noemt zich de
mocraat, maar regeert dictatoriaal,
noemt zich pacifist, maar blijkt milita
rist, noemt zich neutralist, maar speelt
steeds Moskou in de kaart. Het werd
tijd, dat het aureool rondom deze staats
man, die een groot gevaar voor het
Westen is, werd opgeruimd. En dat is
En als het nu avond was geworden,
zo was Hij daar alleen.
(Matth. 14 23b)
De avond heeft een apart karakter.
Hij roept op tot herinnering en bezin
ning. Als de dag met zijn drukte voorbij
is, geeft de avond ons de gelegenheid
de blik naar binnen te richten. Dan
worden de vensters gesloten, en in de
stilte van dit ogenblik trekken de beel
den van wat geschiedde aan ons voor
bij. De herinnering neemt ons in de
avond in beslag. Tegelijk is de avond
de voorbereiding van de nacht, waarin
alles verstilt. Jezus heeft de avond no
dig gehad en hem beleefd, in het al
leen-zijn met God. Hij gebruikte de
avond om te bidden.
Elke dag heeft zijn avond. Elk jaar
heeft zijn avond. Elk leven heeft zijn
avond. Hij is door God geschapen om
stilte en rust te brengen, om de mens
gelegenheid te geven te verwachten en
te bidden.
De avond kan ons pijn doen. De stilte
kan ondragelijk zijn. De eenzaamheid
Ivan ons bijkans verstikken. De herinne-
ring kan ons een last zijn. Vele mensen
willen niet alleen zijn. Zij vervloeken
de stilte. Zij kunnen niet tegen de avond
op, en zij pogen het eigen karakter van
de avond te verbreken door veel lawaai
te maken, door de rust te verdrijven en
zich over te geven aan de uitwerking
van de innerlijke onrust, die hun leven
beheerst. Zij weten niet beter, dan dat
alleen-zijn leegte betekent. En die ont
vluchten zij, want geen mens kan in
de leegte leven, zelfs niet in de avond.
Leegte betekent immers sterven.
tt o
In de avond wordt de balans opge
maakt. De boeken worden opengesla
gen. Dan worden de verliezen bepaald.
Soms onherroepelijke verliezen, door de
dood veroorzaakt. Zij zijn niet meer te
herstellen. Dat stemt ons in-droevig.
Dat maakt ons ook opstandig, verbit
terd, moedeloos, eenzaam.
Er is ook veel mislukt, dat wij graag
anders hadden gewild. Wij moeten er
kennen, dat het veelal eigen schuld is.
De zelfbeschuldiging maakt de misluk
king juist zo hitt'^r. En hoe wij ook cij
feren en rekenen, wij kunnen de balans
niet kloppend maken. Wat komen wij
nog tekort? Wat ontbreekt ons nog?
Er was een jongen, die ook aan het
rekenen was geslagen. Maar hij kwam
er met zijn berekeningen ook niet uit.
Alles klopte precies in zijn leven, en
tocher ontbrak iets aan. Hij kon
nu door hemzelf gebeurd. Wij geloven,
dat zijn prestige'door het gewelddadig
optreden tegen Goa een enorme klap
gekregen heeft en dat hij er goed aan
zal doen voortaan zijn vermaningen aan
het Westen maar achterwege te laten,
want hij heeft teveel boter op zijn hoofd.
Ondanks al zijn mooie woorden heeft hij
nu toch Soekarno en andere imperialis
ten van de nieuwe orde maar een prach
tig voorbeeld gegeven. Wij hopen, dat
ook in ons land de ogen ervoor open
zullen gaan, dat deze zogenaamde paci
fisten en neutralisten voor het vrije
Westen in hoge mate onbetrouwbaar
zijn. En daarom verheugen wij ons er
over dat hun invloed zienderogen ach
teruit gaat.
len.
:hts
snst
ktie
zijn
stig
(ing
van
den
oeK
1877) 6
Op de dag voor oude jaar kan Goede-
reede bogen op een gouden bruiloft; Jo
hannes Orgers en Kaatje Luirhe. nog
steeds wonende in hun gezellige huis
je aan de Kinderdijk dat zij kort na
..hun huwelijk betrokken, zullen op deze
30e december vijftig jaar getrouwd zijn.
Mevrouw Orgers is 72 jaar oud, de
man 71. Na een leven van hard wer
ken en na vele armoedige jaren genie
ten zij thans van een rustige oude dag.
Johannes is van huisuit landarbeider,
maar had initiatief genoeg om zijn ver
diensten ook op ander terrein te zoeken.
,^In zijn jonge jaren werkte hij in de
cihoreifabriek zware en moeilijke ar
beid later vond hij werk bij aanne
mers van waterstaatswerken. Mevrouw
Orgers wist in die tijden ook van aan
pakken; zij ging uit werken en wassen
en bracht in het najaar een extraatje
binnen met werk tijdens de suikerbie-
tenoogst. Dat was in een tijd, toen er
nog geen werklozenzorg bestond, geen
ziekteverzekering, laat staan een oude
dagsvoorziening en er moest in de „goe
de" maanden van het jaar wel hard aan
gepakt worden, want in de winter was
er de werkloosheid en ontbraken de in
komsten. Met hard werken zijn zij die
tijden door kunnen komen en thans zijn
die moeilijkheden zo goed als vergeten.
Wat niet vergeten kan worden is het
verlies van een zoon; zij hadden een
drietal en de middelste daarvan. Dim
men, kwam in de oorlog, na deportatie
door de bezetters, in Duitsland om het
leven. Dat is een diepe schaduw, wel
ke over de hukelijksherdenking valt.
Maar het echtpaar wilde de vijftigjarige
echtvereniging toch liever niet stilletjes
laten passeren, want het schept de gele
genheid om de zoons en schoondochters
met de vijf kleinkinderen weer eens al
len bij elkaar te krijgen.
Onze gelukwensen!
het niet definiëren, maar de vraag bleef
in zijn ziel leven. Toen ging hij met zijn
vraag naar Jezus toe, en liet hem de
balans van zijn leven zien. En wat
bleek? Dat die hele balans niet deugde.
De Heere Jezus kijkt niet naar onze re
keningen. Hij verscheurt ze. Want de re
kening is door God aan Hèm gepresen
teerd.
En als het nu avond was geworden,
zo was Hij daar alleen. Jezus ontvangt
de rekening, en Hij alleen kan de ba
lans kloppend maken. Hij kiest de een
zaamheid van de avond, en beleeft die
in het gebed tot Zijn Vader. Hij bezint
Zich op Zijn opdracht, zelfs zonder zijn
jongeren. In de avond richt Jezus de
blik omhoog. Hij klimt alleen de berg
op, om in Zijn diepe eenzaamheid, waai-
in Hij Zich in de wereld bevindt, bet
levende contact te zoeken met de he
mel. In deze eenzaamheid zijn de groot
ste dingen tussen God en Hem beslist.
Jezus is voor Zijn kinderen de rekening
aan het vereffenen. En Hij bidt, dat zij
niet verloren zullen gaan, als de nacht
komt. Hij bidt, dat zij bewaard zullen
worden voor de boze. Neen, de Midde
laar bidt niet in de avond, dat zij be
waard zullen worden voor het leed,
voor de angst, voor de eenzaamheid. Hij
bidt niet, dat zij uit de wereld weggeno
men zullen worden. Hij vraagt, dat de
mensen, die van Hem zijn, die Hem ge
geven zijn. Zijn heerlijkheid zullen zien.
Hij bidt, dat voor hen eens de nieuwe
dag zal aanbreken, die geen, avond
heeft, omdat er geen nacht meer op
volgt.
Terwijl Jezus de avond beleeft in ge
bed, en kracht vindt in Zijn eenzaam
heid, zijn Zijn discipelen in grote nood.
De storm overvalt midden op zee. Zij
gevoelen zich ook zeer alleen, en diep
beangst. Zij moeten vechten tegen de
woedende golven, die dreigen hen te
doen vergaan. En zij kunnen er niet
tegen op. Was Jezus er nu maar!! Maar
Hij heeft hen juist deze nood ingedre
ven. Zij moeten alleen hun weg gaan,
zonder Hem. Hij schijnt hen alleen ge
laten te hebben. Midden op zee, in zwa
re storm, door Jezus daartoe gedwon
gen, en door Jezus verlaten. Zo beleven
zij de avond. En zij weten niet, dat op
datzelfde ogenblik Jezus voor hen bidt.
Anders waren zij niet bang geweest, en
niet ongelovig.
In de avond wordt Gods kind be
roepen stil te zijn voor God, van Wie
zijn verwachting alleen kan zijn. Het
kan eenzaam zijn, maar het is niet al
leen. Want Jezus was in de avond al
leen. Daarom wordt het stil, en gaat de
wind liggen. Ook al klopt de balans
niet. Ook al houd ik aan de ene kant
veel over, en kom ik aan de andere
kant nog meer tekort. En in deze stilte
hoor ik het woord van de profeet: „Het
zal geschieden ten tijde des avonds, dat
het licht zal wezen".
Mijn heê, met opgeheven handen,
Klimm' voor Uw heilig aangezicht,
Als reukwerk, voor U toegericht,
Als offers, die des avonds branden.
Ede.
Ds. E. F. Vergunst.
hUbMtbêitoltimaakt
iiMt nwittrktt mitftfMicctor
1 ^f&ktt fthrléfc— Znmbargm
Op 15 januari 1962 zal de plaatsver
vangend groepscommandant der Rijks
politie te Ouddorp, opperwachtmeester
P. Goedegebure het feit herdenken dat
hij voor 25 jaar in dienst trad bij de
politie.
Op 15-1-1937, werd hij aangesteld als
rijksveldwachter en na met goed ge
volg de opleidingsschool der Rijksveld-
wacht te hebben doorlopen, werd hij
geplaatst te Numansdorp.
Bij de opheffing van de rijksveld-
wacht werd hij op 1-3-1941 ingedeeld
bij het wapen der Marechaussee en na
vervolgens nog vanaf 1-3-1943 bij de
Staatspolitie te hebben gediend, werd
hij op 1-1-1946 aangesteld als wacht
meester der rijkspolitie Ie klasse.
Behoudens een korte onderbreking te
Middelsluis, was hij steeds werkzaam
in de gemeente Numansdorp, alwaar hij
op 1-7-1950 aangesteld werd als post-
commandant.
Na het behalen van het staatsdiplo-
ma B volgde op 1-1-1956 zijn bevorde
ring tot opperwachtmeester der rijks
politie.
In de gemeente Numansdorp, waar hij
een bekende en geziene figuur was,
diende hij ruim 22 jaar.
Op 1 november 1960 werd hij be
noemd tot plaatsvervangend groepscom
mandant der rijkspolitie te Ouddorp.
Op de jubileumviering komen we na
der terug.
„Schuttevaer" heeft dit jaar een oftd-schipper en een schippersvrouw uit
geroepen tot respectievelijk schipper en schipperin van het jaar. Met het
in het middelpunt stellen van twee varenden (of die in de vaart hebben
gezeten) wil „Schuttevaer" allereerst hun verdiensten eren, maar tevens
ook al die schippers, het zij jong of oud, die bijzondere prestaties hebben
geleverd onder de bevolking van de Nederlandse binnenwateren of Itust-
vaart. Dit jaar viel de keus op oud-schipper Marinus Willem de Korte
afkomstig van Oude Tonge (87 jaar), die 70 jaar aan „Schuttevaer" is
verbonden door zijn lidmaatschap en samen met zijn echtgenote (ook
bijna 87 jaar) van een v^elverdiende rust geniet in het stadje Tholen.
De schippersvrouw, die de eer is te beurt gevallen, is mevrouw A. E.
Dubbelman van het m.s. „Jamais Pensé" (Nooit Gedacht) te Hooge Zwa-
luwe. Deze stoere vrouw is in de laatste wereldoorlog zwaar gehandicapt
omdat zij haar beide handen heeft moeten missen. Ondanks dit grote
verlies vaart zij altijd nog met haar man in binnen- en buitenland en
met haar voeten weet zij heel wat te presteren.
Zowel de heer de Korte als mevrouw Dubbelman kregen donderdag na
mens „Schuttevaer" een grote taart aangeboden. Dat is zo de gewoonte
als men tot „de" schipper wordt uitgeroepen.
Over de levensloop van de heer M. W. de Korte geven wij elders in ons
blad nog een uitvoerige beschrijving.
Donderdag 21 dec. werd in Hotel Spee te Sommelsdijk traditiegetrouw de
jaarlijkse Landbouwsiudiedag gehouden, uitgaande van de Vereniging Bedrijfs
voorlichting Goeree Overflakkee. Er bleek overweldigende belangstelling voor
te bestaan, de grote zaal kon nauwelijks de aanwezigen bevatten; er moesten
van vele zijden stoelen worden aangesleept. Voor deze studiedag waren niet
minder dan vijf sprekers uitgenodigd, die ieder voor zich een belangrijk on
derwerp de akkerbouw betreffend voor hun rekening kregen. Aan het slot
volgde een discussie in forumverband; het forum werd gepresideerd door de
Rijkslandbouwconsulent Ir. J. van Galen. De leden waren alle inleiders, als
mede de heer D. J. A. Dees te Achthuizen.
De voorzitter de heer Joh. Mol zag in
de grote opkomst een symptoom van de
vele problemen die er voor de landbouw
liggen, waarover men gaarne wil wor-
den ingelicht. Na een welkomst- en
I openingswoord gaf hij het woord aan
I de eerste inleider, Ir. M. A. v. d. Beek
i te Goes, die sprak over voorjaarsmecha-
nisatie van de suikerbietentteelt, pre-
cisiezaad en dunmethoden. Hij wees er
Het eerstkomend nummer van
Eilanden-nieuws zal D.V. vrijdag
5 januari 1962 verschijnen. In
verband dat we maandag a.s.
nieuwjaarsdag hebben en er dus
niet wordt gewerkt, kunnen we
dinsdag 2 januari niet uitkomen.
Correspondenten en bezorgers ge
lieven hiermede rekening te
houden.
Redactie en Administratie
Speciaal in het opmaken van
B. V. d. VEER
Telefoon 2682 Westdqk 36
MIDDELHARNI8
op, dat een van de grote problemen in
de landbouw is, het toenemend tekort
aan arbeidskrachten, waardoor de boer
genoodzaakt wordt, minder arbeidsin
tensieve gewassen te zaaien en zoveel
inogelijli te mechaniseren. Een daarvan
is de suikerbietenteelt, waarvan hij de
proeven, eerst in Zuid-Beveland, in 1961
op grotere schaal op het Proefbedrijf
Scheldemonden te Bruinisse en de proef
bedrijven te West Maas en in Brabant,
aan de hand van kleurendia's toelicht
te.
Bij de bietenteelt moeten de dun-
nings- en onkruidbestrijdingswerkzaam
heden op korte termijn worden uitge
voerd, zij vergen 120 man-uren per ha,
het gaat er dus om deze man-uren te
rug te brengen en het handwerk, dat
na het machinale werk nog nodig is,
uit te smeren over een zo groot moge
lijke periode.
De genomen proeven, beginnen met
het uitzaaien met een precisie-zaaima-
chine, en daarna in opvolgende perio
den vijfmaal dunnen. Hierbij bleek dat
mechanisch onkruid verwijderen niet
geheel voldeed, waarom geadviseerd
werd daarnaast gebruik te maken van
chemische onkruidbestrijding.
De opbrengst van de behandelde per
celen was S'/o minder dan van geheel
met de hand bewerkte percelen; het
suikergehalte lag echter iets hoger. De
mindere opbrengst wordt echter ruim
schoots gecompenseerd door de minde
re bewerkingskosten en besparing vaa
arbeidsloon. De gebruikte machine
werkt op 2% meter met een rijenaf
stand van 50 cm. Gewenst is niet al te
diep te zaaien, 2% cm is voldoende. De
conclusie was, dat voor uitsluitend ma
chinaal dunnen grote mogelijkheden be
staan, mits de onkruidbestrijding in
tensief wordt ter hand genomen.
Het is volop winter, maar nog geen
sneeuw, al liggen we daar met deze
koude ieder ogenblik voor bloot.
Het is geen witte Kerst geworden al
werd dit door de metereologen
voorspeld; mogelijk wordt het nog
een witte wereld van oud op nieuw.
We hopen het niet, we vinden het
prachtig, maar zien sneeuw toch
liever alleen maar op een plaatje.
En de schaatsenrijders zéker niet!
Want die hebben met deze harde
vorst ideaal ijs en ideaal weer iets
wat zelden tegelijk voorkomt.
wensen medewerkers, abon-
né's en relaties zowel stof
felijk als geestelijk bij de
wisseling des jaars Gods
onmisbare zegen toe.
Middelharnis, 1 jan. 1962.
VOOtt BETER ij0
■J^Ê^^. NHHD Dl
NAAR DE
MIDDELHRRNISrTeL:23Z8
Perspectieven voor peulvruchten
De tweede spreker was de heer Ir. R.
P. hammers te Wageningen, die tot on
derwerp had „perspectieven voor de
teelt van peulvruchten." Ir. Dammers
bleek op dit gebied een expert te zijn.
In hoofdzaak worden in ons land klei
ne groene en schokkers verbouwd,
waarvan de laatste tijd grote overschot
ten zijn, door een teruglopend consump-
tieverbruik. Door de welvaart in W.
Europa loopt het erwten-eten terug: in
W. Duitsland zegt men: „Fleisch ist die
beste Gemüse". Men eet liever kip! In
W. Duitsland was v.h. het gebruik per
jaar 2% kg per hoofd thans 1% kg per
hoofd per jaar.
De kwaliteit speelt een grote rol. In
'59 was het grootste percentage slecht-
kokend, deze oogst is zelfs nu nog aan
de markt. De consument stelt hoge
eisen, wat uit enquête's bij grote win
kelbedrijven is gebleken.
Toch liggen er voor de erwten teelt-
mogelijkheden: in Amerika is bij een
onderzoek komen vast te staan dat bij
gebruik van erwten het cholesterol
gehalte daalt, aderverkalking wordt
voorkomen en hartingfarkt afneemt.
Door agressieve propaganda kan het
gebruik van erwten worden gestimu
leerd, deze exportpropaganda wordt
toch door de telers betaald.
Schokkers worden meest naar Enge
land geëxporteerd, deze export is ech
ter belangrijk gedaald. Dat vindt zijn
oorzaak door de Alaska-erwten (ge
teeld in Amerika) een uitstekende con-
serven-doperwt van goede kwaliteit,
(Vervolg pag. 2 Ie kolom)
Voor uw VERZEKERINGENV
NederUndsche HancTel-Maatschappij
Corrëspondentschap Middelharnis
Zandpad 108; telef: 2709(0-1«70)
