lakkeese Gemeenschap ging varen! Protestvergadering Hei pacifisme tegen herindeling gemeenten Meditatie Excursie naar Deltawerken ÏVCKORfEWEGgZOONlf Krijn Hendrik Kieviet 1lO0HlwiH iie jaargang Chr. STREEKBLAD OP GEREFORMEERDE GRONDSLAG VOOR DE ZUID-HOLLANDSE EN ZEEUWSE ED^ANDEN De wateren Noachs VOOR BETER VX# jVoor UW KREDIETEN; Nederlandsche Handel-Maatschappij Correspondentschap Middelharnis Zandpad 108^ teief; 2709(0-1870) Landsviaggen voor Nieuw Guinea worden in Vlaardingen^ gemaakt In memoriam Jaarvergadering aan boord van de Dockyard XV (bouw brugpijlers en Grevelingendam) Burgemeester Hordijk sprak over streekvervoer en veeriliesisten BINNENVERINGBED SCHUiHRUBBERBED m« iwittrIUt ffl/tftfemeetof Fruitiiiandssi en Fruilbakies „j^e ^ruitcsHtrale" Zaterdag 25 nov. in „Onder de Wiek" te Dirksland Vrijdag 17 november 1961 No. 3043 HIEUW PBINS HENDRIKSTRAAT 14 - POSTBOX 8 - MIDDil-HARNIS Redactie en advertenties: Kantoor Langeweg 23, Sommelsdijk Td. (01870) 26 29, na 6 uur 's avo nds Tel. 20 17 Giro 167930 Verschijnt tweemaal per week: dinsdag- en vrijdagavond ABONNEMENTSPRIJS 2.15 PER KWARTAAL ADVERTENTIEPRIJS 12 cent per min. Elj coatract speciaal tarief. Wanneer we in Groot Van Dale het woord „pacifist" opzoeken, vinden we deze betelcenis: voorstander van de we reldvrede. Letterlijk genonaen is dit luist want via het Frans zijn de woor den pacifisme en pacifist afgeleid van het Latijnse „pax", dat vrede betekent. In deze zin genomen, zijn we dus allen pacifist, want wie is er nu niet voor de algemene vrede op de wereld? Toch is deze definitie onvolledig, omdat het woord er een zeer specifieke betekenis bijgekregen heeft, n.l. aanhanger van de beweging, die alle oorlog en alle bewapening bestrijdt. En in deze bete kenis is het aantal pacifisten, althans in ons land, slechts gering. Ofschoon we vroeger al meermalen over deze stroming geschreven hebben, willen we het nog wel eens doen, om dat iemand uit onze lezerskring tegen onze opvattingen protesteerde en voor al omdat de spanning en de oorlogs dreiging van de laatste tijd het probleem van de oorlog weer zeer actueel hebben gemaakt. De pacifisten zijn thans bij zonder actief, want ze zien grote pro- pagandamogelijkheden in de huidige conflictsituatie, vooral omdat we nu met de totale atoomoorlog rekening moeten houden. Het oorlogsvraagstuk is ontegenzeglijk daardoor nog veel moei lijker geworden dan het al was en we zullen dan ook zeer beslist de religieus- ethische bezwaren van de pacifisten niet mogen bagatelliseren, terwijl we eveneens rekening ermee moeten hou den dat menig niet-pacifist met dit pro bleem voor zichzelf niet klaar is. In het algemeen kunnen we zeggen, dat het pacifisme een vredesbeweging is, die zich in haar doelstellingen richt op ontwapening en geweldloosheid, ook op eenzijdige ontwapening. Bij de radi cale pacifisten gaat dit gepaard met dienstweigering. Men kan de beweging dus ook anti-militaristisch noemen. On der invloed van de Russische schrijver Tolstoï en van de Indische leider Gan dhi heeft het pacifisme zich ontwikkeld tot een geestelijke stroming, die in som mige landen een min of meer beduiden de aanhang heeft gekregen. In ons land is zij georganiseerd in de vereniging „Kerk en Vrede", waarvan thans Prof. Dr. J. de Graaf voorzitter is. Politiek heeft een deel ervan onderdak gevon den in de Pacifistisch Socialistische Partij (de P.S.P.) die twee leden telt in ons parlement, terwijl anderen nog steeds tot de Partij van de Arbeid be horen, zoals b.v. Fedde Schurer en Ds. Buskes. In een kleine brochure, geschreven door P. J. de Ridder, getiteld: „Realis tisch pacifisme", die bovenbedoelde le zer ons toezond, wordt het standpunt van deze groep in het kort uiteengezet. De schrijver komt ertegen op, dat pa cifisten goedmoedige dwazen zijn, die het wel goed menen, maar geen begrip hebben voor de feiten. Hij meent dat hun standpunt zelfs reëler is dan dat van de anderen. Men kan in dit pro bleem twee kanten uitgaan; de idealis- tisch-radicale, waarbij men stelt, dat alle oorlogvoering voor ons geloof en geweten onaanvaardbaar is en dat we dus geen medewerking daaraan mogen geven, welke ook de consequenties er van mogen zijn voor ons volk of voor onszelf; en voorts de realistische, die de oorlogvoering ook afwijst, maar vanwege de boosaardigheid van de mens het nodig oordeelt, dat er een defensief geweldsapparaat is, dat een agressor af schrikt en de burgers kan beschermen. Tot dusver hebben alle staten ter we reld, zowel grote als kleine, altijd de laatste weg gekozen. De schrijver ziet ook wel in, dat af schaffing van het defensieapparaat tot catastrofale gevolgen kan leiden: er kan een eindeloze bezetting komen door een dictatoriale macht, die geestelijk en li chamelijk ten ondergang kan voeren. Hij neemt zelf als voorbeeld de jonge staat Israël, die sedert 1948 tot de tan den gewapend zich moet zien te hand haven tegenover een kring van zeer vijandige Arabische volken, die het openlijk op zijn totale vernietiging aan leggen. Die 40 miljoen Arabieren zouden dolgraag de 2 miljoen Joden, die aan de gaskamers van Hitler zijn ontkomen en thans in Israël wonen, óók nog uit roeien. Hij zou dit erg vinden, maar nochtans houdt hij zijn standpunt vast: geen defensieapparaat, hetgeen bete kent, dat Israël zich zonder dat maar moet zien te handhaven als een weer loos schaap temidden van een troep bloeddorstige wolven. Als enige oplos sing ziet hij, dat een politiemacht van de Veren. Naties deze partijen wellicht van elkaar zou kunnen scheiden. Daar bij vergeet hij echter drie dingen. Al lereerst dat zo'n politiemacht hij spreekt blijkbaar opzettelijk niet van legermacht eventueel óók zou moeten vechten; vervolgens dat weinig landen ter wereld bereid zijn hun verdediging toe te vertrouwen aan het instituut der V.N., dat politiek onmachtig, hopeloos verdeeld en onbetrouwbaar is speciaal voor het Westen en voor Israël; en ten slotte dat zo'n politiemacht alleen mis schien iets zou kunnen doen bij kleine conflicten, maar volslagen machteloos staat in een strijd tussen de wereld machten. In het vervolg van zijn betoog zegt de schrijver, dat het in de huidige si tuatie niet meer mogelijk is met een oorlogsapparaat een conflict te voor komen en de burgers te beschermen. En hij schetst dan de verschrikkingen van de moderne atoomoorlog, die we uit recente beschrijvingen nu allen wel goed kennen. Zijn conclusie is: zelfs een bezetting van wie ook dus ook van Want dat zal Mij zijn als de wate ren Noachs, toen Ik zwoer, dat de wateren Noachs niet meer over de aarde zouden gaan; alzo heb Ik gezworen, dat Ik niet meer op u toornen, noch u schelden zal. (Jesaja 54 9) Nooit meer zullen die wateren op de aarde zijn, die met een verwoestend ge weld over de eerste wereld werden uitgestort. Dat heeft de Heere beloofd, en Zijn boog is van tijd tot tijd aan de hemel, om ons de vastheid en onver anderlijkheid van deze belofte te ver zekeren. De Heere heeft het toen ook met ede bevestigd, en door de loop van zo vele eeuwen heeft de Heere die eed bevestigd. Nu neemt de profeet Jesaja deze eed Gods, om die als een waarborg van de waarheid van een andere eed aan te voeren. Een eed, die niet be zweert, dat geen wateren meer over de aarde zullen zijn, maar die de gunst en de genade Gods aan Zijn volk verze kert. Om de troost van dit schriftwoord recht te kunnen verstaan, is het nodig de omstandigheden in aanmerking te nemen, waaronder de profeet deze troostrijke belofte uitspreekt. Jesaja profeteert over een volk, dat door Gods ongenoegen over hen in de ballingschap van Babel moet verkeren en dat onder de blijken van Gods grimmige toorn terneder gedrukt is. De zonden van Is raël hebben de roede van Gods ver bolgenheid over hen doen uitgestrekt- worden. Gods volk heeft niet goedkoop gezondigd. Bitter is het voor het volk om te moeten ervaren, dat de Heere hen verlaten heeft. Wat kan die roede zwaar en die tuchtiging bitter zijn. Eigen schuld heeft het veroorzaakt, Israël had niemand dan zichzelf hun droef verval te wijten. De vijanden smaden hen; zij hebben over hen getriomfeerd en Is raels heerlijkheid is in smaadheid ver keerd. In wat droeve omstandigheden kun nen Gods kinderen geraken omdat zij de Heere vergeten en verlaten hebben en niet wakende zijn geweest tegen de verzoeking. Het bitterste is echter de verlating Gods, waarin zij gekomen zijn, want de Heere gaat niet met de zonden van Zijn volk mee. Dat is een vaste waarheid. Wanneer de kerk van God afwijkt, wijkt God met de betoning van Zijn gunst. Dit kan niet verenigd wor den. Dat wij het toch gedurig gedenken mogen, opdat wij ons niet bedriegen. Wij mogen dan nog wel weten wat in verleden tijden gebeurd is en hoe toen onze ziel vertroost werd, maar de da delijke beoefening van 't leven Gods is geweken en de kracht der godzalig heid verdwenen. Laten wij al wat soms in die weg nog besproken kan worden over het verleden niet houden voor dadelijke beoefening van het leven. Dat is er gewis van onderscheiden. Daar gaat dus de kerk onder de Gods- verlating door en nu lezen wij, dat God terugkeert. Het terugkeren gaat altijd van God uit. Hij is de Eerste en de Laatste, de Alpha en de Omega. Het behaagde Hem om naar Zijn volk om te zien, toen dat volk naar Hem niet omzag, noch ooit naar Hem vragen zou. Hij was de Eerste, Maar dat zal Hij ook naar Zijn trouw opnieuw zijn. Hij be zoekt wel Zijn kinderen met de roede en bittere tegenheden, maar zal over hen nooit Zijn gunst en goedheid doen enden. Hij feilt niet in Zijn trouw en zal Zijn verbond niet schenden, en het geen dat uit Zijn lippen gegaan is, blijft vast en onverbroken. En waarom zal de Heere zo zijn? O, let dan op het verband, dat "er is tus sen dit vier-en-vijftigste hoofdstuk van Jesaja's profetiën en het voorgaande. Is niet Jesaja 53 het hoofdstuk, dat ons de borgtocht van Jezus Christus pre dikt op een weergaloze wijze? Op Hem heeft de profeet mogen wijzen, Die om de overtredingen van Zijn volk is ver wond en om hun ongerechtigheden is verbrijzeld. Op Hem, Die de straf ge dragen heeft, die Zijn volk de vrede aanbrengt, en door Wiens striemen dat volk genezing worden zal. Op Hem, Die in zijn arbeid als Voorbidder altijd voor het aangezicht des Heeren staat om voor de overtreders te bidden. En wan neer dan door hem de heerlijkheid van deze Borg is gepredikt. Die de plaats van Zijn volk heeft bekleed, dan moet volgen hetgeen in dit hoofdstuk geschre ven staat: „Voor een klein ogenblik heb Ik u verlaten, maar met grote ont fermingen zal Ik u vergaderen; in een kleine toorn heb Ik Mijn aangezicht van u een ogenblik verborgen; maar met eeuwige goedertierenheid zal Ik Mij uwer ontfermen, zegt de Heere, uw Verlosser." Rotterdam. (Slot volgt) Ds. A. Vergunst. MIDDELHARNIS-TELiZaZS het Sovjet-communisme (Red.) zou nog verre te verkiezen zijn boven deze allergruwelijkste en meest massale zelf moord van de geschiedenis. Hij is van mening dat alleen al het bestaan van nucleaire geweldapparaten, die men gebruikt om een agressor af te schrik ken, de gevaren van een wereldcata strofe slechts vergroten, omdat bij con flictsituaties zoals de historie bewe zen heeft de uitnemendste staatslie den op beslissende momenten kunnen falen. Intussen betekent volgens de schr. dit afwijzen van een defensieapparaat geenszins, dat we maar met de armen over elkaar moeten gaan zitten. Hij ziet wel in dat het dwaasheid is te zeg gen: ruim alle wapens maar op en dan is er vanzelf vrede. Er zouden immers nog altijd staten kunnen zijn, die daar op schandalige wijze misbruik van gin gen maken. Daarom moet allereerst het volkenrecht verder uitgebouwd worden en een instituut voor de vredesweten schap worden opgericht „dat de fac toren die tot een oorlog leiden ontleedt en de wegen tot een oplossing poogt te wijzen." Maar tegelijkertijd moeten we toch nu al de bewapening afwijzen al is er nog geen gunstig alternatief (cur sivering van ons. Red.), omdat de rege ringen dan des te sneller gaan zoeken naar dat gunstige alternatief en boven dien door éénzijdige ontwapening het wantrouwen doorbroken kan worden. Wanneer het waar zou zijn, dat een éénzijdige ontwapening zonder meer communistische agressie oproept, dan antwoordt hij daarop wederom, dat een bezetting zonder oorlog te verkiezen is boven een AjB.C. orlog (dat is een atoom - bacteriologische - chemische oorlog Red.) En hij citeert uit een boek: „Wie het totalitaire gevaar gelijkstelt aan het atomaire, bagatelliseert het atoomgevaar." Wel gelooft hij, dat zo'n bezetting heel erg zou zijn, maar „het is altijd beter onrecht te lijden dan on recht te doen." Bovendien moeten we alvast gaan leren en de regering moet ons erop voorbereiden hoe we geweldloos verzet kunnen plegen om de agressoren tot wanhoop te brengen. En hij sluit zich aan bij wat Prof. Dr. P. J. Bouman schreef in zijn bekende boek „Vijfstromenland": „Het „liever dood dan rood" klinkt heroïsch, doch kan in wezen defaitistischer zijn dan het ver trouwen op de geestelijke weerstands kracht van een verenigd West-Europa". Tot zover de brochure-De Ridder. Volledigheidshalve vermelden we nu nog enige stellingen, die de pacifistische Ds. Van der Veen, lid der Tweede Ka mer voor de P.S.P., daar heeft verkon digd. Bewapeningsuitgaven zijn volgens hem niet te beschouwen als een pre mie voor de verzekering tegen oorlogs risico. Het is juist omgekeerd: men koopt er dit risico mee. Als afschrik middel is bewapening ondeugdelijk. Ze leidt nimmer naar een duurzame vre de. En zijn collega Lankhorst betoog- e, dat ontwapening wel het risico van ezetting meebrengt, maar dat dit altijd log beter is dan een atoomoorlog. Men ziet dus, dat alle pacifisten ep" ^"[■'511 voor een communistisch regieni ~~l'°fa. reren boven een gewapend conflict. We geloven met deze gegevens het pacifis'lische standpunt voldoende en objectief te hebben weergegeven en stellen ons voor in een volgend artikel hierop nader in te gaan. MIDDELHARNIS In de leeftijd van 55 jaar is dinsdag avond plotseling overleden de heer Krijn Hendrik Kieviet, in leven plaat selijk bureauhouder Bur. Voedselcom- missaris van Zuid-Holland. De heer Kieviet leed aan vaatkrampen; hij had de gehele avond nog schrijfwerk ver richt, is daarna onwel geworden en kort daarop overleden. Het heengaan van de heer Kieviet heeft niet alleen in onze gemeente, maar ook in landbouwkringen in heel het eiland grote ontroering gewekt. Als plaatselijk bureauhouder was hij n.l. zeer gezien. Na de oorlog is hij plaatselijk bureau houder geworden te Hillegersberg in het district Rotterdam; in de rampda gen werd hij naar ons eiland gedeta cheerd voor finantiële regelingen van landbouwherstel, wat enige jaren heeft geduurd. Hij heeft daarbij vrijwel alle landbouwers op ons eiland met raad en daad bijgestaan. In juni 1956, toen de heer Buth werd gepensioneerd verkreeg hij te Middel harnis diens plaats als pi. bureauhou der. Naast deze functie was hij secr. penningmeester van de Polder Oudeland en het Waterschap de Oude Polders, lozende op de haven van Middelharnis. Sinds kort (in de plaats van dhr. M. Rooy) was hij secretaris van de Holl. Mij van Landbouw district midden en O. Flakkee. Verder was hij voorzitter van de Rotary-club Goeree Overflak- kee. De heer Kieviet was een zeer sym pathiek en behulpzaam mens, met hemi is een zeer geacht burger uit onze ge meente heengegaan. De begrafenis op „Vrederust" is bepaald op zaterdag 18 november, des n.m. te 2 uur. De algemene vergadering van de Stichting „De Flakkeese Gemeenschap" werd donderdag 16 november j.l. wel op een zeer bijzondere manier gehouden n.l. aan boord van de Dockyard XV, welk schip belangeloos door de Rotterdamse Droogdok Maatschappij N.V. werd afgestaan en waarmee tevens een excursie werd gehouden naar de Deltawerken in het Haringvliet bij Numansdorp en de in aanbouw zijnde Grevelingendam tussen Goeree-Overflakkee en Schou- wen-Duiveland. Aan boord waren met het bestuur van de F.G. niet alleen ver tegenwoordigers van diverse corporaties die bij de Stichting zijn aangesloten maar als gast ook vrijwel alle b. en w's van het eiland en meerdere genodig den. Door de ambtenaren van de Rijks Waterstaat de heren de Been en van Veen werd een explicatie gegeven van de in uitvoering zijnde werken. Het was een uitgelezen dag, zonnig en mooi helder weer met goed zicht, zodat de deelnemers van de gigantische werken een duidelijk beeld verkregen. De tocht ging eerst naar de in aan bouw zijnde pijlers bij Numansdorp, waar zeer kort werd langs gevaren. Dhr. de Been gaf een toelichting aan de hand van kaarten; vertelde een en ander over de constructie van deze pijlers en over de brug die er in gedeelten op zal wor den geplaatst. Zoals bekend zal deze brug die voorlopig de verbinding zal vormen tussen Goeree-Overflakkee en de Hoekse Waard in 1964 gereed zijn; wanneer de sluiswerken in de Volk- rakdam zullen zijn voltooid (in 1967) zal de brug de verbinding vormen van de Beneluxweg naar de randstad Hol land. Vervolgens werd naar Bruinisse ge varen, waar de heer van Veen van de Rijkswaterstaat aan boord werd geno men, die een toelichting gaf over de in aanbouw zijnde sluiswerken en de toe komstige afsluiting van de beide vaar geulen aan de Zuid- en de noordkant. In de geul bij Bruinisse wordt een as- faltlaag onder water aangebracht, af gedekt met nylon, waar 36 tot 38 klei ne caissons zullen worden geplaatst van 7V2 m breedte en 8 m hoogte; welk gat in 1962 zal worden gedicht. Het gedeel te dam dat over de plaat van Oude Tonge loopt nadert reeds zijn voltooiing; deze dam wordt van teen tot teen 80 meter breed, met rijbanen voor snel en langzaam verkeer. Het geul aan de noordzijde zal op zeer spectaculaire wij ze worden gedicht, n.l. (nadat voldoende ondergi-ond is aangebracht) met een ka belbaan van Franse makelij, waarover de mijnsteen voor de afsluiting wordt aangevoerd. In de werkhaven van Bruinisse wer den de huishoudelijke zaken de Flak keese Gemeenschap betreffend, afge daan. De voorzitter Burgemeester P. W. Hordijk hield vooraf een rede, waarin hij op de merkwaardige plaats wees, htt buu M Qott gunaakt M>rMMa XtmnAngm waarop deze vergadering werd gehou den. Waar de F.G. sterk afhankelijk is van water en van schepen moest het niet vreemd worden geacht, dat de jaarvergadering op een passagiersschip werd gehouden. Spr. bracht een woord van hartelijke dank aan de directie van de Rott. Droogdok Mij. die de boot be langeloos beschikbaar had gesteld, een gebaar dat door het bestuur bijzonder werd gewaardeerd. Spr. verzocht de heer Roubos, die de tocht meemaakte, die dank aan de directie over te bren gen. Komende tot de zaken die de F. G. betreffen, wees spr. op de overname van de R.T.M, door de gemeente Rot terdam voor de kapitale som van 5 miljoen gulden. De R.T.M, is daarmee een vervoers bedrijf op commerciële basis van de ge meente Rotterdam geworden. Bij de overname heeft zeker de overlast die de R.T.M, veroorzaakt voor het tra ject Rotterdam-Zuid en het belang voor de ingezetenen van het conglomeraat Hoogvliet een: rol gespeeld. Uit de Mem. van Antw. op het voorlopig verslag van de begr. Verkeer en Water staat 1961 haalde spreker aan dat, daar Rotterdam nagenoeg alle aandelen van de R.T.M, bezit en de Nederl. Spoor wegen zich zouden gaan belasten inet de tot dusver door de R.T.M, verzorgde verbindingen op een misverstand be rusten. Een dergelijke exploitatie ligt niet in de bedoeling. Wel wordt ge streefd naar een vorm van samenwer king tussen de Nederl. Spoorwegen en de gemeente Rotterdam inzake een goe- Een fabriek in Vlaardingen werkt op het ogenblik dag en nacht aan een Gouvernementsorder van vijfhonderd landsviaggen voor Nieuw Guinea, waarvoor vier duizend vierkante meter doek moet worden verwerkt. Het ont werp voor deze vlag is onlangs aangenomen door de Nieuw Gui nea Raad. Foto: Een kijkje in het Vlaardingse atelier, dat op volle toeren „draait". Speciaal in het opmaken van B. V. d. VEER Telefoon 2682 Westdük 36 MIDDELHARNIS den en doelmatige vervoersvoorziening Hieruit kan volgens spreker worden af geleid, dat Rotterdam de exploitatie van het streekvervoer behoudt; nooit is het voorgekomen dat eén grote gemeente het vervoer in zo'n uitgestrekt gebied ter hand neemt. Waar Rotterdam tot heden geen daadwerkelijke belangstel ling aan de dag heeft gelegd voor onze streek, zal i.v.m. met de recreatie hier wel de aandacht op gericht moeten worden. Een inwerkperiode van het nieuwe bestuur van de R.T.M, is nodig. Er is in juli j.l. door spreker als vert. voor G. en O., door de burgemeesters van Zierikzee en Spijkenisse een onder houd gevraagd met de pres. comm van de R.T.M, en wethouder Schilthuis van Rotterdam, teneinde op bestuurlijk ni veau een aantal aspecten te bespreken. Dit verzoek is zonder meer van de hand gewezen. De verwachtingen dienaan gaande zijn dus niet groot. In dit verband wees spreker ook op de pogingen die zijn ingezet om de Gor- kum V op de veerdienst Middelharnis- Sommelsdijk in te zetten. Deze boot, die is vrijgekomen van de veerdienst Gor- cum-Sleewijk, zou bij het toenemend toerisme en vrachtvervoer op het veer Middelharnis-Hellevoetsluis verlichting kunnen brengen. Het bestuur heeft zich laten voorlichten door het Techn. Bu reau Ir. W. den Boer te Dordrecht; aan Ged. Staten is verzocht de Gorcum V op analoge wijze als de Haringvliet voor deze veerdienst geschikt te maken. De Grevelingen zou dan als reserveboot dienst kunnen doen op topdagen en bij revisie van de schepen op het veer Din- telsas. Ook de kamer van koophandel heeft verzocht deze verkeersverbete- ringen te willen nastreven. (Vervolg pag. 2, Ie kolom) Onder auspiciën van de drie ver tegenwoordigers der Chr. partijen op Goeree-Overflakkee, de heren L. Visser; (a.r.) te Stellendam, J. Voogd (S.G.P.) te Ouddorp en D. Leydens (C.H.TJ.) te Me lissant is een openbare vergadering be legd tegen zaterdag 25 november a.s. in gebouw „Onder de Wiek" te Dirksland, om een protest te lateni horen tegen de herindeling van gemeenten op ons eiland. Als spreker, zullen die middag op treden Mr. dr. J. P. L. van der Wilde te Voorschoten voor de A.K., en de heer A. Vlasblom te Delft, lid van de Prov. Staten van Zuid-Holland voor de S.G.P. De derde spreker voor de Chr. Hist. Unie is de heer J. de Ruiter van Alphen aan de Rijn, lid van de Tweede Kamer der Staten Generaal. Deze vergadering zal onder leiding staan van ds. J. van Drenth, Ned. Herv. predikant te OoItgensplaat. De aanvang van de vergadering is ge steld op des n.m. 2.30 uur precies. Het belooft een druk bezochte bijeenkomst te worden, zodat belangstellenden er goed aan doen op tijd aanwezig te zijn.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1961 | | pagina 1